วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

ครับ วันนี้ครบรอบวันที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านละสังขาร 23ปีแล้วที่หลวงพ่อท่านจากไป พวกเราไม่มีวันลืม สำหรับผมแล้วไม่มีวันที่ท่านจะจางหายไปจากใจ กำหนดจดจำทุกสิ่งทุกอย่างของท่านไว้ในดวงใจตลอดไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน

วันนี้เมื่อยี่สิบสามปีก่อนผมสึกจากนักบวชแล้ว และลงไปทำงานในอ่าวไทย วันนั้นทั่วท้องฟ้าของเมืองไทยฟ้าปิด ปกคลุมด้วยเมฆฝน

วันนี้ที่สงขลาก็เมฆฝนปกคลุม ทำท่าคล้ายฝนจะตก

แล้วซือเจ๊ล่ะครับวันนั้นอยู่ที่ใหนครับ

 

***********************
ทํางานตลอดค่ะ สองแห่ง บ่ายต่อดึก ๆๆ แม้ตอนที่ท่านมา Chicago,Illinois ก็ไม่รู้เรื่องเลย เพิ่งจะมาคุยกับเพื่อนรุ่นเดียวกันทางธรรม เธอบอกว่า"อู๊ย หลวงพ่อฤาษี ตอนที่ท่านมาชิคาโก เราไปทุกวันเลยเพราะสามีเป็นหมอเลยไปเจอท่านที่บ้านนั้นที่เขาจัดรับรองท่าน ได้รับแจกวัตถุมงคลจากท่านเยอะเลย"....:'(

 

************************
แหม Cake ของโปรด กรุณาบอกท่านแก้วใหญ่ทานเผื่อด้วยอีกชิ้นนะคะ ขอบคุณค่ะ
ธรรมะสวัสดีทุกๆท่านค่ะ ท่าน armarmy หายไปเลย นึกว่าจะมีเรื่องทางโลกทิพย์มาเล่าให้ฟังอีก
**วันก่อนอยากเห็นลดามหาปสาทธิ์ ไปค้นดูปรากฎว่าลิ้งมากระทู้นี้ แต่แล้วก็ไปพบนี่ค่ะhttps://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A0%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B9%8C

 

ท่าทางในการกราบพระแบบนี้อ่อนช้อยสวยงามมาก ผมเองมันติดตาติดอยู่ในใจเสมอมา กับท่าทางหมอบกราบลักษณะอย่างนี้ มันลักษณะของกุลสตรีไทย ดูแล้วมันคิดไปไกลในอดีตคล้ายเคยยืนเอามือไพร่หลังแล้ว ดูหญิงไทยเขากราบพระ ดูเมื่อไรก็ชุ่มชื่นใจ ดูแล้วสะบายใจ

ผมเองก็กราบระลึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ก้เข้ามาขอแจมเป็นปรกติครับ คืออย่างนี้ครับ เมื่อปี พ.ศ. ๒๘ ถ้าจำไม่ผิดๆขออภัยครับ ผมนั่งฟังหลวงพ่อ ท่านเทศ ที่ศาลาพระพินิจ อักษรทองดี ใกล้กับอุโบสถฝั่งซ้ายมือเรา เราหันหน้าเข้าโบสถ ถ้าเราหันหน้า ออกไปแบบโบสถ อยู่ทางฝั่ง มือขวาเราครับ ท่านเทศว่า ในสายของเรา ที่ติดตามกันมา นี่ อย่างน้อย ๑๐ อสงไขย กำลัยแสนมหากัป ท่านหยุดนิดหนึ่ง แล้วพูดว่า แต่ส่วนใหญ่ พวกเราติดตามกันมา


๑๖ อสงไขย กำไลยแสนมหากัป นี่ท่านเทศยาวมาก จำไม่ได้ แต่ตรงนี้ จำมาได้ ติดตาติดใจครับ จนมเป็น หนังสือ หรือเทป จนทุกวันนี้ครับ และขอแถมท้ายอีกหน่อย เหมือนท่านจะเทศ เจาะจงผมอีก ท่านว่า แม้จะติดตามกันมานาน เป็นแสนๆชาติแล้วก็ตาม ถ้ายังเอาดีไม่ได้ ก็ถือว่า ไม่มีความหมาย ผมขอสงวน ตรงนี้นะครับ เพราะจำไม่ได้จริงๆๆๆ.........

