เรื่องเด่น ระวัง...โลกนี้มีสัตว์มากมายกำลังบำเพ็ญบารมี!! หลวงปู่จันทร์นั่งทางในเห็น "ปลาพระโพธิสัตว์" เลยต้องรีบช่วย ก่อนชาวบ้านจะซวยเพราะเอาไปแกงกิน!!

ระวัง...โลกนี้มีสัตว์มากมายกำลังบำเพ็ญบารมี!! หลวงปู่จันทร์นั่งทางในเห็น "ปลาพระโพธิสัตว์" เลยต้องรีบช่วย ก่อนชาวบ้านจะซวยเพราะเอาไปแกงกิน!!



หลายคนคงจะสงสัยว่า การเกิดมาเพื่อบำเพ็ญบารมีพระโพธิสัตว์เพื่อจะไปเป็นพระพุทธเจ้าตามที่ระบุไว้ในพระไตรปิฎกนั้นมีจริงหรือไม่ ... ลองอ่านเรื่องนี้แล้วพิจารณาดู

เหตุเกิดที่จังหวัดนครพนม ณ วัดศรีเทพประดิษฐาราม โดย "หลวงปู่จันทร์ เขมิโย" ท่านได้เล่าไว้ว่า

คืนหนึ่ง ขณะที่ท่านกำลังทำสมาธิกรรมฐานก็ปรากฏภาพนิมิตขึ้นในสมาธิ...เป็นภาพของแอ่งน้ำที่กำลังแห้ง ในนั้นมีปลาอยู่หกตัว เป็นปลาหมอสามตัว ปลาดุกสามตัว กำลังดิ้นรนกระเสือกกระสนอยู่

หลวงปู่จันทร์จึงกำหนดจิตถามว่าเป็นคู่เวรคู่กรรมมาทวงหนี้ใช่หรือไม่?

ปลาเหล่านั้นตอบว่า

"พวกเราเป็นพระโพธิสัตว์ มาเกิดเป็นปลาเพื่อบำเพ็ญบารมี แต่กระแสกรรมทำให้ถูกนายบุญช่วย สุวรรณทรรภ จับมาขังไว้ในตุ่มน้ำในสวนกล้วยติดหลังวัด ตอนนี้น้ำกำลังแห้ง ถ้าตายก่อนจะหมดโอกาสบำเพ็ญบารมี!!"

หลวงปู่จันทร์จึงถามว่า เหตุใดจึงมาปรากฏในข่ายฌานสมาธิของท่าน

ปลาพระโพธิสัตว์เหล่านั้นตอบว่า

"พวกเราตั้งจิตอธิษฐานว่า ด้วยกุศลผลบุญที่บำเพ็ญเพียรเพื่อปรารถนาพุทธภูมิในอนาคต ขอให้เราได้ปรากฏในข่ายฌานของผู้ทรงศีลที่เคยเกื้อกูลกันมาก่อนในอดีตชาติ จึงได้มาปรากฏในข่ายวิถีฌานสมาธิของท่าน"

ตอนแรกหลวงปู่จันทร์คิดว่าเป็นนิมิตมายาจึงอธิษฐานจิตซ้ำว่า

"ถ้าเป็นภาพนิมิตมายาขอให้ดับหายไป ... ถ้าเป็นนิมิตจริงขอให้ปลาเหล่านี้สวดพระพุทธคุณให้ได้ยิน"

ปรากฏว่า เมื่ออธิษฐานเสร็จ ปลาเหล่านั้นก็พากันสวดสรรเสริญพระพุทธคุณว่า "นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ" ตัวละสามจบ เรียงกันไปจนครบหกตัว

ท่านได้ยินดังนั้นจึงรับปากว่าจะช่วย





หลวงปู่จันทร์ เขมิโย

งเช้า หลวงปู่จันทร์ออกบิณฑบาตไปจนถึงบ้านของโยมอุปัฏฐาก วันนั้นลูกสาวของโยมอุปัฏฐากได้มาใส่บาตร เสร็จแล้วก่อนที่จะไปบิณฑบาตบ้านอื่นต่อ หลวงปู่จันทร์จึงสั่งเด็กหญิงผู้นั้นว่า ตอนสางหลังกินข้าวเสร็จแล้วให้เอาขันน้ำใบใหญ่ ๆ ไปหาท่านที่วัดด้วย

