อยากมีกลุ่ม ที่ขาดปัจจัยด้านต่างๆ จะช่วยเหลือกัน

อยากมีกลุ่ม แต่ขาดปัจจัยด้านต่างๆ จะช่วยเหลือกันในเวลาคับขัน ผมก็พึ่งเข้ามาเป็นสมาชิกไม่นาน ไม่รู้ว่ามีกลุ่มที่ไหนบ้าง แต่เท่าที่ได้อ่านมาบ้างก็มีจัดเตรียมไว้หลายๆที่ แต่ต้องมีค่าใช้จ่าย อย่างเช่นเสียเงินทำบุญถึงจะได้เข้าไปอยู่ ส่วนตัวผมก็ไม่มีกำลังเงินที่จะทำเช่นนั้น ผมเข้าใจเพราะหลายๆ ที่ต้องมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินการในเรื่องต่างๆ แต่ความคิดของผมคนที่มีปัจจัยมีสิทธิ์รอดนั้นหรือผมไม่มีบุญจะรอดใครเป็นผู้เลือก ผมเลยอยากหากลุ่มหรือผู้ประสบปัญหาอย่างผมรวมตัวกันไว้ จะได้ช่วยเหลือกันในเวลาคับขันเพราะต่างคนต่างมีความรู้ไม่เหมือนกันอาจจะช่วยเหลือกันได้ หรือมีท่านอยากให้คำแนะนำชี้ทางก็เชิญได้เลยครับ

ช่องทางติดต่อครับ aj_narin@hotmail.com/ facebook ชื่อ aj narin

ครอบครัวมี 3 คนครับ ผม แฟนและลูกน้อย 7 เดือนครับ ผมอยู่กรุงเทพ จรัญฯ 12 ครับ

 

ที่ฮ่มภะโคสีรห์ นครพนม สามารถไปหลบภัยได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

 

ถึงเวลานั้นก็จะเห็นนำ้ใจคน

 

ไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่จะเกิด

สวัสดีครับ เป็นสมาชิกใหม่ เมื่อไม่กี่นาทีนี่เอง ได้ติดตามเวปนี้มาพอประมาณ และคิดว่า สิ่งที่หลายๆท่าน กังวลใจนั้น ไม่แปลกเลย แต่ขอให้ใช้สติให้มากที่สุด ทุกเรื่องที่เกิด มีเหตุและผล ในตัวเองทุกอย่าง ดังนั้น การที่เราจะพยายามทำสิ่งใด ขอให้ตั้งมั่น และพยายามให้ถึงที่สุด หากมีวันนั้นมาถึง ที่ฟ้าดับ และน้ำกับพายุ จะมา สิ่งเดียวที่จะช่วยได้ คือ สติ และความตั้งมั่น จิตใจต้องเป็นสมาธิ และเป็นที่พึ่งของผู้เป็นบริวารได้ ขออนุโมทนา ท่านเจ้าของกระทู้ และทุกๆท่าน กรรม ยังแยกเป็นกรรมดี แลกรรมชั่ว หากเราแยกแยะได้ ว่าสิ่งใดจะเกิด แลจะดับ ณ จุดนั้น เราซึ่งมีชื่อว่า มนุษย์ จะหาทางออกให้อยู่รอด ตามวิถีที่จะเป็น แต่หากร้ายแรงมาก ขอให้เชื่อเถิดว่า วันนี้ เราและท่าน ได้รู้ในสิ่งที่คนอื่นๆอีกหลายล้านๆคน ไม่รู้ เรามีโอกาส ที่จะเตรียม สติ และปัญญา ขอให้อย่าท้อ และอย่าถอย เราต้องเป็นผู้เลือก กระทำ เพื่อตัวเราเอง

 

ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเองก็ตั้งอยู่ในสติไม่ประมาทอยู่เสมอ มีอุปภรณ์ฉุกเฉินติดตัวเสมอแม้แต่ในยามปกติ....