 

({) สวัสดีครับ พี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ทราบ ผมเอง ไม่ได้พูดอวด แต่ขอ เล่า ให้ฟังกันหน่อย ผมเองก้ไม่รู้หรอกครับ ว่าทำไม ถึงเป็นแบบนั้นครับ วันที่ หลวงพ่อ มรณะ วันนั้น ฝนตกฟ้าร้อง มืด อย่างน้อย ๓ วัน ๓ คืน ผมเอง ก้ไม่รู้เป็นอะไร ต้องการ ถือ สิล ๑๐ เสขิยวัตร ๗๕ ข้อ เป็น ๘๕ ข้อ และขอบวชเป็น พระฤาษี จริงๆผมถือ ศิล ๘ มาก่อนหน้านั้น แต่วันนั้น ผมอธิษฐาน ขอเป็นพระฤาษี บังเอิญ ผมลงไปนครปฐม พอผมจะกับไปอยู่ถ้ำ ตะเพินคี่ แวะหาน้องสาวๆ บอกว่า หลวงฤาษี มรณะแล้ว เมื่อได้ยิน น้องสาวพูด ใจผมมันตกลงไปอยู่ที่ตะตุ่มเลย พูดง่ายๆเกือบชอ๊ก


แต่ก็ต้องปรง ใจให้ใจสลดหดหู่ ถึงการเกิดแก่เจ็บและตาย ผมเองยังไม่ได้อะไรเลย ท่านก็จากไปแล้ว ผมจึงฝากว่า ทำไม ผมจึง อธิฐานแบบนั้น และเป็นวันที่ท่านต้องจาก พวกเราไป ครับ

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ ขอพูดแบบกันเอง หน่อยครับ ผมเข้าใจว่า เครื่อง ลดามหาประสาธริ์ แท้จริง ต้องแบบ ของท่านแม่ นางวิสาขา ตัวพื้นผ้า ต้องเป็น ถักด้วยทองคำ ประดับด้วย เพชร ๑๖ ทะนาน น้ำหนัก ไม่มีใคร สามารถ ยกขึ้นได้ นอกจาก คนใช้ ตัวแม่นางวิสาขาเอง และพระอานนท์ เท่านั้น ที่ยกขึ้น เครื่องลดามหาประสาธริ์ ต้องมีเฉพาะ ในสมัยพระพุทธเจ้าตรัสเท่านั้น เกิดด้วยอำนาจ บุญ ก็ต้องว่า ด้วยการสมัย ถ้าเกิดขึ้น ในสมัยนี้ แล้วล่ะก็ พวกผู้คนทั้งหลาย ปล้นเอาไปเป็นของๆตนเองเป็นแน่แท้ครับ


เอ่ มันตั้ง ๒ พันกว่าปีแล้ว มันไปอยู่ไหนครับ เครื่องลดามหาประสาธริ์ และของท่านแม่ มัลลิกาเทวีอีกองค์หนึ่ง

 

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เดี๋ยววันนี้ จะให้เด็กๆ เอาภาพมาลง ให้ชมกัน ที่ผมเองหายหน้า หายตาไป ๖ วันไม่ได้เข้ามา ไปหล่อฐานพระมาครับ เสร็จก้กลับกันเลย ว่าจะพาช่างไปเที่ยว ตะเพินคี่ ผมไม่ได้ไปนานแล้ว ก้เลยไม่ได้ไป หล่อเสร็จ เย็นวัน อังคาร มาถอดพิมพ์ เมื่อวาน วันพุธ กะว่า จะใช้เงิน สักแค่ ไม่ถึง ๒ หมื่น ที่ไหนได้ กะคเน ผิด ถนัดเลยครับ ทำฐาน ครั้งนี้ หมดเงินไป ๓ หมื่นกว่าบาท บังเอิญนะ ที่ เอาฐานพระของเดิม ที่มีอยู่แล้ว กว้าง ๓ ศอก หรือ ๑ เมตร ๑ ศอก ยาว ๔ วาหรือ ๘ เมตร ถ้าฐานของเดิม ไม่มี คงใช้ เงิน เกิน ๕ หมื่นบาท ผมมีงบประมาณ ตั้งไว้ ๕ หมื่นบาท


