ของสะสมส่วนตัว ดูเล่นๆ เพลิน

ขอขอบพระคุณค่ะที่ได้นำภาพพระเครื่องและเครื่องรางแท้ ๆ และที่สำคัญสวยทั้งนั้นมาให้ชมค่ะ นี่แหละผู้รู้จริงตัวจริงเลยค่ะ ได้ความรู้อีกเพียบเลย ขอบคุณพี่มากนะค่ะ

 

วันนี้ขอมาเล่าเรื่องกระสือให้ฟังต่อครับ
คุณตาผมเป็นคนราชบุรี เมื่อตอนตายังไม่แก่มากนักเป็นสัปเร่ออยู่ครับ มีคาถาอาคมพอสมควร (แต่ผมยังเด็กเลยไม่ได้มรดกความรู้และขออะไรไว้เลย) ที่แขนท่านสักเป็นรูปพญานาคตัวใหญ่ และแขนท่านยังสั่นอยู่ตลอดเวลา (ผมไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะรอยสักหรือโรคพากินสันครับ???)
วันนั้นท่านไปธุระต่างถิ่นกลับบ้านไม่ได้เพราะค่ำมืดแล้ว เดินมาเจอบ้านหลังหนึ่งกลางทุ่ง เลยคิดว่าจะเข้าไปขออาฤศัยพักแรม ก็เจอตายายแก่คู่หนึ่งให้การต้อนรับอย่างดี ซึ่งตอนนั้นตาผมก็ยังไม่รู้อะไรว่าทั้งสองเป็น...
จนเมื่อตกดึกมากแล้วตาผมอยากเข้าห้องน้ำ และห้องน้ำเป็นห้องแบบกลางทุ่ง ไกลห่างจากบ้านพอสมควรนะครับ มีสังกะสีเก่าๆ ทั้ง 4 ด้าน ตามหลักของคนมีคาถาอาคมบ้าง จึงใช้ไม้ขีดวงล้อมรอบตัวที่ส้วมนั้น ปรากฎว่านั่งๆ อยู่ได้เห็นดวงแสงวูบ ๆ จากไกลจนมาใกล้ทุกที และท่านก็รู้สึกว่าท่าทางไม่ดีสงสัยจะมีกระสือจะเข้ามากินสิ่งสกปรก และท่านก็ได้ยินเสียงร้องเมื่อเข้าใกล้ไม่ได้เพราะถูกคาถาที่กำกับไว้ สนฟ้าเริ่มสาง และเมื่อมันไปหนีแล้ว ท่านจึงกลับไปที่บ้าน จึงรู้ว่าทั้งสองตายายคู่นี้เป็นกระสือที่มาหานั่นเอง และบ้านหลังนั้นก็ไม่ใช่บ้านที่เห็นตอนกลางคืน มันเป็นแค่กอไม้เท่านั้นเอง
แถวนั้นเมื่อก่อนมีคนเห็นอยู่บ่อยๆ แวบๆ ไป มา บางครั้งก็โผล่มาให้คนเห็นด้วย แม่ผมยังเคยเจอตอนเด็กๆ เลยครับ เดี๋ยวนี้โชคดีที่เราไม่ค่อยได้เห็นอีกแล้วครับ
วันหลังจะเล่าเรื่องปอบให้ฟังอีกเรื่อง ให้มันหมดใส้หมดพุงกันไปเลยครับพี่น้อง

 

เอาแบบปอบหยิบ หลายๆภาค เวอร์ชั่นล่าสุดจะฉายตอนเย้น ช่อง 7
55555

 

มารอฟังครับ ชอบครับ สนุกๆ

 

ตอนผมไป โอซาก้า นอนเรียวกัง (โรงแรมแบบญี่ปุ่น) ประมาณตี 2 กว่าๆ รู้สึกตัวว่า มีคนคลานขึ้นมาบนตัว หนักมาก คลานจากปลายเท้าขึ้นมา รู้ว่าเป็นผู้หญิงผมยาว พอคลานขึ้นมาถึงเอว ผมถีบผ้าห่มสุดแรง จนผ้าห่มใหญ่ๆ ลอยติดข้างฝา (ห้องมันแคบๆ อยู่แล้ว) ผมรีบลุกขึ้นมาเปิดไฟ ดูกลอนประตู นึกว่า มีคนแอบเข้ามาในห้อง ที่ไหนได้ เงียบฉี่


