เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

อยากพบผู้รู้ด้านโปรแกรม กับการทำงานของมันที่แท้จริง ผมสับสนกับการทำงานของมัน กับสิ่งทั้งหลายทั้งปวง สอนให้เรารู้แจ้งให้เราเห็นแจ้งด้วยตัวเราเป็นขั้นเป็นตอนไป จะเป็นพระคุณมากเลยครับ

 

อยากทราบอยากรู้ อดีตได้ การฝึก การปฎิบัติ เหมือนกับๆหลายท่าน

 

หยุดคิดก็รู้...สิ่งที่อยากรู้แจ้งไม่ได้อยู่ที่ความคิด


เราบอกได้ช่วยได้เท่านี้แหละ

 

เอาแบบละเอียดได้มั้ยครับ เป็นขั้นเป็นตอนไป บอกให้ผมไปจุดเริ่มต้น ผมยังไม่เข้าใจกับสิ่งทั้งหลายทั้งปวงที่ผ่านมา ยังไม่เรียนรู้ด้านโปรแกรมเลยครับ บอกให้ปิดมันทิ้ง ผมทำยังไม่ได้ครับ แล้วผมจะได้ความรู้แจ้งด้านโปรแกรมไปสอนคนอื่นที่ยังไม่รู้ได้ยังไงครับ ขอบคุณครับ

 

อยากรู้แบบว่า สิ่งนี้ คือ สิ่งนี้ เป็นขั้นเป็นตอนไปครับ จากบทที่ 1 ถึง บทสุดท้าย ผมยังไม่อยากทราบบทสรุปครับ เดียวมันจะงง เพราะคนเหมือนคน แต่คนไม่เหมือนกัน สิ่งที่เรารู้ เขาอาจจะยังไม่รู้ ค่อยๆบอกค่อยๆสอนเป็นขั้นเป็นตอนจะเป็นพระคุณมากเลยครับ ขอบคุณครับ

 

สิ่งที่ท่านบอกมันอยู่ในทางละเอียดของผู้รู้ อย่าลืมนะครับยังมีหลายคนที่เดินอยู่ในทางหยาบ ต้องสอนเป็นขั้นเป็นตอนในทางหยาบ บอกให้พวกเขารู้แจ้งเห็นถึงทางที่พวกเขาเดินเสียก่อนครับ ท่านบอกความรู้สึกถึงทางละเอียด เขาก็ไม่เข้าจัยอยู่ดีครับ สัมผัส รับรู้ ไม่เหมือนกันมันต่างกันยากที่จะรับรู้ และ สัมผัสได้ครับ

 

ผมสัมผัสได้ครับ ไม่โกรธผมน่ะ

 

ถ้ารู้จากการบอกเล่าให้ฟัง..มันไม่ใช่รู้แจ้ง...
ถ้ารู้จากการปฏิบัติถึงจะใช่รู้แจ้ง..

ถ้ารู้จากการบอกเล่าให้ฟัง...มันเป็นรู้แล้วจำ

รู้แล้วจำตายไปก็ลืมหมด

ถ้ารู้จากการปฏิบัติมันจะเป็นอุปนิสัยหรือเรียกว่า..."อริยทรัพย์" นั่นเอง

...นั่งสงบกายสงบใจ...มีสติกับการเคลื่อนไหวของร่างกาย...นี่คือทางปฏิบัติ2แนวทางที่เราขอแนะนำท่าน

 

...ในห้องนี้กระทู้นี้..มีคนทุกระดับภูมิธรรม..เราจึงพูดเข้มข้นบ้าง..ไม่เข้มข้นบ้าง...ถ้านักปฏิบัติมาอ่านก็จะเห็นว่าเราไม่ใช่ผู้รู้..แต่จริงๆแล้วนักปฏิบัติหลายๆท่านก็มารู้จากจิตเรานี้แหละ...โปรดเข้าใจด้วยว่านี่คือวิธีการของเราเอง
...ส่วนจะมีถูกต้องตามจริงหรือไม่นั้นมีแต่เราและนักปฏิบัติเท่านั้นที่รู้..เราทำเพื่อความสะบายใจของแต่ละคน..นี่คือเจตนาของเรา

...อย่างที่หลวงตามหาบัว ญาณสัมปัญโณ กล่าวว่า "แกงหม้อใหญ่"

 

