::: วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ครูบาอิน อินโท ครูบาฟ้าหลั่ง :::

อนุโมทนากับคุณ woottipon ด้วยครับ...
ขอบพระคุณที่มาร่วมแชร์ในกระทู้นี้ครับ..

ธีระยุทธ

 

อีกประสบการณ์หนึ่ง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ โรงงานอบลำใยระเบิดที่อำเภอสันป่าตอง ห่างจากบ้านผมแค่ 2-3 กิโลเมตรเอง โชคดีตอนนั้นผมทำงานอยู่ที่ตัวจังหวัดเชียงใหม่ แต่บ้านของเพื่อนผมที่อยู่ห่างจากโรงงานแค่ 200 เมตร หายไปครึ่งหลัง... น้าผมที่เป็นเจ้าหน้าที่ดับเพลิงอยู่ที่เทศบาล อำเภอสันป่าตอง (สมัยนั้นยังเป็นสุขาภิบาล) เล่าว่า... ตอนเดินเข้าไปฉีดน้ำ สายยางเกี่ยวเอาท่อนแขน ท่อนขาที่ฉีกขาดออกมาเป็นดุ้นๆ เป็นเหตุการณ์ที่สะเทือนขวัญมากครับ....

 

หลวงปู่ช่วยชีวิตจากเหตุโรงงานระเบิดที่สันป่าตอง

เมื่อประมาณปี ๒๕๔๓ มีเหตุการณ์หนึ่งที่เป็นข่าวครึกโครมตามหน้าหนังสือพิมพ์ นั่นก็คือเหตุการณ์โรงงานอบลำไยระเบิด ทำให้คนงานที่กำลังทำงานอยู่ในโรงงานเกือบ ๕๐ คน ซึ่งเป็นแรงงานต่างชาติเกือบทั้งหมดเสียชีวิตในทันที และในสภาพที่เรียกว่าอวัยวะฉีกขาดไปคนละทิศละทาง แรงระเบิดยังสร้างความเสียหายให้แก่บ้านเรือนในระแวกนั้นเสียหายในรัศมีเกือบ ๑ กิโลเมตร บ้านเรือนบางหลังพังทลายลง บางแห่งฝาบ้านหลุดปลิวไปตามแรงระเบิด ต้นไม้ล้มระเนระนาด สร้างความเสียหายอย่างไม่อาจที่จะประเมินได้

เหตุการณ์แก๊สอบลำไยระเบิด ที่อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ครั้งนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลวงปู่ครูบาอิน เพราะในวันที่เกิดเหตุนี้เอง คุณจตุชัย มหาวงศนันท์ ซึ่งมีบ้านอยู่ที่ในตัวเมืองเชียงใหม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์ไปกราบหลวงปู่ครูบาอินที่วัดฟ้าหลั่ง ซึ่งอยู่เลยอำเภอสันป่าตองไปหลายกิโลเมตร โดยภายหลังที่ได้ทำบุญไหว้สาท่านครูบาเป็นอันที่เรียบร้อยและเตรียมตัวจะลากลับแล้วนั้น หลวงปู่ครูบาอินก็สั่งเสียงเข้มมาทีเดียวว่า

“ยังไม่ต้องกลับ... อยู่ที่นี่ก่อน !?!”

ก็ลองครูบาอาจารย์มีบัญชาออกมาดังนี้ ใครเลยจะกล้าขัดได้ คุณจตุชัยก็เลยมีอันต้องลงนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ตรงที่เก่าอย่างงงๆ ด้วยไม่เข้าใจความนัยในคำสั่งนั้น แต่สักครู่พลันก็เกิดเหตุการณ์ผิดปกติธรรมดาบังเกิดขึ้นในทันที

“บึ๊ม........” !!!!

“เช้ง.......” !!!!

“เปรี๊ยะ........”

โดยไม่ทันตั้งตัว เสียงกระจกหน้าต่างกุฏิของหลวงปู่ครูบาอินก็ลั่นเปรี๊ยะจนจวนเจียนจะตกอยู่กราวใหญ่ ต่างคนที่อยู่ ณ ที่นั้นก็ต่างตะลึงไปทั่ว สักครูหลวงปู่ครูบาฟ้าหลั่งก็บอกกับคุณจตุชัยว่า

“เอาละ.... กลับได้แล้ว”

เมื่อได้ฟัง คุณจตุชัยก็ลากลับออกมาจากวัดอย่างงงๆ ต่อเมื่อขี่รถมอเตอร์ไซค์มาถึงอำเภอสันป่าตอง จึงได้เข้าใจ ในรัศมีกว้างไกลนับเป็นกิโลเมตร รวมทั้งบริเวณถนนสายเชียงใหม่-ฮอด สู่วัดหลวงปู่ครูบาอินนั้น แทบราบเรียบพนาสูรด้วยแรงระเบิดอย่างมหาศาลจากแก๊สอบลำไย จนแทบไม่เหลือชิ้นดี แม้กระทั่งพระประธานในวัดแสงสว่าง ที่อยู่ห่างจากบริเวณโรงงานประมาณ ๒๐๐ เมตร พระวิหารถึงกับพังพินาศ พระพุทธรูปบางองค์ถึงกับพระเศียรขาดหายไปด้วยแรงระเบิดที่รุนแรงที่สุด อย่างน่าสลดใจ และสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง

ก็ขนาดวัดฟ้าหลั่งอยู่ห่างจากที่เกิดเหตุกว่า ๑๐ กิโลเมตร ก็ยังสะเทือนเปรี๊ยะไปทีเดียว และถ้าหลวงปู่ครูบาอินท่านไม่ยับยั้งให้คุณจตุชัยไม่ให้รีบกลับแล้ว เชื่อแน่ได้ว่า คุณจตุชัยอาจจะขับรถเข้ามาอยูในรัศมีทำลายล้างประลัยโลกที่อำเภอสันป่าตองในคราวนั้นอย่างพอดีเป็นแน่นอน เรียกว่า ถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต หรือหาซากไม่เจออย่างไม่ต้องสงสัย

เหตุการณ์ที่คุณจตุชัย มหาวงศนันท์ ได้สัมผัสด้วยตนเองครั้งนี้ อาจจะเป็นเพียงแค่ “ความบังเอิญ” ที่ยังหาคำอธิบายไม่ได้ หรือออาจจะเป็นญาณทัศนะและบุญพระอริยเจ้าอันประเสริฐสุดแห่งองค์หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท ที่ได้คุ้มเกล้า คุ้มกระหม่อมลูกศิษย์ลูกหาของท่าน จะด้วยเหตุผลใดคงไม่มีใครบอกได้ เหลือทิ้งไว้เพียงข้อคิดเตือนใจว่า ชีวิตของคนเรานั้น ยามจะหลับตาลาขันธ์ไป มันช่างเกิดขึ้นรวดเร็วยิ่งนัก ลูกศิษย์ลูกหาทุกคนจงหมั่นสร้างกุศลผลบุญไว้เพื่อความดีนั้นจะได้ปกปักรักษา และเมื่อถึงวันที่ต้อง “หลับตาลาจากโลกนี้ไป” บุญกุศลจะได้นำท่านไปสู่ภพภูมิที่ดีต่อไป


=====================

 

ขอสลับฉากด้วยภาพที่ระลึกหลวงปู่

รูปนี้ พระอนุรักษ์ สุชีโว วัดสันป่าข่อย เชียงใหม่ พิมพ์ถวายหลวงปู่ เมื่อปลายปี ๒๕๔๕ ให้หลวงปู่ปลุกเสก แต่ไม่ได้แจก... จนกระทั่งหลวงปู่มรณภาพ จึงได้นำรูปนี้ออกมาแจกเป็นที่ระลึกในงานพิธีพระราชทานเพลิงศพ วันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐

 

คำสอนหลวงปู่ กับการปฏิบัติธรรม

หลวงปู่ครูบาอิน ท่านเป็นพระเถระที่เงียบขรึม พูดน้อย ท่านชอบอยู่สงบเงียบ ไม่ช่างเทศน์ช่างโวหาร แต่ถ้าถามเรื่องวิปัสสนากรรมฐานกับท่านแล้ว ท่านก็จะเมตตาแนะนำวิธีการปฏิบัติให้แก่พระเณรและลูกศิษย์ลูกหาทุกคน ในอดีตหลวงปู่ครูบาอิน ได้เคยเดินทางมาศึกษาวิปัสสนากรรมฐานที่วัดมหาธาตุ กรุงเทพมหานคร พร้อมๆ กับ ครูบาพรหมา พรหมจักโก (พระสุพรหมญาณเถระ วัดพระพุทธบาทตากผ้า) และพระอาจารย์ทอง สิริมงฺคโล (พระเทพสิทธาจารย์ วัดพระธาตุศรีจอมทองวรวิหาร) และ พระครูปิยธรรมภานี (ครูบาปิยะ) วัดชัยมงคล (ต้นแหนหน้อย)ฯ จนสำเร็จเชี่ยวชาญแล้วจึงได้กลับมาถ่ายทอดให้กับพระเณรในวัด และในละแวกใกล้เคียง ถึงแม้ว่าวัดฟ้าหลั่งและวัดทุ่งปุยจะไม่ได้เป็นสำนักสอนวิปัสสนาธุระ แต่ก็มีผู้ใผ่รู้แวะเวียนมาขอเรียน ขอคำแนะนำจากหลวงปู่ครูบาอินอยู่เนืองๆ

