เมื่อพุทธภูมิกลายเป็นนางแก้ว..นางแก้วมาเป็นพุทธภูมิแทน

ท่านครับ ท่านอยากรู้ไหมครับ ????
ว่าพระพุทธเจ้าเล่าอดีตทำไมครับ
เรื่องบำเพ็ญ นะครับ ไม่ลำบากหรอกครับ ก็ทำตามระดับยากง่ายนะครับ อดีตชั้งมันครับ อิอิ
เรื่องต้องการ ขน มันฝังอยู่ในจิตใจลึกๆๆอยู่แล้วนะครับ อดีตไม่ได้ช่วยกระตุ้นเลยนะครับ มันผ่านมาแล้ว

ปล...รู้แล้วจะแก้ได้ไหม??? ครับ

 

เพราะ ว่า พระองค์ทรงอยากให้รู้ว่า ท่านๆๆนี้คนๆๆนี้ ไปทำอะไรมาถึงได้รับผลกรรมแบบนี้

<TABLE cellSpacing=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><!--Last Update : 9 ธันวาคม 2550 17:35:35 น.-->หมวดกรรม

<!--Main-->[SIZE=-1]สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม = ทำไว้ยังงัย ต้องรับแบบนั้น[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) วาเสฏฐสูตร25/409[/SIZE]

[SIZE=-1]กรรมย่อมจำแนกสัตว์โลกให้เลวหรือดี = จำแนกให้ดีกับไม่ดีไปแล้ว [/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) จูฬกัมมวิภังคสุตร14/329[/SIZE]

[SIZE=-1]การกระทำชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทางชั่ว [/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) ธรรมบท 25/39[/SIZE]

[SIZE=-1]ใคร่ครวญก่อนแล้ว จึงทำดีกว่า[/SIZE]
[SIZE=-1](โพธิสัตว์) โสมนัสสชาดก 27/415[/SIZE]

[SIZE=-1]สิ่งทีไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตนทำง่าย[/SIZE]
[SIZE=-1]สิ่งที่เป็นประโยชน์และดีด้วยทำแสนยาก[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) ธรรมบท 25/31[/SIZE]

[SIZE=-1]กรรมชั่วที่บุคคลทำแล้ว ย่อมปิดกั้นเสียได้ด้วยกรรมดี[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) ธรรมบท 25/32[/SIZE]

[SIZE=-1]ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่า เจตนาเป็นตัวกรรม (การกระทำ)[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) นิพเพธิกสูตร 22/422[/SIZE]

[SIZE=-1]กรรมเป็นเนื้อนา วิญญาณเป็นพืช[/SIZE]
[SIZE=-1]ตัณหาเป็นยางเหนียวในพืช[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) นวสูตร 20/252[/SIZE]

[SIZE=-1]ทุกคนย่อมเป็นไปตามการกระทำของตน [/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) อัยยิกาสูตร 15/137[/SIZE]

[SIZE=-1]การงานที่ทำโดยไม่พิจารณาให้ถ้วนถี่ ย่อมมีแต่ผลร้าย[/SIZE]
[SIZE=-1](โพธิสัตว์) โสมนัสสชาดก27/415[/SIZE]

[SIZE=-1]การงานที่ทำโดยไม่ปรึกษา ย่อมทำให้เดือดร้อนในภายหลัง[/SIZE]
[SIZE=-1](โพธิสัตว์) วิธูรชาดก 28/276[/SIZE]

[SIZE=-1]ผู้ใด การงานที่ควรทำก่อนกลับไพล่ไปคิดทำภายหลัง ย่อมพลาดโอกาสบรรลุความสุข และย่อมจะเดือดร้อนต่อไป[/SIZE]
[SIZE=-1](เถระ) พากุลเถรคาถา 26/300[/SIZE]

[SIZE=-1]คนทำกรรมใดไว้ ย่อมเห็นกรรมนั้นในตนเอง[/SIZE]
[SIZE=-1](โพธิสัตว์) จุลลนันทิยชาดก 27/80[/SIZE]

[SIZE=-1]คนจะเลวหรือดี ก็อยู่ที่ความประพฤติ[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) วาเสฎฐสูตร 13/529[/SIZE]

[SIZE=-1]ทำกรรมใดไว้ด้วยกาย วาจา และใจ[/SIZE]
[SIZE=-1]กรรมนั่นแหละ เป็นสมบัติของเรา จะพาเราไป[/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) ทุติยาปุตตกสูตร 15/130[/SIZE]

[SIZE=-1]กรรมเป็นที่พักพิงของสรรพสัตว์ในโลกหน้า [/SIZE]
[SIZE=-1](พุทธ) ตติยชนสูตร 15/51[/SIZE]

