ลำนำเพลงรักของนักกลอน

อรุณสวัสดิ์ค่ะ เพื่อนรักนักเลงกลอนทุกๆท่าน
วันนี้อากาศดีจังค่ะ
เริ่มต้นวันใหม่ กับชีวิตที่สดใสนะคะ
ยิ้มๆๆๆๆๆ

 

สวดมนต์ ดลใจพา  ให้ร่มเย็น  
          ภาพพระเณร  ที่ได้เห็น    คลายเศร้า
                 สวดมนต์ภาวนาลดอัตตาตัวเรา
                       ละความเขลา  ตัวเราเฝ้า  ดูแล
     
      สาระธรรมวันนี้   สังโยชน์ ๑๐
    
            

 

รำลึกถึงอาจารย์ใหญ่ในอดีต
        เคยเขียนขีดคำกลอนอักษรสานต์
            คุณท่านโหราธิบดีมีมานาน
                ร่วมสืบสานศรีปราชญ์ราชครู
     มาถึงรัตนโกสินทร์ แดนถิ่นนี้
           รวมบทกวีมีใว้หลายภาษา
                 สุนทรภู่บรมครูผู้ลีลา
                     บทกลอนหนาสุดเสนาะเพราะจับใจ
      
      

 

ผลสุดท้ายก็เหลือเพียงแค่เรา อันความเหงาหายไปกลายเป็นว่าง
คล้ายดังคนดิ้นรนหมดหนทาง จำยอมว่างห่างแม้ใกล้แค่มือ

ดวงตาเจ้าวอนเว้าเฝ้าคิดถึง หากแม้หนึ่งนาทีมีใหมหนอ
จักถนอมแก้วตานวลละออ พี่แสนท้อห่างเจ้าที่เฝ้ารอ

ตามองภาพใจคิดแล้วทอดถอน แสนอาวรณ์อาลัยใจพี่หาย
มองภาพเจ้าแทนใจและแทนกาย ใกล้แทบตายคว้าได้เพียงแค่เงา...เฮ้อ..

 

ท่านขุนบอกให้ว่างเราก็ว่าง แก้มนวลปรางค์โผล่มาเอาละเหวย
แกล้งทำใจเมินเฉยอย่างที่เคย นิมิตเอยพลันเปลี่ยนเวียนเหตุการณ์
ท่านขุนบอกเจ้าหนอไม่เคยคิด อันนิมิตเก่าใหม่ฤาต้องสน
นิมิตใดบอกเจ้าสามตัวบน ก็เห็นจนทุกข์ยากอยู่ร่ำไป

นิมิตดีนวลนางมาแย้มยิ้ม ทำยิ้มกริ่มตาหวานน่าใจหาย
อารมณ์เจ้าข้างในจวนละลาย ทำแทบตายไม่เกิดเจริญจริง
พอละทิ้งปล่อยวางตามสายเอก ให้วิเวกในใจโอ้้ใจหาย
นิมิตพลันกลับมาน่าละอาย เปลือกอกไซร้โอ้หนอ(อ๋อ)จริงๆ

กิเลสยั่วกรรมซัดใจพลัดถิ่น อารมณ์บิ่นองค์ห้ามาใหมหนอ
ตั้งหลักใหม่เอาให้ใจเพียงพอ ก็ร้องอ๋อเรียกสิณมาอินทรีย์
กำหนดแสงสีขาวพราวสว่าง ปิติสร้างบุญเกิดกายยิ้มใหม
อิ่มใหมหนอสว่างที่กลางใจ คงนี้ใว้ใจคงตรงนิพพาน.

 

สังโยชน์ แปลว่า กิเลสเป็นเครื่องร้อยรัดจิตใจให้ตกอยู่ในวัฎฎะ มี 10 อย่าง

1. สักกายทิฏฐิ เห็นว่า ร่า่งกายเป็นเรา เป็นของเรา (คำว่าร่างกายนี้หมายถึง ขันธ์ 5)
2. วิจิกิจฉา ความลังเลสังสัย ในคุณพระรัตนตรัย
3. สีลัพพตปรามาส รักษาศีลแบบลูบ ๆ คลำ ๆ ไม่รักษาศีลอย่างจริงจัง
4. กามฉันทะ มีจิตมั่วสุมหมกมุ่น ใคร่อยู่ในกามารมณ์
5. พยาบาท มีอารมณ์ผูกโกรธ จองล้างจองผลาญ
6. รูปราคะ ยึดมั่นถือมั่นในรูปฌาน
7. อรูปราคะ ยึดมั่นถือมั่นในอรูปฌาน คิดว่าเป็นคุณพิเศษที่ทำให้พ้นจากวัฎฎะ
8. มานะ มีอารมณ์ถือตัวถือตน ถือชั้นวรรณะเกินพอดี
9. อุทธัจจะ มีอารมณ์ฟุ้งซ่าน ครุ่นคิดอยู่ในอกุศล
10. อวิชชา มีความคิดเห็นว่า โลกามิสเป็นสมบัติที่ทรงสภาพ

