ขอปรึกษาหน่อยค่ะ ทุกใจมากค่ะ

ดิฉันกับสามีทะเลาะกันตั้งแต่ก่อนแต่งจนเดี๋ยวนี้อยู่กันมาเกือบ 10 ปีแล้วก็ยังไม่เข้าใจกันแต่มันเหมือนมีอะไรที่ทำให้เลิกกันไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะว่ามีลูก ไม่ทราบว่าเราทำกรรมอะไรกันมาคะ อยู่ด้วยกันไม่มีความสุขเลยค่ะ ดิฉันไม่ทราบว่ามีทางแก้ไหมคะ ดิฉันทุกข์ใจมาก สามีจะเป็นคนขึ้โกรธและมีโทสะมาก อะไรนิดอะไรหน่อยก็โกรธ และหายยากมากวันๆหน้าจะบึ้งอยู่ตลอดเหมือนคนแบบโลก บางทีดิฉันยังเคยนึกในใจอยากให้เขาไปบวชตลอดชีวิต เพราะดิฉันรู้สึกว่าไม่มีเขายังดีกว่า น่าจะมีความสุขมากกว่า แต่มันก็เลิกกันไม่ได้สักที ดิฉันติดหนี้กรรมอะไรเขาหรือเปล่าคะ มันเหมือนตายทั้งเป็นเลย ทุกวันนี้ค่ะ

แล้วไม่ทราบว่าถ้าดิฉันต้องการอ่านกระทู้ทั้งหมด ต้องทำไงคะ แทนที่จะต้องมานั่ง save ทีละกระทุ้ซึ่งเสียเวลามากเลยค่ะ แบบว่าอยาก save ทีเดียวได้หลายๆกระทุ้เลย ทำไงคะ

 

http://www.palungjit.org/board/showpost.php?p=53543&postcount=6580

ไปอ่าน link นี้ดูนะครับ

 

เรื่องครอบครัวของคุณน้านั้น ก้อยว่า ไปปรึกษาพระดีกว่านะคะ หรือไม่ก็พยายามให้สามีคุณน้า อ่านหนังสือธรรมะ รับอนุตตรธรรม แล้วเข้าสถานธรรมบ่อยๆ...ส่วนเรื่อง save กระทู้นั้น ก้อยไม่ทราบจริงๆ เพราะก้อยไม่เก่งคอมง่า เหอะๆ เอาใจช่วยนะคะ คุณน้า... *-*

 

read every posting by DevilBitch...!!! Or...wait for DevilBitch if you can!!!

 

*ถ้าเป็นกรรมเก่าที่ผูกติดกันมา ก็ขอแนะนำว่าให้แผ่เมตตาให้เค้าบ่อยๆนะคะ เพราะบางทีเค้าก็อาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่ติดตามเรามา เมื่อยังไม่หมดกรรมกันก็สะบัดไม่หลุดซักที ลองไปอ่านตรงนี้ดูนะคะ

http://www.mtt4.com/kindness.html เกี่ยวกับการแผ่เมตตาคะ

**อันนี้เป็นบทคัดลอกมาจากหนังสือพระไตรปิฎกฉบับพิเศษ ธรรมธาตุ ธรรมชาติแห่งสรรพสิ่ง
มีข้อความในบทของกรรมที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า

อนึ่งการเผชิญภาวะต่างๆนั้นคือ " กรรมเก่า "
การตัดสินใจเลือกการตอบสนองนั้นคือ " กรรมใหม่ "
ตัวอย่างเช่น นายดำเคยประทุษร้ายบุคคลผู้ไม่ผิดแต่กาลก่อน มาในบัดนี้กรรมนั้นทำให้
นายดำถูกประทุษร้ายโดยไม่ผิด เมื่ออยู่ในภาวะเผชิญเช่นนี้ นายดำสามารถเลือกตอบสนอง
ได้ 3 วิธีคือ
1. วางเฉย ก็เป็นอันว่าได้รับผลกรรมแล้ว กรรมนั้นก็สิ้นสุดลง
2. ประทุษร้ายตอบ ก็เป็นอันว่ารับกรรมเก่าและก็สร้างกรรมดำใหม่ขึ้นอีก ในกาลต่อไป
ก็จักโดนประทุษร้ายอีกแน่นอน
3. อภัยและเมตตา ก็เป็นอันว่ารับกรรมเก่าแล้ว ก็สร้างกรรมขาวใหม่ขึ้น ในกาลต่อไป
ศัตรูนั้นก็จักกลายมาเป็นมิตร
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ลองอ่านดูนะครับ ผมเห็นว่าดี ผมก๊อบมาจาก http://www.dhammajak.net/dhamma01/d03.htm

