ปัญหาน่าคิด

<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=0 width=567 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>

​

</TD></TR><TR><TD class=Text_Story vAlign=top><!-- -->ครั้งหนึ่ง มีเด็กเขียนจดหมายมาถามอาตมาว่า "หลวงพ่อครับ ช่วยตอบปัญหาผมทีเถอะ ผมหาทางออกไม่ได้ พ่อผมรับราชการเป็นครู กินเหล้าทั้งวัน พอเมากลับบ้านก็อาละวาด เตะแม่ เตะน้อง ถีบผม ทำลายข้าวของในบ้าน มีทรัพย์สมบัติอะไรในบ้านขนไปขายกินเหล้าหมด ครอบครับผมกำลังเดือดร้อนมาก"
"ผมกำลังตัดสินใจอยู่ว่า ผมควรจะฆ่าพ่อให้ตาย เพื่อความสุขของแม่และน้องๆ หรือผมควรจะฆ่าตัวเองตายเพื่อให้พ้นทุกข์ หลวงพ่อช่วยตอบปัญหาให้ผมด่วนนะครับ ว่าผมควรจะฆ่าใครดี ระหว่างพ่อกับผม" อาตมาอ่านจดหมายฉบับนี้แล้วเศร้าใจจริงๆ ว่าสังคมบ้านเราทำไมถึงเลวร้ายได้ขนาดนี้ อาตมารีบตอบจดหมายทันทีเลย กลัวจะไม่ทันการณ์ เดี๋ยวเกิดมีใครตายเสียก่อน อาตมาตอบไปว่า
"หนู อาตมาได้รับจดหมายของหนูแล้ว รู้สึกเห็นใจเป็นอย่างมาก อาตมาเห็นด้วยว่าควรมีการตายกันไปข้างหนึ่งเพื่อคนที่เหลือจะได้มีความสุข ซึ่งอาตมาต้องยืมมือหนูในการฆ่าครั้งนี้ด้วย ผู้ที่จะต้องตายไม่ใช่หนู และก็ไม่ใช่พ่อของหนู แต่สิ่งที่หนูจะต้องฆ่าในทันทีที่ได้รับจดหมายจากอาตมาก็คือ หนูจะต้องฆ่ากิเลส กิเลสที่มันเกาะกินหัวใจพ่อ ทำให้พ่อติดเหล้า กิเลสที่มันเกาะกินใจหนู ที่ทำให้หนูเกลียดพ่อ ถ้าหนูฆ่ากิเลสทั้งสองตัวนี้ได้แล้ว ครอบครัวของหนูจะอยู่เป็นสุข"
ตกลงเรื่องนี้ไม่มีใครตาย ลูกเอาจดหมายพระพยอมให้พ่ออ่าน พ่อได้คิดก็เลิกเหล้า พอพ่อเลิกเหล้า ลูกก็ไม่เกลียดพ่อ ทุกคนมีความสุข รวมทั้งพระด้วย ลูกคนไหนที่ช่วยพ่อแม่แก้ปัญหา ลูกคนนั้นก็ย่อมจะมีปัญญาที่เฉียบคมกว่าคนอื่น พ่อคนไหนที่เอาใจใส่ดูแลเลี้ยงลูก เมื่อยามแก่เฒ่าลูกก็จะกลับมาเลี้ยงพ่อ แต่ถ้าต่างฝ่ายต่างทอดทิ้งกัน สุดท้ายก็ไม่มีใครดูแล ประชาชนคนไหนช่วยแก้ปัญหาแก่บ้านเมือง คนผู้นั้นจะมีภูมิปัญญาเหนือกว่าผู้อื่น ที่ไม่คิดแก้ไข อันนี้เป็นสัจธรรม เรามองดูว่าช่วยคนอื่น แท้ที่จริงแล้วนั้นได้ช่วยตัวเองตลอด ฉะนั้นถ้าอยากช่วยตัวเองให้ดีเท่าไร ก็ต้องช่วยผู้อื่นไปพร้อมกัน เพื่อประโยชน์สุขของชีวิตที่แท้จริง
พุทธศาสนิกชนท่านใดมีของเก่า หรือที่คิดว่าจะทิ้ง ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้า คอมพิวเตอร์ เฟอร์นิเจอร์ เครื่องเรือน เสื้อผ้า ฯลฯ ขอให้เอามาทิ้งได้ที่วัดสวนแก้ว ถือว่าช่วยทั้งพระ ช่วยทั้งคนตกงาน
ติดต่อได้ที่มูลนิธิสวนแก้ว โทร.๐-๒๙๒๑-๕๖๐๒-๔ ต่อ ๑๑๖, ๑๑๗, ๑๑๘


พระพยอม กัลยาโณ


ที่มา...



</TD></TR></TBODY></TABLE>