ประกอบกับวัฒนธรรมของล้านนา ไม่นิยมการเทศน์ประยุกต์ ในงานพิธีต่างๆ จึงเป็นการขึ้นธรรมมาสแสดงพระธรรมเทศนาตามพระคัมภีร์ใบลาน ซึ่งมีทั้งภาษาบาลี และภาษาพื้นเมือง ซึ่งส่วนมากก็เป็นคำสอนให้คนอยู่ในศีลในธรรม ห่างไกลจากบาปกรรมและอกุศล โอกาสที่จะพูดถึงเรื่องการปฏิบัติกรรมฐานมักจะเป็นของผู้ที่ศึกษาใกล้ชิดเสียเป็นส่วนใหญ่

คำสอนที่นำมาเสนอ ณ ที่นี้ เป็นบันทึกคำเทศนาของหลวงปู่ครูบาอิน เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๔ โดย ดร.เลิศลักษณ์ และ อ.นฤมล ศรีกิจการ เป็นผู้บันทึก และถอดเทปโดย อ.นฤมล ศรีกิจการ หัวหน้าภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (ตำแหน่งในขณะนั้น) และพิมพ์เผยแพร่เป็นครั้งแรกในหนังสือที่ระลึกทำบุญอายุครบ ๘๘ ปี ของหลวงปู่ครูบาอิน ในปี พ.ศ.๒๕๓๔ ต่อมาคุณเนาว์ นรญาณ ได้นำมาเผยแพร่ต่อผ่านทางนิตยสาร

 

เรื่องการปฏิบัติธรรมที่หลวงปู่สั่งสอนไว้

เรื่องการปฏิบัติต่อไปนั้นคือ ปฏิบัติสมถะกรรมฐานก็ได้ ทางวิปัสสนากรรมฐานก็ได้ ความจริงแล้วมันจะต้องปฏิบัติสมถะกรรมฐานไปก่อน เพื่อจะได้ฮู้เรื่องฮู้แนวทางหื้อมันเข้าใจดี เมื่อมันฮู้แนวทางแล้ว เฮาค่อยขึ้นไปปฏิบัติทางวิปัสสนากรรมฐานต่อไป ความจริงแล้วมันจะต้องปฏิบัติศีลห้าของเฮาหื้อมันเสมอก่อน เพราะอันนี้เมื่อพระพุทธองค์ทรงสอนไว้ว่า ทาน ศีล ภาวนา สามประการนี้ ถือเป็นกำไรชีวิตของคนเฮาที่ได้เกิดมาในชาตินี้ หื้อมีกำไรบุญกุศลคือ ทาน ศีล ภาวนา ทานก็แปลว่าหื้อตาน ศีล แปลว่ารักษาศีล ศีลห้า ศีลอุโบสถ ภาวนานี้ สามประการนี้ เมื่อเฮาปฏิบัติเสมอต้นเสมอปลายแล้วจำมีกำไรชีวิต กำไรชีวิตนั้นคือ กุศลส่วนบุญที่เฮาปฏิบัติเป็นกำไรชีวิต เมื่อเฮาปฏิบัติอย่างนี้แล้ว ไม่ว่าเฮาจะนั่งสมาธิภาวนานั้น จะนั่งได้นานหรือนั่งได้สักสิบนาที ซาวนาทีก็ดี สามสิบก็ดี ได้ด้วยขันติ ความอดทน แต่เฮาอย่างว่า อารมณ์ของเฮานี้มันไม่แนบเนียน มันฟุ้งซ่าน นั่งได้ประมาณ ๑๐ นาทีแล้วก็มาเดินจงกรม เดินจงกรมแล้วก็ไปนั่ง นั่งต่อไป คือว่าเดินจงกรมนี้ เป็นว่าเฮาเดินเอาสมาธิหื้อจิตเฮามันแล้วนั่งสมาธิตาม อันนี้จะเกิดสมาธิขึ้น หื้อมันแนบเนียน สิ่งใดก็ดีที่เอานั่งแล้ว ... จิตของเฮายังฟุ้งซ่านอยู่ อารมณ์ของเฮานี้ จิตเฮามันไปตามอารมณ์เฮา ต้องพยายามเอาสติคุมไว้ สติคุมจิตเอาไว้ มันถึงจะมาเข้า มาอยู่กับตั๋วเฮานี้ เมื่อสติเฮายังเฮาเผลอ สติก็บ่ได้เฮาเผลอไป จิตเฮาก็ฟุ้งซ่าน อันนี้ขอแนะนำศรัทธาญาติโยมทั้งหลายตามแนวทางนี้ เพื่อจิตของมันจะแนบเนียนดี

