เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องเมษฯร้างลาภาพซะนาน
ส่งกลับมาต้องเขียนให้หน่อย...

เบิร์ดอายวิว......ทิวทัศน์เมือง
แลมะเลือง.......ฟ้าเฟื่องฟ่อง
ครามผืนน้ำ.......ฉ่ำชวนมอง
ทะเลข้อง..........สนองสุขใจ!

 

ยันต์ชายธง กับยันต์นะทรหด ประดับด้วยอักขระมงคล
--อุ = พระอุบาลี
--พุทธ = พระกัสโปพุทโธ
--ธา = พระศรีศากยมุณีโคดม
--ยะ= พระศรีอาริยไมตรี

สัญญลักษณ์หลวงพ่อเงินวัดดอนยายหอมอยู่แล้ว เมื่อดูจาก"รอยพับ-รอยยับ"ของผ้ายันต์อีกที อันเป็นจุดสำคัญในการดูผ้ายันต์ทั้งปวง เพราะ"รอยพับ"คือจุดตาย ซึ่งเป็นปกติของคนมีผ้ายันต์จะต้องพับ ใส่ซอง หรือไม่ก็ติดตัว ยิ่งผ้ายันต์ผืนใหญ่ยิ่งต้องดูรอยนี้เป็นสำคัญ เนื่องจากไม่มีบ้านใครมีที่เก็บผ้ายันต์ได้โดยไม่ต้องพับ

ดูผ้าผืนนี้แล้วบอกได้ว่า หากทันหลวงพ่อเงินก็ยุคปลาย(ยุคหลวงพ่อสร้าง มักจะมีรูปสกรีนองค์ท่านไว้ที่มุมผ้าด้วย แต่บางผืนก็ไม่มี) หรือไม่ก็ยุคหลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม แต่จะเป็นท่านใด ก็ของวัดนี้แน่นอน

ส่วนใครที่ไปเจอผ้ายันต์เอี่ยมอ่องแล้วบอกว่า เก่าเก็บ ก็ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่า ผ้าขี้ริ้วปั้มโรงงานห้องแถวชัดๆ ขายคืนได้ก็ขายเสีย อย่าเอาไปแขวนไปติดตัวให้เป็นเสนียดจัญไรบ้านเรือนและตนเอง

 

ทักเช้าน้องติ๊ก ได้ตอบจวนเที่ยงก็ยังดี

 

เห็นสวนมะเขือเทศพุ่มพวงห้อยระย้าเป็นแถว ทำให้หิวข้าวเที่ยงติดหมัด ตอบอีกสักโพสท์สองโพสท์ ต้องกระโดดลาไปจัดการมื้อเที่ยงก่อน

 

3 พี่น้อง ดูแล้วต่างอุทรหนึ่งตัว แต่ก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เป็นภาพน่ารักสามัคคี แสดงว่าคุณสุวินเลี้ยงแมวได้ดี ไม่ทะเลาะกันเพราะต่างครอก

 

แดดแรงมากครับ ผ้าก็แห้ง คนก็แห้งครับพี่วัน ฮ่าๆๆๆๆ

 

งั้นแสดงว่าว่างแล้ว รีบไปหาเครื่องดื่ม ชาเย็น หรือกาแฟเย็นเตรียมไว้ จะพาเที่ยวตะนาวศรี ท่องป่าล้านปี ณ บัดนาว เพียงรอจิ้มตามระเบียบเท่านั้น

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...เบิกป่าจึงเสมือนขออนุญาตเดินทาง ขอสิทธิ์ในการเอาตัวรอด สิทธิ์ในการยังชีพเท่าที่พอควร เจ้าป่าเจ้าถ้ำ รุกขเทวาเทวีที่ดี มักไม่รังเกียจคณะท่องไพรที่มีสัมมาคารวะรู้จักสูงต่ำ!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ความเชื่อเรื่องนี้ มีทุกเผ่าพันธุ์ในโลก"!

