วิธี ฝึก กรรมฐาน ขั้น พื้นฐาน จนสูงสุด ฉบับ ปรับปรุง อ.ก๋ง

วันนี้ เป็นวันแรก ในการพิมพ์ และงดการตอบ ดวง กรรมทั้งหลายเพื่อที่ให้หนังสือ ชุดนี้ ปึ๊ก ด้วย คุณภาพ ไม่เน้น ปริมาณ บางๆ แต่ได้ใจความ คุณภาพคับแก้ว ครับ ดังนั้น ทุกบท ต้องฝึก 1เดือน หรือ หนี่ง สัปดาห์ เป็นอย่างน้อย ครับ เอาหล่ะ มาว่ากันเลย ครับ .......... สมาธิ แปลอย่างง่ายคือทำให้นิ่ง จิตเมื่อนิ่ง ย่อมเกิดพลัง งาน ๆ ที่เรียกว่า พลังจิต ครับ วิธีง่ายๆ ที่ทำกันทุกสำนัก คือการกำหนด ลมหายใจ เข้าออก ครับ บางคนงง ว่า กำหนดอย่างไร ก็จะสอน แบบง่ายๆ เข้าใจเลย .. เริ่มหาคำ ภาวนา ที่ตัวเอง ชอบ เช่น พุธโธ พองหนอ ยุบหนอ สัมมา อรหัง นะโม นะมะ พะ ธะ อะไรก็ได้ ที่ตัวเองชอบ หรือกำหนด เอง ไม่มีผล แค่ตามจริตที่ชอบ ถ้ารู้สึก ไม่ชอบ ก็ เปลี่ยนจริต เอาเองตามอารมณ์ ..... 1อาบน้ำ ชำระร่างกายทุกครั้ง ที่จะเริ่มกรรมฐาน เพื่ออะไร ปรับสมดุล ในร่างกาย เพราะเมื่อจิตนิ่ง น้ำในร่างกายจะคงที่ไม่ขึ้นลง ตามดวงจันทร์ ...ใส่เสื้อผ้า แบบสบายๆ ได้สีขาวยิ่งดี ไม่มีไม่เป็นรัย .. 2 สวดอิติปิโส สรรเสริญ พระพุทธเจ้าทุกครั้ง แล้ว ภาวนา ว่า ...บัดนี้ ข้าพเจ้าจะเรียน กรรมฐาน แล้ว ขอพระองค์ มีเมตตา ช่าย แบ่งบารมีธรรมให้ข้าพเจ้า ฝึกฝน จนสำเร็จ ฌานใดฌานหนี่งตาม บารมี ของข้าพเจ้า....หลายคนมองข้าม การอฐิฐานจิต ตัวนี้ ไป เพราะ ไม่รุ้จริง หาก อฐิฐานต่อพระพุธเจ้า แล้ว มันเหมอืนมีพลัง เสริมคอยช่วย แก้ปัญหา ให้เรา ยามติดขัด เองจริงๆ ...จากนั้น ภาวนา ตามลมหายใจ เช่น พองหนอ ก็พองหนอ หายใจเข้า (ปอดพอง) ยุบหนอ (ปอดยุบ ) หายใจช้าๆๆ ๆๆๆ ให้รุ้สึก เลยว่า อากาศ กำลังผ่าน จมูก ลงปอด หาก พิจารณาอากาศ ด้วยจะได้ พิจรณา ไปในตัว .....จนจิตนิ่ง จะได้ ขณิกฌาน ....คือฌานที่ยังไม่นิ่งมาก ถ้ามีบารมี มากจะเกิดปิติ สุข ตัวเบา การกำหนด จิต ให้ตั้ง ฐานแรก คือ ระหว่างคิ้ว ...