 

เยี่ยมครับ ตอนนี้ หลายท่าน ก็คงเตรียมตัวไม่น้อย และมีสติ ที่จะคิดไตร่ตรอง ในการดำเนินชีวิต ทั้งยามปกติ และยามวิกฤติ ผมเชื่อเรื่องของความมีสติ และมีความตั้งใจจริง เพื่อให้รอด ในสิ่งที่เราๆท่านๆพอจะทราบดีอยู่ขณะนี้ หากเมื่อวัน ฟ้าดับ มาถึงจริง ต้องมีเหตุให้เรา หยุดพิจารณา และหาทางไปให้รอด เหมือนตอนน้ำท่วมใหญ่ปลายปี54 ผมมีทางเอาตัวรอด แต่ต้องอยู่ ช่วยผู้อื่นให้รอดเช่นกัน มีที่พักที่จัดหาไว้ และมีของจำเป็นทุกอย่างเท่าที่มี แต่สุดท้าย ผม ก็ค้องอยู่ช่วยคนอื่น เชื่อผมเถอะ ณ เวลานั้นมาถึง คุณจะได้พบเพื่อน ที่ไม่เคยรู้จัก และไม่เคยคุยกับเขามาก่อน และคุณจะรอด เพราะคุณจะช่วยบอกคนอื่น เวลาที่เขาลำบาก และเขาจะตอบแทนคุณ ด้วยความเป็นมิตร ที่หาได้ยากในเวลาคับขันนั้น

 

คุณณคอนสะหวัน ยินดีที่ได้ความรู้จักครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ
ส่วนตัวผมตอนนี้ก็อยากไปนะครับ 1-2 ปีผ่านมามีอะไร เกิดขึ้นกับผมขึ้นเยอะ ก่อนหน้านั้นผมไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับภัยพิบัติเลย และไม่เคยจะคิดไปอยู่ที่อื่นเลย อยู่ ดีๆ ผมก็ไม่อยากอยู่กรุงเทพขึ้นมา และก็ไม่เคยไหว้พระก่อนนอน อยู่ ดีๆ เช่นกัน มีอะไรบ้างอย่างดลใจให้ผมไหว้พระสวดมนต์ ทุกวันนี้ผมเป็นคนไหว้พระสวดทุกวันขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ครั้งเมื่อก่อนไม่เคยจะไหว้เลยแม้แต่นิด จนแฟนผมแปลกใจว่าอยู่ดีๆ ขึ้นมาไหว้ได้ไง แล้วก็ชวนแฟนไหว้พระเช่นกันแล้วก็บอกกับ ญาติพี่น้องหรือคนรู้จักให้ไหว้เช่นกัน

 

เตรียมตัวแล้วอย่าลืมเตรียมใจด้วยนะจ๊ะ...เผื่อไว้ ความแน่นอนก็อาจจะไม่แน่นอน(อาจกลายเป็นนอนแน่)
ตอนนี้พี่มองทุกอย่างแบบปลง ไม่สะสมอะไรคิดเสมอเราอาจตายวันนี้พรุ่งก็ได้บอกรักแฟนและลูกแบบซึ้งๆทุกวันเผื่อไว้ก่อน บอกลูกให้เข้าใจถึงการเกิดแก่เจ็บตาย บอกแฟนว่าต่อแต่นี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราสองคนจะอยู่ในศีลในธรรมสะสมบุญกันนะ
เตรียมตัวอาจไม่เท่าไร แต่เตรียมใจพร้อม...(นิดหน่อยแหะๆ)
(facebook aj_narinมีeด้วยป่ะหาไม่เจอ) facebook ธัญธิวา จงเจริญ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ เรื่องแบบนี้ต้องปฏิบัติเองถึงจะทราบว่าดีแค่ไหน

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ถ้าสนใจจะย้ายจากกรุงเทพก็ยินดีนะคะ แต่ต้องขอบอกก่อนนะคะ เหตุผลหลักไม่เกี่ยวกับเรื่องภัยพิบัติเลย เพราะตัวเองกับลูกชายยังไม่ได้มีการเตรียมการใดๆ อะไรไว้เลย มีแต่เตรียมใจรับกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นอย่างมีสติเท่านั้นค่ะและต้องการดำเนินชีวิตแบบพอเพียงและเรียบง่ายบนที่ดินของตัวเองตามแนวพระราชดำรัสเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงค่ะ เราไม่เคยคิดกันด้วยซ้ำว่าที่ดินตรงนั้นเป็นจุดปลอดภัยจากภัยพิบัติต่างๆหรือเปล่า

 

