ทุกท่านตัดความโกรธออกจากใจได้อย่างรวดเร็ว ด้วยวิธีไหนกันบ้างคะ ขอคำแนะนำด้วย

มีเรื่องกลุ้มใจมากค่ะ เพราะวันนี้ทำผิดมากเลย เราทะเลาะกับพี่สาวค่ะ พอทะเลาะกันเสร็จ ก็มานั่งทุกข์ใจเอง แย่จังเลย จะทำอย่างไรดี มีวิธีใดที่จะฝึกละความโกรธ แบบได้ผลรวดเร็วทันตาบ้าง เพราะเราเป็นคนประเภทที่มีความคับแค้นอยู่ในใจตลอดเลย เหมือนคอยหมั่นไส้พี่สาวอยู่ จิตไม่มีเมตตาต่อเขาเลย ทั้งๆ ที่เขาก็เลี้ยงเราอยู่ค่ะ แล้วเวลาโมโหจะยับยั้งช่างใจได้ยาก หรือบางทีไม่ได้เลย อยากจะเถียงเพื่อเอาชนะอย่างเดียวเท่านั้น บางทีก็มุสาเถียงข้างๆ คูๆ ไปเพื่อเอาถูกเข้าตัว เอาชั่วไปคนอื่น กว่าจะรู้ตัวอีกทีเรื่องก็เกิดขึ้นมาแล้ว ใช้อารมณ์ไปแล้ว พูดชั่วไปแล้ว ตอนนี้ทั้งรู้สึกผิด รู้สึกละอายใจ และเป็นทุกข์ไม่สบายใจเลย แก้อย่างไรคะ ขอวิธีดีๆ ที่เห็นผลชะงัดด้วย เพิ่งท่องบทสวดมนต์กรณียเมตตสูตร ได้เพียง 3-4 ครั้งเท่านั้นนะ ก็แพ้ใจตัวเองอีกแล้ว แพ้อย่างราบคาบเลย เพราะไม่เคยทะเลาะกับพี่สาวรุนแรงเท่าครั้งนี้ ครั้งนี้รุนแรงที่สุดเลย นึกไปนึกมาแล้ว เราเป็นคนอกตัญญู ต่อผู้มีพระคุณ รู้สึกผิดบาปและละอายใจ อยากได้วิธีแก้ไขค่ะ

 

สติครับ.....คนที่โกรธมักไม่มีสติ.....

มีมีสติ....ก็พิจารณา......ถ้าคิดว่าสติอย่างไรก็เอาไม่อยู่แล้ว.....หนีจากที่นั่นครับ.....เมื่ออารมณ์มันลงมันก็ดีเอง....

ผู้ที่รู้จักทำผิดเป็น...ก็ควรที่จะรู้จักขอโทษเป็น.....ขึ้นเสียแต่ว่ากำลังใจคุณจะสูงแค่ใหน...

คือเราต้องรู้ตัวเอง....และรู้จักตัวเองนะ....

 

ขอแนะนำให้ลองภาวนา อะ โกร โธ โหติ ดูนะครับ ให้ตั้งจิตไว้กลางหน้าอก แล้วภวนาให้ออกจากกึงกลางหน้าอก แล้วมีความรู้สึกว่าได้ยินเสียงแผ่ออกมาจากกลางหน้าอก ให้ภวนาทั้งหลับตา ลืมตา ทุกเมื่อเมื่อว่างจากกิจกรรม ตั้งใจภวนา ซัก 3 วัน จะเห็นการเปลี่ยนแปลง

 

พยายามอย่าไปหมกมุ่นอยู่กับปัญหา หรือหมกมุ่นอยู่กับความไม่สบายใจนั้น หาสิ่งที่ดี ที่สร้างสรรค์ทำ เผื่อจะช่วยให้อารมณ์เย็นลง
พยายามเตือนสติตัวเองอยู่ตลอดเวลา อย่าให้อารมณ์โมโหมาครอบงำสติของเรา
ถ้าเงียบได้ ก็เงียบดีกว่า เถียงกันด้วยอารมณ์ ไม่ทำให้ปัญหามันจบ
มีแต่จะสร้างปัญหาเพิ่ม

การสวดมนต์บ่อย ๆ นั่งสมาธิ หรือเดินจงกลม ทำเป็นประจำ จะช่วยได้มากเลยค่ะ
และทุกครั้งที่สวดมนต์ หรือทำบุญใดใด ก็อย่าลืมแผ่เมตตาให้พี่สาวของคุณด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ พยายามต่อไปค่ะ สักวันต้องเห็นผล

