เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ขอรับตะกรุดด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

พระสมเด็จมหาบารมี ปิดตากตัญญู ลูกอมตัวนะ ติดตัวอยู่

ระลึกถึงความดี และชื่นชมความทุ่มเทเสียสละเพื่อศาสนา สาธารณประโยชน์ ของพีุ่นิ่ม คุณทิพย์และคณะ

เรื่องยิงออกไม่ออก เป็นเรื่องเล่ากับแกล้ม ในวงสนทนา

หลวงปู่ทิม วัดระหารไร่ ท่านเคยบอกศิษย์ไว้ ต่างกรรมต่างวาระ และต่างใจ


.....ขอรับตะกรุดโภคทรัพย์ด้วยครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยนะครับ

 

ผมขอรับตะกรุดด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

ถ้าขึ้นต้นด้วยศรัทธา มันก็งอกงามครับ
คบคนดี ดีกว่ามีของดี

ในวรรณกรรมสามก๊ก ผู้นำเก็บของดีของวิเศษ ไว้ผูกใจคนดี
เพราะของดี หาเมื่อไรก็ได้ แต่คนดีหายากกว่า
แต่คนดีในวรรณกรรมหรือในประวัติศาสตร์มีหลายประเภท
คนมีฝีมือในการต่อสู้ ก็เรียก คนดี
คนมีความฉลาดในการวางกลยุทธ์ ก็เรียก คนดี
คนมีความซื้อสัตย์จงรักภักดี ก็เรียก คนดี

คุณเป็นคนดีไปก่อน ผมจะตามไปทีหลัง

ผมชอบคนเข้าใจอะไรง่ายนะ อยากให้เข้าใจกันง่ายๆเหมือนคุณ

แต่คนมี 108 ประเภท
ไปเจอคนที่เชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองทำ มันถูกต้อง แล้วยัดเยียดความเชื่อให้คนอื่น แสดงตัวว่าบริสุทธ์ คนที่เค้ามองออก ก็ขำ
เพราะความถูกต้อง มันคือสิ่งที่เป็นจริง เป็นอกาลิโก
คนทำผิดอย่างไรมันก็ผิด ต่อให้นิรโทษ มันก็ไม่ได้ไปลบล้างสิ่งที่เคยทำไว้

ถ้านั่งกินเหล้ากันอยู่ แล้วมีคนบอกว่า รุ่นนี้ยิงไม่ออก "อ๋อเหรอ..."
รุ่นนี้ยิงออก "อ๋อเหรอ..."
มันก็ไม่สนุก

แต่กับคนที่จะเชื่อมั่น ต้องเลือกที่จะเชื่อด้วย
ถ้าคุณไปเห็นกะตาว่ายิงออก คุณก็ต้องเชื่อในสิ่งที่เห็น
ถ้าไปเห็นกะตา ว่ายิงไม่ออก ก็ต้องเชื่อสิ่งที่ตาเห็นเหมือนกัน
แต่ถ้าไปฟังเค้าว่ามา เชื่อไม่เชื่อ มันเป็นสิทธิของเรา ..... เชื่อตัวเองดีที่สุด

พระฯที่ทำพร้อมกัน มวลสารเหมือนกัน แต่คนทำเป็นคนละคน เสกพร้อมกัน แต่คุณภาพไม่เท่ากัน คุณเชื่อไหม

พี่นิ่มเคยเดินทางไปกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ลงรถพร้อมกัน ยกลังวัตถุมงคลออกมาพร้อมกัน พระเถระรูปหนึ่ง ชี้ไปที่ลังของพี่นิ่ม แล้วบอกว่า "ของในลังนี้ดี"
ชี้ไปอีกลังหนึ่งที่ไม่ใช่ "ของในลังนี้ยังใช้ไม่ได้"

ได้ยินแบบนี้แล้วจะเชื่อไหม.... ยังครับ ยังเชื่อไม่ได้
แต่เพราะพระเถระรูปนั้น ยังบอกได้ว่า ของในลังของพี่นิ่มมีอะไรบ้าง โดยที่ยังไม่เปิดลัง เจอแบบนี้ คุณจะเชื่อท่านอีกไหม
พระเถระรูปนี้ ผมรีบบอกใครต่อใครให้รีบเข้าไปกราบท่าน ถ้าดวงใจเก็บนามพระท่านได้ ก็ต้องเปิดใจรับเอาองค์นี้เข้าไปด้วย

