ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คาราบาว - แม่สาย

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=zRrw8I2qrdM]แม่สาย - คาราบาว - YouTube[/ame]

แม่สายนั้น เป็นเพียงชื่อ ของอำเภอ
หากพลั้งเพลอ มัวหลงผิด ยากรักษา
พอคืนวัน ได้เปลี่ยนผัน กาลเวลา
ผ่านล่วงมา สายสมชื่อ เสียจริงๆ

 

ไม่เศร้าหรอก ถ้ารัก จักไม่เศร้า
หวังยึดเอา จึงวุ่นวาย คล้ายห่วงหวง
จิตแสนร้าย ร้ายนัก จักคอยลวง
เหมือนตามทวง สัญญาเก่า เอาไม่ทัน
(f)

 

พระท่านว่าเอาไว้ไม่ผิดแน่
รักแน่แท้พาใจให้เศร้าหมอง
เพราะรักมั่นพลันนั่งน้ำตานอง
ใช่อยากลองแต่ห้ามใจไม่ได้เลย...

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"
"รักสิ่งใด ก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น"

 

อันนี้ต้องถามคนอุดรฯค่ะ ๕๕๕๕

 

ยินเสียงเพลงแว่วมาว่าแม่สาย
ไม่เคยหน่ายคนดีที่คิดถึง
ชื่อแม่สายคงไม่สายดังคำนึง
ความหลังตรึงใจอยู่มิรู้คลาย.

 

<CENTER>

<CENTER>
เดียวดาย</CENTER><CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD> ...ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์</TD><TD>หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่นเธอเมินหมาง</TD></TR><TR><TD>โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน </TD><TD>หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา</TD></TR><TR><TD> ...โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา </TD><TD>มอง นภายังเห็นดารา เรียงราย</TD></TR><TR><TD>เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แลหาย</TD><TD>หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่ายใย เมินเฉย</TD></TR><TR><TD> โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดต</TD><TD>ทุกทิวาคืนก่อน.หลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง</TD></TR><TR><TD>โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง</TD><TD>ลืมไม่ลงมันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ...</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER></CENTER>

 

<CENTER>
ดวงใจในฝัน</CENTER><CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD> ...รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา</TD><TD>ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง</TD></TR><TR><TD>เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง</TD><TD>ฝังใจพะวง หลงรอคอย</TD></TR><TR><TD> อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ </TD><TD>พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย</TD></TR><TR><TD>ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย</TD><TD>คิดจนดาวลอยคล้อยเมฆา </TD></TR><TR><TD> ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา</TD><TD>จนใจ ไม่มีใครเมตตา เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย</TD></TR><TR><TD>บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน</TD><TD>บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย</TD></TR><TR><TD> ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย</TD><TD>เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา</TD></TR><TR><TD>ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา</TD><TD>จนใจ ไม่มีใครเมตตาเพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย</TD></TR><TR><TD> บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน</TD><TD>บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย</TD></TR><TR><TD>ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย</TD><TD>เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>

 

<CENTER>
[SIZE=+1]ที่รัก[/SIZE]</CENTER><CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD>[SIZE=-1] นานแล้วที่หลง พะวงมิหน่าย.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]นานแล้วที่หมาย จะได้ ภิรมย์.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]นานแล้วที่รัก คอยจะชื่นชม.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]นาน แล้ว รักเพียงลมลม ตรมเช้า ค่ำ.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] ที่รัก นะรัก แต่ใจ มิกล้า.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ที่ช้า นะช้า มิกล้าเผยคำ.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]ที่คิด นะคิด กลัว อกจะช้ำ.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]เอ่ย คำ แล้วเจ้าจะทำ ช้ำ ใจ.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่างใบพฤกษ์. [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]พอยามดึก เหมือนดังจะดื่ม กิน ได้.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]พอ รุ่งราง ก็จางหายไป.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1] รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] ที่รัก นะรัก เพราะเทพเสริมส่ง.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1] ที่หลง นะหลง เพราะพี่ แสนดี.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]ที่รัก ที่หลง พะวง อย่างนี้.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1] กลัว ใคร เขามาแย่งพี่ ไป ครอง.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่างใบพฤกษ์. [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]พอยามดึก เหมือนดังจะดื่ม กิน ได้.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]พอ รุ่งราง ก็จางหายไป.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1] รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี.[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] ที่รัก นะรัก เพราะเทพเสริมส่ง.[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ที่หลง นะหลง เพราะพี่ แสนดี. [/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]ที่รัก ที่หลง พะวง อย่างนี้. [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]กลัว ใคร เขามาแย่งพี่ ไป ครอง.[/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>

