การเปิดตาที่สาม

เพิ่งไปเมืองไทยมาเมื่อเดือนที่แล้วเอง ไปจตุจักรด้วย เสียดายไม่รู้ว่ามีชมรมนี้ กว่าจะได้ไปอีกทีคงปีหน้านู้น คุณ The Third Eyes เมื่อไหร่จะมานิวซีแลนด์มั่งอ่ะ อิอิอิ ที่พัก อาหารฟรีนะคะ

 

มี ตั๋วเครื่องบินฟรีไปกลับไหมค่ะล่ะ อิอิ

 

เขาชวน อาจารย์ น่ะ น้อง นู๋ อิอิ

 

ค่ะก็ พี่เค้าบอก ข้าวและที่พักให้อาจารย์ฟรีไง ก็เลยถามว่ามีค่าตั๋วไปกลับด้วยรึป่าว อิอิ

 

สงสัยไม่ต้องใช้ตั๋วเครื่องบิน เดี๋ยวอาจารย์เหาะไปเอง

 

เรื่องรังสีออร่าเนี่ย อาจารย์เค้าดูด้วยตาเปล่าเลย ที่เคยได้ยินมากล้องที่ว่าเนี่ยเมืองไทยไม่มีครับ มีแต่แบบไม่แท้ ดูได้เหมือนกันแต่อาจจะไม่ตรงเท่าไหร่นัก ของแท้แพงมาก รู้มาว่ามีอยู่ที่อเมริกากับรัสเซีย

เคยไปถ่ายมาเหมือนกันไอ้แบบที่เมืองไทยมี มันเป็นกล้องคล้ายๆกล้องโพลาลอยด์ ถ่ายออกมาแล้วงง มีแต่สีแดงเกือบหมด มีสีม่วงอยู่นิดนึง ไม่รู้เหมือนกันว่าถ่ายไปทำไม ???

 

ถ้าอาจารย์เหาะมาได้นะก็ดี ไม่ต้องเปลืองตังค์นะ แต่ว่าถ้าอาจารย์เหาะมาได้ ก็คงไม่ต้องการอาหารแน่ๆ เลย ถ้าอาจารย์มาก็ดี จะขอฝึกวิชาเหาะมั่ง กลับเมืองไทยแต่ละที หมดไปหลายเลย ยิ่งไปจตุจักร ไปทีไร เกือบหมดตัวทุกที ไม่ได้เชิญแค่อาจารย์คนเดียวนะ ใครจะมาที่นี่ เชิญได้เลยค่ะ ที่ฟักฟรี อาหารฟรี (มาม่านะ อิอิอิ ล้อเล่น) มีห้องว่างอยู่

 

ที่เห็นฝรั้งเขามีก็ไม่ได้สังเกตุมากว่าเป็นอะไร รู้สึกแต่ว่ามีไฟส่องสีม่วงๆ แต่เห็นเขาบอกว่าดูรังษีออร่า เราก็เคยรู้จักฝรั่งคนนึง ขายของด้วยกันเนี่ยละ เขาเป็นคนดูรังษีด้วยตาเปล่า เราก็ไม่ได้สนใจ เขามาชวนให้เราไปดูกับเขาดูฟรีด้วยหลายครั้งแล้ว แต่เราก็ไม่อยากดูรู้สึกว่าเอาเปรียบเขา แล้วเขาก็แก่แล้วด้วย หนวดขาวสวยมาก จนเขามาตื้ออีก ก็ลองดู เขาก็ให้เราเข้าไปนั่งในห้องเขา มีแต่ผ้าสีดำ สีม่วงขึ้งไว้เป็นสี่ด้าน แบบว่าห้องเล็ก เขาก็บอกว่าเขาเห็นแต่แสงสีขาวจากตัวเรา ไม่เห็นสีอื่นเลยเขายังบอกเราเลยว่าเส้นสีชมพูไม่มีเลย สีชมพูมันหายไปไหน เราก็บอกจะไปรู้เหรอ เราก็เลยถามแล้วสีขาว สีชมพูคือสีอะไร แต่เขากลับบอกเราว่า เราน่ะอยู่คนเดียวก็มีความสุข เขาบอกอะไรอีกหลายอย่างแต่จำไม่ได้ เขาก็ดูฟรีให้เพื่อนเราด้วย ของเพื่อนเรามีทั้งสีชมพู สีดำ สีขาวน้อยมาก เพื่อนเราบอกว่า สีชมพูหมายถึงความรัก สีดำคือปัญหา ทำนองว่าความรักสีดำอะไรยังงั้น ซึ่งตอนนั้นของเพื่อนก็จริง ที่ดูนี่นานมาแล้วนะคะ เกือบสิบปีแล้ว ตอนนี้คงมีหลายสีแล้วมั้ง แบบว่ากิเลสเยอะขึ้น

