วิญญูชนจอมปลอม /กระบี่เย้ยยุทธจักร ( นิยายสะท้อนชีวิตจริง ชีวิตจริงสะท้อนสัจธรรม )

กระบี่เย้ยยุทธจักร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี



ไปยังการนำทางไปยังการค้นหา

บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก
กระบี่เย้ยยุทธจักร
(เดชคัมภีร์เทวดา)
(ผู้กล้าหาญคะนอง)

ภาพหน้าปก "ผู้กล้าหาญคะนอง" โดย ท่านมือปีศาจ
ผู้ประพันธ์ กิมย้ง
ชื่อเรื่องต้นฉบับ 笑傲江湖
(xiào ào jiāng hú)
ผู้แปล น.นพรัตน์
ฉบับอื่นๆ ไม่ทราบแน่ชัด
ประเทศ จีน
ภาษา จีน
ประเภท นิยายกำลังภายใน
สำนักพิมพ์ สร้างสรรค์, SIC
ชนิดสื่อ นิยาย
หน้า 4 เล่ม
กระบี่เย้ยยุทธจักร (จีน: 笑傲江湖; พินอิน: xiào ào jiāng hú) เฉี่ยเหงากังโอ๊ว หรือ เซี่ยวเอ้าเจียงหู ผลงานของกิมย้ง (金庸) เรื่องนี้ น.นพรัตน์ แปลครั้งแรกชื่อเรื่อง ผู้กล้าหาญคะนอง ในปี ค.ศ. 1960 มีทั้งหมด 8 เล่ม แต่พอต่อมาก็เปลี่ยนชื่อเป็น เดชคัมภีร์เทวดา ต่อมาจึงเปลี่ยนตามภาพยนตร์โทรทัศน์ว่า กระบี่เย้ยยุทธจักร และเรียบเรียงใหม่ลดลงเหลือ 4 เล่ม

เฉี่ย แปลว่า ยิ้ม หัวเราะ, เหงา แปลว่า ผยอง หยิ่ง, กังโอ๊ว แปลว่า ยุทธจักร รวมแล้วพอจะแปลเอาความได้ว่า 'ยิ้มผยอง (ใน) ยุทธจักร' หรือ 'ยิ้มผยอง หยันยุทธจักร' ในความหมายของไทย "กระบี่เย้ยยุทธจักร" หมายความว่า "มือกระบี่มือหนึ่งแห่งแผ่นดินเยาะเย้ยความเป็นไปของยุทธจักร และ กฎเกณฑ์อันหลอกลวงของยุทธจักร" อันเป็นผลงานชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งของกิมย้ง และ เรื่องนี้ "กิมย้ง" ยังไม่คล้ายคลึงประวัติศาสตร์ของจีนอย่างตายตัว นิยายเรื่องนี้กิมย้งได้เขียนในเชิงเสียดสีกับการเมืองในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม (Cultural Revolution, ปี ค.ศ. 1966-1976) ของจีน ซึ่งเป็นการต่อสู้ภายในเพื่อแย่งชิงอำนาจของพรรคคอมมิวนิสต์ โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากโครงเรื่องของ The Count of Monte Cristo ของ Alexandre Dumas เช่นเดียวกับกระบี่ใจพิสุทธิ์ ซึ่งเขียนก่อนหน้านี้ (แต่ไม่ได้เสียดสีการเมือง)

เนื้อหา

• 1การวางโครงเรื่อง
• 2ตัวละครในเรื่อง
• 3การดัดแปลงในสื่ออื่น
  • 3.1ภาพยนตร์
  • 3.2ละครโทรทัศน์
• 4อ้างอิง

