รวบรวมข้อมูลเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติ

มีใครพอจะทราบบ้างไหมครับว่า ถ้าผมอยู่คนเดียวผมต้องการที่ดินประมาณกี่ไร่ที่จะสามารถรองรับปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิตของผมได้ตลอดปี เช่นพื้นที่กี่ไร่ที่จะปลูกข้าวไว้บริโภคคนเดียวได้ตลอดปี และถ้าทั้งปีผมทานข้าวกับไข่เจียวผมต้องเลี้ยงไก่ไข่ไว้กี่ตัว ต้องเตรียมพื้นที่สำหรับเก็บน้ำไว้บริโภค และอยู่อาศัยรวมถึงพื้นที่กสิกรรมและเกษตรกรรมอื่นๆที่จำเป็น และถ้าเกิดเป็นกลุ่มคนจะต้องเพิ่มพื้นที่ขึ้นอีกเท่าไหร่ ขอรบกวนผู้รู้ด้วยนะครับ

 

วงจรที่ 1



วงจรที่ 2

http://www.1stconnect.com/anozira/SiteTops/energy/Alternator/alternator.htm

วงจรที่ 3

ตามรูป

 

รายละเอียดของรูปที่ 1


.

 

รายละเอียดวงจรที่ 1

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>
การเกษตรแบบพอเพียง

​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff>

</TD><TD vAlign=top width=4 background=pic3/picture-border2.gif></TD></TR><TR><TD background=pic3/picture-border1.gif height=5></TD><TD width=4 height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=7></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>

30 : 30 : 30 : 10​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=3></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff>

​

</TD><TD vAlign=top width=4 background=pic3/picture-border2.gif></TD></TR><TR><TD background=pic3/picture-border1.gif height=5></TD><TD width=4 height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=7></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>

พื้นที่ประมาณ 30%

ขุดสระเก็บกักน้ำ ​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=3></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff>

​

</TD><TD vAlign=top width=4 background=pic3/picture-border2.gif></TD></TR><TR><TD background=pic3/picture-border1.gif height=5></TD><TD width=4 height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=7></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>

พื้นที่ประมาณ 30%

ปลูกข้าว​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=3></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14>

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff>

​

</TD><TD vAlign=top width=4 background=pic3/picture-border2.gif></TD></TR><TR><TD background=pic3/picture-border1.gif height=5></TD><TD width=4 height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>

พื้นที่ประมาณ 30%

ปลูกผลไม้ ไม้ยืนต้น พืชไร่ พืชผัก ​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=7></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=7></TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14>

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff>

​

</TD><TD vAlign=top width=4 background=pic3/picture-border2.gif></TD></TR><TR><TD background=pic3/picture-border1.gif height=5></TD><TD width=4 height=5></TD></TR></TBODY></TABLE>​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=14>

​

</TD></TR><TR bgColor=#ffffff><TD vAlign=top align=middle height=4>พื้นที่ประมาณ 10%

เป็นที่อยู่อาศัยและอื่นๆ​

<CENTER>[FONT=AngsanaUPC, Thonburi]<!--begin top banner--><TABLE width=610 border=0><TBODY><TR vAlign=top align=left><TD vAlign=center align=left></TD><TD vAlign=center align=middle></TD><TD vAlign=center align=right></TD></TR></TBODY></TABLE><!--end top banner--><!--begin horizontal line--><TABLE width=610 border=0><TBODY><TR vAlign=top align=left><TD background="New Theory of His Majesty King Bhumibol Adulyadej_files/dot.gif"></TD></TR></TBODY></TABLE><!--end horizontal line--><!--begin space-->[/FONT]

[FONT=AngsanaUPC, Thonburi]<!--end space--><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left></TD><TD vAlign=top align=left width=430>[FONT=AngsanaUPC, Thonburi]<!--BEGIN CONTENT-->[/FONT][/FONT][FONT=AngsanaUPC, Thonburi]

[FONT=AngsanaUPC, Thonburi] [/FONT]​

[FONT=AngsanaUPC, Thonburi]<CENTER>ทฤษฎี<WBR>ใหม่ - New Theory [/FONT]

[FONT=AngsanaUPC, Thonburi] </CENTER>[/FONT]
[FONT=AngsanaUPC, Thonburi]ทฤษฎี<WBR>ใหม่ ขั้น<WBR>ที่<WBR>หนึ่ง [/FONT][FONT=AngsanaUPC, Thonburi]​

<TABLE border=0><TBODY><TR vAlign=top align=left><TD>(๑) </TD><TD>ถ้า<WBR>พูด<WBR>อย่าง<WBR>สรุป<WBR>ที่<WBR>สุด เป็น<WBR>วิธี<WBR>ปฏิบัติ<WBR>ของ<WBR>เกษตร<WBR>กร ที่<WBR>เป็น<WBR>เจ้า<WBR>ของ<WBR>ที่<WBR>ดิน<WBR>จำนวน<WBR>น้อย แปลง<WBR>เล็ก (ประมาณ ๑๕ ไร่)

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๒) </TD><TD>หลัก<WBR>สำคัญ: ให้<WBR>เกษตร<WBR>กร<WBR>มี<WBR>ความ<WBR>พอ<WBR>เพียง โดย<WBR>เลี้ยง<WBR>ตัว<WBR>ได้ (Self sufficiency) ใน<WBR>ระดับ<WBR>ชีวิต<WBR>ที่<WBR>ประ<WBR>หยัด<WBR>ก่อน ทั้ง<WBR>นี้<WBR>ต้อง<WBR>มี<WBR>ความ<WBR>สามัคคี<WBR>ใน<WBR>ท้อง<WBR>ถิ่น

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๓) </TD><TD>มี<WBR>การ<WBR>ผลิต<WBR>ข้าว<WBR>บริโภค<WBR>พอ<WBR>เพียง<WBR>ประจำ<WBR>ปี โดย<WBR>ถือ<WBR>ว่า<WBR>ครอบ<WBR>ครัว<WBR>หนึ่ง ทำ<WBR>นา ๕ ไร่ จะ<WBR>มี<WBR>ข้าว<WBR>พอ<WBR>กิน<WBR>ตลอด<WBR>ปี ข้อ<WBR>นี้<WBR>เป็น<WBR>หลัก<WBR>สำคัญ<WBR>ของ<WBR>ทฤษฎี<WBR>นี้

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๔) </TD><TD>เพื่อ<WBR>การ<WBR>นี้ จะ<WBR>ต้อง<WBR>ใช้<WBR>หลัก<WBR>ว่า ต้อง<WBR>มี<WBR>น้ำ ๑,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร<WBR>ต่อ<WBR>ไร่ ฉะนั้น ๕ ไร่<WBR>ต้อง<WBR>มี ๕,๐๐๐ ลูก<WBR>บาศก์<WBR>เมตร แต่<WBR>ละ<WBR>แปลง (๑๕ ไร่) ทำ<WBR>นา ๕ ไร่ ทำ<WBR>พืช<WBR>ไร่<WBR>หรือ<WBR>ไม้<WBR>ผล ฯลฯ ๕ ไร่ (= ๑๐ ไร่) จะ<WBR>ต้อง<WBR>มี<WBR>น้ำ ๑๐,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร<WBR>ต่อ<WBR>ปี จึง<WBR>ได้<WBR>ตั้ง<WBR>สูตร<WBR>คร่าวๆ ว่า แต่<WBR>ละ<WBR>แปลง<WBR>ประกอบ<WBR>ด้วย นา ๕ ไร่<WBR>และ<WBR>พืช<WBR>ไร่<WBR>และ<WBR>สวน ๕ ไร่ สระ<WBR>น้ำ ๓ ไร่ ลึก ๔ เมตร จุ<WBR>ประมาณ ๑๙,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร (๑๙,๒๐๐) ที่<WBR>อยู่<WBR>อาศัย<WBR>และ<WBR>อื่นๆ ๒ ไร่ รวม<WBR>ทั้ง<WBR>หมด ๑๕ ไร่

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๕) </TD><TD>อุปสรรค<WBR>สำคัญ<WBR>ที่<WBR>สุด<WBR>คือ: อ่าง<WBR>เก็บ<WBR>น้ำ<WBR>หรือ<WBR>สระ ที่<WBR>ได้<WBR>รับ<WBR>น้ำ<WBR>ให้<WBR>เต็ม<WBR>เพียง<WBR>ปี<WBR>ละ<WBR>หนึ่ง<WBR>ครั้ง จะ<WBR>มี<WBR>การ<WBR>ระเหย<WBR>วัน<WBR>ละ ๑ เซนติเมตร<WBR> โดย<WBR>เฉลี่ย ใน<WBR>วัน<WBR>ที่<WBR>ฝน<WBR>ไม่<WBR>ตก<WBR>หมาย<WBR>ความ<WBR>ว่า ใน<WBR>ปี<WBR>หนึ่ง<WBR>ถ้า<WBR>นับ<WBR>ว่า<WBR>แห้ง ๓๐๐ วัน ระดับ<WBR>น้ำ<WBR>ของ<WBR>สระ<WBR>จะ<WBR>ลด<WBR>ลง ๓ เมตร (ใน<WBR>กรณี<WBR>นี้ ๓/๔ ของ ๑๙,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร น้ำ<WBR>ที่<WBR>ใช้<WBR>ได้<WBR>จะ<WBR>เหลือ ๔,๗๕๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร) จึง<WBR>จะ<WBR>ต้อง<WBR>มี<WBR>การ<WBR>เติม<WBR>น้ำ<WBR>เพื่อ<WBR>ให้<WBR>เพียง<WBR>พอ มี<WBR>ความ<WBR>จำ<WBR>เป็น<WBR>ที่<WBR>จะ<WBR>มี<WBR>แหล่ง<WBR>น้ำ<WBR>เพิ่ม<WBR>เติม สำหรับ<WBR>โครง<WBR>การ<WBR>วัด<WBR>มงคล<WBR>ชัย<WBR>พัฒนา ได้<WBR>สร้าง<WBR>อ่าง<WBR>เก็บ<WBR>น้ำ<WBR>จุ ๘๐๐,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร สำหรับ<WBR>เลี้ยง ๓,๐๐๐ ไร่

