นั่งสมาธิแล้วเห็นนิมิต

ขออนุโมทนาด้วยนะครับ

ผมคงจะให้ความเห็นคล้ายกับคุณ ปิยะคุณ

จิตคุณเคยปฏิบัติในด้านนี้มา คุณควรจะสานต่อในทางเดิม จะทำให้พัฒนาไปได้เร็ว คือการพิจารณา ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง หรือ อาการ ๓๒ แต่น่าจะเริ่มต้นจาก ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ก่อนจะดีกว่า แล้วถ้าตั้งใจทำจริงๆ จะไปทางไหนต่อ คุณจะรู้เอง

มีบางเรื่องจะเล่าให้ฟัง
มีคนที่ผมรู้จัก เค้าอายุอ่อนกว่า ตั้งเกือบ 20 ปี เค้าเห็นผมนั่งสมาธิแล้วยิ้มตลอดเวลา แรกๆเค้าคิดว่า ผมตอแหล เสแสร้งแกล้งทำ แต่พอเห็นบ่อยเข้า เค้าเลยเริ่มสงสัย แล้วเข้ามาถามผมว่า

"ยิ้มทำไม"

"ยิ้มเพราะจิตข้างในมันสุข เลยออกอาการมาข้างนอก"

เค้าก็เลยขอคำแนะนำเรื่องการนั่งสมาธิกับผม แล้วไม่กี่วันเค้าก็มาถามผมถึงอาการสมาธิของเขา ว่าเค้าชอบเห็นแสงสว่าง

ผมเลยแนะนำให้เค้ากำหนดเป็นกสิณแสงดู (แล้วก็บอกวิธีปฏิบัติไป) ไม่นานก็มาถามผมอีก ว่าแสงมันจ้ามากจนแสบตา ผมก็เลยบอกว่า อย่าไปสนใจ แสงนั้นไม่ได้โผล่ที่ตา แต่มันโผล่ที่ใจ ให้จับแสงไว้ให้มั่น แล้วทำสมาธิให้ละเอียดเข้าไป (บอกตามตรงว่า เค้าพัฒนาทางสมาธิแบบวันต่อวันเลยทีเดียว)

จนเค้าหายแสบตาแล้ว และก็จับนิมิตแสงไว้ได้ตลอด

จนเค้าได้กสิณแสง และผลบางอย่างของกสิณแสง และไปไกลเกินผมไปแล้ว

นี่คือสิ่งที่ผมได้ประสบมา จนทำให้เชื่อเรื่องบารมีเก่า ของเก่า

ถ้ายังไงลองหาโอกาสไปกราบไหว้ขอธรรมและแนวทางกับครูบาอาจารย์สายปฏิบัติที่เราศรัทธาดูนะครับ

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ

 

ครั้งแรกเลยเห็นวงกลมด้านในเป็นท้องฟ้ามีเมฆแวบเดีี๋ยวก็หายไป
หลังๆจะเป็นท้องฟ้าแบบไม่มีขอบเขตมีเมฆลอยอยู่เป็นกลุ่มก้อน
บางครั้งก็เหมือนอยู่บนเมฆมองผ่านเมฆลงมา แต่เห็นแวบเดี๋ยวก็หายไป
รบกวนขอคำแนะนำด้วยค่ะ แล้วจะอันตรายยังไงค่ะ

 

อย่างนี้ เรียกว่า นิมิต ทางผ่าน ไม่ใช่ลักษณะ ที่ผมอธิบายก่อนหน้านี้

อันนี้พิมพ์ผ่านๆ
สำหรับก่อนหน้าที่นี่อธิบาย สำหรับการเข้าไปทำอาโลกสิณ

จุดที่เข้าถึงจริงๆ เวลามันโพร่งขึ้นมา คุณจะเห็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน
ทั้งภาพสวยงามและไม่งาม ถ้าจังหวะมันเห็นภาพสวยงามก็ดีไป
แต่ถ้าจังหวะมันเห็นภาพไม่งาม จุดนี้จึงอันตราย
เพราะ กำลังจิตไม่ได้อบรมกำลังด้วย อสุภะกรรมฐาน หรือ กายคตาสติกรรมฐาน โอกาส สติแตกมีสูง จุดนี้จึงเป็นจุดอันตรายอย่างหนึ่ง

แต่กรณีที่เล่า มาในโพสที่ขีดเส้นใต้นี้เป็นแต่เพียง นิมิตทางผ่าน สำหรับการเริ่มๆฝึก

วิธีทำก็ไม่ต้องทำอะไรมาก ขึ้นกรรมฐานอย่างไร
ก็ขอให้ทำอย่างนั้นไปให้มั่นคงกว่านี้ เรียกว่า ฝึกให้บ่อยขึ้น

 

เมื่อไหร่จะนิมิตทางจริง

 

ฟาดผู้รู้ไง ^^

 

ถ้าข้องใจในการปฏิบัติสอบถามครูบาอาจารย์ พระอาจารย์ ดีกว่าค่ะ แต่ถ้าเห็น ผมขน เล็บ ฟัน หนัง ก็อยาทิ้ง พิจารณาซ้ำๆไปมา มันไม่เที่ยงทนอยู่ไม่ได้ ทุกอย่างเป็นของโลกไม่มีตัวไม่มีตน ไม่ใช่ของเรา ต่อไปปัญญาก็จะเกิด.. ขออนุโมทนาด้วยคะ..สาธุ

 

เรื่อง นิมิต ก็ดี โอภาส ก็ดี อุปมาเหมือนป้ายบอกทางจากจุดเริ่มไปสู่จุดหมาย คนที่ภาวนา
มาได้ระดับหนึ่ง ย่อมปรากฏ แสง สี .....ฯลฯ เหล่านี้ เป็นเครื่องบอกว่าเข้าใกล้จุดหมาย
ของการเดินทางทุกทีๆ แต่คงยังเป็นป้ายบอกทาง ยังไม่ใช่จุดหมายแท้จริง อาการเหล่านี้
เรียกว่าเป็นอุปกิเลส ก็ได้ เพราะสิ่งเหล่านี้ย่อมบอกคุณลักษณะของจิตว่า มีความสงบ
ระงับได้บ้างแล้ว...
จิตย่อมคุณชินกับการฝึกแล้ว และเป็นเครื่องหมายว่า จิตเริ่มมีกระบวน
การพัฒนาสูงขึ้น ๆ ตามลำดับ...นั่นเอง ฝึกต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม

 

ขอบคุณทุกท่านค่ะ รวมถึงขอบคุณที่ไม่ฟาดผู้ถาม(ฟาดแต่ผู้รู้)อิอิ
ส่วนใหญ่จะอ่านหนังสือหลวงพ่อฤาษีแล้วลองนั่งดู เคยฝึกมโนมครั้งเดียว
ส่วนภาพไม่สวยงามนี่หมายถึงภาพผีหรือภาพที่ทำให้กลัวแล้วจะสติแตกเป็นบ้าประมาณนี้ใช่ไหมคะ
ก็คือว่า อย่างน้อยก็พอจะมีความก้าวหน้าบ้าง และควรจะปฏิบัติต่อไปแต่ควรเพิ่มการพิจารณาทางวิปัสนาด้วย ขอบคุณทุกท่านค่ะ