เรียก ฐานพระพุทธ กำหนด ให้เป็นวงกลมๆ ที่แสกหน้า ..... แล้วภาวนาไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆ เนื่องจาก ที่ระหว่างคิ้ว มีตาที่สามอยู่ ..จะเห็นนู้นเห็นนี่ การเห็นจะมี2แบบ ถ้าเห็นเรื่องการสร้างกุศล หรือสิ่งที่ดีๆๆๆๆๆ แสดงว่ามีองค์กรรมฐาน มาแต่อดีต เยอะ 2ถ้าเห็นหวย หรืออะไรที่เอื้อต่อกิเลส ท่านว่ามารนิมิต ดังนั้น ไม่ว่าจะเห็นอะไร ลืมมันฃะ ไม่ต้องไปใส่ใจกะมันเลย .... คิดว่าเป็นของแถม หนุกๆๆ แค่นี้ พอ ...เมื่อจิตนิ่ง แล้ว การภาวนา จะค่อยๆ แผ่ว ลมหายใจ จะหาย ห้ามตกใจ มันไม่ได้หาย เพียงแต่ มัน ไปอยู่ทีภาวนา แทน จิต หายใจแทน ปอด เพราะในร่างกายเรา มี วิญญาน ตาวิญญาน หูวิญญาน เพราะสิ่งเหล่านี้ มันเห็น จาก วิญญาน ไม่ใช่ที่ร่างกาย เรา ร่างกาย เป็นเหมือน กล้อง กะจก ตัวเห็นจริงๆ คือ วิญญาน นั่นเอง จริงหรือ จริงๆ เพราะ ตา ถ้าควักออกมาวาง มันจะมองไม่เห็นด้วยตัวมัน เอง มันมีจิตรับรู้ อีกที ดังนั้น บัดนี้ ท่านกำลัง จะสัมผัสกับความรู้สึก ของจิต ถ้าฟุ้งฃ่าน ก็ ให้นั่งคิด ฟุ้งไปเรื่อยๆๆ จนมันจบเรื่อง แล้วค่อยๆ กลับมาใหม่ อย่ารีบกลับมาที่สมาธิ สำหรับมือใหม่ ...ถ้าวูบ ตกภวัง ให้ภาวนา ว่า รู้หนอ " หมายถึงรู้ตัว ถ้าง่วง ให้มาเดินจงกลม เดินจงกลมแบบง่ายๆ ไปก่อน คือกำหนด ฃ้ายหนอ ขวาหนอ เดินแก้ง่วง ไป ..ถึงตรงนี้จิตกำลัง ออกมา ขยับ แข้งขา มันดีใจ ที่มีคนมาปลุกมัน .......มาร มันก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่า กำลังจะ หนีมัน กิเลส มันจะส่ง นุ้นนี่ เช่นการมองเห็นนิมิต การ ไปเจอผู้วิเศษ อย่าไปบ้าตามมัน กลับมาที่เดิม คือ ปล่อยวาง .....แค่นี้ เพี่อนๆ จะได้ ขณิกฌาน ที่สมบูรณ์ ครับ .... จงจำไว้ว่าทุกครั้งที่จะออกจากสมาธิ กรรมฐาน พูดดังนี้ " บัดนี้ ข้าพเจ้าขอออกจากสมาธิ " กุศลนี้ ให้เจ้ากรรมนายเวรและพุทธเจ้า.......จากนั้น ออกกรรมฐาน ... จิตจะเปี่ยมสุข ปล่อยมัน ให้มันมีสุขบ้าง เพราะมัน ไม่ได้สุขมานาน .....นอน หลับ ฝันดี ครับ ....

