ผู้มีศีลบริสุทธิ์ ระงับเวรภัย

ผู้มีศีลบริสุทธิ์ ระงับเวรภัย

คัดลอกจากศิษย์พระพุทธเจ้า ตอน 4
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย


สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง การไม่กระทำบาปทั้งปวงคือไม่ทำความชั่ว หมายถึงการเจตนางดเว้น ตามกฎของศีล ๕ ศีล ๘ ดังที่เราได้สมาทานมาแล้วนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น เราได้ตั้งใจละความชั่ว ละบาปด้วยเจตนา เราฝึกฝนอบรมเจตนาอันนี้จนคล่องตัว จนกลายเป็นสภาพความเป็นเอง ตอนแรกๆ เราอาจจะมีศีล ๕ ศีล ๘ ด้วยกิริยาที่อดๆ ทนๆ บางครั้งจิตใจเราอยากจะละเมิดศีลข้อนั้นๆ แต่ภายหลังเมื่อเรารักษาศีลจนคล่องตัว จนเป็นนิสัย จนเป็นอุปนิสัย จนกลายเป็นบารมี ศีลบารมีกลายสภาพความเป็นเองทุกสิ่งทุกอย่าง เจตนาก็มีศีล ไม่มีเจตนาก็มีศีล อันนั้นเรียกว่าเราละความชั่วตามกฎแห่งศีลได้โดยเด็ดขาด
เมื่อเรามีศีลสะอาดบริสุทธิ์ดีแล้ว ภัยเวรที่จะระแวง หวาดระแวงในเรื่องว่าจะมีคนอื่นมาประทุษร้ายหรือจะเกิดเหตุร้ายใดๆ แก่เรานั้น ย่อมเป็นอันหมดกังวล หมดสิ้นไปแล้ว เราจะอยู่ที่ไหนก็เป็นที่สบาย จะนั่งก็สบาย จะนอนก็สบาย จะเดินเหินไปมาทางไหนก็สบาย ไม่ต้องหวาดระแวงภัย เพราะเราไม่ได้สร้างเวรไว้กับใคร

​

ดังนั้น ศีล ๕ ประการนั้นจึงเป็นอุบายระงับเวร เป็นการตัดกรรมคือตัดการทำความชั่ว เป็นการตัดเวรคือการตัดความพยาบาทอาฆาตซึ่งเกิดจากการกระทำไม่ดีของเราอันเป็นเหตุประทุษร้ายต่อคนอื่น เมื่อเป็นเช่นนั้น จิตของเราก็มีความสงบและภาคภูมิในความดีที่เราได้ละความชั่วโดยเด็ดขาดแล้ว แล้วจิตของเราก็ถึงพระพุทธเจ้า เพราะพระพุทธเจ้าเป็นผู้มีศีล เราก็มีศีลบริสุทธิ์บริบูรณ์ ตามอย่างพระองค์ท่าน พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ไม่ต้องกล่าว เราก็ถึงพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว เพราะเราปฏิบัติตามแบบอย่างของพระองค์ท่าน

ขอขอบคุณที่มาhttp://members.thai.net/thaniyo/chapter9_4.htm​

 

หิริและโอตัปปะ พยุง พรหมวิหาร๔
พรหมวิหาร๔ พยุง ศีล
ศีล คุม ความประพฤติ

สวัสดีมากครับ