เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ตะกรุดผมจะให้มือสู่มือครับ ไม่ส่งทางไปรษณีย์จ้า เพราะอยากให้เห็นคุณค่าจากการให้กัน แบ่งปันกัน ผู้ได้รับก็สุข ผู้ให้ก็สุขใจ เพราะผมก็ได้รับจากพี่เทน และพี่อุตตโมมามากครับ สองพี่ชายที่ล้านดี(หมายถึงเลยคำว่าแสนดีครับ) ผมก็ยังจะเป็นผู้ให้ส่งต่อความสุขครับ ผมแจกไป ผมก็ได้อย่างอื่นกลับมา นั่นคือความสุข บางทีก็มีหลวงพ่อกวย(จากพี่ชายอุตตโมมาอีก)ฮ่าๆๆ

อยากได้จริงๆ ลองย้อนดูครับมีเบอร์ลงไว้ ถ้ามางานวัดโคกหม้อ ก็จะให้ครับ

รบกวนแนะนำตัวชื่อเสียงเรียงนามทางพีเอ็มน่ะครับ ไม่งั้นเด๋วโทรมาอ้างกัน ป้องกันไว้หน่อยน่าจะดีครับ

 

ยินดีต้อนรับครับผม

คนตั้งกระทู้ก็จะมีกำลังใจในการหาข้อมูลและการพิมพ์ ถ้ายังไงมีแจกแล้วก็มาร่วมสนุกกันน่ะครับ

ไม่ปิดกัน แต่ต้องเปิดอ่านบ่อยหน่อย เพราะจะไม่ขึ้นไว้ที่หัวเรื่องแล้วครับ จะแอบแจกครับต่อไปนี้ ไม่งั้นผู้ที่ติดตามเรื่องราวจริงๆจะไม่ทันได้ร่วมสนุกครับ

มีเรื่องแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้น่ะครับ ถ้าความรู้ผมพอมีผมก็จะช่วยไขข้อข้องใจให้ครับ

ขอบคุณการเยี่ยมเยือนครับ

 

ดีครับ ประหยัดดีครับ กำลังฮิตเลย อิอิอิ

มีลงข่าวเกี่ยวกับวัตถุมงคลหลวงพ่อพริ้งน่ะครับ ใจความว่าดังนี้

จากประสบการณ์พระเครื่องหลวงพ่อพริ้ง ทำให้พระเครื่องหลวงพ่อพริ้งในพื้นที่ราคาวิ่งไกลเป็นเท่าตัว ตอนนี้เหรียญรุ่น 04 07 ราคาไปไกลมาก 07 จากหลักพันกลาง วิ่งสู่หมื่นกว่าเป็นที่เรียบร้อย รุ่นทูลเกล้าวิ่งแตะพันต้นๆ และเซียนกำลังกวาดไม่ยั้ง ผมว่ารุ่นทูลเกล้าสวยสุด เพราะทำถวายในหลวง

เรื่องประสบการณ์พระหลวงพ่อพริ้ง เล่าสามวันก็ไม่หมด เพราะใครต่อใครก็โดนมากับตัวเองหมด ในลพบุรี ทหารลพบุรีรุ่นเก่า จะเคารพหลวงพ่อพริ้งที่สุดครับ

 

แอร์การ์ดครับพี่ชาย สู้ด.......ยอดดดดดดด

ผมแนบภาพไม่มาเลย งอนแล้วก็เลยไม่โพสภาพครับพี่ เดี๋ยวผมหายงอนค่อยโพสภาพใหม่ครับ

 

-ส่งเมลล์ไปให้ดูแล้วครับ"น้องชาย" ลงอีกภาพกันฉุกเฉินไม่ไปครับ.