อนึ่ง เราไม่ต้องบอกให้เขาแก้นะครับ เราต้องแก้ที่ตัวเราดูก่อนเผื่อทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีขึ้นได้ ลองอ่านให้เข้าใจ และทำตามขั้นตอนครับ

===========================================


เรื่องของผัว-เมีย เป็นเรื่องธรรมดา ของผู้ที่ครองเรือนจะต้องมี พระอริยะ ๒ พวกแรก คือพระโสดาและพระสกิทาคา ก็ยังอยู่ครองเรือนได้
[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ถ้าผัว-เมียทั่วไป มีกัลยาศีล และกัลยาธรรม คือ ศีล ๕ และธรรม ๕ แล้ว ครอบครัวนั้น ก็ย่อมมีความสุขตามโลกีย์วิสัย ไม่มีปัญหาให้ผู้เขียน ต้องนำมาดับกันในที่นี้[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] แต่ที่จะเขียนต่อไปนี้ หมายถึงผัว-เมียที่อยู่ด้วยกันแล้วเกิดมีความทุกข์ขึ้น จึงต้องหาทางแก้ และการแก้ในที่นี้ ก็จะแก้ที่กรรมปัจจุบัน ไม่พูดถึงกรรมในอดีต เพราะแก้ไม่ได้[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ตามธรรมดาปุถุชนเต็มขั้น ย่อมจะต้องมีดีบ้างชั่วบ้าง ปะปนกันไปมากบ้างน้อยบ้าง การกระทบหรือขัดใจกัน จึงต้องมีเป็นธรรมดาของ "ลิ้นกับฟัน" คำของคนในอดีตจึงว่า[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC]อยู่คนเดียว ให้ระวังความคิด
อยู่กับมิตร ให้ระวังวาจา[/font]
​