จากหยาบไปหาละเอียด เอาเป็นขั้นเป็นตอนไปครับ การปฏิบัติเอาไว้ เป็นบทสุดท้ายครับ ถ้าไม่รู้แจ้งถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากสิ่งทั้งหลายทั้งปวงแล้ว บอกให้พวกเขาปฎิบัติไปในทางที่พ้นทุกข์ โดยที่พวกเขานั้นยังไม่ทราบอย่างละเอียดถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้น ว่าสิ่งทั้งหลายทั้งปวงนั้นคือทุกข์ บอกให้พวกเขาเห็นถึงทุกข์ที่ซ่อนอยู่ก่อนครับ พวกเขาเห็นแจ้งแท้จริงแล้วว่าใช่ พวกเขาก็จะปฎิบัติไปในทางพ้นทุกข์ตามที่ท่านบอกเองครับ เมื่อไม่เห็นทุกข์ การปฎิบัติที่จะพ้นทุกข์ก็ไม่เกิดครับ

 

ความคิดคือจุดเริ่มต้นของทุกข์กับทุกสิ่ง..ความคิดเกิดขึ้นจากความไม่รู้...ความคิดเกิดจากจิต

....จิตฟุ้งจึงเกิดเป็นความคิด...
..จิตมีฐานที่ตั้งอยู่ที่ท้อง...
..จิตวิ่งไปจับสัญญา..
...สัญญาปรุงแต่งจิต...
สัญญาส่งจิตออกไปสู่อดีตบ้างอนาคตบ้างและปรุงแต่งต่อไปอีก...
...เมื่อจิตปรุงแต่งกับสิ่งที่ไปยึดอยู่นั้นก็ปรุงเป็นสุขบ้างทุกข์บ้างตามแต่ตนอยาก..



อาจจะไม่ละเอียดนัก..หน้าตายังไม่ล้าง..และอากาศหนาวมากสติยังไม่เต็มที่...ต้องขออภัย

 

การภาวนาเหมือนการกินข้าว เมื่อกินแล้วเราไม่ต้องคิดว่าเมื่อไรเราจะอิ่ม แต่กินไปเรื่อย ๆ เราจึงจะอิ่ม

พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชโช

 

ออกมานั่งตาก_ลมแรงมากตั้งแต่ตี2...ท่านคิดว่ามันจะสนุกมั๊ยล่ะ

 

บ้านท่านลมแรงมั๊ยท่านซา

 

บ้านผมเปิดพัดลมแรงมากครับ... ไม่แรงสิ เบอร์ 1 แต่เครื่องใหญ่

 

เอาจริงมันก็หนาวแหละครับ แต่ที่ผมเปิดพัดลมเพราะความเคยชิน + มีชั้นไขมันหนาแน่น ความเย็นเลยไม่ค่อยกระเทือน

 

...เรามาจากสถานที่หนึ่งทางทิศตะวันตกของจักวารนี้หรือโลกธาตุนี้นะ...เรามาเกิดที่นี่...เมื่อก่อนเราไม่รู้หน้าที่ แต่ทุกวันนี้รู้แล้ว...หน้าที่เราคือเป็นคนดี...จะดีแค่ไหนนั้นทุกท่านอาจไม่รู้...เพราะเราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้..แต่สิ่งที่เราให้กับทุกคนนั้นจากความบริสุทธิ์ใจ ก็เพื่อประโยชน์ของทุกคน...ส่วนใครจะเก็บเกี่ยวได้มากน้อยแค่ไหนนั้นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละบุคคล...

 

นอนละครับ อรุณสวัสดิ์

 

ผมก็ไม่รู้หน้าที่ของตัวเองหรอก
แต่เพราะผมปรารถณาพุทธภูมิ ผมเลยมอบหมายให้ตัวเองเรียนรู้

 

การฝึกปฎิบัติ ท่านแบ่งเป็น 4 อัชฌาสัย มีสายสุกขวิปัสสโก สายเตวิชโช สายฉฬภิญโญ
สายปฎิสัมภิทัปปัตโต พวกท่านอยากฝึกเป็นอะไร ก็ต้องหาพระอาจารย์ที่สอนด้านนั้นจะ
ได้ไปเร็วขึ้นแต่ทุกทางก็ไปนิพพานหมด ยิ่งรู้มาก ยิ่งโดนหลอกง่าย ไม่รู้อะไรก็โดนหลอกอีก
แต่ทุกคนก็ต้องผ่านให้ได้ค่ะ