 

-หลวงปู่สรวง วัดถ้ำพรหมสวัสดิ์

-ไปหาหลวงปู่อั๊บ...อย่าลืมเอาเหล้าขาวไปฝากนางพิมพ์นะครับ"น้องชาย"

 

ไปวัดท้องไทรช่วงไหนครับ ถ้ามีเวลาน่าไปวัดบางพระต่อนะครับ
ไปกราบสังขารหลวงพ่อเปิ่นท่านเป็นสิริมงคลครับ(deejai)(deejai)

 

ตะกรุดของที่ไหนครับ
ทำได้สวยดีจัง

 

-วัดหลวงปู่สรวงครับพี่เทน "เหลือเพียง 2 เส้นสุดท้าย" ผมไปมาเมื่อวานนี้

ครับ.

 

เอาเป็นเส้นเล็กแล้วกันครับพี่ชาย เพราะตัวเล็กๆ ก็ต้องใช้ของเล็กๆ(แต่แฟนตัวใหญ่ อิอิอิ)

เอาเหล้าไปฝากแม่พิมพาแล้วครับ เก้าขวดด้วยกันครับ ว่าจะเช่าของมาฝากพี่ด้วย แต่ว่าเพื่อนยืมเงินไปสักครับ อดเลย แต่ผมคิดว่า ไม่ค่อยเหมาะกับพี่ชายเท่าไหร่ครับ เพราะเป็นสายเทา จะดำก็ไม่ใช่ จะขาวก็ไม่ใช่ เพราะภาพเป็นผู้หญิงคลอดลูกแขวนกับพระไม่ได้ครับ มีข้อห้ามหลายอย่าง สรุปแล้วผมไม่ได้อะไรเลยครับ นอกจากรอยสัก กับการเจ็บตัว ฮ่าๆๆ แต่มีอยู่แล้วองค์หนึ่งเด๋วส่งให้พี่ลองใช้ดูครับ แต่แนะนำให้แขวนเดี่ยว แขวนกับพระไม่ได้ หลวงพ่อพิเชฐเคยบอกครับ บอกว่าอย่าไปแขวนรวมกับพระน่ะ

 

เรียบร้อยครับพี่เทน แสบมากเลย สักตรงต้นขาอย่างสูงเนื้ออ่อนๆทั้งนั้นครับ

ส่วนหลวงพ่อเปิ่น เพิ่งไปไหว้รอบที่แล้วครับผม รอบนี้ร้อนมาก เพลียแดดเลยลี้ภัยกับบ้านก่อนครับ

ต้องทาวาสลีนกี่วันครับพี่เทน

 

ใช้เป็นสร้อยพระได้ด้วยหรอครับพี่ชาย เหมือนสร้อยพระเลยครับ ตอนแรกนึกว่าจะนำมาคาดเอวได้ครับพี่

 

