เรื่องเล่า ตื่นนอน ตอนสายๆ

ส่งการบ้านค่ะ

ฝึก 2 ช่วงค่ะ

ช่วงกลางวัน ฝึกบทที่ 1 หน้าพระพุทธรูป เพราะว่าสถานที่ที่ยุ้ยอยู่จะมีพลับพลาและประดิษฐานพระพุทธรูปไว้ 2 องค์ ค่ะ ยุ้ยว่าสถานที่นั้นสงบเงียบดี เลยชอบไปฝึกนั่งสมาธิที่นั้น เมื่อวาน ตอนฝึกก็จุดธูปจุดเทียน ฝึกนั่งบทที่ 1 อย่างเดียว ภาพที่เห็นในสมาธิ เหมือนแสงสีต่าง ๆ วิ่งผ่าน แต่ก็บอกตัวเองตามที่อาจารย์เคยสอน ดูรู้และละวาง เป็นอยู่นาน จนยุ้ยเวียนหัวเลยค่ะ เพราะว่าแอบมองตามแสงนั้น จนช่วงท้าย ๆ ของการภาวนาพุทธโธ ภาพที่เหมือนแสงวิ่งผ่าน ก็หยุดและสว่าง ดีใจมากเลยค่ะ เพราะว่าหายเวียนหัวแล้ว นั่งได้ประมาณ ครึ่ง ชม.ค่ะ

ช่วงกลางคืน ฝึกนั่งบทที่ 1 และ บทที่ 2 ก่อนนั่งก็จุดเทียน ฝึกบทที่ 1 แล้วตามด้วยบทที่ 2

บทที่ 1 ก็ปกติดี ไม่มีอะไร นับและภาวนาไปได้เรื่อย ๆ ไม่ลืม มีหลุดบ้างเล็กน้อย

บทที่ 2 พอเริ่มภาวนา เตโชกสิณัง ไปได้สักพัก รู้สึกว่าใจมันสั่น ๆ เหมือนโดนบีบ เหมือนหายใจไม่ทัน คิดในใจว่าชั่งมัน แค่นี้ไม่ตายหรอก ก็นั่งต่อจนมาถึงขั้นเกือบสุดท้ายดันจำไม่ได้ว่าจะต้องภาวนาอะไรก่อนระหว่าง เกษา โลมา กับพุทธโธ แต่จำได้ว่าพุทธโธ อยู่ท้ายสุดและจะต้องพิจารณาลมหายใจให้ช้าลึกและยาว แต่ก็จำไม่ได้ว่าอะไรต่อ เลยนั่งไปเรื่อย ๆ ไม่ภาวนาอะไรทั้งสิ้น ตอนกำลังจะแผ่เมตตา ก็รู้สึว่า มีเสียงเมือนมีอะไรมาถูกถุงขนมที่วาง เอาไว้ และเสียงกล่อง ซีดี ขยับ ยุ้ยก็ลืมตาทันทีเลยค่ะ แบบว่า เสียงอะไร แล้วก็หลับตา แผ่เมตตา และออกจากสมาธิ

เมื่อวานเป็นอะไรก็ไม่รู้ รู้สึกขนลุกที่ กระหม่อมทั้งวันเลย

อ้อ เกือบลืม มีเรื่องรบกวนถามอาจารย์ค่ะ เวลา นั่งสมาธิจะได้กลิ่นบุหรี่ มา แล้วหาย มาแล้วหาย ไม่ทราบว่านี่เป็นนิมิต อีกรูปแบบหนึ่งหรือเปล่าค่ะ แต่บางครั้งก็ได้กลิ่นเวลาที่ไม่ได้นั่งสมาธินะคะ

 

ดูรู้ละวางครับ อย่าพึ่งไปสงสัยอะไรทั้งสิ้น เวลาเจออะไร ก็ให้กำหนดไว้ว่า
ด้วยจิตกูนี้ด้วยกายกูนี้เพื่อตัวตนเราคนเดียวรู้แค่ตัวเองคนเดียว เพื่อให้รู้ดูแค่ตัวเอง

 

ขึ้นบทที่ 3 เลยครับ................