ขอบคุณครับ ผมเองก็เบื่อชีวิตที่วุ่นวายเหมือนกัน อยากอยู่แบบสบายๆ ไม่คิดมาก ไม่วุ่นวายเหมือนชีวิตในเมืองครับ ทุกวันนี้ผมก็เริ่มปลูกผักไว้ทานเองริมระเบียง อยู่บ้านเลี้ยงลูกเฉยๆ ก็เลยลองทำดู มีความสุขกับสิ่งเล็กๆ นี่หละครับ

 

สวัสดีครับ ครอบครัวผม พอมีที่ดินเป็นของครอบครัวและของญาติๆ อยู่หลายจังหวัดที่คิดว่าปลอดภัย เช่น เพชรบูรณ์(ของน้า) ชัยภูมิ อ.หนองบัวแดง(น้าที่อยู่บ้านเช่าเดียวกัน) ร้อยเอ็ด อ.โพนทอง(มรดกจากตา ของแม่) กาฬสินธุ์ อ.กุฉินารายณ์ (บัวขาว)(ของน้า และของแฟนน้าที่อยู่บ้านเช่าด้วยกัน ไปทางกุดหว้า) (อุบลฯ ศรีสะเกษ>บ้านพ่อ บ้านอา อ.วารินชำราบ)
ตอนนี้ที่ดินหลักๆก็คือ จ.ร้อยเอ็ดครับ ให้ป้าและแม่ ไปเตรียมที่ดินอยู่ เพราะคุณตาอยู่ที่นั้น(ดูตามแผนที่) ส่วนพวกผมก็หาค่าใช้จ่ายส่งไปทาง จ.ร้อยเอ็ดอยู่ช่วง 1-2 ปีนี้ เพราะก่อนหน้า ทางป้าๆเค้าทำไร่อ้อยก็พอมีรายได้ครับ เพราะโรงงานอ้อยและมันสำปะหลังไม่ไกล ทุนช่วงแรกคิดว่าคงมาจากพืช 2 ชนิดนี้ก่อน ตอนนี้กำลังลง ยางพารา สัก 4-5 ปีก็น่าจะได้(เผื่อไว้ไม่เกิดอะไรขึ้น) แม่เค้าเป็นคนที่ชอบต้นไม้ ชอบป่า อยู่แล้วครับ เรื่องพืชสวนครัว ทำไร่ทำนา พอได้อยู่
ครอบครัวที่ กทม ตอนนี้มี 3 คน(พ่อ ผม น้อง)กับ น้าและน้าๆที่เช่าทาวเฮ้าส์อยู่ด้วยกัน(3 คน) อยู่ ลาดพร้าว 80 ไม่มีเด็ก ไม่มีคนแก่ มีรถกระบะ 1 คัน(แต่คิดว่า ถ้าเกิดภัยขึ้น อาจใช้การไม่ได้ แค่ไปปากซอยคงต้องจักรยานหรือเดินอย่างเดียว)

ถ้าเกิดภัยพิบัติแรงๆขึ้นมาจริงๆก็พร้อมเสมอ ที่จะออกจาก กทม.ครับ เสบียง อุปกรณ์ต่างๆก็เตรียมไว้เยอะพอสมควร วางแผนการเดินทางบ้างแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะรอดหรือเปล่า แล้วแต่บุญกรรมที่สั่งสมมาก็แล้วกัน

ครอบครัวผม นับถือ หลวงปู่เณรคำ ฉัตติโก วัดป่าขันติธรรม ศรีสะเกษ เคยพบท่านและร่วมทำบุญด้วยกันหลายๆครั้ง(เคยได้ยินข่าวว่า หลวงปู่บริจาคให้กับโรงพยาบาลร้อยเอ็ดเยอะมาก แล้วบอกว่าจะต้องใช้รับคนเจ็บคนป่วยช่วงภัยมา) คิดว่าทางครอบครัวคงเป็นเชื้อสายนาคอยู่ เพราะ ทั้งครอบครัวทางพ่อและทางแม่ หมู่บ้านจะใกล้แม่น้ำ ห่างไม่เกิน 3 กม.(ตอนเด็กๆ แม่เคยเล่าว่าเคยเห็น พญานาค ในแม่น้ำด้วย) และแม่ก็ชอบปฏิบัติธรรมบ่อยๆไม่ว่างมาก แต่ไปทุกเดือน ที่สำนักปฏิบัติ แสงธรรมส่องชีวิต ของท่าน อาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต

คิดว่า จ.ร้อยเอ็ด ก็คงปลอดภัยในระดับหนึ่งถ้าไม่เกิดรุนแรงมากครับ แต่ถ้ามาแรงๆก็คงไป จ.ชัยภูมิ หรือ จ.กาฟสินธุ์ เพราะ ใกล้ภูเขา การเดินทางก็ไม่ไกลทั้ง 2 จังหวัดจาก จ.ร้อยเอ็ด ที่ดินอยู่ ต.หนองใหญ่ อ.โพนทอง(ออกจากอำเภอ 13 กม.) ห่างจากถนนสาย 2046 ไปทางทิศตะวันออก 3 กม.ติดแม่น้ำสายเล็กๆ ผมกลับบ้านไปตอน เดือนเมษายน ในหนองน้ำก็ยังพอมีน้ำอยู่เพียงพอใช้ในการเพาะปลุก ในหน้าแล้ง หน้าน้ำมาคิดว่าถ้าปลูกต้นไม้เยอะแถวๆริมแม่น้ำคิดว่าไม่น่าจะท่วมมาก

ถ้าขึ้นไปทางเหนือตาม ถนนสาย 2046 จะเห็นโรงงานอ้อยขนาดใหญ่ซ้ายมือครับ
ส่วนโรงงานมันสำปะหลังจะเลย อ.โพนทอง ไปเหนือ ก่อนถึงทางเข้าหมู่บ้าน

ติดต่อพูดคุยได้ Sirichai Boonjan | Facebook

ว่างๆจะเอารูปสถานที่จริงที่แม่ถ่ายมาลงให้ดู ช่วงนี้ที่ดินจะโล้งเพราะเอาอ้อย ออกหมดแล้วกำลังเตรียมที่ปลูกยางพาราประมาณ 10 ไร่ แต่อ้อยก็ยังเหลืออยู่บ้าง ที่ดินประมาณ 30 ไร่ ทางที่ติดป่า ติดแม่น้ำ ก็จะปลูกข้าวไว้กินครับ เพราะตะกอนดินจากแม่น้ำ ที่ดินป้า ที่ดินแม่ ปลูกอะไรก็งามครับ

ถ้าไม่มีที่ไหนจริงๆหรือไกลแล้วไปลำบาก ก็คิดไว้เป็นตัวเลือกอีกตัวก็ได้นะครับ พระที่ประจำอยู่วัดก็ญาติๆทางตา ทั้งนั้นที่บวชอยู่


:z8:z8

 

มีที่เหลือๆ ปลูกมันไว้ด้วยนะคะ ^^

 