คุณเคยเห็นพระเก่งๆ ใช้ปืนวัดพุทธคุณหรือเปล่าครับ
ถ้าเอาลังมาวาง ท่านฯก็หยิบปืนออกมายิง เปรี้ยง... แล้วบอก "ลังนี้ไม่ดี"
แต่ถ้ายิงไม่ออก บอก "ลังนี้ดี" คุณยังจะนับถืออยู่ไหม
แบบนี้ไม่ต้องก็ได้ ยิงตั้งแต่ที่บ้านก็รู้แล้ว

ผมเคยเอาพระฯให้หลวงปู่ฯดู ท่านฯก็บอกได้ว่า"มี" หรือ"ไม่มี"
เพราะพุทธคุณ วัดได้ด้วยจิตแห่งธรรม

พี่นิ่มทำพระฯไว้ตอบแทน และอยากให้คุ้มครองคนได้จริง แกถึงทดสอบ
แกกล้าท้า ว่าถ้าบาดเจ็บคาคอไม่ต้องมานับถือกัน

อยู่ดีๆ เราจะไปนับถือแกทำไม ไม่ใช่ญาติ
แต่ถ้านับถือเพราะแกเป็นคนที่ทำเพื่อสังคม เรานับถือคนดี
เราก็เป็นคนประเภทเดียวกับแก

มีคนบอกว่าทะเลเค็ม จะเชื่อได้ คือวิ่งลงไปตักน้ำทะเลชิม
แต่คนมีการศึกษา เค้ารู้ว่าทะเลมีเกลือ ไม่แปลกถ้าจะเค็ม
พระเถระเข้าถึงพุทธะธรรม มองเห็นพุทธคุณไม่แปลก

นั่งกินเหล้ากันอยู่ บอก รุ่นนี้ยิงไม่ออก "อ้อเหรอ..." ไม่ฮา
นั่งกินเหล้ากันอยู่ บอก "ทะเลเค็มจริงๆพี่ ผมกินมาแล้ว" ........ ฮา

 

คุณลักษณะของความเป็นครู ที่ผมอยากได้อยากเจอในวัยเด็ก มาเจอเอาตอนเลยวัยกลางคน

ผมเองก็เคยเป็นครู แต่สไตล์ผมต่างจากพี่ศนิวาร คือจะสอนให้เค้าตอบคำถามตัวเขาเอง แต่นั้นอาจจะเป็นเพราะผมสอนเด็กโตก็เป็นได้

ทีนี้ผมจะมาเสริม หรือเห็นต่างกับครูศนิวารบ้าง ดังนี้

เมื่อพี่ศนิวารได้ยินมา ก็พีเอ็มให้ผมฟัง เข้าใจว่า กลัวจะกระทบยอดจอง ทางวัดฯทางพี่นิ่ม จะเสียหาย เพื่อนสมาชิกจะเสียกำลังใจ
แต่ผมเห็นว่าเป็นประโยชน์ ก็คัดลองมาโพสในกระทู้ เพราะเป็นข้อเท็จจริง
สื่อที่ดี ควรนำเสนอทั้งสองด้าน เปิดหนังสือพิมพ์แล้วเห็นผู้หลักผู้ใหญ่ทำแปลกๆ หรือเราคิดว่าโง่ นั้นอาจเป็นเทคนิคพิสดารก็ได้
แต่ถ้าสื่อนำเสนอแต่เพียงด้านเดียว ผู้เสพข่าวที่ขาดวิจารณญาณ ก็จะกลายเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัว

เป็นดังนั้นครับ ในช่วงเวลาฤกษ์ที่ดีนั้น มันจะมีช่วงเวลาสั้นๆ ที่เค้าเรียกว่าลูกพิษ ช่วงเวลานี้ไม่ดี ทำของไม่ขึ้น
ส่วนวันทั้ง7 ตามทักษา แต่ละคนมีวันกาลกิณีของแต่ละคน
เกิดวันอาทิตย์ กาลกิณีก็เป็นวันศุกร์
เกิดวันจันทร์ กาลกิณีก็เป็นวันอาทิตย์
เกิดวันอังคาร กาลกิณีก็เป็นวันจันทร์
เกิดวันพุธกลางวัน กาลกิณีก็เป็นวันอังคาร
เกิดวันพุธกลางคือ กาลกิณีก็เป็นวันพฤหัสฯ
เกิดวันพฤหัสบดี กาลกิณีก็เป็นวันเสาร์
เกิดวันศุกร์ กาลกิณีก็เป็นวันพุธกลางคืน
เกิดวันเสาร์ กาลกิณีก็เป็นวันพุธกลางวัน

