โดนขังวิญญาณ

noinid0209 · 10 กุมภาพันธ์ 2011

จิ-โป said: ↑

(เกิดมาเป็นคนมีกรรมนักเห็นของสวยงามก็
ชอบก็รักเฮ้อ ก็พอๆกันกับเทวดาน่ะหล่ะ)
Click to expand...

นั้นนะสิครับ ขนาดพิจารณาเป็น อสุพะ ร่างกายเรานี้ไม่นานก็เหี่ยวแห้งไปตามกาล
แต่จิตมันก็ชอบ ตัดไม่ขาด เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างหรือมารในจิตใจเรา
บดบังไม่ให้ละไปจากสิ่งนี้ พยายามเท่าไร ก็กลับมาที่เดิม ไม่ก้าวหน้าไปไหนเลย
คงต้องอธิฐานก่อนตายละมั้ง ถ้าเกิดในชาติหน้าขอให้ ดวงตาเห็นธรรม บรรลุในธรรม

to2504 · 10 กุมภาพันธ์ 2011

ขอตอบในส่วนของมักลีผล เคยไปเห็นของจริงมาจากภาพนั่นน่ะค่ะ เราหยิบจับและสังเกตทุกอนูขน แม้ขนและผิวที่มอง ในรูจมูก แม้ในรูจมูกยังมีขนที่คล้าย ๆ ผลไม้ ดมดูก็กลิ่นผลไม้ แห้ง ๆ เราสังเกตดู ตอนนั้นก็ดูด้วยความสงสัยว่าใช่ของจริงหรือเปล่า ตอนนั้นประมาณปี 2540 ไม่ได้เจตนาจะปรามาส อะไร แค่อยากจะรู้ว่าใช่ผลไม้จริงหรือเปล่า แต่เท่าที่ดู ทุกอนูจะมีขนที่เหมือนขนเล็ก ๆ บนผิวของผลไม้ค่ะ

to2504 · 10 กุมภาพันธ์ 2011

จิ-โป said: ↑

ถามมายังงี้ต้องตอบกันเป็นเล่มๆแบบเขียนหนังสือนวนิยายกันทีเดียวครับ
การฟังธรรมในสมาธิของคนอื่นผมไม่รู้แต่ของผมไม่มีครับ ท่านไม่เคยเทศนาเลย
มีเพียงบอกข้อธรรมเวลาจิตเราติดขัดสั้นๆให้เราพิจารณาเอง โดยมากแล้วการสงสัย
ในข้อธรรมผมไม่ค่อยมีแต่ถ้ามีท่านก็ทำเหตุการณ์นั้นๆให้ดูว่าธรรมข้อมีเหตุอะไรจึง
บัญญัติใว้แบบนั้น หรือบางทีมองไปเห็นวิญญาณแปลกๆท่านก็บอกมาเพียงว่า
บาลีประโยคสั้นๆใจผมก็ปรับลงมาตามความหมายของบาลี สงสัยท่านทั้งหลายจะกลัว
ผมติดกับรสแห่งธรรม แห่งการเทศนาเพราะครั้งหนึ่งผมเคยฟังพญานาคราชสวดมนต์
ก็บทอิติปิโสที่มนุษย์เราสวดนี่ล่ะ แต่เสียงสวดมันมีเอคโค่และสำเนียงพิสดาร คล้ายแว่ว
คล้ายชัดเจน คล้ายเข้าใจคล้ายไม่เข้าใจแต่ยังจับการเข้าใจได้ว่าเป็นอิติปิโส จากนั้นมา
เวลาท่องอิติปิโสผมนึกถึงเสียงแบบนั้นตลอด พระไหนๆมาสวดก็ไม่ทำให้ใจผมเกิดปิติได้
ท่านเลยไม่เทศนาแบบยาวๆในสมาธิกลัวผมไม่รับการสั่งสอนจากคนธรรมดากระมัง

ท่านที่ผมถามผมไม่กำหนดครับ ใครโผล่มาให้เห็นผมก็ถามเลย แต่ถ้าจะให้ช่วยจริงๆ
ก็ขอท่านปู่โคเปติสสะและท่านท้าวเวสสุวรรณเท่านั้น ธรรมมะนั้นไม่ว่าใครก็รู้และเข้าใจ
ตรงกันหมดไปทุกคนในทางทิพย์มันเหมือนกฏหมายที่ต้องรู้เพราะฉะนั้นแค่ข้อธรรมและ
สิ่งที่ไม่ขัดกับกฏแห่งกรรมท่านทั้งหลายที่ผมมองเห็นเขารู้หมด ถามได้ทุกคนส่วนมาก
ผมไม่ถามชื่อเขาเลยแม้มายืนยิ้มก็ตาม ผมถามเสร็จแล้วอนุโมทนาก็พอเลยไม่อาจบอก
ได้หมดว่าท่านทั้งหลายที่ผมถามนั้นชื่ออะไร

มีข้อสังเกตุอยู่อย่างเดียวคือเทวดานั้นส่วนมากจะบอกบาลีให้เราคิดใช้ปัญญา
แต่พระเช่นหลวงปู่มั่น หลวงปู่ทองทิพย์ นั้นจะมาแบบสงบนิ่งให้เราดูอารมณ์ของ
ท่านและปรับใจเราให้เป็นตามท่าน ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ไหนๆท่านก็ไม่พูดเลย

การสลายวิญญาณไม่เหมือนกันกับการสบายแบบที่เรียกว่านิพพาน ไม่ใช่วิญญาณ
จะสลายแล้วไม่เกิดไม่ตาย แต่จะทรมาณมาก มันเหมือนอณูของแสงที่เล็กที่สุดจะเป็น
ละอองหรือเรียกว่าอะตอม จะกอบเป็นร่างไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ เหมือนคนโดนมัดใว้
หิวแต่ไม่ตายอยากเดินก็เดินไม่ได้ ร้อนจัดเย็นจัดก็ขยับหลบไม่ได้ ไม่รู้จะนานแค่ไหน
อะตอมนั้นๆจะรวมมาเป็นรูปได้อาจเท่าอายุของพระพรหมก็เป็นได้ คิดดูว่าทรมาณยิ่ง
กว่าตกนรกอีก ตกนรกยังมีเวลาพักแต่สลายวิญญาณทรมาณตลอดไม่ได้พักพอร่างนั้น
รวมตัวจากการสลายวิญญาณได้แล้วก็ค่อยมารับกรรมนั้นๆไม่ว่าดีหรือชั่วอีกทีครับ
การสลายวิญญาณเลยเป็นกรรมหนักมาก ถ้าวิญญาณไม่เลวมากท่านไม่สลายวิญาณ
เล่นๆหรอกครับ
Click to expand...