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๖) </TD><TD>ลำ<WBR>พัง<WBR>อ่าง<WBR>เก็บ<WBR>น้ำ<WBR>จุ ๘๐๐,๐๐๐ ลูกบาศก์<WBR>เมตร จะ<WBR>เลี้ยง<WBR>ได้ ๘๐๐ ไร่ (โครง<WBR>การ<WBR>วัด<WBR>มงคล มี<WBR>พื้น<WBR>ที่ ๓,๐๐๐ ไร่ แบ่ง<WBR>เป็น ๒๐๐ แปลง) อ่าง<WBR>นี้<WBR>จึง<WBR>เลี้ยง<WBR>ได้ ๔ ไร่<WBR>ต่อ<WBR>แปลง ลำ<WBR>พัง<WBR>สระ<WBR>ใน<WBR>แปลง<WBR>เลี้ยง<WBR>ได้ ๔.๗๕ ไร่) จึง<WBR>เห็น<WBR>ได้<WBR>ว่า หมิ่น<WBR>เหม่<WBR>มาก (๔.๗๕ ไร่ + ๔.๐๐ ไร่ = ๘.๗๕ ไร่) ถ้า<WBR>คำนึง<WBR>ว่า ๘.๗๕ ไร่<WBR>นั้น จะ<WBR>ทำ<WBR>เกษตร<WBR>กรรม<WBR>อย่าง<WBR>สมบูรณ์<WBR>ได้<WBR>อีก ๖.๒๕ ไร่ จะ<WBR>ต้อง<WBR>อาศัย<WBR>เทวดา<WBR>เลี้ยง แต่<WBR>ถ้า<WBR>คำนึง<WBR>ว่า ใน<WBR>ระยะ<WBR>ที่<WBR>ไม่<WBR>มี<WBR>ความ<WBR>จำ<WBR>เป็น<WBR>ที่<WBR>จะ<WBR>ใช้<WBR>น้ำ หรือ<WBR>มี<WBR>ฝน<WBR>ตก น้ำ<WBR>ฝน<WBR>ที่<WBR>ตก<WBR>มา<WBR>จะ<WBR>เก็บ<WBR>ไว้<WBR>ได้<WBR>ใน<WBR>อ่าง<WBR>และ<WBR>ใน<WBR>สระ<WBR>สำรอง<WBR>ไว้<WBR>สำหรับ<WBR>เมื่อ<WBR>ต้อง<WBR>การ อ่าง<WBR>และ<WBR>สระ<WBR>จะ<WBR>ทำ<WBR>หน้า<WBR>ที่<WBR>เฉลี่ย<WBR>น้ำ<WBR>ฝน (regulator) จึง<WBR>เข้า<WBR>ใจ<WBR>ว่า<WBR>ใน<WBR>ระบบ<WBR>นี้<WBR>น้ำ<WBR>จะ<WBR>พอ

​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๗) </TD><TD>ปัญหา<WBR>ใหญ่<WBR>อีก<WBR>ข้อ<WBR>หนึ่ง คือ<WBR>ราคา<WBR>การ<WBR>ลง<WBR>ทุน<WBR>ค่อน<WBR>ข้าง<WBR>สูง เกษตร<WBR>กร<WBR>จะ<WBR>ต้อง<WBR>ได้<WBR>รับ<WBR>ความ<WBR>ช่วย<WBR>เหลือ<WBR>จาก<WBR>ภาย<WBR>นอก (ทางราช<WBR>การ ทางมูลนิธิ<WBR>และ<WBR>ทาง<WBR>เอก<WBR>ชน) แต่<WBR>ค่า<WBR>ดำ<WBR>เนิน<WBR>การ<WBR>ไม่<WBR>สิ้น<WBR>เปลือง<WBR>สำหรับ<WBR>เกษตร<WBR>กร

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ทฤษฎี<WBR>ใหม่
มูลนิธิ<WBR>ชัย<WBR>พัฒนา
วัน<WBR>ที่ ๑๕ มีนาคม ๒๕๓๗ ​

<HR SIZE=4>

ทฤษฎีใหม่ ขั้น<WBR>ที่<WBR>สอง ​

[/FONT]

เมื่อ<WBR>ตั้ง<WBR>ศูนย์<WBR>บริการ ที่<WBR>วัด<WBR>มงคล<WBR>ชัย<WBR>พัฒนา และ<WBR>แปลง<WBR>ตัว<WBR>อย่าง<WBR>ที่ "ทางดิสโก้<WBR>" สำเร็จ<WBR>แล้ว เกษตร<WBR>กร<WBR>ก็<WBR>เริ่ม<WBR>เข้า<WBR>ใจ<WBR>วิธี<WBR>การ จึง<WBR>ขอ<WBR>ให้<WBR>ดำ<WBR>เนิน<WBR>การ<WBR>ใน<WBR>ที่<WBR>ดิน<WBR>ของ<WBR>ตน เมื่อ<WBR>ได้<WBR>ผล<WBR>ก็<WBR>ต้อง<WBR>เริ่ม<WBR>ขั้น<WBR>ที่<WBR>สอง คือ ให้เกษตร<WBR>กรรวม<WBR>พลัง<WBR>กัน<WBR>ใน<WBR>รูป<WBR>กลุ่ม<WBR>หรือ<WBR>สหกรณ์ ร่วม<WBR>แรง<WBR>ใน
<TABLE border=0><TBODY><TR vAlign=top align=left><TD>(๑) </TD><TD>การ<WBR>ผลิต (พันธุ์<WBR>พืช เตรียม<WBR>ดิน ชลประทาน ฯลฯ) </TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๒) </TD><TD>การ<WBR>ตลาด (ลาน<WBR>ตาก<WBR>ข้าว ยุ้ง เครื่องสี<WBR>ข้าว การ<WBR>จำหน่าย<WBR>ผล<WBR>ผลิต) </TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๓) </TD><TD>การ<WBR>เป็น<WBR>อยู่ (กะปิ<WBR>น้ำ<WBR>ปลา อาหาร เครื่องนุ่ง<WBR>ห่ม ฯลฯ) </TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๔) </TD><TD>สวัสดิการ (สาธารณสุข เงิน<WBR>กู้) </TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๕) </TD><TD>การ<WBR>ศึกษา (โรง<WBR>เรียน ทุน<WBR>การ<WBR>ศึกษา) </TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD>(๖) </TD><TD>สังคม<WBR>และ<WBR>ศาสนา </TD></TR></TBODY></TABLE>
ด้วย<WBR>ความ<WBR>ร่วม<WBR>มือ<WBR>ของ<WBR>หน่วย<WBR>ราช<WBR>การ มูลนิธิ<WBR>และ<WBR>เอกชน
ทฤษฎี<WBR>ใหม่
มูลนิธิ<WBR>ชัย<WBR>พัฒนา
วัน<WBR>ที่ ๑๒ กุมภา<WBR>พันธ์ ๒๕๓๘
<HR SIZE=4>

ทฤษฎี<WBR>ใหม่ ขั้น<WBR>ที่<WBR>สาม ​

ติด<WBR>ต่อ<WBR>ร่วม<WBR>มือกับแหล่ง<WBR>เงิน (ธนาคาร) และ<WBR>กับแหล่ง<WBR>พลัง<WBR>งาน (บริษัท<WBR>น้ำ<WBR>มัน) ตั้ง<WBR>และ<WBR>บริหาร<WBR>โรง<WBR>สี (๒) ตั้ง<WBR>และ<WBR>บริหาร<WBR>ร้าน<WBR>สหกรณ์ (๑, ๓) ช่วย<WBR>การ<WBR>ลง<WBR>ทุน (๑, ๒) ช่วย<WBR>พัฒนา<WBR>คุณภาพ<WBR>ชีวิต (๔, ๕, ๖) ทั้ง<WBR>นี้ ทั้ง<WBR>ฝ่าย<WBR>เกษตร<WBR>กร และ ฝ่าย<WBR>ธนาคาร<WBR>กับ<WBR>บริษัท<WBR>จะ<WBR>ได้<WBR>รับ<WBR>ประ<WBR>โยชน์ - เกษตร<WBR>กร<WBR>ขาย<WBR>ข้าว<WBR>ใน<WBR>ราคา<WBR>สูง (ไม่<WBR>ถูก<WBR>กด<WBR>ราคา) ธนาคารกับบริษัท<WBR>ซื้อ<WBR>ข้าว<WBR>บริโภค<WBR>ใน<WBR>ราคา<WBR>ต่ำ (ซื้อ<WBR>ข้าว<WBR>เปลือก<WBR>ตรง<WBR>จาก<WBR>เกษตร<WBR>กร และ<WBR>มา<WBR>สี<WBR>เอง) : (๒) - เกษตร<WBR>กร<WBR>ซื้อเครื่องอุปโภค บริโภคใน<WBR>ราคา<WBR>ต่ำ (เป็น<WBR>ร้าน<WBR>สหกรณ์ ราคา<WBR>ขาย<WBR>ส่ง) : (๑, ๓) - ธนาคารกับบริษัท จะ<WBR>สามารถ<WBR>กระจาย<WBR>บุคลากร ทฤษฎี<WBR>ใหม่
มูลนิธิ<WBR>ชัย<WBR>พัฒนา
วัน<WBR>ที่ ๑๓ กุมภา<WBR>พันธ์ ๒๕๓๘ <!--END CONTENT-->
​

