เรื่องเด่น พร 8 ข้อที่ “พระอานนท์” ทูลขอพระพุทธเจ้า

พร 8 ข้อที่ “พระอานนท์” ทูลขอพระพุทธเจ้า


ไม่ว่าประวัติศาสตร์มนุษยชาติจะผ่านไปกี่ร้อยกี่พันปี คุณสมบัติเพียงข้อเดียวที่เป็นยอดปรารถนาของคนทุกยุคทุกสมัย นั่นก็คือ ความเสียสละ ความเสียสละในความหมายของการให้ แม้แต่สิ่งซึ่งส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของผู้ให้ ความเสียสละในรูปของการกล้าบรรจงปิดทองหลังองค์พระปฏิมา มิไยว่าผู้คนจะรับรู้หรือไม่ ความเสียสละในแบบฉบับที่ภิกษุนามว่า พระอานนท์ ได้เคยปฏิบัติเมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีที่แล้ว




เมื่อเทียบกับพระสาวกองค์อื่น พระอานนท์ดูจะเป็นสาวกที่ใกล้ชิดกับพระพุทธเจ้ามากที่สุด ความที่พระอานนท์มีศักดิ์เป็นน้องชายร่วมตระกูลกับพระพุทธเจ้า อีกทั้งยังเป็นสหชาติ คือเกิดในวันเวลาเดียวกัน ทำให้การที่พระอานนท์บรรลุเป็นพระอรหันต์ช้ากว่าพระสาวกรูปอื่น ๆ กลายเป็นข้อครหาของใครหลายคนว่าใกล้เกลือกินด่าง แต่ใครเล่าจะรู้ความนัยที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง

แรงจูงใจให้เสียสละเช่นนี้ จะเป็นเพราะเหตุใดไปไม่ได้ นอกเสียจากความยึดมั่นในประโยชน์ของชาวโลกมากกว่าประโยชน์ส่วนตน เห็นได้จากพรทั้งแปดข้อ ที่ท่านทูลขอจากพระพุทธองค์ นับเป็นพรที่แสดงให้เห็นถึงการมองการณ์ไกลและความมุ่งหวังแต่ประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาทั้งสิ้น

พร 8 ข้อที่พระอานนท์ทูลขอ คือ
ข้อ 1. ขออย่าให้พระพุทธเจ้าประทานจีวรอันประณีตแก่ท่าน

ข้อ 2. ขออย่าให้พระพุทธเจ้าประทานอาหารอันประณีตแก่ท่าน

ข้อ 3. ขออย่าให้ท่านอยู่ในที่ประทับของพระพุทธเจ้า

ข้อ 4.ขออย่าให้พระพุทธเจ้าพาท่านไปยังที่นิมนต์ด้วย

พรสี่ข้อแรกนี้เป็นเครื่องยืนยันเป็นอย่างดีว่าท่านไม่ต้องการอภิสิทธิ์และลาภสักการะใด ๆ จากตำแหน่งพระอุปัฏฐากแม้แต่น้อย

ข้อ 5. หากท่านรับนิมนต์ที่ไหนไว้ ก็ขอให้พระพุทธเจ้าเสด็จไปตามนั้น

ข้อ 6. เมื่อมีผู้ใดต้องการมาเฝ้าพระพุทธเจ้า ก็ขอให้ท่านมีโอกาสนำคนเหล่านั้นเข้าเฝ้า

ข้อ 7. เมื่อพระอานนท์สงสัยในเรื่องใด ขอให้ท่านมีโอกาสได้กราบทูลถามปัญหาได้ทุกเมื่อ

และข้อสุดท้าย 8. ขอให้พระพุทธองค์นำหลักธรรมที่ไปเทศน์ที่อื่น กลับมาเทศน์ให้ท่านฟังทุกครั้ง

เหตุที่พระอานนท์ขอพรดังกล่าว ก็เพื่อให้ตนเองมีภูมิธรรม อันจะสามารถช่วยแบ่งเบาภาระขององค์พระศาสดาได้ในกาลต่อไปนั่นเอง พระอานนท์ทำหน้าที่พระอุปัฏฐากดูแลพระพุทธเจ้าอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ถึงขนาดยอมเอาตัวเข้าขวางช้างนาฬาคีรีที่คลุ้มคลั่งมุ่งจะมาทำร้ายพระพุทธองค์ การเสียสละในครั้งนั้นทำให้เห็นได้ชัดเจนว่า พระอานนท์ไม่ลังเลเลยที่จะเอาชีวิตของตนปกป้องชีวิตพระศาสดาผู้เป็นที่รักและบูชา

แม้หลังพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว พระอานนท์ก็ยังคงแบกรับภารกิจต่าง ๆ แทนพระพุทธองค์ จนแทบไม่เหลือเวลาส่วนตัวให้ปฏิบัติธรรม ทำให้สภาวธรรมของท่านไม่ก้าวหน้า

แต่กระนั้นเหล่าพุทธสาวก ก็มิได้มองข้ามความสำคัญของท่าน เพราะผลจากพรข้อสุดท้ายที่พระอานนท์ทูลขอจากองค์พระศาสดา ทำให้ท่านสามารถจดจำพระธรรมได้อย่างครบถ้วน เหนือสาวกรูปอื่น และได้รับคัดเลือกเป็นกรณีพิเศษ ให้เข้าร่วมการสังคายนาพระไตรปิฎก แม้จะยังไม่สำเร็จเป็นพระอรหันต์เช่นสาวกอื่น ๆ อีก 499 รูป

การได้รับเกียรติอันสูงสุดเช่นนี้ ทำให้พระอานนท์ลำบากใจยิ่งนัก ว่าภูมิธรรมอันน้อยนิดของตน อาจทำให้พุทธศาสนิกชนทั่วไปเสื่อมศรัทธาในองค์สังคายนาได้ ท่านจึงยอมสละความสุขส่วนตน เพื่อเร่งปฏิบัติอย่างหนัก เพื่อให้เข้าถึงความเป็นอรหันต์ก่อนที่การสังคายนาจะเริ่มขึ้น และแล้วในคืนก่อนการสังคายนาพระไตรปิฎกนั้นเอง จิตของท่านก็หลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง และบรรลุเป็นพระอรหันต์ได้ทันเวลา ในขณะที่กำลังเอนกายลงนอน ซึ่งเป็นอิริยาบถที่แปลกกว่าพระสาวกองค์อื่น ๆ

นับตั้งแต่บัดนั้น พระอานนท์ในความรับรู้ของพุทธศาสนิกชน จึงมิใช่เป็นเพียงภิกษุผู้อุปัฏฐากพระพุทธเจ้าเท่านั้น หากยังเป็นต้นแบบของผู้เสียสละที่อุทิศชีวิตเพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริง

ขอขอบคุณ : goodlifeupdate
ภาพ : ภาพยนต์ พระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลก

ขอบคุณที่มา
http://www.sabaiclub.com/?p=31468