กฎแห่งกรรมของการทำแท้ง ตอน "สื่อวิญญาณเด็กแท้ง"

ตอน "สื่อวิญญาณเด็กแท้ง"​

​

<O</O
<O
บันทึกนี้กลั่นกรองเป็นตัวหนังสือเกิดขึ้นได้เนื่องจากสติสมองเป็นตัวกำหนด ผู้เขียนมิใช่เป็นผู้ที่ถนัดการเขียน จะเขียนอย่างไรให้น่าติดตาม อ่านแล้วไม่น่าเบื่อ ไม่เป็นทางการมากเกินไป นี่สิ น่าคิด สักแต่เขียนๆๆๆนึกอะไรก็เขียน เขียนไป ก็เป็นแค่ตัวหนังสือที่ตั้งทิ้งไม่มีค่า หาผู้ที่จะจับขึ้นมาอ่านไม่ได้ ครั้งนี้ก็พยามเขียนให้ผู้อ่านได้รับทราบ โดยที่ไม่มีครูผู้สอนและ คอยชี้แนะ ว่าทำอย่างไรจะเขียนให้น่าติดตาม
<O</O
มีก็เพียงการอ่าน ที่ถือว่าเป็นครู ให้เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์ มาถ่ายทอด ให้ท่านอ่าน
<O</O
เขียนแล้วจะมีคนอ่านไหม ท่านอ่านแล้วทำอย่างไร ให้ท่านติดตามอ่านต่อ ก็ลองติดตามอ่านนะครับ เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ ที่น่าติดตาม และน่าจะเกิดประโยชน์ไม่มากก็น้อยสำหรับท่านผู้อ่าน
<O</O
กล่าวกันมาพอสมควร อย่า พึ่งเบื่อภาษาเขียนผู้เขียนได้ถ่ายทอดให้ท่านผู้อ่านได้อ่านนะครับ ผู้เขียนจะพยายามเขียนให้ดีที่สุด และรวบรัดไม่ยืดยาวแต่อัดแน่นไปด้วยสาระและความบันเทิง
<O</O
พูดถึงร่ายกายมนุษย์นั้น สิ่งที่ควบคุมให้ร่างกายรู้อากับกิริยาต่างๆ เช่น ร้อน หนาว หิว อิ่ม สุข ทุกข์ ฯลฯ สิงที่สั่งการให้เรารับรู้อาการเหล่านั้น คือ สมอง แต่สิ่งที่อยู่เหนือสมองสั่งงาน คือ สติและและจิตกำหนด เรื่องจิตนั้นค่อนข้างละเอียดอ่อน สุดจะบรรยายเป็นตัวหนังสือ กล่าวแบบไม่ยืดยาว ก็คือ สติอยู่เหนือความนึกคิด ท่านก็จะมีความสุขต่อสิ่งที่เป็นอยู่ "ร้อนก็ทุกข์ หนาวก็ทุกข์ หิวก็ทุกข์ อิ่มก็ทุกข์" โอ๊ยมันช่างน่าเบื่อหนอร่ายกายมนุษย์ มีแต่ความทุกข์ทรมาน อะไรละเป็นตัวกำหนดความทุกข์ ความยากดีมีจนหรือ รวยแล้วจะไม่มีทุกข์หรือ ยากจนข้นแค้นแล้วจะทุกข์หรือ สิ่งที่กำหนดตัวทุกข์ คือ จิต แม้ร่างกายอยู่ดีมีสุข จิตกำหนดให้ทุกข์ก็ทุกข์ ยากจนข้นแค้น เจ็บป่วยกระเสาะกระแสะ จิตกำหนดให้สุขก็สุขได้ จิตเราเป็นตัวกำหนดว่าสุขหรือทุกข์ เราเลือกเอาว่าจะสุขหรือทุกข์ ทุกข์ไปทำไมตายแล้วเอาอะไรไปได้ หาความสุขไปทำไมตายแล้วเอาอะไรไปได้ สิ่งที่มนุษย์พึงควรมีคืออะไร
<O</O
"สุขก็สุขพอประมาณอย่าหลงระเริงกับความสุข ทุกข์ก็พิจารณาว่า ทุกข์ไปทำไมทุกข์แล้วได้ "<O</O
<O</O
"สื่อวิญญาณเด็กแท้ง"<O</O
<O</O

กรรมเกิดจากการกระทำโดยโดยกรรมนั้นเกิดจาก ตัวตนเองที่กระทำ และเกิดจากกรรมวงศ์ตระกูลที่สืบสายเลือดมาถึงเรา กรรมใครกรรมมันจริง หรือ ท่านผู้อ่านบางท่านอาจเข้าใจว่ากรรมใครก็กรรมมัน กรรมเกิดจากการกระทำของตนเองนั้นถูกต้อง แต่ก็ไม่ซะทั้งหมด ความจริงแล้วกรรมที่ตัวตน เราต้องเจอส่วนหนึ่งเกิดมาจากกรรมของวงศ์ตระกูลที่สืบสายเลือดมาถึงเรา ท่านผู้อ่านอาจมองว่ามันไม่ยุติธรรม นี้เราต้องมาแบก รับภาระกรรมทั้งกรรมตนเอง และกรรมวงศ์ตระกูลอีกหรือ ค่อยๆคิดตามนะครับท่านผู้อ่านผ่อนคลาย เพราะเหตุการณ์ดังที่กล่าวมิใช้ว่าเกิดขึ้นทั้งหมด กรรมแบ่งเป็นกรรมได้ดังที่กล่าว คือ กรรมจากตนกระทำ กรรมจาก วงศ์ตระกูลที่สืบสายเลือดกรรม กรรมจากดวงวิญญาณเร่ร่อน โดยผู้เขียนจะเล่าและจำแนกให้ท่านให้อ่าน ดังนี้<O</O
<O</O
<O</O