เมื่อจิตเฮาแนบเนียนแล้ว เฮาค่อยปฏิบัติทางวิปัสสนาตามครูบาอาจารย์ที่เปิ้นเคยปฏิบัติมา ...เปิ้นก็จะได้แนะได้นำวิปัสสนานั่นแหละปฏิบัติดังนี้ ดังนี้ได้บอกแนะนำเฮาก็เอามาปฏิบัติ ปฏิบัติแล้วจะเกิดจะไดก็ดี มันจะเกิดปิติสมาธิ สิ่งใดสิ่งใดก็ดี นิมิตเกิดขึ้นแล้วเฮาอย่าไปถือยึดมั่น มันเกิดขึ้นไปแล้ว ก็หื้อมันแล้วไป บ่ต้องยึดเอานิมิตนั้น ปล่อยมันไป อันนี้เรียกว่าวิปัสสนานั้นน่ะ เป็นอารมณ์สติปัฏฐานสี่ กายานุปัสนาสติปัฏฐานสี่ที่เอาอะไรเป็นอารมณ์ ก็ขอแนะนำว่า ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ นี้เรื่องผู้เพิ่งจะปฏิบัติ เมื่อเฮาจะปฏิบัติสมถะกรรมฐานนี้ เวลาจะเดินจงกรมนั้น เวลายกติ๋นนั้น เฮาก็ยกขวา พุท พุทแล้วก็โธข้างซ้าย ว่า พุท-โธ ว่าตามนี้ เปิ้นบ่ว่าพุทโธคำหนึ่ง ต้องว่าพุท แล้วก็โธ พุท-โธ พุท-โธ นี้เรียกว่าปฏิบัติสมถะกรรมฐาน

หื้อศรัทธาญาติโยมทั้งหลายตั้งอกตั้งใจปฏิบัติกันไป เพราะว่าชีวิตของคนเฮามันบ่ถึงร้อย เฮาปฏิบัติมันก็ดี เฮาปฏิบัติได้ก็ปฏิบัติไป เพราะชีวิตของเฮา กำไรชีวิตของเฮา ขอฝากไว้หื้อศรัทธาญาติโยมทั้งหลายนำไปปฏิบัติดังที่แนะนำมานี้ เกิดมาแล้วอย่าหื้อมันไปขาดทุนชีวิตของเฮา ปฏิบัติไปจะได้มีกำไรชีวิตของเฮา ในเรื่องนี้เป็นเรื่องสมถะกรรมฐานก็ดี วิปัสสนากรรมฐานก็ดี พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้สอนหื้อแต่พระภิกษุสามเณร เปิ้นสอนทั่วไป ตึงญาติโยมหื้อได้ปฏิบัติเหมือนกันทุกคน เปิ้นบ่ได้สอนแต่เฉพาะพระภิกษุสามเณร เปิ้นตึงสอนทั่วๆ ไป เพื่อให้พ้นจากทุกข์ พ้นจากอบายภูมิสี่ ปฏิบัติสม่ำเสมอดีแล้วเวลาเฮาจะหมดลมหายใจ เฮาก็จะได้ไปสู่สุขติ เว้นจากอบายภูมิสี่ ไม่ไปแล้ว อบายภูมิสี่นี่มันตุ๊ก มันเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในกามโลกนี้ คือ โลกมนุษย์เฮานี้เวียนว่ายตายเกิดกันอยู่เสมอ นี้ก็ขอฝากฝังไว้กับศรัทธาญาติโยมให้พากันพิจารณา พิจารณาโดยตัวของเฮานี้ ปฏิสนธิเกิดในท้องแม่ บางคนตายในท้องแม่ก็มี คลอดออกมาตายก็มี ก็หื้อได้ปฏิบัติอันสมดั่งความมักความปรารถนาของเฮาทุกคน อย่ามัวไปเมาเมายินดีซึ่งโลกเลย เมื่อเฮายินดีซึ่งโลกหย่อนทางธรรม เมื่อเฮายินดีซึ่งธรรมก็หย่อนทางโลก มันก็อ่อนไป อ่อนไป หย่อนทางโลก ธรรมก็เข้มแข็งขึ้นในด้านจิตใจของเฮา อย่าไปปล่อยปละละเลยว่าชีวิตของเฮายังมีอยู่ ทำไปตามอารมณ์ของเฮา มันบ่คิดถึงว่าจะขาดทุนชีวิตของเฮา บางคนมันบ่คิดหา คิดแต่จะได้จะดี จะกินจะอยู่จะเล่นหัวไปทุกอย่าง อันนี้มันไม่ใช่ของปฏิบัติกับชีวิตของเฮา ก็ขอฝากฝังไว้กับศรัทธาญาติโยม