การวางโครงเรื่อง[แก้]
"ธรรมะ อธรรม และวิญญูชนจอมปลอม" หมายความว่า ความแบ่งชนชั้นทางสังคมของธรรมะ และ อธรรม คนไหนนิสัยไม่ดี หรือ คบหาคนไม่ดีก็แบ่งเป็นฝ่ายอธรรม ทั้งที่ฝ่ายธรรมะใช่ว่าจะมีแต่คนดี และ คนของฝ่ายอธรรมใช่ว่าต้องเลวร้ายเสมอไป คนฝ่ายธรรมะที่เลวร้ายก็มี คนที่ดีในฝ่ายอธรรมมันก็มี

"วิญญูชน" หรือ "วีรบุรุษ" ตามความหมายของพจนานุกรมไทยฉบับบัณฑิตราชสถาน หมายความว่า คนที่ได้รับยกย่องจากผู้คนในทางที่ดี

ส่วนวิญญูชนจอมปลอม คือ คนที่ไม่ใช่วีรบุรุษอันแท้จริง มักมีจุดประสงค์ร้ายเคลือบแฝงอย่างแน่นอน อย่างงักปุ๊กคุ้งอาจารย์ของตัวเอกของเรื่อง คนอื่นมองภายนอกว่าเป็นคนดี เที่ยงธรรม ยุติธรรม แต่แท้จริงแล้วโกหกปลิ้นปล้อนหลอกลวงเพื่อให้ตัวเองเป็นใหญ่ในยุทธจักร คาดว่าหลายประเทศก็มีเหมือนกัน

แต่นักการเมืองคนหนึ่งของเวียดนาม ได้นำเอาคำว่า งักปุกคุ้ง อันเป็นวิญญูชนจอมปลอมไปกล่าวหานักการเมืองอีกคนหนึ่งเหมือนกัน[ต้องการอ้างอิง]

กระบี่เย้ยยุทธจักร เป็นเรื่องราวการแย่งชิงความเป็นหนึ่งในยุทธจักร ระหว่าง ธรรมะ และ อธรรม ท่ามกลางความขัดแย้งและการแย่งชิงอันรุนแรง เหล้งฮู้ชง จอมยุทธฝ่ายธรรมะ ศิษย์เอกของสำนักหัวซาน เป็นคนเปิดเผย ไม่ยึดติดกฎเกณฑ์ คบหาคนด้วยใจ ไม่สนว่าจะเป็นคนฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายอธรรม จนถูกขับออกจากสำนัก แต่ยังไม่พ้นเข้าไปพัวพันเหตุความขัดแย้งต่างๆ ทั้งการชิงความเป็นใหญ่ภายในของฝ่ายธรรมะ และการชิงความเป็นใหญ่ภายในของฝ่ายอธรรม จนสับสนวุ่นวายว่าใครกันแน่ที่เป็นมาร ใครกันที่เป็นฝ่ายอธรรม และใครที่เป็นฝ่ายธรรมะ เพียงต้องการที่จะเป็นที่หนึ่ง ไม่เลือกวิธีการ งักปุ๊กคุ้ง เจ้าสำนักหัวซาน ผู้ได้ฉายาว่ากระบี่ผู้ดี ถึงกับทรยศครอบครัว และศิษย์ของตัวเอง จ้อแหน้เซี้ยง เจ้าสำนักซงซาน กำจัดทุกคนที่ไม่คล้อยตามตนเอง ก็เพียงต้องการได้ชื่อว่า เป็นอันดับหนึ่งในยุทธภพ

นวนิยายเรื่องนี้ เป็นนวนิยายที่ล้วนแฝงไว้ด้วย แนวคิดปรัชญาการดำรงชีวิต อีกทั้งยังมีการเสียดสีสังคมอยู่ตลอด แต่ก็หาได้ขาดอรรถรสของนวนิยายกำลังภายในไปแต่อย่างใด ในขณะที่เรื่องดำเนินไป จะเกิดคำถามขึ้นตลอดเวลา ถึงเรื่องของความถูกผิดในพฤติกรรมของตัวละครแต่ละตัว ตัวละครฝ่ายธรรมะ หรือตัวละครฝ่ายอธรรม ต่างมีความเป็นเอกลักษณ์ในตัวเอง โดยมีตัวละคร เหล้งฮู้ชง เป็นตัวดำเนินเรื่อง และเป็นตัวเปรียบเทียบ ว่าความสุขของชีวิตที่แท้จริงนั้น อยู่ที่ไหนกันแน่