 

นึกออกแล้ว ในตอนแรกที่โพสไว้ว่านั่งสวดพระกัณฑ์ไตรปิฏกแล้วรู้สึกว่ามีคนมาเยอะทั้งๆที่เราก็สวดในห้องนอน มีเราอยู่คนเดียว วันนั้นเป็นวันพระวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็สวดกลางคืนด้วย แล้วเราก็สวดครั้งแรก หลังจากไม่ได้สวดมานาน สวดไปก็รู้สึกกลัวไม่รู้ทำไม รู้สึกอีกว่าคนมาเยอะ แต่ก็สวดจนจบ หลังจากนั้นวันรุ่งขึ้นก็สวดต่อ จนทุกวันนี้ แต่ไม่ได้สวดตอนกลางคืนแล้ว สวดแต่ตอนเช้า ก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรมาก แต่สองสองวันก่อนลองนั่งทำสมาธิด้วย แรกๆ ก็ว่อกแว่กก็ทำใจเพราะไม่ได้ทำมานาน แต่เราตั้งใจมาก วันที่สองรู้สึกว่าแป๋บเดียวเอง นิ่งแล้วก็นั่งไปนั่งมารู้สึกมันเย็นมากๆ วันที่สองเย็นมากไม่ไหวก็เลยออก พอวันนี้ นิ่งมาก แป๋บเดียวเองใจไม่ว่อกเลย ตอนแรกก็รู้สึกว่าหนาวนะ แต่เราก็กลัวเหมือนเมือวานที่ทำไปแล้วรู้สึกว่าหนาวมากๆ จนต้องออก ก็เลยเอาผ้ามาห่มกันไว้ก่อน ตอนแกรกก็หนาว เราก็ภาวนาว่าร่างกายไม่ใช่ของเรา ไม่หนาว ขาไม่ชา หนาวกับขาชาก็หายไป แต่ทำไมรู้สึกว่าตัวเองเอียงไปข้างหลังน่ะ เหมือนมีคนมาชี้หน้าเราให้หงาย แต่ว่าค่อยๆหงายนะ ตอนแรกจะพยายามดึงตัวกลับแต่ก็ดึงไม่ได้ แต่ตอนหลังก็ดึงได้เปลี่ยนท่าใหม่ ทำแบบนี้ 3 ครั้ง คราวนี้กะว่าจะหงายก็ให้หงายไปเลย แต่เรานั่งห่างจากปลายเตียงไม่ถึงครึ่งเมตร พอปล่อยไปเรื่อยๆ ก็หงายไปชนกับเตียง หน้าตาก็หงายไปหมดเลย รู้สึกนั่งเหมือนคนตาย แต่ก็ไม่ยอมละนั่งต่อไป จนรุ้สึกว่าจับลมหายใจของตัวเองไม่ค่อยได้ แต่ใจก็นิ่งนะ เห็นสีม่วงๆ ใหญ่บ้างเล็กบ้าง หายไป ไม่มีอะไร แล้วก็กลับมาใหม่ พอลืมตามา ตายแล้ว นัดลูกค้าไว้สิบโมง สวดมนต์ตั้งแต่8.45 นี่สิบโมงแล้วยังไม่ได้ออกจากบ้านเลย ไม่คิดว่าจะนานแบบนี้ คิดว่านั่งแค่แป๊บเดียวเอง ก็กะว่าจะทำต่อไป ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไม แต่อยากทำ แล้วบางทีก็ยังงงว่า พระรัตนตรัย มรรค 8 คืออะไร จำไม่ได้แล้ว งงๆน่ะ เราคิดว่าเรายังไม่ค่อยรู้อะไรเป็นอะไรเลย เฮ้อ กลุ้มใจ งงตัวเองเหมือนกัน ขออนุโมทนา สาธุค่ะที่อ่านจนจบ