ถ้าอย่างนั้นเวลาเค้ามาสอนเป็นเรื่อง ๆ ยาว ๆ อธิบายถึงสภาวะต่าง ๆ และการพิจารณาในสมาธิหล่ะคะ แต่ก็เคยปรากฎเป็นภาษาบาลี ครั้งเดียว ตอนนั่งสมาธิใหม่ ๆ เหมือนกัน คนที่มาสอนก็แล้วแต่ว่าตอนนั้นมีใครอยู่ใกล้ ๆ เราใช่มั้ยคะ

to2504 · 10 กุมภาพันธ์ 2011

จิ-โป said: ↑

ถามมายังงี้ต้องตอบกันเป็นเล่มๆแบบเขียนหนังสือนวนิยายกันทีเดียวครับ
การฟังธรรมในสมาธิของคนอื่นผมไม่รู้แต่ของผมไม่มีครับ ท่านไม่เคยเทศนาเลย
มีเพียงบอกข้อธรรมเวลาจิตเราติดขัดสั้นๆให้เราพิจารณาเอง โดยมากแล้วการสงสัย
ในข้อธรรมผมไม่ค่อยมีแต่ถ้ามีท่านก็ทำเหตุการณ์นั้นๆให้ดูว่าธรรมข้อมีเหตุอะไรจึง
บัญญัติใว้แบบนั้น หรือบางทีมองไปเห็นวิญญาณแปลกๆท่านก็บอกมาเพียงว่า
บาลีประโยคสั้นๆใจผมก็ปรับลงมาตามความหมายของบาลี สงสัยท่านทั้งหลายจะกลัว
ผมติดกับรสแห่งธรรม แห่งการเทศนาเพราะครั้งหนึ่งผมเคยฟังพญานาคราชสวดมนต์
ก็บทอิติปิโสที่มนุษย์เราสวดนี่ล่ะ แต่เสียงสวดมันมีเอคโค่และสำเนียงพิสดาร คล้ายแว่ว
คล้ายชัดเจน คล้ายเข้าใจคล้ายไม่เข้าใจแต่ยังจับการเข้าใจได้ว่าเป็นอิติปิโส จากนั้นมา
เวลาท่องอิติปิโสผมนึกถึงเสียงแบบนั้นตลอด พระไหนๆมาสวดก็ไม่ทำให้ใจผมเกิดปิติได้
ท่านเลยไม่เทศนาแบบยาวๆในสมาธิกลัวผมไม่รับการสั่งสอนจากคนธรรมดากระมัง

ท่านที่ผมถามผมไม่กำหนดครับ ใครโผล่มาให้เห็นผมก็ถามเลย แต่ถ้าจะให้ช่วยจริงๆ
ก็ขอท่านปู่โคเปติสสะและท่านท้าวเวสสุวรรณเท่านั้น ธรรมมะนั้นไม่ว่าใครก็รู้และเข้าใจ
ตรงกันหมดไปทุกคนในทางทิพย์มันเหมือนกฏหมายที่ต้องรู้เพราะฉะนั้นแค่ข้อธรรมและ
สิ่งที่ไม่ขัดกับกฏแห่งกรรมท่านทั้งหลายที่ผมมองเห็นเขารู้หมด ถามได้ทุกคนส่วนมาก
ผมไม่ถามชื่อเขาเลยแม้มายืนยิ้มก็ตาม ผมถามเสร็จแล้วอนุโมทนาก็พอเลยไม่อาจบอก
ได้หมดว่าท่านทั้งหลายที่ผมถามนั้นชื่ออะไร

มีข้อสังเกตุอยู่อย่างเดียวคือเทวดานั้นส่วนมากจะบอกบาลีให้เราคิดใช้ปัญญา
แต่พระเช่นหลวงปู่มั่น หลวงปู่ทองทิพย์ นั้นจะมาแบบสงบนิ่งให้เราดูอารมณ์ของ
ท่านและปรับใจเราให้เป็นตามท่าน ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ไหนๆท่านก็ไม่พูดเลย

การสลายวิญญาณไม่เหมือนกันกับการสบายแบบที่เรียกว่านิพพาน ไม่ใช่วิญญาณ
จะสลายแล้วไม่เกิดไม่ตาย แต่จะทรมาณมาก มันเหมือนอณูของแสงที่เล็กที่สุดจะเป็น
ละอองหรือเรียกว่าอะตอม จะกอบเป็นร่างไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ เหมือนคนโดนมัดใว้
หิวแต่ไม่ตายอยากเดินก็เดินไม่ได้ ร้อนจัดเย็นจัดก็ขยับหลบไม่ได้ ไม่รู้จะนานแค่ไหน
อะตอมนั้นๆจะรวมมาเป็นรูปได้อาจเท่าอายุของพระพรหมก็เป็นได้ คิดดูว่าทรมาณยิ่ง
กว่าตกนรกอีก ตกนรกยังมีเวลาพักแต่สลายวิญญาณทรมาณตลอดไม่ได้พักพอร่างนั้น
รวมตัวจากการสลายวิญญาณได้แล้วก็ค่อยมารับกรรมนั้นๆไม่ว่าดีหรือชั่วอีกทีครับ
การสลายวิญญาณเลยเป็นกรรมหนักมาก ถ้าวิญญาณไม่เลวมากท่านไม่สลายวิญาณ
เล่นๆหรอกครับ
Click to expand...