ตัวละครในเรื่อง[แก้]

1. เหล้งฮู้ชง (令狐沖 - หลิงหูชง) ศิษย์เอกแห่งสำนักหัวซาน (華山派) เป็นคนไม่ยึดติดกฎเกณฑ์ มีนิสัยเปิดเผย ชอบช่วยเหลือคน วันหนึ่งได้มีวาสนาพบเจอกับ ฮวงเช็งเอี๊ยง (風清揚) ปรมาจารย์สายกระบี่สำนักหัวซาน สำเร็จวิชา เก้ากระบี่เดียวดาย (獨孤九劍) และได้พบรักกับ ยิ่มเอี่ยงเอี้ยง ธิดาเทพแห่งพรรคตะวันจันทรา และยังเป็นผู้สืบทอดมหาเวทย์ดูดดาวของ ยิ่มอั้วเกี่ย โดยบังเอิญ หลังจากสิ้นสุดความวุ่นวาย ได้ปลีกตัวไปอยู่สันโดษกับ ยิ่มเอี่ยงเอี้ยง
2. ยิ่มเอี่ยงเอี้ยง (任盈盈 - เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ธิดาเทพแห่งพรรคตะวันจันทรา (日月神教聖姑) ลูกสาวเพียงคนเดียวของอดีตประมุขพรรคตะวันจันทรา ยิ่มอั้วเกี่ย ภายหลังได้พบรักกับ เหล้งฮู้ชง
3. ยิ่มอั้วเกี่ย (任我行 - เยิ่นหว่อสิง) อดีตประมุขพรรคตะวันจันทราถูก ตงฟางปุ๊ป้าย ได้ชิงตำแหน่งประมุขไป และถูกจับขังอยู่ในคุกใต้ทะเลสาบ 12 ปี ภายหลังออกมาได้โดยการช่วยเหลือของ เหล้งฮู้ชง กับเฮี้ยงหมึ่งที หลังจากออกมาได้แล้ว ก็ชิงตำแหน่งประมุขคืนจาก ตงฟางปุ๊ป้าย
4. เฮี้ยงหมึ่งที (向問天 - เซี่ยงเหวินเทียน) ทูตขวาแห่งพรรคตะวันจันทรา คนสนิทของ ยิ่มอั้วเกี่ย เป็นผู้วางแผนการให้ เหล้งฮู้ชง ช่วย ยิ่มอั้วเกี่ย ออกจากคุกใต้ทะเลสาบ
5. งักปุ๊กคุ้ง (岳不群 - เยวี่ยปุ๊ฉวิน) ฉายา กระบี่วิญญูชน (君子劍) เจ้าสำนักหัวซานสายลมปราณ (華山派氣宗) และเป็นอาจารย์ผู้ชุบเลี้ยง เหล้งฮู้ชง มาตั้งแต่เด็ก ภายหลังเพียงเพื่อชิง เพลงกระบี่พิชิตมาร (辟邪劍法) จึงได้ใส่ร้าย เหล้งฮู้ชง และขับ เหล้งฮู้ชง ออกจากสำนัก ภายหลังสำเร็จ เพลงกระบี่พิชิตมาร และได้ขึ้นเป็นประมุขพรรค 5 ขุนเขากระบี่