[/FONT]​

</TD></TR></TBODY></TABLE><!--begin footer-->
<HR width="50%" SIZE=1><!--end footer-->

</CENTER>​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

ที่มา http://school.obec.go.th/bpr/

 

ของฝากจากพืชสวนโลก

 

ขอบคุณ คุณเกษมมากครับ

 

คุณเกษมครับ พิจารณาตัวเลขนิดนึงนะครับ ถ้าอัตราส่วนเป็น 30%:30%:30%:10% พื้นที่สำหรับขุดสระก็ต้องเป็น 5 ไร่เท่ากับพื้นที่ทำนากับทำสวน(อย่างล่ะ 5 ไร่)นะครับ ส่วนพื้นที่พักอาศัย บ้านสำหรับ 1 ครอบครัว(4คน พ่อ แม่ ลูก) สามารถปลูกสร้างได้ในพื้นที่ประมาณ 50 ตารางวา ไม่ต้องถึง 2 ไร่ เว้นแต่พื้นที่อื่นๆ ใช้เลี้ยงสัตว์ด้วยก็อาจจะเป็น 2 ไร่ และถ้าการเก็บน้ำ เก็บในถังเก็บน้ำใต้ดินก็น่าจะช่วยประหยัดพื้นที่เพิ่มได้อีกนะครับ และผมขอสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเรื่องการสีข้าว+ยุ้งฉาง ด้วยนะครับถ้ามีข้อมูล

 

ห้ามเลี้ยงสัตว์ไว้กิน
ไม่งั้นไม่รอดแน่

 

พื้นที่ในการทำเกษตรแบบพอเพียงนี้ สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสมครับ เพียงแต่ต้องคำนึงถึงปริมาณของน้ำในสระที่ขุดต้องพอเพียงกับจำนวนพืชผัก สวนผลไม้ หรือข้าวในนาที่ปลูกเอาไว้ครับ

เรื่องการเกษตรในกระทู้นี้ ผมมุ่งเน้นในเรื่องการเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น เพื่อเป็นการเก็บกักตุนเสบียงอาหารเอาไว้กินในยามเกิดภัยพิบัติ และภายหลังจากภัยพิบัติได้ผ่านพ้นไปแล้ว จึงไม่สนับสนุนการเลี้ยงสัตว์ เช่น การเลี้ยงปลา เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่หรือวัว ควาย นะครับ เพราะสัตว์พวกนี้จะติดโรคระบาดอย่างรุนแรงในช่วงเกิดภัยพิบัติ (จากอาวุธเคมี และอาวุธเชื้อโรค) ถ้าคนเราไปกินสัตว์เหล่านี้ก็จะติดเชื้อโรคถึงแก่ความตายได้ครับ ส่วนพืชผักที่ปลูกเอาไว้ก่อนจะเอามารับประทาน ต้องแช่ด่างทับทิมเพื่อฆ่าเชื้อโรคออกไปก่อน ถึงจะนำมารับประทานได้ครับ

​

เทคโนโลยีพื้นบ้าน
[SIZE=+2]เครื่องสีข้าว [/SIZE]​

<TABLE cellSpacing=4 cellPadding=4 border=8><TBODY><ROWS><TR><TD>

​

</TD></TR></ROWS></TBODY></TABLE>​

<DD>เครื่องสีข้าว เป็นเครื่องมือชนิดหนึ่งที่ใช้กันในสมัยโบราณเกษตรไทยนิยมใช้อยู่ทั่วไป ใช้แปรสภาพข้าวเปลือกให้เป็นข้าวสาร เครื่องสีข้าวเป็นเครื่องมือที่ชาวบ้านคิดขึ้นเพื่อใช้เป็นเครื่องทุ่นแรง บดข้าวเปลือกให้เปลือกข้าวแตกออกจากเมล็ดได้คราวละมากๆ และรวดเร็ว<DD><DD><DT> <DD><DD>ส่วนประกอบสำคัญ มี ๓ ส่วน คือ <DD><DD>ส่วนที่ ๑ เป็นส่วนท่อนบน สำหรับหมุนบดข้าวเปลือก ยกเข้าออกได้ลักษณะ เป็นปลอกกลมสานด้วยไม้ไผ่ เส้นผ่าศูนย์กลางราว ๕๐ เซนติเมตร สูงราว ๖๐ เซนติเมตร ตรงกลางทำเป็นช่องสี่เหลี่ยม ด้านล่างอัดด้วยดินเหนียวฝังด้วยซี่ฟันซึ่งทำด้วยไม้เนื้อแข็ง หนาราว ๐.๕ เซนติเมตร กว้างราว ๕-๘ เซ็นติเมตร ยาวราว ๘ - ๑๐ เซ็นติเมตร วางเรียงกันเป็นชุดๆ <DD><DD><DD>ส่วนที่ ๒ เป็นส่วนท่อนล่าง อยู่กับที่ ลักษณะเป็นปลอกกลมเท่ากับปลอกบน สานด้วยไม้ไผ่เช่นเดียวกัน วางอยู่บนไม้เนื้อแข็งรูปกากบาท ตรงกลางไม้กากบาทเจาะรูฝังไม้เนื้อแข็งกลมเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว ยาวกว่าปลอกราว ๑ คืบ แกนนี้จะเป็นหลัดยึดให้ฝาบนหมุนไม่เคลื่อนที่ไปไหน ส่วนล่างอัดด้วยดินเหนียวจนเต็มปลอก ด้านบนฝังด้วย ซี่ฟันที่ทำด้วยไม้เนื้อแข็งเช่นเดียวกับส่วนบน <DD><DD><DD>ส่วนที่ ๓ เป็นมือจับสีหมุน ทำด้วยไม้กลมยาวประมาณ ๓ - ๔ เมตร ด้านหนึ่งโค้งงอไปเกาะส่วนบนท่อนบนให้หมุน อีกด้านหนึ่งติดกับไม้กลมขนาดเดียวกันซึ่งห้อยแขวนได้ตรงกลาง ยาวประมาณ ๑ เมตร ใช้คน ๒ คนจับส่วนนี้ดันและดึงไปมาให้ ส่วนบนหมุน ก็จะสามารถบดข้าวเปลือกให้เป็นข้าวสารได้ตามต้องการ <DD><DD>การแปรรูปข้าวเปลือกโดยเครื่องสีข้าวนี้นับวันจะหมดหายไปเพราะความเจริญทางเทคโนโลยีสมัยใหม่ หากมีการรณรงค์ ให้หันกลับมาใช้ก็จะทำให้คนไทยได้บริโภคข้าวที่มีวิตามินสูง ได้เปลือกข้าว(แกลบ) ซึ่งใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง รำข้าวใช้เลี้ยงสัตว์ และที่สำคัญเครื่องสีข้าวนี้ช่วยออกกำลังกาย ทำให้สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์



<DD>ที่มาhttp://www.kanchanapisek.or.th/kp8/skw/skw403.html


</DD>

 

ขอบคุณ คุณเกษมมากครับที่เพิ่มเติมความรู้เรื่องยุ้งฉางและที่สีข้าว ส่วนเรื่องการเลี้ยงสัตว์ผมเองก็ไม่ต้องการตัดชีวิตใคร แต่ผมเองไม่แน่ใจว่าการเลี้ยงไก่ไข่เพื่อการบริโภคจะเป็นการตัดชีวิตด้วยหรือเปล่า เพราะตามความเข้าใจของผม ไก่ไข่จะต้องออกไข่ตามธรรมชาติอยู่แล้วไม่ว่าจะมีการปฏิสนธิหรือไม่ (ถ้าผมเข้าใจคาดเคลื่อนก็ขอความรู้เพิ่มเติมด้วยครับ) ส่วนการเลี้ยงสัตว์อื่นๆ ผมมองว่าเป็นการช่วยเหลือเพื่อนร่วมเกิดร่วมตาย ก็เลยคิดว่าอย่างไรเสียก็น่าจะต้องเลี้ยงไว้ด้วย (ไม่ได้เลี้ยงไว้บริโภค) และอาจจะช่วยเสริมระบบนิเวศน์ที่จำเป็นในพื้นที่ด้วยครับ แต่ถ้าในเรื่องของโลกระบาดผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน (อาจจะต้องเลี้ยงไว้ในระบบแบบปิดมั๊ง) นอกจากนี้ถ้ามีข้อมูลของการปลูกผักแบบไม่ใช้น้ำ ผมก็ขอข้อมูลด้วยนะครับ (ผมขอเสนอความคิดเห็นนะครับ ถ้าเป็นไปได้ข้อมูลทั้งหมดถ้าทำให้เป็น pdf file แล้วให้คนที่สนใจ download เอาจะดีไหม เพราะจะได้พิมพ์เป็นเล่มเก็บไว้ใช้ยามจำเป็น...ฯลฯ) (คุณเกษม ทำงานด้านอะไรหรือครับ? ข้อมูลหลายๆอย่างผมว่าหาไม่ได้ง่ายๆเลยนะครับ...ขอบคุณล่วงหน้าครับ)

 

เรื่องการเก็บข้อมูลให้เป็น pdf file เพื่อให้คนที่สนใจได้ download ไปนั้นทางกลุ่มเราก็คิดจะทำอยู่เหมือนกัน แต่ยังขาดคนอาสาสมัครเข้ามาทำ เพราะผมเองก็ทำไม่เป็นครับ เรื่องข้อมูลนั้นผมหามาจาก Google search ครับ เรื่องการทำงานของผมนั้น ผมเคยทำงานด้านการธนาคารมาก่อน แต่ตอนนี้เกษียณแล้วกินบำนาญอยู่ครับ เรื่องข้อมูลการปลูกพืชแบบไม่ต้องใช้น้ำนั้นไม่มี มีแต่การปลูกพืชแบบไม่ต้องใช้ดินครับ