 

หลังจากแผ่เมตตา ความสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับคือที่ให้นั่งต่ออีกซักพักใหญ่ๆ
เพราะตรงนี้คือสิ่งที่สำคัญมากกว่าที่ทำมาทั้งหมดขอให้นั่งต่อ แต่ไม่มีใครนั่งต่อซักคน
เหมือนกินก๋วยเตียวกินเส้นกับน้ำหมดแล้วโยนลูกชินทิ้งหมดเลยครับ

 

ผมก็เป็นคนนึงที่ต้องแก้ไขตรงนี้ครับ :'(

รู้ทั้งรู้ เพราะ อ.เคยบอกไว้แล้ว กระทู้ก่อนนี้
ช่วงนี้ (โดนสอบ) สนุกดีครับ ไม่รู้ของจริงมาเมื่อไหร่

ถ้ามาแล้วจะ สนุกได้เหมือนทุกวันนี้ไหม ก็ไม่รู้
แต่ที่ ทะยอยมา ก็เจ็บตัว กวนใจ ก็รับรู้ ตามสภาพที่เกิดครับ

ยังชนะใจตัวเองไม่ได้ซักที จะตั้งใจให้มากกว่านี้ครับ

* เห็นพี่ พลังไฟ แวะเข้ามา สงสัย เสาร์นี้มี ซาลาเปา

 

ส่งการบ้านครับ ตามดูลมนับได้ 70~80 มีแสงสีทองหมุนวนอยู่ และก็หายไป ลมหายใจเบาลงมาก ตอนภาวนา เกศา โลมา คำภาวนาเริ่มเบาๆเกือบจะหาย พอจะขึ้น พุธ โธ จับลมหายใจไม่ค่อยได้ เบาๆ และยาวมาก คำภาวนาก็จะหายๆเลยนั่งดูอาการต่อไปก่อน กายรู้สึกตัวจะตึงๆ สักพักตัวจะขยับนิดนึ่งก็คายออกและเป็นใหม่ จนคายออกลมชัดขึ้นจึงขึ้นพุธ โธ ต่อ จนจบครับใช้เวลาชั่วโมงครึ่งได้ครับ ส่งการบ้านแล้วจะนั่งต่ออีกครับ

 

ที่ผ่านมา สงสัยจะไม่ได้กินลูกชิ้นเลย ฮ่าๆๆ
ปกติแผ่เมตตาเสร็จแล้ว ก็นั่งอีกสักพัก มันไม่มีจุดหมาย
ลอยๆ นิ่งๆ นั่งสักพัก ก็ออกละครับ ทีนี้ต้องนั่งตรงส่วนนี้นานๆละครับ

ส่งการบ้านครับ
เมื่อคืนหลับไปสี่ทุ่ม ตื่นมาเที่ยงคืนกว่า
ยังรู้สึกง่วงๆ อยู่เลย แต่ก็ไปนั่งครับ
ขึ้นไปห้องพระ สวดมนต์ แผ่เมตตา
แล้วจุดเทียน เริ่มนั่ง บทที่ 1 ครับ
นั่งได้ปกติครับ บทที่ 1 นิ่ง สงบ ไม่เห็นอะไร นั่งไปเรื่อยๆ
แผ่เมตตาแล้ว ต่อด้วยบทที่ 2 ครับ
เริ่มนั่งบทที่ 2 สักพักก็รู้สึก อึดอัด หงุดหงิด
ต้องขยับตัวไปมา ไม่นิ่งเลย
นั่ง เตโช วาโย อาโป ปฐวี อย่างละ 100
ต่อด้วยเกศา , พุทโธ
นับเลขหลุดบ้าง วนบ้าง ก็นั่งจนจบครับ
ต่อด้วยบทที่ 3 นั่งแล้วก็ว่างๆโล่งๆ
สังเกตว่า ตอนเปลี่ยนจิต อยู่ตรงไหน
ก็ไม่มาสักที เหมือนนั่งโล่งๆ เฉยๆ
หาตรงจังหวะเริ่มพุทโธไม่ได้สักที ก็เลยนั่งเลยตามเลยครับ
นั่งสักพัก ก็หาเข้าพุทโธไม่เจอ ก็เลยแผ่เมตตาเลย
นั่งนิ่งๆต่อ แป๊บเดียวก็ นึกถึง แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพลากของรัก คนรัก
เราอยู่ภายใต้ กฏแห่งกรรม แล้วก็ออกจากสมาธิ
มาดูนาฬิกา 2.10 เลยตีสองมาแล้ว
หลังๆนี้ ผมก็หาหนังสือธรรมะมาอ่านครับ เกี่ยวกับวิปัสนา
จะได้พิจารณา ได้ละเอียดขึ้นครับ

