ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

ป้าลู่ตามมาเก็บตกให้ไวนะ นางฟ้าไม่รอแล้ววว (กรองฯ แก้วฯ เมื่อไหร่จะเข้ามาน้อ... สงสัยงานจะท่วมตัว)

_______________

วันรุ่งเราตื่นกันแต่เช้า เป้าหมายคือตลาดสดเมืองพิษณุโลก ตอนเช้าเจ๊กรองโทรมาเซย์ฮาโหลว่า มาไม่ได้จะมาช่วงบ่ายๆ แทน เราก็เสียดาย..แต่ไม่เป็นไร ได้พบกันตอนบ่ายก็ยังดี ว่าแล้วก็แต่งตัวรอพี่คนขับของพิซซ่ามารับไปบ้านพิซซ่าแล้วจึงออกไปตลาดพร้อมๆ กัน

เราไปซื้ออาหาร ของหวาน และ ผลไม้ (ตลาดที่นี่อาหารรสชาติดีทีเดียวเลยค่ะ) ได้ครบตามจำนวนที่ต้องการก็รีบกลับไปบ้านแข่งกับเวลา เพราะพี่โชเฟอร์นิสัยดีจะต้องไปรับพระมาถึงบ้านนี้เวลา ๑๐.๐๐ น.

กลับมาถึงบ้าน เจอกรองกมลมาทำเซอร์ไพรส์ ว๊าวววว ไหนว่าไม่มาไง รู้นะว่าเป็นห่วงพิซซ่าใช่ไหมๆๆๆๆ >.< (จุ๊บหนึ่งทีด้วยฟามหมั่นเขี้ยว)

เราแบ่งกันเป็นกลุ่มย่อยๆ สองกลุ่ม กลุ่มหนึ่ง ทำงานจัดอาสนะ ตั้งโต๊ะหมู่ อีกกลุ่มจัดอาหาร ขนมหวาน และผลไม้ ส่วนใครพอที่จะมีช่วงว่างก็วิ่งรอกไปมาช่วยงานระหว่างหน้าบ้านกับหลังบ้านล่ะ ใครไม่เคยจัดอาหาร ปอกผลไม้เป็นกิจลักษณะก็ได้แสดงฝีมือกันงานนี้หละ หุหุ

๑๐.๐๐ น.พิซซ่าวิ่งมาตาตื่นๆ บอกพระมาแล้วจัดของเสร็จหรือยัง ซึ่งก็จัดเสร็จพอดีเหลือแต่ผลไม้ที่ปอกแล้วแช่น้ำไว้กันดำ กะว่าพอเริ่มจะสวดจบต้องกลับเข้าไปจัดอีกนิดหน่อยเท่านั้น เสร็จงานนี้นางฟ้าเหงื่อสิมๆ แต่ป้าลู่สิยังกะอาบน้ำ ส่วนกรองกมลเหงื่อแตกหน้ามันเพราะวิ่งช่วยทั้งข้างหน้าข้างหลัง

ระหว่างจัดไปนางฟ้าก็โทรถามสถานการณ์ที่บริษัทฯ ไปด้วย มีช่วงหนึ่งที่พระมาแล้ว เราดันเสียงดังไปหน่อย แม่ป้าลงมา จุ๊จุ๊ เบาๆ แหะๆ ก็คนมันกำลังอินหน้าสิ่วหน้าขวานอยู่ขออภัยนะจร๊ะ

พอเสร็จสรรพ์ ก็ได้ขึ้นไปทันฟังพระพอดี งานนี้ต่างจากงานอื่นๆ ที่เคยแต่ ชี้ให้คนอื่นทำโน่น นี่ นั่น แล้วก็เป็นถ่ายรูปเก็บบรรยากาศงานนั้นๆ, งานนี้อิ่มอกอิ่มใจเพราะได้ทั้งลงมือจัดอะไรต่างๆ ด้วยตัวเอง

ถึงแม้เรามีกำลังทรัพย์ มีกำลังใจที่จะทำ หากไม่ถึงพร้อมด้วยกำลังคนที่มาทำให้เราแล้วนั้น บุญที่เราทำบางครั้งก็อาจไม่สำเร็จหรืิอไม่ถึงพร้อมก็ได้ พอมาทำงานที่เรามีกำลังใจจะทำ แล้วต้องลงทั้งกำลังทรัพย์ (บ้าง) กำลังกาย (บ้าง) แต่เป็นการทำเสมอตลอดทั้งงานจึงรู้ว่าผลของการทำบุญที่ถึงพร้อมด้วยกำลังทรัพย์ กำลังกาย และกำลังใจนั้น มันสร้างความอิ่มเอมในใจยังไง..

