ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

รู้สึกตื่นเต้น ที่ทริปนี้ได้ขึ้นเหนือ ไปกราบสักการะพระพุทธบาทสี่รอย เพราะผมทราบมาว่าคนที่จำลอง พระพุทธบาทสี่รอย มาบูชาโดยทำมาจากปูนปลาสเตอร์ พระธาตุยังเสด็จมาเลย
รู้สึกดีใจจริงๆ ที่ท่านทั้งหลายได้ไปแสดงความสามัคคี ร่วมทำุบุญ ในครั้งนี้แล้วได้กลับมาโดยสวัสดิภาพ
ผมเองก็สัมผัสได้ถึงบุญในครั้งนี้เต็มเปี่ยม เมื่อได้เห็นภาพที่มาลงไว้ ทุกครั้งในชีวิตผมที่ได้ไปกราบพระธาตุ พระพุทธบาทสระบุรี พระพุทธฉาย พลังที่สัมผัสได้จะคล้ายๆกันทุกครั้ง
พลังที่แผ่ออกมา รวมสัมผัสถึงเทพชั้นพรหม ที่มาปกปักษ์รักษาสถานที่แห่งนั้น ผมเองต้องนิ่งสงบ อยู่พักใหญ่ๆ ทำการซึมซับพลังที่มากระทบ รวมถึงทำการรับรู้การอนุโมทนา
บุญ ที่สิ่งศักสิทธิ์ เค้าแผ่มาให้ผม ผมเองก็อนุโมทนาบุญกลับไปให้ สิ่งศักย์สิทธิ์ที่เค้าคุ้มครองปกปักษ์รักษา ณ. สถานที่แห่งนั้นเช่นกัน

 

ถ้าวัดถ้ำพระฯ เป็นแหล่งซ่องสุมกำลังพล ของพระองค์ท่านในสมัยนั้น
เมื่อยุคสมัยเปลี่ยน พวกเราเองก็มาได้รวมกำลังพลกันที่นี่
ได้ไปกราบพระอาจารย์ชาญ มาด้วยเหรอครับ ผมกลับไปคราวนี้ก็ว่าจะพาเอเชีย ไปหาท่าน
เอเชียตอนนี้พูดได้ก่อนเดิน เห็นอะไรคล้ายๆลูกบอล ไม่ว่า ส้มโอ มะพร้าว จะพูดคำว่า เตะ เตะ และจะให้อุ้มไปเตะ อย่างเดียว เห็นรายการกีฬาในทีวี ก็จะดูแต่ฟุตบอลอย่าง
เดียว

 

พิซซ่าส่งสัญญาณควันมาบอกข่าวดีว่า บังเอิญไปพบพระพุทธนเรศ ที่สมเด็จฯ ท่านสร้างไว้ ซึ่งอยู่ใต้จมูกตอนที่เราพักที่เชียงใหม่ พอทุกคนกลับ พิซซ่าดันเจอคนเดียว.. โห.. คนเราวาสนาทำมาผิดกันจริงๆ เน๊าะ.. วัดนั้นพีไอ้ลู่ก็เหล่อยู่ทำไมไม่รู้ทุกวันทั้งขาไป-ขากลับ จนกระทั่งขึ้นรถกลับบ้าน แต่ไม่รู้ว่ามองหาอะไร.. เดี๋ยวตอนกลับมาพิซซ่าบอกว่าจะนำภาพมาฝากให้เพื่อนๆ ได้ชม และอนุโมทนากันนะจ๊ะ[/QUOTE]

ไม่เป็นไรคงจัดทริปเที่ยวหน้าขึ้นไปใหม่ได้ ยังไงผมก็จะรอชมภาพที่ท่านพิซซ์ ส่งมาให้ดูไปพลางๆก่อน

 

โอ้...รูปกล้องเราไม่ค่อยจะได้เรื่องเลยขอเม้าท์ด้วยคำบรรยายก่อนก็แล้วกัน

คณะรวมพลเดิมทีแรกที่จะขึ้นไปนั้นมี ๗ คนค่ะ แต่ไปๆ มาๆ เหลือแค่ ๕ เราไปถึงพิษณุโลกกันตอนช่วงบ่าย เราได้พบกับสาวน้อยแก้มยุ้ย อิอิ กรองกมลนั่นเอง ขับรถมารับพวกเรากันถึงที่สถานี (ขอบคุณความมีน้ำใจในครั้งนี้มากๆ เลยนะจ๊ะ รอบหน้าลงมา กทม. อย่าเกรงใจ ขอให้บอกจะรีบตามไปสมทบโดยไวนะเพื่อนนะ)

