อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก 5 นิ้วองค์นี้ผมเช่าจากทางวัดมาประมาณ 10 ปีได้แล้วครับ เอาไว้บูชาที่บ้านแฟนผม

องค์พระตรงฐานด้านหลังตอกโค๊ดไว้ว่า " 393" แต่ตรงซุ้มเรือนแก้วดันตอกโค๊ดเป็น " 371 "

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณปู คุณโญ พี่ตี๋ใหญ่ พี่รุ่ง คุณเอ๊ะ คุณชาญ คุณบอย คุณภัทร์ คุณตุ้ม คุณนอร์ คุณเอ็ม คุณนาย คุณเคี้ยว คุณโอ๊ต น้องนิก และทุกๆท่านครับ

 

เมื่อหลวงพ่อแช่มสยบม้าพยศด้วยเมตตาจิต..!!!!!

เมื่อประมาณปีพ.ศ. 2528 คุณวิสิทธิ์ เจริญอิทธิกุล นักเขียนใหม่แห่งนิตยสารพระเครื่องโพธิ์ทองได้ดำริที่จะเขียนประวัติพระเถราจารย์องค์สำคัญในประเทศไทย จึงมาคิดว่า น่าจะเริ่มที่หลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม ทั้งอยากจะพิสูจน์ทดสอบด้วยว่า หลวงพ่อแช่มท่านจะมีอภิญญาจิตฤทธิ์ขลังสมดังคำร่ำลือหรือไม่ คุณวิสิทธิ์จึง ติดตามคุณฮึกหาญ ประวัติโยธิน ซึ่งเป็นศิษย์ใกล้ชิดไปกราบหลวงพ่อแช่ม จนถึงวัดดอนยายหอม

โดยหลังจากที่ได้นมัสการกราบหลวงพ่อแช่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และสัมภาษณ์บรรดาศรัทธาสาธุชนที่กำลังรุมล้อมขอพึ่งบารมีอยู่นั้น ก็ให้มีชายคนหนึ่งมากราบนิมนต์หลวงพ่อแช่มว่า ”มีเรื่องด่วน ให้ไปที่หลังวัดหน่อย”

หลวงพ่อแช่มก็ด่วนด้วย ติดตามโยมไปในทันทีเหมือนกัน ซึ่งคุณวิสิทธิ์ก็มิได้สนใจอะไรมาก เพราะมัวแต่สัมภาษณ์ญาติโยมเพลิน จนไม่ช้านาน คุณฮึกหาญก็ตะโกนเรียกคุณวิสิทธิ์ให้รีบเอากล้องมาถ่ายภาพสำคัญที่น้อยคนนักจักเคยเห็นโดยด่วนที่สุด ซึ่งคุณวิสิทธิ์ได้เขียนถึงตอนนี้ไว้ว่า

“เมื่อไปถึงยังบริเวณลานหลังวัด ภาพที่ผู้เขียนเห็นก็เป็นภาพที่ชวนให้ฉงนยิ่งนัก ม้ารุ่น (ทราบภายหลังว่าชื่อ "กำไล" ) รูปร่างเปรียวกำลังผกโผนพยศอย่างเต็มที่ ผู้บังคับม้าต้องพยายามต่อสู้กับการสะบัดดิ้นของมันอยู่ โดยมีหลวงพ่อแช่มยืนสงบสำรวม ใบหน้ามีแววยิ้ม มองดูอาชาพยศด้วยความปราณี (สังเกตดูเวลาหลวงพ่อแช่มเห็นสัตว์เลี้ยงหรือเด็กเล็กๆ ท่านจะอมยิ้มอย่างปราณีเสมอ)



แต่ "เจ้ากำไล" ม้ารุ่นหาได้ละพยศไม่ มันย่างสามขุมเข้ามาใกล้ โดยมีชายผู้เป็นเจ้าของ พยายามรั้งมันไว้สุดกำลัง แต่มันกลับยิ่งเพิ่มพยศเข้ามาใกล้กับหลวงพ่อ ซึ่งท่านยืนก้มหน้าเพ่งมองที่พื้นดินสงบนิ่ง คล้ายกำลังทำสมาธิภาวนาอะไรสักอย่าง

