โครงการบุญสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดและผู้ปฏิบัติธรรม หน้า 9 #175 ขึ้นไป

ตอนแรกนึกว่าช่วยคุณตาสมศักดิ์นั้น ยาก เพราะใครจะมาหา ใครจะให้งานทำที่บ้าน พอทำจริง กลายเป็นคุณตาน่ะง่าย ขณะนี้มีรายได้วันละเกินร้อยกว่าบาทแทบทุกวัน คุณตาบอก อยู่ได้แล้ว

ผู้หญิงที่มีลูกเล็กเด็กที่ยังไม่โตนี่สิ ยาก เพราะคอยแต่จะหาที่พึ่ง ผู้ชายเดี๋ยวนี้ฉลาด ไม่ยอมให้พึ่งเลย

 

กลับไปเยี่ยมคุณตาสมศักดิ์ในสลัมเพื่อดูว่าพออยู่รอดไหม ?

2 วันนี้ได้เข้าไปในสลัมเพื่อดูว่าคุณตาสมศักดิ์อยู่รอดได้ด้วยอะไรหรือไม่ ? ปรากฏว่าคุณตาสมศักดิ์มีฝีมือไม้ที่ดี ผู้ใจบุญที่ส่งตู้เก่า เฟอร์นิเจอร์เก่ามาให้คุณตาซ่อมใหม่เอี่ยมยังคงส่งมาให้คุณตาซ่อม พอได้กินไปวัน ๆ ตกเฉลี่ยวันละ 100.- บาทถึง 150.- บาท ถือว่าอยู่รอดได้แล้วครับ ถึงแม้ว่าคุณผู้ใจบุญจะให้งานทำต่อเนื่องมาถึงวันนี้ แต่เฉลี่ยแล้วคุณตาได้ค่าซ่อมเฟอร์นิเจอร์ตกวันละร้อยกว่าบาท ก็เป็นธรรมดาครับที่บนความเมตตานั้นก็ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่

ดีกว่าอดตายครับ

ผมไปเยี่ยมคุณตาก็เลยเอาไม้จอบไปให้คุณตาใส่ด้าม กลายเป็นเลื่อยเลื่อยไม้มีด้ามจับยาว พอดีเดือนนี้เงินเดือนเพิ่งออก 3,000.- บาท ให้รางวัลคุณตาไป 1,000.- บาทด้วยการซื้อจักรยานที่คุณตาซ่อมเสร็จคันนึง แต่ไม่เอาจักรยานกลับนะครับ แถมให้คุณตาเอาไปขาย ขายได้เท่าไรก็ให้คุณตาเก็บไว้ยังชีพต่อไปครับ คุณตาดีใจบอกว่า ถ้ามีคนที่ช่วยคนอื่นอย่างผมมาก ๆ เสือใหญ่อุทิศและโชคชัย 4 ซึ่งมีพื้นที่ติดกัน คงไม่มีเรื่องฆ่ากันหรือปัญหาอื่น ๆ อีกมากมายครับ


ตู้ไม้เก่ามาก ๆ ตอนส่งมาครับ ไม้เน่าหมดแล้ว คุณตาสมศักดิ์แปลงสภาพเป็นตู้ใหม่หมด ค่าแรงไม่กี่ร้อยบาทครับ ตกเฉลี่ยวันละร้อยบาทเท่านั้นในส่วนค่าแรง ถูกที่สุดในโลกครับ


บางครั้งคุณตายังเอาค่าแรงมาซื้อเศษไม้จากร้านขายของเก่าครับ เพื่อซ่อมงานให้ผู้สั่งซ่อม ถึงแม้เศษไม้จะราคาท่อนละ 20.- บาท แต่นั่นก็คือค่าแรงส่วนตัวที่คุณตายอมจ่ายเพื่อให้ได้งานทำครับ

 

คุณตามีเครื่องมือช่างไม้อยู่ค่อนข้างครบครับ ผมให้คุณตาเหลาไม้จอบทำด้ามเลื่อยกิ่งไม้


