ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ถึงพี่ Me, Myself ฝนยังนั่งดักรอคำตอบจากพี่อยู่เลย รบกวนพี่ตอบด้วยนะคะ ฝนจะได้ไม่ต้องลุ้น

ขอบคุณค่ะ

 

นับตั้งเเต่ปัจจุบันค่ะ ถ้ายังคิดว่าตัวเองยังอาจจะหลุดอยู่บ้างก็ขอให้ตั้งมั่นว่าระหว่างที่เรานั่งมโนยิทธินั้น เราจะไม่ผิดศีลในระหว่างปฏิบัติค่ะ

เป็นกำลังใจให้ในการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนะคะ

ขอมโนทนาบุญกุศลในการตั้งใจทำความดีด้วยนะคะ

 

ขออนุโมทนาด้วยครับกับทุกๆท่านที่มีความตั้งใจที่จะทําความดี และขอให้คุณฝนสมปารถนาครับ

 

ขอบคุณค่ะมากนะคะสำหรับกำลังใจ อีกไม่เกินสองชั่วโมงถ้าได้งาน เจ้าของร้านเค้าก็จะโทรมา ถ้าไม่โทรมาก็เเปลว่าไม่ได้

rabbit_scaryrabbit_scaryrabbit_scary

 

น้องฝน(ขอเรียกน้องละกันนะน่าจะน้องเพราะผม40ขวบแล้วฮ่า)ยอมรับว่าเป็นนักสู้คนหนึ่งเลยนะอยู่ไกลบ้านคนเดียวรอลุ้นงานอยู่แล้วยังตอบโต้ข้อความได้ดีมากคือถ้าเป็นบางคนคงจะสนใจเรื่องของตัวเองอย่างเดียว เขาเรียกว่านักสู้หรือนักรบครับไม่ได้รบไปข้างห้นาอย่างเดียวยังต้องคอยดูเพื่อนๆห่วงเพื่อนๆในกองทัพ(ธรรม)ตัวเองด้วยสุดยอดครับ ก็ขอเอาใจและเอาบุญที่ทำมาส่งไปช่วยให้ได้งานนะครับ สู้ๆๆ

 

พี่ก็พูดจนฝนเขินเลยค่ะ ฝนไม่ใช่นักรบหรือนักสู้หรอกค่ะ คนที่นี่เปรียบเหมือน พี่ๆน้องๆกันทางนั้น เเลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์เพื่อจุดประสงค์เดียวคือพระนิพพานค่ะ

สู้ๆด้วยกันนะคะ งานคงไม่ได้เเล้วล่ะค่ะ จะสองทุ่มเเล้วยังไม่โทรมาเลย คงอดค่ะ

ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปละค่ะ

ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ

 

1. เรื่องนี้ดิฉันโดนสมเด็จกับพระศาสดาว่ามาแล้วค่ะ ก็ภายในวันนั้นเลย แล้วก็ต้องขอขมาต่อพระรัตนตรัยทันทีเหมือนกัน ท่านทรงสั่งสอนเกี่ยวกับเรื่องนี้มาแล้วค่ะ ขอขอบพระคุณที่ท่านช่วยเตือนนะคะ อนุโมทนาค่ะ
2. อันนี้ดิฉันก็ไม่ทราบได้ค่ะ เพราะคำถามนี้ดิฉันเอาไปถามองค์พระศาสดาเพราะดิฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ก็ได้คำตอบอย่างนี้ แต่ใครจะคิดเห็นเป็นประการใดดิฉันก็ไม่ทราบได้ แล้วดิฉันก็บอกอยู่ทุกครั้งว่าอย่าเชื่อให้ใช้ปัญญาพิจารณา
3. ค่ะ จริงๆมันก็คือการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลนั่นแหละค่ะ จนตอนหลังมาอ่านเจอเขาเรียกเบิกบุญก็ว่ามันสั้นและง่ายดี ก็เลยเอามาใช้ด้วย ก็ยอมรับค่ะว่าเอามาจากวัดนี้ ดังนั้นเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายหรือเสียหายกับบุคคลอื่น ดิฉันก็ขอบอกท่านสมาชิกนะคะว่า คำว่า "เบิกบุญ" ดิฉันจะใช้คำว่า "อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล" แทน
4. ขอบพระคุณค่ะ จริงๆดิฉันมิได้ยินดียินร้ายกับสิ่งนี้เลยค่ะ เป็นความสัตย์จริง รู้สึกเฉยๆเพราะดิฉันก็รู้ตัวดิฉันดีเหมือนกัน จะเป็นหรือไม่เป็นเลยไม่ได้ทำให้ดิฉันยินดีอะไร เพราะไม่ได้ยึดติด ดังนั้นท่านกัลยาณมิตรก็ไม่ต้องวิตกกังวลอะไรหรอกนะคะ ไม่ต้องเกร็งเวลาคุยกัน ดิฉันก็เป็นคนธรรมดาๆเหมือนกับพวกท่านนี่แหละค่ะ