การขึ้นไปพิษณุโลกครั้งนี้ เนื่องในโอกาสทำบุญบ้านครั้งที่ ๒ ของพิซซ่าและถือโอกาสเลี้ยงพระในวันเกิดด้วยไปในตัว เราวางแผนกันว่า จะพักอยู่ในพิษณุโลกสองวัน ทำบุญ (และเที่ยว) กันให้สบายใจก่อนเดินทางขึ้นเชียงใหม่ต่อ เป็นที่หมายถัดไป

หลังจากเจ๊กรองฯ พาพวกเราบางส่วน (จริงๆ ก็มีแค่ ๒ คนล่ะ คือนางฟ้า กะแม่ป้า) ไปเช็คอินที่โรงแรมเจ้าประจำแล้ว กรองกมลเธอก็พาพวกเราไปสุมกันที่บ้านพิซซ่า หลังจากพักผ่อนยืดเส้นกันเอกเขนกเรียบร้อยแล้ว เราก็ทัวร์กันต่อโดยมีมะเขือเทศจำเป็น (พิซซ่านั่นแหละ) และผู้ช่วย (เจ๊กรองฯ ไง) พาเราไปยังที่แรก

ที่แรกที่ไปถึงก็คือ วังจันทน์ค่ะ ไปกราบสมเด็จฯ ท่านก่อน หลังจากนั้นจึงไปที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร นมัสการพระพุทธชินราช, พระพุทธชินสีห์, พระศรีศาสดา และพระสำคัญๆ เรียกได้ว่าเดินกันคุ้มครบถ้วนไม่ตกหล่นแน่นอน วัดถัดไป (แค่เดินข้ามถนนก็ถึงแล้ว) ก็คือวัดนางพญา เสียดายว่าเวลาที่เราไปนั้น เป็นเวลาเย็น ตำหนักของสมเด็จพระมหาธรรมราชาและสมเด็จพระวิสุทธิ์กษัตริย์ ปิดไปแล้ว แม่ป้าเลยทำกิจธุระที่หมายใจว่าจะทำไม่สำเร็จ อิอิ จึงได้แค่กราบนมัสการพระประธานในอุโบสถ์แทน (คราวหน้าคิดว่าจะใช้เวลากับวัดนี้ให้มากค่ะเสียดายเหมือนขาดๆ อะไรไปก็ไม่รู้)

เวลาชักจะกระชั้นเข้ามาทุกทีๆ พอดี สาวน้อยหน้าตาใจดี น้องแก้วกัลยาตามมาสมทบอีกหนึ่งคน เราจึงไปที่วัดยางเพื่อนิมนต์พระมาทำพิธีทำบุญบ้านในวันรุ่งขึ้น พร้อมทั้งขนข้าวของที่จำเป็นต้องใช้กันขึ้นรถ.. คิดดูมีแต่สาวๆ ขนกันสนุกสนาน เหนื่อยกันมากแต่ทุกคนก็ขยันขันแข็งกันมาก หลวงตาที่ถือกุญแจไขห้องเก็บของก็ใจดีมากช่วยชี้ ช่วยดูว่าอะไรที่ยังขาดอยู่บ้าง อะไรที่ไม่มีก็บอกให้พวกเราไปหากลัวพวกเราจะลืม อะไรที่ยังขาดอยู่ไม่มีในห้องก็ช่วยหาจนได้ ขอกราบขอบพระคุณท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ


หลังจากนั้น... ยังไม่กลับบ้านค่ะ เราไปซื้อเครื่องสังฆทาน เครื่องบริวารต่างๆ และของใช้ที่จำเป็นกัน หลังจากเลือกกันได้ขนกันจนครบแล้ว พิซซ่าก็เล็งต้นเทียนพรรษาต้นหนึ่งบอกป้าเจ้าของร้า้น ถามหาเทียนหน้าตาคล้ายกัน จะได้ถวายเทียนให้เป็นคู่ไป สายตาเราก็สะดุดเทียนสีชมพูคู่หนึ่ง แหม..สีมันสวยหวานจับใจดีจัง เลยชี้บอกเอาอันนี้ไปด้วย แม่ป้าได้ทีเลยขอแบ่งไปหนึ่งต้น งานนี้เราเลยได้เป็นเจ้าภาพน้อยถวายเทียนคู่กันไปด้วย อิอิ


