ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

มารอคุณลิน กับ พี่อินฯ เล่าเรื่องต่อ

 

หูยกะลังเข้มข้นเลยค่ะ

 

พระชัยบุรี ทหารคู่ใจรุ่นแรก พระนเรศวร
พระยาเดโชชัย(มือศึก) ทหารของสมเด็จพระนารายณ์
พระยาพิชัยดาบหัก (พระยาสีหราชเดโช) ทหารคู่ใจ พระเจ้าตาก

.....

ก็ถือว่าเป็นตำแหน่ง ที่น่าสับสนมาก

"ตำแหน่งขุนนางนั้น ได้ตั้งเป็นธรรมเนียมขึ้นเป็นครั้งแรกแต่ครั้งสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถที่ 1 ซึ่งได้เถลิงถวัลราชสมบัติในกรุงเก่าเมื่อจุลศักราช 796 เป็นสืบมาดังนี้
อัครมหาเสนาบดี 2 ฝ่าย พลเรือนคนหนึ่งคือเจ้าพระยาจักรี ฝ่ายทหารคนหนึ่ง คือ เจ้าพระยาอัครมหาเสนาบดีเป็นชั้นที่ 1
รองลงไปคือจัตุสดมภ์ 4 คือ พระคลัง เจ้าพระยาศรีธรรมราช วัง เจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์ พระนครบาล เจ้าพระยายมราช เกษตรตราธิบดี เจ้าพระยาพลเทพ ทั้ง 4 นี้เป็นจัตุสดมภ์เสนาบดี คำว่า จัตุสดมภ์ นั้นแปลว่า เครื่องค้ำจุนทั้ง 4
ถัดลงไป เสนาบดี พระยาสีราชเดโชไชย แม่ทัพบก พระยาสีหราชฤทธิไกร แม่ทัพเรือ
ขุนนางทั้ง 8 ข้างบนที่ว่ามาแล้วนี้ ถือศักดินา 10,000 เสมอกันตามธรรมเนียม

ที่ว่าด้วยโวหารเป็นสำนวนโบราณว่า พระเจ้าแผ่นดินเป็นใจเมือง อัครมหาเสนาบดี 2 เป็นตาเมือง จัตุสดมภ์ 4 เป็นตัวเมืองเป็นตีนเมือง เดโชสีหราชเป็นมือเมือง ที่เป็นตำแหน่งโบราณสืบมาจนทุกวันนี้
ถัดนั้นลงไปเสนาบดีหรือมนตรี 6 คือ พระยาเพชรพิชัย ว่ากรมล้อมพระราชวัง ซึ่งเป็นคนสนิทของพระเจ้าแผ่นดิน พระยาราชสุวภาวดี คือ รวมบาญชีเลขเป็นฝ่ายทหาร ฝ่ายพลเรือน ถ้าฝ่ายทหารดีก็พลเรือนก็ดีจะจ่ายเลกชักเลกต้องพร้อมด้วยกรมพระสุรัสวดีเป็นกลาง พระยาราชภักดี คลังมหาสมบัติ เป็นผู้รักษาเงินแลจ่ายรับเงินทั้งแผ่นดิน พระยาพระเสด็จบังคับพระสงฆ์ทั้งแผ่นดิน พระศรีภูริปรีชา กรมอาลักษณ์เป็นผู้สำหรับรักษาพระราชกำหนดกฎหมายฉบับข้างที่ ซึ่งเป็นกลางแลเป็นผู้แต่งพระราชสาส์นซึ่งมีไปมาต่อพระเจ้าแผ่นดินทั้งปวงแลเป็นผู้รับพระบรมราชโองการแลประกาศพระราชกฤษฎีกาต่างๆ พระยาอุทัยธรรม พนักงานกรมพระภูษามาลา สำหรับรักษาเครื่องเบญจราชกกุธภัณฑ์แลเครื่องราชูปโภค สำหรับเกียรติยศพระเจ้าแผ่นดิน แลบังคับในโรงแสงต้นหอกดาบ ซึ่งเป็นที่ไว้อาวุธหอกดาบทั้งปวงซึ่งเป็นกำลังแผ่นดิน แลรักษาหนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีที่ได้ทำต่อประเทศทั้งปวง ขุนนางทั้ง 6 นี้ ถือศักดินาคนละ 5,000 เสมอกัน เว้นแต่พระยาพระเสด็จ ถือศักดินา 10,000"