เรื่องที่2 ก็เกิดขึ้นที่วัดโบสถ์โก่งธนูนั่นเอง คืนหนึ่งในวัดโบสถ์โก่งธนู มีชาวบ้านคนหนึ่งนึกอยากกินขนุนขึ้นมา และก็หาซื้อก็คงไม่มีเพราะด้วยสภาพพื้นที่สมัยก่อน เวลาอยากกินอะไรก็ไม่ได้มีร้านโชว์ห่วย หรือเซเว่น อย่างสมัยนี้ ต้องรอเช้า หรือไม่ก็ปลูกเอง และชาวบ้านคนนี้ก็เคยเห็นที่วัดโบสถ์มีต้นขนุนอยู่ ลูกสุกส่งกลิ่นหอมยั่วยวนใจเลยทีเดียว แล้วก็อดใจไม่ไหวต้องไปหามากินจนได้ ตกลงในใจตัวเองว่า เอาล่ะว่ะ ของวัดนี่แหละไม่เป็นไรหรอกมั้ง ก็จัดแจงเดินไปกลางดึกที่วัดโบสถ์โก่งธนูเพื่อการนี้โดยเฉพาะ แล้วก็เตรียมมีดจัดแจงปีนขึ้นไปเอาลูกที่สุกที่สุดด้านบน ในขณะที่กำลังปีน ก็มีคนเห็นแล้วไปฟ้องหลวงพ่อพริ้ง บอกว่าหลวงพ่อครับ มีคนมาขโมยปีนต้นขนุนครับ เดี๋ยวพวกผมจะไปจัดการน่ะครับ ก็คงจะไปห้ามและก็ตื้บซักสองสามทีประมาณนั้นน่ะครับ(อันนี้ความเห็นผมเอง) หลวงพ่อพริ้งก็พูดว่า ไม่ต้องไปจัดการอะไรมันหรอก “เดี๋ยวมันก็ตกต้นไม้ขี้แตกเองแหละ” พวกที่ไปฟ้องก็ขำ เพราะว่าจะเป็นไปได้ไง ท่านคงไม่อยากให้ไปทำอะไรมันมากกว่า ท่านใจดีจะตาย พอตอนเช้าขึ้นมา ทุกคนก็ต้องแปลกใจ มีคนร้องโอดโอยอยู่ใต้ต้นขนุน และก็นั่งทับขี้ตัวเอง กลิ่นนี่โชยหอมกรุ่นเลยทีเดียว เหลืองอร่ามไปหมด ลุกขึ้นจากใต้ต้นขนุนไม่ได้ ลุกไม่ขึ้นครับ ทำไมก็ไม่ทราบ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ จนลูกศิษย์ต้องลากมาหาหลวงพ่อพริ้ง แล้วก็กราบขอขมาถึงจะลุกขึ้นกลับบ้านไปล้างขี้ได้ อันนี้ท่านทราบล่วงหน้า หรือวาจาสิทธิ์ครับ ก็ว่ากันไปครับfficeffice" /><O></O>

 

อันนี้เป็นร่องรอยของการแก้บนที่วัดท้องไทร หลวงปู่อั๊บ อยากเล่าว่าตอนขึ้นพานครูกับหลวงปู่อั๊บ คนที่ขึ้นพานครูทั้งหมดเป็นผู้ชายจำนวนเกินสิบ เกือบยี่สิบคนได้ หลวงปู่อั๊บนำสวด แล้วให้ว่าตามพร้อมกัน ผมประทับใจตรงนี้ครับ ทุกคนว่าเสียงดัง ฟังชัด เหมือนผมอยู่ในกรมทหาร รู้สึกขลังมากยังไงก็ไม่ทราบ (เนื่องจากเพิ่งเคยสักกับเขา) แต่รู้สึกได้ว่า หนักแน่น คงเนื้อ คงหนัง คงอัคคี คงกระบอง คงทองเหลือง คาถารับพานครูที่หลวงปู่ให้ว่าตามบางส่วน รู้สึกว่า ผมจะไปรบกับเขมรได้เลยครับ

แต่หลวงปู่อั๊บท่านชราภาพลงมาก จากต้นปีที่แล้ว รู้สึกว่าดูท่านทรุดลงมาก ก็ใครยังไม่ไปตอนนี้ ก็รีบน่ะครับ แนะนำนางพิมพ์ กับตะกรุดกันงู แต่ราคาสูง(สำหรับผม) ดอกละหนึ่งพันบาท สำหรับพนักงานเงินเดือนน้อยอย่างผม ต้องเก็บเงินกระมิดกระเมี้ยนพอสมควรครับ ผมก็ไม่ได้เช่ามา เงินหมดครับ เหล้าขาวเก้าขวดก็หลายเงิน ค่ารถที่ไปอีก(เหมารถเพื่อนไป) ก็เลยไม่ได้นำมาให้ชมครับ

 

"น้องชาย" ใจถึงจริง ๆ ยอมเจ็บแล้วต้องเอาเหล้าขาวเซ่นที่รอยสักอีกนะ

ครับ.

