เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องมากิเขิลลลเล็กน้อย
ปกติไม่เคยพลาดตื่นก่อนไก่-ฮ่า

 

อันนี้ไม่พลาดแน่
ภาพงามประจำวัน...

ม่วงน่ามอง.....จับจองเสาร์
แสนเฉลา.......เถากระถาง
วางเดี่ยวโดด...เด่นโลดร่าง
แดงแนบข้าง...กระจ่างซีน!

หมายเหตุ...เฉลา = พริ้งเพรา,สวยงาม

 

บุญวันส่งตายาย อาหารต่างๆ
ก็เป็นสิ่งที่สมควรโมทนาด้วย
ใจยินดี แบ่งปันบุญสู่บรรพชน
ผู้ลาลับแล้วก็ยังได้-สาธุ

 

ร่วมบริจาค "รังสิตคลอง2"
15ครอบครัวเดือนกันยายน
===============

รายนามและยอดปัจจัยบริจาค
ร่วมด้วยช่วยกันจากสมาชิก
กระทู้ของเรา มีดังนี้...

--sepultura..........200(เหลือ800)
--KEnG................200(เหลือ900)
--khampee...........200(เหลือ700)
--tw_ch................200(เหลือ1,200)
--naphassanan.....200(เหลือ100)
--thot...................200(เหลือ100)
--thedang.............200(เหลือ100)
--thaiwat..............200
--natthawut_pool...200
--som88................200
--เด็กบ่อผุด.............200
--ysp...................100
--manote.............100
--Siwa TNa..........100
--chutha..............100
--tap206..............100
===รวมยอด=2,700===
--wanwi&ครอบครัว&เพื่อน =2,800
=====รวมยอด 5,500=====

เนื่องจากงวดนี้มีแจ้งขอเพิ่ม1ท่าน
จึงซื้อของเพิ่มเป็น 16 ครอบครัว
ลงภาพไปซื้อของเองโพสท์ถัดไป

 

ข้าวสาร ไข่ มาม่า ปลากระป๋อง น้ำมันพืช ขนมสำหรับเด็ก



ว่ากันตามอัตภาพทำเท่าที่ทำได้เพราะปฏิบัติเป็นประจำมิใช่ไฟไหม้ฟาง สิ่งใดที่สม่ำเสมอกระทำยากที่สุด เหมือนไหว้พระ-สวดมนต์-นั่งสมาธิ ลองปฏิบัติต่อเนื่อง จะรู้ว่ายากเย็นเข็นใจเหลือกำลังในบางครั้ง งานบุญ-ทานก็เช่นกัน บางทีก็ยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาในการใช้กำลังกาย ใจ + ทรัพย์เพื่อเสียสละ

เมื่อรู้ดังนี้เหมือนแทงเข้ากลางดวงใจแล้ว ก็สมควรร่วมโมทนากับสมาชิกผู้เปี่ยมล้นด้วย"จาคะ"...การสละโดยมิได้คิดหวังสิ่งตอบแทน ใดๆ นอกจากคำขอบคุณเพียงเล็กน้อย

โมทนากับบุญอย่างนี้แหละครับ ที่พลังบุญนั้นยิ่งใหญ่และมากนักหนา

 

สวัสดีครับคุณอาWANWIและท่านสมาชิกทุกท่านครับ
ร่วมทำบุญกับตามใจคุณอาครับ

 

โมทนากับน้องติ้ก เดือนหน้า(ตุลาคม)มีงานบุญมากมาย ทั้งกฐินและบุญอื่นๆที่รับไว้กับพระและเพื่อนฝูง จะแบ่งปันกันทำให้มีความสุขตามอัธยาศัยและตามอัตภาพทั่วถึงกัน ให้น้องติ้กสุขภาพแข็งแรง โชคดีทุกเมื่อ รุ่งเรืองในงานเถิดครับ

 

มีนัดช่วง5-6โมงเย็น เหลือเวลาพอสมควร นั่งจิ้ม"เรื่องเล่าฯ"กับการผจญเส้นทางหฤโหดบนตะนาวศรีกันดีกว่า จะได้รู้ว่า แม้ไร้อันตรายจากเขี้ยวงาแต่ป่าโหดก็มีประตูนรกเปิดรออยู่หลายบาน

รอการจิ้มกับแก้คำผิดอันมากมายชั่วครู่ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม..."อย่า"...ผมร้องห้ามทันท่วงที บทเรียนเผ่าคนป่าบ้าบิ่นสอนสั่งรู้ว่า อย่าผลีผลามทักทายสิ่งมองไม่เห็นกระจ่างกลางดง!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"'จารย์..อยู่กับที่ อย่าไปไหน"...