 

วันนี้คงได้อ่านเรื่องหนุกๆ มีแต่คนมาเล่าเรื่อง ชอบจ้า

เย้ย ไมชื่อเพชรพิสดารงั้นล่ะท่านพิษ ไม่เอาเปลี่ยนๆ

 

ไม่รู้คิดผิดหรือเปล่า ที่มาอ่านกระทู้นี้ ปวดหัวมากกับประวัติศาสตร์
แต่ก็นะ เราลูกหลานไทย ต้องศึกษา

รายพระนามพระมหากษัตริย์ไทย

รายพระนามพระมหากษัตริย์ไทย - วิกิพีเดีย

 

ถูกต้องเรื่องน่าปวดหัวโดยแท้ แต่ไม่เกินความพยายามหรอกพี่เต้าเจี้ยว ของอย่างนี้ต้องอ่านซ้ำ และหาหลายๆ คนเขียนมาอ่านเทียบ แล้วเอาจินตนาการเราเข้าแปะ

เรื่องตำแหน่งขุนนางอันน่าเวียนหัว

เอาง่ายๆ อย่างพระยาสุโขทัย ก็มีเปลี่ยนตั้งสองสามครั้งในรัชสมัยท่าน
จำได้ว่าท่านหนึ่งแต่งตั้งในสมัยพระมหาธรรมราชา แล้วอาจจะชราภาพไป?
ท่านหนึ่งน่าจะได้รับโทษตัดหัว?
อีกท่านอาจจะรับราชการอยู่ดีมีสุขจนสิ้นรัชสมัย?

แถมบันทึกที่มีก็ไม่กล่าวว่าเป็นใครบ้าง จะหาตะเข็บประวัติศาสตร์นั้น ยากนัก...ยากนัก

หรืออย่างพระสุวัฒน์ ในบันทึกของ... วันวลิต? ยังสันนิษฐานกันขนาดว่าเป็น สมเด็จพระสุริโยทัย (ซึ่งท่านสิ้นไปแล้ว) ส่วนเรื่องจริงจะเป็นพระ ส..... ก็อาจเป็นได้ (ภาษาดัชต์ออกเสียงแล้วแปลภาษาไทยได้ห่วยมากสำหรับคนสมัยก่อน)

สมิท ยังเป็น สุมิตร
อลัน ยังเป็น อ้าย-ลั่น
ขนาด ทุเรียน ยังเป็นดูเรี่ยน เสียง เด่อ กับเท่อ ออกเสียงได้คล้ายกัน
เทวะ จึงเป็น เดวะ ด้วยประการละฉะนี้แล...

วกไปเรื่องภาษาเฉยเลย โอ้....

 

"โฮกุรวย" ได้ป่าวอ่ะ พ่อพิษฯ

 

อันนี้นอกเรื่องนะ...เล่ากันฟังขำๆ แต่ถ้าใครเคยฟังแล้ว ก็ขออภัยที่เอามะพร้าวมาขาย

ว่ากันว่า สมัยหนึ่ง (ไหนก็ไม่รู้ แต่เป็นรัตนโกสินทร์นี่ล่ะ) มีฝรั่งมาเดินเที่ยวตลาด แล้วพี่แกก็เที่ยวไปเดินถามชื่อของผลไม้หน้าตาแปลกๆ ที่บ้านแกไม่มี