หนุ่มใหญ่นักท่องโลกผู้รอบรู้จุดบุหรี่สูบ กลิ่นฟืนและควันไฟขับไล่กลิ่นอับชื้นเทวาลัยโบราณ ความอบอุ่นแผ่ซ่านข่มไอเย็นขุนเขาที่ชอนไชเข้ามาในช่วงตะวันรอน เบื้องนอกปากเทวาลัยที่เสมือนทวารบานน้อยฝนจางหาย แลออกไปเป็นเงาตะคุ่มห่มคลุมด้วยสีทึมทึบของท้องฟ้าหม่น

"ชนเผ่าอินเดียนแดง นับถือต้นไม้ แม่น้ำ ลำธาร ก้อนหิน ขุนเขา เป็นแหล่งสถิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ เมื่อออกล่าและล่าได้ พวกเขาจะกระทำบวงสรวงคารวะทวยเทพจิตวิญญาณที่เมตตาเสมอ"

"ในอัฟริกาทุกชนเผ่าพื้นเมือง มีเพียงหอก ดาบ ธนู บางทีก็ท่อนไม้กับก้อนหิน ล่าล้มสิงโต ล้มเสือ ควายป่า กระทั่งช้างได้...คิดว่าพวกเขาเก่งเกินมนุษย์หรือ?...เปล่าหรอก จิตวิญญาณที่รับการกระตุ้นว่าจะได้รับการคุ้มครองจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือโลกเมื่อออกล่าอย่างถูกวิธีต่างหาก พิธีกรรมก่อนล่าส่งพวกเขามีความกล้าก้าวข้ามเส้นธรรมดาของการล่าที่มนุษย์ทั่วไปไม่กล้าข้าม"

เปลวไฟประทุ สำเนียงเสียงเล่าคุณเทพล่องลอยในโถงเทวาลัย พวกเราจมดิ่งกับเรื่องเล่ารอบกองไฟ จิตวิญญาณกลมกลืนเข้ากับบรรยากาศรอบกาย

"ใกล้ตัวเราเข้ามาอีก ทุกสายเลือดคนไทยน่ามีเลือดบรรพบุรุษโพ้นทะเล จีน-ไทยหาใช่อื่นไกล คนจีนนั้นเชื่อมั่นใน"ชี่"อันเป็นพลังปราณที่เติมเต็มและสอดใส่ให้พลังชีวิตแด่ทุกสรรพสิ่ง"...

"ภูเขาผุดขึ้นจากแผ่นดินหรือทะเลด้วยชี่อันทรงพลัง แม่น้ำไร้ชี่จะกลายเป็นน้ำเน่าขัง มันทะยานไปข้างหน้าด้วยพลังชี่ ให้กำเนิดชีวิตและทุกสิ่งที่เกี่ยวข้อง ต้นไม้จะไม่ออกดอกผลสมบูรณ์ถ้าไร้ชี่ สัตว์ สกุณาทั้งปวงล้วนต้องมีชี่ การอยู่ให้กลมกลืนกับธรรมชาติของชาวจีน จึงเป็นเคล็ดลับสำคัญที่สุด เรารู้จักในนามว่า"ฮวงจุ้ย" มาจากคำว่า "ฮวง = ลม"กับ "จุ้ย = น้ำ"...ภูเขาประหนึ่งมังกรหรือพยัคฆ์ ท้องฟ้าประดุจหงส์กับกระเรียนขาวร่อนร่ายรำ ผมอาจพูดไม่ถูกทั้งหมด แต่โดยรวมก็เป็นดังนั้น"

คุณเทพพักอัดควันบุหรี่เข้าปอด ยกกระติกน้ำขึ้นจิบ อาจารย์เลิศซึ่งขัดตะหมาดฟังเงียบ ๆ เงยหน้าแววตาเป็นประกายล้ำลึก...

"คำพูดของเทพทำอาจารย์นึกถึงบางอย่าง โดยเฉพาะเรื่องปราณ"

ว่าแล้วจอมขมังเวทย์ก็แบมือไปข้างหน้าคุณนงที่นั่งเยื้อง ๆ ตรงกันข้าม

"ขอทับทิมแดงให้อาจารย์ดูอีกที"

สาวงามมิว่ากระไร ควักกระเป๋าส่งให้โดยดี ในสภาพขมุกขะมอมทั้งตัว แต่ร่างกายฟื้นตัวเห็นชัด ผู้เชี่ยวเวทย์ที่หวิดเอาชีวิตสังเวยกลางป่าดิบเป็นคนแรก รับมามองอย่างครุ่นคิด...