6. ตังฮึงปุกป่าย (東方不敗 - ตงฟางปุ๊ป้าย) หรือ บูรพาไร้พ่าย (บูรพาไม่แพ้) ผู้สำเร็จ วิชาทานตะวัน แต่เพียงผู้เดียว ประมุขพรรคตะวันจันทรา ฝีมือไร้เทียมทาน แม้ ยิ่มอั้วเกี่ย เหล้งฮู้ชง เฮี้ยงหมึ่งที และยิ่มเอี่ยงเอี้ยง 4 คน จะร่วมมือกัน ก็ยังไม่สามารถเอาชนะได้ หากแต่ ตงฟางปุ๊ป้าย มัวห่วงคนรัก หยางเหลียนถิง (楊蓮亭) จึงได้พลาดพลั้งถูกกระบี่ของ เหล้งฮู้ชง และตายอยู่เคียงข้าง หยางเหลียนถิง ตงฟางปุ๊ป้าย หลังจากได้ตำแหน่งประมุขพรรคตะวันจันทรา ก็ได้ใช้ชีวิตสันโดษอยู่บนผาไม้ดำ เย็บปักถักร้อย เล่นดนตรี โดยให้คนรัก หยางเหลียนถิง เป็นคนคอยดูแลพรรค
7. ฮวงเช็งเอี๊ยง (風清揚 - ฟงชิงหยาง) ปรมาจารย์สายกระบี่แห่งสำนักหัวซาน (華山派劍宗) สืบทอดวิชา กระบี่เก้าเดียวดาย (獨孤九劍) จากปรมาจารย์ต๊กโกวคิ้วป้าย (独孤求败 - ตู๋กูฉิ่วป้าย) เจ้าของฉายาอสูรกระบี่ (剑魔) หลังจากศึกนองเลือดระหว่างสายลมปราณและสายกระบี่ ก็ได้เร้นกายอยู่บนผาสำนึกตน จนได้พบกับ เหล้งฮู้ชง จึงได้ถ่ายทอด เก้ากระบี่เดียวดาย ให้
8. ลิ้มเพ้งจือ (林平之 - หลินผิงจือ) ผู้สืบทอดสำนักคุ้มภัย ฟุ้เวย (福威鏢局) เจ้าของที่แท้จริงของ เพลงกระบี่ปราบมาร แต่ก็เพราะเพลงกระบี่ชุดนี้ ทำให้ต้องบ้านแตก ถูก อื้อชางไห่ (余滄海) ฆ่าล้างสำนักเพื่อหวังจะชิง เพลงกระบี่ปราบมาร แต่ได้รับความช่วยเหลือจาก เหล้งฮู้ชง จึงได้รอดชีวิต ต่อมา งักปุ๊กคุ้ง รับเป็นศิษย์สำนักหัวซาน ได้แต่งงานกับงักเล้งซัง งักปุ๊กคุ้ง ใช้เล่ห์กลชิง เพลงกระบี่ปราบมารไปและคิดฆ่าตนปิดปาก นับว่ายังโชคดีรอดชีวิตมาได้ และยังพบ เพลงกระบี่พิชิตมาร จากใต้ผาสำนึกตน หลังจากสำเร็จวิชา จึงได้เริ่มการแก้แค้น ผู้ที่ทำร้ายตนและครอบครัว
9. งี้นิ้ม หรือ อี้หลิน (儀琳) แม่ชีน้อย ศิษย์สำนักหานซาน (恆山派) วันหนึ่งถูก เถียนป๋อกวง จับตัวไว้หมายจะทำมิดีมิร้าย เหล้งฮู้ชง ได้เข้าช่วยเหลือ จึงได้แอบหลงรัก เหล้งฮู้ชง แต่เพราะตนเป็นผู้ออกบวช จึงได้แต่เก็บเอาไว้ในใจ ภายหลังได้รับสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักหานซานต่อจาก เหล้งฮู้ชง
