เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันที่ ๒๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๔ ตรงกับวันพฤหัสบดี แรม ๒ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

ขออนุญาตคุณอาครับ คลายเครียดกัน...
...แขนขวาซิโนแวก ฉีดกันตาย...
...ส่วนแขนซ้ายซิโนฟาม ดูงามศรี...
...ที่ขาขวาโมเดอร์นา ก็เข้าที...
...ขาซ้ายสปุตนิกวี มีพลัง...
...หน้าอกฉีด แอตตร้าเซเนก้า...
...แล้วเอาJ&Jมาฉีด ที่ข้างหลัง...
...สองสีข้างฉีดไฟเซอร์ แบบจังๆ...
...หน้าผากฝัง แคปซูลยา ฟ้าทะลายโจร...
ขอบคุณ องค์การอนามัยหรรษา แชร์กันต่อๆมาครับ...พรุ่งนี้วันมหิดล มีวัคซีนมาฉีดเยอะ ผมคงต้องวอล์กอิน ไปฉีดกับเขาบ้าง...

 

สวัสดีคุณอาวันวิ และ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ กัลยาณมิตรในกระทู้ “เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน” ทุกๆท่านครับ _/|\_ ระยะหลังนี่ผมตามอ่านโพสต์และกดโหวตให้คุณอาวันวิ และ กัลยาณมิตรทุกๆท่านอย่างเดียวครับ ผมไม่ค่อยได้เข้ามาโพสต์แสดงความคิดเห็นเท่าใดนักครับ

… แต่ครั้งนี้ ผมขออนุญาตจริงๆครับ _/\_ ด้วยความห่วงใยในคุณอาวันวิครับ คือ คุณอาวันวิหายไปจากกระทู้นานหลายวันแล้วครับ? โพสต์สุดท้ายที่คุณอาวันวิโพสต์ตอบแฟนๆในกระทู้นี้คือตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ 19 กันยายน ที่ผ่านมาในเวลา 15:59 น. อ้างอิงจากในโพสต์ #65666 นี้ครับ มันค่อนข้างนานผิดสังเกตครับ



ผมอยากให้คุณอาวันวิกับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ กัลยาณมิตรในกระทู้นี้ทุกๆท่านดูแลสุขภาพนะครับ _/\_ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและอำนาจบารมีรวมของครูบาอาจารย์ทุกๆท่านเป็นที่สุด จงปกป้องคุ้มครองให้คุณอาวันวิกับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ กัลยาณมิตรในกระทู้นี้ทุกๆท่าน และ ครอบครัว อีกทั้งทุกๆท่านที่เข้ามาโพสต์เผยแพร่เรื่องราวดีๆด้วยจิตและเจตนาดีที่เป็นกุศลของทุกๆท่านในกระทู้นี้ และ ติดตามอ่านกระทู้นี้มีจงมีสุขภาพกายและใจแข็งแรง... ให้ห่างไกล และ ปลอดภัยจาก COVID-19 และ คนชั่ว คนเลว คนโกง คนพาลทั้งปวง อีกทั้งภัยอันตรายทั้งปวงเทอญ... บุญรักษาครับ _/|\_

ขอแสดงความนับถืออย่างสูงครับ

 

เฮ้ย ... เดี๋ยว ๆ ๆ เอ็งเข้าใจอะไรผิดหรือปล่าว

 

สบายดี.. คุณอาและสมาชิกทุกท่าน....ช่วงโควิดดูแลตัวเองนะครับ....แอบห่วงอาวันฯ..
เหมือนกันนะ....ด้วยความเคารพครับ

 

วันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๔ ตรงกับวันศุกร์ แรม ๓ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

โครงการหนองใหญ่ในพระราชดำริ
เครดิตภาพ : คุณธวัชชัย ศรีสุวรรณ

 

สวัสดีคุณอาวันวิ และเพื่อนพี่น้องชาวขุดกรุทุกท่านครับ ไม่ได้เข้ามานาน ดีใจที่ได้อ่านตอนต่อนักขุดกรุครับ วันเวลาทำอะไรไม่ได้เลยครับ ลีลาและสำนวนการเขียน เหมือนเพิ่งได้อ่านตอนต่อเมื่อวานนี้เอง สุดยอดครับ รักษาสุขภาพกันทุกท่านครับ

 

ไม่เข้าเว็บ 4 วัน พาลให้น้องนุ่งห่วงใย ความจริงไม่มีอะไรมาก ไปโดนฝนเมื่อวันอังคารกับลูกน้องทำให้เป็นหวัด แถมภูมิแพ้ดันซ้ำเติมอีกยก จึงน็อคยาวหลายวัน เพราะอาการมันพิกลค่อนข้างใกล้ๆเคียงๆกับเจ้าโคบ้า-ฮ่า

