ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

อิอิอิ แอบเป็นนินจาอยู่ตั้งนาน เพราะลืมพาสเวิด เขาก็เลยไม่ให้เข้าอ่ะ หลายๆท่านเขียนโดนใจ แต่ว่ามันเลยมาหลายสิบหน้าแล้ว อย่างของน้องปานเนี่ย ใช่เลย พี่อ่านกระทู้ไม่ได้ดู ผู้ใดเป็นผู้ใด อ่านแล้วปวดหัวมาก ก็ไม่รู้ว่าทำไม พอเจอของน้องเท่านั้นล่ะ กระจ่างเลยว่า ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่านเนอะ ก็ขออนุโมทนากับทริปของท่านๆทั้งหลายที่ไปพิดโลกถึงเชียงใหม่ด้วยค่ะ

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังกับน้องเอเชียด้วยนะ เขาพูดกันว่าคนเกิดเดือนนี้ฉลาดและเก่งมากกกกกกกกกกกก

อ่านข้อความข้างบนของท่านลู่ น้ำตาไหลเลยอ่ะ พอจะเข้าใจความรู้สึก เพราะเคยเจอแบบนั้นเหมือนกัน เหมือนกรรมบันดาลอ่ะ

ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว ไม่ได้หายไปไหน แค่เป็นนินจาอยู่ อ่านอยู่ กระทู้ไปไกลจริงๆ มีทั้งภาพ ทั้งคำอธิบาย พร้อมสรรพ ทริปหน้า ขอจองที่นั่งด้วยเน้อ ท่านหัวหน้าทริป

 

อิจฉาโคตรรรรร ได้มาถูกอย่างไม่เคยเจอมาก่อน ผมก็มีอยู่เล่มนึง โดนไปจ๊ามหมื่น แต่ก็ถือว่าคุ้มเพราะเอาไว้ช่วยรักษาคนมาเยอะมากแล้ว

 

เหรอ ????

พอดีชอบรูปขาว-ดำอ่ะพี่มุ่ง หน้าตามันอาจจะดูนิ่งๆ เหมือนปูนปั้นหยาบๆ ไปหน่อย แต่ก็พอโอเคที่อย่างน้อยยังดูคล้ายประธานาธิบดีของ USA. ถ้าเป็นจริงไทยคงรวยไปแว๊ว 5555555555

(เอาวะ.. ดูก่าดูหน้าแล้วคิดว่าเผลอไปสบตาเมดูซ่าเข้าพอดี เอิ๊กๆ T^T )

 

พี่ตานี่ก็กล้าเน๊าะ..

เห็นหนังหน้าเราโทนโท่ยังอุตส่าห์จะกัดฟันไปร่วมทริปด้วย อันนี้ต้องไปขอคำปรึกษาหลังไมค์จากแม่นางคว้าก่อนจะดีก่า.. อิๆๆๆๆๆ

 

ภาพใหม่ดูเด็กและผอมลงครับ ^_^

 

เห็นบรรดามีดหมอและพระขรรค์ของท่านพิษณุ...แล้วก็เกิดอาการตาร้อน...ขึ้นมาทันที...สวยๆทั้งนั้นเลย...เอาเป็นว่าผมขอโชว์เล็กๆบ้าง...ที่เอาติดตัวมาตอนนี้ก็...พระขรรค์ด้ามพระพิฆเณศ...

 

เห็นว่าไปที่วัดป่าดารมภิรมย์แล้วไม่ได้...เห็นของสำคัญ...งั้นผมให้ดูรูปแล้วกันน่ะครับ...พระเกศา...และตะกรุดที่บรรจุเส้นพระเกศา..

 

ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกท่านที่อวยพรวันเกิดให้ น้องเอเชีย

พรใดอันประเสริฐขอให้สะท้อนกลับไปถึงทุกๆท่านเป็นเท่าทวีคูณเช่นกันครับ

 

งัดของมาโชว์กันใหญ่เลย แต่สวยๆทั้งนั้นเลย

 