การปลูกผักโดยไม่ใช้ดิน
( Hydroponics )



​

สำหรับผู้ที่สนใจที่ปลูกผักด้วยวิธีไม่ใช้ดินนี้เป็นการค้า แต่มีงบประมาณไม่มากนัก และผู้ที่มีรายได้น้อยและบริเวณบ้านมี พื้นที่ไม่มาก หรือไม่มีส่วนที่เป็นดินเลยแต่ต้องการปลูกผักไว้บริโภคเองก็สามารถที่จะปลูกผักโดยไม่ใช้ดินนี้แต่ลงทุนต่ำ กว่าได้ โดยวิธีการดังต่อไปนี้

วิธีการปลูกพืชผักโดยไม่ใช้ดินด้วยเทคนิค DWT (Deep Water Technique) เป็นวิธีการปลูกพืชผักในสารละลาย ธาตุอาหารในภาชนะที่ไม่มีการหมุนเวียนของน้ำ โดยเราสามารถจัดหาภาชนะที่สามารถกักเก็บน้ำได้สูง 8-10 นิ้ว และมี ขนาดเท่าใดก็ได้ขึ้นกับความต้องการและความสะดวกในการทำงาน แต่ต้องมีการเติมอากาศหรือเป่าอากาศลงในน้ำ สารละลายนั้นเพื่อการให้ออกซิเจนแก่รากพืช

ในการจะปลูกพืชผักกินใบ (ผักกาดหอม ผักกวางตุ้ง คะน้า คื่นฉ่าย ผักชี ฯลฯ) โดยวิธีไม่ใช้ดินแบบประหยัดนี้ ศูนย์วิจัยและ พัฒนาพืชผักเขตร้อนได้ออกแบบชุดปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินด้วยเทคนิค DFT นี้ ที่มีขนาดพอเหมาะและสะดวกต่อการทำงาน 1 ชุด สามารถผลิตผักกินใบหลายชนิด เพื่อการปลูกไว้บริโภคเองหรือหากต้องการผลิตเป็นการค้าก็สามารถเพิ่มจำนวน โต๊ะขึ้นให้มากเท่าที่ต้องการและจัดระบบการปลูกหมุนเวียนให้ได้ผลผลิตออกมาอย่างต่อเนื่อง

ข้อดีและข้อเสีย

การปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินได้รับการพัฒนาในต่างประเทศ เพื่อแก้ปัญหาการปลูกพืชในโรงเรือนโดยการใช้ดินที่มีความ ยุ่งยากและสิ้นเปลืองแรงงานในการปฏิบัติ และเสี่ยงต่อการระบาดของโรค-แมลง ดังนั้นการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินนี้จึงอาจ ไม่ได้มีประโยชน์หรือเกิดผลดีต่อการปลูกพืชในสถานการณ์อื่น ๆ เสมอไป จึงควรต้องพิจารณาแล้วแต่ความจำเป็นและ เหมาะสมกับสภาพปัญหาในแต่ละแห่ง อย่างไรก็ตามการปลูกพืชโดยไม่ใช้ดินโดยทั่วไปก็มี
ข้อดีและข้อเสียในตัวเอง ดังต่อไปนี้

ข้อดี

1.เป็นระบบที่ช่วยให้สามารถปลูกพืชในแหล่งที่ดินอาจไม่เหมาะแก่การปลูกพืชหรือขาดน้ำได้
2.เป็นระบบที่ทำให้พืชเจริญเติบโตได้อย่างรวดเร็ว เพราะได้รับน้ำและอาหารอย่างพอเพียงและตลอดเวลา
3.เป็นระบบที่สามารถให้จำนวนต้นต่อพื้นที่ได้มาก ทำให้ประหยัดพื้นที่และยังได้ผลผลิตต่อหน่วยพื้นที่สูง
4.เป็นระบบที่ให้ผลผลิตที่สะอาด เนื่องจากไม่มีการใช้ดิน สามารถลดขั้นตอนการทำความสะอาดที่ทำให้ผลผลิต ต้องโดนน้ำและมีโอกาสเน่าเสียได้
5.เป็นระบบที่สามารถหลีกเลี่ยงหรือลดการใช้สารเคมีในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืชได้ ทำให้ผลผลิตปลอดภัยต่อ สารเคมีตกค้าง
6.เป็นระบบที่ไม่ต้องมีการเตรียมดิน ใส่ปุ๋ย ฉีดยา ทำให้ประหยัดค่าแรงงานและเวลา

ข้อเสีย

1.เป็นระบบที่ต้องลงทุนสูง เพราะต้องการวัสดุอุปกรณ์เฉพาะหลายอย่างในตอนเริ่มต้น
2.เป็นระบบที่ต้องพึ่งพาพลังงาน เช่น พลังงานไฟฟ้าตลอดเวลา ทำให้มีต้นทุนการผลิตสูงและหากไฟฟ้าขัดข้องเป็น เวลานานเกินไปและไม่มีระบบไฟฟ้าสำรอง จะทำให้พืชขาดน้ำและตาย
3.เป็นระบบที่ต้องการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิดและต้องการบุคลากรที่มีความรู้ความชำนาญและประสบการณ์ในการดูแล รักษาระบบจึงจะประสบความสำเร็จได้

ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมในเวป
http://www.doae.go.th/library/html/detail/hydroponic/index.htm
http://www.doae.go.th/library/html/know_all.html
http://www.hydroponics.th.com/thai.php
สอบถามรายละเอียดที่กลุ่มพืชผัก กองส่งเสริมพืชสวน
กรมส่งเสริมการเกษตร โทร 5614878, 5790122-8 ต่อ 251


อุปกรณ์และวัสดุในการปูกพืชไร้ดินมีจำหน่ายที่
-ร้าน k.u Garden center 807 ถนนกำแพงเพชร แขวงลาดยาว เขตจัตุจักร กรุงเทพ10900 โทร.0-2272-4661-5, 0-2279-0980 แฟ๊ก 0-2272-4666
-บริษัทศูนย์เกษตรกรรมบางไทร จำกัด BANGSAI AGRICULTURAL CENTER CO.,Ltd. ฟาร์มสาธิต เลขที่ 180 ซอยโรงเรียนคลองลำเจียกถ.โยธินพัฒนา คลองจั่น บางกะปิ กรุงเทพฯ 10230 โทร 02 9466056 - 7, แฟกซ์ 02 9466058 (http://www.bangsaiagro.com)
-บริษัท ไฮโดรโกรเวอร์ส จำกัด101/1 ถนนพหลโยธิน 56 แขวงสายไหม กรุงเทพ 10220 โทร.0-2993-6868, 0-2993-6448
โทรสาร 0-2993-7975(http://www.hydrogrowers.com)

 

​

การเลี้ยงสัตว์แบบไม่เบียดเบียนเอาชีวิตของเขา ก็ไม่ผิดทั้งทางโลกและทางธรรมครับ แต่ต้องดูแลให้ความสะดวกสบายตามสมควรแห่งการดำรงชีวิตของเขานะครับ เพราะสัตว์ทุกตัวในโลกนี้ก็คืออดีตมนุษย์ที่เคยทำผิดศีล 5 มาก่อนในอดีตชาติจึงต้องมาชดใช้กรรมในรูปของสัตว์เดรัจฉาน การเลี้ยงไก่ไว้เอาไข่นั้นก็ต้องระวังไม่เอาไข่ที่มีเชื้อของไก่ตัวผู้มาผสมแล้วไปกิน เพราะถือว่ามีวิญญาณเข้ามาปฎิสนธิแล้ว ถ้าเอาไข่นั้นไปกินก็ถือว่าได้ทำผิดศีลข้อที่ 1 (เพราะมีเจตนาจะทำชีวิตให้ล่วงไป) ส่วนการกินไข่ไก่หรือไข่เป็ดที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสมนั้นก็ไม่ถือว่าผิดศีล แต่ต้องนำไปปรุงให้สุกดีก่อนที่จะนำมารับประทานเพราะอาจติดเชื้อไข้หวัดนกได้ครับ

 

ศีล...เป็นสิ่งที่ยากต่อมนุษย์ทั่วไป
พระพุทธเจ้า...สอนให้เดินสายกลาง....ตั้งใจ กำหนดเป็น "สัจจะ" เท่าที่ทำได้
สำคัญที่...ตั้งใจ แล้วทำได้จริง....ระบุให้ความชัดเจนกับตัวเอง
จะทำอะไร จะทำถึงเมื่อไหร่....เราเป็นคนกำหนดให้ตัวเองได้
การกระทำจาก "สัจจะ" ที่ทำได้จริง...จะติดตัวเราไป....และส่งผลตอบแทนแน่นอน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ขอบคุณ คุณเกษมมากครับ ถ้าผมมีคำถามเพิ่มเติมแล้วผมจะมาสอบถามใหม่ (สำหรับผมต่อให้ภัยพิบัติไม่เกิดขึ้นแต่ข้อมูลที่คุณเกษมมีอยู่หรือหามาได้ก็มีความจำเป็นสำหรับประเทศไทยในอนาคตมากๆ) ขอบคุณครับ