พักกาย-พักตา-พักสมองหลายมื้อ เหมือนชาร์จแบตฯปลอดโปร่งโล่งดีมาก เข้ามารับความห่วงใย ไมตรีจากน้องรชต เป็นท่านแรก เพราะเห็นว่า ร่ายมาด้วยใจห่วง ถือโอกาสตอบยาวตรงนี้ เพื่อจะได้ไม่ต้องตอบซ้ำกับโพสท์ท่านอื่น

ขอบคุณทุกท่าน ห่างแค่ 4 วัน ถ้าห่าง 4 อาทิตย์ หรือ 4 เดือน มิลงแดงกันแย่หรือนี่?-ฮ่า

 

ย้อนเก็บทักเก่าน้องจั๋มที่มาตั้งแต่วันอาทิตย์ เก่าไป 5 วัน แต่ไม่เก็บไว้ในโกดัง ตามหยิบมาตอบหมด เพราะล้วนเป็นทัก รักด้วยใจ

 

ถอยหลัง อนุโมทนาบุญใส่บาตรเช้าวันจันทร์ แม้ห่างหลายมื้อ แต่ทุกมื้อแห่งการบุญ ล้วนมีคุณค่า พลังงานของบุญก็ล่องลอยในโลกนี้ จับต้องได้เช่นเดียวกับพลังงานบาปอื่นๆ เกาะเกี่ยวพลังบุญไว้ทุกมื้อที่นึกออก ไม่ช้าพลังงานชั่วร้ายก็จะถดถอยห่างจากตัวเราไปทีละน้อย

 

สลับกับการเก็บทักน้องปรายฯให้หายคิดถึงกัน

 

มีบุญใส่บาตรเข้าวันอังคาร ให้ร่วมอนุโมทนาต่อเนื่อง บุญแรมทางข้างถนน บ้านคนจน-รวย เมื่อทำบุญแล้ว ก็ทัดเทียมกัน ไม่มีบ้านไหนบุญมากหรือน้อยกว่ากัน อยู่ที่ความตั้งใจ ความสม่ำเสมอ และการร่วมอนุโมทนาอย่าขาดตอน

 

ฝนมาก กระหน่ำถนนเปียกปอนในเช้าวันพุธ แต่พุทธบริษัทก็ยังพบพุทธบุตร กระทำหน้าที่พุทธบุตรโปรดสัตว์เข้มแข็ง มีเจ้าเพื่อนสี่ขา ที่บาดเจ็บดวงตา ทว่าดวงใจของเธอดูสว่างไสว ตามติดเส้นทางภิกขาไม่ห่าง

อนุโมทนาครับ

 

บรรยายเรื่องราวเพื่อนสี่ขาผู้น่าสงสารได้ดี อ่านแล้วพอซึ้งถึงความเมตตา จากภิกษุสงฆ์ และการเป็น"หมาวัด"ที่ท่าทางเฉลียวฉลาดพอตัว

ใต้ร่มเงาแห่งพระศาสนา เป็นที่พึ่งแห่งผู้ทุกข์ยากทุกเผ่าพันธุ์ การแบ่งปันความสุขไม่ต้องมาก แต่พลังเมตตาก็ ทำให้ โลกไม่เอียงไปสู่ความชั่วร้ายมากกว่าที่เป็น

 

คำสอนแบบปรารภพระอจ.เล็ก
มุ่งตัดตรงแน่วแน่มิแปรผัน...

หนึ่งชั่วลม....จมดำดิ่ง
ทุกสรรพสิ่ง...ทิ้งปล่อยว่าง
วางตัวทุกข์....สุขอำพราง
มุ่งถางทาง....สว่าง'นิพพาน'!

 

วันตายายในช่วงเทศกาลเดือนสิบปักษ์ใต้ ทั้งปล่อยเปรต ทำทานแบบชิงเปรต ขณะเดียวกันก็เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์...เจ้าตาเดียวไม่สนขนมเปี๊ยะไหว้พระจันทร์ ขอแค่หมูปิ้งสักไม้ก็สุขใจ

ผ่านเทศกาลซ้ำซ้อนทั้งไทย-จีน รำลึกถึงการบุญ-ทานบารมี ย้อนหลังก็ยังชุ่มชื่นใจเหมือนฝนฟ้าที่มาพอเหมาะ อย่าเยอะเกิน บุญก็เช่นกันไม่ต้องทำเบอร์ใหญ่ก็สว่างไสวทุกเมื่อ

 

ถอยไปเก็บพรดี ทักสม่ำเสมอ ทุกวันจันทร์จากน้องน้อต เป็นกำลังใจยอดเยี่ยม ส่งต่อคลื่นพลังงาน เป็นอีกหนึ่งก็อกที่สามารถนำมาใช้ได้จริงในวันที่อาจจะขาดแคลนสิ่งเหล่านี้

ขอทุกพรที่ดีืจงบังเกิดกับน้องโดยพลัน ดุจกัน

 

เก็บอีกหนึ่งบุญใส่บาตร มิให้ตกหล่นการร่วมอนุโมทนาวันวาน