มีดหมอหลวงพ่อเดิมผมยังไม่เคยลองใช้เลยแต่ให้แฟนติดตัวไว้ในกระเป๋า เพราะเมื่อก่อนนี้ตอนหัวค่ำเอเชียจะร้องบ่อยมาก เลยต้องให้เค้า้เก็บไว้
แต่คนที่รู้จักที่เค้ามีดหมอหลวงพ่อเดิมไปดู บอกว่าเค้าไปที่สุรินทร์ โดนผีกวนทั้งคืน จนต้องเอามีดหมอมาปักดินไว้ ทีนี้หลับสบายทั้งคืนเลย

 

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆๆ พี่ๆๆ น้องๆๆทุกคน

เห็นด้วย

อโหสิกรรมค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

เปลี่ยนรูปก็ได้ ที่เค้าโชว์ หน้าเพราะขณะ นั้นได้ไปก่อกรรม ทางตัวหนังสือ เลย ต้องโชว์หน้าโชว์ตาน่ะ ก็ขออโหสิกรรมกันนะโอกาสนี้เลย หากข้าพเจ้าเคยก่อกรรมทาง กาย วาจา ใจ กับผู้ใดด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ตั้งแต่อดีตชาติ จนถึงปัจุบัน ก็ ขออโหสิกรรม กันตั้งแต่บัดนี้ อย่าเป็นเวรกรรม สืบต่อไปภายภาคหน้า

อนุโมทนาสาธุค่ะ

โห วิทยาคมล้ำเลิศ นับถือๆๆๆ

 

พี่มุ่งเต็มใจ เจ้าคะ เหมือนกัน ตรงไหนละเนี่ย หุหุหุ

 

เห็นด้วยกะคุณมุ่ง...ว่าเหมือนนนนนน
หุหุหุ

 

ปู่ เคน เราก็มีด้ามนึงแต่เป็น ของ อ. ชุม ไชยคีรี นะคะ แต่เค้าไม่ได้เอามาด้วย แงๆๆ:'(

 

อ้างอิง:
<table border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset ;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Unique_Angel
เงินซื้อที่นอน (เช้าวันเดินทางจากพิษณุโลกสู่เชียงใหม่) ; ขันโตกเจียงใหม่เจ้า

กาแฟร้อนๆจ้า ; ภาพที่เห็นในที่วัดพระพุทธบาทสี่รอย ; รูอะไรเอ่ย... ; หมาน้อยที่วัดป่าฯ ; เสียงในใจเราที่เพื่อนเรานั้นได้ยิน ; พลังกดทับที่มีเงื่อนงำ... ; คืนที่นอนไม่หลับ

กาแฟไม่ใส่ครีม ; หมู่บ้านแม้ว ; ถวายพระพรที่พระตำหนักภูพิงค์ ทัวร์นี้เข้าชมฟรี อิอิ ; พระธาตุดอยสุเทพฯ ; วัดที่เข้าใจผิด ; เหิรฟ้ากลับเมืองอมรฯ

สรุปสุดท้ายทำไมถึงไปทริปนี้มันช่างมีอุปสรรคเสียเหลือเกิน ; เฉลย เหตุที่เกิดที่ออฟฟิศ (วันที่ลงมาจากวัดถ้าพระ พิษณุโลก)
</td> </tr> </tbody></table>
ขันโตกเจียงใหม่เจ้า

เอารูปมาให้ดู (อยากจะอินเทรนด์กะเขามั่ง แต่รูปผู้ร่วมขบวนการทั้งนั้นเลยนะไม่มีรูปเราเลยซักแปะ)

 

ว่าแล้วก็เล่าต่อ

ขันโตกเจียงใหม่เจ้า

พอรู้ว่างานที่มีปัญหาเดินหน้าได้ต่อ นางฟ้าจึงลั้ลลากับเพื่อนฝูงได้ต่อ
พิซซ่าบอกว่าจะพาไปกินขันโตกที่ศูนย์วัฒนธรรม

เกิดมายังไม่เคยจะได้กินขักโตก...งานนี้ล่ะจะได้ชิมเป็นบุญลิ้น หุหุ

ขึ้นรถปุบ เม้าท์แตกกันราวกับคนไม่เคยรู้จัก ๕๕๕~
รถจอดกึ๊บ พิซซ่าทำหน้างงๆ ว่าทำไมมันถึงเร็วจริง
ป้าลู่บอกว่ามันก็ที่นี่น่ะแหละ
ก็ลงจากรถกันอย่าง งงๆ