คุณตาเหลาเร็วมากครับ ไม่ถึง 5 นาทีเสร็จแล้วครับ


ฝีมือเหลาด้ามจอบให้กลายเป็นด้ามเลื่อยกิ่งไม้ ดีมากครับ


หลังจากรับทราบเรื่องราวคุณตาสมศักดิ์แล้ว สงสารคุณตาที่ทำงานทั้งวัน หลังแทบขาด ได้ค่าแรงเฉลี่ยแล้วเหลือวันละ 100.- บาท จะให้เงินคุณตาค่าใส่ด้าม 1,000.- บาทก็เกรงใจ เลยซื้อรถจักรยานที่คุณตู่เป็นเจ้าของ คุณตู่ซื้อจักรยานเก่ามา 500.- บาท ซื้ออะหลั่ยมาอีก 400.- บาท ค่าแรงของคุณตาสมศักดิ์ซ่อมจักรยาน 100.- บาท ผมเลยขอซื้อจักรยานคันนั้นในราคา 1,000.- บาท คุณตู่ไม่ยอมให้ถ่ายรูปคุณตู่ จ่ายเงินคุณตู่แล้ว ผมให้คุณตาสมศักดิ์เอาไปขาย ขายได้เท่าไรก็ให้คุณตาไปยังชีพครับ ไม่เช่นนั้นดูเหมือนคุณตาจะผอมลง ๆ ทุกวันครับ วันละ 100.- บาทจะกินอะไร ลูกเต้าทิ้งหมด คนแก่อายุมากแล้ว หาได้แค่นี้กินไปวัน ๆ ครับ เหนื่อยสายตัวแทบขาดได้วันละ 100.- บาท

 

ในภาพเห็นหัวเตียงไม้ด้านหลังไหมครับ ? นั่นคือเตียงที่มีคนส่งมาให้ซ่อมครับ รับซ่อมงานไม้ทุกชนิดนะครับ ฝีมือดีเยี่ยม ระดับช่างไม้บางโพธิ์ครับ เพราะคุณตาสมศักดิ์เคยเป็นช่างใหญ่ของบางโพธิ์มาก่อน แต่ต้องส่งมาให้ในสลัมนะครับ คุณตาไม่มีรถไปรับ ไปส่ง ไม่ยอมใช้โทรศัพท์ ไม่มีความจำเป็นต้องใช้ธนาคาร คุณตาสมศักดิ์บอกว่า แก่แล้วไม่ใช้พวกนี้ทั้งนั้น อยู่ได้เพราะผู้ใจบุญสงสาร ส่งงานมาให้ทำเรื่อย ๆ ครับ

 

พี่สมบูรณ์ ข้าพเจ้าโอนเงินเข้าบัญชีพี่ 500 บาท วันนี้ แล้วแต่พี่เห็นสมควรว่าจะเอาไปช่วยคุณตาหรือคุณโบว์

 

คุณตาสมศักดิ์ มีความสามารถนะ ทำตู้สวยมาก ซ่อมได้ดี เราอยู่แถวนี้หาช่างไม้มาทำงานซ่อมยากมาก คุณตาฝีมือยังเยี่ยมอยู่เลย
อนุโมทนาบุญที่พี่ยังไม่ทิ้งพวกเขาน่ะ

 

.....................

ขออนุโมทนาคุณกิ่งสนครับที่ยังเอื้อเฟื้อมาถึงคนยากคนจนที่ไม่มีใครเหลียวแล แม้แต่ลูก ๆ หลาน ๆ มีแต่ทิ้งคุณตาไปพึ่งครอบครัวใหม่ ทิ้งให้คนแก่ต้องทำงานหลังขดหลังแข็ง ยังโชคดีที่คุณตาไม่มีโรคประจำตัวอะไรเลย

คุณตาสมศักดิ์เป็นอดีตช่างไม้ย่านบางโพธิ์ที่มีฝีมือครับ มีอะไรจะให้ผมช่วยบอกได้เลยครับคุณกิ่งสน ส่งงานไม้ไหนที่ต้องการให้ซ่อม ส่งมาได้เลยครับ ผมให้คุณตาซ่อมเสร็จจะจัดการส่งกลับให้ เรื่องค่าส่งผมหาเจ้าภาพให้ครับ เพราะเข้าใจครับว่างานฝีมือน่ะไม่เท่าไร ค่าขนส่งอาจแพงกว่าค่าแรงหลายเท่าได้

ช่วยคุณตาสมศักดิ์เอาบุญเท่านั้นครับไม่มีอะไร

 

ตั้งกองทุนสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดดีไหมครับ ?