ผมไม่ได้เอาพระไปด้วย เลยได้แต่สวด บทบูชาหลวงปู่ทวด กับ มงกุฎพระพุทธเจ้า เป่าไป 4 ทิศ แผ่เมตตา กำหนดลมคู่กับพุทโธ นอนหลับสบาย


ผีเมืองไทย ก็เจอมาเยอะ แต่ที่ ญี่ปุ่น นี่ ช่างใจกล้าจริงๆ เล่นกะใครไม่เล่น หึหึ (โดนเล่นซะก่อน แทบไม่ทันตั้งตัวเลย 55555)


ไม่รู้ว่า คุณเธอตายไปตั้งแต่สมัยไหน มาอย่างกับ จูออน

 

จัดให้ครับพี่วิเชียร และคุณ Jin และทุกท่านที่ติดตามฟังครับ

เรื่องนี้ผมเคยเล่าใน Web ไหนซักแห่งแล้วครับตอนเทศกาลฮาโลวีน เริ่มเลยนะครับ

ป้าผมชื่อป้าตุ๊น ตอนป้าผมสาวๆ อยู่แถวบ้านไร่ ราชบุรี เส้นทางลัดทางที่ไปอัมพวาได้นะครับ แถวนั้นสมัยก่อนก็มีแต่ทุ่งนาและที่รกร้างว่างเปล่าเยอะ สมัยนั้นป้าผมต้องดูแลแม่ผัวอยู่คนนึง รู้สึกว่าจะชื่อ ยายปลิก ก่อนที่ยายปลิกจะเป็นแบบนี้มีที่มาครับ คือ แถวบ้านแกมีต้นมะขามใหญ่ 2 ต้นอายุแก่มากแล้ว และแกไปงานนอกบ้านมา ขณะลงรถสองแถวตรงต้นมะขามนั้น แกได้เสียหลักล้มลง และตั้งแต่วันนั้นแกเหมือนกับไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป
แกได้เจ็บป่วยลงออดๆ แอดๆ มาเรื่อยๆ จนล้มหมอนนอนเสื่อลุกไม่ไหว ป้าตุ๊นคอยดูแลอยู่ตลอด ตอนกลางวันนอนอย่างเดียวลุกไม่ไหว ป้อนข้าวป้อนน้ำ ไม่ค่อยคุย พอตกดึกพูดมากขึ้น และบอกอยากกินของสดๆ ป้าผมก็ยังไม่เอะใจอะไร วันนึงมีชาวบ้านเอาเนื้อหมูที่ล้มมาแบ่งให้ตอนกลางวัน ซึ่งยายปลิกไม่น่าจะรู้เรื่อง แต่ไหงตอนตกดึกแกบอกได้หมดว่าอยากกินเนื้อสดๆ ที่เพิ่งได้มาเมื่อกลางวัน ช่วยไปทำแบบไม่สุกให้กินหน่อยได้ไหม ป้าผมก็ไม่ยอม ยายปลิกแกก็ดุด่า ทำตาขมึงขึงขังน่ากลัว แต่ป้าผมทำใจสู้เสือไม่กลัวก็ตวาดกลับบอกว่าคนป่วยห้ามกิน พอป้าผมเผลอเข้าไปในห้องหรือเข้าห้องน้ำ ยายปลิกแกลุกเหมือนคนปกติเข้าไปในครัว หยิบเนื้อสดนั้นกินอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งเป็นช่วงพอดีกับป้าตุ๊นออกมา ป้าแกแอบเห็นพอดี และแกก็รู้แล้วว่ายายปลิกโดนปอบเข้าแน่ๆ และรอจนกว่ายายปลิกจะเดินกลับมานอนเหมือนเดิม และป้าได้เดินออกมาเห็นคราบเลือดที่ติดตามปากอยู่บ้าง แต่แกก็ยังไม่ทำให้ยายปลิกรู้ ยังคงใช้วิธีใจดีสู้เสืออยู่ จะมาไม้ไหนก็ต้องพูดแบบดุๆ กลับ ทำให้ยายปลิกไม่กล้าเท่าไร
เวลาผ่านไปซักพักนึง ปอบมันคงกินภายในหมดแล้ว ร่างกายซูบผอม เหลือแต่กระดูก แล้วยายปลิกก็ตายลง..
นี่คือสิ่งที่ป้าผมได้เล่าให้ฟังคร่าวๆ คับพี่น้องครับ
ไปไหนมาไหนโปรดระวังครับสิ่งเร้นลับอยู่รอบตัวเรา มีสิ่งที่คอยช่วยเหลือเราเอาไว้บ้างไม่ต้องราคาสูงมากมายแต่ขอให้พุทธคุณใช้ได้ก็ OK แล้วครับอุ่นใจได้