การเตรียมพร้อม หรือ การอยู่ในสติ

สวัสดีครับทุกๆท่าน ผมสมาชิกใหม่ รายงานตัวนะครับ การเตรียมพร้อมของผม คือ เตรียมใจ ที่จะสู้ กับภัยครั้งนี้เต็มที่ ผมเชื่อ สติ จะพาให้หาทางรอดได้ แต่ด้วยความไม่ประมาทเป็นพื้นฐานที่ดีนั้น ยังไม่พอ ใจต้องสู้ด้วยครับ ผมแค่ฟลุ๊คที่ดันไปซื้อที่ไว้ก่อนหน้านี้ ผ่อนไปเรื่อยๆนะครับ ผมมีที่อยู่ที่เพชรบูรณ์ หนองไผ่ เส้นทางนี้ สามารถทะลุ ไปวัด ชนแดนได้ ผมมองแล้วว่า หากเกิดภัยพิบัติ สิ่งแรกที่เราเจอ
1.ความกลัว
2.ความโกลาหลของคน ที่จะหนีเอาตัวรอด
3.เส้นทางที่จะหนี( สำคัญที่สุด )
ผมจึงเชื่อว่า การหาสถานที่ ที่ใกล้ กทม และ เดินทางไปได้หลายเส้นทาง คือสถานที่ที่ควรจะไป อีกทั้ง การหนีออกจากพื้นที่เมื่อเกิดภัยนั้น ยากลำบากในช่วงเวลาที่ทุกคนหนีพร้อมๆกัน หากมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้น ควรจะต้องออกจาก กทม ก่อน ส่วนเรื่องที่พัก สำหรับท่านที่ไม่มีงบประมาณเพียงพอ ที่จะหาซื้อที่ดิน ขอให้เปลี่ยนเป็น อุปกรณ์เดินป่าแทน มูลค่าไม่เกิน 5-6000บาท ผมเชื่อครับว่า หากผมมีสติที่จะพาครอบครัวไปพ้นจากภัยนี้ได้ ขอเพียงคุณมีอุปกรณ์พื้นฐานเดินป่า เช่น เต๊นท์,อุปกรณ์หุงต้ม(เล็กๆพวกแก๊สกระป๋อง),ยารักษาโรคพื้นฐาน,อาหารกระป๋องนิดหน่อย (2อย่างหลังค่อยซื้อตอนเหตุบอกลางไม่ดี) เพียงพอที่จะกินได้ 3-7วัน เท่านี้ หรือพูดง่ายๆว่า ค่ำใหน นอนนั่น ก็พอจะช่วยเหลือตัวเองได้ระดับหนึ่งแล้วครับ เพราะในช่วงเวลานั้น ถ้าร้ายแรงมาก ที่ใหนก็นอนได้ เพื่อไว้หลบซ่อนจากภัย จากสัตว์ร้าย และจากคนด้วยกันนี่แหละ ส่วนที่พักอาศัยถาวร ผมว่าแล้วแต่บุญวาสนา ขอให้มีวาสนาผ่านมาให้ได้ เรื่องอื่นไม่ใช่ปัญหา ขอแค่หนีให้รอดก่อน เมื่อเวลานั้นมาถึง ผมเตรียมกระเป๋าเดินป่าเหมือนกัน และของที่จำเป็นบางส่วนไว้แล้ว อยู่ที่รอดหรือเปล่าเท่านั้น ไม่มีใครตอบได้ ส่วนที่ดินที่มีอยู่ก็เล็กๆครับ พอปลูกต้นไม้ได้นิดหน่อย ถ้าไม่ได้ใช้หลบภัย แต่กำลังจะลง บ้านตู้คอนเทนเน่อร์ไว้ครับ ประมาณ สิงหา-กันยานี้ ถ้าไม่ได้ใช้ อีกหน่อย ก็จะเป็นร้านกาแฟ ผมชอบดื่มกาแฟ เลยอยากจะขายเองดื่มเองซะเลย(555 ) แต่ก็เผื่อที่ไว้ครับ ให้คนที่ลำบากกว่า มาผูกเต๊นท์นอนได้ น่าจะไหวนะ ที่นี่อยู่ใกล้วัด และ ที่สำคัญ อยู่ใกล้ธารน้ำเล็กๆ เราพอจะอาศัยได้ อยู่ใกล้เขา ที่เป็นเนิน จริงๆ ผมตั้งใจผ่อนซื้อที่ตรงนี้ไว้ เพื่อตอนแก่ชรา จะมาอาศัยธรรมชาติ ไม่ได้คิดซื้อไว้หลบภัยแต่อย่างใด แต่ถ้าจำเป็นต้องใช้ ก็ว่ากันไปครับ ตามสภาพ บุญรักษาครับทุกๆท่าน

 

ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ให้คำแนะนำ ตอนนี้ผมคงทำได้แค่เพียง อุปภรณ์เดินป่า เพราะผมก็ไม่คิดว่าจะรอดหรือป่าวเมื่อถึงเวลานั้น ขึ้นอยู่กับบุญแต่กรรมที่ท่านๆ ได้กล่าวไว้

 

จากที่คุณได้บอกมา ด้วยอุปกรณ์ที่คุณเตรียมไว้ก็มากพอ แต่ไม่มากเท่ากับความพร้อมของใจคุณแล้วครับ หากเกิดเหตุขึ้นจริงคุณจะสามารถเคลื่อนย้ายได้คล่องตัวมากกว่าพวกที่เตรียมของไว้เยอะๆเสียอีกและความกังวลจะไม่มากเท่าไหร่เมื่อเจอกับกลุ่มที่ใหญ่เพียงมีครอบครัวที่ไว้ใจและเข้าใจกันดี ได้ติดต่อกันพูดคุยกันนัดหมายกันไว้ซัก2-3ครอบครัวก็พอ คุณเป็นครอบครัวเล็กๆที่เตรียมความพร้อมแล้วเท่าที่ผมอ่านมา เยี่ยมครับ

