มีแต่ความไม่สบายใจทำยังไงดี

มีหลายเรื่องมากในชีวิต เรื่องพ่อแม่ เรื่องการเงิน เรื่องค้าขาย แล้วเรื่องที่สำคัญที่สุดคือจิตใจเราเอง เราเป็นคนในร้อน อคติ ก่อนหน้านี้เราไม่ค่อยเชื่อศาสนาอะไรเลย จะเน้นไปทางบูชาพระหรือพวกคุณไสย แต่ตอนนี้เริ่มจะเข้าทางพุทธแล้ว ที่เข้ามาเพราะชอบอ่านหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า หรืออาจจะมีคำสอนของพระต่างๆ แต่ก็ยังทุกข์อยู่ดี เราไปทำบุญที่วัด ตักบาตรหรืออะไรก็ไม่มีความสุขเลย พอเราต้องการตักบาตรแม่เราก็จะพูดว่าทำไมล้างซวยหรอ เรื่องพ่อแม่ทำให้เราเครียดมากที่สุด เหมือนกับว่าเค้าเห็นคนอื่นดีกว่าเรา คนในครอบครัว เวลาเราทำบุญเราจะนึกถึงพ่อแม่ตลอด อยากให้เข้าคิดได้ อยากให้เขาคิดดี เราควรจะทำยังไง เคยคิดอยากจะไปสถานปฏิบัติธรรมแต่คงทำไม่ได้ เพราะติดความสบายและยังต้องมีภาระต้องขายของทุกวัน

 

ความไม่สบายใจ เหตุใหญ่ล้วนมาจากความคิด

ต้องแก้ที่ต้นเหตุก่อน พอคิดไม่ดีก็หงุดหงิด แล้วพาลอารมณ์เสีย ก็เกิดใจร้อน เกิดเป็นความเครียด วิตกกังวล มีอคติต่อบุคคลและเหตุการณ์ แล้วความไม่สบายใจก็ตามมา

หากเรารู้ว่าไม่สบายใจ เราจะเห็นได้ทันทีว่ามันทุกข์

พอทุกข์แล้ว ยิ่งคิดยิ่งหม่นหมอง ยิ่งไม่สบายใจ หากเรารู้อยู่และแช่อยู่กับความไม่สบายใจมากเท่าไหร่ยิ่งทุกข์ จะนานหรือไม่นานก็อยู่ที่ความคิดที่มีความรู้สีกไม่ดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

และนาน ๆ ไป ความไม่สบายใจก็หายไป ถ้าไม่ใส่ใจก็ลืมไปเอง หายไปเอง

พอเกิดสิ่งที่ไม่พอใจใหม่ ก็จะวนในสถานการณ์เดิม รู้สึกแบบเดิม ๆ

แล้วส้กพักก็หายไปใหม่อีก

แล้วก็วนเข้ามาใหม่อีก ซ้ำ ๆ อย่างนี้เรื่อย ๆ ไป

ลองสังเกตุดู แล้วเราจะเห็นว่าใช่หรือเปล่า

ถ้าใช่ก็บอกกับใจไปเลยว่า เราจะมาทุกข์ฟรีไปทำไม?

เดี๋ยวก็เป็น เดี๋ยวก็หาย แล้วก็ทุกข์ไม่สบายใจอีก

เมื่อเห็นแล้วอยากจะเปลี่ยนแปลง มีวิธีอยู่

เริ่มแรกเลยต้องเปลี่ยนวิธีคิดใหม่เสียก่อน เดี๋ยวชีวิตจะเปลี่ยนแปลงได้ภายในไม่ช้า ถ้าตั้งใจ พอนิสัยใจเย็น มีทัศนคติที่ดีขึ้น ความไม่สบายใจก็หายไปเอง

 

การปฏิบัติธรรม มีผลต่อความนิ่งของใจ เมื่อใจนิ่งแล้ว ก็ไม่ค่อยหวั่นไหวต่ออารมณ์มากนัก

ความใจนิ่ง ทำให้เย็นใจ

การปฏิบัติคือการสร้างบารมี

บารมี คือ การมีปัญญาในการพ้นจากทุกข์

การปฏิบัติธรรม ไม่จำเป็นต้องไปที่วัด อยู่ที่ไหน ๆ ก็ปฏิบัติได้ขอให้มีสิ่งระลึกรู้ เช่นลมหายใจ แม้กระทั่งขายของก็ปฏิบัติได้

การไปวัดเพื่อหาสถานที่สงบ ปลีกวิเวก หรือ ไปเจอเพื่อนกัลยาณิตร หรือ การไปรับข้อปฏิบัติมาปฏิบัติที่บ้าน

หากปราถนาสุขทั้งภพนี้ และภพหน้า การปฏิบัติธรรมจะเป็นหนทางให้สมปราถนา และอื่น ๆ อีกมากมายคณานับ

 

นั้นคือความกตัญญู

หากเราจะเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ ต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน เราไม่สามารถบังคับใครให้เป็นอย่างที่ใจเราต้องการ หากไม่ได้จะทุกข์

เมื่อเราเห็นผลแล้ว คนรอบข้างสัมผัสได้ และมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น

