เพื่อการกุศล *★.• จองด่วน !!! ตะกรุดสามแสนโกฏิ มหากำบัง อ.โอม •.★* เดินผ่านก็มองไม่เห็น ถึงเห็นก็จำไม่ได้ !!!

แยกทีละภาพ มิได้หรือ รวมมาทั้งหมด 9 ภาพ
แยกดีกว่าค่ะ
กราบอนูโมทนาด้วยค่ะ
yimm:VO

 

ได้รับสีผึ้งเรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณครับ

 

ได้รับสีผึ้งแล้วครับ... หอมมาก...ก..ก.ก

พรุ่งนี้จะจัดขันบูชาครูและเลี้ยงอาหารแม่นางจันครับ

 

วันนี้ได้รับของเรียบร้อยแล้วนะครับ
ขอบคุณมากๆครับ

 

ได้รับสาวๆทั้ง2นางแล้วครับ

 

ได้รับล่ะครับ

 

ได้รับสีผึ้งพรายนางจัน เรียบร้อยแล้วครับ
ขอบคุณมากครับ

 

รบกวนสอบถามครับ ที่ขอบตลับ ตอกเลข ๕ ไว้ด้วยหรือครับ

 

ได้รับแล้วครับ

 

​

 

ขอบคุณที่แจ้งมา

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

คุณ TEEHOUSE น่าจะได้คำตอบแล้ว
ในขณะที่คุณ วิปัสสนู ยังไม่เข้าเว็บ รอบนี้หายไปนานจุง

 

เดี๋ยวรอท่าน วิปัสสนู มาให้ข้อมูลที่ถูกต้องนะครับ

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

วันนี้ไปซื้ออาหารปลาแบบเม็ดจำนวน 4 กิโลกรัมไปให้อาหารปลา ​

เอาบุญมาฝากพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านได้โมทนาบุญร่วมกันในครั้งนี้ครับ



วันนี้วันพระ​

 

ทำกรรมฐาน แบบคนขี้เกียจ ธรรมโอวาท หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

การทำกรรมฐานจริง ๆ ถ้าทำเป็นล่ำ เป็นสัน มันอาจจะเกินพอดีไปก็ได้ เอากันแบบคนขี้เกียจ แต่ตายแล้วไม่ลงนรกดีกว่า ง่ายดีนะ คนขี้เกียจเขาทำแบบนี้

ก่อนนอนหลับใจนึกถึงพระพุทธเจ้าหรือนึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง โดยเฉพาะที่เราชอบจิตก็จับที่ลมหายใจเข้า-ออก ภาวนา " พุทโธ " ก็ได้อะไรก็ได้นะ เอาพุทโธเป็นเกณฑ์ก็แล้วกัน หายใจเข้านึกว่า "พุทธ" หายใจออกนึกว่า "โธ " เพียงแค่ 2-3 ครั้ง มันหลับไปก็ใช้ได้

ขณะที่ภาวนาอยู่ถ้าจิตเข้าไม่ถึงฌานมันจะไม่หลับ ถ้าจิตสงบถึงฌานมันจะตัดหลับทันที เป็นฌานขั้นไหนก็ตามขณะที่หลับอยู่กี่ชั่วโมงก็ตามท่านถือว่า ทรงฌาน ตลอดเวลา ถ้าตายเวลานั้นจะเป็นพรหมทันทีเป็นอย่างน้อย

ถ้าบังเอิญก่อนจะตายก่อนจะหลับเรานึกถึงพระนิพพานไว้ก่อนด้วยแล้วก็หลับ จิตเป็นฌานก็หลับ เขาถือว่า จิตทรงฌานในด้านของนิพพานที่เรียกว่า " อุปสมานุสสติกรรมฐาน " ถ้าตายเวลาหลับจะไปนิพพานทันที

ถ้ามันไม่ตายมันตื่น ก่อนจะขยับตัวไปไหน ก่อนจะหลับจิตเราเป็นฌาน เมื่อตื่นขึ้นแล้วฌานยังไม่คลายตัวยังทรงอยู่ก็เริ่มจับลมหายใจเข้า-ออกใหม่ ภาวนาใหม่ แค่ 2-3 ครั้งก็ตาม เพียงแค่นี้ทำทุกวันทุกคนเวลาจะตายจะไม่นึกถึงอกุศลจะนึกถึงเฉพาะกุศลอย่างเดียว

ถ้าทำอย่างนี้ทุกวัน ทำแบบคนขี้เกียจนะ "ฉันมันคนขี้เกียจ ก็เลยสอนให้ลูกศิษย์ เป็นคนขี้เกียจด้วย " ถ้าทำอย่างนี้ทุกวันถ้าเราป่วยหนัก ขนาดไหนก็ตามถ้ายังไม่เห็นเทวดาไม่เห็นนางฟ้าไม่เห็นพรหมไม่เห็นพระอริยเจ้าไม่เห็นพระพุทธเจ้า "ยังไม่ตาย"