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ผัว-เมีย ที่จะอยู่ด้วยกัน อย่างมีความสุข หรือมีความทุกข์นั้น ขึ้นอยู่กับเหตุ ๒ ประการ คือ เสน่ย์ กับ เสนียด[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] - เสน่ย์ คือ มีสื่อที่ทำให้ผัวหรือเมียรัก เช่น พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน พูดจริง พูดในสิ่งที่ควรพูด เป็นต้น การแต่งตัวสะอาดเรียบร้อยอยู่เสมอ ขยันในกิจการบ้านเรือน หรือหน้าที่ของตน[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ถ้าเป็นหญิง ก็ต้องทำกับข้าว จัดเสื้อผ้า และบ้านเรือนน่าอยู่ น่านอน น่านั่ง ไม่หึงหวงจนเกินเหตุ ไม่ทำใจคับแคบ ไม่กีดกันญาติหรือเพื่อนของผัว เคารพ เกรงใจซึ่งกันและกัน ไม่นอกใจผัว รู้จักใช้จาย เป็นต้น[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ถ้าเป็นชาย ก็ต้องขยันทำงาน ละสิ่งเสพติดต่าง ๆ ทำตัวเป็นผัวที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูก ไม่นอกใจเมีย เป็นต้น[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ทั้งหญิงและชาย ควรศึกษาจิตใจของกันและกัน และพยายามถนอมน้ำใจกัน เป็นคนมีเหตุผล อย่าตามใจตน ก็ย่อมจะอยู่ด้วยกันยืดยาว และมีความสุขร่วมกัน[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] การอยู่ร่วมกันนาน ๆ แต่มีเรื่องขัดใจกัน จะพูดจะทำอะไรก็เอาลูกเป็นสื่อ นอนหันหลังให้กัน หรือแยกกันนอน มันจะมีความสุขได้อย่างไร ?[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] - เสนียด คือ มีแต่จัญไร และอัปมงคล พบกันก็มีแต่บ่นหรือด่า ฝ่ายที่ถูกบ่นหรือด่า ก็ไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่อยากเข้าบ้าน ก็ต้องไปหาบ้านอยู่ใหม่ ถ้ามีลูกด้วยกันก็มีปัญหามาก [/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ขอให้มั่นใจเถิดว่า เมื่อมีปัญหาหรือความทุกข์เกิดขึ้น จะต้องมีการปฏิบัติผิด กฎของศีลและธรรม เกิดขึ้นแล้ว ไม่ฝ่ายผัวก็เมียหรือไม่ก็ทั้งสองฝ่าย[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC]วิธีปฏิบัติ
[/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ขั้นแรก ควรสำรวจตนเองก่อน ว่าเหตุที่เกิดขึ้นนี้ เกิดจากอะไร ? ใครเป็นคนก่อ ? ถ้าเกิดจากเรา ก็จงยอมรับและรีบตัดสินใจแก้ในทันที [/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ถ้าปัญหานั้น เกี่ยวโยงถึงอีกฝ่ายหนึ่ง ก็ให้ปรึกษาหารือ ให้อยู่บนฐานแห่งความเป็นจริง แล้วร่วมกันแก้ ถ้าแก้ไม่ได้ ก็อาจปรึกษาท่านผู้รู้ต่อไป [/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] อุปสรรคสำคัญ ที่ทำให้ผัวเมียต้องแยกกัน หรืออยู่ด้วยกันอย่างไร้ความสุข ก็คือ ทิฐิมานะ ดื้นรั้น เห็นแก่ตัวจัดจนขนาดเมตตา คือ ความรักและปรารถนาดีต่อกัน[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] อีกประการหนึ่ง คือ การขาดความรับผิด จะรับแต่ชอบอย่างเดียว มักจะโทษว่าคนอื่นผิดเสมอ เมื่อตัวทำผิดก็ไม่รับ และปกปิด ถ้าคนอื่นทำผิดแม้เล็กน้อย ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่โต และจะนำมาพูดกระทบ ไม่รู้จักจบสิ้น[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] อันปุถุชนเดินดินนั้น ที่จะทำอะไรไม่ผิดเลยนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ นอกจากจะไม่ทำอะไรเลย และการไม่ทำอะไรเลยนั้น ก็เป็นความผิดอีก คือ ผิดที่ไม่ทำ[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] อันวิสัยของคนดีนั้น เมื่อทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับ และยอมรับไขไม่ให้เกิดผิดซ้ำอีก คนที่ทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับ เป็นคนสุขภาพจิตเสื่อม อยู่ที่ไหน ? กับใคร ? ก็เดือดร้อนที่นั่น คือ เมื่อเกิดความผิดขึ้น ก็จะป้ายไปให้ผู้อื่น เมื่อเกิดความดีก็จะรีบรับเอาเสียเอง ไม่ว่าจะชอบธรรม หรือไม่ก็ตาม[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] คนประเภทนี้ มีอยู่ในครอบครัวใด ครอบครัวนั้นก็หาความสันติสุขได้ยาก[/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ดังนั้น ผัวเมียคู่ใด ต้องการความสุขในการครองเรือนร่วมกัน ควรปลูกฝังคุณธรรม ในการครองเรือน ให้มีด้วยกันทั้งสองฝ่าย ชีวิตสมรสย่อมจะเดินไปตามทาง ที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ อย่างแท้จริง [/font]

[font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC]ทางแก้
[/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] [/font][font=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif, AngsanaUPC] ควรให้หลักธรรม ๓ ชุด คือ มีศีล ๕, ละเว้นอบายมุข และมีฆราวาสธรรมอีก ๔ ข้อ คือ

 

ถ้าจะ save หลายๆ กระทู้ ต้องใช้ program พิเศษ พวก offline browsing utility ซึ่งสามารถ ดาวน์โหลดได้ที่ http://www.download.com/HTTrack-Website-Copier/3000-2377_4-10277606.html?tag=lst-0-1 (ฟรี)

หรืออีกทางหนึ่ง ให้ กด shift ตอน คลิกที่กระทู้ที่เราสนใจ มันจะเปิดหน้าใหม่ขึ้นมา ก็ คลิก รวดเดียวหลายๆ กระทู้ แล้ว ก็ไปหาน้ำหาท่าดื่มครับ แล้วกลับมาค่อย save รวดเดียว