 

สงสัยผีฝรั่งงง ไม่เคยฟังสวดยอดพระกัณฑ์มาก่อน แปลไม่ออกเลยต้องเรียกพวกพ้องมาช่วยกันแปล
;k04

ไอ้เรื่องนั่งแล้วตัวเอียงๆหนะเป็นอาการปกติครับ เคยเป็นเหมือนกัน เคยเป็นเหมือนกัน เหมือนโดนคนกดที่ตัวจนหัวทิ่มลงไปเกือบติดพื้น พอกำหนดจิตว่าช่างมันอยากเอียงก็เอียง ตัวมันก็ค่อยๆกลับมาตั้งตรงต่อ สนุกดี

 

สวัสดีค่ะ...

จะว่าไปพออ่านกระทู้นี้แล้วเราก้อได้มุมมองได้แค่คิดดีๆกลับไปมากมายเหลือเกิน
เราเป็นคนหนึ่ง ถ้าเปรียบก้อคงเปรียบได้กลับเด็กที่เพิ่งจาเริ่มลืมตาดูโลกและก้อ
กำลังจะหัดที่จะคลาน ... แต่กว่าเราจะคลานได้แต่ละที มันก้อลำบากเหมือนกันน่ะ
สะดุดบ้าง หน้าคะมำบ้าง แต่มันก้อเปนสิ่งเริ่มต้นที่ดีของชีวิตของคนเรามิใช่หรือ
การสวดมนต์ภาวนา กาปฏิบัติธรรมเมื่อก่อนไม่เคยมีอยู่ในหัวสมอง เรายังมองว่า
เป็นอะไรที่น่าเบื่องมงาย แต่พอวันเวลาผ่านไป อายุมากขึ้น การใช้ชีวิตต้องพานพบ
อะไรมากขึ้น แล้ววันนั้นจึงทำให้รู้ว่าสิ่งที่เราเคยมองข้าม มองละเลยมาตลอดเวลาที่ผ่านมา...สิ่งนี้แหละ ที่จะช่วยพยุงชีวิตเราได้เป็นอย่างดีที่สุด