ที่มา : http://www.larnbuddhism.com/grammathan/sangyot.html

;20 วันนี้ได้ความรู้เพิ่มอีกแล้ว

 

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ
สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย
ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศภูเขาทอง"

 

จะหักอื่น ขืนหัก ก็จักได้
หักอาลัย นี้ไม่หลุด สุดจะหัก
สารพัด ตัดขาด ประหลาดนัก
แต่ตัดรัก นี้ไม่ขาด ประหลาดใจ

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศอิเหนา"

 

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจ

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "เพลงยาวถวายโอวาท"

 

แม้นชายใดใจประสงค์มาหลงรัก
ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น
อันความรักของชายนี้หลายชั้น
เขาว่ารักรักนั้นประการใด
จงพินิจพิศดูให้รู้แน่
อย่าทำแต่ใจเร็วจะเหลวไหล
เปรียบเหมือนปริศนาอย่าไว้ใจ
มันมักไพล่แพลงขุมเป็นหลุมพราง

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "พระอภัยมณี"

 

รู้วิชาก็ให้รู้เป็นครูเขา
จึงจะเบาแรงตนช่วยขนขวาย
มีข้าไทใช้สอย ค่อยสบาย
ตัวเป็นนายโง่เง่าบ่าวไม่เกรง

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "พระอภัยมณี"

 

เป็นสาวแซ่แร่รวยสวยสะอาด
ก็หมายมาดเหมือนมณีอันมีค่า
แม้นแตกร้าวรานร่อยถอยราคา
จะพลอยพาหอมหายจากกายนาง

อันตัวต่ำแล้วอย่าทำให้กายสูง
ดูเยี่ยงยูงแววยังมีที่วงหาง
ค่อยเสงี่ยมเจียมใจจะไว้วาง
ให้ต้องอย่างกริยาเป็นนารี ฯ

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "สุภาษิตสอนหญิง"

 

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา


แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา
เชยผกาโกสุมประทุมทอง

แม้เป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์
จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง
ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "พระอภัยมณี"
(ตอน พระอภัยมณีเกี้ยวนางละเวง ได้ถูกนำไปดัดแปลงเล็กน้อยกลายเป็นเพลง "คำมั่นสัญญา")

ติงชอบบทนี้ค่ะ

 

จงทราบความตามจริงทุกสิ่งสิ้น
อย่านึกนินทาแกล้งแหนงไฉน
นักเลงกลอนนอนเปล่าก็เศร้าใจ
จึงร่ำไรเรื่องร้างเล่นบ้างเอยฯ

กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศภูเขาทอง"

 

เป็นสตรีมิใช่ชายเสียดายศักดิ์
จะปลูกรักเรรวนหาควรไม่
อันความดีมีอยู่ดูจำไว้
อย่าพอใจรักชั่วให้มัวมอม

จะมีคู่ก็ให้รู้ปรนนิบัติ
จงซื่อสัตย์สุจริตคิดถนอม
อย่าคิดร้ายย้ายแยกทำแปลกปลอม
มโนน้อมเสน่หาต่อสามี

อย่าคบชู้สู่สมนิยมหวัง
ไม่จีรังกาลดอกบอกโฉมศรี
เขารักหลอกหยอกเล่นดอกเช่นนี้
ถ้าแม้นมีข้าวของต้องบำเรอ

จงซื่อต่อภัสดาสวามี
จนชีวีศรีสวัสดิ์เจ้าตัดษัย
อย่าให้มีราคินที่กินใจ
อุปไมยเหมือนอนงค์องค์สีดา

ถึงที่สุดทดลองก็ทองแท้
ด้วยนางแน่อยู่ในสัจอธิษฐาน์
หญิงเดี๋ยวนี้แม้นมีสัตยา
ภัสดาก็ยิ่งรักขึ้นหนักครัน


กลอนสุนทรภู่บางตอนจาก "สุภาษิตสอนหญิง"

 

ยี่สิบหก มิถุนา มาบรรจบ
ขอน้อมนบ ครูกลอน อักษรศิลป์
สุนทรภู่ กวีดี ศรีแผ่นดิน
ชนได้ยิน นามกระเดื่อง เลื่องลือไกล

 

สมัยติงเรียนชั้นมัธยม จำได้ว่าได้รับรางวัลการแต่งกลอนเนื่องในวันสุนทรภู่เป็นประจำ แต่ใช้เวลาแต่งนานมาก ตั้งหลายชั่วโมงกว่าจะได้สัก ๔ ถึง ๖ บท ตามที่ครูต้องการ
แต่งแล้วก็นอนอ่าน หาที่แก้ไขให้สละสลวย เลือกคำอยู่นั่นแล้ว....

 

สวดมนต์ เป็นยาทา
ภาวนา เป็นยากิน
ได้ยิน เป็นอาจิณ
โมทนา สาธุการ

 

หากมี คนรัก อย่างนี้
คงมี ความสุข หรรษา
มอบใจ รักมั่น สัญญา
คุณค่า ความรัก ปักใจ

 

กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพเป็นฉากๆ