นิทาน เรื่อง "พญานาค"

โกมาลิกะ...กำลังเข้มข้นน่าตื่นเต้น
ยอดขุนพลในตำนาน กะห้องพระพญาคะรุทา....ก็น่าติดตามมิใช่น้อย
คืนนี้ช่างสมอุราข้าพเจ้ายิ่งนัก ^^

 

น้องมุกมิก ธิดาพญานาคก็ระวังตัวนะจ๊ะ..
ไม่รู้ ไผ จะไปแอบซอกห้องพระน้องมุกมิกหรือเปล่า..

 

โกมาลิกะนาคราชตอนที่ ๗ "บทเรียนรัก"

"ท่ามกลางแสงจันทรา สาดส่องหล้า...เป็นนิมิตรหมายพยานรักเราสอง น้องเอย ขอเจ้าจงอย่าได้ไหว หวั่นใจ พี่นี้จักพาเจ้าดำเนินข้ามผ่านห้วง รัติกาล อันแสนเปลี่ยวเหงา ปล่าวดาย!"
เสียงมนต์เสนห์คนธรรพ์ดังกังวานนุ่มนวล ประหนึ่งเสียงดนตรีทิพย์ สกดขับกล่อมโกมาลิกะ ให้นางเคลิบเคลิ้มไหลหลง สองมือกำลังประครองกอดร่างของนางไว้ด้วยไออุ่นแห่งบุรุษเพศ
มันทำให้หัวใจนางเต้นหนักหน่วงแรงยิ่งกว่าครั้งใดๆในชีวิต............โอ้ อนิจจา!นางมิอาจรู้ได้เลยว่า บัดนี้พิภพบาดาลกำลังจะถึงกาล ล้มสลาย แต่ลงแล้ว!!......
รอเพียงแค่ปาฎิหาริย์เท่านั้น ที่จะชุดช่วยนางให้พ้นจาก ห้วงวิกฤตินี้ได้!

เป็นขณะเดียวกันกับท่านมหาฤาษีนรเก เจริญฌานสมาบัติได้จนถึงขั้นสูงสุดแล้ว
ถอยกำลังฌานออกมา เพ่งกระแสจิตอันทรงพลานุภาพ ไปยังนางโกมาลิกะในบัดดล!!.............................................

"ตื่น ตื่น โกมาลิกะ จงตื่นขึ้นเดี๋ยวนี้!!"........

ประหนึ่งเสียงสายฟ้าฟาด ผ่าลงมาท่ามกลางใจ!นางสดุ้งลืมตาตื่นขึ้นในทันใด ....
"พ่อ พ่อ !นั้น พ่อ เรียกหนู หรือค่ะ " นางอุทานออกมาด้วยใจอาลัยหา ก็เสียงนี้เอง นางจำได้ไม่เคยลืมเลือน
(นัยว่ามันเป็นโทนเสียงเดียวกันกับคุณพ่อในอดีตชาติเก่าของเธอ...ด้วยเหตุนี้กระมัง!จึงทำให้นางรู้สึกผูกพันธ์และเคารพรักในท่าน พ่อปู่ครูฤาษีนรเก เป็นยิ่งนัก)

เมื่อได้สติสัมปชัญญะกลับคืนมา...ในขณะนั้นเอง ท่านพญาทัตตะระสา กำลังที่จะ จะ จะ จะ จะ จะ จะ จะ...จูมพิศนาง!
พลังฝ่ามือ ก็พุ่งเข้าปทะกับอกของบุรุษนิรนามนั้น กระเด็นลอยออกไปกระทบฝาพนังวิมานทอง เสียงดังสนั้นหวั่นไหว!

"ท่านเป็นใครกัน อย่าเข้ามาใกล้เรานะ!...ที่นี้ที่ไหนกัน นี้เราอยู่ที่ไหน?" นางทอดสายตามองออกไปโดยรอบวิมานนั้น อย่างฉงนใจยิ่ง!
โอ้ย!..."ทำไมน้องเจ้าถึงทำกับพี่ได้ เราก็อยู่ในบ้านของเรานะสิ"
"ท่านอย่ามาโกหกเรา เราไม่เคยมีบ้านลักษณะนี้" นางพูดพร้อมกับเตรียมเดินพลังลมปราณที่เคยบำเพ็ญมา เพื่อป้องกันตัว...
ในขณะที่คนธรรพ์ เดินยางกลายเข้ามาใกล้หมายใช้กำลังเข้าปลุกปล้ำ (นึกในใจว่า...นางนี้ฤทธิ์มากนัก เห็นทีคงต้องใช้ไม้แข็งซะแล้ว)

