พอใจรูม

คุณพี่ทั้งสองช่างน่ารักเต็มไปด้วยนําใจ อุตส่าห์ให้ใจมาห่วงน้องหัวดื้อ อิอิ(k)(k)(k)

 

**************************************
มาแล้วๆPrincess Ninja มาเร็วไปเร็ว ชแวปๆๆ พอกันทั้งคู่เลย Princess Ninja กับWonder woman(kiss)

 

;aa19;aa15 ห่วงใยซาเหมอ ๆ นะคะ น้องลินดา ผู้น่ารัก...
พี่พอใจว่า น้องลินดา กับพี่พอใจ นี่ธรรมะพอ ๆ กานเบย..นะคะ รู้ ๆ ๆ น่ะค่ะ แต่เขียนออกมาจากใจม่ะด้ายเบย..

 

;aa45 ชะแว่บ ไป ชะแวบ มา ให้พี่ต้อย งง เล่น ๆ
คิดถึงพี่เสมอ ทุกลมหายใจนะคะ
Princess Ninja เจ้าชายเรียกเข้าวัง เด่วมา..
ส่วน Wonder woman ก็เม่นไป เม่นมา ฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิ ให้ได้ใบประกาศนียบัตร อีก 1 ใบ และแว่บ ไปร้องเพลงบ้าง เลี้ยงหลานบ้างคร้า พี่ต้อยสุดที่รักขา...

 

สงสัยว่าปลูกบ้านอยู่กลางนํ้าน่าจะเป็นความคิดที่ดีนะคะ มดจะได้ไม่ขึ้น หวานนัก(f);41

 

ตามพี่ต้อยมาเยี่ยมพี่ใจค่ะ
ช่วงนี้ต่างคนดูเหมือนมีงานยุ่งๆนะคะพี่
ติงเองไม่ได้มีเวลามาคุยสนุกเหมือนเมื่อก่อนเลยค่ะ
การงานรัดตัวรัดใจค่ะ ^____^
พี่ใจสบายดีนะคะพี่

 

งานรัดตัว? มิน่าคุณครูติงติงถึงได้เอ็วกิ่ว สโอดสะองนัก อย่าหางานเพิ่มอีกนะคะ เดี๋ยวหายใจไม่ออก ยกเว้นงานบุญค่ะ

 

หวานได้กับพี่ต้อยสุดที่รักคนเดียวนี่แหละค่ะ นอกนั้น เป็นสัจธรรมโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปทั้งนั้น ไงๆ. คุณพี่ก็อย่าทิ้งน้องพอใจ วันเดอร์วูแมนปายนายนานนักนะคะ คิดถึงเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตคงขาดสีสรรค่ะ

 

ขอบคุณน้องติง ๆที่แวะเวียนมาทักทายนะคะ พี่ใจก็อ้วนท้วนแข็งแรงดีค่ะ ช่วงนี้ ไม่ทำงานประจำแล้ว รับจ๊อบเลี้ยงหลานสาวเป็นพัก ๆ หยอกเอินหลานเป็นงานประจำ สบายอกสบายใจดี กำลังจัดหาเวลาตอนเย็นไปรำไทเก๊ก เต้นแอโรบิคน่ะค่ะ

เราเล่นบอร์ดทุกวันๆ คงมีเบื่อบ้างค่ะ หยุดๆ ไปหางานอดิเรกทำสลับบ้างก็ดีนะคะ พี่ใจก็ไปฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิ ของหลวงพ่อวิริยังค์ หากน้องติงมีเวลาก็ไปเรียนนะคะ มีทุกจังหวัด รับรุ่นที่ 36 เร็วๆ นี้. พี่ใจจะหารายละเอียดมาโพสให้นะคะ

 

******************************
ฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิ ของหลวงพ่อวิริยังค์
ใช้เวลากี่วันคะและใช้ เดินหนอ ย่างหนอ หรืออานาปานุสติคะ
(f)

 

(k) เรียนเฉพาะ เสาร์ อาทิตย์ ระยะเวลา 6 เดือนค่ะ พี่ต้อย เรียนมาตั้งแต่ สิงหาคม 2557 น่าจะจบราว ๆ มกราคม 2558 ค่ะ

(k)ใช้คำบริกรรม พุทโธ ๆ ๆ กำหนดไว้ที่ฐานจิต ที่เราเลือก หน้าผาก ปลายจมูก หน้าอก สะดือ จุดได้ก็ได้.. จดจ่อให้เหลือเป็นอารมณ์เดียว(เอกคัตตา..) จุดประสงค์เพื่อสะสมพลังจิต..

