จากใจของหมา.......

ซึ้งเหลือเกินคะ T^T ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะคะ

 

ความรักของ สุนัข

คือ ความ รัก อย่างบริสุทธิ์ใจ

รักเพียงเเค่รักเเละ รอคอย เจ้านายเพียงผู้เดียว

เป็นความผูกพันที่น่านับถือของสัตว์ที่เเสนดี

ที่มนุษย์ เรียกว่า เดรัจฉาน

<EMBED src=http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf width=315 height=80 type=application/x-shockwave-flash scale="noscale" FlashVars="Autoplay=1&songID=V2BE0DGPD" wmode="transparent">

​

 

เศร้าจัง..เพราะแบบนี้แหละ...ถึงเลี้ยงไว้ไม่ได้
เพราะรู้ว่า...ไม่สามารถให้ความรักและดูแลใครได้...อย่าว่าแต่สัตว์เลี้ยงเลย...



ถ้าเลี้ยงไว้...มันคงเหงาและเฉาตายแบบนี้

 

ไม่อยากเลี้ยงเพราะเลี้ยงกี่ตัวก็ตายหมด
ปวดร้าวมากๆ กว่าจะทำใจได้ก็นานนับปี
ตอนนี้ก็ยังอยู่ในใจเสมอ

 

อนุโมทนา เราต้องการความใส่ใจจากผู้อื่นเท่าไร ผู้อื่น(น้องหมา)ก็ต้องการการเอาใจใส่เช่นกัน

ขอกอบปี้ตัวนี้ไปนะคะ :z1 ขอบคุณค่ะ

 

หมาน้อย....ลูกแม่

ไปเกิดหรือยังน้อ คิดถึงจังทั้ง 2 ตัวเลย

จริงอยู่การเลี้ยงสัตว์เมื่อเวลาเค้าตาย เราย่อมเศร้าโศกเสียใจ แต่มันก็เป็นธรรมดาของสิ่งมีชีวิตที่ต้อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ความรัก ความซื่อสัตย์ ที่เค้ามอบให้เราเพียงคนเดียวเท่านั้น ความสุข ความทรงจำดี ๆ ในช่วง 10 ปี ที่เลี้ยงลูกมา ยังอยู่ในใจแม่เสมอ

 

धन्यवाद

 

ผู้น้อยสมัยอยู่ต่างจังหวัด เลี้ยงไว้ครั้งละ 2 ตัว ไว้ให้เขามีเพื่อนเล่น
หลายตัววิ่งกลับมาขาดใจตาย ต่อหน้าต่อตา ทีละตัว คือโดนยาเบื่อ
ของคนข้างบ้านบ้าง โดนพนักงานเทศบาลยิงลูกดอกอาบยาพิษบ้าง
ยังจำเหตุการต่างๆได้ดี และเสียใจทุกครั้ง น้ำตาร่วงเพราะเราช่วยเขา
ไม่ได้ เพิ่งมารู้ว่าถ้าโดนยาเบื่อ ให้เอาน้ำมะพร้าว กรอกปากให้เยอะๆ
ให้เขาอ๊วกออกมา จะช่วยได้ เคยอ่านเจอในหนังสือตอนที่มาอยู่
บางกอกแล้ว ลองนำไปบอกต่อดูน่ะครับ

ขออำนาจแห่งพระรัตนตรัย โปรดนำส่งบุญทั้งหมด
ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว จงสำเร็จแก่เจ้าหมาน้อยผู้น่าสงสาร
ของข้าพเจ้า ทุกตัวที่โดนยาพิษด้วยเถิด สาะ สาธุ สาธุ