แต่ที่สำคัญถึงแม้ว่างานนั้นจะใหญ่อย่างไรหากขาดผู้มาร่วมช่วยงาน งานก็จะสำเร็จไปไม่ได้เลย ขออนุโมทนาในความตั้งใจของทุกๆ ท่านที่ทำให้งานบุญครั้งนี้ผ่านไปได้อย่างดี

 

พอถึงช่วงที่จะต้องลำเลียงของหวาน อันนี้ต้องยกความดีให้พิซซ่า พี่แกมาเดี๋ยวเดียวคว้าโน่นปะนี่ ฝุบฝับ ฝุบฝับ ยกไปได้ทันทีเล่นเอานางฟ้ายืนจัดผลไม้ค้างทึ่งในความไวของแกจริงๆ

เนื่อด้วยนางฟ้าอยู่แต่ส่่วนหลังบ้าน จึงไม่รู้ว่าป๋าพระยาบีบีมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เห็นอีกทีก็น่าจะเป็นช่วงพระเริ่มฉันแล้ว ทีนี้ก็ถึงช่วงประเคนสังฆทาน เทียนพรรษาและเครื่องบริวารต่างล่ะค่ะ ที่นี่เวลาถวายเทียนพรรษาก็มีธรรมเนียมที่แปลกจากแถวบ้านนางฟ้าแล้วกัน อิอิ ต้องมีการจุดเทียนถวายด้วย เป็นเคล็ดอย่างไรอยากให้คนพื้นที่มาเล่าจัง

พวกเราช่วยกันประเคนกุลีกุจอกันจนเสร็จเรียบร้อย พระท่านก็ให้พร และซัดน้ำมนต์ ช่วงซัดน้ำมนต์เราก็โดนบ้างไม่โดนบ้างไปตามประสา แล้วยังไงก็ไม่ทราบนางฟ้าก็ไปอยู่นอกบ้านซะได้ - -" พอยืนๆอยู่ซักพักได้ยินเสียงเอะอะๆ ข้างในแล้วเสียงหัวเราะกันดังออกมา คงต้องให้คนอยู่ข้างในมาเล่าล่ะค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากนิมนต์พระท่านกลับวัดไปแล้ว ถึงได้มารู้ว่า พระที่มาวันนี้มาจากสองวัด เลยมีการแบ่งเทียนพรรษากันไปวัดละคู่ วัดยาง ได้เทียนพรรษาต้นใหญ่ไปคู่หนึ่ง ส่วนอีกวัด (ไม่แน่ใจในชื่อมัวแต่ตะลึงอยู่ว่ามีอย่างนี้ด้วย) ได้เทียนพรรษาสีชมพูไปหนึ่งคู่ หลังจากนั้นเราจึงล้อมวงกันทานข้าว

 

บทเสริม

ต้องยอมรับจริงๆ ว่าการทำบุญพร้อมกับลงแรงด้วยมันทำให้มีความสุขบนความวุ่นวาย และความล่กมากๆ แต่ทุกคนก็อิ่มบุญกันพุงปลิ้นนี่เน๊าะ

ตอนที่พระยา 2 บีขับรถไปส่งที่โรงแรม ไม่รู้การสื่อสารมันเริ่มขัดข้องตั้งแต่ตอนนั้นหรือเปล่า เพราะตะพี่แกบอกว่าจะบึ่งรถมารับน้องๆ ตอนเช้า แต่เอาเข้าจริงกลายเป็นพี่สารถีส่วนตัวที่พิซซ่าส่งมาสอย 2 สาวอวบๆ ไปแทน (เอิ๊กๆ ปล่อยไว้ริมทางนานๆ ไม่ดี เดี๋ยวชาวบ้านจะมีภัย)

*** ตะกี้พิมพ์ไปตั้งเยอะหายไปซะงั้น **

 

สวัสดีค่ะปู่เคน...

