เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

ถ้าท่านรู้จักกฎแห่งกรรมจริงๆ ทุกเรื่องทุกสิ่งมันเกี่ยวพันธ์กันหมด ในกาลียุคมนุษย์ตามหาสิทธิเสรีภาพให้แก่ตัวเอง พวกของตัวเอง ประเทศของตัวเอง ชาติพันธุ์ของตัวเอง ถ้ามองภาพรวมเห็นแก่ตัวหรือเปล่า โดยลึกจริงๆผู้คนต่อสู้เพื่อทรัพยกรธรรมชาติเพื่อประโยชน์สุขให้พวกของตัวเองทั้งนั้น ถามว่าช้างอยากได้ไฟฟ้าน้ำมันมั้ยก็ไม่ มีแต่มนุษย์ทั้งนั้นได้ไปเยอะ กิเลสตัณหาไม่รู้จักพอจนโลกจะพังกัน คุณลองคิดสิว่าถ้าผู้ให้กำเนิดดาวโลกมาเขาจะเสียใจมั้ย....ลองจินตนาการ

 

ถูกต้อง เปิดสวรรค์เปิดนรกให้มาล้างมนุษย์

 

วิทยาศาสตร์...เข้าไม่ถึงพุทธศาสนา...ทุกอย่างที่มันเป็นอยู่นี้มันคือธรรมชาติ...แต่มากกว่านั้นวิทยาศาสตร์ไม่สามารถพิสูจน์ได้ท่าน...

 

เจ้าหญิงรอเจ้าชาย
...

เหมือนคนที่รอการมาของคนผู้นั้น

ขอมอบเพลงนี้ให้กับทุกท่าน

 

เตรียมกันไว้หน่อยนะพวกเรา.."พุทโธ" อย่าทิ้งทำให้เกิดให้มีขึ้นในใจ..ด้วยปรารถนาดี....จากเรา

 

พุทธคือการสังเกต

วิทยาศาสตร์ก็เช่นกัน

เพราะสังเกต จึงรู้
ต่างกันนิดเดียว
วิทยาศาสตร์สังเกตสิ่งรอบตน พุทธสังเกตภายในตน

เพราะเดินเส้นทางเดียวกัน แต่เดินสวนกัน จึงยิ่งห่างไกล

 

ถ้าล้างมนุษย์นี้คือปล่อยนรกแตกเลยใช่ไหมหนอ
แบบพวกที่ชดใช้กรรมอยู่ก็มาแบบเละๆ วิ่งไล่คน มาหลอก มาขอส่วนบุญ มาฆ่า
ส่วนสวรรค์ล้างนี้คิดไม่ออก-₩-

 

รู้จิตตนหรือยังล่ะท่านแมวซา....วิทยาศาสตร์พิสูจน์เรื่องจิตได้หรือยัง...แล้วท่านจะตอบอย่างไร

 

เครื่องมือที่ทางวิทยาศาสตร์ใช้สำรวจ
กับเครื่องมือที่พุทธใช้สำรวจก็ต่างกันด้วยแหละนะครับ

พุทธใช้จิตสำรวจ
ส่วนวิทยาศาสตร์ ใหช้ประสามสัมผัสภายนอก และเครื่องมือต่าง ๆ ในการสำรวจ


รู้จิตจนหรือยัง?
รู้บ้างไม่รู้บ้างมั้งครับ
แต่ตอบว่าไม่รู้เลย ก็น่าจะไม่ผิด

 

มีเปรต..มีอสูรกาย...มีวิญญาญร้าย..มาสิงร่าง..ประมาณนี้มั้ง....สิงร่างแล้วก็ทำให้คิดฆ่าตัวตายยังงี้แหละ...คิดว่านะ

 

เอา ชินบัญชรกันได้ไหม555

 

ชินะปัญชะระ ปะริตตังมังรักขะตุ สัพพะทา

 

ชินบัญชร กันสิ่งที่จะมาทำร้ายจากข้างนอก
แต่กันการทำร้ายตัวเองของเราไม่ได้

 

ถ้ามาแล้วจะทันมั๊ยหนูแนน..ท่องจบมั๊ย.."พุทโธ" มีขึ้นในใจ..อะไรก็ไม่ต้องกลัวทั้งนั้น..เข้าใจนะ

 

จิตต้องหดหู่ขนาดไหนถึงทำร้ายตัวเอง ได้
ส่วนตัวโดนคนอื่นฆ่าดีกว่าฆ่าตัวเองตายไม่ว่าจะทางกายหรือจิต

 

คิดถึงลุงก็ได้นะหนู....ไม่ต้องไปท่องให้ลำบาก...คิดถึงพระอาจารย์ ขรัวโต พรหมรังษี เลยก็ได้...ท่านเป็นอาจารย์ของลุงเอง...เข้าใจนะ

 

ท่องจบไหมท่องอะไรจบเหรอคะ ถ้าพุทโธ จบแน่ๆ.•.

 

555
หดหู่มากเลยแหละครับ

เมื่อก่อนไม่รู้ธรรม ไม่รู้ทางไปเลยแหละ นึกถึงคนที่ตาบอดที่ถูกปล่อยที่กลางมหาสมุทรที่จ้องจะว่ายน้ำหาฝั่งเข้าไว้ครับ น่าจะอารมณ์ประมาณนั้น

พอรู้ธรรมบางนี่ก็ยังหดหู่ไม่หายเลย ยังกลับมาหดหู่ได้บ้างเป็นพัก ๆ เพราะมันไม่ได้รู้ทั่วน่ะนะครับ พื้นฐานก็เป็นคนสุขภาพจิตไม่ดีเท่าไรอยู่แล้ว

แต่ก็ยังดีแหละ ที่ได้รู้ธรรมบ้าง นิดหน่อยก็ยังดี พอได้มีแสงสว่างในชีวิต

 

พระปฏิบัติดี ทุกท่าน นับถือเป็นอาจารย์หมด ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม ที่สำคัญน้องจะปฏิบัติตามรึเปล่า`~`
แค่นั้นแหละ

 

สู้ๆ
ส่วนตัวถ้าโดนพ่อหรือแม่บ่น จะร้องไห้ โกรธจิตจะหดหู่มาก
แต่ถ้าโดนอย่างอื่น ด้วยความหน้าหนาจึงไม่สะทกสะท้าน
ยกเว้นแต่ถ้าเราทำผิด อันนี้สำนึกทันที
อย่างอื่นก็ผีบ้าผีบอไป