"..........." แกชี้มือแล้วก็ถาม
"ทุเรียน" แม่ค้าตอบ
"I see...Durian" ฝรั่งว่า

ชื่อของทุเรียนในภาษาฝรั่งจึงเป็นดั่งนี้
พอมาถึงมังคุดบ้าง แม่ค้าก็พยายามบอกว่า "มังคุด มังคุด" ฝรั่งออกเสียงไม่เป็น ก็ว่า "มังโก๊ะ มังโก๊ะ"

แม่ค้าชักของขึ้น ก็เลยกราดไปว่า "มังโก๊ะ ส้นตีนเมิงน่ะซี"
ฝรั่งก็ "Oh...mangosteen"

โดยเหตุนี้ล่ะ คำว่า mangosteen จึงใช้เรียกขาน "มังคุด" ในภาษาปะกิต

อิอิอิ

 

บังเอิญหัวช้าน่ะท่านพิา แหม มาล้อเก๊าได้ อิอิ

 

เฮ้ออ อ่านแล้ววุ่นวายใจชะมัด เป็นหญิงนี่ แท้จริงแสนลำบาก

 

เอาบุญมาฝากทุกๆคนนะครับ เพิ่งกลับจากเข้า course ปฏิบัติธรรมที่เมืองกาญจน์ 5 วัน พอกลับมาดูก็ตะลึงเลย กระทู้วิ่งเร็วเหลือเกิน ตามอ่านไม่ทันแล้วนะเนี่ย

 

๕๕๕ กำลังจะกลับมาเล่าเรื่องนี้พอดีเลยพี่ใบไม้ ~^o^
เคสนี้เป็นเคสคลาสสิคเจรงๆ

ทีนี้มาดูความต่างของภาษาแบบจริงจังมั่ง
ยกตัวอย่าง "กาแฟ"

ปะกิต -> คอฟ ฟี่ (coffee) บางคนออกเสียงเป็น (ค้าฟ ฟี่ ก็มี)
ฝารั้งเศส -> ค้า เฟ่ (cafe แป้นพิมพ์ไม่มีตัวอาคซองเตกูว์นะ - -")
ญี่ปุ่น -> โค้ หิ (koohii เขียนแบบโรมาจิ เวลาลากเสียงยาวต้องเบิ้ลสระเข้าไป)
จีน (แต้จิ๋ว) -> โก ปี้ (อันนี้เขียนไม่ถูก ไม่ได้เรียนพินอิน คนมันโบราณ)
จีน (แมนดาริน) -> คาเฟย (น่าจะออกเสียงเขียนเป็นภาษาไทยได้แบบนี้)
ไทย (โบมั่กๆ) -> ข้าวแฝ่ แล้วก็พัฒนามาเป็นกาแฟ

นับไปนับมา... โอ้.. เราพูดได้ถึงห้าภาษา (จีนนี่น่าจะนับว่าหนึ่งภาษาแต่สองสำเนียง) ทีเดียว

 

(ping)(ping-love(sing)(good):VO....:z2คิดถึงทุกท่านครับ........:z3:z7rabbit_sleepy

 

พี่ชยาหายไปนานเลยสบายดีนะคะ ^^

 

องค์ดำที่สำนักปฏิบัติธรรมพัฒนาจิตก็มีครับ สวยงามมากครับ

 