เอาบุญมาฝากนะคะ

 

อ้าวซะอย่างนั้น - -"

 

เล่าต่อๆ

.... พอเข้ามาห้องพักพี่ไอ้ลู่ต้องเข้าไปหอบกระเป๋า และข้าวของจากห้องนางคว้า เพราะเอาไปกองอยู่ที่นั่น ...อย่าแปลกใจทำไมเราไม่นอนด้วยกัน เพราะแม่นางคว้าเค้ามีประสบการณ์เสียวจากการนอนร่วมห้องกะพี่ไอ้ลู่ตอนไปทริปสุพรรณ-กาญจนบุรี เมื่อปีที่แล้ว... 5555 (ถึงตอนนี้มันยังประณามไม่เลิกเลย T^T) ก่อนย้ายก้นออกจากห้องคุณเธอ พี่ไอ้ลู่นึกยังไงก็ไม่รู้ บอกนางคว้าไปว่า " นี่.. ถ้าแกจะมาหาฉันที่ห้อง แกโทรมาก่อนแล้วค่อยมาเคาะประตูนะ.." (ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงพูดไปแบบนั้น) แล้วก็หอบข้าวของเข้าห้องตัวเองที่อยู่ตรงกันข้าม

เข้าห้องปุ๊บก็จัดการเอาข้าวของสร้างอาณาเขตส่วนตัวยึดห้องเป็นของเราเสีย แล้วก็อาบน้ำ ขณะอาบน้ำก็ยังคิดถึงแม่นางคว้าอยู่ เพราะรู้ว่าเจ้าหล่อนห่วงงาน กะว่าทำอะไรเรียบร้อยจะแวะไปดูเสียหน่อย (นิสัยคนบ้างานเค้ารู้กัน) อาบน้ำเสร็จก็เปิดทีวีทิ้งแล้วหวีเผ้าผมให้เรียบร้อย หยิบของที่ต้องใช้ แล้วก็ได้ยินเสียงดัง.. กึกๆ .คลิ๊ก..! (เหมือนเสียงคนบิดลูกบิดประตูเบาๆ) พี่ไอ้ลู่ก็งง.. ทำไมมันไม่โทรมาก่อนฟระ.. เลยเดินไปส่องที่ตาแมว..ปรากฎว่า.. เจอแต่อากาศว่างเปล่า.. (แหงะ.. @.@" หลอนเล็กๆ) เดินไปดูที่โทรศัพท์ก็ไม่มี miss call จากนางคว้า.. ไงล่ะเนี่ย..

พี่ไอ้ลู่ก็เลยเดินขึ้นเตียงหยิบหนังสือสวดมนต์ สวดไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงเหมือนเดิมอีกครั้ง นับ 1-3 ในใจ (อดทนหนอๆ) แล้วสวดต่อ จนไปถึงชินบัญชร ... ทีนี้ได้ยินเสียงเหมือนเคาะประตูดัง ก๊อก ! ทีเดียว..ชัดเจน.. คราวนี้พี่ไอ้ลู่เลยค่อยๆ หันหน้าไปทางประตูพร้อมสายตาพิฆาต.. (บ่นในใจคนเดียวว่า ตรูจะสวดมนต์ อย่ามาป่วนเดี๋ยวแม่สาปเสียหรอก ฮึ่ม) คราวนี้เงียบไปนาน.. จนสวดยอดพระกัณฑ์ฯ ไปได้ 6-7 บท คราวนี้เสียงเคาะประตูชัดเจน 2-3 ครั้ง ทำให้ต้องวางหนังสือสวดมนต์ลง แล้วเดินไปเปิดประตู ผ่าง!

แต่... แป่ว ! เจอแต่แม่นางฟ้าหน้าจ๋อย..ยืนหน้าเหี่ยวอยู่หน้าห้อง ก็เลยให้เข้ามา นางฟ้าเข้ามาแล้วก็เหลือบไปทั่วๆ ห้องก่อน แล้วมองลงมาที่พื้นข้างหน้า มันจะมีสีแดงอยู่ 1 จุด พอสบตากัน พี่ไอ้ลู่ก็บอกนางคว้าไปว่า "เห็นแล้ว.. น่าจะเป็นสีทาเล็บไม่มีอะไรหรอก "

นางคว้าเดินสำรวจรอบห้อง ชักสีหน้าไม่พอใจ บอกแต่ว่า " แกย้ายไปนอนกับฉันเหอะ " ที่จริงห้องนี้มันให้ความรู้สึกทึมๆ เล็กน้อย แต่คิดว่าไม่น่ามีปัญหาก็เลยปฏิเสธไป ...เอ.. หรือจริงๆ แล้วนางคว้าอยากให้เราไปนอนด้วยหว่า?? (อะจึ๋ยๆ) นางคว้าบ่นอุบอิบ พร้อมชักสีหน้าพร้อมยื่นข้อเสนออีกครั้ง ทีนี้พี่ไอ้ลู่เลยถามว่า "ตกลงแกมีอะไร?" นั่นแหละแม่นางเค้าถึงได้นึกออกว่าโทรศัพท์ตรูข้ามันเดี้ยง... แล้วเราก็เล่นสลับซิม กับโทรศัพท์กันพักใหญ่อย่างที่เล่าไป..