10. เถียนป๋อกวง (田伯光) โจรปล้นสวาท ฉายา ฉายเดี่ยวหมื่นลี้ (萬里獨行) เพราะ อี้ลิ้ม จึงได้รู้จักกับ เหล้งฮู้ชง หลังจากแพ้ให้ เหล้งฮู้ชง จึงต้องรับ อี้ลิ้ม เป็นอาจารย์ และได้คบหาเป็นเพื่อนกับ เหล้งฮู้ชง
11. จ้อแหน้เซี้ยง (左冷禪 - จั๋วเหลิ่งซาน) เจ้าสำนักซงซาน (嵩山派掌門) ผู้นำ 5 ขุนเขากระบี่ (五嶽劍派盟主) เป็นคนมักใหญ่ใฝ่สูง คิดเป็นเจ้ายุทธจักร โดยเริ่มต้นจากการรวม 5 ขุนเขากระบี่เป็นหนึ่งเดียว สุดท้ายต้องฝันสลาย ถูกงักปุ๊กคุ้งฆ่าตาย ในการประลองคัดเลือกประมุขพรรค 5 ขุนเขากระบี่
12. งักเล้งซัง (岳靈珊 - เยวี่ยหลิงซาน) ลูกสาวเพียงคนเดียวของ งักปุ๊กคุ้ง สนิทสนมและฝึกวิชากับ เหล้งฮู้ชง มาตั้งแต่เด็ก ทั้งคู่ต่างชอบพอกัน จนกระทั่ง ลิ้มเพ้งจือ เข้าสำนัก ด้วยความใกล้ชิดจึงได้เปลี่ยนใจไปรัก ลิ้มเพ้งจือ และแต่งงานเป็นสะใภ้ตระกูลลิ้ม แต่สุดท้ายก็ต้องตายด้วยมือของสามีนางเอง
13. ม่อต้า ผู้อาวุโสแห่งสำนักเหิงซาน มีฉายาว่า พิรุณราตรี เป็นศิษย์พี่ของเจ้าสำนักเหิงซาน หลิวเจิ้นฟง เพลงกระบี่ว่องไว เมื่อชักออกจากฝัก จะถูกเก็บอย่างรวดเร็ว ศัตรูไม่ทันได้ชักกระบี่ ก็ต้องลงไปนอนจมกองเลือดซะแล้ว ภายหลังรับตำแหน่งเจ้าสำนักเหิงซานต่อจาก หลิวเจิ้นฟง
14. ไต้ซือฟางเจิ้น (方證大師) เจ้าอาวาสวัดเส้าหลินคนปัจจุบัน เป็นหลวงจีนที่ทุกคนให้ความยำเกรง มีกำลังภายในสูง เป็นผู้ที่ช่วยบรรเทาอาการบาดเจ็บของ เหล้งฮู้ชง จากลมปราณ 8 สายที่อยู่ในตัว ภายหลังยังมอบคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็น สลายผลร้ายที่เกิดจาก มหาเวทย์ดูดดาว อีกด้วย
15. นักพรตชงซี เจ้าสำนักบู๊ตึ๊งคนปัจจุบัน เป็นอีกผู้หนึ่งที่ทุกคนล้วนให้ความยำเกรง เป็นสหายของไต้ซือฟางเจิ้น และเป็นอีกคนที่คอยให้ความช่วยเหลือแก่ เหล้งฮู้ชง
16. งักฮูหยิน (寧中則) เป็นอาจารย์หญิงของ เหล้งฮู้ชง (เล่งฮู้ชง) และเป็นผู้ที่ เหล้งฮู้ชง ให้ความเคารพดั่งแม่แท้ ๆ เป็นจอมยุทธหญิงที่มีชื่อเสียง ภายหลังได้ฆ่าตัวตาย เพราะทนความเลวทรามของ งักปุ๊กคุ้ง ผู้เป็นสามีไม่ได้