จากนั้นก็มาคำนวนอายุอีก เวียนตามทักษา ว่าอายุเท่าใดตกทักษาวันไหน เทวดาเสวยอายุเป็นใคร
แล้วถ้ามานับยามขึ้นอีก ยิ่งละเอียดมากเข้า
คนที่คำนวนแบบนี้ทุกวัน ก็จะกลายเป็นคนที่มีชิวิตไม่ประมาท
กับมีคนอีกประเภท ใช้ชีวิตไม่ประมาท โดยการสวดมนต์ไหว้พระ มีมรณะสติ
แบบไหนง่ายกว่า เลือกเอาแบบนั้น

เรื่องแขวนต้นไม้แล้วยิงออก ผมไม่ติดใจ อาจเป็นดังนั้น แต่ที่แขวนแล้วยิงไม่ออก ก็เคยได้ยินอยู่
มีพระรูปหนึ่ง ยังดำรงขันธ์ ท่านฯเคยบอกไว้ว่า ถ้าจะยิงของๆท่านฯ ให้ไปยิงต้นสะเดาหน้าวัดก่อน!

พระรุ่นเก่ากล่าวไว้ คนรุ่นใหม่ไม่อ่าน ก็ต้องช่วยกันเผยแพร่
เรื่องตะกรุด... พี่จะจารให้ผมรึเปล่าเนี๊ยะ ทำเองกับมือ ใครจะว่าเก๊ก็ช่างเหอะ

 

สวัสดี ตุณทิพย์
่่ขอรับตะกรุดโภคทรัพย์ด้วยครับ
มรรคเวทย์

 

ถ้ายังทันขอรับตะกรุดด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

ทันไม่ทันไม่ทราบเหมือนกัน อ่านย้อนกลับไปดูเห็นถึงความตั้งใจของพี่หนุ่มทพิย์ ขอโมทนาด้วยครับ

ขอบคุณครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยครับ.......................

 

สวัสดีครับคุณหนุ่มทิพย์
ขอรับตะกรุดครับ ถ้าพลาดก็ไม่เป็นไรครับ

 

อยากสอนเด็ก ๆ ให้คิดได้เอง ค้นหาคำตอบเองเหมือนกัน แต่พื้นฐานทางสติปัญญาของแต่ละคนต่างกัน อย่างที่โบราณว่าไว้ ปัญญาบารมีของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนพูดประโยคเดียวก็รู้แจ้งแทงตลอด บางคนต้องกล่าวย้ำซ้ำ ๆ จึงจะเข้าใจ บางคนชอบแบบให้บอกตรง ๆ แบบยัดเยียดให้อย่างท่องจำ ฉันจำได้ขึ้นใจแบบนกแก้วนกขุนทอง ความรู้แบบนี้ไม่ยั่งยืนไม่ช้าก็ืลืม โดยมากคนไทยมักชอบความรู้แบบนี้ สำเร็จรูปดี แต่พอเจอพลิกแพลงนอกกรอบบ้างก็จอดสนิทไปต่อไม่เป็น แต่บางคนต้องทดลอง ต้องพิสูจน์ คนประเภทนี้มีน้อยและหาได้ยาก แต่หากรู้แล้วเข้าใจแล้วจะความรู้ติดทนนานเป็นประเภทความรู้ยั่งยืน คงทน

ความรู้ทั้งสองแบบก็อันตรายเหมือนกัน แบบแรกถูกหลอกได้ง่าย แบบที่สองเป็นมิจฉาทิฐิได้ง่าย โบราณถึงว่าเอาไว้ "ฟังหูไว้หู" "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่ามือคลำ สิบมือคลำไม่เท่ากับทำเอง"

ความรู้ของผมส่วนมากเป็นแบบสำเร็จรูป ว่ามาแบบไหนก็ว่าไปแบบนั้น ไอ้ประเภทคิดได้เองนี่น้อยนักหนา

คนส่วนใหญ่มักจะให้คนอื่นรู้ข้อมูลในสิ่งที่ตนต้องการ และมักปิดบังในส่วนที่ผิดพลาด คนฉลาดต้องรับรู้ข้อมูลทั้งสองด้าน และต้อง "คิด" ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้นแล้วสืบสาวหาต้นสายปลายเหตุให้กระจ่าง แต่เรื่องของ จิต เรื่องของ ไสย บางครั้งก็หาเหตุผลเทียบเคียงได้ยากเช่นกัน