เห็นตรงนี้แล้วพี่จิ-โป มีบุญเยอะจริง ๆ ยังได้ยินท่านสวดมนต์ให้ฟังจนจับใจแบบนั้น อยากฟังมั่งจัง เฮ้อ! จะมีโอกาสมั้ยน้อ

ainteerati · 10 กุมภาพันธ์ 2011

[FONT=&quot]สวัสดีครับไปทำบุญมาหลายวันพึงกลับ ไปตั้งแต่วันที่3ตอนเย็นคืนแรกไปพักที่วันป่าหิมพานจังหวัดเลยอากาศตอนเช้าตอนเย็นดีมากเลยครับวัดล้อมรอบไปด้วยภูเขามีป่าไม้ต้นใหญ่ๆเต็มไปหมดเป็นวัดที่น่ารื่นรมย์เหมาะแก่การบำเพ็ญอีกวัดหนึ่งข้างวัดยังมีลำธารน้ำทีเกิดเองจาก

ธรรมชาติไหลจากเขาลงมามีโขดหินใหญ่เล็กที่สายน้ำพัดพามาทำให้บรรยากาศค่อยข้างดีเลยละครับพอพระฉันอาหารเสร็จหลังจากรับศิลรับพรแล้วก็ได้เดินทางมาต่อที่วัดโพธิธรรมอ.หนองหินจ.เลยก็ประมาณสายๆหน่อยแล้วได้ร่วมกันถวายเครื่องใช้จตุปัจจัยลัรับฟังพระธรรม

เทศนาจากหลวงพ่อโพธิ์ศีรสุริยะ เขมรโต จากนั้นก็เดินทางชมวัดชึ่งสร้างได้สวยงามผสมผสานกลมกลืนไปกลับธรรมชาติได้อย่างลงตัวเลยที่เดียวเป็นวัดใหญ่มีเนื้อที่เป็นพันไร่พระเณร แม่ชีและฆารวาสที่มาปฏิบัติธรรมก็เยอะหลวงพ่อได้ชวนให้พักแรมอยู่ปฎิบัติธรรมแต่ได้ตกลง

กันก่อนหน้านั้นแล้วว่าจะไปพักที่หนองคายต่อจากนั้นก็ออกเดินทางต่อมาที่วัดหลวงปู่หลุยได้พากันเข้าไปกราบเจดีย์และพระธาตุของคูรบาอาจารย์ชึ่งบรรยากาศถายในสงบเย็นด้วยบารมีของพระอริยะทั้งหลายพอออกจากวัดหลวงปู่หลุยก็พากันไปต่อที่วัดหลวงปู่ชอบชึงได้พากัน

ขึ้นไปกราบเจดีย์และพระธาตุของท่านพอไปถึงเห็นมีพระกราบอยู่ก่อนหน้าพวกเรา3-4องค์พอท่านลงมาพวกเราก็ได้เข้าไปกราบกันหลังจากนั้นก็ไปต่อที่วัดถ้ำกลองเพลของหลวงปู่ขาวพอไปถึงก็เจอคนมากมายมีทั้งทัวและพวกที่ไปกราบศพหลวงตามหาบัวแล้วแวะเข้ามาพอเดินไป

จุดธูปกะไหว้พระสักหน่อยเพื่อนบอกหันมาถ่ายรูปพอถ่ายเสร็จกะจะปรักธูปไฟไหม้ธูปลุกโชนขึ้นทั้งกระถ่างต้องรอให้ไฟดับเลยกลายเป็นคนได้ปรักธูปคนแรกไปในตัวพอออกจากวัดหลวงปู่ขาวก็มุงตรงไปหนองคายเลยและมีอีกคณะที่ติดตามมาก็นัดเจอกันที่หนองคายแต่พวกเราไป

ถึงก่อนก็เลยรออีกคณะขณะที่รอเลยพากันไปเที่ยวริมน้ำโขงหาอะไรทานกันไปด้วยพอทานเสร็จอีกคณะก็เดินทางมาถึงพอดีจากนั้นก็พากันไปเดินทางกันไปต่อที่วัดสีดาพระรามลักษณ์รัตนโคตรตอนนี้มืดแล้วทางก็จำไม่ค่อยได้มีหลงมีฮ่ากันมาเป็นระยะพอไปถึงเวลาประมาณสาม

ทุ่มประตูวัดปิดล็อกกุญแจต้องร้องเรียกพระและโยมที่เฝ้าอยู่ผลปรากฏว่าไม่มีใครได้ยินจะเอาอย่างไงดีละที่นี้ผมเลยตัดสินใจปีนเข้าไปพอปีนลงได้จากได้ข่าวคราวมาทำให้เสียวๆเหมือนกันกลัวจะมีไม้ มีด หรือปืนอย่างเขาว่าเลยเดินไปเรียกโยมที่ดูแลวัดอยู่พร้อมบอกให้เปิดประตู

ให้เขาในฐานะคนดูแลก็สักถามพอสมควรละทั้งๆที่เขายังงงอยู่แต่ก็มาเปิดประตูพร้อมกับความงงพอมาถึงก็ขนภาระเครื่องใช้ข้าวของที่จะมาถวายลงเสร็จเลยบอกเขาให้ไปเปิดประตูที่เก็บศพหลวงปู่ให้เขาก็ทำตามแบบงงๆทั้งๆที่เจ้าอาวาสไม่อยากให้เปิดเพราะเขาบอกว่ามืดแล้ว

พรุ่งนี้ค่อยไปกราบกันผมเลยบอกใหม่ว่าจะกราบตอนนี้ก่อนเขาเลยพาไปกราบเสร็จก็มานั่งรอคิวกันอาบน้ำผมเลยชวนเพื่อนที่ยังรอคิวอาบน้ำไปหาหลานหลวงปู่ที่อยู่กุฎิอีกหลังหางกันออกไปก็เลยยืมไฟฉายจากโยมที่เฝ้านั้นละไปพอไปถึงหาทางเข้าไม่เจออีกต้องอาศัยร้องถามเอา