 

copy ไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ และจะติดตามต่อไปจนกว่าจะจบค่ะ อนุโมทนาค่ะ

 

Copy ไว้แล้ว ระหว่างนั่งจัดหน้า แก้คำผิดก็อ่านไปด้วย เลยมีข้อสงสัยอะคะ....
ตอนแรกให้ภาวนาตามลมหายใจ ใช่ไหมคะอาจารย์ เสร็จแล้วให้กำหนดจิต
ที่หว่างคิ้ว คือเมิลสงสัยอะคะว่า ตอนกำหนดจิตที่ตรงหว่างคิ้ว เราไม่ต้องตามลมหายใจแล้วใช่ไหมคะ ให้เราแค่ภาวนาพร้อมกับกำหนดวงกลมที่แสกหน้าใช้ไหมคะ....

 

ร่วมติดตาม และปฏิบัติอย่างชิดใกล้ ยิ่งกว่าปาท่องโก๋ >_<

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เมิล<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2748857", true); </SCRIPT> มันจะเกิด ขึ้น พร้อมกันครับ

 

นั่งสมาธิทีไร หลับสบายทุกที ง่วง 555+

อ ก๋ง คะ ที่เขียนวิธีปฏิบัตินี่ ต้อง ถือศีลด้วยป่าวคะ...

ใครอยากได้ รูปแบบที่เป็นต้นฉบับ หนังสือ แบบที่พิมพ์มาแล้วพับครึ่งกลายเป็นหนังสือได้เลย ติดต่อขอที่เอาเข้าเล่มได้เลย ติดต่อ อ ก๋ง นะคะ

ไม่งั้นก็ ติดต่อ กับใหม่ก็ได้


ให้สำหรับผู้ที่สนใจนะคะ<!-- google_ad_section_end --> กดโหลดที่ไฟล์ที่แนบไว้เลยคะ...

ไฟล์เก่ามีผิดตรงนี้นะคะ ส่วนไฟล์ใหม่ล่าสุดอัพให้ข้างล่างแล้วคะ
หน้า คำผิด คำถูก
1 พระอริยเจ้า พระอริยะเจ้า
2 ซินแซ เทวดา ซินแสเทวดา ( หมอ , ครู )
3 ปึ้ก ปึก ( แน่น ,สิ่งที่เกาะรวมกันแน่น )
4 อธิฐาน อธิษฐาน
5 นั่งคิดฟุ้งไปเรื่อยๆ นั่งคิดฟุ้งซ่าน
5 ตกภวัง ตกภวังค์
6 ฤาษี ฤๅษี
11 โคลงกระดูก โครงกระดูก
14 อริยเจ้า อริยะเจ้า
14 หว่างคิ้ว ระหว่างคิ้ว
15 ก็ภานา ก็ภาวนา
15 ฤาษี ฤๅษี
19 ระม้าย ละม้าย
21 ตัง สตางค์
23 มหันจริงๆ มหันต์จริงๆ
23 สันดารมนุษย์ สันดานมนุษย์
25 ฐิถิ ทิฐิ
26 ปึ๊ก ปึก
26 เด็กน้อยผู้ซน เด็กน้อยผู้ซุกซน
27 ซินแซเทวดา ซินแสเทวดา
30 กะโดด กระโดด
31 อธิฐาน อธิษฐาน
31 เบือตัวเอง เบื่อตัวเอง


และมีอีกคำ คือ อริยบถ เป็น อิริยบถ คะ

ไฟล์แนบข้อความ</LEGEND> <TABLE border=0 cellSpacing=3 cellPadding=0><TBODY><TR><TD></TD><TD>หนังสือกรรมฐาน อ ก๋ง พรหมบุตร ไว้อ่าน</TD></TR><TR><TD></TD><TD>ต้นฉบับไว้พิมพ์แจก พิมพ์แล้วพับครึ่งแจกได้เลย </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ไม่ต้องครับ ศีลไม่ต้องถือมัน เมื่อย ครับ ปล่อยวาง ครับ แค่รู้ในใจว่า ทำผิดแล้วไม่ดีพอ

 

แอบนั่งทำในที่ทำงาน ตอนแรกรู้สึกหนัก ๆ ที่หลัง แล้วก็ปวดหน้าผาก (เอ้ หรือปวดสิวกันแน่นะ มาขึ้นบริเวณหน้าผากเหนือคิ้วพอดีเลย) แล้วขนก็เริ่มลุกไปทั้งตัว จบข่าวคะ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เมิล<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2749461", true); </SCRIPT> ขนลุกอันหลัง ปวดท้องขี้ครับ ไม่เกี่ยว กะ ฌาน ครับ

 

ฮือ ๆ ๆ ๆ ;k01catt23;9kpity_pig

อาจารย์ใจร้าย ไปห้องน้ำดีกว่า เดี๋ยววันนี้จะไปลองใหม่ที่บ้าน ปวดหัว (สิว) จัง

 

ผมสงสัยมานานแล้วครับช่วงก่อนออกจากสมาธินี้
โมทนา สาธุ สาธุครับ

 

เป็นคำตอบที่น่าฟังมากเลยคะ

ทาน ศีล ภาวนา..ทำให้คนมีคุณค่าอย่างนี้เอง..แถมทำให้หล่อ ให้สวย ได้อีกต่างหาก...