 

เจ็บมาเยอะครับ แต่ผมสู้ อยากให้พี่น้องชาวไทยเอาแบบผม อิอิอิ

ไม่เจ็บมากเท่าไหร่ครับพี่ชาย โทรหาพี่ไม่ติดเลย ว่าจะโทรไปคุยเล่นเสียหน่อยครับ ก็มีพี่เทนโทรมาขู่ว่าอาจารย์มือหนักครับ แต่ไม่ทัน สักไปแล้วครับ สะดุ้งเป็นจังหวะครับพี่ชาย ไม่เจ็บเท่าหลวงพ่อจำลองแทงหลังหรอกครับพี่ แทงไปสามสิบกว่าแผล หลังระบมเป็นอาทิตย์เลยครับ

 

เรื่องที่3 เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของผมเอง ก็เป็นสามีของน้าผมเอง น้าคนนี้เป็นผู้หญิงครับแต่แฟนเขาไม่ใช่คนแต่เป็นเสือครับ(อันนี้ล้อเล่นครับ) แกเป็นเสือกล่าวคือแกเป็นโจรนั่นเอง แต่เสือในสมัยก่อนนั้นแตกต่างกับโจรสมัยนี้โดยสิ้นเชิง เหมือนกับเป็นอาชีพๆหนึ่งในยุคก่อน ซึ่งเสือเหล่านี้จะถือสัจจะและเรื่องของความกตัญญูเป็นสำคัญครับ เหมือนกับคำว่าจรรยาบรรณนั่นเองครับ คือแฟนน้าคนนี้ครับจะปล้นบ้านใครก็บอกเขาก่อนว่าจะปล้น แต่จะปล้นเฉพาะคนมีอันจะกิน ไม่ปล้นคนรู้จักหรือญาติตัวเอง และผู้มีบุญคุณ ขนาดบางทีไปปล้นอยู่ใต้ถุนบ้านเขาแล้ว รอเวลาปล้นอยู่ใต้ถุนบ้านก็มีน้ำหยดใส่บ่า ด้วยความสงสัยจึงแตะน้ำที่ตกใส่บ่ามาชิม ปรากฏว่าเป็นน้ำปลาร้า น้าคนนี้ก็ไม่ปล้นบ้านนี้แล้วครับ เพราะว่าได้กินของบ้านนี้แล้วถือว่าเป็นบุญคุณครับ เขาถือกันขนาดนี้ครับ เลยไปยาวไม่เข้าเรื่องเสียที ก็เป็นเรื่องของเสือเขาครับ แต่ว่าแถวบ้านก็ถือว่าเป็นชาวบ้านที่ดีคนนึงเลยทีเดียว (แม้จะสร้างความลำบากให้คนอื่นที่อยู่ไกลก็ตาม) และเขาก็มีกลุ่มของเขาอยู่สี่ห้าคนที่ร่วมกันทำอาชีพนี้ครับ คือเป็นเสือร่วมกัน เป็นเพื่อนกัน อยู่มาวันหนึ่งหลังจากไปทำงาน(คือไปปล้น)ก็กลับมาบ้านปรกติ ยังไม่ได้ทันแบ่งทรัพย์สมบัติที่ปล้นมา ก็นัดกันไปแบ่งที่ป่าแถวบ้าน แต่เจ้ากรรมก็โดนดักยิงตายเสียก่อน ตายอนาถครับ แม่กับน้าผมก็พอจะรู้ว่าใครเป็นคนทำ แต่ไม่มีหลักฐาน จึงทำได้เพียงไปคุยกับหลวงพ่อพริ้ง ก็ไปบอกกับท่านว่า จะทำอย่างไรกับคนที่ยิงดีหลวงลุง(หมายถึงหลวงพ่อพริ้ง) หลวงพ่อพริ้งก็บอกว่า “จะไปทำอะไรเขาทำไมล่ะ เดี๋ยวพวกมันก็ตายอย่างหมาแล้ว” ต่อมาไม่นานนักไม่กี่วันให้หลัง พวกที่สงสัยว่ายิงแฟนน้าผม ก็ทยอยกันตายด้วยความอนาถ บางคนโดนยิงแล้วทิ้งไว้โพรงหญ้า บางคนก็ถูกแทงตาย หลากหลายกรณี แต่ตายเหมือนหมาข้างถนนจริงๆ กล่าวคือตายโหงกันทุกคน ไม่ถึงสามเดือน ตายเกลี้ยงครับ จะว่าไปแล้วก็เหมือนกรรมมันส่งผล แต่ส่งผลเร็วเกินไปหรือป่าวก็ไม่ทราบ แต่หลวงพ่อพริ้งท่านทราบได้อย่างไร ว่าพวกที่ยิงแฟนน้าผมใกล้จะตายในเร็ววันนี้ อันนี้ก็น่าคิด ว่าเป็นวาจาสิทธิ์หรือรู้ล่วงหน้า ????? <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