กว่าจะเข้าไปได้ก็มีการชักกันเหมือนกันแต่พอเห็นหน้าก็จำกันได้เพราะหลังจากหลวงปู่เสียนานแล้วจนเป็นสิบปีผมไม่ได้เข้าไปวัดอีกเลยพอไถ่ถามตามทำเนียมถึงความเป็นอยู่กันแล้วเลยลาท่านมาอาบน้ำต่ออาบน้ำเสร็จเลยแยกตัวออกไปนอนที่กุฏิพระที่ว่างอยู่อีกที่หนึ่งตาก

หากคนเดียวยามค่ำคื่นของต่างจังหวัดความสงบเงียบย่อมก่อเกิดได้ทั้งความสุขความทุกข์สำหรับผู้แสวงหาความจริงของสัจจะนั้นนั้นความสงบนั้นย่อมมีคุณค่าอันยิ่งใหญ่ตั้งแต่หัวค่ำจนดึกดื่นเหล่าผู้เป็นกายทิพย์ทั้งหลายส่วนใหญ่ที่ตรงนี้ล้วนมีแต่ผู้มีฤทธิ์มากท่านก็มาเฝ้ามา

เยี่ยมเยือนไม่ขาดตั้งแต่หัวค่ำจวนไกล้ส่วางอยู่ๆกุฎินอนอยู่ก็สั่นไหวอย่างแรงเสียงทุบดังสนั่นขนลุกตั้งแต่ปลายเท้าจนถึงเส้นผมเลยคิดในใจว่าคนจะมาทำร้ายเขาคงมีเรื่องกับคนในวัดนี้อยู่ก่อนแน่คิดดังนั้นจึงจะลุกขึ้นไปบอกเขาแต่ดันขยับตัวลุกไม่ได้เลยที่นี้รู้แล้วละว่าไม่ใช้คน

เลยดูว่าเป็นอะไรสักพักพอขยับตัวได้หยิบโทรศัพมาดูเห็นเป็นเวลาตี5.44แล้วเลยนึกขึ้นได้ว่าก่อนจะแยกตัวมาที่กุฏิพี่เขาบอกว่าตอนเช้าตี5ครึ่งจะไปชื่อดอกไม้และอาหารที่หลวงปู่ชอบทานตอนทานมีชีวิตอยู่มาถวายก็เลยคิดว่าเขาคงมาปลุกเราเองแต่เลยเอาแบบ..อย่างแรงเลย

ดีนะที่ไม่ตกใจไม่อย่างนั้นไม่รู้จะเป็นอย่างไรก็เลยลุกขึ้นมาปิดไฟข้างนอกเพราะเปิดไฟนอกกุฎิทิ้งไว้แล้วก็นั่งสักพักก่อนออกมาอาบน้ำแล้วถวายทานเสร็จพากันไปกราบพระธาตุและหลวงปู่เสร็จแล้วก็เดินทางไปลาวต่อพวกเราพากันจอดรถไว้ฝังไทยแล้วไปเหมาเอารถตู้ที่ฝังลาว

ก่อนขึ้นรถมีการถามนะว่าแอร์เย็นไหมคนขับไม่ลังเลเลยครับตอบทันทีแอร์เย็นมากพอขึ้นรถละชิผู้นำของเราขึ้นแทนที่คนขับเลยเขาต้องมาบอกผิดที่ ก็แน่ละครับเล่นที่คนขับมันตรงข้ามกันกับรถของฝังไทยมีละชิเล่นเอาฮาทั้งคณะเลยแต่แอร์นี้ชิคงจะเย็นตามอากาศนะคงใช้แต่ตอน

นี้กลางวันเลยต้องรอคอยความเย็นกันหน่อยแต่ก็ไม่เป็นปัญหาครับเขาพาเราไปเทียวชมวัดกราบสถานที่โบราณหลายแห่งแต่ชื่อวัดอ่านไม่ออกครับแต่ภาษาพอไปกันได้ครับที่ลาวนี้พระสมัยเก่าๆมีมากมายเลยครับแล้วก็ไปกราบพระธาตุก็หลายที่ใช้เวลาในลาวจนค่ำตอนแรกว่าจะ

พักกันที่ลาวคืนหนึ่งแต่วินาทีสุดท้ายเปลียนใจมาพักแถวริมน้ำโขงฝังไทยแทนพอได้ที่พักแล้วก็พากันออกไปหาทานหมูกระทะแถวริมน้ำโขงบรรยากาศยามค่ำคืนตามริมแม่น้ำโขงนี้ก็น่าตื่นตาตื่นใจไม่น้อยเลยนะครับได้ไกล้ชิดธรรมชาติไอเย็ยของเหล่านาคาได้มองเห็นการเป็นอยู่

ของคนแถบชนบทที่สำคัญดาวเดือนที่คนกรุงมองไม่ค่อยเห็นที่นี้สัมผัสได้เต็มที่แต่พอถึงที่พักที่นี้อาหารทำพิษคนขับรถของเราชิครับเล่นเอาไม่ได้นอนเลยพอตอนเช้าก็ไปกราบศพหลวงตามหาบัวที่วัดป่าบ้านตาดไปถึงเจอคนเยอะมากเลยครับหลังจากกราบหลวงตาเสร็จก็ไปต่อ

กันที่กาฬสินธุ์วันนี้เดินทางกันยาวพอไปถึงก็บ่ายๆหลังจากถวายข้าวของเครื่องใช้และปัจจัยแล้วก็เดินทางกลับมากรุงเทพถึงบ้านประมา3ทุ่มครึ่งเช้าวันต่อมาเพื่อนก็มารอรับไปวัดตั้งแต่เช้าเลยสุดท้ายกลับถึงบ้านเกือบ4ทุ่มเลยต้องหยุดยาวเลยพึ่งจะได้ตั้งหลักวันนี้ละครับ...<o></o>[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]<o>
</o>

ศิลามณี · 10 กุมภาพันธ์ 2011

อ่านที่ คุณainteerati เล่ามาน่าสนุกจริงๆเลยคะ มีครบทุกรสเลยนิ ทั้งปีนปาย..เสี่ยงภัย แล้วก็เจอผี...ขอบคุณคะที่เอามาเล่าสู่กันฟัง ...เอารูปมาให้ดูบ้างสิคะ เห็นว่าถ่ายมาด้วยไม่ใช่เหรอ...