บทสรุปก็คือพี่ไอ้ลู่สั่งให้แม่นางคว้าเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าที่เพิ่งเจ๊งก่อนวันเดินทางไปเมือง 2 แคว 1 วัน ไปใช้ก่อนแล้วคัดลอกเบอร์ไว้ในเครื่องพี่ไอ้ลู่ แล้วสั่งให้แม่นางคว้าแกบอกเบอร์พี่ไอ้ลู่ไปกะลูกน้องกรณีฉุกเฉิน ก็เป็นอันจบข่าว แต่มหกรรมถอดเครื่อง สลับซิม จนงง ทำให้พี่ไอ้ลู่คิดถึงเรื่องที่โทรศัพท์ตัวเองเจ๊งกดอะไรไม่ขยับอีกแล้วทำให้พี่ไอ้ลู่ได้โทรศัพท์เครื่องใหม่แบบไม่เต็มใจ..โชคดีที่คนขายอัธยาศัยดี เลยได้ซ่อมเครื่องเก่าในราคาถูกไปพร้อมกันด้วย (เลยมาบางอ้อว่า.. ตรูซื้อโทรศัพท์ใหม่มาให้มานนี่เอง... T^T)

เสร็จเรื่องโทรศัพท์นางคว้ายังย้ำว่า "แกไปนอนห้องฉันเหอะ" เพื่อความสบายใจของเพื่อนสุดท้ายก็เลยหอบหมอนเดินตามเข้าห้องนางคว้าต้อยๆ ตามระเบียบ (เอ.. หรือนางคว้าจะเห็นใจคนมารบกวนพี่ไอ้ลู่หว่า.. ยิ่งเฮี้ยนๆ อยู่ด้วยสิเรา)

 

เค้าเล่าถูกหรือเปล่าหว่า.. นางคว้า???

 

โอย..คุณขา อย่าปูเสื่อรอเล๊ย.. วันนี้เพิ่งได้หนังเกาหลีที่แผ่นเจ๊งมาดูต่อ

ไว้ค่อยมาโม้อีกทีได้ป่ะ.. อ้อ..ศุกร์เย็นไม่ต้องมานั่งรอคอยาวนะจ๊ะ.. ป่านนั้นพิซซ่าน่าจะปิ๊กบ้านแล้ว.. ส่วนพี่ไอ้ลู่มีคิวเดินทางไปคุมงานที่นครนายก กลับมาสลบตอนเย็นวันอาทิตย์จ๊า

 

แล้วไงต่ออ่ะคะ กำลังสนุกเลย
แล้วรอยแดงหนึ่งจุดคืออะไร
แล้วพอไปนอนด้วยกันพี่นางฟ้าละเมอลุกมาเดินรอบห้องไหมคะ
แล้วเสียงใครมาบิดประตูอ่ะ
แล้วพอทำบุญเสร็จโทรศัพท์พี่นางฟ้ากลับมาใช้ได้ดังเดิมไหมคะ
แล้ว.........................
แล้ว.........................

อิอิ รอจ้ะ มาเล่าเมื่อไหร่ก็จะรออ่าน
เมื่อไหร่พี่พิซซ่าจะมาเนาะ
พี่พิซซ่าเล่าเรื่องสนุก
คิดถึงพี่กรอง กะพี่แก้วด้วยอ่ะ

 

เอ๋า.. พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันจ้าว่าพิซซ่าจะโดนส่งออกนอกหรือเปล่า
ตอนนี้ขอปฏิบัติภาระกิจปังคุงก่อนนะจ๊ะ ส่วนเหตุการณ์กลางดึกต้องให้นางคว้าเล่า

** รอยจุดสีแดงวิเคราะห์จากประสบการณ์สาว CLEO แล้วปรากฎว่าน่าจะเป็น "สีทาเล็บ"

*** ส่วนอื่นๆ ต้องรอนางคว้าจ๊ะ รู้แต่ว่าพี่ไอ้ลู่นอนไอเกือบทั้งคืน แล้วพอพลิกตัวมาโดนนางคว้าก็สะดุ้ง 1 ที (เพราะนางคว้าตัวร้อนมั่ก) แต่ก็นอนหลับต่อเพราะไม่แคร์สื่อ 5555

 

แส่มาอีกแระ..ระหว่างรอเค้ามาเซฟไฟล์เลยแว๊บมาโม้เสียหน่อย...