 

ดีแล้วครับ เราต้องยึดถือหัวใจที่แข็งแกร่ง และวิถีชีวิตที่เรียบง่ายไว้ ดีที่สุด สถานที่เป็นเพียงจุดหมาย ขอให้ผ่านพ้นได้ ทุกอย่างจะมีทางออกครับ ขอให้บุญรักษาทุกท่านเลย

 

ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เข้ามาอ่านทุกวันแต่คงเตรียมอะไรได้ไม่มากนอกจากเป้ใบหนึ่งสำหรับเดินทางเพราะทำงานอยู่ที่พัทยาเหนืออยู่คนเดียวค่ะรถยนต์ก็ไม่มี ได้แต่คิดว่าถ้าเกิดภัยภิบัติขึ้นมาจริงสิ่งที่จะทำได้คือทำใจ แต่ว่าจะได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้ค่ะ ขนาดขับรถมอเตอร์ไซด์ความเร็วแค่ 40/กม.บางทีตกใจยังตั้งสติว่าเราตกใจถ้าเกิดภัยมาจริง ก็ไม่รู้จะพึ่งใครได้นอกจากตัวเอง อันนี้ก็แล้วแต่กรรมจะนำไปว่าเราต้องไปเจออะไรบ้าง ตอนแรกว่าจะออกจากงานสิ้นปี กลับไปอยู่บ้านแต่ด้วยภาระบางอย่างไม่สามารถกลับได้ ถ้ายังมีบุญวาสนาพอที่จะได้อยู่ทำความดีต่อเราคงรอด คิดว่าอย่างนี้ก็สบายใจค่ะ ทุกวันนี้ก็สวดมนภาวนาทุกวัน นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ นึงถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างน้อยก็โชคดีมากๆที่เกิดมาแล้วได้เจอพระพุทธศาสนา และขอบคุณสำหรับทุกความเห็นที่ช่วยกันแนะแนวทางด้วยค่ะ และสิ่งสำคัญที่สุดคือนึกถึงในหลวงของเราท่านคือมหาโพธิสัตว์ของคนไทย มองรูปท่านกี่ทีก็มีกำลังใจฮึดสู้ขึ้นมาค่ะ ขอให้ธรรมรักษานะคะถ้ามีบุญวาสนาต่อกันถึงเวลานั้นเราคงได้เจอกัน

 

ดีมากเลยค่ะ กับการเตรียมตัวเตรียมใจแบบนี้ เคยทราบมาว่าที่เพชรบูรณ์จะมีสถานที่หนึ่งที่เป็นที่ปลอดภัยและได้รับการปกป้อง ที่น้ำหนาวค่ะ

 

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ถ้าดิฉันได้ย้ายไปซื้อที่ดินอยู่ที่ลำพูนภายในเดือนกันยา-ตุลาคมนี้ ที่แห่งนั้นยินดีต้อนรับเสมอค่ะ

ดิฉันเชื่อมั่นค่ะว่าก่อนจะเกิดภัยใหญ่จริง จะต้องมีการเตือน และสัญญาณอะไรบางอย่างเกิดขึ้นก่อนแน่อน สำหรับผู้มีสติและไม่ประมาท เราคงไม่ต้องรอให้เหตุการณ์มันจวนเจียนหรือแย่จนขนาดทำอะไรไม่ได้เลย ทางที่ดีถ้าสถานการณ์มันดูไม่ค่อยน่าไว้ใจ เราก็ควรที่จะไปก่อนภัยมา ดีกว่ารอจนภัยมาแล้วค่อยไป มันก็จะเป็นว่าสายเกินไปค่ะ

ส.ค.ส.พระราชทานปีนี้เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เหมือนเตือนเราให้อยู่ในความไม่ประมาทแล้วค่ะ เตรียมตัว เตรียมการ และเตรียมใจ

 

ใช่ค่ะ อย่างโครงการชั่งหัวมันของในหลวง ท่านก็บอกเราเป็นนัยๆ แล้วค่ะ