พวกเราก็เดินๆๆๆ กันเข้าไปด้านใน
ได้ที่นั่งแล้วก็จัดแจงโทรหาพี่ชายหล่อทันที
"อยู่ที่ไหนแล้วพี่ชาย"
"กำลังลงมาจากสวรรค์ชั้นหก ๕๕๕~ อยู่ที่ไหนกันแล้วล่ะ"

- -" เอิ่มมม พี่ชายคะ กว่าพี่จะแลนดิ้งถึงพื้นดินพวกน้องๆคงเช็คบิลกันเรียบร้อยแล้วมังเนี่ย

"อยู่ที่ศูนย์วัฒนธรรมค่ะพี่ รีบๆๆ มานะน้องแขวนท้องรอ"
จริงๆ สั่งของมากินแล้วเนื่องจากหน้ามืดตาลาย น้ำลายย้อย
เพราะเช้าวันเดินทาง ฟาดข้าวเช้ามามื้อเดียว กลางวันได้แต่แทะของกินเล่น T-T
(พี่ตาคิดจะร่วมทริปต้อง หาอาสาสมัครให้ได้เกินห้าคน แล้วเราจะได้ทานตามมื้อปกติกันนะคะ)
"อีกแป๊บบบบบ ก็ถึงแล้ว"

ผ่านไปยี่สิบนาที...
"นี่ๆๆ พี่ชายแกมาแล้วยัง"
"ก็เห็นว่าอีกแป๊บนึงนะ"

"นี่ๆๆๆ ศูนย์วัฒนธรรมน่ะจำได้ว่ามันไกลกว่านี้นะ"
"เอ..จำได้เหมือนกันว่ามี สองที่นะ"
(ใบ้รับประทานเพราะไม่รู้เรื่อง)
"พี่เค้าจะไปผิดที่ป่าวอ่ะ"
"เอ่ ก็บอกเค้าไปนะว่าอยู่ที่ศูนย์วัฒนธรรม" (เดี๊ยนยังบื้ออยู่)
"ลองโทรตามแกอีกทีจิ๊เผื่อว่าแกไปผิดที่"

เอ้า... จัดไป ตี้ด........ ตื้ด........... แกร่ก
"ฮาโหล"
"พี่ชาย อยู่ไหนแล้ว"
"กำลังจะไปถึงอีกแป๊บ"
"พี่ พวกเราอยู่ศูนย์วัฒนธรรม....(ประมาณว่าบอกชื่อเต็ม) เอางี้ คุยกะแม่ป้านะ"
"ฮาโหล พี่ตอนนี้เรา บลาๆๆๆๆๆๆ.... โอเคถ้าถึงแล้วโทรมาบอกอีกทีนะคะ" (จำไม่ได้ยาวจัด)

อีกพักนึงพี่ชายถึงจะมา พอมาถึงเราก็กินแล้วก็แซวกันอย่างเมามัน
พร้อมชมการละเล่นต่างๆ

พอจะกลับถึงจะรู้ว่าไอ้ที่ๆ ว่ามีสองน่ะ
ไฟไหม้ไปแล้วเลยเหลือที่นี่ที่เดียว...

แล้วไป

 

เพลง น้อยไจยา

...(..ชาย.)
ปวง ดอกไม้ เบ่งบานสลอน....
ฝูงภมร ภู่ผึ้งสอดไซร้
ดอกพิกุลของเปิ้นต้นใต้
ลมปัดไม้มาสู่บ้านตู๋
ฮู้แน่ซัดเข้าสอดสองหู
ว่าสีจมปู ถูกป้อมเก๊าเนิ้ง....
เก๊ามันต๋าย ป๋ายมันเซิ่ง
ลำกิ่งเนิ้งต๋ายโก่นตวยแนว
ดอกพิกุล ก่คือดอกแก้ว
ไปเป๋นหองเปิ้น แล้ว เหนอ