สั่งความเสร็จ ผมก้าวอย่างระมัดระวัง ไปสมทบลุงพรานและบักสม มีคุณเทพเขยิบเข้ามาในระยะปรึกษาหารือ

"เราต้องไปทางนั้นหรือลุง?"

"ใช่" ลุงพรานสนอง ผมหันหาหนุ่มใหญ่หัวหน้าทีม เล่าคร่าว ๆ ประสบการณ์โชกเลือดกับเผ่าคนป่าหลงโลกบ้าเลือด ที่ทำคุณชาติเจียนตาย เรื่องที่คุณเทพก็รู้แล้วแต่ฉายหนังซ้ำเตือนความจำ

"เลี่ยงไม่ได้ ก็เข้าไปเงียบ ๆ เราอยู่ที่สูงได้เปรียบ"...หนุ่มใหญ่สรุปหลังใช้ความคิดชั่วอึดใจ

ทุกคนเข้าประจำการแนวเดิม แต่ทางวิบากช่วงถัดไปสาหัสกว่าเดิม!

ธารน้ำขยายแนวกว้าง เบียดพื้นที่น้อยนิดด้านข้างซ้ายขวาแคบลง กลายเป็นคอคอดหรือคอขวดบนสันเขา ขวาเป็นป่าทึบแตก่อนถึงป่ามีช่องว่างของหุบเหว ซ้ายมือไม่ต้องพูดถึง เหวมรณะตัดดิ่งทิ้งลงไปเป็นโตรกผา ยอดไม้เบื้องล่างยังแลห่าง

คณะเดนตายคล้ายโดนปล่อยเกาะ แต่เป็นเกาะเหนือขุนเขากลางป่าดงดิบ รกเรื้อด้วยดงไม้ป่าใหญ่รายล้อม มิใช่กลางมหรรณ์ห้วงอ้างว้างแห่งทะเลราบเรียบไร้สิ่งกีดขวางสายตา

เฒ่ากะหร่างนำตัดข้ามลำธารเดินไปตามก้อนหินอย่างระวัง เราต้องไปทางขวามือที่ดูปลอดภัยกว่า ทั้งที่ความจริงจะฝั่งไหนก็เสมือนเล่นกายกรรมไต่ลวดเหนือหน้าผา นี่มันบ้าชัด ๆ..!

ผมเลิกโทษลุงพรานกับเจ้ามอญหนุ่ม ใครเล่าจะตรัสรู้ว่าป่าบรรพกาลแสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง ราวหญิงพรหมจรรย์ไม่เคยแปดเปื้อนราคีจากเงื้อมมือมนุษย์ชายใด จะสมบูรณ์และสมบุกสมบันขั้นมัจจุราชกวักมือเรียกเหย็ง ๆ อยู่เบื้องล่าง

"พักนิดได้มั้ย น้องพราน ขาอาจารย์สั่นมาก"?...เสียงสารภาพข้างหลังข้ามบ่ามาตรงข้างหู ผมหันกลับไปมองหน้าซีดเซียวเหนื่อยอ่อนจอมขมังเวทย์อย่างเห็นใจ รีบพยักหน้า

"ลุง...พักบนก้อนหินตรงนั้นเดี๋ยว"

ก้อนหินมหึมากลางธารา ปักหลักปานเกาะแก่งกลางมหาสมุทรให้พวกเราพักขา พักความปอดกระเส่าเบียดรวมกัน มันอุดมตะไคร่น้ำลื่นมือลื่นเท้า ผมมองสายวารีแห่งขุนเขาไหลปะทะโขดแข็งแกร่งดั่งศิลาแลง แล้วสายน้ำแหวกออกเป็นสองทาง พลางนึกเห็นภาพ...

ช่วงน้ำหลากหน้าฝน ไม่มีทางเอาชีวิตรอดตรงนี้!

(((ยังมีต่อ)))

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ควันไฟ..รหัสสิ่งมีชีวิตข้างหน้าน่าจะอีกไกลไม่ต้องคำนึง หาทางรอดนรกเหนือตะนาวศรีช่วงนี้ให้ได้ก่อน...