ยังไม่ทันที่ท่านพญาทัตตะระสา จะเข้าถึงประชิดตัว!...ทันใดนั้นเอง ร่างพญานาคราช ขนาดเขื่อง ก็ปรากฎตัวขึ้น!สบัดลำตัว เขย่าวิมานน้อยสั่นสะเทือนเลื่อนลั่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!
ก็ตอนนี้ ฤทธิ์ธนูศรนาคะศิริ ได้อันตรธานหายไปจนหมดสิ้นแล้ว นางจึงสามารถใช้ฤทธิ์ได้ดั่งใจหมาย!
ขณะที่ท่านพญาทัตตะระสา ผู้ตกอยู่ในห้วงแห่งกามราคะ กำลังตกตะลึงงัน กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นั้นเอง!...
โกมาลิกะ ไม่ปล่อยจังหวะโอกาสให้หลุดลอยไป ด้วยรู้แน่ชัดแล้วว่า บุรุษผู้นี้ไม่ประสงค์ดีกับตน...เร็วเท่าความคิด พลันกระแสลมปราณมรณะ(บังหวนควัน)อันเกิดจากฤทธิ์ธานุภาพของ เดชนางพญานาคี
ก็ถูกขับปล่อยออกมา พุ่งตรงมายังร่างของท่านพญาทัตตะระสา เร็วประดุจพายุใต้ฝุ่น พัดเข้าถลมบ้านเรื่อนผู้คนก็ปานกัน!......................................
พลัน ช่องประตูมิติก็ ปรากฎขึ้น...โกมาลิกะเห็นนิมิตรของชั้นบรรยากาศที่แตกต่างกันแล้ว จึงพาขนดลำตัวอันเขื่องนั้น เลื้อยออกไปในบัดดล!!

เหมือนหนีเสือ ปะจรเข้....ท่านพญาทั้ง ๓ กำลังเดินเข้ามา ด้วยท่าทางหิวกระหาย ดุจนายพลานวางบ่วงไว้ แล้วเดินกลับมาดูเนื้อที่ติดอยู่ในบ่วงนั้น!
โกมาลิกะ เห็นแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตนเองได้ ถึงวีรกรรมของทั้งสองพญานั้น ให้นึกแค้นในอก....พ่น"ลมมหาอัคคีมรณะ" เข้าใส่พญาทั้ง ๓ ทันที !
แต่ทว่า ท่านทั้ง ๓ เมื่อเข้าสู่เขตแดนคนธรรพ์ ต่างก็ระวังตัวอยู่ก่อนแล้ว....จึงไม่สู่เป็นอะไรมากนัก "ลมมหาอัคคีมรณะ"ของนางโกมาลิกะ จึงประดุจดังว่าเป็นอาวุธของเด็กน้อย
ถือปืนฉีดน้ำวิ่งเล่นสงการต์ ยิงใส่ผู้ใหญ่ฉะนั้น

ท่านพญาวิกาฬปักษ์สี นั้น ยกปีกทั้งสองข้างขึ้นป้องกัน สลาย ลมมหาอัคคีมรณะ หายไปในชั่วพริบตาเดียว!
ท่านพญากุมพีสุรสีหนาท นั้น เกรงร่างกายขึ้นแอ่นอกรับอย่างหน้าตาเฉย พลันเกราะเพชรนั้นก็บังเกิดขึ้นป้องกันตนเอง!
ท่านพญาเอรายนะนาคราช นั้น อ้าปากรับ ดูดเอา ลมมหาอัคคีมรณะ กลืนกินลงไปในท้องจนหมดสิ้น!

นาโกมาลิกะเห็นดังนั้นแล้ว ถึงกับ งวยงง ฉงนสนเทห์ใจเป็นอย่างยิ่ง ได้แต่แผ่พังพานค้าง หมดแรงที่จะต่อสู้ ดิ้นรน เลื้อยคลานหลบหนี!
พอหันหลัง กลับไปดู เห็นท่านพญาทัตตะระสา กำลังเดินปรี่มุ่งหน้าติดตามมา ด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด ห่างกันแค่ช่วงวาเดียวเท่านั้น!