ประโยชน์ของสมาธิ

1.ทำให้หลับสบายคลายกังวล
2.กำจัดโรคภัยไข้เจ็บ
3.ทำให้สมอง ปัญญาดี
4.ทำให้รอบคอบก่อนทำงาน
5.ทำให้ระงับความร้ายกาจ
6.บรรเทาความเครียด
7.มีความสุขพิเศษ
8.ทำให้จิตอ่อนโยน
9.กลับใจได้
10.เวลาจะสิ้นลมพบทางดี
11.เจริญวาสนาบารมี
12.เป็นกุศล

 

วิธีเดินจงกรมและนั่งสมาธิของสถาบันพลังจิตตานุภาพ

https://www.youtube.com/watch?v=m3IikebWzqI​

 

แกะห่อของขวัญปีนี้
จะเจอความปรารถนาดีที่มีให้
แอบซ่อนอยู่ในของขวัญที่ส่งไป
ปนกับความปลื้มใจที่ให้เธอ

 

เจ็บก็ได้ถ้าอ้ายอยากจบ - ต่ายอรทัย
<object width="466" height="105">
<param name="movie" value="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=rxoq"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><param name="wmode" value="transparent"></param>
<embed src="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=rxoq" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="466" height="105"></embed>
</object>

 

กาลเวลา - สวลี ผกาพันธ์
<object width="466" height="105">
<param name="movie" value="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=pttm"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><param name="wmode" value="transparent"></param>
<embed src="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=pttm" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="466" height="105"></embed>
</object>

 

<a href="http://tindeck.com/users/pporjai" target="_blank"><img border=0 src="http://tindeck.com/badge/pporjai/green/badge.png"></a>

 

ไม่รักพี่แล้วจะรักใคร - คำหวาน
<object width="466" height="105">
<param name="movie" value="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=jewd"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><param name="wmode" value="transparent"></param>
<embed src="http://tindeck.com/player/v1/player.swf?trackid=jewd" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="466" height="105"></embed>
</object>

 

ความรักที่ให้ออกไป ความรักก็จะย้อนกลับคืนมา

ความสุขที่ให้ออกไป ความสุขก็จะย้อนกลับคืนมา

คิดเผื่อคนอื่น ย่อมจะต้องมีคนคิดถึงคุณ

นี่คือเหตุและผล นี่คือกฏเกณฑ์

 

เรื่องราวดีๆ..เกี่ยวกับการให้ ที่หลายคนคงเคยอ่านมาบ้างแล้ว..แต่อยากนำมาเล่าใหม่..สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน " ข้าวเปล่าหนึ่งถ้วย " อยากให้ทุกคนอ่าน ลองดูนะ

ขอบคุณความยากจน ความเพียร ความมุ่งมัน ความชัดเจน และจริงใจ

ค่ำวันหนึ่งเมื่อ20ปีที่แล้ว มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งท่าทางเหมือนนักศึกษากำลังลังเลอยู่หน้าร้านบุฟเฟต์แห่งหนึ่ง เมื่อลูกค้าส่วนมากออกจากร้านแล้ว เขาจึงเดินเข้าร้านมาด้วยอาการเขินอาย
“ขอข้าวเปล่าถ้วยหนึ่ง ขอบคุณครับ ” เด็กหนุ่มก้มหน้าพูด
เจ้าของร้านบุฟเฟต์เพิ่งเปิดใหม่เป็นเถ้าแก่หนุ่มสาวคู่หนึ่ง เห็นเด็กหนุ่มไม่เอากับข้าวก็รู้สึกสะท้อนใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เขารีบตักข้าวพูนถ้วยส่งให้กับเด็กหนุ่มคนนั้น
เด็กหนุ่มจ่ายเงินพร้อมกับพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
“ผมขอน้ำแกงราดบนข้าวสักหน่อยได้ไหมครับ?”
“ตามสบายเลยค่ะ ไม่คิดตังค์” เถ้าแก่เนี้ยพูด
เขากินไปได้ครึ่งถ้วย ก็สั่งอีกถ้วยหนึ่ง
“ไม่อิ่มใช่ไหม? ถ้วยนี้เดี๋ยวผมตักให้คุณมากหน่อย” เถ้าแก่พูดด้วยความเอาใจใส่
“ไม่ใช่ครับ ผมเอาใส่กล่อง พรุ่งนี้จะเอาไปกินที่มหาลัยนะครับ”