 

ผมใช้วิธีหมั่นระลึกอยู่บ่อยๆ ว่า "สัตว์ทั้งหลายล้วนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เราก็ทุกข์ เขาก็ทุกข์ แค่นี็ก็ทุกข์พอแล้ว อย่าไปซ้ำเติมให้มันต้องทุกข์มากไปกว่านี้เลย"

ใช้บ่อยๆ เวลานึกโกรธลูกตนเองที่ไม่เชื่อฟัง...และก็ตามด้วยสูดลมหายใจลึกๆ ระบายออกยาวๆ ก็ช่วยให้ใจเย็นขึ้นได้เหมือนกัน...และถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็หลบออกไปก่อน...ใจเย็นแล้วค่อยว่ากันอีกที

สำเร็จบ้าง...ไม่สำเร็จบ้าง...แต่ก็มักจะช่วยรั้งมือที่กำลังจะตีลูกได้บ่อยเหมือนกันครับ

ส่วนภรรยาผมใช้วิธีมองดูนิ่งๆ แล้วไม่คิดโกรธตาม...แล้วเอาใจออกมาข้างนอกเหตุการณ์ว่าตัวเราเองไม่ได้อยู่ตรงนั้น...เราถึงจะมองออกว่าเราจะแก้ไขปัญหาอย่างไร...ถ้าใจเรายังอยู่ในเหตุการณ์นั้นเราจะหาทางแก้ไขไม่ได้

ขอให้โชคดีครับ

 

ขอบคุณในธรรมทานนี้ด้วยค่ะ ได้ดูคลิปแล้ว รู้สึกว่าชีวิตของเรานี้เป็นของไม่เที่ยงเลย ภาพหนังที่โดนเผา และเผยให้เห็นเนื้อด้านในที่เป็นสีเหลือง มองอย่างไรก็ไม่มีความสวยงามหลงเหลืออยู่เลย เกิดความสงสารบุคคล คนนั้นมากเลยค่ะ การเวียนว่ายตายเกิดจะไม่มีวันหยุดได้เลย ถ้าเราไม่รู้จักนำพาในสิ่งอันประเสริฐ มาน้อมปฏิบัติ นั่นคือ ธรรมะที่พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้เป็นอย่างดีแล้ว ชีวิตของเราประกอบไปด้วย ทุกข์ และ สมุทัย อันเป็นความวนไม่รู้จบสิ้นของชาติ ภพ

ตอนนี้เราได้ขอโทษพี่สาวแล้ว เราเข้าใจกันแล้ว แต่สิ่งนึงที่ยังอยู่ในใจนั่นคือความละอายใจ เพราะที่เราทำลงไปรู้สึกเป็นบาปมาก ส่งผลให้ใจเป็นทุกข์ขณะนี้เลยค่ะ ทั้งๆ ที่เธอให้อภัยแล้ว เราก็ยังรู้สึกละอายอยู่ดี นี่ละมั้ง ที่เขาบอกว่า ขึ้นชื่อว่าบาปไม่กระทำเลยดีกว่า เราอยากให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย และไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก เพราะเธอเป็นผู้มีพระคุณกับเรามาก เธอให้ปัจจัยสี่แก่เราทุกอย่างเลย เราน่าจะสำนึกบุญคุณของเธอบ้าง เพราะฉะนั้นเราจะน้อมนำสิ่งที่ทุกคนแนะนำไปฝึกปฏิบัติค่ะ

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำดีๆ จากทุกๆ ท่าน อนุโมทนาสาธุนะคะ

 

ขอแนะนำให้สร้างเมตตาขึ้นในใจของคุณเอง เมตตาเยอะๆ เมตตาทุกลมหายใจ

เมื่อเราเมตตาจนท่วมท้นหัวใจ เราก็จะไม่โกรธง่าย เพราะเรามีจิตคิดจะให้อภัย

คุณ no-one เคยเห็นเด็กตัวเล็กๆมั้ย เด็กอายุ 2-3 ขวบทำอะไรก็น่ารักไปหมด มาตีหน้าเรา มาข่วนหน้าเรา เราก็ไม่โกรธ เพราะอะไร เพราะเราเมตตา

