ลำนำเพลงรักของนักกลอน

แต่ในความเป็นจริงยิ่งประจักษ์
อันความรักวัยรุ่นวุ่นใฝ่หา
ยังมีหลายปัจจัยให้นำพา
นั่นคือค่าเศรษฐกิจพิษสังคม
:z7
หากเรารักจักต้องหมั่นแสวงหา
ทั้งวิชาความรู้สู้สะสม
จะได้มีหน้าตาในสังคม
ให้คู่ชมร่มเย็นเป็นขวัญตา:z8

 

ท่านมิอาจ ห่างใกล ในหน้าที่
คอยปกปักษ์ รักษ์คนดี ให้คลาดเคลื่อน
แม้นเหตุรุก ภัยร้าย จะหมายเตือน
เปรียบเสมือน เป็นดั่งเงา เฝ้าเตือนภัย

ในกาลก่อน ตอนสัญญา ก่อนลาจาก
เหตุที่พราก เธอมุ่งกรรม ธรรมขั้นสูง
ไม่มุ่งรัก ไม่ยุ่งใคร หมายจรุง
ท่านเลยมุ่ง หมั่นหมายเตือน ตอนนิทรา

นี่แหละหนา โลกมนุษย์ กับโลกทิพย์
กว่าจะหยิบ ทวงสัญญา พาใช้ฝัน
ประนตน้อม ก้มกราบ อภิวันท์
ขอในฝัน มีแต่เธอ เพ้อทุกคืน.

 

เก็บรอยยิ้มพิมพ์ใจ    ใครคนหนึ่ง
       แอบไปซึ้งเอาไปซ่อน   จนนอนฝัน
            เธอฝากใจฝันแรก    แทรกใจกัน
                 โอ้ใยฝันจะเป็นจริง     หรือสิ่งลวง

 

สวัสดีค่ะ

คิดถึงมากมาย แต่ด้วยหน้าที่การงานก็เลยห่างหายไป คิดถึงเพื่อนๆทุกท่านนะคะ​

 

“กวี” นิพนธ์ไว้ ความหมาย ลึกซึ้ง

คำนึงถึงมธุรสแสนอ่อนหวาน

สัมผัสนอกใน สุขใจ มินาน

บ้างขับขาน สัญญา แต่ก่อนกาล

อ่านแล้ว ปลาสุขใจ ไม่น้อย

ชอบถ้อยคำ ที่ใช้ ขับขาน

กลบท กลอักษร กลอนกานท์

นั้นแล่นผ่าน สู่ดวงจิต ชวนติดตาม

 

พี่ติง ห่างหาย วงการ
เพราะงาน ช่วงนี้ วุ่นนัก
แต่ว่า ไม่ลืม มิตรรัก
มาทัก มาทาย เพื่อนกลอน

สวัสดีครับพี่ติง
ช่วงนี้เปิดภาคเรียนใหม่คงวุ่นน่าดูเลยนะครับ
สู้ๆ นะครับพี่ (rose)
​

 

พีท พีระ - ความรักดีๆ อยู่ที่ไหน

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Gqf-0ZPC79Q]ความรักดีๆอยู่ที่ไหน : Peet Peera [Official MV] - YouTube[/ame]

อันความรัก ดีๆ อยู่ ที่แห่งไหน
ต่างเศร้าใจ กับความรัก ที่มัวหมอง
แล้วเมื่อไหร่ จะได้พบ รักที่ปอง
หวังครอบครอง แต่รักชอบ หล่นหายไป

 

อ่านสำนวน สะกิดใจ ในลิขิต
จากดวงจิต เจตจำนงค์ ลงอ่อนหวาน
มิเคยพบ นัยนา ยังงงงัน
ฤทัยสั่น หวั่นไหว ในใจเรา
ร้อนร้อนรุ่ม คล้ายไฟสุม รุมดวงจิต
เพียงแค่คิด จิตลดเลี้ยว เกลียวขมัง
ปลายังมี ใบบัว คอยปิดบัง
เราทนนั่ง ใยใบบัว มิผลิใบ
​

 

ไปภูสูง เดินจงกรมรอบภูเขาวันละสองรอบ พี่ยังไม่เหนื่อยเท่ากับสู้รบกับลิงน้อยๆเลยค่ะ ๕๕๕๕๕

 

หวัดดีคราบบบบบคุณครู ผมมาทำให้บ้านคุณครู เลอะเทอะรึเปล่านี่ อิอิอิอิ

 

ยามแย้มยิ้ม นงคราญ ปานอัปสร
แม่งามงอน ชวนชิด พิศมัย
ดวงใจพี่ ปวดร้าว เศร้าทรวงใน
สุดอาลัย ยิ้มนาง พลางรำพึง

 

สวัสดีค่ะพี่เจน ถ้าพี่เจนมาทำบ้านติงเลอะเทอะนะคะ ทำไปเถอะ เพราะว่าติงชอบค่ะ มาคราวนี้ได้อ่านกลอนจากพี่เจนเยอะเลย รู้แบบนี้จะไปนานๆค่ะ

 

๕๕๕ เพิ่งหัดเขียน เซียนว่าแน่
ยังยอมแพ้ คมสันต์ มั่นใจได้
ไม่มีเทียน ยังเขียนได้ อย่างมั่นใจ
เซียนที่ไหน ไม่เทียมเทียบ เปรียบได้เลย

หากเป็นเซียน คงมีกล้า เช้ามาเสียบ
ใช่เสียเปรียบ ดอกหนา มาเฉลย
สมาชิก กระทู้นี้ ที่คุ้นเคย
มิเพิกเฉย เข้ามาทัก นักเลงกลอน

 

หากขมขื่น คืนเหงา เศร้ารันทด
อย่าประชด โชคชะตา ว่ามาแกล้ง
ลุกขึ้นสู้ ท้าชีวิต คิดเปลี่ยนแปลง
ด้วยใจแกร่ง มันสมอง และสองมือ

 

รักหล่นหาย ลับตา พาใจแป้ว
ขอลาแล้ว ด้วยไม่สม อารมณ์หมาย
มาวันนี้ รักเคยหวาน พาลกลับกลาย
รสรักคล้าย บอระเพ็ด เข็ดจนตาย

 

รักหรือหลง คงรู้ ดูที่จิต
รักไม่ผิด อันใด ใจสุขสันต์
แต่ความหลง มักพา ให้จาบัลย์
จิตวิโยค โศกศัลย์ เกินบรรเทา

 

หากได้พบ อนงค์ คงหลงเพ้อ
หากได้เจอ ตัวจริง ยิ่งใหลหลง
เพียงอ่านกลอน ยังปลื้ม ลืมไม่ลง
จิตนี้คง มอบนาง บนกลางใจ

 

เพลินในรส อักษร กลอนแสนหวาน
ติดตามอ่าน ทุกคำไป ไม่พลั้งเผลอ
อักขระ เสกสำเนียง เพียงพบเจอ
คงหลงเพ้อ เพราะคำหวาน ซาบซ่านใจ

 

โลกมนุษย์ กับโลกทิพย์ หยิบมาฝัน
ด้วยยังมั่น ในสัญญา คราหนหลัง
มีความรัก แน่วแน่ ทรงพลัง
ด้วยมุ่งหวัง นางเดียวนี้ ที่ใจปอง