จำได้ว่าครั้งแรกที่ไปบวชชีพรามณ์ เราก้อสามารถรับรู้อะไรบางอย่างได้ จนตัวเราเองรู้สึก
กลัวกลับสิ่งที่เกิดขึ้น มันก้อเหมือนกับเราเรียนหนังสือที่ไม่มีวันสิ้นสุด มีคำถามมากมาย
มาให้เราหาคำตอบ และโจทย์แต่ละโจทย์มันก้อมาในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป
ยิ่งสำหรับเราด้วยแล้วเพิ่งที่จะหัดใหม่เรื่องแปลกของเรา กลับกลายเป็นเรื่องธรรมดา
สำหรับบางคนที่เขาได้ปฏิบัติได้ฝึกมาก่อนหน้านี้แล้ว มีเหตุการณ์อยู่2ครั้งที่เราตกใจมาก
เพราะไม่เคยเปนแบบนี้มาก่อนที่เราจำได้ ครั้งแรกตอนนั้นเราเพิ่งหัดนั่งสมาธิใหม่ๆ
นั่งไปได้ไม่นาน เราเหนมีดวงหน้าของผู้หญิงคนนึงสวยอย่างกะภาพว่าลายเส้นซ้อนขึ้น
มาบนหน้าของเรา แล้วเราก้อเหนเปนดวงตาอีก1ดวง อยู่ตรงกลางระหว่างตาทั้ง2ข้างของเรา แต่ดวงตาดวงนั้นยังคงปิดสนิทอยู่ เราเอาเรื่องนี้มาถามกับพี่ๆที่เขาปฏิบัติกันมานานแล้ว เขาบอกนั่นแหละคือดวงตาที่3 แล้วก้อแนะนำให้เราปฏิบัติต่อไปดวงตานั้นจะได้เปิด
วันเวลาผ่านไปเราก้อแบบว่าทำบ้างไม่ทำบ้าง ก้อเพราะความคิเกียจนี่แหละ มันก้อเลยเหมือนเต่าคลานต้วมเตี้ยมๆ พอมาอีกครั้งนึงจำได้ว่าเมื่อสงกรานต์ปี 51 นี่เองก้อกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด คืนนั้นนั่งสวดมนต์อยู่กลับป้า แล้วตัวเราก้อนั่งสมาธิ ตกใจซิคราวนี้ ทำไมตัวเรามี2ร่าง นั่งอยู่ข้างๆกัน ในสามาธิเรารู้สึกได้เลยตัวเบามาก ไม่รู้สึกอะไรเลยแล้ว
เหมือนกับร่างแยกออกเปน2ร่าง เราก้อตกใจซิ เพราะไม่เคยเปนแบบนี้

สมองสั่งการทันทีตายห่า!!ล่ะ เกิดกับเข้าหากันไม่ได้ทำไงเนี่ย คราวนี้เริ่มอยู่ไม่ได้แระ ถอนออกจากสมาธิ ไม่ง่ายน่ะ จิตเรากลับมาแล้วแต่ร่างกายของเรามันไม่ขยับ ไม่ได้ชาน่ะ แต่มันเหมือนว่ามันเบา จนขยับไม่ได้ ใช้เวลาอยู่สักแปบเริ่มขยับได้ เราก้อลาสมาธิทันที
ก้อมันตกใจเน๊าะไม่เคยเป็นแบบนี้นี่น่า ^^ เล่าให้ป้าฟัง ป้าบ่นใหญ่เลย ป้าบ่นว่านั่นน่ะคือกายทิพย์ของเรา ป้ายังบอกอีกว่าทุกคนน่ะมีแต่จะสามารถรู้ได้รึป่าวว่าตัวเรานะมีสิ่งดีดี พอมาวันนี้เราพยายามตัดความคิเกียจออกไป นั่งสวดมนต์ นั่งสมาธิเกือบทุกคืน ... อย่างน้อยมันก้อทำให้เรามีจิตใจที่ดีและผ่อนคลายจากการทำงานได้เยอะเลย

 

คุณ Ta WHK ชวนผมไป นิวซีแลนด์
ขอบคุณ ที่ ชวน...ชวนช้าไป
ผมไปมาแล้ว เมื่อ ปีที่แล้ว..ไปที่ ไคร๊เชิรติ์..ที่ นั่นมี สวนสาธารณะ ด้านหน้าเป็นพิพิทธภัณฑ์..จัดีมาก..ไปลงไปใต้สุด..ลงเรือ ชมอ่าว นำใส..ดูปลาโลมาเล่นน้ำด้วย..ดีครับ สวยงามเย้นๆๆ..อากาศสดใส

 

[
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไม แต่อยากทำ แล้วบางทีก็ยังงงว่า พระรัตนตรัย มรรค 8 คืออะไร จำไม่ได้แล้ว งงๆน่ะ เราคิดว่าเรายังไม่ค่อยรู้อะไรเป็นอะไรเลย เฮ้อ กลุ้มใจ งงตัวเองเหมือนกัน ขออนุโมทนา สาธุค่ะที่อ่านจนจบ[/quote]

คุณตา อยากได้หนังสือธรรมะ ไปอ่านไม๊คะ จะได้ส่งไปให้ ;aa19

 