[SIZE=-1]การงานที่ทำโดยผลีผลาม ทำให้คนโง่ต้องเดือดร้อนในภายหลัง[/SIZE]
[SIZE=-1](โพธิสัตว์) เตสกุณชาดก 27/485[/SIZE]


</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ครับผมอย่างที่ท่านบอกนั้นละครับ
ไม่ยอมรับ...ก็ต้องยอมครับ เพราะเราเป็นคนก่อเหตุเอง.....อิอิ
เรื่องนี้เกี่ยวกับพระศรีอาริย์ด้วย ?????? ( ท่านยกตัวอย่างเหรอเนี่ยะ เกี่ยวกัมไหม ) อิอิ
ล้อเล่นนะครับ จะเช้าอยู่แล้วเลย ขำๆๆๆๆ นิดนะครับ
โมทนาครับ

วันนี้ ๒๖ พ.ค. ๕๓ ไปวัดมา
ได้เอาธูปหอมกลิ่นไม้แก่นจันทร์บูชาพระรัตนตรัย
ได้ถวายสังฆทาน
- เพื่อทำบุญสร้างพระพุทธรูป ๗ องค์
- เพื่อบำรุงค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า
และได้บูรณะพระพุทธรูปด้วยกาวตราช้าง ๖ องค์ ด้วยบุญทั้งหลายนี้
จงสำเร็จแด่ท่าน Komodo...( ท่านโค...โมทนากับผมด้วยนะครับ )ด้วยเทอญ.........สาธุ ขอให้ท่านโค.....จงได้มนุษย์สมบัติ( รูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติ ) สวรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ ด้วยเทอญ...สาธุ

จงสำเร็จแด่ เวไนยสัตว์ทั้งหลายในหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาล ด้วยเทอญ..สาธุ

ด้วยบุญนี้ขอให้ข้าพเจ้าจงมีจิตใจที่มั่นคงต่อสัพพัญญูตญาณด้วยเทอญ
ขอให้ข้าพเจ้ามีโอกาศได้รื้อสัตว์ขนสัตว์ทั้งหลายในหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาลให้ข้ามพ้นจากวัฏฏะสงสารด้วยเทอญ
ด้วยบุญนี้จงหนุนส่งให้ข้าพเจ้าจงมีจิตใจที่มั่นคงและตั้งมั่นในการบำเพ็ญปรมัตถบารมีในสำนักพระปัจเจกพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ในสำนักพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย ที่จะอุบัติขึ้นตลอด ๑๒,๕๒๐ อสงไขยกับเศษอีก ๑๐๐,๐๐๐ มหากัปป์ นับตั้งแต่ศาสนาพระศรีอาริย์ ด้วยเทอญ สาธุ

 

ขออภัย...อาจถามไม่ชัดเจน
ที่จริงต้องการรู้จิตผู้ปรารถนาพุทธภูมิและนางแก้ว...มีไหมที่เป็นเช่นนี้
แล้วมีใครไหม...แปรเปลี่ยนจากแบบนี้...
ก็ส่วนใหญ่คนที่ตอบคาดเดาจากประสบการณ์ผู้อื่นมาตอบ...ไม่มีคนมีจิตแบบนี้ตอบนี่นา
ก็คงมีแหละ...แต่ไม่ยอมรับ ^^
ในทัศนะของตัวเองแล้ว...
การจดจำอดีตได้ช่วยทำให้รู้ต้นสายปลายเหตุที่มาที่ไปแห่งผลวันนี้...
มีประโยชน์สำหรับผู้ที่ฝึกมานานจนไม่หลงแล้ว...
ถ้าจิตไม่มั่นคงรู้อดีตมากก็หลงมาก...มีตัวมีตน หรือเศร้าหมองเพราะยึดกับอดีตที่ล่วงไปแล้ว...
ส่วนการรู้อนาคต...ก็เป็นการเตรียมพร้อมรับมือกับผลที่จะเกิดขึ้น
หากเป็นผลร้ายก็รีบเร่งสร้างบุญกุศล สร้างบารมี...เพื่อผ่อนหนักให้เป็นเบา...ทำให้ไม่ประมาท...
จึงช่วยเปลี่ยนร้ายให้เป็นดีได้...หากดีอยู่แล้วก็จะได้ทำดีต่อไปเพื่อเสริมผลดีนั้น...
ทั้งนี้ก็ต้องเป็นผู้ที่ฝึกมานาน จนจิตไม่หลงกับสิ่งที่รู้...