 

จัดให้ครับพี่วิเชียร และคุณ Jin และทุกท่านที่ติดตามฟังครับ

เรื่องนี้ผมเคยเล่าใน Web ไหนซักแห่งแล้วครับตอนเทศกาลฮาโลวีน เริ่มเลยนะครับ

ป้าผมชื่อป้าตุ๊น ตอนป้าผมสาวๆ อยู่แถวบ้านไร่ ราชบุรี เส้นทางลัดทางที่ไปอัมพวาได้นะครับ แถวนั้นสมัยก่อนก็มีแต่ทุ่งนาและที่รกร้างว่างเปล่าเยอะ สมัยนั้นป้าผมต้องดูแลแม่ผัวอยู่คนนึง รู้สึกว่าจะชื่อ ยายปลิก ก่อนที่ยายปลิกจะเป็นแบบนี้มีที่มาครับ คือ แถวบ้านแกมีต้นมะขามใหญ่ 2 ต้นอายุแก่มากแล้ว และแกไปงานนอกบ้านมา ขณะลงรถสองแถวตรงต้นมะขามนั้น แกได้เสียหลักล้มลง และตั้งแต่วันนั้นแกเหมือนกับไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป
แกได้เจ็บป่วยลงออดๆ แอดๆ มาเรื่อยๆ จนล้มหมอนนอนเสื่อลุกไม่ไหว ป้าตุ๊นคอยดูแลอยู่ตลอด ตอนกลางวันนอนอย่างเดียวลุกไม่ไหว ป้อนข้าวป้อนน้ำ ไม่ค่อยคุย พอตกดึกพูดมากขึ้น และบอกอยากกินของสดๆ ป้าผมก็ยังไม่เอะใจอะไร วันนึงมีชาวบ้านเอาเนื้อหมูที่ล้มมาแบ่งให้ตอนกลางวัน ซึ่งยายปลิกไม่น่าจะรู้เรื่อง แต่ไหงตอนตกดึกแกบอกได้หมดว่าอยากกินเนื้อสดๆ ที่เพิ่งได้มาเมื่อกลางวัน ช่วยไปทำแบบไม่สุกให้กินหน่อยได้ไหม ป้าผมก็ไม่ยอม ยายปลิกแกก็ดุด่า ทำตาขมึงขึงขังน่ากลัว แต่ป้าผมทำใจสู้เสือไม่กลัวก็ตวาดกลับบอกว่าคนป่วยห้ามกิน พอป้าผมเผลอเข้าไปในห้องหรือเข้าห้องน้ำ ยายปลิกแกลุกเหมือนคนปกติเข้าไปในครัว หยิบเนื้อสดนั้นกินอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งเป็นช่วงพอดีกับป้าตุ๊นออกมา ป้าแกแอบเห็นพอดี และแกก็รู้แล้วว่ายายปลิกโดนปอบเข้าแน่ๆ และรอจนกว่ายายปลิกจะเดินกลับมานอนเหมือนเดิม และป้าได้เดินออกมาเห็นคราบเลือดที่ติดตามปากอยู่บ้าง แต่แกก็ยังไม่ทำให้ยายปลิกรู้ ยังคงใช้วิธีใจดีสู้เสืออยู่ จะมาไม้ไหนก็ต้องพูดแบบดุๆ กลับ ทำให้ยายปลิกไม่กล้าเท่าไร
เวลาผ่านไปซักพักนึง ปอบมันคงกินภายในหมดแล้ว ร่างกายซูบผอม เหลือแต่กระดูก แล้วยายปลิกก็ตายลง..
นี่คือสิ่งที่ป้าผมได้เล่าให้ฟังคร่าวๆ คับพี่น้องครับ
ไปไหนมาไหนโปรดระวังครับสิ่งเร้นลับอยู่รอบตัวเรา มีสิ่งที่คอยช่วยเหลือเราเอาไว้บ้างไม่ต้องราคาสูงมากมายแต่ขอให้พุทธคุณใช้ได้ก็ OK แล้วครับอุ่นใจได้

 

ครับ ผมถึงว่ายังไงๆก็ต้องมีเบี้ยเเก้ติดตัว ไปไหนมาไหนค่อยอุ่นใจหน่อย กันลมพัดลมเพ