หลังจากนั้นก็ขนของเข้าบ้านพิซซ่ากัน พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อนะคะ ^^V

 

ตื่นเต้นเหมือนกันค่ะพี่ที่ได้ขึ้นไปครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ขึ้นและเป็นครั้งสำคัญที่สามารถรับรู้ถึงพลังของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้ด้วยประสาทสัมผัสของเราโดยที่ไม่ต้องนั่งสมาธิ การได้รับรู้ถึงการอนุโมทนาของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในครั้งนี้เป็นเรื่องที่น่าตื้นตันใจมากๆ เลยค่ะ

ถ้าได้ขึ้นไปคราวหน้าแล้วปะเหมาะเคราะห์ดีได้เจอพี่ใหญ่อินฯ กับน้องเอเชีย แม่ยกคงจะกรี๊ดกร๊าดน่าดู ^_^

ลูกชายพี่คนนี้ท่าจะให้เป็นนักกีฬานะเนี่ยยยย ถ้าโตหน่อยคงหัดวิ่งแล้วสไลด์พื้นทำทีเป็นตัดลูกจากคู่ต่อสู้แน่ๆ

 

วัดนั้นที่เราชะเง้อชะแง้กันว่าอยากเข้าไปใช่ไหม น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง จะรอดูรูปนะ

 

สีแดงๆ ภาพไปไหนอ่ะ..รึนางฟร้าตาจะถั่วอ่ะ

 

ว่าไปแล้ว วันแม่ที่ผ่านมาได้มีกิจกรรมกับคุณแม่อย่างไรกันบ้างครับ
ผมเองได้โทรกลับไปหาคุณแม่ ตอนหกโมงเช้าที่เมืองไทย แล้วขอกราบเท้าท่าน ท่านก็อวยพรให้ แต่ต่างคนก็น้ำตาไหลกันทั้งคู่

 

ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องราวของทริิปนี้ให้ฟังกันครับ ยังไงผมก็รอนางฟ้ามาเล่าให้ฟังต่อ ได้อ่านแล้วหนุกหนานดีครับ
ยังไงกลับมากันแล้วเช็คสุขภาพร่างกายกันก่อนนะครับ ผมว่าสำคัญโดยเฉพาะถ้าเป็นคน
อย่างผม กว่าจะมาถึงเมืองนี้ก็บิน ร่วม20 กว่าชั่วโมง ที่บ้านกับที่ทำงานไกลกันมากจริงๆ

 

รู้สึกว่าจะมีเล่าข้ามเกร็ดน่ารักๆ ไป หน่อยนึง (ของวันแรก)
เย็นๆ จะกลับมาเล่านะคะ

 

เอาให้ครบ !

แอบเพิ่มเติมจากเรื่องเล่าของนางคว้าดีก่า อิๆๆๆๆ

โอ้...รูปกล้องเราไม่ค่อยจะได้เรื่องเลยขอเม้าท์ด้วยคำบรรยายก่อนก็แล้วกัน

คณะรวมพลเดิมทีแรกที่จะขึ้นไปนั้นมี ๗ คนค่ะ แต่ไปๆ มาๆ เหลือแค่ ๕ เราไปถึงพิษณุโลกกันตอนช่วงบ่าย เราได้พบกับสาวน้อยแก้มยุ้ย อิอิ กรองกมลนั่นเอง ขับรถมารับพวกเรากันถึงที่สถานี เดินเข้ามาเหมือนคนแปลกหน้า กับผมหน้าม้าทรงใหม่ อิๆ (ขอบคุณความมีน้ำใจในครั้งนี้มากๆ เลยนะจ๊ะ รอบหน้าลงมา กทม. อย่าเกรงใจ ขอให้บอกจะรีบตามไปสมทบโดยไวนะเพื่อนนะ)

การขึ้นไปพิษณุโลกครั้งนี้ เนื่องในโอกาสทำบุญบ้านครั้งที่ ๒ ของพิซซ่าและถือโอกาสเลี้ยงพระในวันเกิดด้วยไปในตัว เราวางแผนกันว่า จะพักอยู่ในพิษณุโลกสองวัน ทำบุญ (และเที่ยว) กันให้สบายใจก่อนเดินทางขึ้นเชียงใหม่ต่อ เป็นที่หมายถัดไป

