เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

เรื่องปรับแก้เป็นหน้าที่ครับ ถ้าคิดว่าทุกอย่างเป็นหน้าที่ มันก็จะทำได้ไม่คิดกังวล แต่ถ้าคิดว่าเป็นภาระ มันก็ต้องเลิกครับ เพราะใครๆก็ไม่ชอบรับภาระ

ญาติๆ ได้เข้ามาอ่าน ตอนผมจีบผู้หญิงด้วยหรือเปล่าครับ .... แบบว่า อาย..(นิดนึง)

บอกญาติๆ นะครับ ว่าผมขี้โม้ อย่าเชื่อมาก

..........................................................

เมื่อคืนพี่นิ่มไม่ได้กลับบ้าน แต่นอนค้างที่วัดเขาสมิง ผมก็เย้าว่า คงจะอยู่คุยกับพระอาจารย์สุพจน์เพลินเลยมั้ง
"เปล่าเลยหนุ่มทิพย์... ท่านฯเข้ากรรมฐานตั้งแต่สามทุ่ม เพิ่งจะออกจากกรรมฐานเมื่อเช้านี้เอง .... เดียวท่านก็จะเริ่มอธิฐานจิตให้อีกครั้ง จนถึงวันพรุ่งนี้เลย..." พี่นิ่มตอบ

 

อ่านบทความนี้แล้วคุณนิ่มสมควรได้รับการยกย่องในฐานะที่เป็นผู้ปิดทองหลังพระและผู้เสียสละโดยไม่หวังผลตอบแทนตัวจริง และผมยังซึ้งกับคำที่แกพูดกับผมว่า "สำหรับคุณแล้วผมให้24ชม" อะไรจะขนาดนั้น ! แต่ฟังแล้วก็รู้สึกดี

 

ขอจองหนุมานและเสืออย่างละ 1 ครับ

 

จองหนุมาน1 และลูกอม 1 ครับ

 

หลวงปู่บัว วัดเกาะตะเคียน เสกหนุมานให้พี่นิ่มแล้ว ก็แนะนำให้ทำเครื่องรางเนื้อผง ท่านบอกว่ามันเสื่อมยาก และเสกได้ดีกว่าเนื้อโลหะ

พี่นิ่มก็ไปแอบทำมา แต่หลวงปู่ฯแนะนำให้เอาไปให้ฆราวาสเสกก่อน แล้วท่านจะเสกซ้ำให้

ผมเข้าใจว่า หลวงปู่บัว ท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มีบางอย่างท่านเสกไม่ได้ โดยเฉพาะ "โลกียะ" ต้องให้ฆราวาสเสก แล้วท่านจึงจะมาคุมไม่ให้เสื่อมภายหลัง

พี่นิ่มเอ่ยชื่อฆราวาสให้ผมฟัง ผมฟังแล้วต้องยอมรับ เพราะผมรู้จักท่านเหล่านั้น เป็นอาจารย์ฆราวาสมีชื่อ อีกไม่นานคงได้เห็นกัน เพราะจะออกพร้อมๆกับเหรียญฯ

พี่นิ่มขออนุญาติผมออกในนามวัดป่าแดง ผมก็บอกว่าผมเข้าใจ พี่นิ่มตั้งใจจะฝากกระดูกไว้กับวัดป่าแดง

"แต่อ๊อดไม่เข้าใจ อ๊อดบอกว่าวัดป่าแดงรวยแล้ว"
"อาม่าพี่ เตี่ยพี่ เผาที่นี่ อนาคตพี่ก็เป็นผีเผาที่นี่ พี่ต้องตอบแทน"

........................
(ผมพิมพ์ไปเยอะ เรื่องที่คุยกันไว้ แต่พอกดส่ง มันหายหมดเลย... ไว้ดึกๆ จะมาเล่าต่อครับ)

 

คุณ jinjew, recover11, เอ๋เชียงใหม่, แมวมรกต ผมติดต่อทางพีเอ็มไม่ได้
อยากจะแจ้งว่า