"อาจารย์อยากลองทำอะไรสักหน่อย วานน้องพรานนั่งข้างตรงนี้ทีถี"

คำขอร้องหรือสั่งกลาย ๆ เหมือนสัญญาณกระดิ่งหรือระฆังบางอย่าง เคาะให้ทุกคนตรียมตัวพบกับบางสิ่ง ที่อาจระทึกขวัญหรือน่าสนใจพลาดไม่ได้ พวกเราขยับตัวอย่างตั้งใจ ยกเว้นเจ้า 3 คนที่ง่วนกับมื้อเย็นนอกถ้ำ

"ผิดปกติ ก็เอาน้ำเทผ่านองค์ปู่ฤาษี รดหัวอาจารย์ทันที"

จอมขมังเวทย์พูดเรียบ ๆ เมื่อผมขยับเข้าไปนั่งเคียงข้างตามคำขอ คุณเทพกับคุณชาติท่าทีเป็นกังวล...

"ถ้ามีอันตรายก็อย่าทำดีกว่าอาจารย์"...เป็นคุณชาติปริปาก แต่ อจ.เลิศสั่นหัวสีหน้าแววตามุ่งมั่นและมั่นคงอย่างที่ไม่เคยเห็นมาหลายวันนับจากล้มป่วย...

"ไหว ๆ น้องชาติ แค่ทดสอบบางอย่างเท่านั้น มีน้องพรานอยู่ด้วยไม่ต้องกลัว พวกเราทุกคนเงียบเดี๋ยวนี้"!

(((ยังมีต่อ)))
-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขณะที่กำลังอ่านบทนี้ของท่านอา Wanwi ด้วยความระทึก ผมก็กำลังฟังเสียงอ่าน "เพชรพระอุมา ภาค 1" ผ่าน youtube ของรายการสองยาม ถึงผมจะเคยอ่านเพชรพระอุมาจนจำไม่ได้ว่ากี่รอบมาแล้วตั้งแต่สมัยหนังสือกระดาษเหลืองๆทากาวเข้าเล่มจนมาถึง e-book แต่ก็รู้สึกตื่นเต้นระทึกใจทุกครั้งไปครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ห้วงบรรยากาศทึมทึบซึมเซาชวนหดหู่ยามเย็นในเทวาลัย เพิ่มอณูแห่งความเปล่าเปลี่ยวหนักอึ้งยิ่งยวด เมื่อปราศสำเนียงเสียงพูดคุย...

ความเงียบอึดอัด โถมทับเข้าใส่จิตใจทุกคน ไม่มีใครรู้ว่าจอมขมังเวทย์ใคร่ทดสอบหรือคิดทำสิ่งใด แต่ความมุ่งมั่นกระหายที่ส่งออกมาทางแววตา ท่าทาง มีพลังที่ทุกคนต้องคล้อยตาม

คลับคล้ายคลับคลาว่า อาจารย์เลิศคนเดิมกำลังกลับคืนมา แม้สภาพจะดีกว่าผ้าขี้ริ้วหน่อยเดียว!!!

อาจารย์เลิศปรับตัวเข้าท่าสมาธิ หลับตานิ่งท่วงท่าตรงแหน็ว สองมือแบหงายพักบนเข่าสองข้าง กลางฝ่ามือวางไว้ด้วยทับทิมเม็ดเบ้ง ดวงตาพญานาคราช!

เพียงนำจิตดำดิ่งอึดใจที่ความสงบครอบคลุม ร่างอาจารย์ก็ยืดขึงประหนึ่งท่อนไม้แห้งแข็งแกร่ง น่าทึ่งที่จอมขมังเวทย์รู้รอบหลากหลายทั้งศาสตร์ดำแลไสยขาว

ผมเข้าใจเอาเองว่า วาระนี้จิตอาจารย์เลิศได้ปรับตัวเข้าหาวิถีดั้งเดิม คือหันเหจากโลกมืดอาคมอาถรรพ์เวทย์ เข้าสู่เส้นทางพุทธวิถี ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งดังเช่นก่อนหักเหเส้นทาง

ผมคิดเองเออเอง อาจผิดก็ได้!