 

รับทราบ พร้อมปฏิบัติค่ะ

 

ช่วงนี้ก็ดีหน่อยตรงที่มีความรู้สึกอยากจะนั่ง เหมือนจิตมันจะคอยเตือนตลอดว่า เราจะช้าไม่ได้แล้ว ก็ดีไปนะ จะได้ไม่ต้องฝืนบังคับตัวเองให้ทำ

หลังจากที่ 2-3 วันที่ผ่านมานั่งแล้วไม่ดิ่งเหมือนเคย ก็พยายามปรับใหม่ปล่อยตัวเองสบายๆ ส่วนมากจะนั่งในบทที่3 มากกว่า คือรู้สึกไม่ค่อยอยากภาวนา ชอบที่จะปล่อยจิตไปเรื่อยๆ

เมื่อคืนก็นั่งตอน 11.30 ถึงเที่ยงคืนครึ่ง นั่งไปแป๊บนึงเหมือนรู้สึกวูบไป...ได้ยินเสียงคล้ายๆระฆังดังในสมาธิ รู้สึกตัวมาก็นั่งต่อ...จิตก็นิ่งรวมตัวประมาณหนึ่ง ส่วนมากจะอาศัยช่วงที่จิตรวมตัวนี้แหละแผ่เมตตา และอุทิศส่วนกุศล โอะโอ มันรู้สึกดีมากเลย และนั่งไปเรื่อยๆสักพัก จนสมาธิมันคลายออกมาเอง แล้วถึงปัจจเวกขณ์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย

 

เข้ามาอ่านกระทู้ตั้งแต่ตอนเย็น ทำไมมันเย็นจับใจขนาดนี้ ใครแอบปล่อยอะไรไว้แถวนี้บอกมาซะดีๆ ^^

มีเรื่องจะถามค่ะ (เรื่องเดิมน่ะแหล่ะ) ถ้า คุณสุวิ หรือคุณบาส จะช่วยกรุณาตอบให้นะคะ คืออาการตึงๆหน้าผากที่มันเป็นมาร่วมปีแล้วเนี่ย เดี๋ยวนี้มันลามค่ะ ลามไปตึงท้ายทอย (กลางหัวค่อนไปทางหลังนิ๊ดนิด) เคยอ่านที่คุณบาสเขียนไว้ว่าเกิดจากเจ้ากรรมนายเวร แต่หัวมันก็โปร่งโล่งเย็นดีนะคะ เลยแบบว่าสับสน งุนงง

ทิ้งมันไว้แบบนี้หรือไงคะ ??

_/|\_

ปล. คุณบาสคะ แบบว่า...แววบื้้อๆ แบบนี้พอจะขอสมัครเป็นศิษย์ท้ายแถวไหวไหมคะ

 

ตายจริง..เสียดายลูกชิ้นจัง ต่อไปนี้จะพยายามนั่งต่อนานๆค่ะ

 

....ทำไรกันอยู่เอ่ย ..สอนสมาธิกันเหรอ ครับ
ถ้างั้น.มีเคล็ดวิชาการฝึกแบบเซียนมาบอกโดยเคร่าๆครัับ
...การฝึกสมาธิเน้นที่ความสงบใจจากความคิดในอดีตที่ไม่ดีและดับกิเลสต่างๆ
ให้เบาบางจางหาย จนสามารถเป็นนายของใจ ท่ามกลางบริวารความรู้ทั้งปวง.
...ไม่ควรยึดติดในรูปแบบของการนั่งและบทบริกรรมรวมถึงพิธีการต่างๆ
เพราะสมาธิย่อมทำได้ทุกอิริยาบททั้งหลับตาลืมตา
...การฝึกสมาธิเพื่อเข้าญาณหยั่งรู้สัจธรรมจนเกิดเป็นพลังปัญญา
คือบทสรุปของการปฏิบัตทั้งหมดครับ........
ยังไงก็ลองฝึกสอนรุ่นน้องดู เห็นแล้วน่าประทับใจมากครับ.... ​

.......ขอทุกท่านเจริญในศิล สมาธิ ปัญญา ...