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ...

จิ-โป · 10 กุมภาพันธ์ 2011

อนุโมทนาครับ คิดถึงหลวงปู่ทองทิพย์เหมือนกัน ไม่ได้ไปนานแล้วสังขารท่าน
ที่เห็นเป็นยังไงครับ เป็นทองรึยัง

จิ-โป · 10 กุมภาพันธ์ 2011

อนุโมทนาครับ คิดถึงหลวงปู่ทองทิพย์เหมือนกัน ไม่ได้ไปนานแล้วสังขารท่าน
ที่เห็นเป็นยังไงครับ เป็นทองรึยัง

ศิลามณี · 10 กุมภาพันธ์ 2011

ศิลามณี เอารูปของ...ที่จะไปร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ให้ญาติมิตรญาติธรรมเพื่อนฝูง ...ท่านร่วมประมูลหาเงินเข้าวัด....มาให้ดูคะ ศิลามณี เพิ่งจะทำเสร็จเมื่อเช้านี้เอง...กะว่าจะให้เป็นแส้ขนหางช้าง... แต่ขนหางช้างสั้นไป ทำเป็นแส้ปัดๆไม่ได้....เป็นได้แค่ที่แปรงปัด หรือไม่ก็ไม้พรมน้ำมนต์นะคะ...

ตัวด้ามนั่นเป็นเขากวาง ศิลามณี เอาไปให้ช่างเขาแกะสลัก เป็นรูปพระพิฆเณศนะคะ เขากวางนี่เป็นของคุณพ่อ ศิลามณี ไปขอมาคะ...ไม่ต้องซื้อ.... เห็นท่านเก็บไว้ในห้องเก็บของเปล่าๆ ไม่ได้เอามาทำประโยชน์อะไร นอกจากให้ฝุ่นเกาะ ...ก็เลยเอามาหั่นตัดเป็นท่อนเสียเลย

ส่วนขนหางช้างนั่น ศิลามณี โชคดีมีคนใจดีขายให้ถูกๆ ได้มาสองสามกำมือใหญ่ๆ ยังพอเหลือที่จะเอาไปทำกำไลขนหางช้าง.....ได้อีกตั้งหลายวงคะ.. ดูรูปแล้ว ก็มาอนุโมทนาบุญกับ ศิลามณี ด้วยนะคะ....

chaiyawat · 11 กุมภาพันธ์ 2011

อนุโมทนาสาธุกับพี่ ainteerati อยากฟังเรื่องเล่าบ่อยๆนะครับ เอาประสบการณ์ตนเองหรือเพื่อนๆก็ได้นะครับ
อนุโมทนาสาธุกับพี่ ศิลามณีครับ ตั้งใจเพื่องานบุญงานกุศล มีศิลปะในการทำด้วยครับ Creative
อนุโมทนาสาธุกับพี่ จิโปครับที่ตั้งใจปฏิบัติได้พบพระและเทพเทวดาครับ

^_^ บุญรักษาทุกท่านครับ ^_^

chaiyawat · 11 กุมภาพันธ์ 2011

เรียนถามพี่จิโปครับ
เรียนถามว่าถ้าเทวดามากล่าวบาลีเช่นนี้จิตรู้คำแปลเอง หรือต้องศึกษาบาลีจึงทราบครับ
เรียนถามว่าพระที่ท่านปรินิพพานแล้วมาปรากฏเพราะเคยมีกรรมผูกพันธ์กันกับพี่หรือด้วยเหตุใดจึงพบพระท่านนั้นๆครับ หรือจิตพี่ระลึกถึงท่าน

(บางทีผมคงต้องเปลี่ยนชื่อสมาชิกเป็นเจ้าหนูจำไม)

ainteerati · 11 กุมภาพันธ์ 2011

ศิลามณี said: ↑

อ่านที่ คุณainteerati เล่ามาน่าสนุกจริงๆเลยคะ มีครบทุกรสเลยนิ ทั้งปีนปาย..เสี่ยงภัย แล้วก็เจอผี...ขอบคุณคะที่เอามาเล่าสู่กันฟัง ...เอารูปมาให้ดูบ้างสิคะ เห็นว่าถ่ายมาด้วยไม่ใช่เหรอ...

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ...
Click to expand...

รูปต้องรอคนถ่ายก่อนครับได้แล้วเดี๋ยวเอาลงให้ดูครับ

ainteerati · 11 กุมภาพันธ์ 2011

จิ-โป said: ↑

อนุโมทนาครับ คิดถึงหลวงปู่ทองทิพย์เหมือนกัน ไม่ได้ไปนานแล้วสังขารท่าน
ที่เห็นเป็นยังไงครับ เป็นทองรึยัง
Click to expand...