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>แปรธัญพืชให้เป็นเนื้อ แต้มสีสันเทศกาล "กินเจ" </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการรายวัน</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>7 ตุลาคม 2548 13:27 น.</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle>
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=left height=12></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=160><TABLE cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=middle>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>หูฉลามเยื่อไผ่เจ </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>เป็ดปักกิ่งเจ ประยุกต์ด้วยการใช้แป้งแผ่นแทนเนื้อเป็ด</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>วิชัย สุขขี เชฟอาหารจีน โรงแรมใบหยก สกาย </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>แมงกะพรุนน้ำมันงาเจ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>เป๋าฮื้อกั๊กเห็ดหอมคะน้าฮ่องกงน้ำแดงเจ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ประสิทธิ์ จริยโยธิน เชฟอาหารจีน โรงแรมโนโวเทล </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>อาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์ อาทิ ไส้กรอกเจ หมูยอเจ ปลาเค็มเจ กุ้งเจ น่องไก่ แทบแยกไม่ออกจากวัตถุดิบของจริ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ตลาดเยาวราชคึกคักไปด้วยอาหารเจเลียนแบบจากเนื้อสัตว์จัดวางเชิญชวนนักชิมอาหารเจ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>แต่ไหนแต่ไรมา "ศิลปการตกแต่งผัก" คือ หัวใจหลักในการปรุงแต่งอาหารเจให้น่ารับประทา</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>โปรตีนเกษตร หรือเนื้อเทียม อีกหนึ่งเคล็ดลับในการประกอบอาหารเจให้น่ารับประทาน</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width=165 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=4 background=/images/linedot_vert3.gif></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=7 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>หมูหั่นละเอียดปรุงรสด้วยพริกป่นสีแดงระเรื่อ บ่งบอกถึงความจัดจ้านเหมือนรสชาติลาบ ปกคลุมด้วยผักกาดหอม ถั่วเขียวตัดกับสีขาวของกะหล่ำ โรยหน้าด้วยพริกแดงหั่นฝอย หูฉลามเส้นบางๆ ลอยเป็นแพติดกับเยื่อไผ่อยู่ในน้ำซุปสีน้ำตาลอ่อนๆ แมงกะพรุนพร้อมเสิร์ฟ รายรอบด้วยผักสีสันต่างๆ ช่วยทำให้อาหารโดดเด่น เนื้อเป็ดสีน้ำตาลเข้มราดด้วยน้ำพะโล้หอมกรุ่นโชยกลิ่นเครื่องเทศ เสิร์ฟมากับผักแกะสลักเรียงเฉดสีเป็นรูปเป็นร่างคล้ายไก่ สเต๊กเนื้อขนาดกลางราดน้ำเกรวี่ โรยหน้าด้วยเห็ดหอม มันฝรั่ง

หลากหลายเมนูอาหารหน้าตาน่ารับประทานจนแทบไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นอาหารทำจากธัญพืช โปรตีนถั่วเหลือง โดยเลียนแบบเนื้อสัตว์ได้คล้ายคลึงของจริง เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคและช่วยให้ "เทศกาลกินเจ" ในเวลานี้ดูคึกคักและมีสีสันมากขึ้น

ตลาดเนื้อสัตว์เจ

"น่องไก่รมควัน 1 ถุง " เสียงชายวัยกลางคนเอ่ยปากบอกความต้องการแก่แม่ค้ารุ่นเยาว์ พร้อมกับชี้มือไปยังน่องไก่ขนาดเล็กหลายชิ้นบรรจุรวมกันอยู่ในถุง จากนั้นมองไปยังถุงกุ้งปอกเปลือกเรียบร้อย ใกล้ๆกันยังมี ปลาหมึก ปลาเค็ม ทอดมัน เนื้อไก่ ซี่โครงหมู ปลิงทะเล ตับ เนื้อแพะ หอยจ้อ หอยเชลล์ หมูย่าง ไส้กรอกอีสาน หมู 3 ชั้น เป็ดรมควัน และวัตถุดิบอีกหลายๆล้วนมีส่วนประกอบของวัตถุดิบจากธัญพืช เหมาะสำหรับนำไปปรุงอาหารในช่วงเทศกาลกินเจ

"อยากจะทำอะไรบอกมีทุกอย่าง บางอย่างดูออก บางอย่างดูไม่ออก ทอดมันดูไม่ออกว่าอันไหนจริง อันไหนเจ นอกจากชิมรสชาติจึงจะรู้ แต่บางอย่างชิมแล้วยังไม่รู้เลย ถ้าไม่บอกจะไม่รู้เลยว่าเจ บางอย่างอร่อยกว่าของแท้" ทัศนีย์ โอภาสตระกูลภวัฐ เจ้าของแผงอาหารเจ "ฮุ่นฮวด" ในตลาดเก่า ซอยอิศรานุภาพ ถนนเยาวราชเอ่ยถึงวัตถุดิบในการทำอาหารเจซึ่งมีให้เลือกละลานตา

สมัยก่อน เมนูเจประกอบไปด้วยผักนานาชนิด และผลิตภัณฑ์แปรรูปจากถั่วเหลืองอย่างง่ายๆ เช่น เต้าหู้ นำมาปรุงเป็นเมนูผัก หากแต่ประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา อาหารเจมีการพัฒนารูปแบบ และสร้างสรรค์วัตถุดิบที่นำมาประกอบอาหารหลากหลาย พร้อมทั้งสามารถเลียนแบบวัตถุดิบประเภทเนื้อสัตว์ต่างๆ

โดยรูปแบบอาหารทดแทนเนื้อสัตว์แบบดั้งเดิมจะใช้หมี่กึน แป้งสาลีนำมาผสมน้ำ เกลือป่น จากนั้นนวดจนเหนียวแล้วจึงปั้นเลียนแบบเนื้อสัตว์ได้หลายชนิด บ้างนำแป้งที่นวดแล้วมาหุ้มตะเกียบไม้ใช้เชือกฟางมัดเป็นเกลียว นำลงไปต้มในน้ำเดือดจนสุก จึงตัดเชือกดึงตะเกียบออกมาเป็นเครื่องในสัตว์ ไส้หมูหรือไส้ไก่ ส่วนจะคล้ายคลึงของจริงมากเพียงใดนั้น ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญและฝีมือในการสร้างสรรค์ของแต่ละคน

เมื่อเทคโนโลยีในการผลิตก้าวหน้า เกิดเป็นผลิตภัณฑ์โปรตีนถั่วเหลืองใช้ทดแทนเนื้อสัตว์ได้ไกล้เคียงของจริงที่รู้จักเรียกว่า "โปรตีนเกษตร" เนื้อเทียม (Textured Vegetable Protein : TVP) ทำจากถั่วเหลือง ผลิตโดยสถาบันค้นคว้าและพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหาร ด้วยหลักการใช้ความดันและอุณหภูมิสูงในระยะเวลาสั้น เรียกว่าการอัดพอง เมื่อแป้งถั่วเหลืองที่ได้รับความร้อนผ่านเครื่องจักรจะเปลี่ยนรูปเป็นของเหลวข้นผ่านช่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ตัดออกมาเป็นชิ้นเล็กๆ พร้อมอบไล่ความชื้นก็จะได้ผลิตภัณฑ์โปรตีนที่มีลักษณะคล้ายเนื้อสัตว์

นอกจากนี้อาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์ยังได้จาก "ผลิตภัณฑ์บุก" และธัญพืชอื่นๆ มีความหลากหลายและใกล้เคียงของจริงมากยิ่งขึ้น ทั้งรูปแบบและกลิ่นที่ได้จากหัวเชื้อสกัด ออกมาเป็นกลิ่นกุ้ง กลิ่นหมู ฯลฯ

"เนื้อเทียมได้จากโปรตีนถั่วเหลือง เวลาเลือกขึ้นอยู่กับลักษณะอาหารที่นำไปใช้ทำอาหาร ถ้าต้องการทำผัดกระเพราก็เลือกโปรตีนเกษตรลักษณะป่นๆ ถ้านำไปทำหมูทอดก็ใช้โปรตีนเกษตรลักษณะแผ่นๆ ทำออกมาให้มีลักษณะใกล้เคียงโดยที่ผู้บริโภคไม่จำเป็นต้องนำไปเปลี่ยนแปลงรูปร่าง หลังๆใช้ขาเห็ดหอม แป้งบุกปรุงรสเครื่องเทศ เกลือ น้ำตาล หัวเชื้อกลิ่น ใส่บล็อกพิมพ์เป็นปลาหมึก เป็ด หมูแดงนำไปนึ่งแล้วทอด จากนั้นนำไปหั่นพร้อมปรุงลงหม้อ เพียงแต่นำไปปรุงให้ร้อน ซี่โครงหมูทำจากมันฝรั่ง เวลาทอดออกมาคล้ายกระดูก"

จากการสอบถามแม่ค้าอาหารเจได้ความว่า ส่วนใหญ่อาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์นำเข้าจากไต้หวัน รองลงมาคือจีน ญี่ปุ่นและผลิตในประเทศ "ไต้หวันจะเยอะที่สุด ทั้งที่นำเข้าและสั่งจากโรงงานที่คนไต้หวันมาผลิตในประเทศไทย เป็นเพราะคนไต้หวันกินเจกันเยอะ ช่วงหลังมีอาหารเจจากจีน ญี่ปุ่นพอจะมีบ้างแต่ยังไม่มาก ส่วนอาหารเจบ้านเรายังธรรมดา"

แม่ค้าสาวสาธยายราคาของอาหารเจในร้าน "ราคาอาหารเจเริ่มต้น 30 บาท อาหารเจจากแป้งกิโลกรัมไม่เกิน 100 บาท ไส้กรอก 1 กิโลกรัมทำจากโปรตีนถั่วเหลืองถุงละ 150 บาท ถุงเล็กๆสำหรับ 1-2 คน เฉลี่ยแพกละ 40-50 บาทขึ้นไป"

สีสันอาหารเจบนถนนเยาวราช

ช่วงเทศกาลกินเจ ตามถนนหนทางและร้านรวงในเยาวราชต่างปักธงเหลืองไว้ต้อนรับอาคันตุกะที่เดินทางมาลองลิ้มชิมรสอาหารเจ ซึ่งมีให้เลือกรับประทานหลากหลาย