ไม่ต้องพูดถึงถ้าเด็กนั้นเป็นลูกของเราเองนะครับ ยิ่งเป็นลูกเรา เรายิ่งไม่โกรธ

นี่แหละคืออานุภาพแห่งเมตตา เพราะฉะนั้น ถึงบอกว่าจงเมตตาเยอะๆ

ถ้าใครเคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อฤาษี ท่านกล่าวถึงพระเยซูตอนโดนตอกกับไม้กางเขน แต่พระเยซูไม่มีจิตคิดโกรธแม้แต่น้อย นั่นแหละคือความเมตตาของพระองค์

ลองเปรียบเทียบดู ถ้าเรามีความรู้สึกโกรธใคร ใจเราจะเมตตาต่อเค้ามั้ย ก็เปล่าเลย ใจก็คิดว่า

"แม่ง เดี๋ยวตรูเตะซะนี่ หรือเดี๋ยวฆ่าทิ้งซะนี่" นั่น จิตมันไปขนาดนั้น เพราะฉะนั้น ตัวที่จะกำจัดความโกรธได้อย่างชะงัดก็คือ คำว่า "เมตตา" นั่นเอง

เมื่อเมตตา ก็ให้อภัย.... ช่างเค้าเถอะ....

เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้

 

เท่าที่อ่านดู คุณมาเกือบถูกทางแล้วนะครับ ศีล ไงครับ
พยายามอย่าให้ ขาดตกบกพร่องได้ยิ่งดี แล้วอย่างอื่นจะตามมาครับ
การละอาย เป็นเรื่องที่ดีครับ ว่างๆก็หาทางทดแทนคุณก็ได้ครับ เพราะยังไม่สาย

ถ้ามีศีล สิ่งดีๆจะตามมาเองครับ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติ หรืออะไรก็ตาม รวมไปถึงการควบคุมอารมณ์ด้วย
ตรงกันข้าม ถ้ามานั่งปฎิบัติ ก่อนรักษาศีล ผมสังเกตุจากตัวเองและคนอื่นๆมานะ มักจะไปไม่ค่อยรอดครับ

 

หนังสือทำอย่างไรจะหายโกรธของ พระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ.ปยุตุโต) มีวิธีแก้ไขความโกรธอยู่ 10 ขั้น แต่ขอยกขั้นที่ตัวเองทำใจได้ง่ายที่สุดคือ

ขั้นที่ 3 นึกถึงความดีของคนที่เราโกรธ
ขั้นที่ 4 พิจรณาว่า ความโกรธ คือการสร้างทุกข์ให้ตัวเอง และเป็นการลงโทษตัวเองให้สมใจศัตรู

 

ตัดความโกรธง่ายนิดเดียว...เพียงเรารู้เท่าทันจิตเรา...ระงับความโกรธ...ด้วยความเมตตา

 

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้สิ่งที่เป็นอยู่จงลดลงและหมดไป ดิฉันเองก็เป็นคนโกรธ และโมโหร้ายมาก เข้าขั้นอาฆาต เครียดแค้นตลอดเวลา แต่ทุกวันนี้พยายามข่มอารมณ์ที่เคยเป็น ให้ลดลงโดยการพยายาม หามุมดีๆของคนที่เราโกรธ และส่วนที่ดีของเขาที่มีต่อเรา พิจารณาว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่นั้นไม่มีประโยชน์อะไร มีแต่ทำให้สุขภาพจิตเสีย ความสัมพันธ์แย่ลง โดยพยายามรู้ตัวอยู่ตลอดเวลา พอความโกรธครอบงำก็ให้ใช้การหายใจ เข้า-ออกยาวๆ โกรธหนอ โกรธหนอ ถ้ายังไม่หายก็ให้หลีกไปที่อื่น หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า อารมณ์ดีค่อยคุยกันใหม่ พยายามฟังซีดีธรรมมะ หาฟังได้ค่ะการชนะความโกรธ หมั่นฝึกพิจารณาความโกรธว่าจริงๆแล้ว เป็นแค่นามธรรม เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ดิฉันเวลาโกรธจะระบาย ด้วยการร้องเพลง ทำงานบ้าน หรือนำกระดาษมาหนึ่งแผ่นอยากเขียนด่าอะไร ด่าใครก็เขียนไปให้มันสะใจ เสร็จแล้วขยำทิ้งลงถังขยะซะ หรือใช้การระบายอย่างอื่นที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน แล้วลืมมันซะ นะค่ะ พยายามแผ่เมตตาให้คนที่เราโกรธทุกวัน เราเกิดมาเจอกันแค่ชาติเดียวนะค่ะ เวลาผ่านไปรวดเร็วนัก ทำดีต่อกันให้มากๆก่อนจะไม่ได้เจอกันอีกนะค่ะ ให้อภัยเถอะค่ะ สู้ๆนะค่ะ