ที่เห็นมีแต่ทองติดเต็มไปหมดเลยครับเลยดูไม่เห็นถึงผิวเนื้อที่แท้จริงแต่เส้นผมของหลวงปู่ก็ยาวขึ้นเองได้นะครับ<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Canun%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="themeData" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Canun%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx"><link rel="colorSchemeMapping" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Canun%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml"><style>  </style> [FONT=&quot]ตอนไปวัดสีดาพระรามลักษณ์รัตนโคตรนั้นก็เกิดเรื่องบังเอิญด้วยกันหลายเรื่องเหมื่อนกันพอออกจากวัดถ้ำกลองเพลก็ว่าจะไปวัดหลวงปู่ทองทิพย์จากนั้นนาคก็พากันมารับเยอะแยะแต่พอแวะทานข้าวที่ริมน้ำโขงก็ถ่ายได้ภาพปฏิหารภาพหนึ่งแต่พอภ่ายอีกกับไม่ภพอะไรหลังจากทานข้าวเสร็จพอออกเดินทางต่ออีกกลับเป็นหลวงปู่มารับเองจนถึงวัดเรื่องที่2พอเราไปถึงโยมที่เฝ้าวัดเขาเล่าให้ฟังว่าก่อนที่เราจะมาวันหนึ่งเขาฝันว่าเห็นหลวงปู่ทองทิพย์กระดิกเท้าแล้วปู่ก็ฟื้นขึ้นมาคุยกับเขาด้วยเรื่องที่3พี่ที่ไปด้วยกันอยู่ๆอาจารย์เขาที่นานแล้วไม่ได้คุยกันก็โทรมาถามว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนพอพี่เขาบอกไปอยู่ว่าสีดาพระรามลักษณ์เขาถามหาคนที่อายุประมาณ60-70ปีที่เฝ้าวัดอยู่ที่นี้แล้วเขาก็บอกว่าคนนี้และคือแม่ในอดีตชาติของพี่เขาแล้วเขาก็ถามถึงรูปร่างน่าตาชึ่งก็ตรงกันและคนที่เฝ้าอยู่นั้นก็อายุได้71ปีและเรื่องที่4คือตอนเช้าขณะชวนพี่และน้องคนขับรถไปเกินดูสถานที่ในวัดพอไปถึงพระธาตุเห็นน้องเขาทำท่าตกใจเลยถามเขาบอกว่าเห็นพระเดินข้างๆผมตอนแรกเขาคิดว่าเป็นหลวงปู่โลกอุดรพี่ที่ไปด้วยกันก็เห็นเหมื่อนกันเรื่องที่5คือคืนนั้นนาคขึ้นมาเยอะมากจนคนที่ไปด้วยกันต้องหนาวทั้งๆที่อากาศตอนนั้นก็ปกติไม่ค่อยหนาวและผมก็มาโดนปลุกแบบน่าตกใจอีกครับ<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o>
</o>[/FONT]

ainteerati · 11 กุมภาพันธ์ 2011

ศิลามณี said: ↑

ศิลามณี เอารูปของ...ที่จะไปร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ให้ญาติมิตรญาติธรรมเพื่อนฝูง ...ท่านร่วมประมูลหาเงินเข้าวัด....มาให้ดูคะ ศิลามณี เพิ่งจะทำเสร็จเมื่อเช้านี้เอง...กะว่าจะให้เป็นแส้ขนหางช้าง... แต่ขนหางช้างสั้นไป ทำเป็นแส้ปัดๆไม่ได้....เป็นได้แค่ที่แปรงปัด หรือไม่ก็ไม้พรมน้ำมนต์นะคะ...

ตัวด้ามนั่นเป็นเขากวาง ศิลามณี เอาไปให้ช่างเขาแกะสลัก เป็นรูปพระพิฆเณศนะคะ เขากวางนี่เป็นของคุณพ่อ ศิลามณี ไปขอมาคะ...ไม่ต้องซื้อ.... เห็นท่านเก็บไว้ในห้องเก็บของเปล่าๆ ไม่ได้เอามาทำประโยชน์อะไร นอกจากให้ฝุ่นเกาะ ...ก็เลยเอามาหั่นตัดเป็นท่อนเสียเลย

ส่วนขนหางช้างนั่น ศิลามณี โชคดีมีคนใจดีขายให้ถูกๆ ได้มาสองสามกำมือใหญ่ๆ ยังพอเหลือที่จะเอาไปทำกำไลขนหางช้าง.....ได้อีกตั้งหลายวงคะ.. ดูรูปแล้ว ก็มาอนุโมทนาบุญกับ ศิลามณี ด้วยนะคะ....
Click to expand...

อนุโมทนาสาธุด้วยนะครับ

จิ-โป · 11 กุมภาพันธ์ 2011

chaiyawat said: ↑

เรียนถามพี่จิโปครับ
เรียนถามว่าถ้าเทวดามากล่าวบาลีเช่นนี้จิตรู้คำแปลเอง หรือต้องศึกษาบาลีจึงทราบครับ
เรียนถามว่าพระที่ท่านปรินิพพานแล้วมาปรากฏเพราะเคยมีกรรมผูกพันธ์กันกับพี่หรือด้วยเหตุใดจึงพบพระท่านนั้นๆครับ หรือจิตพี่ระลึกถึงท่าน

(บางทีผมคงต้องเปลี่ยนชื่อสมาชิกเป็นเจ้าหนูจำไม)
Click to expand...

อนุโมทนากับคณะของคุณ ainteerati ครับ เพราะวัดหลวงปู่ทองทิพย์เขาไม่
เปิดให้คนเข้าไปใหว้หลวงปู่ง่ายๆหรอกครับ ยากมากๆที่จะเปิดให้ ส่วนมากให้
ใหว้แต่ข้างนอก

บาลีที่เขามาบอกตอนกล่าวออกมาไม่รู้ครับ พอกล่าวจบแล้วถึงรู้ความหมาย
ในใจเราเอง บาลีก็จำได้บ้างไม่ได้บ้างส่วนมากถ้าไม่ใช่พระคาถาจะหลงลืมไป
เลย พระที่นิพพานแล้วไม่มีกรรมต่อกันหรอกครับ ท่านนิพพานได้เพราะท่าน
หมดกรรมแล้ว แต่ที่ผมเห็นท่านก็จนใจที่จะอธิบายว่าเห็นได้ยังไงเพราะผมก็
ไม่ได้ระลึกถึงแบบเจาะจงไปว่าจะหาใครแค่นึกถามในใจ คำตอบก็มาเองพร้อม
ๆกับการเห็นคนมาบอกแบบบ้างไม่เห็นบ้าง แล้วแต่กรณี
บางทีคุยกันทางโทรศัพท์หรือพิมพ์แบบนี้ล่ะไม่รู้จักกันเลย แล้วเขาบอกมี
ปัญหาแบบนี้ ผมก็เห็นภาพพร้อมวิธีแก้และมาพร้อมซ้ายขวาคือกรรมเก่าและการตัดสินใจของเราว่าจะยุ่งด้วยใหม บอกมาแค่เสียงและทำภาพให้เห็น
ในใจแต่ไม่ยักกะเห็นคนที่มาบอกเลย ทั้งๆที่ไม่ได้เข้าสมาธิแต่นั่งอยู่หรือขับรถ
อยู่แบบธรรมดา ไม่ได้มีอาการวูปหรือเคลิ้มไปเลย มันก็แปลกอธิบายไม่ถูกครับ