นี้มันเวรกรรมอะไรกันนะ พ่อจ๊าาาาาา....นางโกมาลิกะ รำพัน นึกถึงท่านผู้มีพระคุณ เมื่อหมดหนทางหลบลี้หนีภัย

นางคงไม่รู้หรอกว่าสมัยหนึ่งนั้น นางเคยเกิดเป็นลูกชายของท่านเศรษฐี มีนามว่า "โกมกะกุมาร"เป็นคนเจ้าชู้ชอบออกไปเที่ยวผู้หญิง ไม่เว้นแม้แต่ลูกเขาเมียใคร ถ้าถูกใจแล้วเป็นต้องได้มาบำเรอตนเสมอ
ในบรรดาสตรีทั้งหมดนั้น มีอยู่สามนาง ที่ผูกอาฆาตพยาบาทจองเวร โกมกะกุมาร นางนั้นเป็นพี่น้องกัน จึงร่วมกันในแรงอธิฐานว่า
"พวกเราจะของตามจองล้างจองผลาญท่านไปจนตลอดทุกภพทุกชาติ ขอท่านจงอย่าได้มีความสุขเลยตลอดชีวิต ชั่วกาลนาน...ในแรงอธิษฐานของเราสามพี่น้อง ต่อหน้า จันทิมาทรเทพบุตร!โปรดจงเป็นสักขีพยาน"

เหมือนท่านจะทรงรับรู้...วงเวียนกรรมได้มาบรรจบพบอีกคราวแล้ว หนอ...โกมาลิกะ เอย!

(โปรดติดตามตอนต่อไป)​

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ คะรุทา
งัีนไปนั่งสมาธิ..ต่อดีก่า..ต้องหาตัวให้เจอ ไม่งั๊นไม่กล้าโทงเทง..
เล่นมาแอบดูกันซะขนาดนี้ เอาให้ตากุ้งยิงกันไปข้างหนึ่งเลย..
</TD></TR></TBODY></TABLE>
เรื่องนี้ต้องมี "เคลียร์"
รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครา อ่าอ่า

 

คนเดิมแหล่ะค่ะพี่ปู คนที่เคยไปหา แต่ว่าคงไม่เห็นยานโทงเทงหรอก 55 เพราะไปด้วยจิต คงจะเป็นจิตเห็นจิต เพราะคุยกันในจิตใต้สำนึก ตัดกายออกล้วน ๆ เลยจร้า

แต่ว่าถึงไปหาก็ไม่ต้องกลัว ท่านกันไว้รอบบ้านซะขนาดนั้น นะจ๊ะ

 

จิต เห็น จิต พอว่า..
ยังดีกว่าผีเห็นผี 555.
ถึงว่ามานั่งรอในห้องพระซะงั๊น..ทีหลังจะมาเยี่ยม
ก็บอกล่วงหน้านะจ๊ะ อย่าแอบมาแบบนี้..
สัญญาเลยนะ ต่อหน้าพระ...ห้ามมุสา อิอิ

 

เอ่อ..เพื่อนสมาชิกเงียบกันหมดเลยอ่า..
รออ่านนิทานอยุ่ค่ะ

 

สวัสดีเช่นกันครับ คุณแต
ขอให้มีความสุขกับ หน้าที่การงานนะครับ

 

โกมาลิกะ จบตอน "บทเรียนรัก" แล้ว
ต่อไปเรื่องไหน...เข้าคิว...จัดหนักมาเลยค่ะ

 

555 เอ้าฮิ้ววว...แล้วคะรุทาก็เจอโจทย์ เลขคณิตคิดสั้นๆ เอ้ยไม่ใช่เลขคณิตคิดไว
วันนี้ มามันกันตอนดึกๆ นะ เริ่มจะคึกคักซะแล้ว....
น้องดาวจะรีบไปไหนจ๊ะ

คะรุทา บอกเคล็ดให้เอาไว้ คนเนี้ยเค้ากลัวผู้หญิงปล้ำ (ซะเมื่อไหร่) ถ้ามาอีกเชิญขึ้นเตียง เอ้ยขึ้นเขียง แล้วชำเราเอ้ยชำแหละเลยนะ จะได้รู้ว่าไผเป็นไผ อิอิ

นิทานก็สนุก เรื่องอื่นๆ ก็ครื้นเครง

 

.จริงซีคุณ nouk

อืม..ชักสงสัยว่าจะเป็นคุณ......

แต่เพื่อความชัวร์..จะนั่งทางในอีกที อะเหอ อะเหอ

 

น่าจะเชิญไปเยือนเรือนคุณ nouk บ้างนะ...เผื่อติดใจแล้วไม่ยอมกลับ อิอิ

 

เอ..หรือแอบไปแล้ว..แต่ไม่เปิดเผยตัว..
งั๊นก็หมายความแว่...........:'(

 

แหมเรียนเชิญด้วยความเต็มใจเลยนะคะ กำลังหื่นเอ้ยกำลังคิดถึง ก็อยากจะมีใครๆ สักคนที่เป็นของเรา 555 (พูดเล่นนะ) ยายแก่แล้วอย่ามาเลย เสียเที่ยว