กรรมเกิดจากตนเองกระทำ เป็นกรรมที่เราได้สร้างไว้ทั้งสิ้น และได้กลับคืนมาสนองเราตอนบุญหมดหรือกรรมแซงบุญ ตามคำสอนของชาวพุทธที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสสอนสืบทอดมา กล่าวว่ามนุษย์นั้นเกิดมาต้องอยู่ในศีลธรรมปฏิบัติแต่กรรมดี ธรรมที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ดังกล่าว มนุษย์ ที่นำมาปฏิบัติก็จะทราบว่าเป็นธรรมหลักๆ ที่ต้องปฏิบัติตามคำสอน แต่มนุษย์ปัจจุบันมีค่อยได้กระทำกรรมดีกันซักเท่าไร มีแต่การเบียดเบียนซึ่งกันและกัน บุญกับบาปมาพร้อมกันกับมนุษย์ กล่าวได้ว่า บุญวิ่งมาคู่กับบาป ไม่ทำดีบาปวิ่งแซงบุญ กรรมทำงานเกิดวิบากกรรมต่าง ๆ จะรักษาโรคกรรมนี้ได้คือ ปฏิบัติธรรม <O</O
<O</O
<O</O

กรรมจากสายเลือดกรรมที่สืบทอดมา นั้นอาจจะเป็นกรรมจากผู้ไห้กำเนิดที่ทำไว้ หรือกรรมจากปู่ย่าตาทวด และกรรมที่เกิดจากวิญญาณเร่ร่อนมาขอส่วนบุญ อาการเจ็บป่วยรักษาทางโลกไม่หาย รักษาทางธรรมหายนั้นมีมาก กรรมที่กล่าวเกิดจากโรคกรรม เกิดจากวิญญาณบรรพระบุรุษที่เสียชีวิตไปแล้วแต่ยังมีความทุกข์ทรมาน ในดวงจิตที่ผูกติดอยู่กับการกระทำตอนมีชีวิตบางดวงวิญญาณก็มาขอส่วนบุญกับลูกหลาน มาเกาะให้เจ็บป่วยเพื่อจะสื่อให้ลูกหลานได้รับรู้ถึงกรรม ที่ตนนั้นได้กระทำตอนมีชีวิต และดวงวิญญาณของตนต้องทุกข์ทรมาน จึงสื่อให้ลุกหลานได้รับรู้ การที่จะหายต่อโรคกรรมนี้ได้ก็ต้องรักษาด้วยการปฏิบัติธรรม<O</O
<O</O
กรรมที่เกิดจากดวงวิญญาณเร่ร่อน ที่ทุกข์ทรมาน มาสื่อบอกขอส่วนบุญกับผู้ที่มีสายใยบุญที่จะช่วยเหลือปลดปล่อยเขาได้ เขาจึงมาสื่อขอบุญ ในกรณีนี้เปรียบเทียบกันแล้วผู้เจ็บป่วยที่เกิดจากโรคกรรม ดวงวิญญาณที่มาเกาะให้เจ็บป่วยนั้น ส่วนมากจะเป็นดวงวิญญาณที่เคยมีสายใยผูกพันกันมา อาจะเป็น ญาติ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน ในอดีตชาติ หรือภพชาติไหนก็แล้วแต่ สายใยถึงกันก็สามารถสื่อขอส่วนบุญได้ หรือที่หมอเจ้าเข้าทรง คนโบราณ กล่าวกันว่า "ผีเข้า" การรักษาก็ต้องรักษาด้วยทางธรรม ท่านที่เจ็บป่วยจากโรคกรรมดังกล่าว รักษาไม่ถูกทางบ้างก็รักษาโดยเวทมนต์ไสยศาสตร์ ถ้าอาจารย์ที่ทำให้นั้น มีธรรมไม่มีความโลภก็ดีไปไม่ต้องต่อกรรมกันอีก แต่ถ้าอาจารย์ ที่ทำให้มีความโลภ ขับไล่ดวงวิญญาณแล้ว กลับไม่ปลดปล่อยวิญญาณ นั้นให้ไปเกิด กลับนำมา ทรมานใช้ให้ เป็นบริวารก็มีมาก ตัวผู้ป่วยที่ไปรักษา และหายจากโรคกรรม แต่ก็ยังเป็นเวรกรรมที่ต้องตามใช้ไม่มีวันหมด ทางออกที่ดีที่สุดคือ รักษาด้วยธรรม ตามที่พระพุทธเจ้าได้เผยแพร่สืบต่อมา คือสวดมนต์ ภาวนา นั่งสมาธิกรรมฐาน <O</O
<O</O
กรรมเกิดจากผู้ให้กำเนิด โดยสืบสายเลือดกรรม กรรมที่กล่าวเป็นกรรมสายตรงที่ส่งจากแม่สู่ลูก ดังที่ผู้เขียนจะเล่าถึง ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น ท่านผู้อ่านติดตามได้ดังต่อไปนี้<O</O
<O</O
<O</O
เรื่องเล่า สื่อวิญญาณเด็กแท้ง <O</O
<O</O
ในวันที่ 8/ส.ค/2552 เป็นวันที่ผู้เขียนได้กลับจากการรักษาตัวที่โรงพยาบาล สุขภาพก็เข้าที่เริ่มแข็งแรงดีแล้ว วันที่กลับมาถึงบ้านเริ่มมีอาการไม่ปกติเกิดขึ้นอีก ครั้นเนื้อครั้นตัวยังไงชอบกล แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนึกว่าเป็นอาการจากอาการเจ็บป่วยที่ตัวตนเป็น ได้เวลาเข้านอนก่อนนอนก็ได้สวดมนต์แผ่ส่วนกุศลอย่าที่เราเคยกระทำ และได้เข้านอนจิตอยู่ในภวังค์ ภาวนากำหนดลมหายใจจนจิตนิ่งและเริ่มจะหลับด้วยความอ่อนเพลีย แต่ยังไม่ทันได้หลับสนิท มีบางสิ่งมารบกวนไม่ให้หลับ กระสับกระส่ายเป็นอยู่หลายรอบมาก จิตก็พยายามสื่อว่าเป็นสิ่งใด การกระสับกระส่ายนั้น กลับกลายเป็นดวงวิญญาณเด็กเพิ่งเกิด มากวนมีทั้งหมดสองสามดวง ทั้งหญิงและชาย ได้รับทราบ แต่ด้วยความอ่อนเพลียและกล่าวว่าจะเอาอะไรอีก เพิ่งจะสวดมนต์แผ่เมตตาให้ไปก่อนนอน ผู้เขียนก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาสวดมนต์ภาวนาอีก ดวงวิญญาณเด็กนั้นได้มากวนประมาณสองสามรอบ ผู้เขียนได้ดุว่าในจิต ก็เลยหยุดไป รุ่งเช้าผู้เขียนได้ตื่นขึ้นจากการพักผ่อน ยังไม่ทันได้ล้างหน้าล้างตา ก็ได้นึกถึงเหตุการณ์เมือคืนก่อนหลับ ได้ตรองถึงเหตุการณ์ดังกล่าว เราก็สวดมนต์ภาวนา แผ่ส่วนกุศลให้ก่อนนอน ดวงวิญญาณพรายเด็กดวงที่ได้สัมผัสก็อุทิศส่วนบุญให้ไปแล้ว แล้วดวงวิญญาณเด็กที่เราพบเป็นใครมาจากไหน จิตก็ครุ่นคิดถามตัวเอง ก็ไม่ได้รับคำตอบ จึงนั่งสงบรวมจิตเป็นสมาธิ ในอิริยาบถ กึ่งนั่ง กึ่งนอน จิตสงบลงจึงสื่อกับสิ่งที่มารบกวนเมื่อคืนนี้ ได้ความประมาณว่า เขาเป็นวิญญาณที่จะได้มาเกิดแต่ถูกทำแท้ง บอกสถานที่ทำทั้งหมดโดยมีคนที่ชักนำคือ คุณแม่เรา ดวงวิญญาณเด็กเหล่านั้นไม่สามารถสื่อบอกคุณแม่เราให้รับรู้ทางตรงได้ มีสายใยมาถึงผู้เขียนคือลูก จึงมาสื่อเพื่อขอให้อุทิศบุญกุศลให้เขา ผูเขียนสดับถึงเหตุการณ์ดังกล่าวที่วิญญาณเด็กนั้นได้สื่อให้ทราบ จึงได้สวดมนต์ภาวนา และส่งบุญให้เขาโดยตรงโดยสวดจบก็ระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมคำสอน พระสงค์สาวกของผู้มีพระภาคเจ้า ให้ท่านอนุโมทนาบุญในพลังบุญที่เราได้สร้างและอุทิศส่วนกุศลให้โดยตรงโดยกล่าถึงวิญญาณเด็กเหล่านั้นให้ได้รับบุญ ผู้เขียนคิดว่าการอุทิศบุญกุศลให้กับดวงวิญญาณเด็กเหล่านั้นก่อนที่จะอุทิศถึงสิ่งอื่นนั้น เขาจะได้รับบุญเต็มที่ โดยไม่ต้องไปแย้งใคร เปรียบเทียบ ถ้าเราอุทิศบุญให้ดวงวิญญาณผู้ที่มีอายุมากกว่า หรือเทวดาที่มีบารมีมากก่อน กว่าจะถึงวิญญาณเด็กๆก็จะไม่ได้รับ