หากจิตไม่เป็นกลางจริง สิ่งที่รู้ก็ใช่ว่าจริงเสมอไป...เพราะอาจเกิดจากการปรุงแต่งจากจิตใต้สำนึก เพราะมีใจโน้มเอียงไปในทางนั้น...ก็เป็นได้เช่นกัน
ดังนั้นรู้อะไรมา...แม้จากอภิญญาของตนหรือของใครก็ตาม ก็ต้องรอการพิสูจน์ก่อน

ก็ไม่เป็นไรถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็น...เพราะคิดกันได้หลายมุมดี คิดคนเดียวอาจวนเวียนอยู่แต่มุมเดิมๆ...
สาธุ อนุโมทามิ

 

....พุทธภูมิ

อยากคุยกับคนที่ปรารถนาพุทธภูมิ จัง
ขอแบบ ไม่ใช่ หญิง ไม่ใช่ ผิดเพศ ไม่ได้พิการ
แบบ สุขุม นิ่งๆ ปัญาเยอะๆจัง

 

ในนี้มีเยอะแยะค่ะ บนสวรรค์ก็มีมากมาย ลองตามดีๆนะคะ

ถูกจริตกับใครก็คบไว้เป็นกัลยาณมิตรกันได้ค่ะ


ของจริงย่อมทนต่อการพิสูจน์ค่ะ อุอุ

 

คำปรารถนาพุทธภูมิ

อิมินา ปุญญะกัมเมนะ พุทโธ โหมิ อนาคเต กาเล

คำแปล

ข้าพเจ้าขอจงได้เป็นพระพุทธเจ้า ด้วยกรรมอันนี้ เป็นบุญนี้ จงมีในอนาคตกาลเบื้องหน้า

 

เจอแต่คนปรารถนา แต่จิตจริงๆเล่า...อยากเป็นเพราะอะไร ?
การให้คำนิยามของการเป็น หรือไม่เป็น...ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ใครจะเรียกว่าอะไรก็ช่าง
บัญญัติสมมุติ...จึงไม่มีความหมายอันใดเลย

แท้จริง...คือ การมีจิตเมตตาอันยิ่งใหญ่...ปรารถนาให้ผู้อื่นให้พ้นจากทุกข์อย่างถาวรก็เท่านั้นเอง...
ถึงเวลาและวาระที่จะได้ช่วยตนและผู้อื่นให้หลุดพ้นอย่างถาวร...เมื่อใดก็เมื่อนั้น
แต่ถ้าจิตหมดเยื่อใย...ก็ไปตามลำพัง

 

บารมีมากเกินไปจน ไม่อยากบำเพ็ญต่อแล้วก็มี อิอิ พวกโพธิสัตว์ นอกคอกเป็นต้น

 

โพธิสัตว์ ยุคนี้ใครเร็วใครได้ ช้าอด

 

โอ๊ยๆๆ ไปๆ แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ได้แล้ว

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณน้ำใสในการปรารถนาเป็นนางแก้วด้วยนะคะ รู้สึกสะดุดชื่อยูสเซอร์ของคุณน้ำใสมาตั้งแต่แรกเห็นแล้วนะ ซึ่งเล็กเองก็มีความปรารถนาเช่นกันนะคะ แต่ว่ายังไม่อยากเปิดเผยตรงนี้น่ะค่ะ เพราะยังละอายในเรื่องสภาพของตนเองอยู่ แต่ที่เริ่มมั่นใจขึ้นในทุกขณะ ว่าตนเองต้องเคยตั้งความปรารถนาที่จะเป็นนางแก้ว หรือไม่ก็พุทธภูมิไว้แน่ๆ เลย เป็นเพราะพระอาจารย์ที่เล็กนับถือ ท่านจะพูดให้เล็กได้ยินเสมอๆ เกี่ยวกับคำว่าพุทธภูมิ ซึ่งท่านพูดเพียงสั้นๆ ว่าผู้ปรารถนาพุทธภูมิต้องเจออะไรอีกเยอะ ท่านจะพูดบ่อยเกี่ยวกับคำว่าพุทธภูมิ ให้เล็กกับพี่สาวได้ยิน เวลาที่ไปทำบุญกับท่านๆ จะพูดทุกครั้ง ซึ่งก็ยังสงสัยกันกับพี่สาวว่า ครอบครัวเราต้องเกี่ยวพันกับพุทธภูมิแน่เลย ไม่อย่างนั้นท่านคงไม่พูดถึงบ่อยเพียงนี้ สิ่งที่ท่านให้ไว้ กลายเป็นปริศนาธรรมที่อยู่ในใจของเล็กมาตลอด จนทุกวันนี้ และถ้าถามว่าความปรารถนาของเล็กในตอนนี้คืออะไร เล็กคิดถึงการเป็นนางแก้วนะ แต่ด้วยสภาพของเพศที่เป็นกับเรื่องของคนรักที่เรายังรักเขาอยู่นั้น เมื่อมาพิจารณาแล้ว มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย แต่เล็กก็คิดเสมอนะว่าถ้าเขารักและใยดีเรากลับสักนิด และถ้าเขาปรารถนาพุทธภูมิ จริงๆ เล็กก็ยินดีที่จะติดตามเขาไปนะ เล็กจะอดทน จะฝึกฝนตนเองเพื่องานของเขาให้สำเร็จให้จงได้ เล็กสู้นะ เพราะเล็กรักเขามากเ วลาทำบุญในบางครั้ง ก็ยังทำบุญเผื่อเขาด้วย ทั้งๆ ที่ไม่ได้เจอกัน จะครบ 2 ปีอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว ลืมไม่ได้ ตัดไม่ได้ซักที กลุ้มใจจัง ทุกวันนี้เล็กนำคำอธิษฐาน แบบที่คุณน้ำใสได้เคยตั้งกระทู้ไว้ นั้นมา ตั้งจิตอธิษฐานด้วยนะคะ ตอนนี้อ่านกระทู้เสร็จ สับสนเหลือเกิน งง กับตัวเอง ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่ ใจมันอยากอยู่กับเขาเสมอ มันเป็นตัณหา หรือเป็นเรื่องของบุญที่ทำร่วมกันมากันแน่

