เรื่องเด่น "คำสั่งท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น" (หลวงปู่ขาว อนาลโย)

.
"คำสั่งท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น"

" .. "ข้าพเจ้า (พระอาจารย์จวน) ได้ช่วยงานศพท่านพระอาจารย์ใหญ่ (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) อยู่เป็นเวลาเดือนเศษ" จึงเสร็จงาน หลังจากการถวายพระเพลิงแล้ว "ได้ปรึกษากับท่านอาจารย์วัน อุตฺตโม หรือท่านเจ้าคุณอุดมสังวรวิสุทธิเถร" แห่งวัดถ้ำอภัยดำรงธรรมในสมัยปัจจุบัน

ปรึกษากันว่า "เราหมดพ่อแม่ครูบาอาจารย์อันเป็นหลักชัยแล้ว ต่อไปเราควรจะไปเที่ยววิเวกที่ไหนดี ในที่สุดก็ตกลงกันว่าจะไปเที่ยวภาคใต้หรือปักษ์ใต้ด้วยกัน" เพราะขณะนั้น "ท่านพระอาจารย์เทสก์เทสฺรํสี" หรือท่านเจ้าคุณนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาจารย์แห่งวัดหินหมากเป้ง ในเวลาต่อมา ท่านจะไปประกาศศาสนาที่แถวจังหวัดภูเก็ต พังงา "จึงคิดว่าจะตามท่านไปและขอรับการอบรมจากท่าน" ด้วยท่านเป็นพระผู้ใหญ่ที่ได้รับการยกย่องจากท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่นมาก

ระหว่างข้าพเจ้าเป็นพระน้อย พรรษา ๓ พรรษา ๔ "ได้ยินท่านพระอาจารย์ใหญ่กล่าวถึงท่านพระอาจารย์เทสก์ด้วยความนิยมยกย่อง" และบางโอกาสก็ประกาศพยากรณ์ภูมิจิตของท่านไว้อย่างสูงมากด้วย ข้าพเจ้าแต่งของเสร็จเรียบร้อยแล้ว "เตรียมจะไปกับท่านอาจารย์วันอยู่แล้ว ก็มีเหตุการณ์ที่มาหักเหทำให้ข้าพเจ้าต้องเปลี่ยนความตั้งใจ"

กล่าวคือ "ท่านพระอาจารย์ขาว หรือหลวงปู่ขาว อนาลโย แห่งวัดถ้ำกลองเพล ในปัจจุบัน" ซึ่งมาในงานฌาปนกิจศพของท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น ทราบจากเพื่อนภิกษุอื่น ๆ ว่า พระครูบาจวนหรือข้าพเจ้าก็มาในงานนี้เช่นเดียวกัน "ท่านก็เลยให้คนไปเรียกข้าพเจ้าให้ไปหา"

ความจริงก่อนหน้านั้น "ข้าพเจ้ายังไม่เคยได้พบได้เห็นได้กราบนมัสการท่านเลย และท่านหลวงปู่ก็ไม่เคยเห็นหรือรู้จักตัวข้าพเจ้ามาก่อนเหมือนกัน" แต่ท่านก็ได้ให้ความเมตตาข้าพเจ้าเป็นอย่างยิ่ง หลังจากที่สนทนาปราศรัยกันพอสมควรแล้วท่านก็ไต่ถามข้าพเจ้าว่า "เมื่อเสร็จงานศพแล้วจะไปไหนต่อไป" ข้าพเจ้าเรียนท่านว่า "กระผมจะไปเที่ยวปักษ์ใต้ จังหวัดภูเก็ต ตามท่านอาจารย์เทสก์ไปขอรับ" ท่านห้ามว่า "อย่าไปเลย ให้ไปอยู่กับผมที่ถ้ำเป็ดเถอะ"

ข้าพเจ้าค้านท่านว่า "ผมจะไปปักษ์ใต้ครับ ผมนัดกับท่านวันไว้แล้ว" ท่านก็ยืนยันไม่ให้ไป ไม่ว่าข้าพเจ้าจะกราบเรียนบ่ายเบี่ยงเช่นไร ท่านก็ไม่ให้ไปท่าเดียว ผลที่สุดท่านคงเห็นว่าข้าพเจ้าหัวดื้อ ต้องการจะไปปักษ์ใต้กับท่านอาจารย์วัน ตามไปอยู่ด้วยท่านพระอาจารย์เทสก์จริง ๆ พูดเท่าไรคงไม่ฟัง

ท่านจึงต้องยอมขยายความนัย ท่านกรุณาเล่าให้ฟังว่า "เวลาผมมาจากจังหวัดเชียงใหม่แล้วเข้าไปนมัสการท่านพระอาจารย์มั่น" ท่านพระอาจารย์มั่น ถามผมว่า "ท่านขาวรู้จักท่านจวนไหม" ผมก็เรียนท่านว่า "ไม่รู้จัก" ท่านก็ว่า "ท่านจวน คนอำเภออำนาจเจริญ จังหวัดอุบลฯ อำเภอเดียวกันกับท่านขาวนะ" ท่านจวนมาอยู่กับผมนี้ "ต่อไปขอฝากท่านจวนด้วย ขอให้ท่านช่วยกำกับดูแลรักษาท่านจวนด้วย รักษาท่านจวนเน้อ อย่าปล่อยไป ให้รักษากัน .."

หลวงปู่ขาวบอก "ท่านอาจารย์มั่นกำชับผมไว้แล้วไม่ให้ท่านไปไหน ให้ท่านอยู่กับผม เมื่อผมมาพบท่านแล้วจึงไม่อยากให้ท่านไปที่อื่น ให้ท่านอยู่กับผมเพราะท่านอาจารย์มั่นสั่งอย่างนั้น" ระหว่างที่ข้าพเจ้านิ่งงง ด้วยไม่ทราบว่าท่านผู้ใหญ่ฝากฝังกันไว้เสร็จแล้ว หลวงปู่ขาวก็อธิบายต่อไป "ผมรับคำท่านอาจารย์มั่นแล้ว ถ้าปล่อยให้ท่านไปไหน ก็เหมือนผมไม่เคารพท่านอาจารย์มั่นท่านจวนก็เหมือนกัน ไม่เคารพท่านอาจารย์ใหญ่อีก"

เมื่อท่านบอกกล่าวถึงอย่างนี้ "ข้าพเจ้าก็ใจอ่อนยวบลง เลยรับคำท่านว่าจะไม่ไปไหน" แต่จะอยู่กับหลวงปู่ขาวด้วยความเคารพในโอวาทของท่านพระอาจารย์มั่นที่สั่งการไว้ .. "

"อนาลโย ผู้ไม่มีความอาลัย"
หลวงปู่ขาว อนาลโย