 

วันนี้อ.มาสอนที่เดียวรวด 2บท ดูท่าแล้วอาจจะมีบท3ออกมาอีกบัดเดี๋ยว
เห็นไปเขียวอ. ออนอยู่ อ.4ทุ่มกว่าแล้วยังไม่นอนอีกหรือคะอ.

 

ความประมาทของการนั่งสมาธิ ๑๑ ประการ

หลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์ตลอด 45 พรรษาแล้ว
ทรงเปล่งปัจฉิมวาจาก่อนดับขันธปรินิพพาน ณ เมืองกุสินารา ว่า "ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราจักเตือนเธอทั้งหลาย สังขารทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง
มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา เธอทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด"
(มหาปรินิพพานสูตร ฑี.ม. 10/143/180) ความหมาย "ความไม่ประมาท"
คือการที่สติกำกับตัวอยู่เสมอ ไม่ว่าจะคิด จะพูด จะทำสิ่งใดๆ จะไม่ยอมถลำ
สู่ทางเสื่อม และไม่ยอมพลาดโอกาสในการสร้างความดี.

1. ไม่ทำกิจโดยเคารพ คือนั่งสมาธิไปอย่างนั้นๆ ไม่ศึกษาว่าทำถูกต้อง ถูกวิธีหรือไม่
ทำผิดก็คิดว่าทำถูก ทำน้อยก็คิดว่าทำมาก จึงได้รับผลไม่เต็มที

2. ไม่ทำติดต่อกัน คือนั่งสมาธิแบบเดี๋ยวจริงเดี๋ยวหย่อน เหมือนธารน้ำที่ไม่เชื่อมต่อกัน
ก็กลายเป็นร่องน้ำเป็นหย่อมๆ ไป

3. ทำๆ หยุดๆ คือนั่งสมาธิไปช่วง เลิกนั่งไปอีกช่วงเหมือนกระแตที่วิ่งๆ หยุดๆ
แม้ช่วงที่ได้นั่งสมาธิจะได้ผลอย่างดี แต่หากทำๆ หยุดๆ แล้วก็ ยากที่จะเอาดีได้
เหมือนนักกีฬาที่มีความสามารถเฉพาะตัวสูง หากซ้อมบ้างไม่ซ้อมบ้าง ก็ยากที่จะก้าว
ไปสู่ความเป็นเลิศได้

4. ทำอย่างท้อถอย คือนั่งสมาธิเหมือนคนซังกะตายเหมือนลูกจ้างที่ทำงานไม่เต็มแรง

5. ทอดฉันทะ คือทำแบบเลื่อนลอย ทำแบบหมดรัก
"ความรัก" จะก่อให้เกิดพลังอย่างน่าอัศจรรย์

6. ทอดธุระ อาการหนักกว่า ทอดฉันทะอีก คือไม่สนใจทำแล้ว

7. ไม่ติด คือทอดธุระแล้วก็ชะล่าใจ ชักนั่งสมาธิไม่ติดแล้ว ผุดลุกผุดนั่ง

8. ไม่คุ้น คือพอทิ้งไปมากเข้าบ่อยเข้า ครั้นมานั่งสมาธิอีก ก็เหมือนมาเริ่มต้นใหม่
เหมือนไม่เคยนั่งสมาธิมาก่อน รู้สึกอึดอัดขัดข้องไปหมดก็ต้อง อดทน...อดทน...
แล้วก็ อดทน ก็จะดีขึ้นไปเรื่อยๆ เอง ไม่ควรท้อถอย หรือหมดกำลังใจ

9. ไม่ทำจริงๆ จังๆ คือทำแบบเช้าชาม เย็นชาม ทำพอได้ชื่อว่าทำ

10. ไม่ตั้งใจทำ คือทำแบบถูกบังคับให้นั่ง ทำแบบให้คิดจะเอาดี อันที่จริง
จะตั้งใจนั่งสมาธิกับไม่ตั้งใจช่วงเวลานั้นก็ใช้เวลาเท่ากัน ไหนๆ จะต้องเสียเวลาแล้ว
ก็น่าจะทำให้ดีที่สุด