...(.หญิง.)A
แปม เก๊าเนิ้ง กิ่งมันบ่ถอน....
บ่ไหวคลอนเฟือนเตี่ยงมันแต้เล่า
ต๋ามกำลม เปิ้นปัดออกเข้า
มีแต่เก๊าไหวหวั่นคลอนเฟือน
กิ่งมันแต้ บ่แซสะเหลือน
บ่เหมือนลมเจย
ลำเพยก่จะนั้น....
ใจ๋คำญิง นี้หนิมเตี่ยงมั่น
บ่เป๋นหองเปิ้น..คนใด
ยังเป๋นกระจก แว่นแก้วเงาใส
บ่ไหวคลอนเงี่ยง จาย เหนอ
...(.ชาย..)
ตั๋ว ปี้น้อยจักขอถาม....
ต๋าม กำลมเปิ้นมาเล่าอู้
ว่านายมีจู้อยู่บ้านวังสิงห์คำ
ฝ่ายตางปู้นเปิ้นมาใส่ผะจ๋ำ
บ้านวังสิงห์คำเปิ้นมาหมั้นก่ไว้แล้ว....
ตางฝ่ายปั๋นตั๋ว น้องนางแว่นแก้ว
ก่ตกลงแล้วบ่ไจ่กาหา
เปิ้นจะกินแขก แต่งก๋านก่วิวาห์
เมื่อใดจาปี้น้อยไคร่ฮู้เก้า....
ส่วนไจยาบ่สมเปิงเจ้า
เพราะเขียมเข้าของ..เงินทอง
ฝ่ายตางนาย บ่หมายเกี่ยวข้อง
มาละหมองต่ำ ก้อย เหนอ
...(.หญิง.)
ตั๋ว น้องนี้บ่ลาไหลหลง....
ก๋านตกลงก่ยังบ่แล้ว
จึงเจิญตั๋วปี้มาห้วยแก้ว
เพราะใคร่ฮู้กำฟู่กำจ๋า
จึงเจิญน้อยปี้มาเปิกษา
จะว่าใดจา ตั๋วน้องก่ไคร่ฮู้....
ก๋านตี้มาฟู่อู้
จะเอาเป็นจู้กาว่าเอาเป๋นเมีย
หรือจักลบล้างลืมลายหน่ายเสีย
บ่เอาเป๋นเมีย
หรือจักทิ้ง เสียแล้ว....
หรือเอาเป๋น เมียนางจ้างแก้ว
อยู่เป๋นกู้ ข้างเตียมคิง
ขอบอกนายหื้อแน่ใจ๋จริง
บ่อำพรางนาถ น้องเหนอ
...(..ชาย.)
บ่จุ๊หรอกน้อง หื้อหม่นหมองหมาง..
บ่ล่อลวงพรางแม่นางฮ้างแค้ว
ปี้หมายเอาเป๋นเมียนางจ้างแก้ว
บ่หื้อคลาดแคล้วเรื่องกำสีเนห์
หลอนแก้วน้องใจยังบ่เหว
เตี่ยงสมคะเนเหมือนปี้กึ๊ดเล่า....
หลอนปี้จุ๊ก็ยังล่ายเจ้า
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวแม่เมียตาย
ลูกแม่ญิง อู้เล่นก่บ่ดาย
ลูกป้อจาย อู้แต้ก่บ่ปัง....
หลอนนายต๋ายไปเป๋นไก่ตั้ง
ปี้น้อยจักต๋ายเป็นพื้น
ฟู่บ่ถูกวันฟูกก่บ่ขืน
ฟู่ม่าคืนตึงบ่ขืนเมื่อจ้าว....
ก๋านฮักกั๋นหองข้าตึงเจ้า
เผียบเหมือนเหล้า..กับปาง
ปากกำไดปี้ก็ตึงอ้าง
บ่ไจ่จางจาก น้อง เหนอ
...(.หญิง.)
หลอน ว่าแต้เหมือนดั่งกำจา....
น้องขอสัญญากับตั๋วปี้น้อย
บ่ขอฮักไผ ซักเต้ากึ่งก้อย
ขอฮักปี้น้อย ไจยานี้ก่คนเดียว
คนอื่นนับร้อยตึงบ่แลบ่เหลียว
จะขอฮักเดียวจายเดียวก่เต้านี้....
หลอนว่าน้องจุ๊หรือสัปปะรี้
ขอหื้อฟ้าผ่าหัวพ่อผัวต๋าย
ลูกแม่ญิงบ่ไจ่ว่าบ่ดาย
ลูกป้อจายขี้จุ๊ก่แต้ๆ....
กิ๋นก่ยังตึงแก้สะเรียมยำใส่แย้
บะเขือแจ้ยำใส่เตา
หลอนปี้น้อยไจยาฮักแต้ข้าเจ้า