หื้อผู้ปฏิบัติแก้ไขในร่างกายของเฮานี่ เพราะร่างกายของเฮามันมีกิเลสหลายอย่าง ที่มีกิเลสอย่างละเอียด กิเลสอย่างหยาบก็คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง พระพุทธเจ้าว่ากิเลสหยาบที่สุด แล้วเฮาจะเอาหยังมาแก้มาไขมัน หื้อมันบรรเทาไป ก็เอาธรรมะภาคปฏิบัติของเฮานี้แหละแก้ไขให้มันเบาลงไป ก็จะได้รู้แจ้งเห็นจริงในธรรม เมื่อเฮาบ่แก้บ่อไข มันก็จะมืดมามืดไป มันมืดมาแล้วก็หื้อมันสว่างไป อย่าหื้อมันมืดมามืดไป อันนี้คือธรรมที่สอนอกสอนใจหื้อแก้หื้อไขที่ในกายของเฮา ในตัวของเฮานี้แหละ กิเลสของเฮามันจะเบาบางลงไป เมื่อมันเบาบางลงไปนี่ มันก็จะสบายอกสบายใจ มันบ่เอาชีวิตเฮาไปยุ่งอันหยังกับไผ อยู่ในศีลในธรรมไปในปัจจุบันนี้ เฮาก็ยังมีปอกินปอตานพอสู้ได้อยู่ ตอนที่ชีวิตเฮาจะหมดไปนี้ ก็ต้องคิดหน้าคิดหลังว่าที่ได้ทำบุญไปทุกวันนี้ บุญกุศลที่จะนำจิตวิญญาณเฮาไปสู่สุคติ เมื่อได้ไปสู่สุคติแล้วมันตึงสบายใจสบายขึ้น อันนี้เป็นธรรมของพระพุทธเจ้าสอนไว้ พระพุทธเจ้าสอนนี้ เปิ้นมีเงื่อนไขไว้ว่ามีมืดแล้วก็มีสว่าง เฮาอย่าไปมืดมามืดไป ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติศีลธรรมกรรมฐาน

บ้านเมืองของเฮาปัจจุบันนี้มันฮ้อน มันฮ้อน ตังลุ่มตังบนมันฮ้อน ยังใดมันเกิดมีมาหมด อันบ่ควรมีมันมี ที่บ่ควรเกิดมันก็เกิดขึ้น เพื่ออะหยัง เพื่อกิเลส เพื่อความโลภ ทุกวันนี้ที่เปิ้นลงในหนังสือพิมพ์ก็ดี ลงในทีวีก็ดีมันฮ้อน แต่ประเทศไทยเฮานี้ยังเย็นอยู่ ยังมีเย็นอยู่ ถ้าเฮาปฏิบัติธรรมมันก็จะเย็นไปตลอด ถูกตามทำนองคลองธรรมแห่งพระพุทธเจ้าได้ทรงสอนไว้ อยู่สบายอกสบายใจ จะได้อยู่เย็นเป็นสุข นี้ขอแนะนำคณะศรัทธาญาติโยมทั้งหลาย หื้อได้ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติไปตามสมควร ตามสติกำลังของเฮาไป ที่ปฏิบัติได้ พระพุทธเจ้าท่านบ่อได้บังคับ เฮา เวลานั่งสมาธิพระพุทธเจ้าท่านบ่ว่าหื้อนั่งเมินๆ เปิ้นก็บ่ได้สั่งไว้ ตามอุตสาหะของเฮาได้นักได้น้อย ทำไปทุกวัน ทำมาฮอมกันไว้ก็ได้นักขึ้น แล้วก็นักขึ้น อันนี้เป็นธรรมที่แนะนำตักเตือนศรัทธาญาติโยมทั้งหลาย หื้อได้ตั้งอกตั้งใจ ปฏิบัติธรรมต่อไป มีเพียงเท่าอี๊


คำอธิบายศัพท์

เพื่อให้คงอรรถรสในคำเทศนาของหลวงปู่ครูบาอินที่ท่านได้เมตตา ตั้งใจจะให้บรรดาศิษย์ได้รับทราบคำสอนของท่าน ผู้ถอดเทปจึงได้ตั้งใจคงศัพท์ตามเสียงของหลวงปู่ครูบาอินทุกคำพูด และเพื่อความเข้าใจของท่านที่ไม่สันทัดในภาษาพื้นเมืองเหนือ จึงขออธิบายคำศัพท์บางศัพท์เพื่อทราบดังนี้

ฮู้ = รู้
หื้อ = ให้
เฮา = เรา หมายถึงผู้ปฏิบัติ
ซาว = ยี่สิบ
ติ๋น = ตีน (เท้า)
บ่ต้อง = ไม่ต้อง
เปิ้นบ่ว่า = ท่านไม่ได้บอกว่า
เปิ้น = ท่าน
ตึงญาติโยม = ทั้งญาติโยม
เปิ้นตึงสอนทั่วไป = ท่านก็ได้สอนทั่วไป
ตุ๊ก = ทุกข์
ฮ้อน = ร้อน
ตังลุ่มตังบน = ทั้งข้างล่าง ข้างบน
ยังใด = อย่างไร
อะหยัง = อะไร
เมินๆ = นานๆ
ฮอม = รวบรวม
นัก = มาก
เท่าอี๊ = เท่านี้

====================================================
ที่มา: หนังสือประวัติ หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท ที่ระลึกทำบุญอายุครบ ๘๘ ปี วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๔
====================================================


"บ้านเมืองของเฮาปัจจุบันนี้มันฮ้อน มันฮ้อน ตังลุ่มตังบนมันฮ้อน ยังใดมันเกิดมีมาหมด อันบ่ควรมีมันมี ที่บ่ควรเกิดมันก็เกิดขึ้น เพื่ออะหยัง เพื่อกิเลส เพื่อความโลภ ทุกวันนี้ที่เปิ้นลงในหนังสือพิมพ์ก็ดี ลงในทีวีก็ดีมันฮ้อน".....