11. ไม่หมั่นประกอบ คือนานๆ ทำที ทำที่ก็ทำแต่น้อย เช่นนั่งสมาธิปีละ3 ครั้ง
ครั้งละ 10 นาทีเป็นต้น พระพุทธองค์ท่านทรงสอนให้เราสันโดษในปัจจัย 4
แต่ไม่ใช่สันโดษในการสร้างความดี ความดีเป็นสิ่งที่ต้องสร้างอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เหมือนทะเลไม่อิ่มด้วยน้ำ บัณฑิตไม่อิ่มด้วยความดี โดยเฉพาะความดีที่เกิดจากการ
นั่งสมาธิเจริญภาวนา

ที่มา : วารสารกัลฯ ฉบับที่ 144 ธันวาคม 2540
จากยอดดอย โดยทันต์จิตต์

 

อ.ก๋งค๊ะ ลองทำมา 3 ครั้ง (ตามที่อ.ก๋ง เขียนไว้ข้างบนค่ะ) พอถึงตอนที่กำหนดวงกลมระหว่างคิ้ว กำหนดไม่ได้ค่ะ พยายามนึกถึงเหรียญบาทตรงกลางคิ้ว นึกได้แว๊ปเดียว ก็กลายเป็นแสงสว่างกว้างๆ เลยกำหนดให้จิตรอยู่ตรงกลางระหว่างคิ้ว แบบนี้ได้ไหมคะ และในการนั่งแต่ละครั้ง ใช้เวลานานขนาดไหน เพราะหนูนั่งได้ประมาณ 20 นาที จะเริ่มเหน็บรับประทานที่น่องและเท้าขวา ทุกครั้งที่นั่ง พอเหน็บรับประทานก็จะออกสมาธิเลย แต่เมื่อเช้าลองฝืนทนนั่งต่อไปอีกหน่อย ขาที่เป็นเหน็บก็จะเย็นซ่าแป๊บนึง นั่งดูก็ไม่มีไรเปลี่ยนแปลงก็เลยออกจากสมาธิเลย ปกติถ้านั่งนานๆ อาการแบบนี้จะหายไปไหมคะ

ขอบคุณค่ะ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->phasukjai<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2762387", true); </SCRIPT> นั่งแล้วปวดขาเป็นอาการกรรม ครับ ต้องนั่งต่อ สักพักจะหาย เอง หายเมื่อไร แสดงว่าจิต เขาสมาธิ แล้ว ละ อาการทางกายได้ ครับ ทนต่อไป ปล่อยว่างต่อไป เดว ดีเอง ครึบ

 

ขอบคุณค่ะ อ. สำหรับคำชี้แนะ เมื่อคืนและเมื่อเช้าลองฝืนนั่งต่อตามที่อ.แนะนำ คราวนี้ไม่ใช่เหน็บชาละค่ะ กลายเป็นปวด ปวดจนทนไม่ไหวเลยออกจากสมาธิเลยแพ้อีกแล้ว สู้ไม่ไหวจริงๆๆ ฮือออออออ เมื่อไหร่จะผ่านจุดนี้ไปได้หนอ สมาชิกท่านอื่นไม่มีใครปวดเลยหรือค๊ะ

 

แรกๆนั่งใหม่ๆก็เป็นเหมือนกันเหน็บกินปวดขาลุกเดินไม่ได้คลานเลย
แต่พอนั่งไปทุกๆวันเริ่มชินจาก10 นาที เป็น 15 เป็น 30 และ45นาที
ตอนนี้ก็จะไม่ปวดแล้วเหมือนที่อ.ท่านว่าแหละทำไปซักพักแล้วจะชิน
ไม่มีอาการ เอาจิตตามลมหายใจอย่างเดียวก็จะไม่ปวดค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ คุณพี่ จะพยายามต่อไปค่ะ เน้นจิตตามลมหายใจอย่างเดียวนะคะ โดยไม่ต้องสนใจความปวด หึหึ ทรมาร..เหลือเกิ๊นนนนนนนนนน

 

แอบแนะนำได้ไหมว่า....ลองหาดูอ่ะค่ะนอกจากการนั่งสมาธิแล้วยังมีการทำสมาธิในอริยาบทอื่น