 

และแล้ว เหมือนสิ่งที่โดนเตือนๆ ก็เหมือนน่าจะใช่เรื่องนี้กระมัง

ถ้าใช่ มันก็โดนเต็มๆเรียบร้อยโรงเรียนเลย วันนี้ ถึงกับเขวงไปหลายครับ

ถ้าผ่านนี้ไปได้ คง สบายไปหลายอย่างจริงๆแหละครับ ถ้ามันผ่านนะ= =''

วันนี้ต้องนั่ง และต้องวาง พิจารณาสิ่งที่เกิด วันนี้เหมือนได้เข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับ

ความไม่แน่นอนของจิต ความอยาก สุดท้ายเมื่อมันหายอยาก มันก็ไม่เหลืออะไรเลย

ตอนนี้เหมือนโดนตีแสกหน้าเต็มๆเลยครับ ฮ่ะๆ ติดอารมณ์ ติดกายหยาบ มากเกินไป

เล่นไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมากเลย = =a ปลงแปลกๆครับ เหมือนเรากำลังหาบางสิ่ง แล้วมันไม่ใช่ แถมมันยังตีเรากลับอีกด้วย

ทุกข์หนอทุกข์หนอ= =

ไปละครับ มาบ่นเพียงเท่านี้ บทเรียนนี้จะจำอีกยาวนาน

 

น้อง daGaz ขี้บ่นเหมือนกันนะเรา
กิกิ ๆๆ .. ( เเซวจ้า )

 

ส่งการบ้าน บทที่ 3 ค่ะ

วันนี้ ช่วงภาวนา ไม่มีอาการใดๆเกิดขึ้น นอกจากมีตึงที่หัว และหน้าผากนิดหน่อย

แผ่เมตตาเสร็จ นั่งต่อไปเรื่อยๆ ลมหายใจละเอียด เบา เหมือนคนใกล้จะหลับ และมีกระตุก 1 ครั้ง นั่งจนสมาธิเริ่มคลายจึงปัจจเวกณ์ วันนี้ นั่งได้ 2 ชั่วโมงเศษๆค่ะ

 

ครับรับ ทราบครับ คุณบาส ผมตะขิดตะขวงใจมานานแล้วครับในช่วงท้าย รู้สึกมันจะดีกว่าช่วงอื่นนะครับ แต่ก่อนผมพยามจะทำให้นานที่สุดอยู่แล้ว เพราะว่ามันจับไอ้ที่มันเต้นตึบๆๆ ได้ง่ายกว่ามีคำภาวนา ถ้ามีคำภาวนาอยู่มันจะมีสติไม่พอจับมัน แต่ต่อไปนี้ ผมจะลุด แ่ต่ละช่วงจาก 200 มาเหลือ 100 เหมือนเดิม แล้วก็จะพยายามอยู่จุดสุดท้ายให้นาน เท่าที่นานได้ครับ

คืนนี้รู็สึกว่าตัวร้อนพอประมาณ ทั้งนั่ง ทั้งง่วง จิตพยายามจะตกภวังด้วย ก็มีสติดึงกลับได้ตลอด นั่งไปไม่ถึง 40 นาที คราวนี้ไม่ไหว หนาวเหลือเกินเปิดแอร์แต่ก่อนก็ทนความเย็นได้ แต่วันนี้เป็นไรไม่รู้ หนาวจะเป็นจะตายเลย ก็ถือโอกาสทำแค่นี้พอแล้ว เอาไว้หายดีก่อนค่อยเต็มอัตราศึกใหม่

 

สวัสดีค่ะอาจารย์
วันนี้เป็นวันแรกที่ได้ขึ้นในบทที่2 ตื่นเต้นมากๆ เพราะต้องนั่งคนเดียว และจุดเทียน วันนี้ได้ทำได้ไม่เต็ม100นักค่ะ เพราะตื่นเต้นมากไป+ระแวงค่ะ มีช่วงนึงเส้นตระคริวขากระตุก ตกใจ...วาบบบ แถมขนลุกทั้งตัว แห่ะ ...
แต่ที่มีอาการตลอดเวลาคือ ตาจะอยู่ไม่นิ่งค่ะ ลุกลิ้กตลอด และในช่วงภาวนา พุท-โธ ตอนสุดท้ายนั้น รู้สึกว่า จิตเริ่มสงบ และรู้สึกเย็นแบบเบาๆ สบายๆรอบๆทั้งตัวเลย จนออกค่ะ พรุ่งนี้จะต้องทำได้ดีกว่านี้ค่ะ และจะทำสลับกับบทที่1ไปด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