และก็ไม่มีเวลาต้อนรับด้วยนะ อนิจจังวัฏฏสังขารา อุเบกขา

ทำอะไรก็ไม่เนียน ให้คนอื่นจับได้ ถ้าเป็นเรารับรองไม่รู้...ชัวร์ เพราะจะแปลงกายเป็นอากาศธาตุหอมๆ ไปหา (ว่าเข้าไปนั่น)

คืนนี้ว่าง ไปเที่ยวกันไหม...ไปไหนกันดีล่ะพวกเรา

 

รักใครสักคน ขนใจทุ่มไป
ไม่นานก็โดน ถูกโยนทิ้ง
น้ำตาต้องไหล ใช้ใจสิ้นเปลือง
เคืองใจยิ่งนัก ก็รักจริง

สักคนที่ดี มีอยู่ที่ใด
ให้ใจดวงหนึ่ง ได้พึ่งพิง
เจ็บมามากพอ ท้อใจเหลือเกิน
เดินจนหมดแรง ชอบแกล้งกันจริง

เคยมีรักครั้งไหนบ้างไหม ไม่ทุ่มเท
เคยมีรักครั้งไหนบ้างไหม ที่คิดเผื่อใจ
อย่าปล่อยให้คนๆ นี้ต้องมีชีวิตที่มันโชคร้าย
เรื่อยไป อยู่อย่างนี้เลย

อยากมีแฟนดีดีกับเขาสักคน
ไม่อยากทนกับความเสียใจ และผิดหวัง
เหนื่อยพอแล้วกับรักที่เลิกรา

อยากมีแฟนดีดีกับเขาสักที
อยากมีช่วงเวลาที่แสนดี กับคนนั้น
เป็นของขวัญที่ชีวิตฉันยังเฝ้ารอ

ดวงคงไม่ดี มีกรรมต้องยอม
ตรอมใจอย่างนั้น จะนานไหม
ความเหงาออกฤทธิ์ อิจฉาผู้คน
ทนดูเขารัก ก็หนักใจ

ความหวังไม่ชัด ศรัทธาเลื่อนลอย
คอยรักกลัวกลัว จะชัวร์ไหม
สักคนก็พอ ขอคงไม่เกิน
เชิญคนน่ารัก มาพักพิงใจ!!



ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน​

 

เอ..ท่านจขกท...หายไปไหนนานแล้วนะ..
ไปเข้าณานที่บ้าน ห้องพระ เอ..หรือซอกถ้ำ ที่นครพนม..
แล้วยังไม่กลับ...รอฟังนิทานพญานาคต่อค่ะ

 

คะรุทา คืนนี้ก็ไปทำสมาธิที่อื่นจิ เปลี่ยนสถานที่บ้าง เผื่อจะไปจ๊ะเอ๋ไง
แล้วพรุ่งนี้มาเล่าให้ฟังด้วยนะ ว่าเจอเทพบุตรที่ไหนบ้าง
เฮ้อ! เหนื่อยใจจริงๆ เล่นอะไรกันเนี่ย ซ่อนแอบหรือจ๊ะเอ๋
***********
ว้าว...ท่านกวีเทพเชิญให้พักพิงแระ
หยุดตรงนี้ที่เธอ...ไม่ไปไกลแล้วใจ
หมดกันเลย...ลืมตัวค่ะ

 

สำหรับวันนี้ก็เป็นเวลาดึกพอสมควรแล้วนะ...สำหรับเรา
คงต้องขอตัวและหัวใจ ไปอาบน้ำ สวดมนต์ทำใจๆๆๆ ก่อนนะคะเพื่อนๆ
แล้วพรุ่งนี้ ค่อยมาเม้าท์กันใหม่ เอาเรื่องราว เรื่องเล่า ความประทับใจในตอนกลางคืนมาแฉกันต่อไป ดีมั้ยคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ นอนหลับฝันดีกันทุกคนทุกท่านค่ะ อย่าฝันถึงเรานะเดี๋ยวจะสยอง...อิอิ บ้ายบายค่ะ

 

อ้าว..เงียบกันหมดเลย..
หรือสมควรแก่เวลา..ถอยทัพ 555

 

สวัสดีค่ะน้องกุล ลองบูชาด้วยบายศรีนี้นะคะ
ทำง่าย ความหมายสุดยอดค่ะ อนุโมทนา....

น้อมอนุโมทนาค่ะท่านหน่อนรคุณ

นิทานเรื่อง"โกมาลิกะนาคราช "
ติงเคยนั่งฟังจากวิทยุ สถานีธรรมะ เศร้ามากๆนะคะท่าน