เมื่อเถ้าแก่ได้ยิน ก็เดาออกว่า เด็กหนุ่มคนนี้คงมาจากต่างจังหวัดในเขตภาคใต้เป็นแน่ ฐานะที่บ้านคงไม่สู้จะดีนัก เขาคงมาเรียนที่ไทเปคนเดียว และคงจะทำงานและก็เรียนไปด้วย ดูก็รู้ว่าเด็กคนนี้คงจะลำบากอยู่ไม่น้อย
เขาจึงตักโร่วจ้าว(เนื้อเคี่ยวซอสสำหรับราดบนข้าว)ใส่ไว้ที่ใต้กล่องข้าว จากนั้นก็เอาไข่ตุ๋นชาใส่ไปหนึ่งฟอง จากนั้นจึงตักข้าวอัดไปเต็มกล่อง มองดูแล้วเหมือนไม่มีอะไรอยู่ในกล่องข้าว นอกเสียจากข้าวเปล่า

เมื่อภรรยาของเขาเห็นดังนั้น ก็เข้าใจในสิ่งที่สามีกำลังทำว่าต้องการช่วยเหลือเด็กหนุ่มคนนี้ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ราดโร่วจ้าวไว้บนข้าว จะใส่ไว้ใต้ข้าวทำไม?
เถ้าแก่กระซิบบอกภรรยาว่า “เด็กผู้ชายรักศักดิ์ศรี หากเขาเห็นว่าบนข้าวมีโร่วจ้าวเขาอาจคิดว่าเราทำทานแก่เขา หากเป็นอย่างนี้ คราวหน้าเขาจะไม่กล้ามาอีก ถ้าเขาไปกินร้านอื่นก็ได้กินแต่ข้าวเปล่า แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปเรียนหนังสือ !”
“คุณเป็นคนดีจริงๆ จะช่วยเขายังกลัวเขาอายอีก”
“หากผมไม่ดี คุณจะแต่งงานกับผมเหรอ! ” เถ้าแก่หนุ่มหยอกเย้าผู้เป็นภรรยา
“ขอบคุณครับ ผมอิ่มแล้ว แล้วเจอกันใหม่ครับ” เด็กหนุ่มพูดจบก็หยิบข้าวกล่องแล้วเดินออกจากร้านไป
เมื่อเด็กหนุ่มถือข้าวกล่องที่ดูหนักกว่าข้าวเปล่าออกจากร้านไป ก็หันมายิ้มให้เจ้าของร้านทั้งสอง
“สู้ๆนะ พรุ่งนี้พบกันใหม่” เถ้าแก่พูดและโบกมือให้กับเด็กหนุ่มคนนั้น ในคำพูดประโยคนั้นของเขาแฝงด้วยคำเชิญให้เด็กหนุ่มมากินข้าวที่นี่ใหม่ในวันพรุ่งนี้
เด็กหนุ่มน้ำตาคลอ ไม่กล้าหันไปมองเจ้าของร้าน กลัวว่าน้ำตาจะร่วงให้เขาทั้งสองเห็น

จากนั้นเป็นต้นมา นอกจากว่าเป็นช่วงปิดเทอม พลบค่ำของทุกวัน เด็กหนุ่มก็จะมากินข้าวที่ร้าน เขาสั่งข้าวเปล่าหนึ่งถ้วยและข้าวเปล่าหนึ่งกล่องเอากลับบ้าน และใต้กล่องข้าวก็จะมีอาหารที่แตกต่างกันไปในแต่ละวัน จนเด็กหนุ่มเรียนจบปริญญาตรี ผ่านมา20ปีแล้ว ที่ร้านบุฟเฟต์แห่งนี้ไม่ได้ต้อนรับลูกค้าคนพิเศษคนนี้อีกเลย

อยู่ๆ ทางการก็ส่งจดหมายมาบอกว่าจะทำการเวนคืนที่และร้านของเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น สองสามีภรรยาอายุใกล้จะ50ปี เมื่อรู้ข่าวนี้ต่างก็กลัดกลุ้มใจ ชีวิตต่อไปข้างหน้าจะทำอย่างไร เงินทองที่จะได้จากทางการก็ไม่เพียงพอกับการจัดซื้อบ้านที่มีทำเลดีอย่างนี้ได้อีก แล้วลูกๆที่กำลังเรียนอยู่จะหาค่าเทอมมาจากไหน? ต่างก็กอดกันร้องไห้ไม่รู้จะจัดการกับชีวิตอย่างไรดี