เหรียญหลวงปู่ทวดปี12 นั้น
ทางวัดโพธิผักไห่ หาให้ไม่ได้เสียแล้วครับ จะเปลี่ยนแปลงรายการใหม่ครับ ผมมีหลวงปู่ทวด ของวัดป่าแดงชดเชย หรือจะรับหนุมานก๋งเตื่อง หรือสมิงบูรพาของพระอาจารย์สุพจน์แทนครับ

หรือจะรับปัจจัยคือพร้อมค่าปรับ ก็ยินดีครับ

โปรดเข้ามาในกระทู้ด้วยครับ (กระทู้หนุมาน ก๋งเตื่อง และสมิงบูรพา)

ขออภัยในความไม่สะดวกครับ
หนุ่มทิพย์

ปล.ลูกอมฯ จะจัดส่งให้ภายในสัปดาห์แรกของเดือนกรกฎาคม ศกนี้ครับ

 

เมื่อแรก ผมกับคุณอ๊อดและพี่นิ่ม กำหนดทำเหรียญไว้พิมพ์เดียว ที่ 2,500 เหรียญโดยประมาณ
แต่เมื่อมีการแก้พิมพ์กันแล้ว แบ่งเป็นสองพิมพ์ เพื่อให้คุ้มต้นทุน เลยขยายเป็นพิมพ์ละ 2,500 เหรียญ รวมเป็น 5,000 เหรียญ

คุณอ๊อด ก็สงสัย เพราะไม่อยากทำเยอะ ไม่มีเจตนาจะขายพระฯ
ผมก็ยอมรับว่าตัดสินใจโดยพละการ แต่ก็อธิบายว่า พี่นิ่มได้รับเมตตาจากพระเกจิอาจารย์หลายรูป โดยเฉพาะหลวงปู่บัว

พี่นิ่มถวายปัจจัยให้หลวงปู่ฯ หลวงปู่ฯก็ไม่รับ ผมก็เลยว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็น่าจะถวายวัตถุมงคลให้ท่าน ท่านจะได้นำไปอนุเคราะห์ประโยชน์ได้

และเราก็ยังยึดตามแนวเดิม คือทำขึ้นมาเพื่อคุ้มครองทหารชายแดน (รวมนักดับเพลิงของคุณหมูด้วย เดี๋ยวคงได้คุยรายละเอียดกัน) ถ้าทำน้อย ก็แจกได้น้อย เพราะของมีต้นทุน คงไม่คิดทำแค่ครั้งเดียว

คุณอ๊อดก็เขินๆ กับการขายพระฯอยู่ ผมก็เลยขอให้มันเป็นหน้าที่ผมคนเดียว ถ้าจะเสียก็ให้เสียที่ผม คุณอ๊อดทำแบบเดิม คือออกทุนแล้วหาวัดที่ยากจน หาโรงเรียน หาโรงพยาบาลที่ต้องการปัจจัย นำไปช่วยเหลือชุมชนท้องถิ่น ส่วนพี่นิ่ม ก็รับหน้าที่ตระเวนเสก จนกว่าจะเชี่ยว แต่ผมขอคุณอ๊อดตรงๆว่า ค่าเหรียญฯครั้งนี้ ผมขอค่าเดินทางให้พี่นิ่มบ้าง ผมสงสารแก

พี่นิ่มโทรฯมาคุยกับผมเมื่อคืน (อยู่เขาคนเดียวเหงา) ว่า
"หนุ่มทิพย์ กับอ๊อด เป็นเหมือนมือซ้ายมือขวาของพี่... แต่อ๊อดไม่ค่อยว่างให้พี่เลย..."