สาวงามก้มตัววักน้ำลูบหน้า แสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านยอดไม้แน่นขนัด ดันผ่านช่องว่างเหนือหัว ตกกระทบแก้มแดงระเรื่อ มีหยดน้ำจับเป็นเม็ดปะปนเหงื่อตรงขมับกับไรผม ถ้าเธอนั่งอยู่บนโขดหินใหญ่นี้โดยลำพังใต้แสงเงาอัศจรรย์ที่ป่าดิบดึกดำบรรพ์บันดาล ใครพบเจอคงละเมอว่าได้เห็นนางไม้นางไพร!

เธอเอาผ้าเช็ดหน้าลงแกว่งในสายน้ำ จับบิดหมาด ๆ ส่งให้คู่หมั้นเช็ดหน้าเช็ดต้นคอ การปฏิบัติเป็นไปอย่างอัตโนมัติ เห็นชัดในความห่วงใย

ผมเบือนหน้าหนี สะกิดลุงพรานกับบักสมเดินลุยไปกลางน้ำ เลี้ยงตัวบนก้อนหินระเกะระกะ พ้นลำธารก็เป็นพื้นดินแคบ ๆ แค่ศอกเดียว ถัดไปก็คือไหล่เหวหรือไหล่ทาง 3 ทหารเสือช่วยกันสำรวจความแข็งแรง ทางต่ำพอโหนตัวลงได้ จากนั้นก็เป็นแนวให้ประคองตัวเดินเลียบขนานไปกับลำธาร ซึ่งคราวนี้จะลอยอยู่บนศีรษะเราฝั่งซ้ายมือ หน้าน้ำกระแสธารก็จะล้นหลากเป็นม่านน้ำด้านข้าง ห่อหุ้มคลุมผืนดินส่วนนี้เป็นผืนน้ำงดงาม

หลุดจากแนวขอบไปทางขวา ก็คือหุบเหวที่มิอาจจินตนาการความลึก ป่วยการคาดเดา นอกจากต้องไปต่อโดยไม่มองให้อกสั่นขวัญแขวน

ผมหย่อนตัวสัมผัสขอบเหวคนแรก ร้องบอกลุงพรานนำทุกคนตามลงมา ขบวนท้ามฤตยูก็เรียงแถวไล่ไปตามขอบธาร ลุงพรานนำหน้า เจ้ามะตามหลัง

9 ชีวิตประหนึ่งมดน้อยแขวนต่องแต่งอยู่บนเส้นลวดที่ยึดโยงความเป็นความตาย ธารน้ำอยู่เหนือหัว ห้วงเหวอยู่เบื้องเท้า พญายมกวักมือใบหน้าเปื้อนยิ้มรอเบื้องล่าง!!!

เส้นทางมหาวิบากนี้ น่าเป็นทัวร์มรณะสำหรับนักท่องไพรวิสัยซาดิสม์ ผู้นิยมความท้าทายระดับเอ็กซ์ตรีม ต้องสาสะใจเป็นที่สุด!

โชคดีทางทุกช่วงคือพื้นดินแข็งปนหิน ที่มีดินอย่างเดียวไร้ความคงทนยึดเหนี่ยวคงโดนน้ำที่หลั่งรดชั่วนาตาปีกวาดลงเบื้องล่างเสียสิ้น เส้นทางนรกจึงเดินง่ายกว่าที่คาด ยกเว้นคนกลัวความสูง

ผนังหินปนดินขรุขระด้านซ้ายบางจังหวะมีรากไม้ผลุดโผล่ผสานเถาวัลย์ห้อยระย้าให้อาศัยเกาะประคองตัว แต่ป่าดิบก็คือป่าที่ยากคาดเดา มันไม่ยอมราข้อกับเราง่ายๆ...

"ทางขาด"...!

พับผ่าเถอะ...เสียงตระหนกแบบนี้ของลุงพรานไม่ค่อยได้ยินบ่อยนัก ทำพวกเราเบรคพรืดพร้อมกันทั้งแถว!!!

------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ผธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
“บรรยาย
จนเห็นภาพ”
เอาใจท่าน
ผู้อ่านยิ่งกว่านักการเมือง
ขณะหาเสียง!!

 

วันที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๒ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีกุน
ใส่บาตรในเช้าวันนี้ ๔ รูป
โมทนาบุญร่วมกันครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

"หลับที่เป็นมงคล"
วิธีปฏิบัติจาก"ลต.มหาบัว
นำเข้าพุทธโอวาทรวม...

