ลำนำเพลงรักของนักกลอน

หญ้าดอกขาวบริสุทธิ์ดุจหญิงสาว
งดงามราวเทพเทวามาเสกสรรค์
กลางทุ่งกว้างสวยล้ำเกินรำพัน
เที่ยวชมพลันเพลิดเพลินเกินห้ามใจ​

 

เป็นไม้งามข้างทางเดินคนเมินสิ้น
ด้วยติดดินแม้งามคนหยามหยัน
ว่าดอกหญ้าไร้ค่าก็ปานนั้น
ฤาเทียบชั้นกุหลาบบางกลางใจเธอ.​

 

จักมีใครมองเป็นเห็นคุณค่า
ดอกไม้ป่าดอกนี้ไม่มีสอง
ชื่อกาหลงไม่หลงเพลินเชิญลิ้มลอง
แล้วจักต้องประทับใจไม่รู้ลืม
​

 

เป็นดอกหญ้าข้างวิถีมีค่าน้อย
ยังเฝ้าคอยคนชมประสมสอง
ดอกสีขาวงามเด่นไม่เป็นรอง
เชิญจับจองประดับไว้ในแจกัน​

 

​

 

ดอกไม้ป่า สวยงาม ประทับจิต
ใครประดิษฐ์ เสกสรร หรือปั้นแต่ง
ปรุงปลูกไว้ กลางทุ่งไม้ ดอกสีแดง
กลางแดดแรง เบ่งบาน ลงกลางใจ

 

เกิดเป็นคนต่ำต้อยน้อยคุณค่า
เปรียบราคาได้เป็นเช่นนี้หนอ
เป็นดอกหญ้าไร้ค่าควรพนอ
จึงเฝ้ารอภมรเคล้าเศร้าดวงใจ​

 

เป็นดอกหญ้าให้เจียมตนคนไม่รัก
หายากนักคนสนใจไร้คุณค่า
เป็นดอกไม้ต่ำต้อยน้อยราคา
วาสนาที่เป็นได้ไม้ริมทาง.​

 

​

 

เป็นดอกหญ้าริมทางแม้ต่ำต้อย

ถึงค่าน้อยก็ไม่คอยวาสนา

ทรนงองอาจ....ไม่รอเมตตา

ฉันก็ว่าสวยงามกว่าดอกใด

 

เฝ้าชูช่อล้อลมเล่นเป็นสีม่วง
แต่ไม่ลวงใจใครให้ใหลหลง
เป็นไม้งามกลางป่านะโฉมยง
ประดับลงโลกไว้ด้วยไมตรี

 

บรเพ็ดยังซ้อนรส ขื่นขม
ฝืนอมทนขบเคี้ยว กลืนหาย
โรคาภาพทรุดหนัก ผ่อนคลาย
ไม่อันตรายเหมือนไม้ดอก หลอกลวง

 

หากจะรัก รักนั้น ต้องทั้งหมด
เกียรติยศ ฤๅชีวิต ปลิดให้ได้
แม้โลก มหาศาล ค่าปานใด
จะวางไว้ ในอุ้งหัตถ์ รักนิรันดร์
..........
ว้าววว...อยากได้ความรักแบบนี้อ่ะ
รักเราคนเดียวตลอดไป (sing)

 

เห็นดอกไม้สีม่วงแล้วใจละลาย
ชูช่อเรียงรายพะพายเอนไหว
กลิ่นหอมยั่วยวนอบอวลแต่ไกล
หมู่มวลดอกไม้สะเทิ้นอาย....กลายพันธุ์

 

หากรักเป็นเช่นนี้ ชีพข้ามีพลีเพื่อเจ้า
จะถนอมรักของเรา ให้นานเนาว์ชั่วนิรันดร์

ว่าแต่ว่า....จะหาความรักอย่างที่น้องมิกกล่าวไว้ได้ที่ใดฤา

 

ท่านกล่าวถึงบอระเพ็ดที่เผ็ดขม
นำมาอมกลายกลับดับโรคได้
แต่รักลวงลวงได้ทั้งกายใจ
อัตรายใดเล่าเท่าลวงรัก.

 

ผูกสมัครรักไว้ด้วยใจมั่น
เรื่องลวงนั้นพลันคัดตัดไปได้
รักข้ามีเพียงเจ้าให้เบาใจ
แม้ชีพวายก็จะภักดิ์รักนิรันดร์.

 

โลกแปรปรับกลับเปลี่ยนให้เวียนหัว
ชนเมามัวอบายน่าอายนั่น
แม้หญิงชายกลายกลับคลับคล้ายกัน
แบ่งเพศนั้นเป็นสามในยามนี้

 

แต่ติงติงหญิงแท้แน่ใจได้ ๕๕๕
...
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ไปโรงเรียนก่อนค่ะ

 

ดอกไม้สีม่วง

ทุ่งหญ้าเอนไหว

ลมพัดสะบัดกาย

ปลิวไปตามสายลม

ปล่อยตัวปล่อยใจตามอารมณ์ อิสระเสรี


สูดหายใจเข้าลึกๆ หอมอบอวลมวลดอกไม้

ฉันชอบดอกไม้สีม่วง........