 

การหย่าร้าง เมื่อมีความจำเป็นต้องแยกกัน ควรระลึกถึงลูก ๆ ให้มาก การมีพ่อขาดแม่ การมีแม่ขาดพ่อ หรือการอยู่กับพ่อเลี้ยง แม่เลี้ยงนั้น ยากนักที่ลูกๆ จะได้รับความรักและความอบอุ่น มักจะเป็นเด็กที่มีปัญหาแก่สังคม อย่าได้ทิ้งเวรกรรมไว้กับลูกเล็ก ๆ เลย เขายังอ่อนต่อโลกและชีวิตนัก...

.........................................................................................................................................

For the real world....my real life...read these...

เคยถามพ่อกับแม่ว่าทำไมถึงทะเลาะกันไม่รักกันเหรอ?!! แล้วพวกเราสามคนล่ะเกิดจากความรักหรือเปล่าคะ... ถามว่าพ่อกับแม่รักเราแบบไหนรักกันแบบไหน... เราสามคนผิดตรงไหน ที่ต้องมาเจ็บปวดกับเรื่องราวระหองระแหงของพ่อกับแม่!!!

แม่จ๋า...พ่อจ๋าหยุดทะเลาะตบตีกันได้ไหม!...พวกเราเสียใจ...พวกเราไม่ต้องการเห็นภาพอันโหดร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าอีกเลย... ถ้าพ่อกับแม่ไม่หยุด...พวกเราจะเป็นเช่นไรคะ?...

เราสามคนก้อต้องการความรักความอบอุ่นจากพ่อกับแม่นะคะ... อยากกอด...อยากคุยกันดีๆ อย่างครอบครัวคนข้างบ้านเค้าบ้าง อยากทานอาหารพร้อมหน้ากันโดยสงบและมีแต่รอยยิ้มหยอกเย้ากันในครอบครัวของเราบ้างแค่นั้นเองค่ะ ...พ่อจ๋าแม่จ๋าเราสามคนอยากมีพิมพ์ที่ดีนำทางเราค่ะ...อย่าผลักใสให้พวกเราออกค้นหาสิ่งที่ขาดหายจากครอบครัวจากโลกอันเคว้งคว้างภายนอกเลยนะคะ...

พ่อจ๋าแม่จ๋า...ถ้าร่วมบ้านกันแล้วไม่รักกัน... แยกทางกันเถอะค่ะ?.. พวกเราไม่อยากเห็นพ่อฉุนเฉีนวและมาลงกับแม่และพวกเราสามคน... ไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้!!! เราสามคนไม่อยากวิ่งไปหลบตามซอกปิดตาร้องไห้ีอีก... ไม่อยากช่วยกันวิ่งไปดึงขาดึงแขนพ่อยามพ่อพยายามทำร้ายแม่หรือเราคนใดคนหนึ่ง

ยามพ่อกับแม่ไม่ทะเลาะกัน ไม่ตีพวกเรา...บ้านเราช่างสุขเหลือเกินค่ะ?...แม้จะเพียงช่วงเวลาสั้นๆ พวกเราก้อพอเพียงที่จะขอเก็บความสุขนั้นไว้ตราตรึง ยามคำนึงถึงความรักของครอบครัวเราเสมอนะค่ะ ...
..................................................................
นี่คือบทหนึ่งจากบันทึกของเอื้อมเดือน ยิ่งยง เมื่ออายุเริ่ม 13 วัยสาวมอต้น... ตอนนี้พ่อเสียแล้ว มีคำถามที่ค้างในใจคือ ...