---------------------------

อ่านเนื้อหาเต็ม ได้ที่ https://th.wikipedia.org/wiki/กระบี่เย้ยยุทธจักร

 

ยุทธจักร สิ่งใด จีรัง
มิตรรัก ศัตรูชัง ยากแยก
ปฏิธาน ตุ้มถ่วง ราวแอก
บ่าแบก ความแค้น นานา

ธรรมมะ อธรรม อันใด
ขีดไว้ อัตตา แน่นหนา
ยกอ้าง คุณธรรม ลวงตา
เข่นฆ่า ช่วงชิง วุ่นวาย

บุญคุณ ความแค้น ฉุดรั้ง
แต่ยัง หวังลี้ หนีหาย
ยุทธภพ ถอนตัว เร้นกาย
เริงร่าย เมรัย เพลงกลอน

ร่ายกลอน ยอกย้อน ยิ้มเย้ย
วางเฉย ยุทธจักร ทิ้งถอน
ไม่เหลือ สิ่งใด อาวรณ์
ขับกลอน เคล้าเพลง พิณมา


https://pantip.com/topic/32492396

 

มีเพียงพุทธธรรมเท่านั้น ที่จะสะสางปมอันยุ่งเหยิงของชีวิตที่พัวพันมากมาย ให้ชีวิตแต่ละชีวิต หลุดพ้นพันธนาการ ปมแห่งปัญหาออกมาเห็นความจริงได้

อำนาจ กฏเกณฑ์ที่สร้างมาจากปัญญากิเลสเพียงประการเดียว อาจทำให้สถานการณ์ดูสงบเพียงภายนอก

แต่ ธรรม จะสะสางให้พ้นได้ จากภายใน

 

ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนี้


สังขารทั้งหลายมีอวิชชาเป็นที่อาศัย
วิญญาณมีสังขารเป็นที่อาศัย
นามรูปมีวิญญาณเป็นที่อาศัย
สฬายตนะมีนามรูปเป็นที่อาศัย
ผัสสะมีสฬายตนะเป็นที่อาศัย
เวทนามีผัสสะเป็นที่อาศัย
ตัณหามีเวทนาเป็นที่อาศัย
อุปาทานมีตัณหาเป็นที่อาศัย
ภพมีอุปาทานเป็นที่อาศัย
ชาติมีภพเป็นที่อาศัย
ทุกข์มีชาติเป็นที่อาศัย