ทับทิมแดงดิบไม่ผ่านการเจียรนัย แต่มีสีสันประกายล้ำค่าในตัวเองโดยมิต้องขัดสีฉวีวรรณเหมือนคำกล่าว..."เพชรอยู่ที่ใด ก็ย่อมเป็นเพชร" ...นี่เป็นสุดยอดรัตนชาติหมายเลข1 อยู่ลักษณะใดก็ทรงความเลิศเลอ แม้คนไม่มีความรู้ก็ดูออก

มุมเหลี่ยมขรุขระรัตนชาติสีเลือดนก ถูกแสงกองไฟตกกระทบมีความแวววาวในที บัดนี้เหลี่ยมคมนั้นเริ่มเปล่งประกายเรื่อเรืองจัดจ้านมากขึ้นต่อทุกสายตาที่ล้อมวง

ลมหายใจสงบนิ่งของอาจารย์เลิศ พลันเปลี่ยนเป็นหอบถี่รุนแรง ร่างกับมือกระตุกเบา ๆ ปากที่ประกบราบเรียบสนิท เผยอร้องคราง...

"อาห์...อาห์...ข้ารู้ ข้าเห็น...เข้าใจ"!

และแล้วอาการสั่นเทิ้มสุดจักต้านทานก็บังเกิด เข่าทั้งสองข้างกระแทกพื้นพั่บ ๆๆๆ ที่เรียกกันว่า "เจ้าเข้า" ทับทิมกลางฝ่ามือกระดอนตกพื้น คุณเทพกับคุณชาติตะครุบไว้ทันก่อนกลิ้งเข้ากองไฟ

ผมไม่รอรีรีบคว้าองค์ปู่จากคอเปิดกระติกรินน้ำรดผ่านลงกลางกระหม่อมอาจารย์ทันท่วงที ลุงพรานเฒ่าขยับรับร่างที่กำลังหงายเอน ประคองไว้อย่างนุ่มนวล

เราปรับที่ปล่อยอาจารย์เลิศนอนเหยียดยาวข้างกองไฟ ไม่เกินอึดใจจอมขมังเวทย์ก็ลืมตา...

"เป็นไงบ้าง 'จารย์?"...ศิษย์เอกหนุ่มใหญ่ก้มตัวถามไถ่

อาจารย์เลิศยื่นมือให้ผมฉุดลุกนั่ง ใบหน้าครุ่นคิดเคร่งเครียด...

"อาจารย์พบหลายอย่างแปลกประหลาดในนิมิต คนเผ่าพวกนี้ไม่ป่าเถื่อน มีเมืองโบราณอยู่ห่างจากที่นี่ในป่าทึบไม่ไกล แต่ร้างเหมือนตรงนี้ พวกเขาขอให้เราช่วยปลดปล่อยวิญญาณให้เป็นอิสระ"

มาอีกชุดใหญ่...ผมคิด ตั้งแต่เดินป่า ต้องทำหน้าที่เปลื้องสภาพวิญญาณนับไม่ถ้วนตั้งแต่ ผีสาง เสือสาง ยันมนุษย์สาง...หมดจากตรงนี้จะมีตรงไหนโผล่มาอีก ?

"แล้วไงอีกคะ ?"...สาวงามอดไม่ได้ขอเอี่ยวความอยากรู้

"กินข้าวได้แล้ว"...เจ้าบักสมเข้ามาแหกปากขัดจังหวะ ก็ดีเหมือนกันท้องกำลังร่ำร้องจ็อก ๆ กินไปคุยกันไป หาวิธีปล่อยผีชนเผ่ากันไปก็ยังไหว...!

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ตื่นเต้นสนุกเหมือนเดิมครับท่านอา Wanwi

ผมกำลังฟังเสียงอ่าน เพชรพระอุมา ภาค 1 ตอน "อาถรรพ์นิทรานคร" ซึ่งบังเอิญมากที่เนื้อเรื่องตรงกับเนื้อเรื่องของท่านอา Wanwi กำลังโพสต์อยู่ ที่ชาวคณะบุกเขาพระศิวะกำลังจะไปปลดปล่อยวิญญาณของชาวนิทรานครให้เป็นอิสระครับ

 

ขอบคุณอาที่สละเวลามาเขียนให้ได้อ่านสองท่อนครับ

 

ภาพนี้พระอาจาร์ยบัวบอกว่าเทวดามาอวยพรให้

 

ทำบุญประจำวันอาทิตย์

 

ตื่นเต้นและสนุก จัง ของเก่ายังอ่านไม่ถึงไหนที

 

สนุก ตื่นเต้น เร้าใจ สมกับการรอคอยครับคุณอา

ติดตามตอนต่อไปอย่างใจจด ใจจ่อเลยครับ

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ หลับฝันดีทุกท่านครับ

 

สวัสดีจร้า เช้าวันใหม่ให้สดชื่น สดใส เบิกบานทั้งกาย ทั้งใจนะครับ