หลังจากเจ๊กรองฯ พาพวกเราบางส่วน (จริงๆ ก็มีแค่ ๒ คนล่ะ คือนางฟ้า กะแม่ป้า) ไปเช็คอินที่โรงแรมเจ้าประจำแล้ว กรองกมลเธอก็พาพวกเราไปสุมกันที่บ้านพิซซ่า หลังจากพักผ่อนยืดเส้นกันเอกเขนกเรียบร้อยแล้ว เราก็ทัวร์กันต่อโดยมีมะเขือเทศจำเป็น (พิซซ่านั่นแหละ) และผู้ช่วย (เจ๊กรองฯ ไง) พาเราไปยังที่แรก

ที่แรกที่ไปถึงก็คือ วังจันทน์ค่ะ วังจันทร์เราไปที่สุดท้ายก่อนไปนิมนต์พระมิช่ายเหรอ ที่เราควานหาดอกเข็ม 6 แฉกกันไง ไปกราบสมเด็จฯ ท่านก่อน หลังจากนั้นจึงไปที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร นมัสการพระพุทธชินราช, พระพุทธชินสีห์, พระศรีศาสดา และพระสำคัญๆ เรียกได้ว่าเดินกันคุ้มครบถ้วนไม่ตกหล่นแน่นอน วัดถัดไป (แค่เดินข้ามถนนก็ถึงแล้ว) ก็คือวัดนางพญา เสียดายว่าเวลาที่เราไปนั้น เป็นเวลาเย็น ตำหนักของสมเด็จพระมหาธรรมราชาและสมเด็จพระวิสุทธิ์กษัตริย์ ปิดไปแล้ว แม่ป้าเลยทำกิจธุระที่หมายใจว่าจะทำไม่สำเร็จ อิอิ (หัวเราะเข้าไป..อย่างน้อยก็ได้กราบแจ้งท่านๆ ที่หน้าศาลแล้วล่ะ)จึงได้แค่กราบนมัสการพระประธานในอุโบสถ์แทน (คราวหน้าคิดว่าจะใช้เวลากับวัดนี้ให้มากค่ะเสียดายเหมือนขาดๆ อะไรไปก็ไม่รู้)

เวลาชักจะกระชั้นเข้ามาทุกทีๆ พอดี สาวน้อยหน้าตาใจดี น้องแก้วกัลยาตามมาสมทบอีกหนึ่งคน พอเห็นพี่ๆ ก็กระดี๊กระด๊ายิ่งกว่าถูกหวย พลางบอกว่าเนี่ยซื้อลูกชิ้นปิ้งกับแป๊บซี่มารอ กลัวพี่ๆ หิว แต่กราบพระกันนานจัง แก้วฯ เลยกินหมดในช่วงรอ (สงสัยน้องมันเอาแป๊ปซี่กรวดน้ำตามลงไป มิน่าถึงรู้สึกอืดๆ) เราจึงไปที่วัดยางเพื่อนิมนต์พระมาทำพิธีทำบุญบ้านในวันรุ่งขึ้น พร้อมทั้งขนข้าวของที่จำเป็นต้องใช้กันขึ้นรถ.. คิดดูมีแต่สาวๆ ขนกันสนุกสนาน เหนื่อยกันมากแต่ทุกคนก็ขยันขันแข็งกันมาก หลวงตาที่ถือกุญแจไขห้องเก็บของก็ใจดีมากช่วยชี้ ช่วยดูว่าอะไรที่ยังขาดอยู่บ้าง อะไรที่ไม่มีก็บอกให้พวกเราไปหากลัวพวกเราจะลืม อะไรที่ยังขาดอยู่ไม่มีในห้องก็ช่วยหาจนได้ ขอกราบขอบพระคุณท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ (สาธุ)


หลังจากนั้น... ยังไม่กลับบ้านค่ะ เราไปซื้อเครื่องสังฆทาน เครื่องบริวารต่างๆ และของใช้ที่จำเป็นกัน หลังจากเลือกกันได้ขนกันจนครบแล้ว พิซซ่าก็เล็งต้นเทียนพรรษาต้นหนึ่งบอกป้าเจ้าของร้า้น ถามหาเทียนหน้าตาคล้ายกัน จะได้ถวายเทียนให้เป็นคู่ไป สายตาเราก็สะดุดเทียนสีชมพูคู่หนึ่ง แหม..สีมันสวยหวานจับใจดีจัง เลยชี้บอกเอาอันนี้ไปด้วย แม่ป้าได้ทีเลยขอแบ่งไปหนึ่งต้น งานนี้เราเลยได้เป็นเจ้าภาพน้อยถวายเทียนคู่กันไปด้วย อิอิ