ศรัทธา มีทุกข์เป็นที่อาศัย
ปราโมทย์ มีศรัทธาเป็นที่อาศัย
ปีติ มีปราโมทย์เป็นที่อาศัย
ปัสสัทธิ มีปีติเป็นที่อาศัย
สุข มีปัสสัทธิเป็นที่อาศัย
สมาธิ มีสุขเป็นที่อาศัย
ยถาภูตญาณทัสสนะ มีสมาธิเป็นที่อาศัย
นิพพิทา มียถาภูตญาณทัสสนะเป็นที่อาศัย
วิราคะ มีนิพพิทาเป็นที่อาศัย
วิมุตติ มีวิราคะเป็นที่อาศัย
ขยญาณ มีวิมุตติเป็นที่อาศัย
……………
ข้อความบางตอนใน อุปนิสสูตร สังยุตตนิกาย นิทานวรรค พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=16&siri=19
ก็ความบังเกิดในเรือนแห่งตระกูลของพระตถาคตนั้น ชื่อว่าชาติ ที่มีการกระทำต่างๆ ร่วมกัน เพราะมีกรรมภพเป็นปัจจัย. บุคคลอาศัยความพร้อมหน้าของพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ หรือพระพุทธสาวก ฟังธรรมกถาที่นำมาโดยลักษณะอันแสดงถึงโทษของวัฏฏะ ย่อมเป็นอันถูกเบียดเบียนด้วยอำนาจวัฏฏะ. ชาติย่อมเป็นปัจจัยแก่วัฏทุกข์. ขันธ์ทั้งหลายที่มีการกระทำต่างๆ ย่อมมีแก่บุคคลนั้นด้วยอาการอย่างนี้. ชาติเป็นปัจจัยแก่วัฏทุกข์ บุคคลนั้นถูกวัฏทุกข์เบียดเบียน ทำศรัทธาให้เกิดในภพต่อๆ ไป ก็ออกจากเรือนบวชไม่มีเรือน. วัฏทุกข์เป็นปัจจัยแก่ศรัทธาในภพต่อๆ ไป ของบุคคลนั้นด้วยประการฉะนี้.
บุคคลนั้นไม่สันโดษด้วยเหตุเพียงบรรพชาเท่านั้น ยังถือนิสัยในเวลาพรรษาไม่ครบ ๕ บำเพ็ญวัตรปฏิบัติ ทำมาติกาทั้งสองให้คล่องแคล่วแล้ว เรียนกรรมและมิใช่กรรม สะสางให้หายรกจนถึงพระอรหัต ถือกัมมัฏฐานไปอยู่ป่า เริ่มการงานในปฐวีกสิณเป็นต้น. บุคคลนั้นอาศัยกัมมัฏฐานก็เกิดปีติที่มีกำลังอ่อนๆ เขาอาศัยปีตินั้นก็เกิดปราโมทย์ ปราโมทย์นั้นก็เป็นปัจจัยแก่ปีติที่มีกำลัง. ปีติที่มีกำลังก็เป็นปัจจัยแก่ปัสสัทธิ ระงับความกระวนกระวาย. ปัสสัทธินั้นก็เป็นปัจจัยแก่สุขส่วนเบื้องต้นแห่งอัปปนาสมาธิ สุขนั้นก็เป็นปัจจัยแก่สมาธิที่มีฌานเป็นบาท.
บุคคลนั้นทำสุขนั้นที่พรั่งพร้อมให้เกิดด้วยสมาธิ ก็ทำการงานด้วยวิปัสสนาอย่างอ่อน. สมาธิที่มีฌานเป็นบาทของเขา ก็เป็นปัจจัยแก่วิปัสนนาที่มีกำลังอ่อน. วิปัสสนาที่มีกำลังอ่อน ก็เป็นปัจจัยแก่วิปัสสนาที่มีกำลัง. วิปัสสนาที่มีกำลัง ก็เป็นปัจจัยแก่มรรค. มรรคก็เป็นปัจจัยแก่ผลวิมุตติ. ผลวิมุตติก็เป็นปัจจัยแก่ปัจจเวกขณญาณ. พึงทราบว่า เวลาที่พระขีณาสพ ทำสาครคือวิมุตติให้เต็มแล้วดำรงอยู่ ก็เหมือนเวลาที่ฝนทำสาครให้เต็มโดยลำดับ ตั้งอยู่ด้วยประการฉะนี้.
..........
ข้อความบางตอนในอรรถกถาอุปนิสสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=68

 

สักวัน .... ยิ้มเย้ย วัฏฏะสงสาร และ นายช่างผู้สร้างเรือน

 

กระบี่ชั้นต่ำ ตวัดไปทางใด มีเลือดสาดกระเซ็น มีน้ำตา มีความเคียดแค้น ชิงชัง อาฆาต พยาบาท เวรกรรมติดตาม
อัตตาก่อเกิดพอกพูนแน่นหนา

กระบี่แห่งฟ้า ตวัดไปทางใด สรรพชีวิตมีสติปัญญาตระหนักในตน รู้ว่าไหนสัจจะ ไหนอสัจจะ สิ่งใดปรุง สิ่งใดจริง
ไร้รูป- เหนือนาม แต่สามารถใช้รูปใช้นาม

 

.
พาลชน พาลจิต
มีวิธีที่จะทำลายกัลยาณชน ผู้มีปกติทำดี มีเมตตากรุณา ด้วยเล่ห์หลากหลาย
การรู้เท่าทัน ระมัดระวังไว้ เป็นการดี
เพื่อไม่ตกเป็นเครื่องมือทุรชน ผู้มากเล่ห์เพทุบายเหล่านั้น