โดยผู้เขียนคิดและสรุปเองว่า ให้ดวงวิญญาณที่มีอายุมากกว่าก่อนให้วิญญาณเด็กๆก็จะมารับไม่ทัน เพราะวิญญาณเด็กตัวเล็กไม่ทันวิญญาณผู้ใหญ่ ผู้เขียนได้แผ่บุญกุศลให้กับดวงวิญญาณเด็กเหล่านั้นแล้ว คืนวันต่อมาในการพักผ่อนของผู้เขียนพักผ่อนได้ปกติโดยไม่มีวิญญาณเด็กที่กล่าวนั้นมารบกวนอีกเลย เรื่องเล่านี้ ผู้เขียนได้รับทราบจากจากคุณแม่มานานแล้ว ถึงการกระทำดังกล่าว ท่านทำไปเพราะไม่ได้คิดถึงผลกรรม และทำไปเพื่อที่จะได้เงินทองมาจุนเจือครอบครับ ตัวผู้เขียนได้รับทราบเหตุการณ์ดังกล่าว แต่คิดว่าบุญกุศลที่เราทำก็อุทิศให้อยู่เป็นประจำเขาน่าส่งให้เขาไปเกิดแล้ว แต่บุญที่เราอุทิศให้เขาก่อนหน้าที่จะอุทิศโดยตรงนั้นเขาได้รับเพียงน้อยนิดบุญไม่เพียงพอที่จะให้เขามีภพภูมิที่ดียิ่งๆขึ้นได้ อุทิศให้เขาตรงๆเขาสามารถรับบุญได้เต็มๆดวงวิญญาณเขาได้บุญเขามีภพภูมิที่สูงส่งได้ กว่าจะได้รับรู้ สื่อกับเขาได้ครอบครัวเราเรียกได้ว่าตกต่ำมาก กรรมในครั้งนี้ ทำให้ ครอบครัวผม ต้องแตกแยกพ่อต้องแยกกันอยู่กับแม่ ลูกทั้งสองของคุณแม่เลี้ยงไม่โต ผู้เขียนซึ่งเป็นลูกคนโตพอจะสร้างครอบครับและประคับประคองเป็นที่พึ่งให้คุณแม่ได้กลับต้องมีเหตุทำให้ช่วยเหลือท่านไม่ได้ แต่ยังดีที่ตัวผู้เขียน ปฏิบัติสวดมนต์ภาวนา สติปัญญาจึงเกิดพอที่จะตัดวิบากกรรมเหล่านั้นให้เบาบางลง
<O</O
"การปฏิบัติสวดมนต์ภาวนา กระทำแต่กรรมดี เป็นทางที่หลุดพ้น <O</O
ของพระพุทธเจ้าที่ทรงสองให้เรา ให้ปฏิบัติตาม จบเรื่องเล่า เรื่องสื่อวิญญาณเด็ดแท้ง"<O</O
<O

เรื่อง : ตะวัน<O</O<O</O<O</O<O

 

อนุโมทนา สาธุ
ขอกุศลผลบุญจากการให้ธรรมทานจงเป็นปัจจัยให้คุณ "เรืองตะวัน"
มีสุขภาพแข็งแรง...เพื่อทำความดี...เพื่อปฏิบัติธรรม ต่อไปนะคะ

 

โมทนาบุญ กับ คุณ baiiboom ด้วยนะค่ะ..สาธุ

เป็นกระทู้ที่ดีมากเลยค่ะ

 

อย่าเสียตัวดีที่สุดจะได้ไม่ต้องทำบาป
ทำแท้งท่าทางจะเจ็บมากนะ
เเล้วมดลูกจะดีอ่ะป่าว
มีลูกใหม่ได้ม้ายเนี่ยเวลาที่พร้อม

 

ผม เรืองตะวัน ยินดี และขอบคุณ

ผม เรืองตะวัน ยินดีและขอบคุณท่านผู้เปิดอ่าน กระทู้ สื่อวิญญาณเด็กแท้ง และขอขอบคุณ ทีมงานเว็บพลังจิต และ ( คุณ คมน์ ) ที่ช่วยปรับข้อความใส่รูปภาพ และนำเสนอกระทู้ผมเป็นกระทู้แนะนำ ติดตามอ่านเรืองราวผมได้ นามปากกา เรืองตะวัน "คนเปิดกรรม" ซึ่งมีเรื่องราวที่เขียนลงไว้ให้กับท่านผู้อ่านได้ติดตาม เปิดอ่านได้แล้ว วันนี้ ที่ห้อง ดู ดวง ทำนายฝันและเรื่องเล่าสวดมนต์ปลดปล่อยวิญญาณ ในกระทู้ห้อง เรื่อง ผี ผี คลิปผี
และมีเรื่องเล่ามากมายจากประสบการณ์จรองของตัวผมที่จะลงให้ท่านอ่านเร็วๆนี้ อาทิเช่น สื่อ วิญญาณเด็กแท้ง ตอนต่างๆซึ่งมีอีกประมาณ สอง สามเรื่องที่เป็นประสบการณ์จริง กำลังเรียบเรียงอยู่ สื่อพระญาณบารมีท่านเจ้าพระคุณ "สมเด็จโต" ในเรื่องเล่าพระคาถา "ชำระกรรมให้เบาบาง"ฯลฯ และอีกหลายๆเรื่องเล่า ที่กำลังเรียบเรียงอยู่ โปรดติดตามครับ<O</O
เรืองตะวัน <O</O
<O</O

 

สาธุ ขออนุโมทนาค่ะ บุญกุศลนี้จงอำนวยให้คุณและครอบครัวประสพแต่ความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมตราบชั่วนิพพานค่ะ สาธุ

 

พูดตรงๆนะ คนที่เคยรู้จักเห็นเคาทำแท้งมาหลายรอบ เค้าก็ยังกินดีมีสุข กินอิ่มนอนหลับ เวรกรรมตามทันยากจังล่ะ สงสัยจะบุญหนักศักดิ์ใหญ่กรรมชั่วถึงไม่กล้าตามทันมั้ง แบบว่าเห็นแล้วทุเรศลูกนัยตา แถมยังมีทรัพย์สินมาถลุงเป็นว่าเล่น

ทำใจกับบุญกรรม กับคนดีเนี่ยทำไมตามไวกันจัง กับคนชั่วเนี่ยยกว่าจะตามทันก็ตายอย่างสงบ

 

เป็นเรื่องเล่าที่สวดแทรกธรรมะไว้ได้อย่างดีเยี่ยมครับ อนุโมทนาครับ

 

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td class="font_02" align="left"> <!-- title -->อุทาหรณ์สอนใจ! ผู้หญิงท้องเมื่อไม่พร้อม