## พุทธวจนะในธรรมบท##
แปลโดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
=================

@@"สำหรับท่านผู้ตื่นอยู่เนืองนิตย์
สำเหนียกศึกษาอยู่ ทั้งกลางวันกลางคืน
น้อมใจไปสู่ความสงบ (นิพพาน)
อาสวะ ก็ตั้งอยู่ไม่ได้"@@

Of those who are wide awake
And train themselves by night and day,
Upon Nibbana ever intent-
The defilements fade away.

สทา ชาครมานานํ ,
อโหรตฺตานุสิกฺขินํ ;
นิพฺพานํ อธิมุตฺตานํ ,
อตฺถํ คจฺฉนฺติ อาสวา . ฯ ๒๒๖ ฯ

 

บรรเลงบทรบ บทโหดโลดเต้นมาก ก็ต้องพบกับความโหดขุนเขาลำเนาไพรของจริง ให้รู้ว่าเดินป่าเมื่อกว่าครึ่งร้อยปีสาหัสขนาดไหน อย่าว่าแต่จะจะรอดพ้นสัตว์เขี้ยวงานานาชนิด รอดพ้นความโหดของป่ากลับออกมาเล่าเรื่องได้ก็บุญโข

หากไม่บรรยายให้อ่านแล้วเห็นภาพ จะมานั่งเขียนทำไมให้เมื่อยตุ้ม ไปแต่งนิยายขายพระดีกว่าน้องบานชื่นเอ้ย ยิ่งสมัยนี้ไม่ต้องแต่งมาก ลอกเอาตามเพจ ตามเฟส มาหลอกคนสติอ่อนง่ายๆ แต่ก็ระวังไว้อย่าง กฏหมาย"เฟก นิวส์" รุนแรงมากในวันนี้

เขียนนิยายไม่ขายพระเอาตังค์ใครเข้ากระเป๋าก็แล้วไป ขายพระด้วยนิยายด้วย แถมพระก็เก๊ ไม่มีความเป็นสากล มีแต่ปนสาเกเล่ห์เก๊ที่มันโมเมชั่นแต่งเอาเอง มันจะโดนหลายเด้งหลายต่อถ้าคนเขาเอาเรื่อง

จำพวกผ้าขี้ริ้วปั้มเป็นผ้ายันต์ห้องแถวโรงงานผืนเป็นหมื่นนิยายโลหิตนรก...เอ้ย สวรรค์ พระนับร้อยโรงงานปั้นนิยายพระเกจิขายหลายพัน...นั่นเอาเรื่องได้หมดแหละน้องบานชื่น ส่งเข้าศูนย์"เฟก นิวส์"ได้เลย นักการเมืองอยากมีผลงานตัวสั่น

 

สวัสดีน้องปรายฯยามบ่าย
เวลาดี ที ไทม์แต่ร้อนมาก

 

ภาพที่ทำคนวัยเราถวิลหลัง
เขียนให้กับวันชื่นคืนสนุก...

โลกใบเล็ก.....เหล่าเด็กน้อย
เรียนรู้ร้อย......ถ้อยสุขสันต์
วัยวันวาน.......เนิ่นนานครัน
ดั่งภาพฝัน......วัน"ปัจฉิม"!

หมายเหตุ...ปัจฉิม = วัยปลาย,ชรา,ตะวันตก

 

เข้า"กินเจ"ตั้งแต่วันเสาร์ เรามาต่อกับบุญโมทนาใส่บาตรพระวันอาทิตย์ ท่านใดจะฟิตทานเจให้ครบ 7 วันอัศจรรย์แห่งศีลบริสุทธิ์ละเว้นเบียดเบียนชีวิตเพื่อนร่วมโลกก็ขอโมทนาด้วย

สำหรับคนทางใต้เขาเรียกว่า"กินผัก"ประเพณีแห่พระยิ่งใหญ่ทางภูเก็ต,ตะกั่วป่า,ตรัง และอีกหลายจังหวัด เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวทั้งไทย-จีน-เทศ คึกคักที่สุด

หากมีโอกาส อยากเชิญท่านไปชมประเพณีนี้สักครั้งในชีวิตก็จักเป็นบุญตากับตัวเองหาน้อยไม่ แต่คนแพ้ควันประทัดที่จุดใส่เวลาพระออกแห่ทีละเป็น"ล้านนัด"ก็อย่าเข้าใกล้ละกัน