นั่งสามธิแล้วหลับ

ผมนั่งสมาธิมาได้เดือนกว่าแล้วครับ แต่ตอนนี้เริ่มมีอาการหลับ ก็คือพอนั่งไปได้ซักระยะก็จะมีอาการหลับแต่แปปเดียวก็ได้สติ(ตอนหลับแอบฝันด้วย แต่ไม่ได้ฟุ้งซ่านนะครับเพราะภาวนาพุทโธตลอด)พอได้สติก็รีบกลับมาภาวนาต่อ พอได้หลับรอบแรกแล้ว รอบสองรอบสามนี่หลับไวมากครับ ไม่ทราบว่าจะแก้อาการชอบหลับยังไงบ้างครับ ขอบคุณครับ

 

ภาวนา มีคำบริกรรม มิให้ขาดสาย

 

นิวรณ์(อ่านว่า นิ-วอน) (บาลี: nīvaraṇāna) แปลว่า เครื่องกั้น ใช้หมายถึงธรรมที่เป็นเครื่องปิดกั้นหรือขัดขวางไม่ให้บรรลุความดี ไม่เปิดโอกาสให้ทำความดี และเป็นเครื่องกั้นความดีไว้ไม่ให้เข้าถึงจิต เป็นอุปสรรคสำคัญที่ทำให้ผู้ปฏิบัติบรรลุธรรมไม่ได้หรือทำให้เลิกล้มความตั้งใจปฏิบัติไป

นิวรณ์มี 5 อย่าง คือ

1. กามฉันทะ
2. พยาบาท
   
3. ถีนมิทธะ
4. อุทธัจจะกุกกุจจะ
   
5. วิจิกิจฉา

ง่วงนอน ตัวขวางผลการปฏิบัติ มิให้เข้าถึงคุณธรรม

เมื่อไหร่ที่จิตเข้าสมาธิ จิตเป็นสมาธิ เราจะไม่ง่วงครับ

สรุปก็คือ ต้องผ่านอาการที่ติดไปได้ อาสัยคำบริกรรม ไม่ให้ขาดสติ

 

เข้าภวังค์เร็วไปครับ ถ้าให้ดีให้เข้าภวังค์แบบมีสตินะครับ

 

ที่มันหลับเพราะว่า
จิตมันคุ้นเคย เคยชิน(คุ้นเคย หรือ ชิน คือเข้าไปอยู่แต่ไม่มีกำลังพอที่จะก้าวข้ามได้) กับสภาวะหรืออารมย์หรือระดับคลื่นความถี่ระดับ
นั้นๆครับจะเรียกอย่างใดก็ได้ ถือว่าเป็น เรื่องปกติ ที่เกิดขึ้นได้
ถึงจะมาภาวนา ระลึกรู้สึกตัวแล้วทำต่อ หรือจะสวดมนต์ หรือจะระลึกรู้ลม
ยังไงๆก็หลับได้เหมือนเดิม เพราะว่าจิตมันคุ้นเคยไปแล้ว
บางทีท่องยังไม่จบประโยคก็หลับได้
ดังนั้นวิธีการข้างต้นจึงไม่ใช่การแก้ปัญหาในการหลับ...
จะแก้ปัญหาได้ คือ ต้องมาสร้างกำลังสมาธิสะสมให้เพียงพอ
เพื่อที่จะมีกำลังพอจะก้าวข้ามสภาวะนั้นครับ...