<!-- detail -->

ข้อมูลจาก

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต​

เรื่องราวอันหลากหลายของผู้หญิงที่ประสบปัญหา ตั้งท้องเมื่อไม่พร้อม ทำให้เราได้เรียนรู้ความจริงว่า รายละเอียดชีวิตของคนแต่ละคนและโอกาสที่แต่ละคนมีอยู่ ทำให้ปัญหาเดียว กัน ไม่ได้จบลงด้วยทางเลือกแบบเดียวกัน หากแต่ล้วนเป็นทางเลือกที่แตกต่างกันออกไป ตามแต่เงื่อนไขของชีวิตจะกำหนด เราอาจมีทางออกให้กับตัวเองอย่างหนึ่ง
เพื่อนเราอาจมีทางออกให้กับตัวเขาอีก อย่างหนึ่ง เขาไม่อาจนำความคิดของเขา เงื่อนไขชีวิตของเขา มาตัดสินปัญหาชีวิตของเราได้เช่นเดียวกัน …เราไม่อาจนำความคิดของเรา เงื่อนไขชีวิตของเรา ไปตัดสินปัญหาชีวิตของเขาได้ เพราะชีวิตของคนเราย่อมมีทางเดินที่แตกต่างกันออกไป อย่างเรื่องราวของเธอคนนี้ .... ก้อย
มีขีดสองขีดปรากฎชัดขึ้นมาบนแผ่นทดสอบ ฉันร้องไห้โฮ อยากตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด เป็นไปได้อย่างไรที่ฉันท้อง ฉันถูกไอ้คนใจชั่วข่มขืนแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
วันที่พ่อด่าทออย่างรุนแรงและไล่ฉันออก จากบ้าน เพื่อนคนหนึ่งพาฉันเข้ากรุงเทพเพื่อฝากทำงานในร้านขายอาหารย่านฝั่งธนฯ ฉันมีหน้าที่เสริฟอาหารและเครื่องดื่มให้ลูกค้า สี่วันแรกทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น ฉันเริ่มทำงานได้คล่องแคล่วมากขึ้น แต่ใจก็ยังอยากกลับบ้าน คิดถึงแม่ และหายโกรธพ่อแล้ว อยากรู้ว่าถ้ากลับไปบ้าน พ่อจะยังโกรธ จะไล่ฉันอีกไหม
วันที่ห้าของการทำ งาน อยู่ๆ ลูกค้าคนหนึ่งก็ถามขึ้นมาว่าคืนนี้ไปนอนกับเขาได้ไหม เขากระเป๋าหนักนะ ฉันสั่นหน้าด้วยความตกใจ ไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง รีบกลับเข้าหลังร้าน สักพักเฮียเจ้าของร้านเดินเข้ามาตาม เขาบอกให้ฉันไปกับลูกค้า ห้ามปฏิเสธ เด็กเสริฟทุกคนต้องทำงานนี้ทั้งนั้น ฉันไม่ยอม เฮียไม่ได้บอกฉันก่อน และถ้าฉันรู้ฉันจะไม่ทำงานร้านนี้อย่างแน่นอน