หลังจากนั้นก็ขนของเข้าบ้านพิซซ่ากัน พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อนะคะ ^^V


ขอบคุณค่ะพี่อิน และทุกๆ ท่านที่อนุโมทนาเพราะปิติจริงๆ การเดินทางครั้งนี้ป่วนชีวิตพี่ไอ้ลู่ตามเคย แต่เดี๋ยวจะค่อยๆ เสริมวีรกรรมอันน่ารักเพิ่มเติมจากนางฟ้าให้นะคะ

แค่เห็นทุกๆ คนร่วมอนุโมทนาบุญ กับภาพที่ส่งไปให้ คนเดินทาง และหอบภาพมาก็อิ่มใจแล้วค่ะ

 

อ้าว... โหลดรูปขึ้นไปไม่ครบหรอกรึ...

ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะกลับไปอัพโหลดให้ใหม่คืนนี้นะจ๊ะ

***วันแม่.. หลังจากแม่ของพี่ไอ้ลู่โทรมาเช็คสภาพการณ์ทุกวัน (ทำยังกับไม่เคยไปต่างจังหวัดซะงั้น..) พอวันแม่ก็เลยโทรกลับไปหาท่าน แล้วให้ท่านอนุโมทนากับปัจจัยที่ลูกสาวตัวแสบพาไปวางไว้ให้ที่รอยพระพุทธบาท แล้วท่านก็อวยพรให้สุขภาพแข็งแรง แถมกำชับมาอีกด้วยว่า ระวังฝนตกด้วยนะ เราน่ะเป็นหวัดง่าย...

 

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยน่ารักๆ ของวันแรก

๑. ก่อนเจ๊กรองฯ พาพวกเราเข้าบ้านพิซซ่า ด้วยความที่บ้านพิซซ่านั้นตั้งอยู่ในที่ที่น่าฉงน กรองกมลเธอจึงพาคณะเราไปวนรอบศาลสมเด็จฯ เสียหนึ่งรอบ ก่อนเข้าบ้าน (วนเป็นทักษิณาวัตรด้วยนะเออ) เราเลยได้สักการะกันแบบไกลๆ รอบที่หนึ่ง

๒. ขาออกจากบ้านพิซซ่าเพื่อไปวัดพระพุทธชินราช เราได้วนรถกราบสมเด็จแบบไกลๆ กันอีกรอบ (อันนี้ทางมันบังคับ) นี่รอบที่สอง

๓. พอไปวัดพระพุทธชินราช วัดนางพญาจบ ก็กลับมาที่ศาลสมเด็จฯก่อนไปนิมนต์พระที่วัดยางต่อ รอบที่สามล่ะ

รอบที่สามนี่มีเรื่องสนุก ป้าส้มแกเป็นต้นเหตุ เห็นพิซซ่าบอกว่าป้าส้มอยากได้ "เข็มหกกลีบ ๙ ดอก" (เรื่องเป็นมายังไงนี่ต้องตามกะแกล่ะ) ทีนี้ก็เลยฮือฮาขออนุญาตเด็ดดอกเข็มกับสมเด็จฯ พบขอจบก็หากันใหญ่ เที่ยวไปด้อมๆ มองที่โน่นที่นี่กันรอบศาล คนหาได้ง่ายและว่องไวที่สุดทีแรกดูจะเป็นเจ้าโม แต่ไปๆ มาๆ คนหาได้เยอะที่สุดกลับเป็นพิซซ่า แล้วยังมีการไปแจกคนโน้นคนนี้เป็นที่สนุกสนาน แถมคุณน้าที่มาไหว้สมเด็จก็ถามว่าหาอะไรกัน พอรู้เลยขอหากันบ้าง พิซซ่าก็ใจช่วยน้าแกหา เห็นว่าได้ไปหลายดอกสมอุราน้าแกไป

ส่วนนางฟ้าโชคดีที่หาได้ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายเท่าไหร่ (เพราะเป็นคนตาถั่ว) มีอยู่ทีที่นึกแล้วก็ขำ (และก็ปลื้ม) ไม่หาย เห็นกรองกมลนั่งอยู่บอกอยากได้ เราก็คิดว่าอยากให้กรองกมลจัง ปรากฎว่าหันไปที่ดอกเข็มปั๊บสายตาก็ไปปะทะกับเข็มหกกลีบเลยรีบเด็ดดอกนั้นไปให้กรองกมล

พอคิดจะหาให้แก้วกัลยา ก็เจอแบบเดียวกันคือพอคิดจบก็เจอทันทีเหมือนกัน แต่พอจะหาเยอะกว่านั้นก็ตาถั่วหาไม่เจอซะแล้ว