เมื่อเจ้ากำไลเผชิญหน้าหลวงพ่อในครั้งแรก มันหาละพยศไม่ ยังคงพยศเมามันตามประสาของม้ารุ่น ผู้เขียนเองกับชาวบ้านหลายๆ คนที่กำลังหวาดเสียว เกรงว่าหลวงพ่อจะได้รับอันตราย เพราะสองขาหน้าของเจ้ากำไลยกขึ้นห่างจากร่างหลวงพ่อไม่เกิน 1 วา (4 ศอก หรือราว 2 เมตร)

หลวงพ่อกลับยืนนิ่ง แล้วเพียงแต่ยกมือขึ้นสูงประมาณระดับใบหน้าของหลวงพ่อ ท่าทางคล้ายกับว่า กำลังห้ามไม่ให้เจ้ากำไลคลุ้มคลั่งมากไปกว่านี้ แล้วสิ่งที่อัศจรรย์ที่สุดอีกสิ่งหนึ่งในชีวิตของผู้เขียน ก็บังเกิดต่อหน้าของผู้เขียนพร้อมๆ กับสายตาอีกหลายๆ คู่ที่เพ่งมองอย่างพิศวงนั่นเองก็คือ

เพียงแต่ที่หลวงพ่อยกมือขึ้นเท่านั้น เจ้ากำไลก็คลายพยศทันที มันกลับทรุดสองขาหน้า ก้มหัวของมันลงแนบพื้นดิน แทบเท้าของหลวงพ่อ คล้ายกับเป็นการคารวะขอสมาลาโทษ ต่อความไม่ประสาของมัน ที่ได้กระทำสิ่งที่ไม่บังควรต่อพระสงฆ์ที่มีแต่เมตตาธรรมเยี่ยงหลวงพ่อ

เจ้ากำไล หลังจากที่ได้แสดงคารวะต่อหลวงพ่อแล้ว มันก็ละพยศลงไปมาก ผู้เขียนได้บอกท่านที่เป็นเจ้าของ บอกให้มันทำความเคารพหลวงพ่ออีก เพื่อที่จะได้ถ่ายภาพเก็บไว้ให้มากที่สุด ก็ได้รับความร่วมมืออย่างดียิ่ง คราวนี้เพียงแต่บอกว่า “กำไล กราบหลวงพ่อ” มันจะทรุดเท้าลงที่แทบเท้าของหลวงพ่อ ซึ่งท่านก็ยืนอมยิ้ม มองดูเจ้ากำไลที่เปลี่ยนมาเป็นม้าแสนรู้แทนแล้ว ด้วยแววตาปราณี ปากท่านก็พูดว่า “ดีจ้ะ ดีจ้ะ” มันจะทำเช่นนี้ทุกครั้งที่บอกมัน จนหลวงพ่อขอตัวไปนั่งรับแขกต่อไป...”


ที่มา: พุทธวงศ์

 

สวัสดีครับพี่ปู พี่วรรณ ^^

 

สวัสดีทุกๆท่านด้วยครับผม

 

สวัสดียามเช้าทุกๆท่าน
ทำการทำงานใด ทำมาค้าขายใด ขอให้เจริญรุ่งเรือง ปลอดโปร่ง ราบรื่น นะครับ

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปูและทุกๆท่าน....(^____^)

 

พระ จ.สมุทรปราการ
หลวงพ่อลี วัดอโศการาม

 

หลวงปู่ขาว วัดถ้ำกลองเพล ครับ องค์นี้เพิ่งได้มาครับ เมื่อปีที่แล้วไปทำบุญที่วัดท่านมาเป็นเหรียญปี2520 ครับ โชคดีจริงๆเลย ว่าจะเลี่ยมใส่แล้วล่ะครับ รองบออกอยู่(smile)

 

ขอร่วมด้วยครับ คุณปู


พู่ระหงษ์

 

ขอร่วมด้วยนะครับ

 

;aa44 อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับพี่ตี๋ พี่วรรรณ พี่ปูและทุก ๆ ท่าน...

​

 

ลงเป็นเพื่อนกันครับ
​

​

 

;aa44 สวัสดีจ้าน้องข้าวโอ๊ต หายไปหลายวันเลย

 

ศิลป์แปลกตาดีครับพี่ปู

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 3636 หน้าที่ 364

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​

 

หมากเหลือง





​

 

งดงามมากครับ