สามารถทำได้ดังต่อไปนี้...
๑.เจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่องเพิ่มขึ้น วิธีใดก็ได้
ขอให้มาฐานอยู่ที่กาย อย่าลืมช่วงที่เราทำเป็นปกติ เช่น
เดินไปทานข้าว เดินไปเข้าห้องน้ำ ฯลฯ
๒.ช่วงๆว่างๆจังหวะดีๆ หาโอกาศพักผ่อนสายตา
ทำสมาธิเอาแค่สงบครั้งละ ๑ ถึง ๒ นาที แต่ทำบ่อยๆ
๓.ให้เดินจงกลมสลับกับการนั่ง ถ้าไม่สดวกเดินจงกลม
ถ้าระลึกง่วง ให้ลุกขึ้นไปหาอะไรอย่างอื่นทำก่อน
ที่สำคัญก็คือ ให้รักษาระบบหายใจเอาไว้ให้ปกติเหมือนตอนนั่ง
๔.ถ้านั่งไปแล้วรู้ลึกสัปหงก ถ้ารู้สึกตัวแล้ว จำเอาไว้ว่า
ห้ามลืมตาเป็นอันขาด(เพราะจิตจะเข้าสู่สภาวะลืมตาปกติซึ่ง
มันจะคุ้นจากสภาวะลืมตาปกติเพื่อเข้าสภาวะหลับ ดังนั้นอย่าไป
สร้างความคุ้นเคยให้จิตมันอีก) และให้ตั้งกายให้ตรง และนั่งต่อไป

ปล.ประมาณนี้ วิธีแก้ปัญหาเรื่องการหลับ...

 

ก็ตื่นสิคะ
หลับๆ ตื่นๆ
กำหนดไปเรื่อยๆ
ไม่เห็นแปลกเลย
สภาพร่างกายไม่พร้อม

 

ถ้าเปนวัยรุ่น ไม่ใช่วัยทำงาน ภาระหน้าที่ ที่ต้อง
ออกแรงไม่มี

ให้ งด อาหารหนัก เน้นน้ำ

แล้ว อย่าเข้าใจผืดว่า จะไม่ง่วง

เพียงแต่ ตอน ง่วงมันเริ่มมา
จะไม่โดนมันสกิด ขนกระดิก หลับ

จะเหนมันแย๊บ เรากำหนดรู้ หน้าตา
อาการเข้าครอบงำ แบบ ช๊อทต่อช้อท
ไม่ต้องใช้แสตนดอิน

ทำพอ จน คุ้นเคยเหลี่ยมมุม
ของการมา สกิดหลับ

หากสมควรนอน ก้ นอน

หากสมัยใดควรยกจิต ก้ บึ้ดจั้มบึ้ด
ก่อนจะหลับตาม พ่อแม่เขาสอน เขาสุขใจ

ตื่น หลับ ขยับ แ.... ให้เปนวินัย พ่อแม่สุขใจ
ชวนท่านมา ทำสมาธิง่าย จะได้มีบุคคลมีจิตเปน
สมาธิใกล้ๆเยอะๆ

 

ฟังให้จบจะได้คำตอบ เรื่องการฝันด้วยครับ

 

ขอบคุณทุกท่านมากนะครับที่ช่วยชี้แนะ ตอนนี้กระผมกำลังฝึกเจริญสติประจำวันช่วยครับอาจจะยังไม่บ่อยแต่ก็พยายามทุกครั้งที่นึกขึ้นได้ ขอบคุณครับ

 

ท่านเล็กลองทำดู หลังจากที่ท่านปฎิบัติตามแบบของท่านจนจบรอบแล้ว
ให้พักผ่อนสักครู่ ล้างหน้าตา
แล้วเข้าสมาธิอีก นับลมไปสัก 20 รอบ แล้วให้คิด ว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ต้อง แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา
ถ้ามีความคิดใดเกิดมาเอง ก็ให้รับรู้ และตามความคิดนั้น พอจบก็คิดต่อ
ถ้านั่งแบบนี้ได้นาน ไม่หลับ ก็อาจเป็นเพราะ ความเคยชินเดิมชอบ วิปัสสนา ครับ
วิปัสสนานำสมาธิ
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ควรวิปัสสนาไปจน คิดไม่ไหว นึกไม่ไหว ไม่มีความคิดเกิด จิตจะเข้าสมาธิเองเพื่อพัก เพิ่มกำลัง พอเต็มก็จะถอนมาพิจารณาต่อเอง

 

จิตเริ่มสงบ กำลังจะเป็นสมาธิครับ ทำต่อไปไม่ต้องไปสนใจว่ามันจะหลับหรือเปล่า

 

สังเกตุดูก่อน ว่าหลับจากอาหาร หรือสภาวะจิต