ขอขอบพระคุณในความกรุณาของท่านที่ช่วยติติงในสิ่งที่ไม่ดีค่ะ

 

คุณMe, myself คะ(ขอเรียกคุณเฉยๆนะคะเพราะอายุเราเท่ากัน)
ยังรอคุณมาเล่าเรื่องระทึกขวัญอยู่ค่ะ

กรุณารีบๆมาเล่าเถอะนะคะ
เหล่ากัลยาณมิตรทางธรรมทั้งหลาย
จะได้ลืมๆเรื่องขุ่นมัวที่เกิดขึ้นในกระทู้นี้

ความรักความศรัทธา มันจะเกิดขึ้นได้
มันต้องใช้ความรู้สึกส่วนตัวตัดสิน
แค่ตัวอักษรไม่กี่ตัว(แถมอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง)ของคนบางคน
มันไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกดีๆ
ที่พวกเรามีให้ซึ่งกันและกันหรอกค่ะ

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะคะ

 

ขอบคุณน้องฝนมากที่มาช่วยเขียน มาเดือดร้อนแทนพี่ ถ้าน้องไม่เขียน พี่เองก็จะไม่โต้ตอบหรอกนะคะ เพราะพระศาสดากับหลวงพ่อโตท่านก็บอกมาแล้วว่าอะไรเป็นอะไร

เฮ้อ...รู้สึกเบื่อหน่ายจริงๆ ชีวิตในโลกมนุษย์นี้ วุ่นวายจริงหนอ อยากจะไปทางสุขขวิปัสโกซะแล้ว

เดี๋ยวคืนนี้จะขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปฐมกับพระศาสดา เพื่อขอถอนสัญญา

 

ขอบคุณครับสำหรับคำตอบ
ตอนผมตอบกระทู้นี้กำลังอ่านอยู่ที่หน้า21 และก็อ่านไปเรื่อยๆครับหากอันไหนไม่เกิดความเจ้าใจที่คลาดเคลื่อนรุนแรงก็จะไม่ขอวิจารณ์นะครับ ผมไม่ได้จะมาแอบจับผิดใคร
เข้ามาอ่านเพื่อชื่นชมยินดีในผลการปฏิบัติเท่านั้นเอง

ก็ขออนุโมทนาในบุญกุศลที่คุณมี ได้กระทำครับ ก็กลัวกับการท้วงติงอยู่เหมือนกันว่าจะไม่ถูกใจ แต่พอไม่ท้วงใจมันไม่สบาย มันเกิดความกังวลอะไรบางอย่างเลยคิดทบทวนอยู่หลายหนก่อนลงมือเขียนในกลางดึกเมื่อคืน

ก็ได้ส่งจิตส่งใจถามข้างบนดูว่าสมควรทักท้วงไหม แล้วก็ไม่มีใครตอบสักท่านเหมือนให้เราตัดสินใจเอง แล้วจากนั้นก็คิดว่า เป็นไงเป็นกัน แต่พอคำตอบออกมาแบบนี้ก็ทำให้ผมสบายใจขึ้นมากครับ ตอนแรกคิดเอาไว้ว่า หากคำตอบนี้ทำให้เกิดความบาดหมางและทะเลาะกันก็จะเฉยๆไม่โต่ตอบอะไร ก็จบกันไป

ก็ยินดีที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกระทู้นี้ครับ คิดว่าพวกเราทั้งหลายที่ได้อ่านกระทู้นี้คงมีบุญร่วมกันมาตั้งแต่อดีตชาติอยู่มากพอสมควร
ก็ขออ่านและติดตามอ่านกระทู้ไปเรื่อยๆครับหากอันไหนที่เห็นว่าอยากจะช่วยเสริมตอบก็ขอตอบด้วยนะครับคงไม่เป็นการไม่ละล้วงเจ้าของกระทู้เกินไปนะครับ

เปี๊ยก

 

ไม่ต้องถอนหรอกค่ะยังไงเราก็เพื่อนๆพี่ๆน้องๆกัน

อย่าให้คนๆเดียวเข้ามามีอุปสรรคในการทำดีเลยค่ะ อุปสรรคเป็นของธรรมดาค่ะ

"มารไม่มี บารมีไม่เกิด" นะคะ

อย่าให้คนที่เค้า"หลง" ต้องมาทำให้เลิกถอนสัญญา สัญญาอะไรไว้ถอนกันได้ด้วยเหรอคะ สมเด็จองค์ปฐมท่านเคยบอกไว้ว่าไม่ได้นะคะ

อุปสรรคมีไว้ทดสอบกำลังใจค่ะ เรื่องเเค่นี้ยังผ่านไม่ได้เเล้วเรื่องที่ใหญ่กว่านี้จะไปกันไหวหรือคะ

อย่าลืมนะคะการพายเรือในมหาสมุทรมันย่อมมีคลื่นปะทะเป็นธรรมดาใหญ่บ้างเล็กบ้างกว่าจะถึงฝั่ง ถ้าคนพายนำหรือคนคัดท้ายเรือกระโดดออกนอกเรือไปเเล้วคนที่เหลืออยู่ในเรือเค้าจะทำกันยังไงคะ

ฝนเองก็รู้เหมือนกันว่าคนๆนั้นเค้าเป็นยังไง สมเด็จท่านก็เล่าให้ฝนฟังเหมือนกัน
คนกำลัง "หลง" จะห้ามก็ห้ามไม่อยู่หรอกค่ะ ในเมื่อเค้าไปเเล้วก็เท่ากับว่าเราผ่านลูกคลื่นไปได้ลูกนึงเเล้ว อาจจะมีเข้ามาอีก เราก็ต้องสู้ด้วยกันต่อไปค่ะ

เรื่องเเค่นี้จิ๊บๆค่ะ

ตกลงฝนไม่ได้งานเด้อเพราะเค้าไม่โทรมา ยังไงก็สู้ต่อไป จีบัน

 

ยินดีนะคะที่มาร่วมด้วยช่วยกัน เพราะดิฉันเองก็ไม่ได้เก่งดีเลิศอะไร ถ้ามีหลายๆท่านมีประสบการณ์มาช่วยๆกัน ก็จะทำให้เพื่อนกัลยาณมิตรมีกำลังใจปฎิบัติค่ะ ดิฉันไม่ได้ว่าเป็นการละลาบละล้วงเลยนะคะ ดีซะอีกมีคนคอยติติงให้ เพราะของบางอย่างมันก็เหมือนผงเข้าตาตัวเองแล้วเอาออกไม่ได้ ก็ต้องให้คนอื่นช่วย รู้สึกดีที่มีเพื่อนๆเข้ามาช่วยกันเยอะขึ้น ทำให้ไม่รู้สึกโดดเดี่ยวนะคะ อิอิ

ยินดีต้อนรับอย่างเป็นทางการค่ะ มีอะไรผิดพลาดก็ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ร่วมสู้กับอุปสรรคด้วยคนครับ

เรือออกทะเลแล้วยังไงก็ต้องเจอคลื่มลมครับ

ที่สำคัญคนในเรือต้องร่วมแรงร่วมใจเป็นหนึ่งเดียว

 

ฝนเอ้ย...ไม่ต้องมาย้ำก็ได้ว่าสมเด็จท่านคงไม่ยอม พี่ก็รู้หรอก แหม...น่าจะเออออกะเราไปด้วยน๊า น้องนี่ไม่รับมุขเล้ย

พี่ก็ไม่ได้กลัวเรื่องอะไรหรอกนะ แค่นี้อ่ะใช่จิ๊บๆ แต่พี่พูดจริงๆว่ารู้สึกเบื่อ จนอยากจะไม่รู้ไม่เห็นอะไรก็ดีนะพี่ว่า ไปทางสุขขวิปัสโกซะเลยก็น่าจะดี

เรื่องงานก็สู้ๆกันต่อไปนะน้องฝน นี่พี่ก็รอดูอยู่ว่าน้องชายพี่จะได้งานไหม

 

ฝนมาทวงเรื่องผีในบ้านพี่ Me, Myself ค่ะ

ฝนกำลังหงอยอยู่พอดี ตกลงฝนไม่ได้งานใช่ไหมคะพี่

อิ อิ พระอาจารย์ท่านคงจะให้ลำบากถึงที่สุดก่อน เเล้วค่อยช่วยมั้งคะ

หรือว่าท่านลงโทษฝนที่ไปยุ่งกับเรื่องของคน "หลง" เลยไม่ต้องได้งานไปเลย

คิดเเล้วตลกดีเหมือนกันค่ะ

พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ท่านยังมีมารเลยค่ะ นับประสาอะไรกับชาวบ้านเดินดินอย่างเราใช่ไหมคะ

อุปสรรคสอนให้เราเข้มเเข็งเพื่อวันข้างหน้า ไม่ได้มีไว้ให้ย่อท้อนะคะ

ฝนยืนยันด้วยทั้งหมดที่ฝนมีเลยค่ะ ว่าคน "หลง" คนเดียวไม่มีค่าพอที่จะทำให้ฝน พี่ หรือ ทุกคน เลิกปฏิบัติดีหรอกค่ะ

เวลามาถึงก็ถูกกำจัดเองค่ะ อ่านดีๆ จะมีข้อความที่คนๆ นั้น ติเตียน สั่งสอนเเม้กระทั่งพระในเว็บ พระท่านปรารถนาดี เข้ามาเตือนก็ยังติเตียนว่าพระท่านไม่ปฏิบัติ เเค่นั้นก็นรกเเล้วค่ะ

พระท่านยังโดนเเล้วพี่ Me, Myself เป็นใครมาจากไหนคะ เค้าถึงจะว่าติเตียนพี่ไม่ได้ ขนาดพระสงฆ์องค์เจ้า เค้ายังทำมาเเล้วเลย

สรุป อุเบกขาซึ่งกันเเละกันค่ะ เเค่นี้เรื่องก็จบ

 

ถึง พี่ Me, Myselfและเพื่อนๆ

การกระทบกันนั้นหากเรามองโลกในแง่ดีหน่อยก็เป็นการฝึกตัวเรา
อย่าลืมว่าต้นเหตุแห่งความเศร้าหมองนั้นเกิดที่ไหน
เกิดที่เราใช่ไหม เราเป็นต้นเหตุแห่งความเศร้าหมองนั้นใช่ไหม
เพราะว่าหากเราไม่เศร้าหมองเราไม่โกรธเขาจะว่าอย่างไรเราก็ไม่ทุกข์ขึ้นมาได้

ดังนั้นควรเพ่งโทษของตัวเราเองไว้เสมอว่าเรายังดีไม่พอเราถึงได้มีอารมณ์โกรธเข้าได้
เรายังดีไม่พอถึงได้ขุ่นเคืองใจ อันนี้ผมจำคำครูบาอาจารย์มาอีกทีนะครับ
อย่างหลวงพ่อฤๅษีลิงดำท่านก็ให้เราเพิ่งโทษตัวเองไว้เสมอ เมื่อเราขุ่นมัว หรือว่าเกิดความหงุดหงิดรำคาญใจเมื่อใดก็เท่ากับว่าเรานั้นเผลอให้กิเลสเล่นงานเข้าแล้ว

 

คือเมื่อคืนวันที่ 16 มิ.ย. 52 กำลังนั่งดูทีวีอยู่ค่ะ แล้วอยู่ๆภาพมันก็หายไปเฉยๆ ดับไปเลยกลายเป็นเส้นสีขาวกลางจอ (โทรทัศน์มันเก่าแล้วค่ะ ยี่สิบกว่าปีแล้ว มันเคยเกิดอาการอย่างนี้เหมือนกัน แต่ว่าน๊าน นาน ครั้ง) ดิฉันก็เลยไปกดปุ่มปิดเครื่องแล้วก็เปิดใหม่ ซึ่งภาพก็จะกลับมาเหมือนเดิม แล้วพอนั่งดูไปได้สักนิดเดียว เป็นอีกแล้วค่ะ ก็เดินไปปิดเครื่องเปิดเครื่องใหม่ ตอนแรกก็ยังไม่เอะใจอะไร เพราะว่ามันเคยเป็น แต่มันจะไม่เป็นหลายครั้งในเวลาสั้นๆ แบบว่าเป็นครั้งเดียวแล้วก็หาย

แต่คราวนี้มันเป็นหลายครั้งมากเลย พอดิฉันปิดเครื่องแล้วเปิดเครื่องใหม่ มันก็เป็นอีก ซ้ำๆกันอยู่นั่นแหละ ก็เลยเกิดความสงสัยว่า มีใครมาขอส่วนบุญหรือเปล่า เพราะปกติจะไม่รับรู้อะไรไงคะ เวลาใช้ชีวิตปกติ ก็เลยเปิดจิตดู มองเห็นเหมือนผู้หญิงผมยาวนั่งพับเพียบอยู่ แล้วเขาก็ว่า

ผู้หญิง - สวัสดีค่ะ พี่ Me, myself นี่ฝนเองค่ะ

ดิฉัน (เอาแล้วไงมีคนมาลองดี) - ไม่ใช่หรอก เธอไม่ใช่น้องฝน

ผู้หญิง - จริงนะคะ นี่ฝนจริงๆ

ดิฉัน - อย่ามาหลอกให้ยากเลย ถ้าขืนยังทำอย่างนี้ จะไม่อุทิศส่วนบุญให้

เขาก็พยายามจะหลอกให้เชื่อ ดิฉันเลยปิดจิตไปเลย แล้วก็หยุดไปสักพักค่อยเปิดใหม่ คราวนี้กลายเป็นเทวดาชั้นกามาวจรผู้ชายนั่งพนมมืออยู่แทนที่ ที่เห็นท่านไม่ค่อยสดใสดูหมองๆพิกล

เทวดา - กราบขออภัยท่าน กระผมแค่มาลองใจท่าน

ดิฉัน - ท่านไม่ต้องมาลองใจดิฉันเลย แล้วท่านมีอะไรคะ

เทวดา - กระผมอยากจะมาขอส่วนบุญจากท่าน เพราะบุญของกระผมกำลังจะหมด แล้วกระผมต้องไปตกนรก

ดิฉัน - อ้าว...แล้วตอนที่ท่านอยู่บนสวรรค์ ท่านไม่นั่งสมาธิแล้วฟังเทศน์ฟังธรรมเพื่อเสริมบารมีบ้างหรอกหรือ

เทวดา - ไม่ได้ทำเลย กระผมแค่เล่นสนุกไปวันๆ เที่ยวไปจีบนางฟ้าเรื่อยไปขอรับ

ดิฉัน - แหม...มันน่าให้บุญไหมเนี่ย

เทวดา - ได้โปรดเถิดขอรับ ไม่งั้นกระผมต้องตกนรกแน่ๆ

ดิฉัน - แล้วทำไมท่านถึงได้มาหาดิฉัน มาขอส่วนบุญกับดิฉันได้ละ

เทวดา - ท่านพระยายมราช ท่านบอกให้มาขอรับ

ดิฉัน - หือ..จริงหรือ ดิฉันไม่เชื่อหรอก

เทวดา - จริงนะขอรับ ท่านบอกให้กระผมมาขอส่วนบุญกับท่านจริงๆ

ดิฉัน - ไม่เชื่อ ท่านต้องเชิญท่านพระยายมราชมาให้ดูก่อน

เทวดา - โอ...กระผมจะเชิญท่านมาได้อย่างไรขอรับ แค่ท่านปล่อยให้ผมมาก็บุญแล้ว

ท่านพระยายมราชท่านคงเห็นว่าดิฉันจะไม่เชื่อมั้ง ท่านก็เลยเสด็จมาซะเลย

ดิฉัน - สวัสดีค่ะท่านพระยายมราช ท่านบอกให้เทวดานี้มาขอส่วนบุญกับดิฉันเหรอคะ

พระยายมราช - ใช่...เห็นว่าเป็นเพื่อนกันมาก่อน ก็เลยลองให้มาขอส่วนบุญ จะได้ไม่ต้องตกนรก

ดิฉัน - แหม...ไม่น่าให้เลยนะคะเนี่ย อยู่บนสวรรค์ก็ไม่นั่งสมาธิ มัวแต่ไปเที่ยวเล่นไปวันๆ

เทวดา - กระผมผิดไปแล้วขอรับ ต่อไปนี้กระผมจะทำตัวใหม่ จะพยายามเสริมสร้างบารมีให้กับตัวเอง

พระยายมราช - เอาเถอะ..ช่วยๆกันหน่อย จะได้ไม่ลงนรก

ดิฉัน - ก็ได้ค่ะ แต่ต้องสัญญานะว่าจะไม่ทำตัวเหมือนเดิม

เทวดา - ขอรับ

ดิฉันก็เลยได้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เทวดาองค์นั้น แล้วให้เขาอนุโมทนาบุญปรากฎว่ามีแสงสีทองระยิบระยับส่องกายเทวดาไปทั่วร่าง จากนั้นก็เห็นเทวดาที่ตอนแรกดูหมองๆกลายเป็นสีเงินยวงไปทั้งตัว สว่างสดใสขึ้นมาเชียว

พระยายมราช - แหม่...เป็นเทวดาอยู่แท้ๆ กลายเป็นพรหมไปเชียว อยู่ไปได้อีกนานเลยนะ

ดิฉัน - เป็นพรหมเลยเหรอเจ้าคะ โอ้โฮ

เทวดา - ขอบพระคุณท่านมากขอรับ หากมีอะไรให้ผมรับใช้ก็บอกกล่าวได้นะขอรับ

ดิฉัน - ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ท่านก็คอยระวังตนของท่านก็พอ แล้วก็คอยดูอยู่ข้างบนนั่นแหละค่ะ

เทวดา - ขอรับ

ดิฉัน - กราบขอบคุณท่านพระยายมราชด้วยนะคะ ที่อุตส่าห์เสด็จมา

พระยายมราช - มิเป็นไร อย่างนั้นเราก็จะกลับละ

ดิฉัน - ค่ะ

เทวดา - ขอรับ

ดิฉัน - งั้นดิฉันก็ลาท่านด้วยเลยแล้วกันค่ะ

เทวดา - ขอบคุณขอรับ

-----------------------------------------------------------------------

กรุณาอย่าเชื่อด้วยกฎสิบข้อของพระศาสดา โปรดใช้ปัญญาในการพิจารณาด้วยค่ะ

 

อย่างนี้ต้องฟ้อง เเต่ว่าฝนจะไปฟ้องใครได้คะ ถึงกับปลอมตัวเป็นฝนเลย

พระยายมท่านก็ปล่อยให้ปลอมตัวเป็นฝนไปได้น้อ

ไปถึงพรหมได้ก็ งั้นฝากบอกเทวดาองค์นั้นด้วยนะคะว่า ฝนตัวจริงกำลังลำบาก

พรุ่งนี้ยังพอมีลุ้นว่าถ้าคนๆนั้นเค้าฝึกงานไม่ผ่าน เจ้าของร้านอาจจะโทรมาหาฝน

ก็ได้ บอกท่านว่าเป็นค่าลิขสิทธิ์ที่ปลอมตัวเป็นฝน ทำให้ได้ด้วย ไม่ได้มีเคืองนะงานนี้

 

หลวงพ่อโตท่านบอกบ่อยๆว่า ขนาดพระศาสดายังโดนนินทา นับประสาอะไรกับเรา พี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เมื่อวานเกิดความสงสัยว่าองค์พระศาสดาท่านทำยังไงเวลาเจอคนนินทา ก็เลยได้ไปถามท่าน

ดิฉัน - พระศาสดาเจ้าคะ เวลาที่มีคนติฉินนินทาพระองค์ พระองค์ทรงทำอย่างไรเจ้าคะ

พระศาสดา - เราก็วางเฉยไม่โต้ตอบ หากว่าเราโต้ตอบไปก็เท่ากับว่าเราเป็นอย่างที่เขาว่า แล้วเราก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเลย ดังนั้นตถาคตจึงวางเฉยซะ

ดิฉัน - เจ้าค่ะ

พระศาสดา - เจ้าก็สมควรวางเฉยไปซะ จงทำตนให้เป็นผู้ที่เจริญแล้วทั้งทางโลกและทางธรรม อย่าได้ไปสนใจเลย ให้อยู่เฉยๆ เดี๋ยวเขาก็ไปเอง

ดิฉัน - เจ้าค่ะ สาธุ

 

เอ..พี่ว่าจริงๆน้องฝนน่าจะได้งานนะ เดี๋ยวพี่รอลุ้นของน้องชายด้วย สงสัยกะลังสัมภาษณ์งานอยู่ ปิดมือถืออ่ะ