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1109459/[/MUSIC]

 

แก้ตัว.. เอ๊ย..แก้ข่าว

เอ่อ... คุณนางคว้าฮะ


ถ้านางคว้ายืนยันว่าเป็นกลางดึก มิช่ายตอนรุ่งเช้าที่ข้าพเจ้ายืดแขน (ยาวๆ งามๆ) ยืดขา ฮึดๆ เพราะโดนปลุกแต่เช้า อันเนื่องมาแต่วันเสาร์-อาทิตย์ปกติข้าพเจ้าจะงัดตัวออกจากเตียงประมาณบ่ายโมงละก็

.....อีนี่ก็ม่ายรู้เหมือนกานนน..... 0_๐!

 

แก้ผ้า เอ๊ย แก้ข่าวกันอีกรอบ : นี่อิฉันมิช่ายดารานาว๊อย แฉอยู่ด๊าย

นางคว้า..

ประการแรกแกรเปงคนเลือกมานอนเองนาเฟ้ย..งานนี้มิมีบังคับ

แล้วอีตอนเช้าที่คุณแกร เล่าให้ฟังว่าได้ยินเสียงกรอบ..แกรบ.. เหมือนมีคนเดินรอบๆ บ้านพักเรา..

สงสัยไม่ใครก็ใครที่น่ารักคงแวะมาบอก "เขา" กระมังว่า.. ไม่ต้องมาเฝ้า..หลานฉาน..ฉานดูแลเองได้... เหอๆๆๆๆๆ

 

กรูว่าแว๊ว... -.-"

ก็บอกแล้วพันรอบว่า สัญญาณเรดาห์บอดสนิท.. รู้แต่ว่าอยู่ได้ กับ ไม่ไหวจะเคลียร์ แต่ส่วนมากพี่ไอ้ลู่เดินทางบ่อย แต่พอปล่อยกระเป๋าแล้วไม่ค่อยย้ายห้อง

ถึงแม้ห้องนางคว้าจะมี Something ก็มิสามารถทะลวงแผงกั้นสัญญาณของคนวันอังคารไปได้หรอก..หุๆๆๆ

แต่ถ้าเปรียบกันแล้วยังดีกว่าป้าโกะ... นางฟ้ายังมาบอกหลังจากจบทริป .. แต่ป้าโกะพอลงจากห้องเพื่อไปรับพี่ชายของพิซซ่า กับพี่ใบไม้ตอนพิซซ่าขึ้นบ้านใหม่ ป้าโกะรีบแถลงการณ์เลยว่า... " เล่าได้แล้วใช่ปะ?" (ตรูจะรู้ไหมนี่ว่าป้าหมายถึงอาราย)

และแล้ว.. ป้าก็เฉลยว่า " ในห้องเรามันมีจริงๆ ด้วยอ่ะ T.T" งือๆๆๆๆ (แล้วป้าจาบอกทำม๊ายยย)

พอตั้งสติได้ ก็ถามว่าที่ไหน.. ป้าบอกว่า " ยังไม่รู้ " เล่นเอาเราผวา พอกลับเข้าห้องเพื่อเผชิญหน้าความจริงในชีวิต

พี่ไอ้ลู่ผู้มีญาณบอด ก็อาราธนาสิ่งศักสิทธิ์ และครูบาอาจารย์ให้คุ้มครอง (ที่จริงมีขู่นิดๆ ว่าถ้าเจอจะไม่ไปงานพิซซ่าอีกแล้ว) และพี่ไอ้ลู่ตัวแสบไม่ลืมปิดท้ายด้วยว่า " เวลานอนอย่ามารบกวนคนจะทำบุญตอนเช้ามันบาป มีอะไรก็..โน่น.. ไปหาป้าโกะ แกรับปรึกษาปัญหาคาใจ"


เหอๆๆๆๆๆ

สุดท้ายป้าโกะแกมาเฉลยทีหลังว่า..

มันอยู่ในตู้เสื้อผ้าปลายตรีนอีเดี๊ยนนี่แหละค่ะ ไอ้ที่พี่ไอ้ลู่นอนลงแล้วเหลือบไปเห็น รู้สึกตะแหม่งๆ เอายื่นเอาเท้าไปปิดนั่นแหละ.. TT^TT