เรื่องฤกษ์ยามโหราหาวันคู่มิตร คู่ศัตรู วันฟู วันจม วันบอด วันทักทิน วันยมขันธ์ วันอธิบดี วันโลกาวินาศ ฤกษ์บนฤกษ์ล่าง ตรียางค์ลูกพิษ ฯลฯ ไปจนถึงยามอัฐกาล ก็น่าปวดหัวถ้าถือมาก ๆ วัน ๆ คงไม่ต้องทำอะไรแทบขยับตัวไม่ได้ เอาแค่ว่า คิดดี พูดดี ทำดี เป็นคนดีมีศีลธรรมก็พอแล้วมั้ง เอาหลักง่าย ๆ ตามพุทธภาษิตที่ว่า "ธัมโมหเว รักขติ ธัมมจาริง ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม"

ยิงออกไม่ออก ไม่เฉพาะแค่แขวนต้นไม้ยิงไม่ออก เยี่ยวรดตอยิงไม่ออกก็มี แค่ผ้าเช็ดเท้าก็ขลังได้ ตำราว่าไว้แม้ไม่กระทบธาตุสี่ก็มีอานุภาพ คาถาบางบทบอกสรรพคุณเอาไว้ว่าแม้แต่มูลที่ถ่ายออกมาหมากินเข้าไปหมาตัวนั้นยังยิงไม่ออก ยิงไม่เข้าก็มี วิชาไสย ข้อแม้และเคล็ดลับมีเยอะแยะไป นี่ห้ามกิน นู่นห้ามแตะ โน่นห้ามทำ ขลำเสื่อมสิ้น แต่อย่าลืมว่า ทุกอย่างอยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา วันนี้ยิงไม่ออกพรุ่งนี้ยิงกระจาย หลาย ๆ คนตายเพราะประมาทมาแล้ว แขวนพระ ระลึกถึงพระเป็นพุทธานุสสติ เตือนใจตนเองว่าอย่าทำชั่ว ให้ทำความดี ดีที่สุด หากหวังแต่ให้พระช่วยอย่างเดียวก็เข้าข่ายประมาทเกินไป

เคยได้กะลาราหูมา ๑ ชิ้น อุตส่าห์เลี่ยมจะแขวนเสริมดวงอย่างดี ร้อยวันพันปีไม่เคยโดนของมีคมบาด แต่วันนั้นหยิบมีดพลาดร่วงหลุดมือตกใส่หัวแม่เท้า ปลายแหลมเสียบเข้าเนื้อเลือดกระฉูด ทั้ง ๆ ที่พระในคอมีไม่ใช่น้อยแต่ก็ไม่เหนียวคง จิตตกต้องเก็บราหูคืนไว้หิ้ง งานนี้จะโทษใคร พระไม่คุ้ม , ราหูเก๊ไม่ขลัง , หรือตัวเองห่วยที่ไม่ระวังให้ดี สุดท้ายก็ปลงตกคิดเอาง่าย ๆ ว่า ที่โดนนี่เป็นการเสดาะเคราะ์ห์ เลือดหัวแม่เท้าออกดีกว่าต้องนอนเข้าเฝือกที่โรงพยาบาล กะอีทีคนอื่นคัตเตอร์แฉลบใส่นิ้วมือไม่เข้า แต่เรามีดหล่นใส่เท้าเลือดกระฉูด พระรุ่นเดียวกันแท้ ๆ 5555+

จะจารตะกรุดหรือไม่นี่เล่นเอาคิดหนัก กลัวทำออกมาได้ไม่ดีพอ แต่ถ้าจะมัดมือชกก็จงส่งแผ่นโลหะมา บิ้วอารมณ์ศิลปินได้เมื่อไหร่ก็เห็นส่งกลับไปเมื่อนั้นแล

 

ผมเป็นคนเชื่อคนง่าย โดนหลอกยืมตังไม่ได้คืนก็หลายหน เวลาได้พระมาผมเชื่อว่าเป็นพระแท้แน่นอน ไม่เคยทดลองยิง ไม่เคยเจออุบัติเหตุ
ผมเคยได้รับพระนอนวัดพระเชตุพนมา 1องค์ มีผู้ใหญ่ให้มาตอนงานแต่ง เวลาผมแขวนที่ไร ผมป่วยทุกที ผมทดลองมา 3 ครั้ง จึงเชื่อว่า ผมอาจจะไม่ถูกกับพระนอน ผมคิดว่าพระมีพุทธคุณเต็มเปี่ยมแต่อาจจะไม่ถูกโฉลกกับเรา