สมบูรณ์ บุญเศษ แม่ค้าก๋วยเตี๋ยว-เย็นตาโฟเจ วัย 42 ปี เล่าถึงความนิยมอาหารเจในปีนี้ให้ฟังว่า "แต่ก่อนจะกินเจต้องมาเยาวราช เดี๋ยวนี้อาหารเจมีให้เลือกรับประทานเยอะขึ้น ไปไหนก็ทานเจได้สะดวก คนกินเจก็เยอะขึ้น รายได้เยอะกว่าปกติ นิยมรับประทานของเจเลียนแบบเนื้อสัตว์มากขึ้น รสชาติใช้ได้ แต่บางอย่างสู้ของจริงไม่ได้ แข็งๆไม่นุ่มนิ่ม บางอย่างนำมาทำเป็นสีสันไม่มีรสชาติ บางคนรับประทานแล้วติดใจ ถ้าไม่ใช่เจแบบนี้ไม่ค่อยออกมารับประทานกัน คนกินเจสมัยใหม่จะชอบเจแบบมีสีสัน เดี๋ยวนี้เด็กๆก็รับประทานเจ ถ้าเป็นคนกินเจสมัยเก่าจะไม่ค่อยออกมากิน"

คุณป้าสารินี วิทยประเสริฐกุล วัย 65 ปี ตั้งร้านขายแกงเจช่วงเทศกาลมาเป็นเวลา 17 ปีตั้งข้อสังเกตว่าโดยปกติอาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์มักขายดีช่วง 4-5 วันแรกของเทศกาลกินเจ หลังจากนั้นเมนูผักจะเป็นที่นิยม

"อาหารเจอร่อยขึ้น ประกอบกับราคาไม่แพงมากจนเกินไปทำให้ปริมาณผู้บริโภคอาหารเจมากขึ้น 4 วันแรกเจจากโปรตีนจะขายดี คนทานกันเยอะ แต่พอ 4-5 วันหลังจะเริ่มขายไม่ดี คนจะหันกลับไปเน้นผัก แรกๆเห็นว่าอร่อย แต่ให้กินนานๆไม่ชอบ มองว่าไม่อร่อย เพราะว่ามันเป็นพวกแป้ง กินนานแล้วไม่อร่อย ไม่มีเรี่ยวแรง เบื่อง่าย"

"สมัยก่อนอาหารเจจะมีลักษณะธรรมดา ใช้วัตถุดิบจากหมี่กึน โปรตีนเกษตร ไม่หลากหลาย คนรับประทานผักเยอะ อาหารพื้นๆขายดี ส่วนใหญ่รับประทานพวกฟักผัด จับฉ่าย หน่อไม้ ทำต้มกะหล่ำปลีขายเป็นสิบๆหม้อ เดี๋ยวนี้อาหารเจเปลี่ยนไปเยอะ อร่อยด้วย คนคิดทำเลียนแบบออกมาได้เก่ง เหมือนจริง อย่างปลาเค็มเจจะขายดีมาก เป็ดก็เหมือน กลิ่นเหมือนเป็ด ปลาเหนียวเหมือนปลาริวกิว ลูกชิ้นสาหร่ายใส่ในก๋วยเตี๋ยวก็เหมือนกับลูกชิ้นของจริง แถมยังอร่อย แต่อย่างไรก็ตามอาหารเจเลียนแบบเนื้อใช้แป้งดูแล้วหยาบ ถ้าหมูสับของจริงจะละเอียด สีสันจะผิดกัน"

สี กลิ่น รส : ศิลปะปรุงแต่งเมนูเจ

สมัยก่อนอาหารเจมีแต่ผัก ยังไม่มีเนื้อสัตว์เทียมเข้ามาขายตามท้องตลาด วิชัย สุขขี เชฟประจำห้องอาหารจีนโรงแรมใบหยก สกาย เริ่มต้นอาชีพการทำครัวตั้งแต่อายุ 17 ปี ปัจจุบันอยู่ในวัย 58 ปี กล่าวถึงเคล็ดลับการทำอาหารเจว่าเน้นสีสันและคุณภาพของอาหารให้ดูน่ารับประทาน

"ผมทำอาหารจีน พอถึงช่วงเทศกาลเจก็จะทำอาหารเจด้วย แต่ว่าเราต้องเน้นภาชนะและอุปกรณ์เครื่องใช้ทำอาหารเจเป็นหลัก เอาอุปกรณ์ที่เคยใช้ในปีที่ผ่านมา นำมาทำความสะอาดแล้วใช้ปรุงอาหารเจโดยเฉพาะ นอกจากนี้ยังต้องแยกภาชนะสำหรับใส่อาหารเจ ขอให้เจจริงๆ ไม่งั้นจะรู้สึกบาปในใจของเราเอง"

"ปัจจัยหลักในการปรุงแต่งอาหารประกอบด้วย สีสันน่ากิน กลิ่นหอม และรสชาติ อย่างอาหารหนึ่งจาน เพียงแค่ลูกค้ามองเห็นสีแล้วรู้สึกว่าน่ารับประทาน เพิ่มสีสันที่ผักน่ารับประทาน ส่วนกลิ่นเพียงแค่เดินผ่านแล้วรู้สึกถึงความหอมโชยมา พอลองรับประทานแล้วรสชาติดี ช่วยทำให้อาหารจานนั้นมีคุณค่ามากขึ้น การปรุงแต่งรสชาตินั้นขาดไม่ได้ พยายามเน้นการปรุงรสอาหารมากกว่าการตกแต่ง เพราะเนื่องจากอาหารเจส่วนใหญ่เป็นผัก ถ้าตกแต่งด้วยผักสีสันก็จะกลมกลืนกันไปหมด"

วัตถุดิบตามท้องตลาดบางชนิดพร้อมประกอบอาหาร ทว่าบางชนิดต้องนำมาปรุงด้วยตัวเองก่อนนำไปทำอาหาร "บางอย่างปรุงสุกมาแล้ว บางอย่างเราต้องนำมาปรุงรสเอง อย่าเนื้อเป็ดซื้อมา ต้องนำมาทำเอง แทนที่จะทำคล้ายเนื้อเป็ดก็ดัดแปลงเป็นแผ่น ทำให้นุ่มและกรอบ ถ้าเป็นปลาทำจากแป้งเนื้อจะแน่น แต่ถ้าเป็นผัก เช่น มันเทศผสมกับแป้งยัดไส้ผักรวม เวลาทอดจะมีความหอม เนื้อจะไม่แน่น"

ความละเอียดและความพิถีพิถันไม่ต่างจากการปรุงอาหารทั่วไป ส่วนที่ไม่เหมือนกันคือลักษณะของอาหาร ระหว่างเนื้อสัตว์ที่เป็นเจและเนื้อสัตว์ที่เป็นชอ (อาหารปกติทั่วไป)

"แตกต่างระหว่างเนื้อสัตว์และแป้ง สีสันของเนื้อสัตว์และเนื้อสัตว์จากแป้งแตกต่างกัน ถ้าเป็นปลาหมึกเจจะมีสีขาว แต่ไม่ขาวเหมือนกับปลาหมึกตามธรรมชาติ เช่นเดียวกันเมื่อนำไปประกอบอาหารด้วยวิธีการลวก เนื้อปลาหมึกตามธรรมชาติจะมีสีขาว แต่ปลาหมึกเจทำจากแป้ง เมื่อนำไปลวกสีจะไม่ขาว กุ้งก็เช่นกัน โดยปกตินำกุ้งมาผ่าหลัง แล้วนำมาลวกน้ำ เปรียบเทียบกับกุ้งเจ เนื้อกุ้งโดยธรรมชาติจะมีเส้นใยของเนื้อสัตว์ แต่กุ้งเจที่ทำจากแป้งจะไม่มี เป็นที่สังเกตได้ง่าย"

กลุ่มผู้บริโภคแบ่งเป็น 2 กลุ่ม "ลูกค้าบางคนยังคิดว่ากินเจแล้วมีเนื้อสัตว์เทียม อีกประเภทเจก็คือเจ ไม่สนใจเนื้อสัตว์เลียนแบบ กุ้ง ปลาหมึก ปลิง มองว่าไม่จำเป็น เอาเต้าหู้เห็ดหอมมาทำน้ำแดง คะน้าฮ่องกงผัดน้ำมันก็กินได้แล้ว" จากเมนูอาหารเจประมาณ 30 รายการ เชฟวิชัยเอ่ยถึงเมนูที่ได้รับความนิยม "เมนูที่ได้รับความนิยมหูฉลามเยื่อไผ่น้ำแดง เป็ดปักกิ่ง ปลาทอด 8 เซียน ผัดรวมมิตร ผัดผักเจ แต่เทียบกันคนยังนิยมกินเมนูเจจากผัก เนื่องจากกินง่าย ผัดผักรวม ผัดผักเจ รวมมิตรผัดผักเจ และประเภทผัดกับน้ำแดง"

ด้วยหน้าที่ต้องชิมรสอาหารมีทั้งเนื้อสัตว์และเจอยู่ตลอดเวลา ทำให้เชฟวิชัยไม่สามารถรับประทานอาหารเจได้เช่นคนอื่น อย่างไรก็ตาม เชฟวิชัย กล่าวว่า "รู้สึกภูมิใจได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมการกินเจ ปีหนึ่งมีครั้งหนึ่งที่เราจะได้ร่วมกิจกรรมในการทำอาหารเจให้ลูกค้าได้กิน"