ตอนนี้โดนสอบตลอดครับเดี๋ยวนี้รู้ทัน รู้แล้วปล่อยไปพยายามอย่างสุดๆครับได้ผลดี ได้แต่ยิ้มในใจว่ามันมาอีกแล้ว บางทีก็แผ่บุญให้เขาด้วย อิอิ
มาส่งการบ้านครับ
เมื่อคืนก็นั่งได้ดีครับ ไม่มีอะไรมากยังซู่ซ่าเหมือนเดิมครับ พอแผ่เมตตาเสร็จ ผมก็นั่งต่ออีก(ทุกทีเลย) เพราะรู้ว่านั่งไม่นานพอ ส่วนมากจะต่ออีกสิบห้านาทีครับ แล้วแผ่เมตตาอีกทีจึงออกครับ บางทีก็แผ่เมตตาสามทีเพราะว่าไม่สมใจครับ
เมื่อกลางวันนั่งอีก เริ่มตั้งแต่บทหนึ่ง พอเริ่มขึ้นเกสา อาการซ่าพุ่งขึ้นบนอกเลยครับ
พุทโธก็สงบลง เตโช ก็ไม่มีอะไร วาโย เริ่มปวดอกซ้ายนิดนึ่งแล้วหาย ซ่าครงหน้าอกครับ อาโป ก็ซ่าที่ช่วงล่าง แขนและมือ ปฐวิ ก็ซ่าส่วนบนหัวครับ
นั่งบทสามต่อ ปัจเวทณ์แผ่เมตตา อุทิศบุญแล้วออกครับ

คืนวันศุกร์ นั่งบทที่สามต่อ ไม่มีอะไรมากครับ ยังเหมือนเดิมซ่าๆไปเรื่อยๆครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ

 

เมิลก็เพิ่งป่วยด้วยไข้หวัด 2009 เหมือนกัน แต่อาการไม่มีอะไรมาก นอกจากปวดหัว กับไอเล็กน้อย มีไข้ต่ำ 37 องศาบ้าง หวัด 2009 อาการปีนี้ไม่เหมือนปีที่แล้วนะ
คิดถึง อ. suwi เหมือนกัน อยากอ่านเรื่องเล่าต่อแล้วคะ

 

ส่งการบ้านค่ะ....
บทที่...4
- นั่งมา 3 ครั้ง แต่ละครั้งมีอาการเดียว คือ ตึงเปรี๊ยะมากๆ แรกๆเริ่มจากหัว (มันไม่ใช่อาการหนักหัว)...แต่ความตึงก้อจะลดลงตามแต่ละครั้งที่นั่ง
- วันนี้ครั้งที่ 3 ตึงมากๆ แต่พอกำหนดที่กระหม่อมแบบเบาๆ ก้อค่อยๆ คลาย
- หลังจากแผ่เมตตาแล้วนั้งต่อ ความตึงเลื่อนจากหัว มาที่การนั่ง คือ ตึงช่วงล่างๆมากๆดูอยู่พักใหญ่เกือบชม. ก้อยังตึงเปรี๊ยะเหนียวแน่น สมควรแก่เวลาก้อพอก่อน...เดี่ยวคืนนี้ลองต่อไป (รู้สึกว่ายากนะ...บทนี้ แต่ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ)

......ช่วงที่นั่ง 3 วันมานี้ ไม่มีอาการ ส่าย-สั่น-เกร็ง อะไรใดๆเลยยยย...มีแค่กระตุกบ้าง นิดหน่อยค่ะ
.......มีอยู่ช่วงนึงเหมือนรู้สึกจะพอเบานิดหน่อย เลยลองภาวนาตามที่อ.บอก เหอะๆ มันเหมือน บิดเกียวระหว่างหัวกับตัวและตึงสุดๆ...เลยกำหนดไปที่กระหม่อมก้อเบา แต่หัวก้อหันซ้ายตามไปด้วยแบบฝืดๆ...หลังจากลองแล้วเลยยังไม่ภาวนาใดๆ นั่งเฉยๆไปก่อน........รอ อ.บาส แนะดีก่า