ฆ่าตัวตายหนีกรรมได้จริงหรือ?

.
.
ประเทศฮังการี เป็นประเทศที่มีการฆ่าตัวตายสูงสุดอันดับ ๑ ของโลก โดยมีอัตราส่วนสูงถึง ๓๘.๖ : ๑๐๐,๐๐๐ คน
อันดับ ๒ คือ ประเทศศรีลังกา ในขณะที่ ประเทศไทยนั้น ข้อมูลจากองค์การอนามัยโลกปี ๒๕๔๘ มีผลสำรวจพบว่า อยู่ในอันดับ ๗๑ ของโลก เฉลี่ยพบปีละ ๔,๖๒๒ ราย หรือวันละ ๑๓ คน โดยมีช่วงอายุอยู่ในระหว่าง ๑๕-๒๔ ปี
จังหวัดที่มีการฆ่าตัวตาย ๕ อันดับแรก ได้แก่ เชียงใหม่ ลำพูน เชียงราย ระยอง และจันทบุรี
ข่าวและภาพข่าว ที่มักปรากฏบนหน้าหนังสือพิมพ์ คือ ผู้มีความรู้ ยิ่งเรียนสูง ยิ่งรู้มาก กลับฆ่าตัวตาย ซึ่งล่าสุดก็มีผู้พิพากษาท่านหนึ่งฆ่าตัวตาย

ครั้งหนึ่ง พระพยอม กัลยาโณ วัดสวนแก้ว ได้ออกมาเทศน์อย่างดุเดือดว่า
"ใครที่คิดฆ่าตัวตาย ให้อายหมาบ้าง หมาขนาดเป็นขี้เรื้อน ถูกหมาอื่นรุมกัด ฯลฯ กลับไม่มีความคิดที่จะไปโดดตึกตาย ซึ่งด่าว่า พวกสมองหมา ปัญญาควายก็ไม่ได้ เพราะควายมันก็ไม่เคยคิดฆ่าตัวตาย"

