ลำนำเพลงรักของนักกลอน

อบาย ตกต่ำ ย้ำทุกข์
มิสุข โหยหา อาหาร
อดอยาก ผอมโซ แสนนาน
ซมซาน ชั่วกัป ชั่วกัลป์

นรก อสูร และเปรต
คือเขต ลงโทษ สัตว์นั้น
ทำชั่ว จึ่งรับ โทษทัณฑ์
พ้นนั้น เศษกรรม นำมา

กำเนิด เป็นสัตว์ ไม่เว้น
กรรมเวร ตามทัน มั่นว่า
เมื่อถึง กำหนด เวลา
ต้องมา รับกรรม ทำไป

 

เมาอะไรก็ไม่เท่าเจนเมารัก
เมาแล้วหนักเอามาแต่งกลอนเลยไหม
อย่าคิดมากคิดกันไปเพื่ออะไร
มาแต่งกลอนฮาเฮสุขสันต์จริง

อิอิ...แอบมาแซวพี่เจนคร้า...

 

เพราะจิต ผูกพัน มั่นไว้
ดวงใจ คนึง ถึงอยู่
เว็บนี้ มีมิตร พอดู
เชิดชู นำทาง มงคล

 

เลี้ยงพี่ ใช่ไหม น้องรัก
ชอบนัก ของฟรี ที่ให้
รีบเลย รีบมา ไวไว
มามา ก็ได้ คนดี
....๕๕๕๕....
กลอนพาไปอีกแล้ว..ล้อเล่นนะคะ

​

 

เว็บอืดหรือเปล่าคะ หรือเป็นเพราะสัญญาณอินเทอร์เน็ต

 

เว็ปนี้ เหมือนมี มนต์ขลัง
แทบคลั่ง เมื่อไม่ ได้เล่น
ก่อนนี้ จะเข้า ยากเย็น
รำเค็ญ นั่งลุ้น แทบเหนื่อย

 

มาม่า หรือว่า ไวไว
เลี้ยงได้ พี่เอา กี่ห่อ
ที่พูด มานั้น ไม่พอ
แถมต่อ ให้ด้วย ยำยำ

อิอิ แซวเล่นครับผม
​

 

ดึกแล้วน้องแก้วเอ๋ย
หนุนเขนยแนบนิทรา
ลมโชยโบยโบกมา
ต้องกายาให้เย็นกาย
ฝันดีมีแต่สุข
อันความทุกข์อย่ากล้ำกราย
พักผ่อนให้สบาย
จิตผ่อนคลายทั้งราตรี...

อันนี้อยู่ในหมวดหมู่กลอนอะไรก็ไม่ทราบค่ะ พี่แต่งมั่วๆ อิอิ ฝันดีนะคะคุณครู (f)

​

 

แม้เวลาผ่านพ้น คืนวัน
รักไม่เปลี่ยนแปรผัน มั่นได้
ยังคอยห่วงหากัน เหมือนดั่งวันวาน
มีแต่รักเติมให้ เปี่ยมล้นดวงใจ

 

ความคิดถึงส่งให้ มิวาย คืนวัน
มิเปลี่ยนแปรผันกัน เชื่อได้
จิตจรดจ่อผูกพัน จริงแน่ พี่นา
ขออย่าลืมเลือนไซร์ ส่งให้ ใจจริง

 

อธิษฐานวาจามานานเนิ่น
มิได้เพลินเผลอใจในวัฏฏะ
ยึดมั่นในไตรรัตน์เป็นสรณะ
เพียรลดละอวิชชาพามืดมน
รับหน้าที่ส่งเสริมพระศาสนา
เทพเทวารับรู้ทุกแห่งหน
ประนมมือโมทนาทั้งสกล
เปี่ยมกมลล้นปิติมิรู้วาย
ก้าวต่อไปแม้ใจอาจหวาดหวั่น
คงถึงวันที่ดวงจิตคิดมั่นหมาย
หมั่นถือศีลชำระจิตรักษากาย
เราจะถึงที่หมายไปพร้อมกัน...​

 

ยาเสพติด ว่าร้าย ไม่ร้ายเท่า
เทียบกับเรา โหยหา มาสังสรรค์
พลังจิต ตัวเชื่อม ความสัมพันธ์
รักคงมั่น ฉันเพื่อน เตือนความจำ

....ไม่ได้เข้ามาคุยที่เว็บพลังจิต ยิ่งกว่าอาการขาดยาเสพติดนะคะ
ไม่ทราบว่าเปรียบเทียบแรงไปหรือเปล่าคะน้องเก่ง....