ผมก็เลยเกิดไอเดียเลยครับ ว่าช่างไม้ฝีมือดีอย่างที่เห็นในรูปในกระทู้ ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะ เตียง ตู้ไม้ เก้าอี้ คุณตาสมศักดิ์ทำได้หมด ฝีมือเยี่ยม แหล่งวัตถุดิบก็มีอยู่แล้ว ราคาถูกมากครับ อย่างตู้กับข้าวนี่เท่าที่ทราบจากคุณตาว่า เจ้าของซื้อตู้เก่ามาไม่ถึง 500.- บาท ค่าไม้ซ่อมและอุปกรณ์ไม่ถึง 7 - 800.- บาท ค่าแรงซ่อมอีก 4 - 5 วัน ( ทำแบบว่าทำไปเรื่อย ๆ มีงานจักรยานแทรกเข้ามาก็ไปซ่อมจักรยานก่อน ) ค่าแรงก็แค่ 500.- บาท ต้นทุนซ่อมเสร็จเพิ่งจะ 1,700.- บาท เขาไปขายได้ตั้งใบละ 4,500.- บาท

ก็ในเมื่อเรามีทุกอย่างครบอยู่ตรงนี้ ทำไมเราจะไม่ฉวยโอกาสนี้ สร้างของดี ๆ ส่งวัดที่เขาต้องการล่ะครับ

ถ้าเช่นนั้นผมขอตั้งกองทุนสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดเลยนะครับ

ธ. กสิกรไทย สาขาโลตัสวังหิน
เลขบัญชี
ชื่อบัญชี นายสมบูรณ์ ติยะวงศ์สกุล

 

ตั้งกองทุนสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้เพื่อถวายสงฆ์และผู้ปฏิบัติธรรม

เรามาร่วมกันนะครับ เพื่อให้เกิดกองทุนสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้เพื่อถวายวัด สำนักสงฆ์และผู้ปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นสำนักแม่ชีหรือที่อื่นใด

 

วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน 2559 ผมไปพบแพทย์ช่วงเช้า และวันนี้ผมว่างถึงบ่าย 3 หลังจากนั้นจะมีงานอะไรเข้ามายังไม่ทราบ ผมจึงถือโอกาสขากลับแวะเข้าไปในสลัมเสือใหญ่อุทิศ พอถึงกระท่อมคุณตาสมศักดิ์ หนุ่มคนหนึ่งเห็นผมและจำได้ เข้ามาบอกผมว่า คุณตาสมศักดิ์กำลังมีปัญหาทะเลาะกับเจ้าของมิเตอร์น้ำ ซึ่งเป็นมิเตอร์ส่วนตัว ไม่ใช่ของหลวง เขาต่อใช้กันจากบ้านที่มีบ้านเลขที่ แล้วขายให้คนที่ไม่มีบ้านเลขที่ในราคาที่สูงขึ้น ผมรับทราบโดยไม่ได้เกรงกลัว มีแต่เจตนาที่จะช่วย จึงไม่กลัวการทะเลาะ ผมเข้าไปในสลัม ผ่านหนุ่มหลายคนที่คงมาเพื่อการทะเลาะกัน ผมเข้าไปหาคุณตาสมศักดิ์ แล้วยิงคำถามเลยว่า ติดเขาเท่าไร ? คุณตาสมศักดิ์บอกเดือนเดียว 470.- บาท ( ในสลัมหรือชุมชนหรือที่มิเตอร์เอกชนจะสูงกว่าของหลวงครับ บ้านผมใช้รดน้ำต้นไม้เยอะมาก และคนอีกหลายคน นี่คุณตาคนเดียว ของบ้านผมยังไม่ถึงขนาดนี้เลย ) ผมหยิบยื่นเงินให้พอดี เพื่อให้คู่กรณีรับเงินได้ ไม่ต้องทอน


เนื่องจากเป็นเงินคุณกิ่งสน ผมจึงถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานตามธรรมเนียมของผม


การทวงหนี้ในสลัม นอกจากมีคำพูดแรง ๆ กันแล้ว อาจมีเรื่องการใช้ความรุนแรงหลายประเภทได้


sample แค่ภาพเดียวพอครับ ให้เห็นความรุนแรงทางการใช้ภาษาเล็ก ๆ นิดเดียวนะครับ


ผมเรียกคุณเจ้าของมิเตอร์ช่วยชี้ให้ดูมิเตอร์หน่อย เขาบอกว่า ไม่เสียรับรอง เปลี่ยนมาใหม่ ๆ ไม่กี่เดือนเอง


เขาขายน้ำประปาแบบนี้กันครับในสลัม ราคาอัพจากของหลวงขึ้นไปเยอะครับที่เขามักใช้คำว่า ข้าวแพง น้ำแพง ค่าไฟแพง อะไรทำนองนั้น

 

.....................