"การฆ่าตัวตาย" ตามหลักทางพุทธศาสนาถือว่า เจตนาเท่านั้นเป็นกรรม คือ หากทำอันใดด้วยเจตนา จะปรารถนาดี หรือปรารถนาร้าย ถือว่า ต้องพร้อมด้วยเจตนา การฆ่าตัวตายของท่านไม่สำเร็จด้วยความพยายาม หรือด้วยความกลัวหากพยายามแล้ว แต่ไม่สำเร็จนั้น เจตนาของท่านถือว่า เป็นเจตนากรรม (คือทำด้วยความประสงค์) นั้นเป็นบาป
หลักการฆ่าตัวตายอันถือว่าเป็นการฆ่าสัตว์มีชีวิตให้ตายที่ทำแล้วเกิดผลตามแนวพุทธ ปาณาติบาตนั้นมีองค์ ๕ คือ
๑.ปาโณสัตว์มีชีวิต (ตัวเราก็เป็นสัตว์มีชีวิต)
๒.ปาณสญญิตาตนรู้ว่าสัตว์มีชีวิต (รู้ว่าตนเองมีชีวิต)
๓.วธกจิตตํมีจิตคิดจะฆ่า (ประสงค์ที่จะฆ่าตัวเอง)
๔.อุปกกโมมีความพยายาม (ลงมือฆ่าตัวเอง) และ
๕.เตนมรณํสัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น (ตัวตายตามประสงค์)
ถ้าหากองค์ทั้ง ๕ สำเร็จครบทุกข้อ ถือว่าเจตนานั้นเป็นบาป และมีผลส่งถึงอนาคตหรือชาติต่อๆ ไป
ผู้ป่วยเป็นโรคร้าย หรือโรคเรื้อรัง รักษาไม่หาย จึงฆ่าตัวตายหนีโรคร้าย เป็นบาป เพราะหนีการชดใช้กรรมฝ่ายอกุศล การฆ่าการทำร้ายร่างกายคน หรือสัตว์ เมื่อหมดกรมบาปจากนรกแล้ว (ในกรณีที่ตกนรก) มาเกิดเป็นคน จะมีโรคประจำตัว ส่วนจะเป็นโรคมาก โรคน้อย โรคร้ายแรง หรือไม่ร้ายแรง อยู่ที่ทำบาปมามากน้อยเพียงใด
ทำให้เขาบาดเจ็บมากน้อย ทรมานเพียงใดเราก็ได้รับเพียงนั้น ครั้นถึงเวลาต้องชดใช้กรรมบาปต้องมีโรคร้ายติดตัวรักษาไม่หาย กลับฉลาด หนีกรรมบาป ด้วยการฆ่าตัวตายก็เหมือนผู้พิพากษาตัดสินความผิดให้ชดใช้กรรมบาปในคุก ๒๐ ปี หรือตลอดชีวิต แต่แหกคุกหนีออกมาได้ โทษเดิมก็ยังไม่หมด ต้องชดใช้ต่อไป แต่ต้องเพิ่มโทษใหม่ที่หนีการลงโทษให้ติดคุก
กรณีการฆ่าตัวตายหนีโรคร้ายก็เช่นกัน กรรมเขาให้เกิดมาชดใช้กรรมบาป ที่ทำร้ายคนทำร้ายสัตว์ ความไม่รู้จึงหนี จึงต้องได้โทษเพิ่ม โทษเก่าก็ไม่หมดโทษใหม่ก็มา
โทษเก่า คือ เมื่อเกิดมาใหม่ก็โรคร้ายหรือขี้โรคติดตัวตั้งแต่เด็ก หรือเล็กๆ เพราะเป็นคดีค้างเก่า
โทษใหม่ คือ ฆ่าตัวตายหนีโรค ต้องเกิดมาฆ่าตัวตายต่อไปอีก ๕๐๐ ชาติ หรืออีกหลายชาติ
มนุษย์แม้จะยกย่องตัวเองว่า เป็นสัตว์ประเสริฐ มีสมองดีเลิศกว่าสัตว์ทั้งปวงในโลก แต่ในเรื่องฆ่าตัวตาย มนุษย์กลับกลายเป็นว่า เป็นสัตว์ชนิดเดียวที่มีสมองคิดเรื่องฆ่าตัวตาย ไม่อาจเปรียบเทียบกับเชื้อโรคเชื้อรา ที่มนุษย์พยายามหาวิธีการฆ่า ในขณะที่ตัวมันเองไม่ยอมตายง่ายๆ พยายามทุกวิถีทางที่จะปรับตัวเองพัฒนาตัวเอง จนในที่สุดยาปฏิชีวนะไม่สามารถทำลายมันได้อีกต่อไป
ถ้ามองในมุมของการฆ่าตัวตาย มนุษย์ไม่น่าจะใช้คำว่าสัตว์ประเสริฐ สัตว์อื่นๆ (ยกเว้นมนุษย์) ต่างหากที่น่าจะเรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐ

ฆ่าตัวตายในพระไตรปิฎก

พระอาจารย์เกษมสุข เขมสุโข วัดประดู่ธรรมาธิปัตย์ และพระนักแต่งเพลงเทศน์ อธิบายไว้ว่า ฆ่าตัวตายทำไมต้องบาป ในเมื่อมันก็ตัวของเรา เราไม่ได้ไปทำคนอื่นให้เป็นอันตราย ถ้าเกิดชาตินี้ชาติเดียวก็ไม่บาป แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ คนเกิดมานับภพนับชาติไม่ได้ เกิดมาแต่ละชาติก็ทำทั้งดีและไม่ดี ทำทั้งบุญและบาป การฆ่าตัวตายนั้นถือว่า บาปอย่างยิ่ง และถือว่าเป็นการทำกรรมอย่างหนักด้วย
ทั้งนี้ เพราะยังไม่ถึงอายุขัย ยังไม่ถึงเวลาตาย เช่น อายุขัยของคนนี้ต้องตายตอน ๕๐ ปี แต่ฆ่าตัวตาย หรือมีอุบัติเหตุให้ตายตอนอายุ ๒๕ ปี เวลาที่เหลืออีก ๒๕ ปี ต้องเป็นวิญญาณจร จะไปทางบุญที่ทำก็ไม่ได้ ไปทางบาปที่ทำก็ไม่ได้ ไปเกิดก็ไม่ได้ เพราะยังไม่ถึงเวลาตายนั่นเอง
ในพระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ วัตถูปมสูตร เล่ม ๔ ปรากฏข้อความดังนี้
พระผู้มีพระภาคจึงตรัสดังนี้ว่า ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ผ้าที่เศร้าหมองมลทินจับ ช่างย้อมพึงนำเอาผ้านั้นใส่ลงในน้ำย้อมใดๆ คือ สีเขียว สีเหลือง สีแดง หรือสีชมพู ผ้านั้นพึงเป็นของมีสีที่เขาย้อมไม่ดี มีสีมัวหมอง ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร? เพราะผ้าเป็นของไม่บริสุทธิ์ ฉันใด เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันหวังได้ ฉันนั้น
ผ้าที่บริสุทธิ์สะอาด ช่างย้อมพึงนำเอาผ้านั้นใส่ลงในน้ำย้อมใดๆ คือ สีเขียว สีเหลือง สีแดง หรือสีชมพู ผ้านั้นพึงเป็นของมีสีที่เขาย้อมดี มีสีสด ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร? เพราะผ้าเป็นของบริสุทธิ์ ฉันใด เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้ ฉันนั้น
คนทั่วไปก่อนฆ่าตัวตาย จิตจะน้อมไปในทางโทสะอย่างแรงกล้า (ความโกรธ เศร้า หดหู่ หมดหวัง กลัว ความทุกข์ทางใจทั้งหลาย) เพราะธรรมดาแล้ว ชีวิตของตนย่อมเป็นที่รักยิ่งของคนทั่วไป
คนทั่วไปนั้น เมื่อรู้ตัวว่า ความตายกำลังจะมาถึง จะมีความหวาดหวั่น พรั่นพรึง กลัวตาย และจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ แม้จะต้องอยู่อย่างยากลำบาก ก็ยังดีกว่าจะต้องตายไป แม้สัตว์ทั้งหลายก็ยังดิ้นรนเพื่อหนีความตาย
ดังนั้น คนที่จะสามารถฆ่าตัวตายได้นั้น จะต้องถูกความทุกข์ทางใจ (ทุกทางใจทุกชนิด เป็นจิตที่มีโทสะเป็นมูล) ครอบงำในขณะนั้นอย่างรุนแรง จึงจะสามารถทำลายชีวิตอันเป็นที่รักยิ่งของตนลงได้ ซึ่งความทุกข์ทางใจ หรือโทสะมูลจิตนี้ อาจจะมีสาเหตุจากเรื่องทางใจ หรือเรื่องทางกายก็ได้ เช่น อกหัก ผิดหวัง เป็นหนี้สินล้นพ้นตัว ความล้มเหลวในชีวิต ฯลฯ
เมื่อเป็นดังนี้แล้ว หลังจากตายไปก็ย่อมจะต้องไปเกิดในทุคติภูมิอย่างไม่ต้องสงสัย และด้วยความรุนแรงของไฟโทสะที่ครอบงำจิตใจนั้น ทุคติภูมิที่ว่าก็คงไม่พ้นนรกอย่างแน่นอน เพราะเป็นภพภูมิที่มีสภาพใกล้เคียงกับโทสะที่สุดนั่นเอง ดังนั้น ผู้ที่คิดสั้น จะยุติปัญหาด้วยการฆ่าตัวตาย ขอให้คิดดูให้ดี เพราะนอกจากจะต้องไปพบกับทุกข์ครั้งใหม่ในนรก ซึ่งเป็นทุกข์ที่รุนแรงกว่าแล้ว ยังเป็นการสร้างทุกข์ สร้างปัญหาให้กับคนอื่นๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ ให้ต้องรับความทุกข์ที่เขาไม่ได้ก่ออีกด้วย กรุณาให้ความเป็นธรรมกับเขาเหล่านั้นด้วย


ที่มา