ถามผู้รู้หน่อยคับ

ถ้าสมมติว่าเราปรามาสพระรัตนตรัยทั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยไม่ได้มีความตั้งใจ (อยู่ดีๆ จิตชอบนึกคิดไหลไปเอง) มีวิธีไหน ที่จะหยุดความคิด จิต ที่เป็นอกุศลอันนี้มั่งคับ แล้วถ้ามีบทสวดขอขมาพระรัตนตรัย ช่วยบอกเป็นวิทยาทานด้วยนะคับ รู้สึกแย่มากๆ ที่ควบคุมจิตตัวเองไม่ได้ ไม่อยากคิดมีความคิดที่เป็นอกุศลแบบนี้เลยคับ

 

จิตของคนเราก็เป็นแบบนี้แหละ ชอบคิดไปเรื่อย เห็นอะไรนิดเดียวก็คิดไปโน้นแล้ว เพราะว่าจิตไม่นิ่ง เมื่อก่อนก็เป็นเหมือนกันค่ะ บางทีเห็นพระบางรูป หรือรูปภาพแล้ว จิตคิดไปก่อนที่สมองจะไตร่ตรอง พอสักพักคิดได้ก็รู้สึกผิด แต่เดียวนี้ใช้วิธีที่พอรู้ว่าจิตกำลังจะคิดอะไรก็หยุดความคิดนั่นเสียก่อน โดยทำจิตให้ว่าง หรือไม่ก็เปลี่ยนเป็นคิดในเรื่องดีๆๆไป พอทำบ่อยๆๆก็จะควบคุมได้เองค่ะ ลองดูนะค่ะ

คำขอขมาพระรัตนตรัย

อุกาสะ อัจจะโย โน ภัณเต อัชชะขะมานิ ยะถา-
พาเล ยะถามุฬเห ยะถาอะกุสะเล เย มะยัง กะรัมหา
เอวัง ภัณเต มะยัง อัจจะโย โน ปะฏิคคัณหะถะ
อายะติง สังวะเรยยามิ เถเรปะมาเทนะ
ทะวารัตตะเยนะกะตัง สัพพัง อะปะราทังขะมามิภัณเต

 

ถ้าสมมติว่าเราปรามาสพระรัตนตรัยทั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยไม่ได้มีความตั้งใจ (อยู่ดีๆ จิตชอบนึกคิดไหลไปเอง) มีวิธีไหน ที่จะหยุดความคิด จิต ที่เป็นอกุศลอันนี้มั่งคับ แล้วถ้ามีบทสวดขอขมาพระรัตนตรัย ช่วยบอกเป็นวิทยาทานด้วยนะคับ รู้สึกแย่มากๆ ที่ควบคุมจิตตัวเองไม่ได้ ไม่อยากคิดมีความคิดที่เป็นอกุศลแบบนี้เลยคับ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมไม่ใช่ผู้รู้หรอกครับ.....แต่ขอแนะนำว่า
คุณอย่าไปบีบบังคับความคิดนั้นให้เค้าหยุดหรือไม่ให้คิด มันจะทำให้คุณรู้สึกแย่ จิตก็จะพลอยหดหู่ไปด้วย แต่อาศัยความคิดนี้แหละ กำหนดดูให้รู้เห็นตามความเป็นจริง เพราะเราไม่สามารถบังคับบัญาชาได้ ว่าต้องระลึกนึกคิดแต่สิ่งที่ดี ๆ หากยังมีกิเลสอยู่ ย่อมที่จะพลั้งเผลอได้
อย่างสมมุติว่ามีใครคนหนึ่งใกล้จะตายแล้ว ที่ผ่านมาไม่เคยฝึกจิตเลย แล้วก็ภาวนาขอให้คิดแต่สิ่งที่ดี ๆ ในขณะนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้
ความคิดที่เกิดขึ้นนั้น จัดว่าเป็นสัญญา แต่เป็นสัญญาที่ไม่ดี เค้าเกิดขึ้นมา และเค้าก็ดับไปเป็นธรรมดา ไม่ต้องไปปรุงแต่งเพิ่มเติมน่ะครับ พยายามตั้งสติให้มั่น ดูความคิดเค้าไปเรื่อย ๆ ว่ามีสภาพเป็นอย่างไร สัญญานั้น ก็อยู่ภายใต้ของกฎพระไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แปรเปลี่ยน และดับไปนั้นเอง ไม่สามารถบังคับบัญชาได้
ปฏิบัติแบบนี้ไปเรื่อย ๆ วางใจเป็นกลาง พอสติคุณเริ่มตั้งมั่นแล้ว ถ้าความคิดนี้เกิดขึ้นมาเมื่อใด เค้าก็จะดับไปไว แต่ต้องอาศัยการฝึกครับ
จิตที่ยังไม่ได้ฝึกหรือฝึกแล้วแต่ยังไม่ตั้งมั่นพอ อินทรีย์ยังไม่แก่กล้า ก็เป็นธรรมดาที่ไหลลงสู่ที่ต่ำ เป็นปกติครับ ปลาตายย่อมไหลตามกระแสน้ำ ส่วนปลาเป็นย่อมว่ายทวนกระแสน้ำ
ดีแล้วครับ ค่อย ๆ ฝึกไปครับ ผมขออนุโมทนาด้วย