ระหว่างง่วนหาไป พิซซ่าก็เอามาให้หนึ่งหอบ น่าจะราวๆ ๖ - ๗ ดอก หลังจากเป็นธุระหาให้ป้า้ส้มไปแล้ว ๙ ดอก ตอนนั้นนางฟ้าหาได้อยู่ประมาณ ๕ ดอก (ซึ่งก็พอแล้ว) พอตะแกเดินมาถึงก็มาโรยไว้ในมือแล้วบอกว่า แจกๆ เพื่อนๆไปด้วยนะพี่ ...เอ่อน้องจ๊ะ.. พี่ไม่อยากจะบอกตอนนี้มันปนกับดอกเข็มที่พี่อธิษฐานเอาไว้ด้วยซิทำไงดีล่ะเนี่ยแยกไม่ออกซะแล้วว่าอันไหนเป็นอันไหน T^T จึงได้แต่เอาด้านบนๆ ให้น้องแก้วและเจ๊กรองไปคนละดอกสองดอก (เอ่อ..ที่เหลือกลัวปนน่ะค่ะไม่ได้งกนะ)

สุดท้ายก่อนที่จะขึ้นรถ ที่ศาลสมเด็จจะมีเข็มอยู่สองสี เข็มสีแดงอมส้มดอกเท่ากับเข็มปกติทั่วไปกับเข็มสีชมพูซึ่งมีดอกขนาดเล็กนิดนึง นางฟ้าคงโชคดีมาก เพราะว่าเข็มดอกสุดท้ายนี้นางฟ้าอธิษฐานไว้แล้วมาเจอกับเข็มสีชมพูนี้พอดี พอชูให้พิซซ่าดูพิซซ่าบอกว่าหายากนะเนี่ย คนเด็ดเลยหน้าบาน (ทั้งๆ ที่ก็บานอยู่แล้ว ๕๕๕~)

ดึกๆ ถ้ามีเวลาจะมาต่อเรื่องหลังจากเข้าบ้านพิซซ่าต่อค่ะ

 

อ้าว...แม่ป้า มาตั้งแต่เมื่อไหร่ รีบมาเล่าเรื่องตอนไปทานข้าว ณ บัดนาว แล้วก็เรื่องประสาทจะกินของเดี๊ยนด้วยนะเค้อะ (ถ้าไม่ได้มือถือหล่อนฉานคงจับรถกลับกทม.ไปแล้ว)

 

แหมคุณขา...

อิฉันเพิ่งก้นกระทบพื้นบ้านเนี๊ยะ...

จะให้ทำงานราษบ์ของหลวงเลยเหรอจ๊ะ

เอาภาพที่ขาดหายไปอัพโหลดให้ก่อนแล้วกันน๊ะ เพื่อนๆ ที่ยังไม่มีโอกาสได้ไปชมจะได้ชมจากภาพที่เราถ่ายมากันไปพลางๆ

 

ครบไหมเจ้าคะ..แม่นาง (มาร) ฟ้า

 

จ้าาา แม่ป้าครบแท้จ้าา

 

แค่ได้ติดตามอ่านก็เห็นแววความสนุกสนานและอิ่มใจมากมายเลยค่ะ
ขอบคุณพี่นางฟ้า พี่2ลูค่ะที่มาเล่าเรื่องราวให้ฟัง
รอพี่พิซซ่า พี่กรอง พี่แก้วมาเล่าด้วย
น่าสนุกจังเลยค่ะ
พี่นางฟ้าคะ น้องปราญฯขอกระซิบถาม
(แก้มพี่กรองกะพี่แก้ว แก้มใครน่าหยิกกว่ากันคะ)
ตอบเบาๆน๊า เดี๋ยว 2 คนนั้นจะได้ยิน^-^

 

(((((((((((((((((((น่าหยิกน่าฟอดทั้งคู่เล้ยยย ไม่อยากจะเซด)))))))))))))))))))

คราวหน้าถ้าหนูปราญขึ้นไปพร้อมพวกพี่นะจะฮาโพดๆๆๆ อิอิ

 

ฮายังไงอ่ะคะพี่นางฟ้า ไม่กล้าไปด้วย กลัวพี่กรองกะพี่แก้ว อิอิ
รออ่านเรื่องราวอยู่นะคะพี่ๆ
เดี๋ยวมีเรื่องจะเล่าบ้างล่ะ ^-^