.....แหม พิษซี่เขามีชีวิตจิตใจนะย่ะ ไม่ใช่สิ่งของ มาว่าเขาเป็นของพระราชทาน
ที่จริง เรายังไม่ยอมรับหรอกว่าเรา คือ คนๆนั้น แรกๆก็ว่า ใครพูดจะไม่เชื่อ ฉันขอเห็นด้วยตา แต่พอไปเห็นก็ไม่เชื่ออีก คราวนี้ ขอระลึกได้ด้วยใจ แล้วถึงจะ ยอมรับ ....
....พระชัยที่รู้จัก เดิมกำเนิด กลางทุ่งนา หัวเมืองเหนือโน้น (ตรงไหนไม่รู้ทุกวันนี้ยังหาทางกลับบ้านไม่ถูก ) ชื่อ ทองดำ แต่ใครๆชอบเรียกท่านว่า ดวงดี เพราะดวงดีมาตลอด อาศัยมีวิชาดี จึงรับใช้เจ้าเมือง จนได้ตำแหน่ง แล้วก็มารับใช้สมเด็จตอนเขาเกณฑ์กันไปรบ ทำความดีความชอบจนสมเด็จไว้วางใจ หน้าที่การงานเลยดีขึ้นมา
ไอ้เมืองชัยบุรีที่ว่า ท่านว่าอยู่เลยตากฟ้าขึ้นไป (น่าจะชัยปราการนะ) แต่แน่ๆเป็นเจ้าเมืองชัยบุรี เพราะ ตอนที่พระเอกาท่านประทานธิดาให้ เห็นท่านมาขอว่าไปเป็นแม่เมืองชัยบุรี
... ตำแหน่ง ไม่เคยถาม เพราะท่านบอกว่า จำแต่ตำแหน่งหลังสุด ที่ท่านชอบ คือ พระยาสีหราชเดโช แต่บางทีก็ชอบบอกว่า เจ้าพระยาสุรสีห์ก็เขานี่แหละ แต่ไม่เคยเฝ้าเมือง ตามเสด็จออกรบตลอด ตอนสมเด็จสิ้น ท่านหายไป (อันนี้บอกไม่ได้ ว่าหายไปไหน ความลับทางราชการ)
... เมียพระราชทาน นี่ล่ะ เป็นธิดาพระเอกา ชื่อ จันทร์เทวี แต่เมียที่ติดตามไปไหนมาไหนตลอดนี่ ชื่อ รัตนวลัย เมียแต่งชื่อ ศรีจันทร์ เป็นธิดาเจ้าเมืองสุโขทัย
(เผาท่านให้เหลือแต่ตอ ตะโกเลย)
...ส่วนพระศรีฯนี่ ท่านบอกว่า เป็นคู่ศึก จริงๆรักชาติและสมเด็จไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าใคร แต่ขี้ใจน้อย หูเบา จึงก่อการกบฏ คนที่พิษซี่ทักว่าเขาเป็นน่ะ ตัวจริงเสียงจริง เขากลับมาใช้กรรมของเขา จริงๆก็ใช้มาหลายชาติแล้ว
...คือถ้าพิจารณาตามนี้ พระชัยที่เรารู้จักก็น่าจะเป็นทหารเอกของสมเด็จคนที่เป็นคู่ศึกกับพระศรีฯนี่แหละ ส่วนคนที่พิษซี่ว่า เราไม่แน่ใจ เพราะตามจริงแล้ว 400 ปีที่ผ่านมานี้ พระชัยบุรีที่เป็นทหารเอกพระนเรศคนนี้ ไม่ควรออกมาทำอะไรตรงไหนได้ (บอกแล้วความลับทางราชการ) ท่านๆมักจะบอกว่า ประวัติศาสตร์ไม่ได้เขียนอย่างที่ความเป็นจริงมันเป็น
...5555 ส่วนแม่หญิงจันทร์น่ะ ท่านไม่โกรธหรอก เราเห็นท่านชอบหัวเราะอารมณ์ดี อยู่ตลอดเวลา แต่พระชัยบอกว่าอย่าให้เขาโกรธ ที่จริงแม่หญิงจันทร์น่ะ ท่านเกิดมา 3000 ปีแล้วตั้งแต่ฟูนันแนะ ผ่านมาเยอะ แค่นี่ไม่ถือหรอก ถ้าบอกว่าวีรกรรมสมเด็จน่าสนใจ อดีตชาติของพระนางมณีจันทร์คนนี้ น่าสนใจกว่ามาก ...แต่เรายังบอกใครไม่ได้หรอก เพราะเรื่องบางเรื่องพูดไป ก็ค้านกับความรู้สึกของคนทั่วไป ..และยังไม่ถึงเวลา