หลังจากนั้น เด็กหญิงก็เอาขันน้ำไปที่วัดตามที่หลวงปู่จันทร์สั่ง เมื่อไปถึง ท่านก็สั่งว่า ให้เอาน้ำใส่พอประมาณ และให้ไปขอปลาหกตัวกับนายบุญช่วยที่ขังเอาไว้ในตุ่มน้ำในสวนกล้วยติดกับหลังวัด (เด็กหญิงผู้นี้รู้จักนายบุญช่วย) พร้อมกำชับด้วยว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเอาปลามาให้ได้

เมื่อเด็กหญิงไปถึงก็พบนายบุญช่วย จึงบอกว่า หลวงปู่จันทร์ให้มาขอปลาหกตัวที่ขังไว้ในสวนกล้วย เป็นปลาหมอสามตัว ปลาดุกสามตัว

นายบุญช่วยแปลกใจ แต่ก็บอกว่า ตนไม่รู้ว่ามีปลาหรือไม่ แล้วนายบุญช่วยก็ไปที่สวนกล้วย พอไปถึงกระต๊อบท้ายสวน นายบุญช่วยก็นึกได้ว่าตนเคยไปหาปลาและได้นำมาขังไว้จริง แต่ก็นานจนลืมไปแล้ว จึงรีบไปดูที่โอ่งกลางกอกล้วย ... ปรากฏว่าเห็นปลาอยู่หกตัวตามที่หลวงปู่จันทร์บอกจริง ๆ จึงจับปลาใส่ขันให้เด็กหญิง แล้วก็ตามไปจนถึงวัด

เมื่อนายบุญช่วยพบหลวงปู่จันทร์จึงบอกว่า หลวงปู่ท่านเก่งที่รู้ว่ามีปลาถูกขังอยู่

หลวงปู่จันทร์บอกว่า ท่านไม่ได้เก่ง ... ปลาเหล่านี้ต่างหากที่เก่ง เพราะสามารถส่งกระแสจิตไปขอความช่วยเหลือจากท่านได้

โชคยังดีที่ยังไม่ได้เอาไปทำอาหาร เพราะจะเดือดร้อนทั้งครอบครัว!!

จากนั้น หลวงปู่จันทร์ก็ทำน้ำมนต์พรมให้ปลา แล้วอธิษฐานให้ปลานั้นปลอดภัย สามารถบำเพ็ญบารมีต่อได้จนหมดอายุขัย แล้วจึงนำไปปล่อยที่แม่น้ำโขง

ที่น่าแปลกก็คือ เมื่อปล่อยปลาลงน้ำแล้ว แทนที่มันจะรีบว่ายหนีกลับพากันกระโดดขึ้นเหนือน้ำสามครั้ง เหมือนกับจะแสดงการคารวะหลวงปู่ จากนั้นก็พากันว่ายน้ำหายไป!!






ที่มา : http://board.palungjit.org

ณัฐวุฒิ แจ๊ดสูงเนิน / สำนักข่าวทีนิวส์ : รายงาน


เรียบเรียงโดย

ณัฐวุฒิ แจ๊ดสูงเนิน : สำนักข่าวทีนิวส์

http://www.tnews.co.th/contents/306023

 

มีเรื่องเล่า สมัยสมเด็จโตฯ ที่ท่านไม่เดินข้ามสุนัข เพราะท่านทราบว่า สุนัขตัวนั้นเป็นพระโพธิสัตว์มาใช้กรรม

*******************************************************



หมาจ๋า หลีกไปหน่อยจ๊ะ.

สมเด็จฯเป็นผู้ที่มีจิตใจเมตตากรุณายากที่จะหาผู้ใดเทียมท่านได้
แม้กระทั้งสัตว์ ท่านก็ให้ความเมตตาอย่างยิ่ง
ท่านไม่ข้ามแม้กระทั่งหมาที่นอนขวางท่านอยู่ แต่กลับพูดกับหมาว่า
“ขอฉันไปทีเถอะจ๊ะ หลีกไปหน่อย”
แต่ปรากฏว่าห.มาตัวนั้นไม่หลีก ท่านยืนรออยู่ครู่หนึ่ง
แล้วเลี่ยงเดินไปทางอื่น เมื่อมีผู้สงสัยถามท่านว่า ทำไมทำเช่นนั้น?
เพราะท่านอาจจะไล่หมาตัวนั้นให้หลีกทางไปก็ย่อมทำได้
หรือเดินข้ามไปก็ไม่เห็นจะเป็นอย่างไรเลย
สมเด็จโตตอบว่า
“ที่ฉันไม่ข้ามหมาก็เพราะว่าฉันไม่แน่ใจว่า
จะเป็นพระโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่งมาเสวยพระชาติหรือไม่?”

 

อนุโมทนาสาธุ

 

*****************************************