พ่อจ๋า...พวกเรารักพ่อค่ะ แต่นางไม่ต้องการมีสามีอย่างพ่อ นางไม่ต้องการเห็นสายเลือดของนางเห็นภาพความรุนแรงอย่างที่นางกับพี่น้องเคยได้เห็นได้รับผลกระทบทางใจอันปวดร้าวตราบวันนี้... นางขอเลือกที่จะรักตัวเองและสายเลือดที่นางมุ่งหวังและปรารถนาให้พวกเค้าเติบโตด้วยอ้อมกอดแห่งรักและคุณธรรมนะคะ นางคงไม่ทนให้สายเลือดของนางเป็นผ้าขาวที่หัวใจขาดวิ่นดอกค่ะ!!!... นางกับสายเลือดทั้งสามสาวพร้อมที่จะก้าวเดินอย่างมั่นคงอบอุ่นโดยไม่ต้องต่อเวลาให้ชายคนแปลกหน้าที่ลืมคำมั่นสัญญาก่อนสร้างรักสร้างครอบครัวคนแปลกหน้าที่มาลวงให้เราฝากชีวิตไว้แล้วทำลายอย่างเยือกเย็น นางจะยอมทนฟังคำว่ารักนะ...ขอโทษนะ...อีกกี่ครั้งกี่หน...หรือจนกว่าจะตายจากกันอย่างทนทรมานทั้งนางและสายเลือดน้อยๆทั้งสามที่ไม่เข้าใจ?!!

เดือนก่อน Little Earth สาวคนโตเจ็ดขวบบอกว่า... แม่อย่ากลับบ้านนะคะ.. พวกเราไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้ยามพ่อไม่เข้าบ้านนานๆ ยามพ่อไม่คุยกับแม่ดีๆ...

ก่อนมาสาวน้อยคนเล็กสามขวบวิ่งมากอดและบอกว่า ...น้องออมจะรอแม่....รอแม่พาเราไปบ้านหลังใหม่....ไม่ให้พ่อตามไปทำแม่ร้องไห้อีก!...

สาวคนกลาง Little Grace สี่ขวบเงียบๆ ได้เอ็ดเราสองคนว่า ...เป็นพ่อเป็นแม่ให้ดีหน่อยสิ อย่าทะเลาะกันสิ!!!

<!-- / message -->

 

ปรึกษา ครับ ปรึกษาลูกๆ ของคุณและพ่อ แม่ของสามีดู ว่าคุณพ่อบ้านเป็นอย่างนี้ทำอย่างไร ดี

อ้อ เขามีผู้ใหญ่ หรือ เจ้านายที่เขานับถือมากๆ มีมั๊ยครับ ลองไปปรึกษาท่านดู ท่านอาจมีคำตอบให้ อาจเป็นแนวทาง หรือข่าวสารประกอบการตัดสินใจของคุณ

อย่ามัวไปนั่งคิด หาเหตุผล ที่เขาหมดรักเราอยู่เลยครับ ทำตัวคุณให้มีคุณค่า ดีกว่า มอบความรักให้ลูก มากๆ ดูแล เอาใจใส่ตัวเองและลูกเยอะๆ ก็พอแล้วครับ

ถ้าสามีอาจหมดรักคุณแล้ว คุณก็เลือก เอานะครับ ว่าจะอยู่เพื่อใคร เพื่อตัวเอง เพื่อลูก หรือ เพื่อชาวบ้าน

วางไว้ตรงนั้นแหละครับ ความรัก ความหวังดี ถ้าเขาไม่เอา มันเหมาะสำหรับคนที่รู้คุณค่าเท่านั้น มอบให้ พ่อ แม่ หรือลูกๆ คุณดีกว่าครับ

ปล. คุยกับ คุณยาย Devilbitch เยอะๆ นะครับ

 

ขอให้หายทุกข์ใจเร็วๆนะครับ

 

ด่าก่ดส

ท่านว่า ให้เรายยิมตอนเช้า แล้วพูดให้น้อยลง น้อยลงทุกๆวัน วันที่1 พูด10 คำ วันที่ 2 พูด 5 คำ เป็นใบ เพราะพูดดี พูดจริง พูดเพราะ แต่ถ้าพูดไม่ถูก วัน เวลา สถานที่ บุคคล และอารมณ์ แล้วก็แย่ทุกรายแล้ว ก็มาบอกว่าทำดีไม่เห็นได้ดีเลย . ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม ยิ่งกลุ้มยิ่งทำ ยิ่งทำยิ่งแย่ ที่แน่ๆ ไม่คิดก็ไม่กลุ้ม ไม่กลุ้มก็ไม่ทำ ไม่ทำก็ไม่แย่ เพราะเราทำใจได้

 