chaiyawat · 12 กุมภาพันธ์ 2011

พี่ๆครับ ต่างประเทศว่าอาจมีดาวพุ่งชนโลกในไม่ช้าซึ่งเป็นดาวลักษณะใหญ่ดูดกลืนแสงกว่าจะเห็นก็ใกล้โลก หรือเกิดภัยธรรมชาติเช่นภูเขาไฟในประเทศมหาอำนาจแห่งหนึ่งจะปะทุในไม่ช้า อย่างนี้เราควรทำอย่างไรดีครับหรือควรเฉยครับ

noinid0209 · 12 กุมภาพันธ์ 2011

chaiyawat said: ↑

กล่าวถึงต่างประเทศละกันที่พูดกันเรื่องภัยพิบัติบ้าง เรื่องต่างดาวบ้าง มีความเป็นจริงมากน้อยเพียงไร และเราควรรู้หรือควรตระหนักหรือตระหนกหรือเตรียมการหรือปล่อยวางอย่างไรไหมครับ
Click to expand...

อย่าไปตระหนกตกใจอะไรเลยครับ ตอนนี้ผมก็ดูเรื่องภัยพิบัติต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิด
ขึ้นบนโลก และการมีตัวตนของ nibiru หรือ Planet X ก็ศึกษาไว้ตอนนี้ก็มีเหตุการณ์
หลาย ๆ อย่างที่ทำให้เชื่อว่า โลกเรากำลังจะปรับสภาพและเข้าสู่ยุคใหม่คือยุคศิวิไลซ์
จะเกิดภัยพิบัติต่าง ๆ นานา ตามพุทธทำนาย แต่ผมก็ไม่ตระหนกตกใจอะไร ก็ใช้
ชีวิตตามปกติสุข เพราะอะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดเราห้ามไม่ได้ แต่อย่าใช้ชีวิต
อยู่ในความประมาทก็พอครับ ถ้าคิดว่ารุ้แล้วเป็นทุกข์ก็อย่าไปรู้ครับ ถ้ารู้แล้วปล่อยวาง
ก็ดีครับจะได้ไม่ทุกข์

แจ๊กซ์69 · 12 กุมภาพันธ์ 2011

รบกวนวิเ้คราะเรื่องเสียงในหัวหน่อยครับ
อาการมันเป็นแบบนี้ครับ
1ชอบร่วงกินคำไม่ใส่สิ่งที่ผมนับถืออยู่แต่ถ้าเมื่อไรจะเกิดเสียงขึ้นมาแล้วถ้าผมท่องมนต์ก็หายไปเวลาสวดมนต์มันจะไม่เกิดเสียงแต่เกิดเวลาถวายของให้เจ้าเป็นบางครั้ง จนทำให้ผมทำร้ายตัวเองคือ การตบปากตัวเองและบอกเทพเจ้าองนั้นๆที่มันได้ลบหรู่ว่าผมได้รู้ผิดรู้ชอบและผมจะไม่แพ้ภัยตัวเองขั้นที่สองคือรวมแสงเป็นรูปโอมบ้างสวัสดิกะหรืออรันต่างบ้างไว้ที่มือหรือดาบทุบตัวเองบ้างและอธิถานไปว่าขอให้คำไม่ดีคำอกุศลทั้งหลายสลายอะไรประมาณนี้แต่เมื่อวานพอผมเริ่มคิดอะไรได้บางอย่าง ความคืดที่ะทำร้ายตัวเองก็หมดไปและจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกอะไรประมาณนี้
2.มาในแบบรูปภาพคนที่เราไม่ชอบหรือศัตรูเวลาตอนนั่งสมาธิช่วงแรกๆแต่ผมเมื่อเห็นแล้วก็คิดว่ามันจงสลายซะเห็นโดนไฟในหัวของเผาจนหมดไปไม่รู้ผมทำถูกหรือป่าว และอีกอย่างนึงในตอนกลางคืนเวลานอนพอจะปิดไฟนอนมันจะคล้ายๆหลอกตัวเราให้กลัวความมืด พอคิดไปคิดมามันไม่มีอะไรที่ต้องกลัวเลยเพิ่งคิดได้เมื่อคืนนี่เองครับ
3.แปลกอยู่อย่างนึงคือสิ่งศักศิษดิ์ที่ผมนับถืออยู่ถ้าเค้าจะบอกอะไรเค้าจะบอกมาเป็นเสียงในหัวแล้ว แต่ผมจะสามารถแยกแยะโดยอัตโนมัตว่าอันเป็นเสียงของมาร(เสียงในหัวขอเรียกว่ามารแทนละกัน)หรือเสียงสิ่งศักศิษดิ์ต่อให้มันปลอมเสียงมาก็ตามก็ยังสมารถแยกได้

chaiyawat · 12 กุมภาพันธ์ 2011

noinid0209 said: ↑

อย่าไปตระหนกตกใจอะไรเลยครับ ตอนนี้ผมก็ดูเรื่องภัยพิบัติต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิด
ขึ้นบนโลก และการมีตัวตนของ nibiru หรือ Planet X ก็ศึกษาไว้ตอนนี้ก็มีเหตุการณ์
หลาย ๆ อย่างที่ทำให้เชื่อว่า โลกเรากำลังจะปรับสภาพและเข้าสู่ยุคใหม่คือยุคศิวิไลซ์
จะเกิดภัยพิบัติต่าง ๆ นานา ตามพุทธทำนาย แต่ผมก็ไม่ตระหนกตกใจอะไร ก็ใช้
ชีวิตตามปกติสุข เพราะอะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดเราห้ามไม่ได้ แต่อย่าใช้ชีวิต
อยู่ในความประมาทก็พอครับ ถ้าคิดว่ารุ้แล้วเป็นทุกข์ก็อย่าไปรู้ครับ ถ้ารู้แล้วปล่อยวาง
ก็ดีครับจะได้ไม่ทุกข์
Click to expand...