ก็คิดว่า ผมคงใช้ งบ เพิ่มไปอีก ๕ หมื่น ก็เป็นแสนหนึ่ง คงไม่พอ ตอนหล่อพระ เดี๋ยวจะบอกบุญในพลังจิตครับ กะว่า จะหล่อ องค์ภายใน ไม่เกิน หลังปีใหม่ สัก ๓-๕ วัน แต่คงทำไม่ได้ คงต้องร้องเพลงรอ จนกว่า ชาวบ้านและคนทำ ไร่ข้าวโพด หักเสร็จก่อน จึงลงมือ ทำการหล่อ องค์พระได้ครับ สมเด็จองค์ปฐาม ปางมารวิชัย ทรงสุโขทัย สมเด็จองค์ปัจจุบัน ทรง ประทานพร หน้าตัก ๔ ศอก เดี๋ยวจะลง ภาพให้ชมกัน เป็นตอนๆไปครับ

 

ไปหล่อฐานพระครั้งนี้ ก็ทำให้ กาย ปวดหนักขึ้น ทั้งร่างกาย และจิตใจ แต่ก็ ทรงไว้ ซึ่ง ศาสนา ชาติ พระมหากษัติย์ หัวเข่าไม่เคยปวดแบบนี้ ก็ทำให้ปวด หัวเข่า ๒ ข้าง เหมือน คนเป็นโรคเก๊า มือ กำไม่ลง บวมปวดหลังระบบขึ้น เพราะต้องทำ ก้มๆเงยๆ พอ วัน พระ กับวันตักบารตเทโว วันพระ ท่าน อาจารย์เจ้า อาวาส องค์ใหม่ เอาคนไปช่วยขนหิน ใส่ในฐานที่ก่อ ไว้ ๒๐ กว่าคน เป็นผู้หญิง ผู้คนกลางคนถึง วัยค่อนคน ผู้ช้ย ๓-๔ คนที่ไปช่วย วันตักบารต เทโว ก็ไปช่วย มีผู้ชาย ๑๐ กว่าคน ไม่งั้น ๑ อาทิตย์คงไม่เสร็จครับ


หลังจาก ที่ทำฐานพระ กำลัง จะเทฐานพระ ก็มีขี้เมฆ คลื้มไปทั่ว ฝนตกลงมา พอเปียก จึงบอกไปว่า อย่าพึ่งตก เลย เดี๋ยว รถ หินทราย มาส่งไม่ได้ งานจะไม่เสร็จ จะชงัก แล้ว ฝนก้ไม่ได้ตก รุนแรงอะไร พอตกดับฝุ่น เท่านั้นครับ ผมเลย พูดแบบ ที่เล่น ทีจริงว่า เอ่อ ท่านทั้งหลาย หลังจาก เสร็จ งานหล่อพระ ตกมาเถอะ ชาวบ้านจะได้ ข้าวโพด เพราะ บางแปลง ยังไม่ออกดอกหัว จะไม่ได้กิน ไอ้ที่ ออกดอก มีฝักแล้ว ได้กิน แต่ก็ยังไม่เต็มร้อยดี เมื่อเวลาผ่านไป กลางดึก ของคืนเมื่อ วานนี้ น่าจะตี ๒ ถึง ตี ๓ ฟ้าร้องคำราม ฟ้าแล๊บแปบปราบ ฝนตกลงมา มากมาย ดังฟ้ารั่ว ผมเอง ซึ่งกลัว เสียงฟ้า บอกว่า เบาๆหน่อย ผมเองกลัวเสียงฟ้าผ่า และฟ้าแล๊บ เสียงนั้น จึง ค่อยๆ เบาและจางลงไปครับ พอตอนเช้าวานนี้ ก็ไปถอดพิมพ์ พระ น้ำใน ละห้วย คุ่นคัก เลยครับ ปีนี้ น้ำน้อยมาก ในลำห้วย เป็นอันว่า ฝนตก ชุ่มฉ่ำไปทั่ว อนาบริเวนนั้น มาบ้านไร่ ฝนไม่ตก หรือที่อื่นๆ ก้ไม่ตก พึ่ง ฝนมาตกเมื่อคืนนี้ครับ ที่บ้านอุทัย แต่ไม่มาก แล้งมานานพอสมควรแล้ว ตั้งแต่ เริ่ม อากาศหนาวๆ ที่ทางการประกาศออกทีวี

 