ผมแก้ตัวแทนให้ ว่าสมัยที่พี่นิ่มทำหนุมานป่าแดงรุ่นแรก หนักกว่านี้ ก็มีคุณอ๊อดนี่แหละ ร่วมหัวจมท้ายจนโด่งดัง แต่ตอนนี้งานแกเยอะขึ้นเกือบเท่าตัว ให้คุณอ๊อดทำเพื่อครอบครัวบ้าง แต่ยังออกตังค์ทำให้พี่เหมือนเดิม

"หนุ่มทิพย์อย่าบ่นเรื่องกล่องวัตถุมงคลมันหนักนะ ที่เห็นๆอยู่นี่นะ เป็นของหนุ่มทิพย์ทั้งนั้น"

"อีกหน่อยพี่ตายไปแล้ว... หนุ่มทิพย์ไม่ต้องทำใหม่ เอาของเก่าที่พี่ทำไว้แล้วออกขายได้เลย"

"ของคนอื่น เค้าดีรุ่นแรก แต่ของพี่ รุ่นล่าสุดดี เพราะเสกนาน"

"พี่แอบทำไว้หลายชิ้น" (ก็แอบมาเล่าให้ผมฟังทุกชิ้นแหละ...)

เรื่องที่พี่นิ่มไม่ทิ้งวัดป่าแดงนั้นผมเข้าใจ ผมก็บอกพี่นิ่มไปตรงๆ ว่า "คุณอ๊อดอยากให้พี่ไปสร้างบารมีไว้ที่อื่นบ้าง ส่วนเรื่องอนาคตนั้น พี่อย่าว่าผมแช่งเลย ผมขออายุยืนกว่าพี่เหอะ จะได้ทำหนังสือแจกหน้างาน เพราะงานของพี่ ไม่ใช่เค้ามาร่วมแสดงความเคารพเพราะเป็นญาติ แต่เค้าต้องมาเพราะเค้าเสียดายคนอย่างพี่... คนที่มีคุณูประโยชน์ต่อชุมชน มีอุปการะคุณกับท้องถิ่น ลูกเมียพี่ต้องภูมิใจไม่ใช่เสียใจหน้างาน..."

"เตี่ยพี่มาจากแผ่นดินใหญ่ พี่ต้องตอบแทนแผ่นดินนี้แทนเตี่ย"
"อาม่าพี่เผาที่วัดนี้ อนาคตพี่ก็เป็นผีวัดนี้ พี่ก็ต้องตอบแทนวัด เมื่อพี่ยังมีโอกาส"
"พี่เรียนที่นี่... โตมากับชุมชนนี้ พี่ต้องทำอะไรให้กับชุมชนเค้าบ้าง..."

......................
บันทึกไว้เมื่องานหนุมานป่าแดง

 

ไปเจอภาพเก่าๆของผม ที่ลงประชาสัมพันธ์ให้วัดโพธิผักไห่ไว้ สมัยเข้าวงการแรกๆ เลยขอเก็บไว้เป็นที่ระฤกหน่อย (ภาพนี้โดนก๊อปไปนำเป็นภาพแทนตัวให้ใครหลายคนมาแล้ว)
ฝอย/อุปเท่ห์
ตะกรุดมหาจักรพรรดิราชา

ตามตำหรับของสมเด็จพระพนรัตน์วัดป่าแก้ว จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นหนึ่งในตำราพิชัยสงคราม มีอานุภาพมากทางคุ้มครองป้องกันภัยภิบัติ ศาสตรวุธและศาตราคมต่างๆ

พบอยู่ในตำราของหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม เหมาะสำหรับพกติดตัวหรืออยู่คู่ยานพาหนะ เดินทางเป็นแคล้วคลาด ปลอดภัยและบารมีอำนาจ อักขระทั้งหลายลงด้วยสูตรรัตนมาลา ตัวเลขลงด้วยสูตรโสฬส ตัวนะกลางยันต์มีอิทธิฤทธิ์คุ้มครองสูงส่ง ตามสูตรพิศดารหนุนล้อมด้วยธาตุ 4 และคัมภีร์ธรรม 3

ในแต่ละมุมยันต์ มีอักขระคำว่า "ชะนะ" ทั้ง 4 ทิศ อักขระภายในเป็นอิติปิโสรัตนมาลาสูตร ลงอักขระแล้วต้องเจริญพระเวทย์ตามพระนิพพานจักรีสูตร 108 จบ

พระอาจารย์พิจารย์จัดสร้างตะกรุด โดยเจริญรอยตามตำหรับของครูบาอาจารย์เดิม กับทั้งได้นำเข้าพุทธาภิเษกตามงานสำคัญๆเรื่อยมาแล้วแต่โอกาสจะอำนวย

