ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

รบกวนถามคุณสันโดษด้วยครับ ถ้าสิ่งที่ผมถามเป็นสิ่งที่ไม่ควรถามก็ขออภัยด้วยครับ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้ผมได้นั่งเล่นเกมส์ออนไลน์อยู่ตามปกติ ก็เกิดความรู้สึกประหลาด อยู่ๆก็รู้สีกเป็นสุขอิ่มใจเหมือนตอนที่ไปทำบุญทัวร์ผ้าป่าเมื่อหลายปีที่ผ่านมาแล้ว ตอนนั้นใจคิดว่าสุขพอแล้วนะ จะปล่อยวางละนะ แต่ความรู้สึกนี้ยังไม่หายไปไหน กว่าจะเข้าสู่สภวะปกติได้ก็ประมาณเย็นๆ พอวันอาทิตย์ขณะที่ยังนั่งเล่นเกมส์ออนไลน์(อีกแล้ว) ก็รู้สีกประหลาดอีก แต่ว่าเป็นอารมณ์ อาลัยอาวรณ์ รู้สึกเหมือนกำลังพลัดพลากจากสิ่งต่างๆทางโลก ตอนนั้นในใจผมถามตัวเองว่าจะทิ้งสิ่งเหล่านี้ไปจริงๆหรือ ผมตอบตัวเองในใจว่าทิ้งแน่ๆ ไปจริงๆ ทั้งๆที่ยังมีอารมณ์อาลัยอาวรณ์อยู่ ความรู็สึกนี้เป็นอยู่ทั้งวันถึงเย็นก็หายไป ผมอยากรบกวนถามคุณสันโดษว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนี้คืออะไรครับ :z16
ปล.ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆท่านด้วยครับ

 

ขอรบกวนถามคุณสันโดษค่ะ

เพิ่งเข้ามากระทู้นี้เปิดผ่านโดยบังเอิญ

และอ่านแล้วเห็นว่าคุณสันโดษอาจจะช่วยแนะนำได้

ขอรบกวนนะคะ

คือมีอยู่วันนึงนั่งสมาธิแล้วมีอาการระคาบเคืองที่หูขวาอะคะ

ตอนแรกก็นึกว่าแอร์เป่าผมไปแยงทีหูอะคะ

ก็พยามเอาผมมาทัดหูให้แน่ใจว่าผมไม่ได้แหย่เข้าไป

แต่พอนั่งไปก็รู้สึกอีก...ก็เลยดูไปเรื่อยๆ

ก็รู้สึกรำคาญอะค่ะ...ก็เหมือนตั้งค่อยเอามือปัดอะคะ

ตั้งแต่วันนั้นก็รู้สึกมาตลอดแม้ตอนไม่ได้นั่งสมาธิ

บางทีก็รู้สึกเย็นนิด เหมือนทายาหมองที่หูอะคะ

บางทีก็เป็นตอนนอนอะคะ

เกิดจากอะไรเหรอคะ...ถ้าเป็นอาการที่เกิดจากการนั่งสมาธิ

จะได้ไม่ต้องไปหาหมอค่ะ...สงสัยมากค่ะ

แต่ก็ไม่ได้มีอาการเจ็บรึปวดอะไร แต่จะออกไปให้ทางรำคาญอะคะ

รบกวนคุญสันโดษด้วยนะคะ

และถ้าคุณสันโดษมีอะไรจะแนะนำสิ่งที่จะเป็นประโยชน์ขอความกรุณาด้วยนะคะ

ชีวิตตอนนี้ก็มีเรื่องที่ยังกังวลอยู่ด้วยคะ

แต่ก็จะพยามเจริญสติรักษาศีล5ให้สมบูรณ์ถึงพร้อม

ถึงแม้ตอนนี้ยังกระท่อนกระแท่นอยู่บ้าง ผิดพลาดบ้าง

แต่จะพยามต่อไปค่ะ...

ขอบคุญล่วงหน้านะคะ

 

ลืมไปค่ะ...

สอบถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปฎิบัติที่ถูกกับจริตด้วยนะคะ

 

รอคำตอบจากคุณสันโดษและตามอ่านอยู่ค่ะ

ซึ่งตอนแรกส่งPMไปแต่ส่งไม่ได้ค่ะ

และขอพิมพ์รายละเอียดสิ่งที่อยากทราบให้ชัดเจนอีกครั้ง



ขอรบกวนถามคุณสันโดษค่ะ

เพิ่งเข้ามากระทู้ลักษณะที่เกิดตอนสวดมนต์และนั่งสมาธิ

เปิดผ่านโดยบังเอิญ

และอ่านแล้วเห็นว่าคุณสันโดษอาจจะช่วยแนะนำได้

ขอรบกวนนะคะ



คือมีอยู่วันนึงนั่งสมาธิแล้วมีอาการระคายเคืองที่หูขวาอะคะ

ตอนแรกก็นึกว่าแอร์เป่าผมไปแยงที่หู

ก็พยามเอาผมมาทัดหูให้แน่ใจว่าผมไม่ได้แหย่เข้าไป

แต่พอนั่งไปก็รู้สึกอีก...ก็เลยดูไปเรื่อยๆ

ก็รู้สึกรำคาญอะค่ะ...ก็เหมือนตั้งค่อยเอามือปัดที่หูตลอดเพราะมันเคือง

ตั้งแต่วันนั้นก็รู้สึกมาตลอดแม้ตอนไม่ได้นั่งสมาธิ

เวลาทำอะไรอยู่เพลินๆ

บางทีก็รู้สึกเย็นๆนิดๆเหมือนทายาหมองที่หูอะคะ

บางทีก็เป็นตอนกำลังจะนอนค่ะ

เกิดจากอะไรเหรอคะ...ถ้าเป็นอาการที่เกิดจากการนั่ง

สมาธิจะได้ไม่ต้องไปหาหมอค่ะ...สงสัยมากค่ะ

แต่ก็ไม่ได้มีอาการเจ็บรึปวดอะไร แต่จะออกไปให้ทางรำคาญอะคะ




รบกวนคุญสันโดษด้วยนะคะ

และถ้าคุณสันโดษมีอะไรจะแนะนำสิ่งที่จะเป็น

ประโยชน์ต่อไอแดด ขอความกรุณาด้วยคะ

ชีวิตตอนนี้เป๋ๆค่ะ...ไม่ค่อยมีความสุขเลย

ยังมีความวุ่นวายจิตใจเรื่องความรัก

จนต้องขอพึ่งบารมีของเทพเทวดาและสิ่งศักดิ์

และพยามเจริญสติรักษาศีล5ให้สมบูรณ์ถึงพร้อม

ถึงแม้ตอนนี้ยังกระท่อนกระแท่นอยู่บ้าง ผิดพลาดบ้าง

แต่จะพยามต่อไปค่ะ...

ช่วยแนะนำการปฏิบัติที่ถูกจริตและช่วยตรวจดูให้ด้วย

ว่าตอนนี้ไอแดดมีอะไรที่สมควรจะรู้แล้วยังไม่รู้รึเปล่า

คะ...ช่วงนี้รู้สึกทะแม่งๆเหมือนหาคำตอบอะไรซัก

อย่างอยู่ค่ะ...



อนุโมทนาในความีเมตตาคะ
ขอบคุญล่วงหน้านะคะ

 

เคยได้เข้าร่วมนั่งวิปัสนาเป็นเวลา 8 วัน 7 คืน เมื่อหลายปีที่แล้ว ปรากฎว่าไม่มีสมาธิเลย เพราะอาการปวดหัวอย่างรุนแรง เหมือนปวดไมเกรน ตาลายไปหมด จิตไม่นิ่งเอาซะเลย อาจเพราะเป็นคนที่ชอบคิดอะไรตลอดเวลา แต่ไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมถึงต้องปวดหัวขนาดนั้น .. เมื่อก่อนมีช่วงหนึ่งชอบสวดมนต์มากๆค่ะ แต่พอยิ่งสวดมนต์ ก็ยิ่งรู้สึกสัมผัสกับสิ่งอาการคือขนลุก และได้ยินเสียงแปลกๆในบางครั้ง ทำให้รู้สึกผวาจนไม่อยากสวดมนต์ คำตอบก็คงเป็นอย่างที่คุณสันโดษตอบมาก่อนหน้านี้ อ่านแล้วทำให้กระจ่างขึ้นค่ะ ... ปัจจุบันเมื่อไม่นานมานี้ ชอบได้ยินเสียงแปลกๆตลอด แต่คิดว่าหูคงฝาด บางครั้งคิดว่าคงเครียดเรื่องงานมากจนเป็นโรคประสาท จิตคงหลอน ก่อนนอนก็สวดมนต์สั้นๆค่ะ จริงๆแล้วอยากสวดมนต์ยาวๆและหัดนั่งสมาธิ ตอนนี้กำลังจะเริ่มต้นใหม่ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
เมื่อคืนฟังบทสวดมนต์ของเจ้าแม่กวนอิมที่คุณสันโดษเคยโพสเอาไว้ตอนต้น รู้สึกจิตใจสงบขึ้นมาบ้างค่ะ เริ่มมีกำลังใจอีกครั้ง ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ^ ^

 

ขอบคุณสำหรับกระทู้นี้นะคะ ที่ทำให้มีโอกาสได้เข้าใจหลายๆ อย่าง
แต่ก็ไม่วายมีเรื่องสงสัยค่ะ
คือยอมรับว่าแรกๆ สวดมนต์เพราะมีปัญหาทางใจบางอย่าง พอสวดไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่าจิตใจสงบดี และมีความสุขที่ได้สวด ถ้าเราคิดว่าการที่เราสวดมนต์ ก็เพื่อทำให้ใจสงบเฉยๆ
ไม่ได้หวังนิพพาน ไม่ได้หวังว่าให้ไม่ต้องเกิด ในชาติหน้า ไม่ได้หวังว่าชาตินี้หรือชาติหน้าจะต้องสุขสบาย ( เพราะเชื่อว่าสิ่งที่เกิด ที่มันไม่ดีกับเรา เพราะเราทำตัวเอง ก็คือ"กรรม" ของเราใช่มั้ยคะ ก็ต้องยอมรับแล้วก็ผ่านมันไปให้ได้ ) แค่ตอนนี้คิดว่า เรื่องดีๆอะไรที่เราทำได้ ก็ทำให้ดีที่สุดก็พอ
ถ้าคิดเองว่า จุดมุ่งหมายของตัวเอง แค่ทำอะไรแล้วมีความสุข มันเป็นความเชื่อที่ผิดทาง หรือดูเป็นคนไม่มีจุดมุ่งหมายหรือเปล่าคะ

 

ของเรา เวลานั่งสมาธิแล้ว รู้สึกมันดิ่งๆ หมุนติ่วๆ 555+ สับสนดี *-*
เวลา แผ่เมตตาก็ขนลุกนะครับ ...
ปกติก็ขนลุกง่ายอยู่แล้ว

 

อาการที่ คุณไอแดดเป็นนั้น เกิด จากอะไรไม่ต้องหาสาเหตุนะคะ

สันโดษจะตอบเเบบที่ทำให้ทุกคนสามารถนำไปใช้ได้กับเจ้ากรรมนายเวรทุกคน

อาการใดๆก็ตามที่ทำให้เรา ทุกข์ ไม่ว่าจะทุกข์กาย หรือ ทุกข์ใจ คือ วิบากกรรม

เช่น อาการเจ็บหน้าอกไม่ทราบสาเหตุ, ปวดหัวไม่ทราบสาเหตุ

หรือ โรคใดๆก็ตามที่หาสาเหตุไม่ได้ นั้นคือ โรคเจ้ากรรมนายเวร

ดังนั้น วิธีการเเก้ อาการ หรือ ปัญหาในชีวิตที่เกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน

คือ การขออโหสิกรรม ต่อ วิญญาณใดๆก็ตามที่ทำให้เราเกิดอาการ...........

(ให้บอกอาการที่เป็นให้ละเอียด) หรือ ในกรณีของความรักไม่สมหวัง

ก็ให้ทำเช่นเดียวกัน เพราะว่า การที่เรา ทุกข์กายทุกข์ใจ เกิดจาก วิบากกรรม

ที่เราเคยได้ไปทำเขามาก่อน เเละ เมื่อไรที่บุญเราหมดเเละถึงวาระกรรมที่เจ้ากรรมนายเวรมาถึง จึงทำให้เราเกิดอาการดังกล่าว

วิธีเเก้ไม่มี มีเเต่วิธี ขอขมา เเละ เเผ่เมตตาให้ เจ้ากรรมนายเวรทุกวัน จนกว่าเขาจะพอใจ (เพราะเราไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้เขาอาฆาตมากถึงขนาดนั้น)

ย้ำว่าทุกวัน เพราะเราไม่รู้ว่า เจ้ากรรมนายเวรชุดนี้จบเเล้ว เมื่อไรที่เจ้ากรรมนายเวรชุดใหม่จะมาอีก เพราะฉะนั้น ห้ามชะล่าใจ

เเละต้องหมั่นปฏิบัติธรรมอยู่ใน ศีลธรรมอยู่ใน ศีล ทาน สมาธิ เพื่อที่ เจ้ากรรมนายเวรชุดใหม่จะได้ตามไม่ทัน

ส่วนการปฏิบัติ เป็นเรื่องของ จริตไม่ใช่ความอยากในการปฏิบัติ

เมื่อไรที่เราอยากปฏิบัติเรียกว่า กิเลสหรือ ความอยาก ที่จะก่อให้เกิดกรรม

ถึงจะเป็น กรรมดี เเต่ก็ คือ กรรมที่จะทำให้เราปฏิบัติติดขัดเพราะมีความอยากในการนำ

เพราะฉะนั้น เวลาปฏิบัติอย่าอยาก เเต่ให้ปฏิบัติด้วยใจ อย่าฝืนใจทำ

อยากทำอะไร วิธีไหน ศึกษาให้ดีเเละเหมาะกับตัวเองให้ถูกจริตตัวเอง

แต่ก่อนที่จะเข้า กรรมฐาน ขอให้ศึกษาตัวเองให้ดีว่าตัวเองชอบปฏิบัติธรรมเเบบไหน

ไม่ใช่เขาว่า เดินจงกรมดี ก็ไปเดิมตามเขา เขาว่ากสินดี ก็ไปตามเขา เขาว่าดูจิตดีก็ตามเขา

เเสดงว่าเราไม่รู้จักตัวเอง วิธีจะเริ่มต้นเที่สุด คือ การพิจารณาจริตตนเอง

ว่าตนเองชอบเเบบไหน เเละ เมื่อได้เเล้ว อย่าลืมว่าจริตเราเปลี่ยนเเปลงได้เสมอ

อย่ายึดติดกับการปฏิบัติเเบบไหนตายตัว เอาที่เราชอบ และ พอใจ ณ ปัจจุบัน

การปฏิบัติใดที่ทำให้เราจิตสงบเเสดงว่า เรามาถูกทางคะ

 

ปัญหาของ มนุษย์ส่วนมาก ไม่มีโอกาสได้อยู่คนเดียว ส่งจิตออกนอกตลอดเวลา

จึงทำให้เวลาที่อยู่คนเดียว พอได้รับสัมผัส จึงรู้สึกเเปลก

เเต่จริงๆเเล้วไม่มีอะไรที่เเปลกหรือ ประหลาดในอาการที่กล่าวมาข้างต้น

อาการหูแวว หรือ หูฝาด จริงๆเเล้วมาจาก ภายในจิตใต้สำนึกของเราเท่านั้น

ดังนั้น อาการที่เป็น จึงไม่ต้องกังวล เพียงเเต่ให้ตามดูเเละตามรู้ว่าเสียงนั้น คือ อะไรต่อไป (เเต่อย่าบังคับให้สังเกตุการณ์ค่ะ)

นั้น คือ จิตภายใน ที่ซ่อนอยู่ภายใน เพียงเเต่เราไม่เคยทราบว่า จิตไม่ใช่เรา

การเกิดดับของจิต มีมาตั้งเเต่ เราเกิด เพียงเเต่เราติด โลกมนุษย์จนลืมจิตใจของตัวเอง

พอเวลาที่เราปฏิบัติได้เราได้ยิน เราเห็นอาการดังกล่างจึงเเสดงออกมาเพื่อให้เราเห็นจิตใจของเรามากยิ่งขึ้น

เมื่อไรก็ตามที่ปฏิบัติเเล้วรู้สึก ร้อนผ่าว เเละ อยากร้องไห้

เป็นเพียงเพราะว่า จิตใจเรา ได้รับการ ตอบรับจากตัวเราเอง

ก็เหมือนกับว่า ในที่สุดเจ้าของร่างก็สงสารตัวเอง รักตัวเอง เเละ หันกลับมาใส่ใจตัวเองนั้นล่ะคะ

การส่งจิตออกนอก จนลืมจิตใจภายใน เป็นสิ่งที่ทำให้ มนุษย์ทุกวันนี้ทุกข์ใจมากนั้นเองคะ

เพราะเราไม่รักตัวเองคะ

 

นิพพาน คือ การดับทุกข์

นิพพานไม่ใช่ความอยาก เมื่อไรที่อยากเเสดงว่า เรายังทุกข์

เพราะเราคาดหวังว่าจะสุขในอนาคต ความอยาก คือ กิเลสชนิดนึง

เพราะฉะนั้น ถ้าคุณไม่ทุกข์จิตสงบเเสดงว่า เรามาถูกทาง

การปฏิบัติผิดทาง คือ ทำเเล้วทุกข์ ปฏิบัติธรรมเเล้วทุกข์

ไม่ว่าจะสวดมนต์ยังไงก็ทุกข์ใจไม่สบายใจ ให้ทานเเล้วทุกข์ อันนี้ ผิดทาง

เพราะการปฏิบัติที่ถูก คือ ทำแล้วเราใจสูงขึ้น สบายใจขึ้น จิตใจดีขึ้น

มีความสุขกับการได้ให้ มีความสุขกับการสละ เเละ มีความสุข โดยไม่เดือดเนื้อร้อนใจ

เมื่อไรที่ปฏิบัติธรรมเเล้วยิ่งทุกข์ เเสดงว่า คุณกำลังหลงทางคะ

เมื่อมาถูกทาง สิ่งเดียวที่จะรู้สึกไม่ใช่ความสุข

เมื่อมาถูกทางสิ่งที่เราจะรู้สึก คือ สงบของจิตเเละกายคะ

 

เมื่อใดที่หมุน เเสดงว่า จิตกำลังเข้าสู่ความนิ่ง ความว่าง

เเต่ไม่ต้องกังวล เพราะ เหมาะสำหรับคนที่กำลังคิดมาก

ผู้ที่กำลังฟุ้งซ่านเเละต้องการความสงบคะ เป็น สมถะเเละวิธีในการรวมจิตคะ

 

เคยเป็นเหมือนกันเวลาสวดมนต์บทอิติปิโส ขณะกำลังสวดก็แค่นึกว่าคาถาที่สวดเป็นภาษาแบบอินเดียก็ต้องสวดแบบอินเดียแบบแขกสิ เท่านั้นแหละพุทโธก็เป็นเสียงคล้ายบุดโด ตัวธ กลายเป็นตัว ด ตัว ต ก็ไม่ใช่ตัว ต แล้วก็จากที่สวดเบาๆก็ดังขึ้นแบบควบคุมไม่ได้ จำได้ว่าเสียงตัวเองกลายเป็นเสียงผู้ชายด้วย ก็แปลกดีค่ะ

 

อยากคุยกันคุณสันโดษบ้างค่ะ

 

กระผมเวลาสวดแผ่เมตตาใหญ่ที่รายจะรู้สึก ปวดหัวเหมือนจะอึ้นเบลอไงไม่รู้แต่ก็สวดจนจบอ่ะคับ หลังจากสวดจบไปสวดบทอื่นก็ไม่มีอาการนี้เลย อยากรู้ว่าำทำ ใครทราบแสดงความคิดเห็นให้ผมที


อนุโมทนาคับ

 

ขอบคุณคุณสันโดษมากนะคะ
ที่ให้คำแนะนำ
สัญญาไว้แล้วค่ะ
ว่าจากนี้ไปจะหมั่นเพียรพยายามทำแต่กรรมดี
แค่ได้รู้เรื่องแม่ก็สบายใจขึ้นเยอะ
^^
จะพยายามมีสติให้มาก
ไม่ให้หลงทางแล้วค่ะ
ยึดพระพุทธองค์เป็นหลัก
ขอแค่จิตสงบ...ที่ต้องการ
ทุกสิ่งล่้วนผ่านมา แล้วผ่านไป

 

ว้าวววว เมื่อเช้านี้เพิ่งขอให้พระพุทธองค์ช่วยหาคนที่ช่วยแนะนำทางออกให้เอง
ยังไม่ทันสายเลย เจอแล้ว ^^
ขอบคุณมากนะคะคุณสันโดษ

แต่สุดท้าย...ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ...

 

คุณสันโดษค่ะ ดิฉันได้อ่านข้อความของคุณสันโดษแล้วอยากให้คุณสันโดษช่วยชี้แนะด้วยค่ะ คือดิฉันเคยฝันและมีลางสังหรณ์ที่เป็นจริงหลายครั้ง แต่ก็รู้ว่าตัวเองบาปหนัก
เกิดมามีแต่ความทุกข์ใจค่ะ กว่าจะทำใจให้สงบมันยากจริงๆนะค่ะ ตั้งแต่เป็นเด็กก็มีแต่ความอิจฉาพี่ชายที่มีพ่อแม่รักใคร่ มีทุกอย่างพร้อม ส่วนตัวเองก็มีแต่คนดูถูก ดูแคลนไม่มีใครมาสนใจ (เป็นลูกที่เค้าขอมาเลี้ยงค่ะ) พอโตมาก็พยายามหาความรักจากคนอื่น
แต่ก็ไม่สามารถคบใครได้นานค่ะ ไม่มีเพื่อนเลยซักคนที่จริงใจ อยากกตัญญูต่อพ่อแม่นะค่ะ แต่เหมือนมันห่างกันไกลค่ะ คือไม่ว่าเราจะทำดียังไงเค้าก็คิดว่าเราเลว เคยกินยาฆ่าตัวตายแต่พี่ชายบอกให้ไปตายนอกบ้าน อย่ามาตายในบ้านเดี๋ยวเค้าจะเดือดร้อน ส่วนแม่ก็บอกว่าเรียกร้องความสนใจ ไม่มีใครเค้าสนใจหรอกค่ะว่าดิฉันจะอยู่หรือตาย แต่ขออย่าให้พวกเค้าเดือดร้อนก็พอ ดิฉันก็เลยไม่อยากยุ่งกับพวกเค้า เพราะเราปวดใจค่ะ แต่ดิฉันก็คิดว่าถ้ามีเงิน มีงาน ก็จะตอบแทนบุญคุณเค้านะค่ะ แล้วก็ทำแผ่เมตตาไปให้ค่ะ ดิฉันท้อค่ะ
อยากจะมีใครสักคนที่รับฟัง อยากจะมีเพื่อนค่ะ หวังว่าคุณสันโดษจะช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ
ขอบคุณมากนะค่ะ

 

ความทุกข์ใจ เกิดจาก วิบากกรรมค่ะ

เเน่นอนว่าวิบากกรรม เราต้องเคยก่อจึงทำให้เกิดเหตุ

ความทุกข์ทรมานที่คุณรับทราบ คือ อดีตชาติที่คุณได้กระทำให้ผู้อื่นทุกข์ใจ

การน้อยเนื้อต่ำใจ เป็นเพราะคุณไม่ทราบว่า คุณ ได้ทำสิ่งเหล่านี้มาก่อน

ความท้อใจ เป็นเพราะคุณไม่ได้คิดถึง คำว่า กฎแห่งกรรม

ต่อให้คุณเเก้กรรมกับใครหรือ มีผู้คนต่อว่าผู้คนที่ทำไม่ดีกับคุณเท่าไร

สิ่งไม่ดีจะไม่หายไปเลย หากคุณไม่สำนึกถึงกรรมในอดีตที่คุณทำ

ดังนั้น ถ้าอยากพ้นทุกข์ คุณต้องเปิดใจ รับทุกข์ รับที่ว่า คือ ยอมรับ

เเละ ทดเเทน สิ่งไม่ดี ด้วยคำว่า อโหสิกรรม

การอภัย นั้นทำได้อยาก เเต่ ถ้าคุณระลึกได้ เเน่นอน ย่อมจบลงในปัจจุบันชาติ

ถ้าคุณอยากหลุดพ้น ท่องไว้นะคะ สำนึกผิด ในกฎแห่งกรรม

เเละ ขอให้อโหสิกรรมในสิ่งที่คุณเผชิญในตอนนี้

เเล้วทุกอย่างจะดีขึ้นในไม่ช้าคะ

 

:z10 สมาธิหมุน (อธิบายสำหรับคนที่นั่งสมาธิเเล้วเกิดอาการต่างๆ) ( 1 2 3)

 

พอดีผมไปฝึกมโนมยิทธิมาเมื่อไม่นานมานี้แล้วได้อ่านหนังสือประวัติหลวงพ่อปานตอนที่บวชอยู่
(สายพุธโธ)ประมาณปีแล้วแล้วชอบมากแต่ตอนนี้เป็นฆราวาสผมอ่านแล้วอยากได้กสิณและฤทธิ์มากผมจะมีบุญ
วาสนาได้หรือป่าวครับเพราะที่กลับมาฝึกมโนมยิทที่บ้านก็ไม่เห็นภาพมีแต่ความรู้สึกแต่ก็ยังไม่แน่ใจว่า
เป็นอุปาทานหรือป่าวสิ่งที่ผมทำมาถูกทางและถูกจริตกับผมหรือป่าวครับและของเก่าในอดีตจะช่วยส่งเสริมผมหรือป่าวครับ
ช่วยแนะนำทีนะครับขอบพระคุณครับบบบ