ไม่เป็นไรค่ะ ที่ไคร๊สเชิรต์อยู่ที่เกาะใต้ หนาววววมากค่ะ ปีหน้ามาเที่ยวเกาะเหนือซิคะ อากาศสบายๆ ไม่หนาวเหมือนเกาะใต้ค่ะ ที่ตาอยู่ ๆ ทางเกาะเหนือ มีภูเขาไฟที่ยังไม่ระเบิดด้วยนะคะ คือไม่รู้ว่าจะระเบิดเมื่อไหร่ แบบว่าทำท่าจะระเบิดหลายทีแล้ว คือมีควันออกมาเยอะ จนตกใจแต่ก็หายไปในสองสามวัน ไม่ต้องกลัวค่ะ ที่นี่เขาจะมีรายงานตลอดค่ะ เขาให้ขึ้นไปเที่ยวชมได้ด้วย ถ้ามีควันมาก ก็ไม่อนุญาติให้คนขึ้นไปค่ะ ถ้าระเบิดจริงๆ ก็จะเป็นซึนามิน่ะคะ ก็ให้วิ่งขึ้นเขาอย่างเดียวค่ะ น่าสนใจนะคะ อ้อที่ทางรองก้ามีวัดปากน้ำด้วย ท่านเจ้าอาวาสวัดปากน้ำภาษีเจริญ กทม.สร้างไว้ค่ะ เพิ่งตัดลูกนิมิต ฉลองโบสถ์ใหม่ ไปเมื่อเดือนมิถุนาที่ผ่านมา ที่วัดมีวิวสวยค่ะ ชวนน้องๆคนอื่นๆมาด้วยก็ได้นะคะ ที่บ้านยินดีต้อนรับค่ะ แฟนตาเป็นฝรั่ง เขาก็ชอบให้คนไทยไปพักที่บ้านค่ะ ยิ่งถ้าใครทำอาหารไทยเก่งๆนะคะ รีบมาเลยค่ะ 555 ขอบคุณ The Third Eyes ค่ะ รู้สึกดีใจที่ได้คุยด้วยค่ะ

 

ถ้าเกิดว่า สึนามิ กับภูเขาไฟระเบิดเกิดพร้อมกันทำไงอ่า T^T

 

น้องปลา..ทำเป้นปัญญาอ่อนไปได้
เมื่อเกิดภูเขาไฟระเบิด..จึงจะมีสึนามิ เป็นผลตามมา
สึนามิ จะมาก่อนภูเขาไฟระเบิดได่ยังไง.ฝึกคิดให้เป็น ตรรก..ไว้หน่อย

 

สวัสดีคะ อาจารย์สามตา

วันนี้ดิฉันตั้งใจออกไปกับลูกสาวตอนเที่ยงตรงไปยังร้านของอาจารย์บ่ายโมงต้องให้ผิดหวัง วันนี้อาจารย์หยุด (เสียใจจริงๆ)

 

พรุ้งนี้ครับ

 

ตอนแรกก็คิดเหมือนน้องปลาเหมือนกันค่ะ จนฝรั่งเขาบอกแล้วถึงรู้ ไม่ค่อยกลัวว่าภูเขาไฟจะระเบิดหรอกค่ะ กลัวแผ่นดินไหวมากกว่า ปีที่แล้วไหวประมาณ 5.8 คนไทยที่บ้าน วิ่งแตกตื่นออกจากบ้านเลยค่ะ แต่ฝรั่งนั่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประมาณสอง-สามอาทิตย์ที่แล้ว วันเดียวแผ่นดินไหวไป 4 รอบค่ะ 4.8ก็มี 3.8 แล้วก็ 3.2 ชินแล้วค่ะ ถ้าถึงเวลา อยู่ที่ไหนก็คงไม่พ้น ทำจายค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

บ้านที่นู่นเ้ค้าสร้างกันมาแบบไว้รองรับแผ่นดินไว้ได้ขนาดนั้นเลยเหรอครับ..
สุดยอดจัง ไหวกัน 5.8 4.8 ไม่ต้องกลัวอะไรเลย..
เหอๆ