....กลับมาอ่านอีกครั้งในวันนี้ เจอประโยคนี้เข้า ช่างตรงกับสถานการณ์บ้านเมืองเราจริงๆ...

ธีระยุทธ

 

ประบการณ์ต่อไป เป็นของเพื่อนคนหนึ่งในเวปพลังจิตนี่แหละครับ ได้โพสไว้ ชื่อคุณ puken ผมขออนุญาตนำมาเผยแพร่ต่อครับ

==================


หลวงปู่เตือนสติให้รักษาศีล

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ของลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงปู่ พักอยู่ในตัวจังหวัดเชียงใหม่ ประมาณปลายปี ๒๕๔๕-ต้นปี ๒๕๔๖ เจ้าของเรื่องได้บันทึกประสบการณ์ไว้ว่า...

ครั้งหนึ่ง ผมจำได้ว่าจะไปล่องแพกันที่ลำน้ำแม่วาง ในเขตอำเภอแม่วาง ซึ่งติดกับอำเภอสันป่าตอง และอำเภอดอยหล่อ ก็มีผม แม่ และน้าๆ เพื่อนของแม่อีกสามคน ซึ่งตั้งใจกันว่าจะไปปิกนิกกันในวันหยุดว่างั้นเถอะ น้าเจ้าของรถก็ซื้อเบียร์หนึ่งลังโดยเอาไว้หลังรถ เมื่อขับรถผ่านทางเดียวกับวัดทุ่งปุย ผมเกิดไอเดีย ขอแวะกราบหลวงปู่ครูบาอินสักหน่อย ไหนๆ ก็ผ่านมาทางนี้ ซึ่งทุกคนก็เห็นพ้องต้องกัน เมื่อรถจิ๊บพาหนะของพวกเราเลี้ยวเข้าไปจอดในลานวัด ทุกคนก็เดินไปที่กุฏิใหม่ของหลวงปู่ซึ่งท่านก็กำลังนั่งอยู่ที่ระเบียง เพื่อรับลมในยามบ่าย ทุกคนเข้าไปกราบที่เท้าท่าน หลวงปู่ทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อย่างมีเมตตา ท่านพูดว่า “มาจากที่ไหน” น้าผู้ชายตอบว่า มาจากในเวียงครับหลวงปู่ (หมายถึงมาจากตัวเมืองเชียงใหม่) ท่านก็พูดขึ้นมาลอยๆ ว่า “มาเที่ยวกันไกลเน้อ คนเรานี่แปลก จะรักษาศีลห้าบริสุทธิ์หน่อยก็ไม่ได้ ไปไหนก็ต้องเอาเหล้าเอาเบียร์พกติดก้นไป ศีลไม่บริสุทธิ์กันซักที” ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ก เหมือนจะรู้อะไรตรงกัน (โดนของจริงเข้าแล้วซิ) เหมือนหลวงปู่จะรู้ว่าพวกเราพกเบียร์เข้าวัดเป็นลัง เวรกรรมเลยเจอเทศน์เสียกัณฑ์ใหญ่ ปรากฏว่าวันนั้น ไม่มีใครแตะเบียร์ในลังให้พร่องเลยซักขวด ก็เจอจังๆ เสียขนาดนั้น ใครจะกล้าแตะ จริงไหม?

อีกอย่างหนึ่ง หลวงปู่ครูบาอิน ท่านเคยขึ้นขันธ์สมถะกรรมฐานให้กับผม และอาจจะถือได้ว่า ผมเป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายที่หลวงปู่ครูบาอิน ครอบขันธ์ครูกรรมฐานให้ เพราะหลังจากนั้นไม่นาน ท่านก็มรณภาพ ตอนท่านทำพิธีขึ้นขันธ์ เล่นเอาผมถึงช็อค หลวงปู่อายุ ๑๐๑ ปี จากนอนให้ออกซิเจนอยู่ดีๆ อย่างอ่อนแรง ท่านก็ลุกขึ้นนั่งและถอดเครื่องช่วยหายใจออก นำสวดขึ้นกรรมฐานรวมครึ่งชั่วโมง หัวใจผมเต้นระส่ำ เสียงท่านทรงพลังอำนาจมาก พระชราแต่ใยเสียงก้องกัมปนาท และสติท่านบริบูรณ์เต็มร้อย แฝงไปด้วยพลังแห่งความเมตตา สุดยอด สุดยอด สุดยอด... ขอกราบแทบเท้าหลวงปู่ครูบาอิน อินโทด้วยความเคารพอย่างสูงสุดครับ