ต้องยอมรับเรื่อเวรกรมก่อนครับ

วิธีแก้คือตัวคุณเองต้อง ยอมรับเรื่องเวรกรรม และ คู่เวรคู่กรรมก่อน ว่าเป็นต้นเหตุ ของปัญหาทั้งหมดก่อน เมื่อคุณยอมรับแล้ว ก็ต้องตั้งจิตว่าจะต้องให้กรรมเป็นอโหสิกรรม ให้ได้ ก็คือจะไม่สร้างกรรมไม่ดีต่อสามีของคุณเพิ่ม ที่นี้เมื่อทำใจได้ที่แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตา ที่เตือนสติ ให้กับตนเองเสมอ ๆ ว่าเมื่อทำกรรมดี หรือ ทำบุญ ไม่ว่าเล็กและน้อยอย่างไรก็ตาม ให้ทำการ อุทิศ กุศลนั้นทันทีไปที่สามี และ เจ้ากรรมนายเวรของสามี และ เจ้ากรรมนายเวรตัวเราที่กำลังกระทำการให้เราผิดใจกับสามี ต้องใช้ระยะเวลาหนึ่ง ผมไม่รู้ว่านานเท่าใด ก็แล้วแต่กรรม เมื่อเกิด อโหสิกรรมแล้ว สามีก็จะเปลี่ยน ไปเป็นคนละคน เพราะช่วงนั้นเทวดาประจำตัวคุณและสามีก็จะมีอำนาจมากกว่าเจ้ากรรมนายเวร เลยจะทำให้ ร่างที่เป็นจิตเดิมของสามีของคุณ ยอมอโหสิกรรมให้กับคุณ ถ้าลูกโตพอก็ให้ลูกทำด้วยก็จะได้ผลเร็วขึ้นเพราะเป็นจิตอีกดวงที่มีกรรมต่อกันที่ตามมา ลองดูก่อนเถอะครับ แต่ถ้าจะให้ไวต้องให้คนที่สามารถรู้กรรมที่เป็นปัญหาที่ทำให้จิตอาฆาตต่อกัน ก็จะแก้ได้ถูกจุดและเร็วขึ้น

"แต่เรื่องแนะนำว่าให้เลิกกันเลยหรือเปล่าตัดสินใจเองอย่างมีสติ ให้คนอื่น ตัดสินใจให้ ไม่ได้ และ ไม่ควรให้มีผลด้วย มันเป็นการทำผิดอย่างใหญ่หลวงของคนที่แนะนำให้สามีภรรยาเลิกกัน โดยเฉพาะคนที่ปฏิบัติธรรม"

ผมมีตัวอย่างที่ดีเรื่องนี้ดังนี้ครับ

มีอาจารย์ ท่านหนึ่งของผมครับ ท่านได้อภิญญาตรวจกรรม และ แก้กรรมให้กับคนอื่น ๆ ได้ แต่ท่านมีลูก 2 คน คนโตเป็นผู้ชาย อีกคนเป็นผู้หญิง ตัวท่านและลูกผู้หญิง สวดมนต๋ทำวัดเช้าเย็น นั่งสมาธิ ทำบุญทุกรูปแบบ ทำสัมมาอาชีพ เป็นปรกติ แต่ลูกชายคนโต คอยขัดขวาง การทำวัตรสวดมนต์ คือเวลาสวดมนต์ ก็เอากลองมาตีให้ดังและเดินรอบบ้าน น้องทำงานก็คอยไปทำให้ข้าวของเสียหาย ขาดทุนและยังมีทุบตีน้องต่อหน้าแม่ และ ต่อหน้าคนนอกอย่างผม แต่กับคนอื่น ๆ จะดีมาก ๆ สรุป คนโตก็คอยขัดขวาง ความเจริญทุกอย่าง สร้างปัญหาทุกวัน