พระยันต์นี้ พระอาจารย์พิจารย์ไม่เคยพบเห็นที่ใดมาก่อน นอกจากตำราของหลวงพ่อคง ธัมมโชโต จึงนับว่าเป็นพระยันต์ที่ถูกซ่อนเร้นมาแต่อดีต มีคุณค่าควรแก่การสักการะบูชาอย่างยิ่ง

ภายในตัวตะกรุดนี้ พระอาจารย์พิจารย์ได้บรรจุยาจินดามณีไว้เพิ่มดวงชะตาแก่ผู้บูชาอีกด้วย
(ตอนนี้ไม่ทำแล้ว อย่าถามมา... แต่ถ้าอยากได้มาก อาจจะขอให้ท่านทำให้นะ ไม่แน่เหมือนกัน)

 

อิติปิโสรัตนมาลา..รู้จักครั้งแรกตอนอ่านหนังสือเพชรพระอุมา
หามาตั้งหลายปีว่าเรียกคาถาอะไร จนมาเจอโดยบังเอิญว่าเป็นบทอิติปิโสรัตนมาลานี่แหละ
แต่พยายามหัดสวดได้แค่ 7 บทแรกเองครับ (อิ,ติ,ปิ,โส,ภะ,คะ,วา)

 

โอนเงิน 1060 บาท วันที่ 23/06/55
รายการจองตารางลำดับที่ 63 ครับ

 

เพชรพระอุมา เป็นมหากาพย์ เขียนมาหลายปี มีหลายภาค แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่หนังสือนิยมในยุคนี้ สาเหตุหนึ่งก็น่าจะเพราะว่าเนื้อหา เป็นการพจญภัยด้วยการล่า ค้นหาสมบัติ ค้นหาระเบิด แล้วก็ล่าสัตว์เป็นระหว่างทาง เป็นจุดเริ่มต้นของหนังสือแนวพจญภัยในยุคที่ยังไม่ปิดป่า

ก่อแนวความคิดในการเดินป่าผจญภัยกันมาก มีกลุ่มล่าสัตว์เพื่อการแสดงความเป็นลูกผู้ชายขึ้นจำนวนมาก

มีหลายคน ไม่อยากลำบากเดินป่า ก็ฝากซื้อซากสัตว์จากพวกเดียวกัน พวกพรานที่เคยหาเลี้ยงชีพไปวันๆ ก็กลายเป็นพรานล่าเพื่ออาชีพโดยเต็มตัว

สัตว์หายากต่างๆ ก็เลยเริ่มจะหมดไปจากยุคนั้นตั้งต้นแหละครับ

มาถึงยุคที่คอหนังสืออยู่ในแนวอนุรักษ์ ก็คงรับไม่ได้ กับการล่าเอาสนุกในยุคนั้น เพชรพระอุมา จึงเป็นหนังสือของคอหนังสือนิยายที่มีผู้อ่านอายุตั้งแต่ 40 ขึ้นไป......

 

จะรอนะครับ.............

 

ผมอายุยังไม่ถึง ๓๔ ครับ อิอิ

 

ผมก็เพิ่งซื้อครบ 48 เล่ม แต่อายุผมเพิ่ง 30 นะพี่ทิพย์(รอตะกรุดเหมือนกันนะครับ อ่านเรื่องพี่นิ่มแล้วบอกได้คำเดียวว่า สวดยอด)

 

คุณหนุ่มทิพย์ค่ะ ข้อความที่บอกว่าให้บูชาด้วยน้ำฝน ทุกวันพระ ถ้าเราหาน้ำฝนไม่ได้ เราใช้น้ำสะอาดบูชาแทนได้ไหม๊ค่ะ หรือเป็นเคล็ดวิชาของท่านที่จะต้องบูชาด้วนน้ำฝน ขนจึงจะงอก ....งง อ่ะ

 

คุณชอบทางนี้ คุณต้องเข้าใจทางนี้ครับ ถ้าไม่เข้าใจ ต้องไม่แปลความ แต่ให้ยึดตามคำสอนให้ตรงแป๋ะ