 

พี่เอย เคยเชยชิด มอบดวงจิต เสน่หา
อิงแอบ แนบกายา บัดนี้หนา มาห่างไกล
จำใจ จำลาจาก กรรมมาพราก จากไปได้
คิดถึง ยอดดวงใจ สุดหักใจ เมื่อจำจร

สวัสดีค่ะคุณพี่เกตุ ขนาดบอกว่าแต่งมั่วๆยังเพราะขนาดนี้

 

แวะเอย แวะมา บอกว่า คิดถึง
สุดแสน ซาบซึ้ง ตรึงจิต ตรึงใจ
ขอเชิญ เพื่อนรัก พำนัก พักให้
สบายจิต สบายใจ ก่อนได้ เขียนกลอน

 

ทั้งที่นอนและหมอนมุ้งกลิ่นหอมฟุ้งคลุ้งขจร
ร่องรอยที่หลับนอนมิอาจถอนตอนนิทรา
น้ำตาเริ่มไหลอาบเมื่อมองภาพอยู่ตรงหน้า
เป็นสุขนะพี่ยารีบกลับมาน้องท่าคอย.

 

วันเวลาผ่านพ้น เนิ่นนาน พี่เอย
ดวงจิตแสนสำราญ สุขยิ่ง
รักพี่มอบนงคราญ ชื่นจิต จริงแล
รักใคร่ไม่ทอดทิ้ง ห่างน้อง นวลสมร


นับวันพี่เจนจะเก่ง...
แต่ติงยังแต่งโคลงไม่เป็นเหมือนเดิมค่ะ

 

"คำคิดถึง" แสนซาบซึ้ง ตรึงดวงจิต
มอบจากมิตร แดนไกล ใครกันหนอ
เพราะคำนี้ ที่เอ่ยมา ข้าเฝ้ารอ
หรือเพียงขอ พูดเล่น ไม่เป็นจริง

 

จะติดเว็ป หรือติดแชท หรือติดเกมส์
ก็คงเปรม กว่าเสพติด ยาชั่วร้าย
ผมยอมติด ลุ่มหลงใน โลกออนไลน์
ดีมากมาย ไม่สิ้นคิด เท่าติดยา

ไม่แรงหรอกครับพี่
มีบางอาการคล้ายๆ กัน
- ร่างกายโทรม : เกิดจากการติดเว็ปมากจนไม่หลับไม่นอน
- กระวนกระวาย : เกิดจากการที่กระหายอยากเล่นเว็ป
- เซื่องซึม : เกิดจากการที่ไม่มีคนคุยด้วย
- นอนไม่หลับ : เกิดอาการต่อเนื่องจากการที่ไม่มีคนคุยด้วย
ฯลฯ

ให้สังเกตตัวเองว่าใครมีอาการเหล่านี้บ้าง ถ้ามีวินิจฉัยได้เลยครับว่า
คุณติดเว็บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :boo:

ปล.ขำๆ ครับผม อิอิ

 

น้ำตาริน หลั่งไหล ใจเจ้าเอ๋ย
ไยมิเคย ลืมวัน ที่ฝันหา
เคยเนาว์แนบ แอบนวลแก้ม แก้วกานดา
กัลยา จากพี่ไป ไม่ไยดี
ด้วยมอบรัก จากใจ ให้แต่เจ้า
พี่คอยเฝ้า ถนอมนาง ไม่ห่างหนี
มาบัดนี้ ไม่มีแล้ว แก้วคนดี
เมตตาพี่ หน่อยหนา แม่หน้ามล