ผัก แต่งอย่างไรให้น่ากิน

สำหรับเชฟที่รักการทำอาหารเข้ากระแสเลือด เลือกดำเนินอาชีพพ่อครัวตามแบบอย่างบรรพบุรุษ สั่งสมประสบการณ์การทำอาหารมากว่า 20 ปีอย่าง ประสิทธิ์ จริยโยธิน เชฟโรงแรมโนโวเทล มองว่า การทำอาหารเจให้น่ารับประทานไม่ใช่เรื่องง่าย ถือเป็นศาสตร์และศิลป์อย่างหนึ่งในการปรุงให้อร่อย ดูแล้วน่ารับประทาน

"สมัยก่อนทำอาหารเจยากกว่านี้เยอะ คิดเอาเอง มองแล้วคิดว่าสามารถทำได้ ประยุกต์แล้วดูคล้ายสัตว์หรือดอกไม้ สามารถนำฟองเต้าหู้มาทอดแล้วห่อผักให้มีลักษณะกลมๆคล้ายดอกบัว แล้วเอาใบบัวแดงเสริมเข้าไปดูแล้วน่ารับประทาน เหมือนกันกับการคว้านฟักให้ลึก ข้างล่างปกคลุมด้วยผักดูสวย หรืออย่างเห็ดแชมปิยอง สามารถทำให้ดูสวยด้วยการนำไปยัดฟัก หรือผักได้ทุกอย่าง ผสมผสานกันให้ดูดี สวยขึ้น น่ารับประทานอย่าง กุ้ง ใช้แป้งยัดไส้ผัก นำแป้งมาคลึงให้บาง ห่อให้กลม แล้วใช้คีมแต่งขอบเป็นหลังกุ้ง จากนั้นใช้ต้นผักชีที่ปลิดใบทิ้งแล้วมาเสียบเป็นขา แล้วก็หัวจับดึงขึ้นมาให้คล้ายคลึงกุ้ง ได้จากส่วนประกอบของผักหลากหลายชนิด เช่น สีดำของเห็ดหอม สีเขียวของแตง สีแดงของมะเขือเทศ สีเหลืองของแคนตาลูป นำมาสไลด์แล้วเรียงเป็นรูปเป็นร่างไก่ ดอกบัว ฝักบัว นก หงส์ มังกร "

จากที่ต้องใช้เวลาประกอบกับประสบการณ์ที่สั่งสมมาในอาชีพพ่อครัวคิดประดิดอาหารเจที่มีแต่ผักให้ดูน่ารับประทาน พอมีเนื้อเทียม ทำให้การปรุงแต่งอาหารที่ต้องคอยคิดประดิดประดอยทำให้ง่ายและสะดวกมากขึ้น

"มันง่ายขึ้น แมงกะพรุนทำจากแป้ง เมื่อก่อนทำจากแผ่นแป้งนำมาสไลด์คล้ายหนังหมู เดี๋ยวนี้นำแป้งมาทำเลียนแบบได้เหมือนของจริงมาก บางตัวนำมาดัดแปลงอย่างเป๋าฮื้อตามตลาดจะเป็นสีขาว ถ้าเป็นเป๋าฮื้อจริงจะมีสีเข้มๆ เมื่อนำมาปรุงจึงอยู่ที่เราว่าจะนำมาปรุงอย่างไร ถ้าทำให้เป็นสีขาวยิ่งดูออกว่าเป็นของเทียม เราจะไปขวางโลกก็ไม่ได้ แม้ว่าใจเราจะไม่ชอบ แต่จะทำอาหารตามใจเราไม่ได้"

"ยอมรับว่าคนที่ทำเนื้อเลียนแบบเก่งมาก สามารถทำได้เหมือนของจริง" เชฟประสิทธิ์ยกตัวอย่างต่อไปว่า "เดี๋ยวนี้อาหารเจมีทั้งเป็ด ทั้งหมู แมงกะพรุน กุ้งมังกรเจก็มี จากที่เคยยาก เดี๋ยวนี้ง่าย มาถึงก็พร้อมปรุงแล้ว ไม่จำเป็นต้องค่อยๆมานั่งห่อประดิดประดอย วุ่นวายกว่าจะได้แต่ละจาน วันหนึ่งทำได้ไม่กี่ตัว แต่ถ้าจะทำขายเสียเวลาเยอะ กว่าจะผัดไส้ กว่าจะนวดแป้ง ทำให้ไม่สามารถทำเป็นตัวได้เยอะ นอกจากว่ามีผู้ช่วยจำนวนมาก บางอย่างทำเองไม่ได้ เช่น แมงกะพรุนเจมาจากเมืองนอก หูฉลามปกติขายกิโลกรัมละ 3,000 บาท แต่หูฉลามเจลักษณะแห้งๆเป็นเส้นไม่ใช่เป็นตัวราคาแพงกว่าขายกิโลกรัมละ 3,300 บาท"

อาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์แม้จะเหมือนของจริงมากเพียงใด แต่เมื่อได้ลิ้มลอง "รสชาติต่างกันเยอะ กัดเข้าไปแล้วรู้เลยว่านี่คือแป้ง แต่เราได้ใจ ว่าเรากินเจ อย่างเป๋าฮื้อขาวๆดูยังไงก็ไม่ใช่เป๋าฮื้อ แต่จะทำอย่างไรให้ออกมาใกล้เคียงเป๋าฮื้อจะมีกลิ่นหอมเฉพาะ แต่เป๋าฮื้อเจกัดไปคือแป้ง เหนียวหนึบๆ"

เชฟประสิทธิ์เผยถึงเคล็ดลับในการทำน้ำซุปปรุงอาหารเจเพิ่มเติมว่า "การปรุงแต่งน้ำซุปให้มีรสชาติ ต้องคำนึงว่าจะใส่วัตถุดิบอะไรให้มีความอร่อยคล้ายคลึงน้ำซุปที่ทำจากเนื้อสัตว์ น้ำซุปเจ เคล็ดลับอยู่ที่กะหล่ำปลี จะมีความหวานหอมอยู่ในตัว ไม่หวานน้ำตาลไม่หวานชูรส เห็ดหอม ผักทุกอย่างใส่ลงไปได้ อีกอย่างที่สำคัญคือน้ำมันงา พริกไทยเม็ด น้ำตาลนิดหน่อย เค็มไม่พอใส่ซีอิ้วเพิ่มลงไปน้ำซุปธรรมดาใส่ทุกอย่าง เช่น แฮมยูนาน ไก่แก่ ตะโพกหมู ขาไก่ เนื้อหมูต้มน้ำซุป รสชาติ กลิ่นหอม สีสัน แตกต่างกันเยอะมาก น้ำซุปเจสีจางกว่า ได้กลิ่นหอมของผัก น้ำซุปธรรมดาสีเข้มกว่า กลิ่นหอมแรงกว่า"

สำหรับภาชนะในการประกอบอาหารเจและอาหารปกติไม่มีอะไรแตกต่างกัน เพียงต้องระวังมิให้ภาชนะปะปนกัน แบ่งแยกชัดเจน " ชอและเจไม่มีอะไรยาก เพียงแต่ต้องแยกส่วนประกอบของอาหารระวังไม่ให้ปนกัน มันเป็นบาปกรรม ไม่มีใครรู้ แต่เรารู้ดีแก่ใจ" แยก เตา กระทะ แยกทุกสิ่งทุกอย่างให้ชัดเจน ชอก็คือชอ เจก็คือเจ เจอาจจะไม่อร่อยสู้ของชอ เพราะชอสามารถใส่ได้ทุกอย่าง"" เชฟประสิทธิ์แนะนำเมนูเด็ดดั้งเดิมของโรงแรม ซึ่งผู้บริโภคส่วนมากนิยม ได้แก่ ซุปเยื่อไผ่ดอกเหมย ซุปสาหร่ายไท้เก๊ก ซุปเสฉวน ฟักยัดไส้เห็ดแชมปิยอง สาหร่ายเส้นผม ปัจจุบันเมนูที่ได้รับความนิยมได้แก่ ซุปเสฉวน ผัดผักรวมมิตร บะหมี่เจ็ดสี เป๋าฮื้อปลิงทะเลน้ำแดง และรวมมิตรน้ำแดง

คุณค่าทางจิตใจ

อาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์ทำจากพืช แม้จะยังคงคุณค่าทางสารอาหารและคงไว้ซึ่งกติกาในการกินเจที่ว่าด้วยการไม่เบียดเบียนสัตว์ แต่สำหรับความเหมาะสมในการบริโภคอาหารเจเลียนแบบเนื้อสัตว์นั้น หลายคนมีความคิดเห็นแตกต่างกันไป

สำหรับทัศนีย์ แม่ค้าสาว มองว่าเป็นเพียงเหตุผลทางธุรกิจ " คนเราคิดค้น สูตรและรูปร่างหน้าตาของผลิตภัณฑ์ให้หลากหลายและดีขึ้น ส่วนหนึ่งเป็นการค้า ใครหัวดีคิดออกมาได้ถูกใจผู้บริโภคก็เป็นโอกาสทางการค้า พี่ก็ชอบนะ แต่ก็มีบางคนมองว่าเป็นการตัดกิเลสไม่ขาด ก็อย่าไปคิดมาก ถ้าทานเจแบบสมัยเก่าก็จะมีแต่ผักนึกเสียว่าเรากินเจแบบสมัยใหม่ องค์ประกอบไม่มีเนื้อสัตว์เจือปน แค่ทำให้ดูน่ากิน ส่วนหนึ่งถ้าเรากินเจแล้วทำใจให้สะอาดก็ดีแล้ว"