ที่มา: http://palungjit.org//showthread.php?t=87953&page=3

 

ในอดีต นี่คือที่ๆ หลวงปู่พำนัก พักสังขาร หลังจากต้องคอยเมตตาลูกศิษย์ลูกหาตลอดทั้งวัน ปัจจุบันนี้ พระอาจารย์ปรีชา เจ้าอาวาสวัดฟ้าหลั่ง ก็ยังคงเก็บรักษาทุกอย่างไว้ตามสภาพเดิม คอยปัดกวาดให้สะอาด และในอนาคตเมื่อปัจจัยทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็จะเปิดเป็นพิพิฑภัณธ์หลวงปู่ครูบาอิน ที่วัดฟ้าหลั่งครับ...

ท่านใดที่มีโอกาสเดินทางมาเชียงใหม่ หรือผ่านวัดฟ้าหลั่ง ลองเข้าไปกราบอัฐิธาตุ อังคารธาตุ ของหลวงปู่ที่วัดฟ้าหลั่งได้นะครับ และถ้าโอกาสอำนวย พระอาจารย์ปรีชา อาจจะเปิดห้องกุฏิหลวงปู่ให้ท่านเข้าไปกราบจนอิ่มใจก็ได้...

ธีระยุทธ

 

ช่วงโรงงานระเบิดที่เชียงใหม่นั้นรุ่นแรงมากครับ ตายกันเป็นจำนวนมาก ศพกลาดเกลื่อน ผมและคณะเข้าไปดูความเสียหายและประเมินทรัพย์สินให้กับจังหวัด เห็นพระประธานแล้วเศร้าใจ ช่วงนั้นฝนตกทำให้เหม็นกลิ่นศพอย่างรุนแรง เศษเนื้อและอวัยวะกระจายไปทั่ว รถวิ่งบนถนนผ่านขณะระเบิดนั้นตายกันมิใช่น้อย เหล็กขนาดใหญ่ปลิวไปไกลหลายร้อยเมตร

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้นะครับ ผมขอโพสต์คำยกย่องหลวงปู่ครูบาอินของครูบาอาจารย์ต่างๆ นะครับ

"ครูบาอิน ท่านมีจิตที่บริสุทธิ์ ผุดผ่องอย่างยิ่งเลยทีเดี่ยว"
(หลวงปู่ครูบาเจ้าชัยวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ลำพูน)

ข้อมูลจากโบว์ชัวร์พระกริ่ง "ไจยะเบงชร" หลวงปู่ครูบาอิน ปี 2545
<!-- / message -->

 

ขออนุโมทนากับคุณ กริด99 ด้วยครับ...
คุณ woottipon<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1820302", true); </SCRIPT> อยู่เชียงใหม่หรือเปล่าครับ...

ธีระยุทธ

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้นะครับ ผมขอโพสต์คำยกย่องหลวงปู่ครูบาอินของครูบาอาจารย์ต่างๆ นะครับ

"หลวงปู่ครูบาอิน วัดฟ้าหลั่งนั้น ดีที่หนึ่งเลย..."
(หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่)

ข้อมูลจากโบว์ชัวร์พระกริ่ง "ไจยะเบงชร" หลวงปู่ครูบาอิน ปี 2545

<!-- / message --><!-- / message -->

 

ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้นะครับ ผมขอโพสต์คำยกย่องหลวงปู่ครูบาอินของครูบาอาจารย์ต่างๆ นะครับ

"ครูบาอินท่านเป็นพระสุปฏิปันโณ ผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบนะ..."
(หลวงพ่อครูบาดาบส สุมโน อาศรมไผ่มรกต เชียงราย)

ข้อมูลจากโบว์ชัวร์พระกริ่ง "ไจยะเบงชร" หลวงปู่ครูบาอิน ปี 2545

 

ขออนุญาตคุณเหมี่ยวม๊าวคัดลอกข้อความรายละเอียดการร่วมบุญมาลงเพิ่มเติมนะครับ เพื่อคนที่มาใหม่แต่ไม่ได้อ่านรายละเอียดตั้งแต่หน้าแรก

งานวันกตัญญู 2552 หลวงปู่ครูบาอิน อินโท วันที่ 12 เมษายน 2552 มีการให้ทุนการศึกษาแก่เด็กเรียนดีแต่ขาดทุนทรัพย์ โดยท่านสามารถบริจาคได้ดังนี้

ระดับมัธยมศึกษา ทุนละ ๑,๐๐๐ บาท จำนวน ๕๐ ทุน
* รับ เหรียญเงินลงยา รุ่นลายเซนต์ ปี พ.ศ.๒๕๔๕ ขอให้รวย ขอให้อยู่ดีมีสุข (เลือก ๑ เหรียญ)