 

เป็นกำลังใจให้คุณ no-ne

มานั่งรอคำแนะนำเป็นเพื่อนนะ

มโทนา

 

ได้ฟังความเห็นของทุกท่านแล้ว ขออนุโมทนาครับ
ตามความเห็นของผม เป็นไปไม่ได้ที่พุทธภูมิกลายเป็นนางแก้ว..นางแก้วมาเป็นพุทธภูมิแทน
ผมว่าเมื่อคิดลาพุทธภูมิแล้ว ก็ต้องเห็นความยากลำบากของการบำเพ็ญบารมี และประโยชน์ของการบรรลุอรหันต์ทันที
ประโยชน์อะไรที่จะเป็นนางแก้วให้เสียเวลา ต้องรอการบรรลุของคู่บารมี ซึ่งก็คงอีกยาวนานเหมือนกัน

ส่วนนางแก้วมาเป็นพุทธภูมิ ก็คงแล้วแต่จิตใจของนางแก้วเองว่าจะปราถนาอะไรกันแน่
ถ้าเห็นประโยชน์ของเพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย ต้องการเป็นพุทธภูมิก็ขออนุโมทนาด้วยครับ
อนุโมทนากับทุกท่านที่ปราถนาเป็นพุทธภูมิครับ

 

แล้วแต่ว่าคุณจะเลือกเอา ความสบายใจเป็นสิ่งสำคัญในการปฎิบัติครับ
ถ้าปรารถนาจะช่วยและตั้งใจไปนิพพานในชาติปัจจุบันนี้(เฉพาะตนเองก่อน)ผมว่าเข้าข่ายสาวกของสมเด็จองค์ปัจจุบัน แต่ถ้าอยากให้ผู้อื่นไปด้วยและรอเวลาที่นานจนบางท่านเบื่อ ได้ก็เป็นพุทธภูมิแล้วครับ ถ้าปรารถนาพระโพธิญาณจริงๆก็คงสำเร็จ ตัวผมเองพอพ่อรู้ว่าเป็นพุทธภูมิพ่อจับกราบพระจุดธูปลาพุทธภูมิภายในวันนั้นเลยครับ(แกบอกแกกลัวผมลำบาก) แต่ผมยังรู้สึกอยู่ว่ายังไงก็ลาไม่ได้เพราะผมยังอ่อนอยู่ หลายปีต่อมาผมค้นคว้าดู พระท่านกล่าวไว้ว่าพุทธภูมิที่เขาลากันต้องใกล้เต็มและเข้มแข็งแล้วเขาจึงลากัน แต่สำหรับผมพอลาแล้วกลับรู้สึกไม่สบายใจและไม่มีความสุขในเวลาทำสมาธิหรือปฎิบัติธรรม
มันจะรู้สึกตึงเครียดครับ ทำไปตามที่คุณคิดว่าสบายใจเถอะครับ
การปฏิบัติธรรมถ้าจิตใจเศร้าหมองก็มีหวังไปอบายภูมิได้เหมือนกันครับ