เมื่อมีบุญแล้ว กุศลความดีและแรงอธิษฐานของลูก ทำความสบายใจให้กับพ่อแม่ ใจเย็นน่ารัก ไม่เครียดอารมณ์ดี ดูแลเอาใจใส่ท่านเพิ่มขึ้น หากิจกรรมทำร่วมกัน เมื่อเกิดสิ่งดี ๆ ให้แก่กัน ก็พาชักชวนกันไปทำดี คือบุญกุศล เมื่อทำแล้วมีความสุขใจ สิ่งที่พ่อแม่ได้รับจากบุญกุศล ก็จะเปลี่ยนให้ท่านหันมาทำบุญทำทานเองค่ะ

 

ขอบคุณมากค่ะ

 

ขอบคุณมากค่ะ

 

ไม่สบายใจ กับ ไม่ถูกใจนี้อันเดียวกันใหม หากเป็นเนื้อเดียวกัน

อารมณ์นั้นย่อมมีเนื้อ เป็นเสมือน เหรียญ ถูกเป็นหัว ผิดเป็นก้อย มีสองหน้า มีสองมาตรฐาน

หากมาตรฐานสูง ไปที่ไหนก็ไม่ได้ดั่งใจเราทั้งนั้นหละ เพราะมันไม่ได้อย่างเกณฑ์ที่เราได้ตั้งไว้

ระหว่าง เจ้าระเบียบ กับ สร้างสรรค์

เจ้าระเบียบ นี้จะน้อมไปในทาง เหตุ ผล ถูก ผิด กฏเกณฑ์ ก็เป็นเรื่องที่ดีแต่หากมากเกินไป
ก็กลายไปเป็น ชี้เป็น ชี้ตาย ได้เลยทีเดียว รวมๆก็ เด็ดขาด ตัดสิน

สร้างสรรค์นี้เป็นทาง ผสมผสาน แต่หากมากเกินไปก็จะกลายเป็นมั่วได้

ธรรมชาตินี้น้อมไปทางสร้างสรรค์มาก เปรียบเสมือนดิน
มีคนเอาน้ำหอมมาเทลดดินก็ไม่ขัดแย้งแบ่งฝักแบ่งฝ่าย
มีคนเอาน้ำฉี่มาเทลดลงดินก็ไม่ขัดแย้งแบ่งฝักแบ่งฝ่าย

น้ำหอมก็ เหตุ ผล หนึ่งมาจากกฏเกณ์อันหนึ่ง
น้ำฉี่ก็ เหตุ ผล หนึ่งมาจากกฏเกณ์อันหนึ่ง

หากดินจะเปลี่ยนไปเป็น น้ำหอม และ น้ำฉี่ นั้นต้องอาศัย
การยินดีในสิ่งหนึ่ง หรือ ไม่ยินดีในสิ่งหนึ่ง หากไม่ทั้งยินดีและยินร้าย ดินก็ยังคงเป็นดิน
ยังเป็นกลางอยู่ ความเป็นกลางนี้ก็เป็นความสร้างสรรค์อย่างหนึ่ง
เพราะรับได้มากกว่า 1 แต่สามารถลงตัวกันได้

ศาสนาพุทธ เป็นทางสายกลาง

 

ผมเข้าใจคุณนะ ผมก็มีปัญหาคล้าย ๆ แบบนี้แหละ

"พอเราต้องการตักบาตรแม่เราก็จะพูดว่าทำไมล้างซวยหรอ เรื่องพ่อแม่ทำให้เราเครียดมากที่สุด"

เอางี้ครับ

สมมุติว่าเราเดินอยู่ในลานหิน แล้วหยิบหินบูด ๆ เบี้ยว ๆ ขี้ริ้วขี้เหร่ ขึ้นมาก้อนนึง เราไม่รู้ว่า หินที่เราหยิบขึ้นมานั้นเป็นหินอะไร เราก็คงโยนทิ้ง
แต่ถ้านักวิทยาศาสตร์อวกาศเป็นคนหยิบหินก้อนนั้นขึ้นมา แล้วพบว่า นั่นเป็นหินอุกกาบาตจากดาวอังคาร ก็คงจะดีใจยกใหญ่ เก็บกลับไปศึกษาต่อไป

หรือสมมุติ ผมที่พูดคุยในเว็บไซต์นี้เป็นปกติ ดูเป็นคนดี เกิดไปฆ่าหั่นศพแทงสามสิบหกแผลใครขึ้นมา คุณก็คงจะสงสัยผมเหมือนกัน ก็คงจะมองผมว่าเขาก็ดูเป็นคนดีนะ ทำไมถึงได้ใจร้ายจัง

มันเป็นธรรมดาที่เมื่อเขาเห็นเราทำอะไรผิดสังเกตที่อยู่ ๆ พฤติกรรมเราก็เปลี่ยนไป หรือหากเขาไม่รู้คุณค่าในสิ่งที่เราทำ เขาจะทำไปอย่างนั้นครับ มันเป็นพฤติกรรมที่ธรรมดาสามัญมาก ๆ สำหรับปุถุชนคนเรา

ดังนั้นอย่าไปใส่ใจเลย เรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ แต่เขาไม่รู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เขาจึงมีปฏิกิริยาแปลก ๆ กับเราเท่านั้นเอง

ถ้ารู้ว่าเราทำดีแล้วก็ทำใจให้เบิกบานแล้วทำดีต่อไปเถอะครับ

หยดน้ำที่หล่นจากเพดานถ้ำหินปูน ไม่ได้สร้างหินงอกหินย้อยได้ภายในวันเดียวหรอก
เช่นเดียวกัน กว่าที่เราจะเปลี่ยนคนได้ มันก็ต้องใช้เวลาเหมือนกัน