ถ้าขณะที่ป่วยถึงแม้มันจะไม่หนักเห็นเทวดาเห็นนางฟ้าเต็มจักรวาลเห็นพรหม เห็นพระอริยเจ้าเห็นพระพุทธเจ้าคราวนี้ตายแน่

ถ้าก่อนจะตายทุกขเวทนาหนักปวดเสียดแต่ก่อนจะตายจริง สักอย่างน้อยสุด 20 นาที หรืออาจจะ 2-3 วันก็ได้นะ จิตที่มีทุกขเวทนามันจะหายไปจิตจะไปจับที่เทวดาที่นางฟ้าที่พรหมที่พระอริยเจ้า มีความเพลิดเพลินคุยกันท่านแบบสบาย ๆ และในที่สุดจิตก็ดับก็ไปสวรรค์ไปพรหมโลกไปนิพพานได้ตามชอบใจ

ก่อนจะหลับ ให้ภาวนาว่า "พุทโธ" สัก 2-3 ครั้ง แล้วภาวนาว่า "นิพพานัง สุขัง" ไปจนกว่าจะหลับ เมื่อเวลาตื่นขึ้นมาใหม่ ๆ ให้ภาวนาว่า "นิพพานนังสุขัง" สัก 2-3 ครั้ง อย่างนีทุกคืน " จะไปนิพพานได้ในชาตินี้ " ใครภาวนา " นิพพานนัง สุขัง "ไม่ได้ ก็ให้ภาวนา "พุทโธ" อย่างน้อยที่สุดตายจากชาตินี้แล้วไปสวรรค์

จากหนังสือ พ่อสอนลูก เล่ม 1

 

ได้รับสีผึ้งนางจัน แล้วครับ

 

ได้รับสีผึ้งนางจันแล้วครับ

ขอบคุณครับ

 

ได้รับสีผึ้งนางจัน แล้วครับ

 

หลังจากซื้ออาหารปลาเสร็จก็เดินดูของอื่นๆ ในตลาด เดินไปเห็น 1 สาวรุ่นวัยทำงานนั่งข้างๆ 1 สาวใหญ่รุ่นยายนั่งขายผลไม้จึงเดินเข้าไปถาม
: มันขายยังไงครับ
แม่ค้าสาวรุ่น : กิโลละ 20 บาท หยิบเลือกเองได้เลยพร้อมกับยื่นถุงหิ้วมาให้
: หยิบไปคิดไป เขาดูกันยังไงลูกไหนดี ลูกไหนแน่น มั่วเอาแล้วกัน จากนั้นส่งถุงมันให้แม่ค้า
แม่ค้าสาวรุ่น : 7 ขีด 14 บาท
: ขณะกำลังจ่ายเงินเห็นเหลือบไปเห็นกล้วยจึงถามแม่ค้าว่า หวีเท่าไหร่ครับ
แม่ค้าสาวใหญ่รุ่นยาย : หวีละ 20 บาท
: เอา 1 หวี จ่ายเงินเสร็จกำลังเดินออกจากร้าน เหลือบไปเห็นแม่ค้าสาวรุ่น หยิบฝักข้าวโพดออกมาฉีกเปลือก จึงได้ย้อนกลับไปถาม ข้าวโพดขายยังไง เอา 1 ฝัก
แม่ค้าสาวรุ่น : ถามแม่ค้าสาวใหญ่รุ่นยาย ขายเท่าไหร่
แม่ค้าสาวใหญ่รุ่นยาย : เท่าไหร่ก็เอาจ้า 1 บาทก็เอา ด้วยถ้อยเสียงที่อ่อนหวานและใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและหมากที่เคี้ยว ^ ^
: หลังจากผมได้ยิน เหมือนเดือนมนต์สะกด เท่าไหร่ก็ได้ 1 บาทก็เอา ในใจผมคิดขึ้นมาทันทีครับว่า 1 บาทสมัยนี้มันก็มีค่าเหมือนกันนะ หูเราไม่ได้ฝาด และแอบเขิญเล็กๆ เพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้ หลังจากนั้นผมล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วบอกคุณยายว่า เอาไป 5 บาทแล้วกันครับ

หลังจากยื่นเหรียญ 5 ให้แม่ค้า คุณยายก็บอกว่าเอาไปอีก 2 ฝักนะ พร้อมกับหยิบฝักใหญ่ๆ ให้ แต่ผมบอกงั้นขอฝักเล็กๆ นะครับ แม่ค้าหยิบฝักข้าวโพดและยื่นให้ด้วยความอ่อนโยน เป็นอีกหนึ่งวันดีๆ ที่นานๆ ทีจะได้เห็น ก็เลยเอามาเล่าสู่กันฟังครับ ว่าสังคมไม่ได้โหดร้ายเสมอไป ยังมีอีกมุมดีๆ ให้ได้สัมผัส เพียงแค่ว่าเราจะเจอเวลาสิ่งดีๆ เหล่าไหนเวลาไหนแค่นั้นเอง ขอบคุณ คุณยาย ที่ได้มอบรอยยิ้มเล็กๆ แล้วเรื่องราวดีๆ ให้ได้มาแบ่งปันในวันนี้ครับ