น้ำฝน เป็นน้ำที่สมัยก่อนเชื่อว่า บริสุทธิ์ ที่สุด เป็นน้ำที่ไม่ผ่านปนเปื้อน
แต่ยุคนี้ น้ำฝนแถวมาบตาพุฒ คงทำให้เสือเฉาแน่ๆ

ถ้าหาน้ำฝนไม่ได้ คุณต้องหาน้ำบริสุทธิ์มาแทนครับ
น้ำที่สะอาด(น้ำแบบเดียวกับที่คุณดื่ม) ได้มาโดยสะอาด(ซื้อเขามา ไม่ได้ขโมย)
บางคนก็อาจ จะเป็นน้ำที่ตนกรวดตอนทำบุญกับพระ ก็มี
หรือจะเอาน้ำมนต์ที่สวดบูชาพระ หรือไปเอาที่วัดก็ไดครับ

เล่นทางนี้ ต้องไม่สงสัย ถ้าสงสัย ต้องทำให้กระจ่างสิ้นสงสัย

จริงๆตอนนี้พี่ไพรัชมาช่วยผมเขียนเยอะแล้ว และก็รู้อะไรเก่าๆ หรือเรื่องทางนี้เยอะกว่าผมนะ ลองถามพี่เค้าดูเถิดครับ พี่เค้าอยู่ในวงการก่อนผมเกิดอีก...

ปล. เสือของพระอาจารย์สุพจน์ ขึ้นชื่อเรื่อง ขนงอกออกมาอยู่ก่อนหน้านี้แล้วครับ ไม่ว่าจะเป็นเสือเรซิ่น เสือไม้แกะ เสือโลหะ ฯลฯ (แต่ก็คงไม่ใช่ทุกตัว)

 