<dd>“หนูออกก็ได้” ฉันโพล่งออกไปเพราะหัวเด็ดตีนขาดฉันก็จะไม่ทำอย่างนี้
</dd><dd>“ใจเย็นๆ ก่อน เดี๋ยวปิดร้านแล้วค่อยคุยกัน” เฮียเสียงอ่อนลงก่อนเดินกลับไปหน้าร้าน เที่ยงคืนกว่า ร้านปิดแล้ว เฮียนั่งดื่มเบียร์รอคุยกับฉัน พอฉันนั่งลงปุ๊ป เด็กในร้านคนหนึ่งก็วางแก้วเบียร์ให้ตรงหน้า “ใจเย็นๆ จิบเบียร์เย็นๆแล้วคุยกันไปเรื่อยๆ เรื่องทุกเรื่องตกลงกันได้” เฮีย พูด ฉันเคยลองกินเบียร์กับเพื่อนๆ ไม่ค่อยชอบเพราะมันขมมากกว่าอร่อย แต่ก็ยกแก้วขึ้นจิบด้วยความเกรงใจ เฮียชวนคุย ถามเรื่องทางบ้าน เรื่องโน้นเรื่องนี้ เวลาผ่านไปแค่เดี๋ยวเดียวฉันเริ่ม รู้สึกง่วงนอนอย่างรุนแรง เสียงเฮียบอกว่าง่วงก็ไปนอนก่อนแล้วกัน จะเดินไปส่งห้องพักซึ่งอยู่หลังร้าน ฉันก้าวเข้าไปในห้องพัก เฮียเดินตามมาประชิดตัว แล้วหัวฉันก็หมุนติ้ว มองอะไรไม่เห็น สติดับวูบ …
พอเริ่มรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมา เฮียนั่งอยู่ปลายเตียง เขาบอกว่า เพิ่งรู้ว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่ ขอโทษที่ทำลายฉัน ขอรับผิดชอบทุกอย่าง แล้วเขาก็ลุกขึ้น บอกว่าเดี๋ยวจะกลับเข้ามา ฉันฉุกคิดขึ้นในใจ ถ้าเขากลับมาพร้อมคนอื่นๆ อีกล่ะ ฉันกำลังจะถูกรุมโทรมหรือเปล่า เรื่องราวที่เคยอ่านในหนังสือพิมพ์แว่บเข้ามาในหัว
สติกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว ฉันรีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วเดินเลาะออกไปทางหลังร้าน มอเตอร์ไซด์รับจ้างวิ่งผ่านมา ฉันรีบเรียกให้ไปส่งหน้าปากซอย ฉันโทรไปหาลูกพี่ลูกน้องที่สนิทกัน เขาย้ายมาอยู่กรุงเทพนานแล้ว แต่บ้านอยู่ไกลเกือบถึงพระประแดง เขาบอกทางให้ฉันขึ้นรถเมล์ไปหา …ฉันอยู่กับเขาได้เกือบเดือน ก็เดินทางกลับบ้านเพราะญาติส่งข่าวมาว่าพ่อหายโกรธแล้ว
ฉันกลับไปเรียนหนังสือต่อเพราะเปิดเทอม พอดี ทุกเย็นพอเลิกเรียนก็ไปเรียนพิเศษต่อเหมือนเดิม ชีวิตกลับเข้าสู่ความปกติอีกครั้ง มีเพียงลูกพี่ลูกน้องที่กรุงเทพคนเดียวเท่านั้นที่ฉันเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไร ขึ้นกับฉันบ้าง เราสัญญากันว่าจะเก็บเป็นความลับ เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป
ฉันกลับบ้านได้เกือบสองเดือน เพิ่งสังเกตว่าเมนส์ไม่มานานแล้ว พยายามนึกทบทวนถึงครั้งสุดท้ายที่เมนส์มา น่าจะสองสามเดือนมาแล้ว หรือว่าฉันจะท้อง
ฉันก้มลงมองขีดสอง ขีดบนแผ่นทดสอบอีกครั้ง ความคิดหมุนติ้ว ถ้าฉันเข้ากรุงเทพไปบอกเฮีย เขาจะยอมรับหรือเปล่าว่าเป็นลูกของเขา เขาจะเชื่อหรือว่าฉันไม่มีแฟน ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับใคร แล้วฉันจะต้องออกจากโรงเรียน หมดอนาคตไปเลยหรือเปล่าน้ำตาเริ่มไหล ฉันตั้งใจจะเรียนให้สูง พ่อแม่ก็ตั้งใจอย่างนั้นเพราะเขาเหลือลูกเพียงคนเดียว พี่ชายสองคนตายจากไปเพราะรถชนกันเมื่อปีที่แล้ว พ่อแม่ตั้งใจทุ่มเทให้ฉันเต็มที่ ฉันจะทำอย่างไรดี ตอนนี้ฉันท้องสามเดือนแล้วใช่ไหม สารพัดคำถามวิ่งวนอยู่ในหัว
หลายวันต่อมา ฉันตัดสินใจเด็ดขาดว่าต้องเอาออก ต้องหยุดการท้องนี้ให้ได้ ฉันไปที่ร้านขายยาที่เคยซื้อแผ่นทดสอบ ดูเหมือนไม่ต้องพูดอะไรมากคนขายก็จัดยามาให้เป็นชุด เขาบอกให้กินจนหมดทั้ง 6 เม็ด ถ้ายังไม่ออกให้กลับมาหาใหม่ ฉันกินยาทุกอย่างตามที่ร้านขายยาแนะนำ
ที่สุดฉันตัดสินใจเล่าเรื่องให้อาจารย์คน หนึ่งที่สนิทกันฟัง ตอนแรกอาจารย์อยากให้ไปแจ้งความ จะได้ไปขอให้หมอที่โรงพยาบาลทำแท้งให้ได้ แต่ฉันไม่กล้า ฉันไม่อยากให้ใครมารู้ว่าฉันโดนข่มขืน ในที่สุดอาจารย์รับปากว่าจะคิดหาทางช่วยเหลือแต่ยังอยากให้ฉันลองคุยกับแม่ ฉันยังไม่กล้าอยู่ดี