คุณโบว์แยกครอบครัวออกไป ทิ้งให้คุณตาแก่ ๆ ทำงานได้แค่วันละ 100.- บาทอยู่คนเดียวในสลัม ผมเลือกช่วยคุณตาสมศักดิ์จากการถูกเอาเรื่องทวงค่าน้ำประปาไปแล้วนะครับคุณกิ่งสน

ขออนุโมทนาครับ

 

งานไม้ที่คุณตาสมศักดิ์ถนัด คือการซ่อมเฟอร์นิเจอร์ไม้

.....................

 

เจ้าของงานไม้ที่ส่งมาซ่อม วันนี้มารับ


เจ้าของงานที่ส่งเฟอร์นิเจอร์ไม้มาให้คุณตาสมศักดิ์ซ่อม และเมื่อชิ้นไหนเสร็จก็จะมารับไปส่งให้ลูกค้า


ผมก็เพิ่งทราบวันนี้เองว่า คนที่ส่งเฟอร์นิเจอร์ไม้มาให้คุณตาสมศักดิ์ซ่อมคือท่านนี้ ที่ให้งานคุณตามาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว และเป็นการจ้างงานแบบเหมา ๆ คือเหมาเป็นชิ้น ๆ ไป ไม่มีอัตราอื่นใด เช่น ตกลงกันไปเลยว่า ชิ้นนี้ราคาชิ้นละเท่าไร ค่าแรง จะรวมอะหลั่ยไม้ด้วย หรือไม่รวม ส่วนมากคุณตาสมศักดิ์ไม่มีเงินไปซื้อไม้มาแต่ง จึงรับแต่ค่าแรง คุณตาพูดต่อหน้าคุณคนที่ส่งงานมาคนนี้เลยครับว่า ผมรับชิ้นละเท่านั้นเท่านี้ คนที่มาส่งงานก็บอกว่าใช่ ถูกต้องตามที่คุณตาสมศักดิ์พูดทุกประการ เมื่อเฉลี่ยแต่ละชิ้นแล้ว บางชิ้นใช้เวลา 1 วันเต็ม บางชิ้นใช้ 4 วัน บางชิ้น 5 - 6 วันเต็ม ๆ ตกเฉลี่ยแล้ววันละ 100.- บาทต่อวัน คนที่มาส่งของก็ยอมรับว่าจริง และเขาไม่ประสงค์จะขึ้นค่าแรงให้ เพราะเขาบอกว่า ไหนจะต้องส่งของ ค่าน้ำมัน ค่าใช้จ่ายตรงนี้ใครจะออกถ้าไม่อยู่ในราคาของ

ก็จริงของคนที่ส่งของมาอีกเช่นกัน

 

อย่างเช่นวันนี้แวะผ่านมา เสร็จแค่นี้คือประมาณ 5 - 6 ชิ้น ก็รับไปส่งลูกค้าก่อนเลย เขาบอกว่า ราคาที่ท้องตลาดต้องแข่งขันกัน เขาแข่งได้ในราคาถูก ราคามันเหมาถึงค่าจัดส่งในกรุงเทพฯแล้วด้วย เช่นมาเที่ยวนี้มือเปล่ากลับ เพราะคุณตาสมศักดิ์ไม่ยอมใช้โทรศัพท์ มาถึงค่าใช้จ่ายต่อเที่ยวก็นับ 1,000.- บาทไปแล้ว มา 2 เที่ยวเฉพาะค่าใช้จ่ายกับรถ ค่าซ่อมรถ ค่าน้ำมันก็ตก 2,000.- บาทไปแล้ว ได้มาแค่ 5 ชิ้น ซึ่งเขาบอกว่า หลายเที่ยวไม่มีอะไรติดมือเลย และหลายเที่ยวติดมือกลับไปชิ้นเดียว ก็เท่ากับต้นทุนเขาสูงขึ้นชิ้นละเป็น 1,000.- บาท และเขาไม่มีความประสงค์ให้เพิ่ม เพราะแค่นี้ก็ถือว่าแพงแล้วจากการที่ไม่ยอมใช้โทรศัพท์ใด ๆ เลย คนจ้างต้องเทียวไล้เทียวขื่อ ไปกลับ ไปกลับ มือเปล่าก็หลายเที่ยว นี่ก็เท่ากับช่วยคุณตาสมศักดิ์แล้ว

 

โครงการสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดและผู้ปฏิบัติธรรม

ผมคิดว่า ผมต้นทุนต่ำกว่า เพราะเป็นจิตอาสา ผมไม่ได้คิดค่าใช้จ่ายส่วนที่วิ่งเข้าวิ่งออก ยกเว้นแต่จะใช้คนอื่นทำแทนซึ่งคงต้องมีค่าแรงให้เขาวันละ 500.- บาทหรือบางครั้งเป็น 1,000.- บาท อาจมีค่ารถค่าเดินทาง ค่ากิน ซึ่งสำหรับผม ผมไม่เคยคิด ไม่เอาตรงนี้ เอาบุญแทนครับ ค่ารถขนส่งตรงนั้นจำเป็นต้องมี เพราะผมไม่มีรถขนส่งของตนเอง แต่ผมจะจ้างก็ต่อเมื่อของเสร็จแล้ว และจะขนแต่ละเที่ยวคงต้องขนส่งมาก ๆ ถ้าได้เต็มคันก็จะเฉลี่ยต่อชิ้นไม่แพงมาก

ผมคิดว่า ถ้าผมดำเนินการโครงการสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดและผู้ปฏิบัติธรรม เรามีต้นทุนที่ถูกกว่าคนเดิมนี้แน่นอน เพราะเขาคิดค่าตัวเขาลงไปด้วย ค่ารถ ค่าน้ำมัน เขาต้องคิดลงไปในราคาของทั้งหมด ส่วนผมไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากค่าใช้จ่ายจริงเท่านั้น

 

ราคาท้องตลาด/ราคาทุนถ้าคุณตาสมศักดิ์สร้างเอง


ไปดูราคาตลาดตู้ใบนี้ ทำจากไม้สักเก่าเป็นเกรดดีที่สุด ตลาดทั่วไป 9,500.- บาท ( ถ้าตาสมศักดิ์สร้าง 2,500.- บาท )

ถ้าไม่ใช่ไม้สัก ตลาดใบละ 6,500.- บาท ( ถ้าตาสมศักดิ์สร้าง 1,600.- บาท )

 

ในสลัมเปนงี้เองคับคุณอา ทวงไม่จ่ายโดนเฉ่งปี๋ คุณอาไหวหรอคับ ค่าแรงคุณตาก้อด้ายทำไมไม่จ่ายค่าน้ามคับ

 

...........

คุณตาน่สงสารมาก ค่าแรงวันละ 100.- บาท กิน 2 มื้อก็หมด อย่าไปคิดอะไรเลยครับ ช่วยได้ก็ช่วยไป ค่าน้ำประปาใช้คนเดียวเดือนละ 500.- บาท ค่าไฟสงสัย 3,000.- บาท เพราะเจ้าของมิเตอร์อัพราคาสูงเกินไปครับ

ผมคุ้นเคยกับเรื่องนี้ครับ รู้ว่า ถ้าตอนที่เขาทวงแล้วคุณตาไม่มีจะให้ จะโดนอะไรบ้าง ช่วยไปเถอะครับ

....................

.

....................

กระทู้นี้ผมขออนุญาตหยุดการให้ความช่วยเหลือแก่คุณตาสมศักดิ์แล้วนะครับ และโครงการทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ถวายวัดและผู้ปฏิบัติธรรมขอหยุดไว้ก่อน เนื่องจากยังไม่มีผู้สนับสนุนโครงการครับ

ถ้ามีท่านใดสนใจโครงการ ต้องการทำให้สำเร็จ ผมก็ขออนุโมทนาและพร้อมจะช่วยหากว่าคุณตาสมศักดิ์ยังสามารถทำงานได้อยู่ครับ สิ่งที่จำเป็นของโครงการคือทุนที่ต้องมีจำนวนหนึ่ง เหมือนเจ้าของคนที่มีรถกระบะคนนั้นทำครับ แทบทุกวันเขาจะซื้อเฟอร์นิเจอร์เก่ามาด้วยทุนวันละประมาณ 500.- บาทถึง 1,500.- บาท แล้วก็ต้องมีค่าไม้อะหลั่ย ค่าอะหลั่ยประมาณวันละ 500.- บาท ค่าแรงคุณตาเขาจ่ายแค่วันละประมาณร้อยบาทถึงร้อยห้าสิบบาท แต่ถ้าผมทำ ผมจะให้ให้ถึง 300.- บาทขึ้นไปครับ ถ้ามีเงินประมาณนี้โครงการจึงจะเกิดได้ แต่ถ้าเงินไม่พอ ขาด ๆ เกิน ๆ ก็จะทำให้โครงการเดินไปสะดุดไปครับ