 

...อยู่สูงสุดหล้า เหนือใครๆ แต่กลับไม่ได้หัวใจของบุรุษที่ตนรัก จะมีประโยชน์อะไรกันเล่า (อันนี้คิดเอาเอง) ...แต่สมัยก่อนเขาคงไม่คิดกันอย่างนี้หรอกมั้ง
...ขัตติยนารีสมัยก่อนอย่างพิษซี่ว่า ไม่เคยได้ทำตามหัวใจตนเองหรอก โดนเขาตีเมืองก็ต้องตกมาเป็นเมียเขา มันดีตรงไหน หัวใจสตรีพวกนี้ เด็ดเดี๋ยว และกล้าหาญมากพอๆกลับขุนศึกที่จับดาบออกรบอีก (ดั่งเช่นพระสุพรรณ) สละตนเองเพื่อประเทศชาติ
...ยังมีสตรีที่ถูกลืมอีกหลายคน วีรชนอีกหลายกลุ่ม อาทิเช่น พระดิลก ธิดาพระสุริโยทัย ในวันที่พระศรีสุริโยทัย ตายบนคอช้าง ยามเมื่อนำพระศพกลับ ทหารพม่าตามติดประชิด เข้ามา พระดิลก หันช้างทรงเข้าขวาง เพื่อให้พี่และพระบิดานำพระศพมารดากลับเข้าเมือง จนตายคาสนามรบ ก็ไม่เคยมีใครพูดถึงพระองค์ท่าน

 

little angle อยากฟังเรื่องอะไรล่ะ ต้อง request ไม่งั้นเล่าไม่ถูก
มีเรื่องเล่าเยอะ แต่อยากให้ฟังเป็นนิทานก่อนนอน อย่าไปเอาจริงเอาจัง
อย่างพิษซี่ว่า ต่างคนต่างรู้มาคนละอย่าง
อย่างเราส่วนใหญ่ก็ถามตอนท่านลงทรงกันนี่แหละ
และบางตอนใช้มโนไปดูมา แล้วไปถามคนที่เขาเกิดสมัยนั้นอีกทีว่า
ใช่อย่างที่เห็นไหม..

 

อ่านท่อนท้ายแล้วน้ำตาจะไหล T-T

โห.. รีเควสไม่ถูกเลยพี่ลิน *-* (ทำตาระยิบระยับๆ)
มีตั้งหลายเรื่อง คิดแล้วน้ำลายไหล เอ๊ย คิดแล้วก็ดีใจ มีพี่ใจดีมาเล่าเรื่องให้ฟังอีกแล้ว (ถ้าพี่ลินไม่หายไปนะ)

รอช่วงสบโอกาสแล้วค่อยขอทีละเรื่องดีกว่าค่ะ *-* (ปิ๊งๆ)

บางทีการรู้กันมาคนละอย่างมันก็ดีนะพี่ลิน
เหมือนเราเอาชิ้นจิ๊กซอว์มาต่อกัน ชิ้นไหนยังไม่ใช่ก็เก็บไว้ข้างๆ ก่อนแต่ยังไม่ิทิ้ง เก็บไว้ซักวันเมื่อถึงจุดที่ใช่จิ๊กซอว์ตัวนั้นก็ต่อลงเอง

ตอนนี้น้องนางฟ้าก็ค่อยๆ เก็บเรื่องราวไปทีละน้อยๆ ล่ะค่ะ
(พวกลักกะปิดลักกะเปิดทางจิตก็อย่างนี้แหละพี่ เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้) ^_^"

 

ขอโทษนะคะ ไม่ทราบถามได้ไหม
ลงทรงใคร ที่ไหนเหรอ..

ส่วนเรื่องมโนนั้น พอทราบอยู่บ้างค่ะ