เพื่อนในกลุ่มก็ พยายามหาทางช่วย ครั้งหนึ่งเพื่อนให้ไปยืนบนสะพานสูงสัก 10 เมตรเห็นจะได้แล้วก็ถีบฉันตกน้ำ บางครั้งก็ให้ซ้อนมอเตอร์ไซด์แล้วพาไปทางที่เป็นหลุมเป็นบ่อ อีกคนแนะนำให้สูบบุหรี่ จากที่ไม่เคยสูบฉันกลายเป็นคนสูบได้คล่อง แต่สูบไปเป็นสิบๆ ซองก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นอาจารย์ให้เงินมาสี่พันบาท ฉันเอาเงินเก็บของตัวเองมาสมทบอีกสองพันรวมเป็นหกพันบาท เพื่อเดินทางไปอีกอำเภอหนึ่งที่เพื่อนไปสืบมาว่ามีบ้านที่รับทำแท้ง คืน นั้นฉันนอนร้องไห้ ในใจหนึ่งรู้สึกสงสารเด็กเพราะเริ่มดิ้นแล้ว ใจหนึ่งก็กลัวไปตาย ยังไม่ได้คุยกับแม่ แล้วถ้าตายไปพ่อแม่จะทำอย่างไร เขาจะไม่เหลือลูกไว้ดูแลยามแก่เฒ่าเลย อีกใจหนึ่งก็รู้สึกฮึดว่าต้องรอด ต้องได้กลับมาเรียนจนจบพร้อมเพื่อนๆ ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจว่าต้องเสี่ยง ตายเป็นตาย ยังไงก็ต้องลองดู
ราวกับอยู่ในฉากหนังไทยสมัยก่อน บ้านนั้นเป็นบ้านไม้โทรมๆ มียายแก่ๆ นั่งอยู่ในบ้าน แกถามว่ากี่เดือนแล้ว ฉันบอกจะหกเดือนแล้ว แกบอกสบายมาก แปดเดือนยังเคยช่วยมาแล้ว ยายให้ฉันเปลี่ยนไปใส่ผ้าถุง นอนบนเสื่อเก่าๆ ชันขาขึ้น แล้วแกก็ใช้มือล้วงเข้าไปในช่องคลอด ถุงมือก็ไม่ได้ใส่ แต่ตอนนั้นฉันไม่นึกถึงความสะอาดหรือสกปรกอะไรทั้งสิ้นทั้งปวง ยายบอกว่าจะใส่สายยางเข้าไปในมดลูกและฉีดน้ำยาอะไรสักอย่าง แต่เวลาก็ผ่านไปถึงสี่ชั่วโมงโดยยังไม่สามารถสอดสายยางเข้าไปได้ ฉันเริ่มเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ ตลอดเวลามีเลือดไหลไม่ยอมหยุด ยายให้เพื่อนฉันคอยหั่นมะนาวจิ้มเกลือให้ฉันกินทั้งเปลือก ในที่สุดก็บอกว่าสายยางเข้าไปได้แล้ว แกเริ่มฉีดน้ำยากลิ่นเหม็นอย่างกับยาฉีดศพ ฉันเริ่มรู้สึกร้อนภายในท้อง ยายบอกว่าให้ลุกขึ้นได้ ใส่ผ้าอนามัยเอาไว้กันเลือดและน้ำยาไหลออกมาเลอะเทอะ หลังจากนี้จะแท้งเอง แต่ถ้ายังไม่แท้งให้กลับมาจะรับผิดชอบทำต่อให้
ฉันอ่อนเปลี้ยไปหมดทั้งร่างกายและจิตใจ พยายามไม่คิดอะไรมาก มุ่งอยู่อย่างเดียวว่าต้องแก้ปัญหาให้ได้ คืนนั้นฉันไม่กล้ากลับบ้าน ไปนอนที่บ้านเพื่อน วันรุ่งขึ้นมีเลือดออกมาจากช่องคลอดเต็มไปหมด กลิ่นเหม็นเหมือนกลิ่นน้ำหนอง ฉันกลัวแทบขาดใจรีบไปที่โรงพยาบาล พอหมอมาดูปุ๊บก็ด่าฉันเสียใหญ่โต ฉันยอมรับกับหมอว่าไปทำแท้งมา อ้อนวอนให้ช่วยฉันที ในที่สุดหมอก็ยอมฉีดยาให้ ฉันต้องฉีดยาทุก 4 ชั่วโมง วันรุ่งขึ้นเขาพาฉันไปอัลตราซาวน์ ปรากฎว่าเด็กยังอยู่ปกติดีทุกอย่าง หมอบอกว่าเหมือนปิดประตูฉีดน้ำ ไม่เข้าในมดลูกเลย แต่เข้าไปในช่องท้อง ทำลายอวัยวะทุกส่วน ถ้ามาช้ากว่านี้จะตกเลือดจนช็อค ตายได้เลย หมอบอก
ฉันนอนอยู่โรงพยาบาลรวมสามคืน ไม่มีใครมาเฝ้า แม่รู้แล้วเพราะให้ลูกพี่ลูกน้องไปบอก แต่แม่คงไม่กล้ามาเพราะกลัวพ่อจะรู้ เป็นช่วงเวลาที่ใจมันช้ำที่สุด เห็นคนไข้คนอื่นมีญาติมาดูแล พยาบาลก็พูดจาดีๆด้วย ส่วนฉัน พยาบาลแทบจะไม่มาจับต้องตัวเลย
พอออกจากโรงพยาบาล ฉันกลับเข้าบ้าน ใส่สเตย์รัดท้องเอาไว้ บอกพ่อว่าจะเข้ากรุงเทพมาหาญาติ พ่ออนุญาต
“กลับมาคนเดียวนะ” แม่กระซิบบอกกำชับ จากนั้นเพื่อนคนหนึ่งก็พาเข้ากรุงเทพ ตามคำแนะนำของอาจารย์ที่อ่านเจอในนิตยสารว่ามีบ้านพักฉุก
เฉินอยู่ที่ดอนเมือง ตอนนี้ฉันยังพักอยู่ที่บ้านพักนี้ ยังไม่แน่ใจนักว่าจะยกเด็กหรือจะเลี้ยงเอง ช่วงแรกๆที่รู้ว่าท้อง ฉันเคยดุด่า ไล่ให้เขาออกไปจากท้องฉัน เคยทุบ เคยตี จนตัวเองเจ็บ แต่หลังๆมานี่ ฉันเริ่มสงสาร พูดจาดีๆกับเขา ยังไงก็อุ้มเขามาเจ็ดแปดเดือนแล้ว
ฉันนึกย้อนกลับไปดู ปัญหาทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะมีชะตาชีวิตอย่างนี้ ฉันไม่เคยเที่ยวเตร่ออกนอกลู่นอกทาง ไม่เคยคบเพื่อนชาย เป็นเด็กเรียน ช่วยอาจารย์ทำกิจกรรมมาตลอด มาทบทวนดู จริงๆแล้วสิ่งที่ทำให้ฉันตัดสินใจทำแท้งมันมาจาก 2 อย่าง อันดับแรกเลยฉันกลัวพ่อแม่อับอายขายขี้หน้าชาวบ้าน อย่างที่สองก็คืออนาคตของฉันเอง ถ้าเก็บเด็กไว้ ฉันก็ต้องหยุดเรียน เพื่อนๆเรียนกันจบ แต่ฉันกลับเรียนไม่จบ จะกลายเป็นตัวประหลาดที่ถูกชาวบ้านจับตามองและซุบซิบนินทา
นี่คือเรื่องราวของก้อย . . เรื่องราวประสบการณ์ของหญิงสาวที่ก้าวพลาดและเป็นอุทาหรณ์เตือนใจให้กับวัยรุ่นสมัยนี้ได้เป็นอย่างดี
</dd>
</td> </tr> <tr> <td class="font_02">