เจ๊หมวย หญิงวัยกลางคนที่บริโภคเจ แสดงความเห็นว่า เคยลองชิม แต่ไม่ชอบ ชอบโปรตีนเกษตร นำไปแช่น้ำให้นุ่มเวลาจะทำกับข้าว นำไปทำเนื้อหมูก็ได้ ทำสเต๊กก็ได้ เนื้อเลียนแบบช่วยให้อาหารเจดูน่ากิน คนทำอาหารขาย เวลาตัก หรือตั้งวางขายช่วยให้ดูแล้วมีสีสัน แต่บางอย่างนำไปทำอาหารแล้วไม่อร่อยก็มี จริงๆแล้ว ความอร่อยอยู่ที่คนทำ รสชาติอยู่ที่คนปรุง อย่างว่าแล้วแต่คนชอบ บางคนมองว่าตัดกิเลสไม่ขาด"

เชฟวิชัย จากโรงแรมใบหยกมองว่า "อาหารเลียนแบบเนื้อสัตว์ สะท้อนการแข่งขันสูงทางธุรกิจอาหารเจ คนนิยมบริโภคอาหารเจกันมากขึ้น เนื่องจากว่ามันมีความสำคัญต่อร่างกายของคนเรา ต้องกินผักให้มาก ช่วยทำให้ร่างกายมีสุขภาพดีกว่าที่จะกินเนื้อสัตว์มากๆ ปีนี้เห็นมีเนื้อที่ทำเลียนแบบเนื้อสัตว์มากขึ้น สมัยก่อนจะไม่ค่อยเน้นเนื้อสัตว์เทียมปนอยู่ในอาหารเจ เดี๋ยวนี้มีมากขึ้นจากเดิมกินผักอย่างเดียว ประกอบกับกินเต้าหู้ ฟองเต้าหู้ แป้งทำเป็นเนื้อสัตว์เยอะขึ้นจากเดิม เป็นเนื้อแพะ เนื้อแกะ สะท้อนให้เห็นถึงการแข่งขันธุรกิจเจเพิ่มขึ้นเป็นแรงจูงใจให้คนหันมาบริโภคอาหารเจกันมากขึ้น แต่ถ้าคนที่กินอาหารเจจริงๆคงจะไม่คำนึงถึงตรงนี้มากนัก เพียงแค่นำผักมาปรุงแต่งให้เกิดความหลากหลายก็น่าจะเพียงพอ"

"แท้จริงแล้วต้องเมนูเจต้องเป็นผักทั้งหมด ไม่ว่าจะผัด ทอด หรือจะลวกก็ตามต้องประกอบให้ผักคงความสด กรอบ ดูน่ากิน เนื้อสัตว์เทียมไม่จำเป็น เป็นค่านิยมของคนที่มองว่าน่าจะมีกุ้ง หมึก เป็นส่วนประกอบให้ดูน่ากิน"

เชฟประสิทธิ์ทิ้งท้ายคล้ายๆกันว่า "การทำอาหารเจอย่างแท้จริง ส่วนมากจะเป็นผัก เต้าหู้ ไม่มีสิ่งมีชีวิตปะปน การดัดแปลงเลียนแบบเนื้อสัตว์ผสมเพื่อให้ดูแล้วสวยงาม มีสีสันแปลกไป ส่งเสริมการขายอาหารเจให้มีปริมาณมากขึ้นด้วย อาหารเจการแข่งขันสูงมาก ถ้าสามารถทำได้แล้วลูกค้าติด อีกอย่างเดี๋ยวนี้ทุกคนใส่ใจกับสุขภาพ เนื้อสัตว์ดัดแปลงทำให้ขายง่าย ตัวผมเองมองว่า เจก็คือผัก ทำไมต้องดัดแปลงเอาตัวนี้ทำเป็นเป๋าฮื้อ ชื่อมันก็ไม่เป็นเจแล้ว การกินเจเพียงแค่นำข้าวต้มใส่ซีอิ้ว หรือคนโบราณแค่นำเต้าหูมาโรยข้าวอย่างเดียวก็สามารถกินเจได้แล้ว และนี่แหละคือเจของแท้"

************

เรื่อง / ศิริญญา มงคลวัจน์
ภาพ / อาทิตย์ นันทพรพิพัฒน์

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

ที่มา http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9480000137693​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

วิธีทำโปรตีนเกษตรให้อร่อย

​

วัตถุดิบที่ใช้ปรุงอาหารมังสวิรัติในปัจจุบัน มีมากมายหลากหลายดังที่ได้กล่าวมาแล้วไม่หายากลำบากเหมือนเมื่อสักยี่สิบปีก่อน ที่มีแต่เต้าหู้ เต้าเจี้ยว ในปัจจุบันมีการผลิตเนื้อเทียมหรือที่เรียกกันติดปากว่า โปรตีนเกษตร เพราะมหาวิทยาลัยเกษตรเป็นผู้เริ่มต้นทำมาเผยแพร่ก่อนใคร

ตัวโปรตีนเกษตรนี้ ทำมาจากแป้งถั่วเหลืองที่สกัดเอาไขมันออกจนเกือบไม่เหลือ ซึ่งเรียกเป็นภาษาวิชาการว่าแป้งดีแฝต (Defat flour) เขาเอามาใส่เครื่องฉีดอัด ให้เป็นรูปร่างต่างๆ เพื่อใช้ปรุงอาหารแทนเนื้อสัตว์ในรูปแบบต่างๆ
มีตั้งแต่แบบป่นๆ ชิ้นเล็กๆ เป็นขี้หนู ใช้แทนเนื้อสัตว์บดหรือสับ แบบที่ชิ้นใหญ่ขึ้นมาหน่อย ขนาดสักประมาณเท่าปลายนิ้ว ใช้สำหรับทำอาหารแทนเนื้อสัตว์หั่น ที่ทำแบบเป็นแผ่นก็มีหลายขนาด ตั้งแต่ขนาดเท่าหัวแม่มือจนไปถึงเกือบเท่าฝ่ามือ ก็เอาไว้ใช้แทนเนื้อสัตว์ที่หั่นเป็นแผ่นนั่นแหละ

ปัญหาที่คนเอาโปรตีนเกษตรมาใช้ทำอาหารเจอกันมากก็คือ กลิ่นไม่น่ากิน ทำแล้วมีกลิ่นถั่ว คนที่ไม่คุ้นก็กินไม่ค่อยลง เลยพาลทำให้ไม่ชอบอาหารมังสวิรัติไปเลยก็มี ที่จริงวิธีที่จะทำให้โปรตีนเกษตรไม่มีกลิ่นแบบนั้นมีอยู่หลายวิธี

วิธีที่นิยมกันอยู่ก็มีอยู่สองแบบคือ...

แบบที่ 1

<TABLE height=65 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="59%" align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffff99>[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]1. ตั้งน้ำพอประมาณบนเตา
2. ใส่โปรตีนฯตามต้องการ
3. พอน้ำเดือดสักครู่ ดูว่าโปรตีนฯนิ่ม ก็ยกลง
ใส่กระชอนไว้ให้สะเด็ดน้ำ
[/FONT]</TD></TR></TBODY></TABLE>

ถ้าจะเอาไปแกงก็ใช้ได้เลย แต่ถ้าจะเอาไปทำแกงจืดหรือเอาไปผัดกับผักก็ต้องเอามาทำอีกขั้นตอนหนึ่งก่อน โดยเอาไปผัดกับกระเทียม พริกไท ซ็อสปรุงรส ผัดให้นิ่มหอม ปรุงรสชาติตามชอบ จากนั้นค่อยเอาไปทำแกงจืดหรือผัดกับผัก

แบบที่ 2

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="60%" align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#ffff99>

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]1. ตั้งน้ำมันพืชบนเตา พอน้ำมันร้อนก็เอาโปรตีนฯลงทอด
2. พอเหลืองก็ตักขึ้น พักไว้จนเย็น
3.เอาไปแช่น้ำให้โปรตีนฯนิ่ม เอาไปใช้ได้เลย[/FONT] ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

การเอาโปรตีนแช่น้ำเฉยๆ โดยไม่ทำแบบใดแบบหนึ่งที่กล่าวมา จะทำให้โปรตีนเกษตรมีกลิ่น ทำอาหารแล้วไม่อร่อย


ที่มา http://72.14.235.104/search?q=cache...sp?GID=3+โปรตีนเกษตร&hl=th&ct=clnk&cd=3&gl=th

 

อุปกรณ์ช่วยทุบกระจกรถเพื่อให้เอาตัวรอดออกมาจากในรถในกรณีที่เกิดเหตุฉุกเฉิน

ไปเจอมาในกระทู้ที่คุยกันเรื่องรถทัวร์ เป็นอุปกรณ์ไปทุบกระจกและตัดเข็มขัดนิรภัย ดูในวีดีโอที่เค้าถ่ายมา ทุบปุ๊กเดียวกระจกแตกเลย

http://www.resqme.com/

อันนี้วีดีโอสาธิตการใช้ http://nov8safety.com/videos/resqme/avi/resqme long movie 218.wmv

 

ไปได้เบอร์โทรศัพท์ ร้านที่ทำเตาประสิทธิภาพสูงที่มีการออกแบบให้ประหยัดฟืนและถ่านโดย ใช้หุงต้มได้ ทำเป็นเตาผิงได้ และมีปล่องไฟสูงระบายควับออกไปภายนอกได้(เพื่อไม่ให้เกิด คาร์บอนมอนนอกไซด์ มารมผู้ใช้งานในสถานที่อับอากาศ ) ที่ผลิตอยู่ที่สุพรรณบุรี เบอร์โทร 089-086-0249

 

ถ้ายังพอมีแรงขน อย่าลืมติดครก+สากลูกน้อยๆไปด้วยนะคะ ทำอาหารก็ได้ ตำสมุนไพรทำยาก็ได้ ลับมัดลับอุปกรณ์ให้คมก็ได้ แล้วยังใช้ปาหัวไอ้พวกจิตวิปริตได้ด้วย

ว่าแต่...ถึงเวลาจริงๆแล้วจะได้ขนไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้