ผีสาวเเบบพี่หมอเจอ ถ้าสวยละก็ เเหล่มเลย เล่นบทพระเอกโปเยโปโลเยดีกว่า

 

คุณจิน เล่นบทพระเอกต้องตามนี้เลย
ถ้าเวลาดึกๆ มีคนคลานขึ้นมาบนตัว คลานจากปลายเท้าขึ้นมา รู้ว่าเป็นผู้หญิงผมยาว พอคลานขึ้นมาถึงเอว จัดตามคำขอเลย ให้รู้ว่าหนุ่มไทยไม่ยอมเสียดุลย์แก่ผู้หญิงญี่ปุ่น

 

ผมยังเก็บ นามบัตร ที่มีแผนที่ของโรงแรมนั้น เอาไว้เป็นที่ระลึกอยู่เลย คุณน้องจิน สนใจไหมละ ผมจะส่งไปให้ (จดเลขห้องเอาไว้ด้วย เผื่อกลับไปเที่ยวใหม่คราวหน้า)


ลองแบบที่ ท่านวิสุทโธ พูดก็ได้ ไม่ให้เสียดุลย์


ดูซิว่า จะมาแบบใน โปเยโปโลเย รึป่าว แล้วถ้าแน่จริง ก็ไม่ต้องพกของดีไปด้วยเลยนะ ทั้ง เบี้ยแก้ ตะกรุด พระเครื่องใดๆ ก็ไม่ต้อง (เอา ปลัดขิก ติดตัวไปได้อันเดียว) ... จะได้รู้ว่า ผีสาวญี่ปุ่น จะเหมือนใน หนังผีจีน หรือ หนังผีญี่ปุ่น กันแน่ เหอๆ (แหย่เล่นนะ)



นี่เลยที่นี่เลย ถ้ำเย็นสุดใจ ที่ วัดพุทธพรหมปัญโญ (วัดถ้ำเมืองนะ) อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ โดนกันมาเยอะแล้ว พระธุดงค์ ก็ไม่เว้น เล่นเอาซีดเลย

 

ไปวัดพุทธพรหมปัญโญ รอบที่แล้ว ยังไม่ได้ นอนที่ถ้ำเลย ค่ะ
ไม่รู้ว่าจะนอนได้ ไม่งั้น นอนแล้ว เห็นมีแต่พระ กับผู้ชายนอนกันส่วนใหญ่ค่ะ
เพิ่งรู้ตอนจะกลับแล้ว จากพี่เปิ้ล ว่าผู้หญิง ก็นอนที่ถ้ำได้ ค่ะ ,, ^^ ,,

 

จัดมาครับ ว่าเเต่สวยไหมครับ
ปลัดขิก ไม่มีครับ มีเเต่นายอำเภอ

 

เบี้ยหลวงพ่อไพล พอจะมีจุดสังเกตุไหมครับ พวก ตัวหอย ลักษณะไหลของปรอท การเลี่ยมเงิน พอจะสอนให้ได้ไหมครับ สนใจครับ

 

จัดให้ผมด้วยคนดิครับพี่ๆ

 

เด่วพรุ่งนี้..จัดให้
ขอโทรไปสอบถามคุณกล้า สายตรงหลวงปู่ใจ สมุทรสงคราม
น้องเค้าเคยเล่าให้ฟังเหมือนกันนานแล้ว..

 

เบี้ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคเหนือ

เบี้ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคเหนือ
แม่กลอง จ.สมุทรสงคราม

ท่านสร้างมาตั้งแต่ประมาณปีพ.ศ.2480 กว่า..
จนถึงประมาณปีพ.ศ.2507

ลักษณะเบี๊ยแก้จะมี 3 รูปแบบ
1.เบี๊ยเปลือย
2.เบี๊ยหุ้มแป๊ะตั๊ง
3.เบี๊ยหุ้มเงิน

การสร้างเบี๊ยแก้ของหลวงพ่อไพลจะแตกต่างจากสำนักอื่น ตรงที่จะใช้ผงยาผสม กับครั่งที่ใช้อุดปรอทเบี๊ยแก้ ดังนั้นการดูผงยาผสมครั่งของเบี๊ยแก้ของสำนักวัดบางแคเหนือ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพราะสำนักอื่นจะใช้ครั่งอุดปรอทเบี๊ยแก้อย่างเดียว และเบี๊ยแก้สำนักนี้ จะไม่มีการหุ้มถักเชือกเด็ดขาด