 

ลองฟังเทศน์ท่านจิตโต เรื่องการละปฏิฆะ(ความโกรธ)ดูมั้ยคะ มีวิธีแก้อยู่ค่ะ อาจจะทำให้ความโกรธเบาบางลงจนถึงระงับความโกรธได้ง่ายขึ้นนะคะ
คลิกเลยค่ะ ^^
การละปฏิฆะ และ การละมานะ - Buddhism Audio

 

ง้อเธอแล้วค่ะ เธอไม่มีจิตโกรธเลย ยิ่งทำให้รู้สึกละอายใจมากยิ่งขึ้น และคำแนะนำของทุกท่านดีมาก อ่านแล้วคิดตามได้ค่ะ เข้าใจในภาคทฤษฎี แต่ภาคปฏิบัติสอบตกค่ะ เหมือนจิตยังไม่ยอมรับ และยังไม่มีความเข้าใจเลยว่าความเมตตาเป็นอย่างไร ยังไม่สามารถจับความรู้สึกของความมีเมตตาได้เลย ว่าเวลาจิตเกิดเมตตาแล้ว จะรู้สึกเช่นไร อารมณ์แบบไหน เพราะเวลาเรารู้สึกชอบใครที่เราคิดว่านั่นเป็นเมตตาสำหรับเรา มันจะรู้สึกเหมือนเราเสแสร้ง แกล้งพูด แกล้งทำดีกับเขาอะคะ เหมือนมันแย้งกันอยู่ตลอดภายในจิตระหว่างความดีกับความชั่ว และความจริงแล้วเราก็อยากจะตอบแทน ซาบซึ้ง และอยากจะทำดีกับเขาจากใจจริง คงเป็นเพราะจิตเราหยาบหรือเปล่า ถึงทำให้ความรู้สึกดีๆด้วยความบริสุทธิ์จากใจจริง เกิดขึ้นในจิตไม่ได้ เพราะฉะนั้นต้องฝึกคิดใช่ไหมคะ คิดบวกคิดดีต่อผู้อื่นเสมอและคิดบ่อยๆ ในเวลาที่นึกได้ แบบนั้นเลยใช่ไหมคะ

ส่วนศีลทุกวันนี้ก็รักษาค่ะ มีข้อเดียวที่ทำไม่ได้คือศีลข้อ 4 ค่ะ สังเกตตัวเอง จะหงุดหงิดง่ายมาก ขัดใจอะไรนิดหน่อยก็โวยวาย บ่นเป็นคำหยาบคาย ศีลก็ขาดลงทันที เฮ้อ..เวรกรรมจริงๆ นะคะ

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ

 

ขั้นต้นผมคิดว่าควรเข้าไปคุยและขอโทษเขาหากทำผิดเพื่อเป็นการลดมานะการถือตัวถือตน
ส่วนกรรมฐานที่เป็นปฏิปักษ์กับความโกรธ ก็มีพรหมวิหาร 4 และกสิน 4 คือ สีแดง สีเหลือง สีเขียวและสีขาว (ถ้าจำไม่ผิด) น่าจะลองศึกษาดูและนำไปปฏิบัตินะครับ โมทนาครับ

 

อนุโมทนาค่ะ คุณหงษ์

ชอบวิธีนี้ของคุณหงษ์นะ ที่บอกว่าอยากเขียนด่าอะไรก็ด่าลงไปเลยในกระดาษนั้น เล็กว่าเหมือนมันได้ระบายออกนะคะ พอระบายเสร็จแล้วก็เหวี่ยงลงถังขยะซะ เออ ดีค่ะ เราจะได้ไม่ไปทำบาปกับใครเขา ขอบคุณที่เป็นกำลังใจค่ะ