ก็วันที่ไปช้อปปิ้งเครื่องสังฆทาน และยืมของนั้น บังเอิ๊ญ.. แม่นางคว้าเค้ามายืนบ่นอยู่ข้างๆ กันว่าเราน่าจะถวายเทียนดาวบริวารไปด้วยดีไหม? (คือเทียนพรรษาของพิซซ่า 1 เล่ม สามารถ ทำเทียนบริวารได้ประมาณ 3 เล่ม) ก็เลยต้าอ่วยกันกับนางคว้าว่า เอาคนละต้นสีชมพูนะๆ (อ้อนนิดๆ เผื่อชาติหน้านางคว้าจะตามมาฉุดรั้งเพื่อนอีก อิ๊ๆๆๆๆ)

ตั้งแต่กลับมาจากตลาดทั้งนางคว้า พี่ไอ้ลู่ ก็หมกตัวแปลงร่างจากนังมารที่ออฟฟิศ มาเป็นคุณแม่บ้านในครัวพิดโลกเสียอย่างนั้น ช่วยกันเตรียมของ ส่วนพิซซ่าก็วิ่งเข้าๆ ออกๆ สั่งการเป็นนายทัพ เอานู่นจัดนี่ (ยังดีที่ได้เจ้าโม กับเจ้าแอ๋มมาช่วยงาน เลยไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่..สาธุจ๊ะ) พอได้เวลา สาวๆ ก็ช่วยกันลำเลียงอาหารคาว-หวาน ออกไป (นางคว้า กะ แม่ป้าลืมขนมหวาน) กะว่าน่าจะมีเวลาจะจัดให้งามๆ หน่อย พิซซ่าเล่นจับโปะๆ บอกว่าแบบนี้ก็ได้ หึๆ เข้าทางเลยทีนี้ 2 นาทีเสร็จ ทันพระฉันท์พอดี

ระหว่างฟังพระสวด นางคว้ายังนั่งตัวกลมมุดอยู่ในครัวเคลียร์เรื่องที่โรงงานอยู่ แต่พลังเสียงเจ้าหล่อนออกมาประสานไม่คร่อมจังหวะกับเสียงพระสวด พี่ไอ้ลู่เลยมุดเข้าครัว แล้วส่งสัญญาณมือว่า ออกมาฟังพระสวด หรือไม่ก็หรี่เสียงลงหน่อยที่รัก... ได้ผล..

เสร็จสรรพก็ช่วยกันลำเลียงจานอารหารเข้าไปเก็บในครัว ส่วนด้านหน้า พี่ไอ้ลู่ได้เงยหน้าออกมาสลอนอยู่ระหว่างจะถวายเทียนพรรษา พร้อมลากนางคว้ามาด้วย พระท่านให้จุดเทียนทุกเล่ม (เหมือนเป็นการจุดถวายพระพุทธเจ้า) แล้วท่านก็สวด พอจบท่านก็ให้ดับเทียน ... ทีนี้เอาล่ะสิ.. ตะลึง ตึง ตึง กันทั้งพระทั้งโยม...

เมื่อพระยา 2 บี บรรจงเป่าพรวดลงไปบนเทียนสีชมพูเล่มแรก T^T (เล่นเอาร้อง เฮ้ย.. กันทั้งบ้าน)

พระท่านก็มีเมตตามาก บอกว่าอย่าเป่าสิโยมต้องเอามือ หรืออะไรก็ได้มาปัดให้เทียนดับ [/B](แหม๋.. พระยา 2 บี เล่นเอาน้องๆ ในบ้านเกือบ 10 คน แทบจะร้องเพลง Happy Birthday) ส่วนนางคว้า กะพี่ไอ้ลู่นั่งสบตากันปริบๆ ว่า.. ไอ้เทียนเล่มนั้นมันของใครกันฟระ... สุดท้ายเลยสรุปกันว่า หารคนละครึ่งแล้วกันว่ะเพื่อน... T.T"