ระดับประถมศึกษา ทุนละ ๕๐๐ บาท จำนวน ๕๐ ทุน
* รับ ล็อกเกต รุ่นลายเซนต์ ปี พ.ศ.๒๕๔๕ ขอให้รวย ขอให้อยู่ดีมีสุข (เลือก ๑ เหรียญ)


สนใจร่วมทำบุญ กรุณาติดต่อ...
พระครูสังวรยติกิจ (พระอาจารย์อินทร จิตตสังวโร) เจ้าอาวาสวัดใหม่หนองหอย
หมู่ที่ ๖ ต.สันติสุข อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่ ๕๐๑๖๐ โทร. ๐๘-๑๙๙๒-๐๔๐๗ โทรสาร. ๐-๕๓๓๖-๗๙๗๑
หรือโอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์ ธ.ไทยพาณิชย์ สาขาทุ่งเสี้ยว (สันป่าตอง)
ชื่อบัญชี กองบุญครูบาอิน อินฺโท เลขที่บัญชี ๖๖๑-๒-๒-๓๐๐๔๗
ช่วยค่าส่ง 50 บาท<!-- / message -->

 

อมตะมหาเถราจารย์แห่งเมืองนครพิงค์ ผู้สูงยิ่งด้วยศีล จริยาวัตร



ศิษย์ผู้สืบทอดตำราไจยะเบ็งจร จากครูบาเจ้าศรีวิไชย



เชี่ยวชาญสรรพวิชาพุทธาคมตามตำราโบราณล้านนา จนเป็นที่ประจักษ์ทั่วไป



ดังคำกล่าวของบรรดาพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่ว่า




“ขอเธอจงไปกราบครูบาอินที่เชียงใหม่และขอศึกษาวิชาจากท่านให้ดีๆ เถิด



ท่านเป็นพระผู้เก่งกล้าสามารถมากจริงๆ”



เป็นคำกล่าวของหลวงพ่อกวย ชุตินธโร วัดโฆสิตาราม จังหวัดชัยนาท




“ดีอยู่แล้ว ดีอยู่แล้ว พระของครูบาอิน ไม่ต้องเสกอะไรอีกแล้ว”



ครูบาเจ้าเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ จังหวัดลำปาง




“จิตของครูบาอิน ประภัสสรยิ่งแล้ว”



หลวงพ่อชม วัดโป่ง จังหวัดชลบุรี




“ครูบาอิน ท่านมีจิตมีจิตบริสุทธิ์ผุดผ่องยิ่งเลยทีเดียว”



ครูบาเจ้าชัยวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม จังหวัดลำพูน




“หลวงปู่ครูบาอิน วัดฟ้าหลั่งนั้น ดีที่หนึ่งเลย”



หลวงปู่สิม พุทธาจาโร สำนักสงฆ์ผาปล่อง จังหวัดเชียงใหม่




“ครูบาอินท่านเป็นพระสุปฏิปันโน ผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบนะ”



หลวงพ่อดาบส สุมโน อาศรมไผ่มรกต จังหวัดเชียงราย​

 

นี่คือรูปถ่ายต้นแบบที่นำมาแกะเป็นเหรียญยืนครับ
ถ่ายที่ศาลาวัดทุ่งปุย

พระอาจารย์อินทร นำมาทำเป็นรูปบูชาอัดกรอบวิทยาศาตร์ และอีกแบบหนึ่งเป็นรูปขนาดโปสเตอร์ นำเข้าปลุกเสกในพิธีเดียวกันครับ

ธีระยุทธ

 

เคยอยู่ครับ ไปเรียนและทำงานที่นั้นนานกว่า 10 ปี ตอนนี้กำลังจะได้ย้ายไปอยู่ที่เชียงใหม่ ตรงทางเข้าวัดน้ำบ่อหลวงครับ ว่างๆแวะไปสนทนากันบ้างครับ ศิษย์หลวงปู่เหมือนกัน

 

เลยไปอีกนิดนึง ก็ถึงบ้านผมแล้วครับ
ผมอยู่แถวๆ ตลาดสดมะจำโรง...
ถ้าสะดวก คงได้มานั่งจิบกาแฟ คุยกันนะครับ

ปล. อยู่แถวๆ นั้น ต้นเดือนหน้าอย่าลืมงาน ส่งสก๋าร พระราชทานเพลิงศพ ครูบาคำ วัดธรรมชัย นะครับ วันที่ 7 ก.พ. ผมไปตั้งโรงทานด้วย คงจะได้เจอกัน

ไหว้สาครับ
ธีระยุทธ

 

วัดใหม่หนองหอย ไปทางไหนครับ จากแยกสะเมิง

หรือจากวัดทุ่งปุยไป จะใกล้กว่าไหมครับ

ไปกราบท่านที่วัดทุ่งปุยครั้งก่อน เพื่อนอุ้มรูปหล่อรุ่นสุดท้ายที่เหลืออยู่องค์เดียวกลับบ้านไปด้วย อิจฉาชมัด