----------------

รักทุกคน ไว้ใจบางคน ไม่เกลียดใครสักคน

 

cr. https://www.youtube.com/@chinaflutemusic8

 

ขอส่งกิมย้งสู่ปรภพด้วยเนื้อเพลง ยิ้มเย้ยยุทธจักร ประกอบภาพยนตร์ที่สร้างจากนิยายเรื่องดังของเขา แม้เพลงนี้กิมย้งจะไม่ได้แต่ง แต่กลับสะท้อนจิตวิญญาณของจอมยุทธ์ที่ไร้พันธะในขนบจอมปลอม แต่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมแท้จริงในนิยายของกิมย้งได้เป็นอย่างดี



ท้องทะเลครั่นครืน สายน้ำรื่นเลาะฝั่ง

เกลียวคลื่นคงดำรงหวัง ยั้งในกาลบัดดล

ฟ้าหัวเราะเยาะยั่ว โลกข้องกลัวกังวล

เพียงฟ้าดินจึ่งทราบผล แพ้ชนะชั่วดี

ภูสรวลเสเฮฮา ฝนคล้อยมารางราง

ยามคลื่นใหม่ไล่เก่าลาร้าง โลกก็ยังอยู่ดี

สายลมโปรยโชยอ่อน ยิ้มอาวรณ์วังเวง

ลืมทุกข์โศกโลกร่ำบรรเลง มิเกรงความโดดเดี่ยว

โลกหัวเราะเริงร่าย สิ้นเดียวดายกังวล

ใจข้ายังยั่งยืนยง ยิ้มทะนงคงมั่น.

 

ที่มา https://www.youtube.com/@dschannel37

 

ที่มา https://www.youtube.com/@yodyut

 

ยอดวิชาในเรื่อง วิชากระบี่ปราบมาร

มาจากคัมภีร์ทานตะวัน

คัมภีร์ทานตะวัน มาจาก ขันทีที่ไม่มีอารมณ์ทางเพศมาแทรกในการฝึกปราณ บัญญัติขึ้นมา
(ผู้บัญญัติคัมภีรทานตะวันต้นฉบับจริงเทียบได้กับ ผู้ทรงอารมณ์พรหม สามารถกดข่มไฟราคะได้ ชนะไฟโทสะได้ เหลือเพียงไฟโมหะอันน้อยนิดกว่าสัตว์โลกอื่น )

ผูู้ฝึกสำเร็จขั้นสุดจริงๆ น่าจะมีสองคนคือ ขันทีเจ้าวิชาและพระอีกท่านหนึ่ง ด้วยเหตุผลข้างต้น คือ กิเลสเบาบางกว่าคนอื่นๆ

คนอื่นๆ ตีความตามกิเลส ก็เลยพากันไปไกลมาก....ไกลจากตัววิชาตัวจริง

วิชากระบี่ปราบมาร ก็เพียงส่วนเดียวจากคัมภีร์ทานตะวันเท่านั้นเอง
เพราะ ผู้บัญญัติเพลงกระบี่ คิดแต่จะปราบมารภายนอก ด้วยกิเลสตนเอง


ส่วนตงฟางปุ๊ป้าย (บูรพาไม่แพ้) ก็สำเร็จแค่ส่วนหนึ่งของคัมภีร์ทานตะวัน ต้นฉบับ
แล้วเขียนใหม่ด้วยกิเลสตนเอง ยังมีความหลงอยู่มาก แพ้ตนเอง
จนเป็นมารร้ายในยุทธภพ


จบข่าว

 

ยิ้มเย้ยยุทธจักร/ ฟักกลิ้งฮีโร่
feat. The Peachband

CR.https://youtube.com/@user-tu5tm9tj4k