 

อิอิอิอิ
อ่านไปก็นึกภาพตามไป
น้องปราญฯเคยเจอพี่พิซซ่ากะพี่นางฟ้า
นึกภาพออกชัดแจ้งแดงแจ๋
แต่ที่เหลือไม่เคยเจอ นึกไม่ออกกั๊บ
แต่ท่าทางน่าสนุกมิใช่น้อย
โดยเฉพาะตอนพี่พิซซ่าจัดผลไม้ 2 นาทีนี่ เห็นภาพจ้ะ
ชอบค่ะพี่ 2 ลู มาเล่าอีกนะจ๊ะ

 

วันนี้ไปหาภาพตอนที่ไปนมัสการรอยพระพุทธบาทที่สระบุรีมา เลยเอารูปมาฝากค่ะ

 

เพิ่งกลับมาจากประชุมค่ะ สงสัยวันนี้จะไม่ได้เล่าขอยกยอดไปพรุ่งนี้นะคะ

น้องปราญจ๋ารอไปก่อนเน้อ วันนี้พี่เหนื่อยจัง - -"

 

นั่นๆๆๆ เผยจุดประสงค์มาเชียวนะ ยายแม่ป้า

ตรงเนี๊ยะฉานอยู่บอกบ้าน ได้ยินแต่เสียงหัวเราะ ถึงได้โผล่หน้าเข้าบ้านไป

เอ่อ..แม่ป้า ยกให้นะ เดี๊ยนมีเจ้าของแล้วคร่าาา

 

อดไม่ได้ ขอพิมพ์หน่อยหนึ่งนึกได้ว่าพรุ่่งนี้ท่าจะยาว

คืนนั้นไม่ได้ทำหน้าไม่พอใจ - -" ทำหน้าไม่สบายใจ สงสัยท่าไม่พอใจของฉานกะท่าไม่สบายใจคงเป็นท่าเดียวกัน หุหุ

สีแดงที่พื้นคือสีทาเล็บจริงๆ ค่ะ ไม่ใช่สีผิดปกติอะไร
สรุปว่ากลางคืนไม่ีอะไรนะคะ นอนหลับกันปกติสุขดีค่ะ ^^"


สุดท้ายเมื่อพระท่านกลับเราอิ่มหนำสำราญ มหกรรมการเที่ยวก็เริ่มขึ้น

เราไปพิพิธภัณฑ์จ่าทวีกันก่อนค่ะ ที่นี่จะมีพวกของโบราณๆ ประมาณรุ่น ปู่ ย่า ดูไปแล้วจริงๆ คนโบราณนี่ฉลาดมากๆ แล้วยังมีความพยายามเป็นเยี่ยม สามารถที่จะประดิษฐ์สิ่งต่างขึ้นมาใช้งานให้เหมาะสมตามสภาพความเป็นอยู่ไม่ว่าความรู้นั้นจะเกิดขึ้นเอง หรือได้รับวัฒนธรรม แล้วนำมาประยุกต์ใช้งานก็ตาม

หลัวจากนั้นเราไปรับสาวแก้วฯ ที่ทำงานค่ะ ^^
น้องแก้วมาในชุดกระโปรงน่ารักมากมาย ข้าพเจ้าได้ทีเลยถีบแม่ป้าไปนั่งหน้ารถแล้วชวนสาวแก้วฯมานั่งหลังแทน (คิคิ เห่อของใหม่ก็เงี๊ยะ)

 

ขอมาต่อพรุ่งนี้นะคะ - -"

 

ปี ที่แล้วไปงานทำบุญบ้านท่านพิษฯ กะหญิงลู่ นอนโรงแรมนี้แหละ ที่เฮี้ยน ซะ เอิ๊กๆๆ:boo:

 

มาแล้วเพลงประกอบบรรยากาศ...ล่องแม่ปิง...โดย สุนทรี เวชานนท์

catt7

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1097891/[/MUSIC]

 

แหะๆ พรุ่งนี้จะมาปูรอรอเจ้าค่ะ ท่านพี่พิซซ่า
(ปูทุกวันเลย) รอพี่นางฟ้า พี่2ลู พี่แก้วกะพี่กรอง แล้วก็พี่พิซซ่าด้วย