อาจารย์ผมก็ตรวจดูกรรมแล้วพบว่ามันเป็นอย่างนี้ครับ
ลูกชาย เป็นแม่ทัพในสมัยพระนเรศวร แม่และน้องสาวเป็นนายกอง ครั้งหนึ่งแม่ทัพได้ยกทัพตามคำสั่งของพระนเรศวร แต่ นายกองแม่และน้องสาว ยกทัพตามไปไม่ทัน จนเป็นเหตุให้ต้องแขนขาดในสนามรบและตายลงแต่ก่อนตายได้ ตั้งจิตไว้ว่าจะขอตามติดไปล้างแค้นทุก ๆ ชาติ ๆ ไป
มันก็มีที่มาว่าเกิดมาเป็นลูกเพื่อป่วนแม่และน้องสาวตลอด และที่สำคัญพระอาจารย์ของอาจารย์ผมได้ขอให้ ท่านพระยาคนนี้อโหสิกรรมให้ (คือคุยกับ ร่างในของลูกชาย) เขาไม่ยอม จน พระอาจารย์บอกเป็นคนแขนด้วนหัวดื้อ เจ้าแค้นยังไงก็ไม่ยอม
แต่กว่า 30 ปีที่อาจารย์ ผมทำบุญแผ่กุศลให้เพื่อขออโหสิกรรม จนวันนี้ เปลี่ยนเป็นคนละคน ขยันทำงานเลี้ยงแม่ และ ไม่ทำร้ายน้องสาวอีกเลย ซึ่ง ร่างในที่มีปัญหาก็ไม่เคยโผล่มาให้เห็นอีกเลย

ตัวอย่างเป็นไงครับยาวไปหรือเปล่า ลองพิจารณาดู แต่การเอาเรื่อง ผัว เมีย ไป ปรึกษาพระ ขอให้เป็นทางออกสุดท้ายเถอะครับ เพราะพระท่าน ก็จะลำบากใจเปล่า ๆ

 

คำอวยพรของนายฉิมท่าทางศักสิทธิ์ ตอนนี้ปัญหาคงคลี่คลายแล้วกระมัง (*) (*) (*)

 

ถ้าลูกโตแล้วก็หย่าไปเลยนะคะ ทำไมต้องเอาชีวิตตัวเองมาจมปลัก หาความสุขไม่ได้ซะที หาแฟนใหม่ดีกว่า อิอิ

 

...ปัญหาครอบครัว ต้องการผู้เชี่ยวชาญจริงๆ...มิอาจจะพูดคุยกับเพื่อนหรือญาติพี่น้องได้...ถ้าคุณทำอย่างนั้น...มีแต่จะวิบัติ...ถ้าจะถามว่าทำไม...อธิบายยาว...คล้ายภาษิตโบราณ "...เรื่องในมุ้ง อย่าเอามาพูด..." แนะนำว่า...เข้าหาที่ปรึกษาครอบครัวที่เป็นมืออาชีพดีกว่า...

 

เคยเป็น

คุณควรนิ่งเฉย แล้วปล่อยวางให้ได้ ทำตัวปกติแต่อดทนให้มาก อย่างเอามันมาเป็นอารมย์ ทำความเข้าใจกับลูกๆ สอนเขาให้เป็นคนดีของสังคม ถึงผมจะอายุน้อยกว่าคุณมากแต่เหตุการณ์อย่างนี้ผมประสบ พบเจอตั้งแต่ลือตาดูโลก เมื่อกรรมของเราและเขาหมดลงความสูขก็จะมาเอง เมื่อเราสอนให้ลูกเป็นคนดี ทำให้เขาเป็นคนที่
สง่างามในสังคมได้แล้ว นั้นแหละครับความสูขที่ยิ่งใหญ่สำหรับคนเป็นแม่
จากเด็กเกือบมีปัญหา

(bb-flower

 

ขออวยพรให้สิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้นน้อยลงไปเรื่อย ๆ ครับ

 

เข้าลิ๊งนี้ครับ http://www.dmc.tv/

 

Hey, I strongly recommend one book for you, "จริต ๖ ศาสตร์ในการอ่านใจคน"
หน้าปกแดงๆ เลื่อมทอง

เป็นจริตหก ภาคชีวิตประจำวัน

รู้สามีว่า เป็นโทสะจริต เราควรทำยังไง
ถ้าเรา เป็นโมหะจริต ซึ่งเป็นของแพ้ทางกัน ต้องทำอย่างไร

กรรมเก่ามันแก้ ไม่ได้ แต่กรรมใหม่ คือเหตุ ปัจจัยใหม่ที่ใส่เข้าไปเพิ่ม ช่วยได้นะคร้าบ

wish you happiness ^^

 

มันเป็นกรรมครับ เรียกว่า คู่ศรัตรู