 

เคยเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นเพราะอะไรอ่ะ
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนสติไม่ดีเลย อยากจะร้องไห้เลยค่ะ ไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้

 

นึกว่าผมเป็นคนเดียวซะอีกนะคับ ผมพยายามบังคับมันให้หยุด แต่มันก็กลับนึกๆอะคับ จนบางครั้งต้องไปนั่งในห้องพระ กราบพระพุทธรูป แล้วอย่างนี้เราจะฝึกจิตยังไงอ่ะคับ ต้องนั่งสมาธิ หรือว่าทำอะไรบ้างคับ (ในใจผมปรามาสค่อนข้างแรงนะคับ แต่เป็นในลักษณะที่จิตนึกขึ้นมาเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาใดๆเลย)

 

จิตมนุษย์พลิกผันได้รวดเร็วกว่าแสงครับ
ฉะนั้นคนเราอาจเผลอไปปรามาสพระรัตนตรัยได้ง่ายๆ
โบราณจารย์จึงให้เราตามดูจิตทุกขณะลมหายใจ เพื่อมิให้พลาดพลั้งนำสิ่งไม่ดีมาเข้าสู่ตัวเรา จึงขอยกบทขอขมาพระรัตนตรัยของหลวงปู่ดู่ วัดสะแก มาเป็นอนุสตินะครับ
คำขอขมาพระรัตนตรัย<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

โยโทโส โมหะจิตเต นะพุทธัสสมิง ปาปะกะโต มะยา ขะมะ ถะเม กะตังโทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ<o></o>​

โยโทโส โมหะจิตเต นะ ธัมมัสสมิง ปาปะกะโต มะยา ขะมะ ถะเม กะตังโทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ<o></o>

โยโทโส โมหะจิตเต นะ สังฆัสสมิง ปาปะกะโต มะยา ขะมะ ถะเม กะตังโทสัง สัพพะปาปัง วินัสสันตุ<o></o>​

 

กรรมที่ฝังรากลง เป็น "อวิชชา" ที่ติดมานาน ให้แก้ด้วยการเอาความผิดบาปของผู้อื่นมาใส่ตน ให้คิดว่า ตนนี้ปรามาสพระศาสนา ทำให้ผู้อื่นต้องเป็นทุกข์ เพราะพระศาสนานำสุขมาให้คน แล้วเอามาเป็ฯทุกข์ของตน เอากำลั "ความเสียสละ" เพื่อจะปลดทุกข์ผู้อื่นรนี้ เป็นกำลังเอาชนะได้



บุคคลที่มีจิตอกุศลต่อศาสนาด้วยอาจเคยเกิดเป็น "มาร" หากกลับใจ
ด้วยการยอมรับผิดบาปผู้อื่น เสียสละตนเองเพื่อให้ผู้อื่นสุขได้ จะหลุดพ้น