น้อง เดี๋ยวนี้หลวงพ่ออั๊บ ยังสักเองรึเปล่า ไม่ได้ไปหาท่านหลายปีแล้ว
ผมไม่เคยสักกับท่าน เคยสักกับหลวงพ่อเปิ่น ท่านสักให้เองเลย(เมตตา)ที่หน้าผาก
น่าจะไปหาหลวงพ่อแย้ม วัดสามง่ามด้วย ตะกรุดดี ท่านช่วยหลวงพ่อเต๋ ทำตะกรุดมานาน และถ้าได้สักน้ำมันงากับท่านครบ 7 หน ก็ไม่ต้องแขวนพระ/เครื่องรางใดๆ เสือรุ่นเก่าๆย่านนั้น สักแบบนี้ คุยกับท่านได้ แต่ต้องตะโกน หูท่านตึง เมื่อ 4 ปี ยังเห็นท่านสักอยู่เลย
อ้อ ท่านถือเหล็กสักไม่เหมือนใคร ถือแบบเราถือหอกแล้วสัก ตอนแรกผมจะขอสักกะหม่อม
พอเห็นท่านสัก เปลี่ยนใจทันทีเลย มือท่านหนักทีเดียว ตอนนั้น ท่านอายุเกิน 90 แล้วนะ เลยขอลงกระหม่อมแทน ก็เจ็บอยู่นะ
ตั้งแต่ ลงกระหม่อมมา หลวงพ่อทองสุข วัดสะพานสูง นนทบุรี ลงเจ็บที่สุด สุดๆเลยครับพี่น้อง
แต่หลวงพ่อเปิ่น ก็เยี่ยม สักเลือดไม่มีออกสักหยด 3 คนไม่มีใครเลือดออกสักคนเลย ก่อนสักเอาเหล็กฝนกระดาษทรายด้วย ตอนสักเจ็บครับช่วงแรก พอต่อไปเข็มรัวจนหน้าชาเลย เอาทิชชู่สีขาวซับหน้า ไม่มีเลือดเลย สุดยอด พุทธคุณก็เยี่ยมด้วยครับ
วันนี้คุยเยอะไปป่าว ขอแค่นี้ก่อน

 

...สักกับอาจารย์อั้นใช่มั้ยครับ...

 

หลวงปู่สักไม่ไหวแล้วครับพี่นพ เดินยังแทบไม่ไหวครับ ชราภาพมากครับ ท่านรับพานครูอย่างเดียวครับ ทรุดมาตั้งแต่ต้นปีที่แล้วครับ ใครยังไม่ไปก็รีบๆเสียน่ะครับ ก่อนที่หลวงปู่่จะดำรงค์ธาตุขันต์ไม่ไหว ตอนนี้ท่านยังอยู่ช่วยลูกศิษย์ลูกหาอยู่ครับ พี่นพรีบๆน่ะครับพี่ ล่าสุดผมไปหลวงปู่แย้ม วัดสามง่าม ท่านอยู่ในห้องปลอดเชื้อครับ ไม่ได้เข้าไปหาครับ