 

<CENTER>
[SIZE=+1]รักคุณเข้าแล้ว[/SIZE]</CENTER><CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD>[SIZE=-1] ...รักคุณเข้าแล้ว เป็น ไร[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]รักจนคลั่งไคล้ จริง จัง[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]คุณ รักใครหรือยัง ฉัน ใด[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]หวั่นใจ ว่าคงไม่แคล้ว[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]เลยรักเข้าแล้ว จน ได้[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]บอกแล้ว ไม่วันไหน ต้องเผลอใจ เข้าสักวัน [/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] รักคุณเข้าแล้ว เต็ม ทรวง [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]แล้วคุณอย่าหวง สัม พันธ์ [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]เรา คิดมารักกัน ดี ไหม[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]ก็ ที ผมยังรักคุณ [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ก็คุณรักบ้างเป็นไร[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ของรักกันได้ อย่าคิดอะไร เลย คุณ [/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] รักคุณเข้าแล้ว เป็นไร [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]รักจนคลั่งไคล้ จริง จัง[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1] คุณ รักใครหรือยัง ฉัน ใด[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]หวั่นใจ ว่าคงไม่แคล้ว [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]เลยรักเข้าแล้ว จนได้ [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]บอกแล้ว ไม่วันไหน ต้องเผลอใจ เข้าสักวัน[/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1] รักคุณเข้าแล้ว เต็ม ทรวง[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]แล้วคุณอย่าหวงสัม พันธ์ [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]เราคิดมารักกัน ดี ไหม [/SIZE]</TD></TR><TR><TD>[SIZE=-1]ก็ ทีผมยังรักคุณ [/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ก็คุณรักบ้างเป็นไร[/SIZE]</TD><TD>[SIZE=-1]ของรัก กัน ได้ อย่าคิดอะไร เลย คุณ[/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>

 

พฤหัส บดี มีค่าเลิศ
สุดประเสริฐ เป็นวันครู ดูเหมาะสม
เป็นวันดี ที่ใครใคร ใฝ่นิยม
ล้วนชื่นชม วันนี้ มีที่มา
เมื่อวันดี ทำดีด้วย ช่วยส่งเสริม
บรรจงเติม เมตตาด้วย ช่วยอีกหนา
ชีวิตล้วน มีค่าชม สมราคา
ที่เกิดมา เป็นคนดี ศรีแผ่นดิน....​

 

จิตหงอยเหงา เศร้าใจ ใช่สอบตก
เหมือนเข็ญครก ขึ้นเขา เราสับสน
นำพระธรรม ช่วยแก้ไข ในจิตตน
ไม่เวียนวน เก็บทุกข์ไว้ ให้เศร้าทรวง​

 

อืม.. เอ่อ..ยังไงดี? งง สับสนในการดำเนินชีวิตซ่ะแร่ะ.. (งั้นเข้ากท.ดีกว่า เฮิ๊กก)

 

งงด้วยเรื่องอันใดใคร่จักรู้
สับสนแต่เช้าตรู่ดูฉงน
คิดสิ่งใดวนเวียนในใจตน
คิดวกวนว่ากระไรหนอใจเอย....

 

​

 

ดอกไม้เอยงดงามเมื่อ...ยามบ่าย
กุหลาบใครสีชมพู...สดสวย
ส่งให้ฉันวันนี้หนอ...ดีจังเลย
หอมไหมเอ่ยถ้าได้กลิ่น...คงจะดี

 

กุหลาบสวยมีคนให้ในวันนี้
รีบเร็วรี่เก็บไว้ใกล้ใกล้หมอน
กุหลาบงามหนามคมนะภมร
กลิ่นอ่อนอ่อนหอมระรื่นชื่นหัวใจ.

 

ดุสิตาบานเด่นเป็นสีม่วง
หรือจักลวงใจข้าพาลุ่มหลง
ชมดอกไม้กลางพนาในป่าดง
ดอกเจ้าคงหอมไกลในสายลม

​