อนุโมทนาบุญ .. ค่ะ โหลดลงเครื่องแล้วค่ะ จะฟังคืนนี้ก่อนนอน

ได้กราบขอขมาเธอแล้วค่ะ และขอให้การขมาครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย อย่าให้มีขึ้นอีกเลย รู้สึกไม่สบายใจเลย ที่ต้องทำผิดซ้ำๆ อนุโมทนา สาธุค่ะ

 

แบบฉับพลัน ทันที ให้เอากาย เป็นเสาหลัก

ด้วยการสูดลมหายใจลึกๆ แรงๆ เข้า-ออก ในทันที
เมื่ออารมณ์โกรธพลุ่งพล่าน

สูดลึกๆ แรงๆ หลายๆ ครั้ง จนจิตมาอยู่ที่ลมหายใจ
ทำไปเรื่อย ๆ ๆๆๆ จนสติกลับมาแบบอัตโนมัติ สติเป็นภาวะกุศลเข้ามา จะไม่ปนกับอกุศลคือโทสะ(ตามหลักธรรม)

แบบนี้ ระงับได้ชั่วคราว เหมือนเอาหินทับหญ้าไว้

หากต้องการแบบตัดราก
ต้องดูอาการของจิตเหมือนบางท่านที่กล่าวมา
รวมทั้งพิจารณาโทษของอกุศลนั้นบ่อยๆๆ ไม่ต้องรอให้โกรธแต่ให้พิจารณาความโกรธก่อนจะโกรธจริง

อีกวิธีคือ แผ่อัปปมัญญาเมตตา(มหาเมตตาใหญ่/เมตตาหลวง นั้นเหมือนกัน) แบบไม่มีประมาณ จะลดความโกรธในจิตลงไปได้อีก

แผ่ให้ตนเองก่อนแล้ว ขยายผล ไปสรรพสัตว์ วกมาที่บุคคลเฉพาะที่เราต้องการลดความโกรธ กระแสแห่งเมตตาจะค่อยๆ จับจิตเราและส่งผ่านไปยังตัวเขา

แบบนี้ใช้เวลา แต่แน่นอน ระงับได้ยาวนานแบบตัดราก
เป็นเมตตาภาวนาหนึ่งในกรรมฐานสี่สิบวิธี ผมใช้วิธีนี้แล้วได้ผลจึงใช้เรื่อยมา
ลองดูเป็นการแบังปันข้อมูลทางธรรม

ขอให้เจริญในธรรม

 

ผมโชคดีจังที่มาเจอข้อความของท่าน เพราะตอนนี้ผมกำลังโกรธคนที่ผมรักอยู่น่ะครับ ผมตัดสินใจไม่ตกว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังดี ผมคิดเหมือนท่านนะครับ เมื่อผมคิดว่าจะไม่คบกับเขาแล้ว แต่เมื่อผมนึกถึงความดีของเขา ใจผมอ่อนยวบเลยครับ มันเป็นเรื่องที่แย่มากๆผมไม่รู้ว่าผมจะตัดสินใจอย่างไรดี ผมสับสน...

 

โกรธแฟนเหมือนกันค่ะ โกรธที่เขาไม่มีเยื่อใยในตัวเรา ประมาณว่ามีศักดิ์ศรีค่ะ ไม่ง้อผู้ชายก่อน อิอิ เลยลบเบอร์ทิ้ง ทั้งๆ ที่จำเบอร์ก็ไม่ได้ และใจก็ยังรักเขาอยู่นะ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้างค่ะ เพราะไม่ได้ติดต่อกันเป็นเดือนแล้ว เขาเองก็ไม่โทรมาหาเราเลย พอคุณพูดขึ้นมาฉุกคิดขึ้นได้เลยค่ะ เพราะแฟนเขาก็มีความดีกับเราจริงๆ ทำเรื่องดีๆ ให้เราประทับใจหลายครั้ง และเป็นคนที่เสียสละให้คนอื่นเสมอ แล้วคุณละคะ ทะเลาะกับแฟนในเรื่องที่สามารถให้อภัยได้โดยง่ายหรือเปล่า ถ้าเขามีข้อดีให้คุณนึกถึง อย่ารอช้าเลย ง้อเถอะค่ะ คนรักดีๆ ยิ่งหายากอยู่นะคะ ทุกวันนี้ อนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา กับคุณธัมมนัตาค่ะ น้อมไปปฏิบัติค่ะ เพราะไม่ปรารถนาความโกรธแล้ว อยากให้สิ้นเชื้อ แล้วมีความเมตตาเข้ามาแทนที่