เช้าวันหนึ่ง ชายคนหนึ่งแต่งกายภูมิฐานเข้ามาหาสองสามีภรรยา
“สวัสดีครับคุณทั้งสอง ผมเป็นรองผู้จัดการบริษัท... ผู้จัดการใหญ่ของเราต้องการให้คุณเข้าไปทำร้านอาหารบุฟเฟต์ในบริษัทของเราที่กำลังจะทำการเปิดใหม่ในเร็วๆนี้ เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ว่าจะเป็นการตกแต่งและอุปกรณ์ต่างๆ ค่าวัสดุในการทำอาหารทางเราจะเป็นผู้รับผิดชอบ ขอเพียงคุณจัดหากุ๊กปรุงอาหารและบริหารงานก็พอ ส่วนกำไรแบ่งครึ่งกับบริษัทของเรา”

ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทเป็นใครกัน? ทำไมเขาถึงดีกับเราอย่างนี้? เราไม่เคยรู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ในสังคมเลยสักคนเดียว? สองสามีภรรยาต่างทำหน้างงๆ
“คุณทั้งสองเป็นผู้มีพระคุณของผู้จัดการใหญ่ของเรา ท่านบอกว่าท่านชอบกินไข่ตุ๋นชาและโร่วจ้าวของร้านคุณมาก รายละเอียดผมทราบเพียงแค่นี้ นอกเหนือจากนี้คุณคงจะทราบได้เองเมื่อได้เจอกับผู้จัดการใหญ่ของเรา”

เมื่อเดินทางไปถึงบริษัท สองสามีภรรยาจึงรู้ว่า ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทนี้ก็คือเด็กหนุ่มที่มากินข้าวเปล่ายามพลบค่ำทุกวันนั่นเอง หลังจากจบมหาวิทยาลัย เขาก็มุมานะสร้างเนื้อสร้างตัวจนสามารถเปิดบริษัทแห่งนี้ได้ เขาสำนึกบุญคุณข้าวเปล่าที่สองสามีภรรยาให้เขากินตลอดเวลาที่เรียนมหาวิทยาลัย หากไม่มีสองสามีภรรยาช่วยเหลือเขาในตอนนั้น เขาคงลำบากและไม่สามารถเรียนจนจบได้
เรื่องราวก่อนเก่าแต่หนหลังถูกรื้อฟื้นขึ้นในวงสนทนาเคล้าเสียงหัวเราะและน้ำตา เมื่อถึงเวลาที่สองสามีภรรยาจะลากลับ ชายหนุ่มยืนขึ้นโค้งคำนับพร้อมกับพูดว่า
“สู้ๆนะครับ ต่อไปนี้บริษัทของเราต้องพึ่งพาคุณแล้วนะ พรุ่งนี้พบกันใหม่”

ความรักที่ให้ออกไป ความรักก็จะย้อนกลับคืนมา

ความสุขที่ให้ออกไป ความสุขก็จะย้อนกลับคืนมา

คิดเผื่อคนอื่น ย่อมจะต้องมีคนคิดถึงคุณ

นี่คือเหตุและผล นี่คือกฏเกณฑ์

เมื่อท่านอ่านบทความนี้จบ ท่านมี2ทางเลือก

1. ท่านเผยแพร่ออกไปเต็มความสามารถ ทำให้โลกนี้มีความรักเพิ่มขึ้น
2、ท่านสามารถไม่สนใจ เสมือนหนึ่งท่านไม่เคยเห็นมันเลย

การแบ่งปันเล็กๆของท่าน อาจสามารถส่องสว่างให้แก่ชีวิตคนมากมาย คนมีความฝันจึงทำให้ยิ่งใหญ่ การกระทำยิ่งทำให้ประสบความสำเร็จ การเรียนรู้ของท่านทำให้ท่านเปลี่ยนแปลง

ขอให้ท่านกระจายความรักของท่านจะช่วยให้คนส่วนมากเติบใหญ่ขึ้น ขอบคุณการสนับสนุนของท่าน ข้าพเจ้าได้ เลือกทำข้อที่ 1 แล้ว