การดูผงยาที่ผสมครั่งที่ใช้อุดปรอทเบี๊ยแก้ พิจารณาถึงความเก่า แห้ง ของผงยาที่ผสมครั่งเป็นสำคัญ เพราะถ้าเป็นเบี๊ยแก้ที่จัดสร้างขึ้นภายหลังจากหลวงพ่อไพลท่านมรณภาพ ผงยาที่ผสมครั่ง จะใหม่สด ไม่มีความเก่าและแห้ง

ราคาประมาณการของเบี้ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคเหนือ
1.เบี๊ยเปลือย ราคาประมาณ หลักร้อยแก่
2.เบี๊ยหุ้มแป๊ะตั๊ง ราคาประมาณ พันกว่า
3.เบี๊ยหุ้มเงิน ราคาประมาณ สามพัน
เบี้ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคเหนือ แม่กลอง จ.สมุทรสงคราม เป็นเบี๊ยแก้ของดีราคาถูกสำหรับคนที่มีงบน้อย อยากมีของดีไว้ใข้ติดตัวใช้แทนเบี๊ยแก้สำนักอื่นได้อย่างสบายใจ มีความเข้มขลังและความ
ศักดิสิทธิ์ไม่แพ้สำนักใด คนแม่กลองต่างรู้กันดีซุ่มกวาดเก็บเงียบ อนาคตหายากแพงแน่นอน

ขอขอบคุณข้อมูลเรื่อง เบี๊ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคเหนือ
สายตรงแม่กลองรายงาน กล้า แม่กลอง

 

เบี้ยแก้หลวงพ่อไพล วัดบางแคกลาง สมุทรสงคราม

หลวงพ่อหนึ่งวัดห้วยโรงเป็นอาจารย์และพระกรรมวาจาจารย์ของท่านนอกจากคาถาอาคมแล้วหลวงพ่อไพลท่านยังมีความเชี่ยวชาญทางด้านโหราศาสตร์เป็นอย่างยิ่ง

ท่านเริ่มทำเบี้ยแก้ขึ้นมาตั้งแต่ปี 2489 ในเบี้ยบรรจุไว้ด้วยผงพุทธคุณตามตำรับของท่านผสมกับปรอท

พุทธคุณนั้นดีทางแคล้วคลาดและป้องกันคุณไสย ตัวนี้สภาพสวยสมบูรณ์ ยุคต้นหายากที่เป็นเลี่ยมเงินเก่า (ปกติจะเจอเป็นแปะตั๊ง) มีจารรอบเลี่ยมเงินใต้ท้องเบี้ยลงอักขระยันต์เฑาะว์, ใบพัด, โอม, ธาตุทั้งสี่, หัวใจพระรัตนตรัย, หัวใจธาตุกรณีย์, หัวใจพระไตรปิฎก และด้านข้างลงยันต์หัวใจนวหรคุณ

จุดสังเกตุ การเลี่ยมเงิน ของเบี้ยหลวงพ่อไพล จะมีลักษณะขอบเป็นฟันตามรูป บางทีก็เป็นเลี่ยมแปะตั๊ง
ถ้าเป็นเบี๊ยเปลือย ดูผงยาผสมครั่งของเบี๊ยแก้ ของสำนักวัดบางแคเหนือ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพราะสำนักอื่นจะใช้ครั่งอุดปรอทเบี๊ยแก้อย่างเดียว และเบี๊ยแก้สำนักนี้ จะไม่มีการหุ้มถักเชือกเด็ดขาด
การดูผงยาที่ผสมครั่งที่ใช้อุดปรอทเบี๊ยแก้ พิจารณาถึงความเก่า แห้ง ของผงยาที่ผสมครั่งเป็นสำคัญ เพราะถ้าเป็นเบี๊ยแก้ที่จัดสร้างขึ้นภายหลังจากหลวงพ่อไพลท่านมรณภาพ ผงยาที่ผสมครั่ง จะใหม่สด ไม่มีความเก่าและแห้ง

 

รบกวนทุกท่าน ช่วยดูมีดหลวงพ่อเดิมหน่อยครับ
ขออภัยรูปไม่ถ่ายไม่ชัด
ขอบคุณมากครับ..

 

ของปลอมดูง่าย..ผิดทั้งใบมีด งาแกล้งเก่า ใช้แป๊ะตังแทนเงิน

 

พระและเครื่องรางของพี่วิสุทธิ์ดูกี่ครั้งก็ไม่เบื่อค่ะ สวยงามมาก ๆ ค่ะ ได้ความรู้อีกตะหาก