<iframe src="http://www.bluegy.com/iframe-service.php" noresize="" hspace="0" vspace="0" marginheight="0" marginwidth="0" frameborder="0" height="90" scrolling="NO" width="728"></iframe>
<iframe src="http://www.bluegy.com/banner/apc3_nipa.php" border="0" marginwidth="0" marginheight="0" frameborder="no" height="130" scrolling="No" width="550"></iframe>
<script type="text/javascript"><!-- np_ad_client = 'AID07042307'; np_ad_width = '600'; np_ad_height = '100'; np_color_border = 'FFFFFF'; np_color_bg = 'E0E0E0' np_color_link = '0000FF'; np_color_url = '008000'; np_color_text = '000000'; np_advertise = 3; np_ad_amount = (np_advertise-1); np_slide = 0; /*0=noslide,1=slide*/ np_exclusion_link='administrator';/*for WYSIWYG*/ /*ถ้าเจอ link นี้จะยังไม่ทำงาน*/ //--></script> <script type="text/javascript" src="http://tns.nipa.co.th/pagead/h.js"> </script><iframe name="http://news.bluegy.com/3426-%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%83%E0%B8%88!%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A1/" src="http://tns.nipa.co.th/pagead/h.php?amount=2&client=AID07042307&slide=0&dt=1252380059958&format=600x100&color_bg=E0E0E0&color_text=000000&color_link=0000FF&color_url=008000&color_border=FFFFFF&color_opposite=000000&t=07042307&u_h=768&u_w=1024&u_ah=734&u_aw=1024&u_cd=32&u_tz=-720&u_his=3&u_java=true&u_nplug=15&u_nmime=63" marginwidth="0" marginheight="0" vspace="0" hspace="0" allowtransparency="true" style="border-bottom: 1px solid rgb(255, 255, 255);" frameborder="0" height="100" scrolling="no" width="600"></iframe> ​