ขอบคุณที่เตือนสติครับ จะไม่สนใจในเรื่องพวกนั้นมากเกินควรแล้ว เพราะรู้สึกยิ่งติดตามยิ่งกังวลและเครียดไปโดยที่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี วางดีกว่า

จิ-โป · 12 กุมภาพันธ์ 2011

เรื่องเสียงในหัวผมก็เคยเป็นครับจะเล่าให้ฟังวิเคราะห์ไม่เป็นเพราะผมก็ไม่รู้

เสียงที่ว่ามันคนละอย่างกับเสียงท่านเทวดาทั้งหลายที่ผมคุ้นเคย ตอนนั้นมัน
เกิดตอนที่ผมได้นอนน้อยมากหลายวันติดกัน ทีนี้พอจะหลับตานอนมันก็มีเสียง
สบทด่า เป็นคำแรงมากแต่ไม่ได้ด่าผมเองนะครับแต่ด่าคนอื่น ขออภัยถ้าไม่สุภาพ
เช่นว่า "ไอ้เห้เอ้ยมือถือสากปากถือศิล 227ข้อเหลือกี่ข้อว่ะทำมาเป็นสอนกู"
"นั่งหลับตาพริ้มๆสอนมันเข้าถึงฌาณสองรึเปล่าว่ะส้นตี_แท้ๆเสือกมานั่งฟังมันพร่าม"
พูดสบทด่าแบบนี้ดังในหัวผม ผมก็ตกใจคิดว่าเอ้า! เอาเข้าไปมันอนุสติกรูรึเปล่าว่ะเนี่ย
เราเลวขนาดพูดยังงี้ในสองเราเลยเหรอ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดและคิดแบบนี้ซักครั้ง
ยิ่งนิ่งฟังมัน เสียงนั้นมันก็ด่าดังขึ้นเรื่อยๆถึงบุคคลที่ผมติดต่อพูดคุยในตอนกลางวัน

สุดท้ายผมก็ยิ้มในใจฟังมันไปเรื่อยๆก็พิจารณาว่า เอ้าพูดเข้าไปเราก็ได้แต่ฟังเจ้าพูด
ครั้งจะหลงคล้อยตามเจ้าไปนั้นก็อย่าหวัง เรานั้นคิดได้เองและตัดสินใจได้เองว่าอะไรดี
อะไรไม่ดี แม้คนเหล่านั้นเลวมากๆแต่มีความดีเพียงหยิบมือเราก็จะสรรเสิรคนเหล่านั้น
ด้วยความดีข้อนั้นโดยถ่ายเดียว ความเลวเขาทั้งหลายเรานั้นไม่สนใจ
แล้วเสียงนั้นก็พูดไปเรื่อยๆผมก็เพลียก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ เป็นอยู่สองวันเสียงนั้น
ก็เบื่อผมเพราะผมไม่คิดตามเสียงที่ว่ามาเลย เสียงนั้นก็หายไปเลยจนบัดนี้

พิจารณาตอนนั้นเสียงนี้ ไม่เห็นคนพูดเพ่งยังไงก็ไม่เห็นก็ไม่รู้ว่าเป็นอนุสติของผมหรือ
พญามารมาดลใจ หรือเทวดามาลองก็ไม่อาจตัดสินได้ เพียงแต่บังเอิญผมฝึกมามาก
เลยไม่หลงคล้อยตามเสียงที่เล่าแบบสบทด่าถึงความไม่ดีและเบื้องหลังของคนเหล่า
นั้นมาให้ผมฟัง ผมฟังอย่างเดียวยิ้มในใจ ไม่คิดพูดตอบโต้ขัดแย้งแก้ตัวให้คนเหล่านั้น
แม้เขาจะพูดถึงความเลวของพระที่ผมมองว่าดีมาก หรือด่าแบบให้เราสนุกตามคำด่า
ทำนองเข้าข้างคนด่าก็ตาม ผมแค่ฟังแต่ไม่คิดตามเท่านั้นเองเสียงก็แบบนั้นหายไปเลยครับ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

โดนขังวิญญาณ

noinid0209 เป็นที่รู้จักกันดี

to2504 เป็นที่รู้จักกันดี

to2504 เป็นที่รู้จักกันดี

to2504 เป็นที่รู้จักกันดี

ainteerati เป็นที่รู้จักกันดี

ศิลามณี เป็นที่รู้จักกันดี

จิ-โป เป็นที่รู้จักกันดี

จิ-โป เป็นที่รู้จักกันดี

ศิลามณี เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

IMG_0003.JPG

IMG_0004.JPG

IMG_0006.JPG

IMG_0007.JPG

IMG_0005.JPG

chaiyawat เป็นที่รู้จักกันดี

chaiyawat เป็นที่รู้จักกันดี

ainteerati เป็นที่รู้จักกันดี

ainteerati เป็นที่รู้จักกันดี

ainteerati เป็นที่รู้จักกันดี

จิ-โป เป็นที่รู้จักกันดี

chaiyawat เป็นที่รู้จักกันดี

noinid0209 เป็นที่รู้จักกันดี

แจ๊กซ์69 ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

chaiyawat เป็นที่รู้จักกันดี

จิ-โป เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

โดนขังวิญญาณ

ไฟล์ที่แนบมา:

IMG_0003.JPG

IMG_0004.JPG

IMG_0006.JPG

IMG_0007.JPG

IMG_0005.JPG

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา