ถามเรื่องกล้องส่องพระครับ

กําลังอยากใด้กล้องส่องพระใหม่ พี่ๆใช้กล้องอะไรกันบ้างครับ
วันก่อนไปพันธุ์ทิพย์ลองอยู่สามตัว zeiss, nikon,doctor
เเต่ก็ลองเเว้บเดียว ไม่กล้าลองนานเพราะคงยังไม่ซื้อตอนนั้น
ขอคําเเนะนำด้วยครับ

 

ทุกยี่ห้อดีหมด...
ที่สำคัญ...ลองแล้วเข้ากับตาของเรา
ยี่ห้อดี..ส่วนใหญ่ไว้ดูเจาะเฉพาะจุด..เน้นที่พระเนื้อผงสมเด็จ
ผมเองใช้ของถูก..ราคาไม่กี่สิบ
แต่..ดูแล้วไม่หลอกตา..ถือว่าใช้ได้เหมือนกัน

 

เวลาเลือกกล้องส่องพระส่วนตัวจะใช้วิธีนำกล้องนั้นมาส่องพระดูเนื้อหา...

เพราะว่าสายตาแต่ละคนไม่เท่ากันบางท่านว่ากล้องยี่ห้อนู้นดีแต่เวลาที่ผมจับมาส่องพระกับ

มองไม่ชัดเจน....วิธีที่ผมเลือกจะใช้วิธีว่าอันไหนที่เราส่องแล้วเราเห็นชัดที่สุดอั้นนั้นดีที่สุด

ครับ....เพราะว่าเวลาดูพระเราใช้สายตาเราครับ.....

ประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ

 

ตามนั้นแล... ^^

 

แนะนำ นิค่อน ก่อนนะครับ ราคาพอไปได้ 2800-3500 ซื้อร้านที่ดูน่าเชื่อถือและขอใบรับประกันด้วยนะครับ

 

น่าสนใจมากครับ

แนะนำอีกหนิด เมื่อส่องแล้วชัดสบายตา ลองเลื่อนกล้องส่องให้ทั่วองค์พระ
ดูเวลาเลื่อนไปแล้วยังชัด และเรายังสบายตาอยู่ไหม ถ้าผ่านน่าสอยเลยครับ

 

ผมก็ใช้นิคอน 10x อยู่ครับ...ผมว่าไม่ต่างกับกล้องราคาไม่กี่สิบนะครับ...ลองของปานกลางราคาย่อมเยาก็ได้นะครับ(ของไต้หวัน)เหลือเงินเก็บไว้เช่าพระมาดูเป็นบททดสอบกล้องดีกว่านะครับ

 

ผมใช้ Belomo 10X อยู่ครับ ใหญ่ชัดเจนมากครับ เหมาะมือ(เพราะผมมือใหญ่) ^^

 

.
.

อยากได้ สวารอฟสกี้ ครับ เห่อๆๆ จาควักเงินซื้อทีไร นึกเสียดายทุกที

เก็บตังค์เช่าพระก่อนดีก่า

.
.

 

ผมก็สองจิตสองใจอยู่นานครับ อยากใด้กล้องดีๆสักตัว
เเต่เมื่อก่อนผมคิดว่าเงินอย่างน้อย 2-3000บาท
ผมเก็บไว้เป็นทุนเช่าพระดีกว่า เเต่ส่องไปส่องมา(ยื้มกล้องของรุ่นพี่)
ผมรู้สึกว่ามันเเตกต่างจริงๆ
ตอนนี้เลยคิดว่าลงทุนซื้อกล้องดีๆสักตัวดีกว่า ทีเดียวจบ(ถ้าไม่ทำหายนะครับ)

 

อย่าไปสนใจราคา ยี่ห้อ ลองดู เข้ากับตาเรา ชัด ไม่ปวดตา แสงสีไม่หลอกตา ก็น่าจะo k

 

ทุกวันนี้...ยืมกล้องคนอื่นตลอด
ขี้เกียจพกกล้อง..กลัวหาย

 

ผมใช้ของ GOLD VIEWe 10X อยู่ครับ อันละ 180 บาท คมชัด

ราคาสบายกระเป๋า ส่องแล้วสบายตา ไม่ปวดลูกตาด้วยครับ

อันนี้เป็นอันที่ 2 อันแรก ปู่ชอบ ส่องแล้วเหมาะกับตาเค้ามั๊ง ปู่เลยขอแลกกับพระ 1 องค์

 

ผมก็เนียนยืมกล้องชาวบ้านตลอดครับ ที่ใช้เองตัวไม่กี่ร้อย พอไปขอดูพระเซียนก็อายไม่กล้าควักกล้องกากๆของผมออกมาดู ยืมเค้าตลอด

 

อำกันหรือปล่าวเนี่ย...แหะๆ

นึกว่าใช้ Krüss Weinschenk Loupe ราคา ห้าร้อยกว่าเหรียญ ยูเอสน่ะ...เหอๆ

ผมอยากจะขอแนะนำ อีกทางเลือก มีพวกเอาเลนย์กล้องเก่าๆ มาจับขอบพลาสติก ขายเป็นแว่นส่องพระ บางอันดีมาก ราคาแค่ สอง ถึง สี่ร้อยกว่าบาท แต่การส่อง สว่าง กว้าง ใส ไม่ปวด ไม่หลอกตา สู้ กล้องหลักหลายพันได้สบายมาก

พอเอามาขายที แถวพันทิพย์น่ะครับ บางทีโดนรุม กล้องอันใหญ่ๆ ใสๆ ดี จะถูกฟันไปก่อน เหลือ แต่ตัวเล็กๆ

ผมเคยไปแย่งเขามาอัน เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ เซนต์หนึ่ง ใสส่องมันส์ ไม่บีบตา บ้าส่องอยู่บ้านได้ทั้งคืน เกือบเช้า จนเมียว่าเอา แต่ต่อมาทำหาย หรือ อาจะมีคนมาขมายไป เสียดายมาก ไปซื้อมาอีกอัน อันดีๆ เขาแย่งไปก่อนแล้ว ที่ได้มาพอใช้ได้ ตัวเล็กจิ้ดเดียว เลยเอาไว้ ประจำโต้ะ ที่บ้าน

ตอนนี้ก็ยังมีแถวพันทิพย์น่ะครับ ชั้นหก ราคาหลักร้อย แต่ถ้าวันตลาดนัด วันอังคารกับศุกร์ ก็มีแผงเอามาวางเหมือนกัน แต่ราคาจะอัพขึ้นไปอีกหน่อย แต่ต่อรองกันได้ แต่แบบว่าถ้าของดีๆ ต้องรีบ เพราะจะมีพวกพี่ๆ เขามาฟันไปก่อน เอาเบอร์ให้เขาก็ได้ ว่าถ้ามีรุ่นใหม่ให้โทรบอก เรียกว่าจองไว้ก่อนน่ะครับ

ซามูไร มี ดาบคัตตาน่า

คาวบอย มี ปืนโคลท์

นักส่องพระ ก็ต้องมีกล้องแบบ ดีๆ สักตัว...อิอิ

ที่ถูกลูกกระตาเอาไว้หากินน่ะครับ ถ้าชอบใจ แล้วว่าดี อย่าไปเสียดายมันเลยครับ ซื้อแค่ตัวเดียว ถ้าไม่หาย ใช้ยันลูก มันไม่พังหรอกครับ ทำตกก็ต้องแรงๆถึงจะแตก ซ้ำมี ซองหุ้มอีก

รุ่นพี่คน เขาไปซื้อของจากตู้เซพ ของคนรุ่นลูกเปิดขาย เพราะพ่อตาย พวก ของเก่าๆ พระเลี่ยมทอง แหวนทอง เลี่ยม เพชร พลอย เขาได้กล้อง Zeiss ของเก่า ( อันนี้ทำจากเยอรมัน เพราะเขียนไว้เลยว่า made in germany ) กล้องแบบเก่านี้ไม่ใช่แก้วน่ะครับ แต่เป็นหิน Quartz แบบธรรมชาติ มีความบริสุทธิ์ การตัดทอนของแสง ดีกว่าแก้วสังเคราะห์ที่ทำขายซ่ะอีก ส่อง สว่าง ส่องมันส์ อายุกล้องนี้ ไม่หนี ๕๐ ปีขึ้นไป เพราะเขาเลิกทำไปแล้ว ใช้แก้วดีกว่าทำง่ายกว่า ผมเห็นแล้วตาลุก ส่องเสร็จถามเขา กะว่าจะต้องเอาไว้ ให้รุ่น หลานมันดู คุณพี่แกตี หมื่นกว่าๆครับ...แหะๆ ต้องถอยครับ

ของแบบนี้ ถ้าไม่หาย ไม่ทำตกแตก ให้ถึงรุ่น โหลนของโหลนก็ไม่พัง ควักออกมาอีก ร้อยปี คนฮือขอดูแน่ๆเพราะหายากยิ่งกว่าพระครับ...แหะๆ

 

ผมคิดเข้าข้างตัวเองครับ กระบี่อยู่ที่ใจอิๆ ใช้อะไรก็เป็นอาวุธได้เหมือนกัน
เเต่จริงๆเเล้วเสียดายเงินต่างหาก

ช่วงเศรษฐกิจเเบบนี้ เเนะนำให้จับพลังพระดีกว่าครับ ประหยัดเงินดี ห่ะๆ

อ่านคอมเม้นพี่พี สนุกเเล้วได้ความรู้ดีมากเลยครับ

 

เยี่ยมครับ คุณพี และทุกท่านครับ

ผมเองชอบใช้ บอช แอนด์ ลอมบ์ ครับ เคยซื้อมาตัว 900 บาท หายไป เลยซื้อตัวใหม่มาตัว 1,300 บาท ชอบใช้มาก เป็นกล้องประจำตัวปัจจุบัน

ซื้อของ TRIPRT สีดำ มาอีกตัว 900 บาท แต่ตัวนี้เลนส์กว้างกว่าบอช ใครสนบอกนะตัวนี้ กล่องยังอยู่เลย...อิอิ

ต่อมาซื้อ ไซต์มาอีกตัว 4,000 กว่า บาท ใช้เป็นกล้องส่องพระผงดีมาก เซียนใหญ่ชอบใช้ เป็นกล้องเจาะ แต่ไม่ค่อยเหมาะส่องขณะเดินตลาดกลางค่ำกลางคืน เพราะเลนซ์จะเล็ก และถ้ามือไม่นิ่ง จะเบลอข้าง ตัวนี้ไม่ค่อยได้ใช้เลย ใหม่เอี่ยม ใครอยากส่องเจาะบอกนะ เผื่อเจอกันจะนำมาให้ส่อง...อิอิ

 

ตอนนี้ใช้จีนแดง ห้าสิบบาท มีไฟด้วยครับ หายไม่เสียดาย เจอพระตอนพลบค่ำก็ไม่กลัวเพราะมีไฟในตัว อิ อิ อิ อย่าถือสานะครับผมเด็กหัดส่องพระ เก็บตังค์ไว้ซื้อตำราพระเพื่อเป็นวัคซีนกันโดนดีกว่าครับ เพราะผมยังอ่อนหัดนักครับพี่ๆทั้งหลายครับ แต่ไม่ว่ากะไรถ้าพี่ๆคนไหนเบื่อๆกล้องเก่าๆ ราคาเบาๆ น้องคนนี้จะได้ไปนิมนต์มาครับ 55555 สรุปจบว่าชอบของถูกครับ 55555

 

เรื่องจับพลัง ตอนรุ่นๆ บ้าอยู่พัก แต่บ้าปลุกพระ กับน้าและเพื่อนอีกคน นั่งขัดสมาธิ เอาพระใส่มือว่าคาถา ถ้าของขึ้น หน้าจะหนา ตัวจะพอง จะโยนตัว ดิ้นไปมา ต้องเข้ามารุบจับ แล้วตบบ้องหู ของถึงออก ย้ำ.....ต้องตบบ้องหู ดีว่าหูไม่หนวกตั้งแต่เด็ก...แหะๆ

มีอยู่ครั้ง พวกกันปลุกพระ เหรียญสี่เหลี่ยม หลวงพ่อพวง วัดหนองกระโดน บ้านเป็นไม้ แรงจริงๆ ดิ้นไปมาบ้านเกือบพัง ฝาบ้านตะปู แถบถอนออกทั้ง ตัวเกือบทั้งแถบ ...เอิ้กๆ มันส์หยด ต้องรุมจับกัน ตบบ้องหูหลายที ของถึงออก

ที่ลองนี่ มีทั้งลองยิงด้วย เปรี้ยงกระจุย โป้งกระจาย ไม่มีอยู่ปืนเลย รับประกันเท่าที่ยิงมา ทั้งเก่าและไหม่ ทั้งพระ ทั้งเครื่องราง ทั้งยิงเดี่ยว หรือ ยิงทั้งห่อ มียิงไม่ถูกอยู่รายการเดียว แม้จะยิงหลายครั้ง ( ไม่บอกในที่นี้...อุบไว้ )

ส่วนการจับพลังตอนนั้น พ่อของเพื่อนใช้วัดคืบความยาวของศอก ถ้าพระมีพลัง ช่วงแขนจากศอก จะยาวออกกว่าเก่า โดยก่อนจับ วัดจากข้อศอกถึงปลายนิ้วก้อยก่อนว่าระยะเท่าไหร่ และเอาพระมาว่าคาถา ตั้งจิต แล้ววัดใหม่ บางทีแขนยาวออก ( อันนี้เป็นการเห็นตอนเด็กๆน่ะครับ ...แหะๆ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ) ตอนเด็กๆเชื่อลุงเขามาก ว่าเจ๋ง แต่พอเอาไปลองยิงเปรี้ยง กระเด็น

พอโตขึ้น ( แก่ขึ้น ) เลิกหมดครับ

จิตคนเรามี กิเลสเยอะครับทั้ง อุปปาทาน ทั้งอยากให้มี ให้เป็น ทั้งไม่อยากให้มี ไม่อยากให้เป็น บางอย่างจิตมันจะเชื่อซ่ะก่อนแล้ว พอจิตเป็นสมาธิ เอาแบบวับๆแวมๆ ขณิกสมาธิ ก็ เห็นวับๆแวบๆ ว่าเป็นโง้นเป็นงี้ พอเป็น อุปปจารสมาธิ อาจจะเห็นเป็นเรื่องราว เป็นแสงเป็นสี เป็นปาฏิหารย์ ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ดี แต่ถ้าเป็นเรื่องไม่จริงก็บอกไม่ได้ เพราะมันเห็นจริงๆ แต่ที่เห็นน่ะไม่ใช่เรื่องจริง

จิตคนเรา เราเชื่อว่าเกิดตายมาหลายชาติ พอมาเกิดชาตินี้เขาลบข้อมูลชาติที่แล้วๆ มาให้จำไม่ได้ เพราะถ้าเกิดจำกันได้ทุกๆคน ก็ยุ่งตาย...ห่...

เรื่องราวข้อมูล ของพวกนี้จะถูกฝังใน ฮาร์ดดิศ จิต ไว้ พอจิตสงบลง พอแว่บเข่าไปใน sub concious ที่ต่ำกว่าการรู้ตัวปกติ ตอนตื่นมีสติอยู่ จิตก็จะล้วงข้อมูลเหล่านี้มา จะมาก่อนหน้าหลัง ปนเป จริงเท็จ เพราะจิตเก็บไว้เยอะ และไม่ได้ sort ทั้งเรื่องจริงและนวนิยาย แต่พอเวลาเอามาตีความ ก็จะพูดว่าเห็นจริงไม่โกหก ผมเชื่อว่าเห็นจริงก็ได้ครับ แต่ไม่ได้ตีความว่าเรื่องที่เห็น น่ะเรื่องจริงหรือเปล่า เพราะตอนสงบเข้าไปดู สงบนิ่งอย่างเดียวแต่สติไม่ได้ตื่น เพื่อพิจารณาเรื่อง จริงๆ เท็จๆ แยกแยะให้ชัดเจนได้ เพราะมันยากครับ

เรื่องที่เราเห็นจริงๆ บางทีคนยังแสดงละครให้เราดู มันหลอกเราซ่ะหลงเชื่อ ถูกโกงไปก็มี แล้วจะเชื่อเรื่องที่เห็น ที่ได้ยินได้อย่างไรครับ วิธีมี คือฝึกสติอย่างเดียว ตามหลักพุทธ ให้เชื่อในเหตุและผล ไม่ใช้เชื่อตามที่จิตมันเห็นหรือได้ยินมา แต่พิจารณาด้วยสติจะถูกต้องกว่า

คนที่ฝึกจิตมาอย่างดีมาก เขาจะไม่เชื่อเรื่องที่เห็นง่ายๆครับ อาจจะไม่เชื่อเลย เพราะไร้สาระซ่ะส่วนใหญ่ ผมมีตัวอย่างน่ะ แต่ไม่เล่าล่ะ ไม่อยากเถียงใคร ที่เขา ( พวกท่านๆ ) เห็น และเชื่อ จะไม่ใช่เรื่องราวครับ แต่จะเป็นสภาวะ คือเห็นสภาวะธรรมทางจิต หรือ ที่เรียกว่า นัยย์ตาเห็นธรรม เป็นการเห็นจริง ของสภาวะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ของมีเกิดขึ้น ก็ดับไป เร็วหรือช้า อันนี้จริงครับ ...เชื่อ

ใครมีบุญได้เห็น แล้วเอามาเล่าให้ฟัง อันนี้ผมเชื่อครับว่าเรื่องจริง...แหะๆ

แต่อย่างไรก็ตาม ผมไม่ดูถูกเรื่องการเห็นเหล่านี้ เพราะเป็นวิทยาศาสตร์ทางจิต ท่านที่ฝึกมาดี มีสมาธิขั้น ญาน มีจริง และถ้ามีมหาสติ เรื่องที่เห็น อา....จจะจริงก็ได้ และท่านที่ทำได้แบบนั้น อาจจะไม่อยู่ในหมู่เหล่าก็ได้ ไม่เข้าเล่นเว็บ เพราะพวกท่านคงรำคาญคนน่ะครับ ( คนแบบ คุณแบบผมน่ะ เพราะการเล่นพระคือการเล่นกิเลสชัดเจน และติดวัตถุ ใครอมพระมาพูดว่าไม่ใช่ ไม่เชื้อ ไม่เชื่อ.... )

แต่ถ้าเรื่องนี้ทำได้จริงๆ และมีประโยชน์ ก็น่าจะมีวิชาแบบนี้บันทึกไว้ในพระไตรปิฎก บันทึกรวมไว้ในกรรมฐาน สี่สิบ ว่านี่เป็นกองที่สี่สิบเอ็ด คือการฝึกให้จิตสงบ แล้วเอาของมีพลังมาจับ เห็นพลังพุทธคุณ ทำให้สมาธิดีขึ้น ลดกิเลสได้ แต่ไม่เคยเห็นน่ะครับ

ที่เอาพระมาจับให้เกิดสมาธิ เป็นการช่วยกำลังใจมากกว่า ว่ามีที่ยึดเหนี่ยว จิตไม่วอกแวก มีความเชื่อมั่น พลังจิตก็เกิด และจิตรวมตัวได้ง่ายขึ้น

อย่างไรก็ตาม ก็อย่าเอามาปนกันน่ะจะดีกว่า จะเล่นพระ ก็เล่นไป เพราะเป็นวัตถุ ก็เล่นแบบวัตถุ ของจะเก่าต้องเก่า พิมพ์ทรงต้องถูกต้อง ผิวพรรณ ต้องได้เวลาอายุ และคนเล่นแบบนี้ มีความเชื่อ เรื่อง พลังของพุทธคุณอยู่แล้ว แม้จะจับต้องไม่ได้

ส่วนจะเล่นจิตก็เล่นไป ฝึกได้ กรรมฐานสี่สิบ อย่าไปฝึกมากกว่านี้ ท่านสอนกันมา สองพันกว่าปีแล้ว ไปเอาตำราของวัดท่าซุงมาหัดก็ได้ ยิ่งฝึกมากยิ่งดีกับตัวท่าน ท่านอาจจะก้าวข้ามพวก วัตถุมงคลไปเลย เพราะผมพอจะเห็นพระที่เราเชื่อๆกันว่า เป็นพระอริยบุคล ไม่เคยเห็นท่านสรรหาพระเบญจภาคี หรือ พระกรุเก่าๆมาห้อยติดตัว บางท่านก็มีซ่ะด้วยน่ะครับของเก่าน่ะ เพราะครอบครองมาจากครูบาอาจารย์ บรรพบุรุษ เพราะสมัยโบราณของเหล่านี้ไม่มีราคามาก พอหาได้ พระสงฆ์แบบนี้พอท่านฝึกได้ที่ แต่ท่านก็แจกเขาไปหมด ขี้เกียจจะเก็บแล้วเป็นภาระ ใครมาขอก็อาจจะให้ดื้อๆ ถ้าของเหล่านี้ดีจริงท่านคงเก็บไว้ติดตัว จนท่านตายน่ะแหละ แต่พระแบบนี้ เห็นตอนตาย บางทีมีผ้าแค่สามผืน แสดงว่าผ้าสามผืนดีกว่า พระเครื่องรุ่นไหนๆซ่ะอีก เพราะฉนั้นท่านจึงเก็บไว้พันกายพวกท่าน

แต่พอเอาสองเรื่องมาปนกัน ก็เถียงกันไม่จบ เพราะยืนอยู่กันคนล่ะพื้นฐาน เห็นมาหลายสิบปีแล้ว " คับ " ท่าน ก็คงเห็นต่อไปเรื่อยๆ...แหะๆ

เมื่อยืนอยู่คนล่ะพื้นฐาน ถ้าจะสรุป ก็ต้องมาสรุปกันที่กฎหมายล่ะครับ ว่าใครจริงใครเท็จ คนไหนว่าจริง เขาก็ไม่หลอกใครตามกฏหมาย ส่วนคนไหมไม่จริงกฎหมายเขาก็จะไม่รับรอง ถ้าของที่ท่านว่าเก่า พิสูจน์แล้วไม่เก่า คนซื้อมา ถ้าเขาซื้อมาแพง เขาก็อาจจะเอาเรื่อง แจ้งความหรือฟ้องร้อง อย่างที่พูดไว้ในเว็บนี่ ลองไปค้นหัวเรื่องในศาล อาญา ศาลแพ่ง ดูซิครับ จากในคอมหน้าศาล มีอยู่หลายคดีน่ะครับ ที่ไปหลอกๆ ขายเขาน่ะ เขาจึงฟ้องเอา บางชื่อ ท่านเจอแล้วอาจจะอึ้งครับ...เหอๆ

 

เยี่ยมครับคุณพี...สะเดิด...อิอิ