ขอใช้สิทธิ์ถูกพาดพิงนิดหนึ่งก่อนนอน คำสั่งสอนหรือคำสั่งเสียของครูบาอาจารย์เป็นเรื่องที่ต้องปฎิบัติตามโดยเคร่งครัดมาแต่โบราณแล้ว ถ้าเราเชื่อทางนี้เราก็ต้องเชื่อคำสั่งครูบาอาจารย์โดยมิต้องสงสัยของถึงจะขลังและศักดิ์ได้จริงมีอยู่บ่อยที่คนหลายคนได้รับของจากอาจารย์แต่บางคนใช้ได้ผลและอีกหลายๆคนใช้ไม่ได้ผลก็เพราะก็เพราะไม่ทำปฎิบัติตามครูอาจารย์ ถ้าอาจารย์บอกว่าเป็นน้ำฝนก็คงต้องเป็นไปตามนั้นถ้านอกเหนือจากนั้นโบราณถือว่าผิดครูและแรงครูก็จะทำให้ของไม่ขลังได้ ผมจะไม่บอกตรงๆว่าทำไมต้องน้ำฝนลองมองในแง่วิทยาศาสตร์ว่าที่มาที่ไปของน้ำฝนกับน้ำขวดมันต่างกันใหม ? ไอ้ที่มาจากการกลั่นกับที่มาจากการกรองไม่ต้องเดาก็รู้ว่าอันใหนบริสุทธิ์กว่ากันอย่างหนึ่งมาจากฟ้าอย่างหนึ่งมาจากดิน การทำวัตถุมงคลแต่โบราณแล้วเรื่องเคล็ดเป็นเรื่องใหญ่ ลองนึกดูว่าถ้าเราลองใช้น้ำขวดล้างหน้าคนตายก่อนเผากับเอาน้ำมะพร้าวอย่างใหนดูขลังกว่ากัน (จริงๆแล้วตายแล้วก็ตายไป)ความเชื่อแต่โบราญบางทีก็ยากจะเข้าใจแต่ถ้าเรารักทางนี้คงต้องปฎิบัติตามโดยเครงครัของถึงจะขลัง
ผมมีเรื่องตลกเศร้าเล่าให้ฟังแต่เป็นเรื่องจริงนะ เคยมีหมอฆราวาสชาวเขาอยู่ทางเหนือคนหนึ่งรักษาคนด้วยมนต์คาถาไข้ได้ชงัดนัดจนขึ้นชื่อไปทั่ว อยู่มาวันหนึ่งมีพระธุดงไคร่อยากรู้ก็เลยมาขอถ่ายวิชาด้วยแต่เนื่องจากมีพื้นฐานมาบ้าง พออาจารย์ท่องมนต์มาถึงบทหนึ่งที่แกก็ท่องตามสำเนียงชาวเขาของแกว่า " นะโมพุทธาแยะ" ลูกศิษย์ก็แย้งขึ้นทันทีว่าอาจารย์ท่องผิดเปล่า? น่าจะเป็น
"นะโมพุทธายะ"ไม่ใช่ "นะโมพุทธาแยะ" อาจารย์ก็อ้างว่ากูมาจากอาจารย์กู(เป็นชาวเขาเหมือนกัน)เรียนมาอย่างนี้และก็ใช้ได้ผลมาตลอด เถียงกันไปเถียงกันมาลูกศิษย์งัfตาราให้ดูว่าเขาดูว่าเขาอ่านว่า"นะโมพุทธายะ" ไม่ใช่ "นะโมพุทธาแยะ " ลูกศิษย์น้อยใจหาว่าอาจารย์หวงวิชาก็เลยเลิกเรียนถอนกรดและลงเขาไป ฝ่ายอาจารย์ก็เลยเริ่มเขวใจหนึ่งก็ยังเชื่อที่ครูอาจารย์สอนมาแต่ใจหนึ่งก็เริมจะคล้อยตามพระลูกศิษย์ ตั้งแต่นั้นมาระหว่างรักษาคนไข้พอท่องมาถึงบทที่ว่าด้วย"นะโมพุทธายะ หรือนะโมพุทธาแยะ "แกก็เลยเขวเดี๋ยว แยะ เดี๋ยว ยะ ทำให้สมาธิตกตั้งแต่นั้นมารักษาใครก็ไม่ค่อยหาย นานไปคนหายหมดแกก็เลยต้องเลิก ต้องถือว่าผิดครูและไม่เชื่อคำครู อาจารย์ผมถือเรื่องนี้มาก ความที่เคยโตและไปอยู่เมืองนอกมาหลายสิบปี เวลาแกสอนอะไรมักจะถามมากกว่าศิษย์ที่เป็นพระ แต่อาจารย์มักจะพูดว่าฉันเรียนมาแบบนี้อาจารย์สอนมาแบบนี้ครอบครูมาแบบนี้ฉันก็สอนต่อแบบนี้ไม่กล้าสอนผิดจากที่เรียนมาแม้แต่ตัวเดียวถ้าผิดคำที่ครูอาจารย์สอนมาของจะไม่ขลัง สมัยนี้ต้องเรียกว่าครูบาอาจารย์ท่านล๊อคสเป็กไว้แล้วอย่าไปเปลี่ยนของท่านเลย น้ำฝนสะอาดๆหาไม่ยากหรอก ความสำเร็จไม่เกิดถ้าไม่พยายามให้มากพอ ยังไงที่มาของน้ำฝนกับน้ำขวดไม่เหมือนกันอยู่แล้วถึงแม้สูตรทางเคมีจะเหมือนกัน ( H2O) หลังสิ้นเดือนนี้คุณทิพย์คงไม่วายต้องตั้งรางวัลและคงมีเฮว่าเสือใครจะขนงอกก่อนกัน "ขำขำ" (หลานผมอายุ2ขวบชอบพูดคำนี้เวลาหัวเราะกับคุณตา)
เลยเวลานอนแล้ว

 

ขอจองเสือเพิ่ม 1 ตัว
ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับพี่ทิพย์และสมาชิกทุกท่าน
เกี่ยวกับหลวงพ่อสุพจน์ ลองไปอ่านดูกันครับ
หลวงพ่อสุพจน์ วัดห้วงพัฒนา จ.ตราด

 

ขอจองหนุมานและเสือเพิ่มอย่างละ 1 ครับ
รวมเป็น หนุมาน 2 เสือ 2 ครับ แล้วจะรีบโอนเงินให้ ... ขอบคุณครับ