มาแล้วครับ ให้เด็กๆ เอาภาพ มาลงให้แล้ว ขอเชิญชมภาพครับ รถกำลังลง หินทราย สั่งมาลง ๔ วันซ้อนๆ และกำลังก่ออิฐ ถือปูน แล้วก็ขน หินลง ในพื้นที่ ก่อเอาไว้แล้ว และบริเวนนั้น ทายก ได้ ดัน ผลไม้ ทิ้งไป หมดแล้ว ซึ่งมีผลไม้ ที่ผมปลูกเอาไว้ ทดแทน ต้นไม้ได้ ผมไม้ คือ ลำใย พันอีดอ มีมากด้วยกัน กระโหลก สี ชมภูมีไม่กี่ต้น ขนุน มะม่วง มะนาว ดันทิ้งไปหมด เหลือ สัก ๒๐ กว่าต้น แนวเขตุและต้น ไม้สัก ยังถ่ายรูป มาลงไม่หมด ถ่ายเฉพาะ ที่ทำฐานพระเท่านั้นครับ มองไม่เห็นส้วม ๓ ห้อง ที่มองเห็น ก่อไผ่ ไกลลิบๆโน่น เป็นแนวเขตุครับ

 

ภาพนี้คือ ต้น ขนุน กับช่าง ที่อุทัย ที่เอาตัวไปช่วยทำฐานพระครับ ถ่ายที่ต้นขนุน ห่างจากบ้านผม ๕๐ -๘๐ เมตรเห็นจะได้ ที่ในกหมู่บ้านกล้วย อ.ด่านช้าง โคนต้น ขนุนต้นนี้ ใช้คนโอบ กางแขนสุดแขนปลูกไว้ ในกลางหมู่บ้าน โอบ ถึง ๓ คนจึงจะ โอบมิดต้นครับ ใหญ่มาก อายุเป็นร้อยๆปี ตกเกือบ หรือเป็นร้อยๆปี ผมเคยถาม คนแก่ ซึ่งตายไปแล้ว เขาตอบมาว่า เดิม ที่ ที่คนไทยกระเหรี่ยง จะมาอยู่ที่นี่ เคยเป็นหมู่บ้าน ชาวลว้า มาก่อน จริงๆก็คือ คนไทยอีกเผ่าหนึ่ง ที่ชนเผ่าแตกกอออกไป เป็นพวก ลัว ลว้า อะไร ประเภทเนี้ยครับ และมีต้น มะเฟือง คนโอบไม่มิด แต่ลืม ถ่ายภาพมาให้ชมกัน

 

นี่ก็อีกส่วนหนึ่ง แนวมุมมองภาพ ต่างๆ ในชุด อริยาบท ในการทำงาน เอาภาพ สดๆมาให้ชมกัน ในการทำฐาพระครับ จริงผมถ่ายมาเยอะ จึงให้เด็กๆ เอาภาพ ส่วนหนึ่งเท่านั้น ที่ลงให้ชมกันครับ และภาพ ห้องน้ำ ห้องส้วม ที่ทายก ปลูกต้นข้าวโพด ปิดบังไปหมด มองไม่เห็นต้องแหวกเข้าไปถ่าย เมื่อก่อน ถอยหลังไป พ.ศ. ๕๐ ลงไป เป็นดงผลไม้ เนืองแน่น ไปหมด แทบไม่มีที่ว่างเลย

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับทุกรายการบุญทานกองการกุศลทั้งปวงกับพี่บุญทรงด้วยครับ

 

****************
ก็คงจะแบ่งแยกออกไปตามจํานวนของลูกๆหลานๆเหลนๆโหลนๆของท่านแหละค่ะ

 

สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน มาต่อภาพต่างๆที่มองเห็นอยู่นั้น เป็นภาพ ที่ผม ให้น้องชาย เอารถไปดัน แถวบริเวน ที่จะสร้างพระ คงมีต้นลำใย ต้นขนุน เพียงไม่กี่ต้นครับ ดัน ให้เตียน และเอารถไถ ไปดันทาง ขึ้น ๒ ที่ๆลาดชัน น้ำเซาะเป็นล่องลึกไม่สามารถ นำรถขนหินทราย มา ให้ทำกันได้ จึงต้องจ้างรถไถ มาดัน ให้ ทาง กบล่องน้ำไหล ใช้เงิน ส่วนตัว หมดเงินไป ๑,๖๐๐ บาท และเจ้าของรถ ได้ทำบุญมาอีก ๖๐๐ บาท

 

นี่ก็ เป็นภาพที่กำลังทำงานกันครับ ทั้งช่างพวกผม ก็ ๕ คน จ้างมาช่วยทำงาน และวัน พระ และวันออกพรรษา วันตักบารตเทโว ชาวบ้านมาช่วย วันแรก ผู้หญิง ตก ๒๐ กว่าคน ผัดกัน ขนหิน ใส่ในที่ทำฐาน ผู้ชาย ๒-๔ คน ท่านเจ้าอาวาส องค์ใหม่ พร้อมพวกผม วันที่ ๒ พวกผู้ชายมาช่วย ๑๐ กว่าคน เชิญชมภาพครับ