</td> </tr> <tr> <td> </td></tr></tbody></table>

 

ไม่ได้บุญแน่นอนทำแท้งน่ะ
ตีแผ่การทำแท้ง

 

อนุโมทนาสาธุ
สัตว์โลกน่าสงสาร
ตามืดบอด
เวียนว่ายตายเกิด
ไม่พบแสงสว่างสักที

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ ขอให้สุขภาพกายและใจแข็งแรงค่ะ จะได้มีแรงทำในสิ่งที่คุณบอลอยากทำ เอาใจช่วยค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ
ถ้ามีใครที่คิดจะทำแท้ง ถ้าได้อ่านข้อความนี้ก็ขอให้คิดใหม่เถอะค่ะ
เด็กไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วย อย่าเอาแค่ความสุขชั่ววูบบวกกับความไม่ตั้งใจให้เค้าเกิดมาทำลายชีวิตเค้าเลย มันบาปมากๆ

 

ขอบคุณที่แนะนำให้อ่านกระทู้นี้นะคะน้องบอล
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุ ค่ะ

อย่างที่เค้าบอกกันมา กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมสนอง

 

ขอดวงวิญญาณทุกๆดวง จงไปสู่ภพภูมิตามกำลังบุญของแต่ละท่านด้วยเทอญ

 

ได้อ่านคำแนะนำของคุณบอลแล้วไม่อยากจะเชื่อเลยนะคะว่าจะเกี่ยวพันกันจริง ๆ เพราะครอบครัวของตนเองก็เป็นแบบคุณบอลเหมือนกัน แม่ของตนเองเคยทำแท้ง ไป 1 คน และ เคยให้ลูกสาวที่เพ่งจะคลอดให้คนอื่นไป เนื่องจากแม่บอกว่าตอนนั้นมีคนอยากได้ลูกพอดีกับที่แม่ไม่พร้อมจะเลี้ยงเขานะค่ะ ปัจจุบันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะค่ะว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง จะสุขหรือทุกข์
ในขณะนี้ครอบครัวของเรามีปัญหาเรื่องหนี้สินภายในครอบครัวค่อนข้างเยอะ เท่าที่จำความได้ แม่ของตนเองมีหนี้สินมาตลอดแม้จะมีคนช่วยเหลือให้แต่ก็ไม่หมดเสียทีค่ะ ก็รู้สึกท้อเหมือนกันนะค่ะ แม่ค้าขายก็ไม่ดีเท่าไร มีรายรับน้อยกว่ารายจ่าย ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะมีโอกาสหมดหนี้มั้ยนะค่ะ สรุปก็ไม่แน่ใจนะค่ะว่ามันเป็นเพราะสาเหตุของการทำแท้งหรือเปล่า แต่ก็เคยแนะนำให้แม่ถวายสังฆทานและของเล่นให้ลูกที่ตายไป แต่ก็ไม่ได้ทำบ่อยเท่าไรค่ะ ถ้าคุณบอลมีคำแนะนำอะไร รบกวนช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ
ขอความอนุเคราะห์ค่ะ

 

ผมขออนุโมทนาคุณวัตสุพล
ขอให้คุณหายป่วยโรคเบาหวาน
เป็นปกติเร็วๆครับ

วัตสุธรรม