 

นี่ก็ เป็นภาพที่กำลังทำงานกันครับ ทั้งช่างพวกผม ก็ ๕ คน จ้างมาช่วยทำงาน และวัน พระ และวันออกพรรษา วันตักบารตเทโว ชาวบ้านมาช่วย วันแรก ผู้หญิง ตก ๒๐ กว่าคน ผัดกัน ขนหิน ใส่ในที่ทำฐาน ผู้ชาย ๒-๔ คน ท่านเจ้าอาวาส องค์ใหม่ พร้อมพวกผม วันที่ ๒ พวกผู้ชายมาช่วย ๑๐ กว่าคน เชิญชมภาพครับ

 

นี่ก็ภาพพวกผู้ชาย ชาวบ้าน และพวกผมกำลัง ใส่หิน ซึ่งไปเก็บในลำธารมาใส่ ไม่งั้น หินที่สั่งมาทั้หมด ไม่พอใส่ ต้องใช้เงินไปถึง ๓๗,๑๐๐ บาท และค่าใช้จ่ายอีกส่วนตัวอีก ๑.๖๐๐ กว่าบาท จริงๆอาจมากกว่านี้ครับ นี่ก็แค่ รายการ เกือบ ทั้งหมด

 

เชิญดูภาพ ชาวบ้านผมและช่าง ที่ทำงานใกล้จะเสร็จแล้ว และวันสุดท้าย ที่ผมต้องไปแกะพิมพ์ ออก ก็เมื่อวานนี้เองครับ พื้นที่แฉะไปด้วย น้ำฝน ที่ตก มาตอนกลางคืน หนักเอาการครับ และภาพ พระที่ผมจะสร้าง สมเด็จองค์ปฐม ทรงปางมารวิชัย ทรงสุโขทัย และสมเด็จองค์ปัจจุบัน ดังในภาพ ไปถ่ายที่ สำนักสงฆ์ถ้ำเขากะจี อ.สว่างอารมย์ ที่ผมไปส่งพิมพ์พระมาตอนบ่ายเมื่อวานนี้ครับผม

และที่มองเห็นไกลๆลิบๆเป็นกอไผ่ ด้านหลังพวกเราโน่น เป็นเนื้อที่ ๆผมขอ คุณลุงพะเล ซ่าผู้ เป็นชาวไทยกระเหรี่ยง ให้เป็นสมบัติ พระศาสนา เนื้อที่เพิ่มมาอีก ไร่กว่าๆ ยังไม่ได้ ฟัน คงปล่อยไว้เช่นนั้นครับผม ตอนนี้ถ้าพูดถึง ราคา ค่างวด ก็ตกไร่ละ ไม่ต่ำกว่า ๕๐,๐๐๐บาทแน่นอนครับ มีไฟฟ้าแล้ว ผลไม้ หลายรอยต้น ที่ผมปลูกเอาไว้ เจ้าอาวาสองค์ก่อน และ ทายก ที่ดูแล ทำไร่ข้าวโพด ดันทิ้งไปหมด และคนข้างเคียง จะมาเอา ข้ามมาปลูกต้น ไม้ สะตอ มะขาม ประดู่ ผมไม่พูด ของสงฆ์ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟ ไม่ไหม้ครับ ปล่อยมันไป ถือว่า มันไม่ได้ ทำกับผม มันทำกับพระศาสนา ทำกับพระพุทธเจ้า สมเด็จองค์ปฐม และทำกับสมเด็จองค์ปัจุบัน มันอยากได้ ให้มันลง นรก ลึกๆหน่อยครับ และให้มัน ตายแล้ว มาแบกแผ่นดิน ตลอดกัปกัลไปเลย มันไม่เคยกับเนื้อ กับตัวกับใจ ปล่อยมาแล้ว ตั้งแต่ ลูกชายคนเล็ก ไม่ออก ตอนนี้ เขาอายุ ๑๔ ปีแล้ว

 

ไม่รู้ว่าท่านแม่มัลลิกาเอาไปเก็บไว้ซะที่ตรงใหน หาพบเมื่อไร จะขอยืมเอามาทำทุนก่อน พี่บุญทรงก็กำลังก่อสร้าง ผมเองก็หาสตางค์ไม่ค่อยจะทัน ขุมทรัพย์ของตัวเองแหมมันลึกจัง ขุดยังไม่ถึงซะที ซือเจ๊หากบังเอิญพบท่านแม่แอบๆถามให้ทีเอาเครื่องละดาที่ใหน