 

วันนี้ 10/8/56 เวลา 13.31 น. ผมโอนเงินแล้วนะครับ จำนวน 2960.09 บาท
แบ่งเป็นค่าจองกริช 2000 บาท และค่าพระของขวัญ 960.09 บาท

ขอรับตะกรุดด้วยครับ ถ้ายังทัน
ขอบคุณครับ

 

พี่ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก มัดมือก่อน แล้วชก เอาแส้เฆี่ยน เอาเทียนหยด......

เรื่องโดนหลอก ผมไม่แน่ใจ เพราะเป็นคิดว่าตัวเองเป็นคนฉลาด
เคยหลอกผู้หญิงมาแต่งงานด้วยหนหนึ่ง
หลังแต่งแล้ว ถึงรู้ว่า โดนซ้อนแผน แบบนี้ไม่รู้ถือว่าโดนหลอกหรือเปล่า

ถ้าแขวนพระนอน แล้วต้องป่วย แบบนี้คงจะแขวนพระปิดตาไม่ได้แน่
ถ้าอยากเลื่อนตำแหน่ง ต้องแขวนปางสมาธิ หรือมารวิชัย เพราะได้นั่งแน่ๆ
ถ้าอยากอุดมสมบูรณ์ ต้องปางอุ้มบาตร
ถ้าอยากเดินทาง เจรจา ต้องปางลีลา
ถ้าอยากล้างผิด ก็......นิรโทษ

 

วันนี้พี่นิ่ม กราบหลวงพ่อเจิม รับพระเครื่องฯคืนจากวัดหนองน้ำขุ่น เดินทางไปเข้าพิธีฯที่อื่นต่อ

....................

เล่าเรื่องพระฯพี่นิ่มโดนยิงให้แกฟังแล้ว
แกจะส่งพระปิดตาทรงเมตตาที่อยู่กับแกมาให้ทดสอบใหม่ พี่นิ่มไม่มั่นใจว่าแกล้งกันหรือเปล่า
ผมบอกไม่ "ใครยิงออก ก็ว่าออก ใครยิงไม่ออกก็ว่าไปตามจริง" เราต้องเสนอเรื่องราวทั้งสองด้าน ให้คนอ่านตัดสินใจสืบค้นสาเหตุอย่างพี่ศนิวารกล่าว

พี่นิ่มท้าให้แขวนคอไก่ แต่ผมไม่สนับสนุนเรื่องแขวนคอไก่หรือแขวนคอตุ๊กแกอย่างที่เด็กปั๊มป่าแดงมันพิเรน ยัดประทัดใส่ปาก
เกิดยิงออกขึ้นมา ไม่ใช่แค่ปรามาสพระที่ได้แน่ๆ แต่ยังจะตามไก่ตามตุ๊กแกไปอเวจีซะเปล่า

พระผงของขวัญทรงเมตตา ได้พระฯหลังงานพิธีฯวันที่ 15 สิงหาคม ศกนี้ครับ

.....................

พี่นิ่มแกกลัวผมเสียหน้า เรื่องยิงพระฯ
แกรับประกันว่า พระฯที่อยู่กับแกตอนนี้แกมั่นใจเต็มร้อย(พระผงของขวัญ)

แต่ผมไม่กลัว ใครมั่นใจแค่ไหนก็ไม่เกี่ยวกับผม
ทำบุญ100เปอร์เซ็นต์ ก็ได้บุญ100เปอร์เซ็นต์
ทำบุญ100หน ก็ได้บุญ100หน
เช่าพระฯ100องค์ ก็ได้พระฯ100องค์
ผมรับประกันได้เท่านี้

ที่เหลืออยู่ที่คนทำกับคนใช้ เต็มร้อยรึเปล่า

 

จะเอาเฉพาะ"ผ้าถุงแม่"เท่านั้นหรือครับ ไม่เอา"ของเมีย"บ้างเรอะ ผมก็ได้ยินมาได้เห็นมา ว่ามีคนเขาเอาชายผ้าถุงแม่หรือชายกระเบนแม่สำหรับ

คนที่มีแม่นุ่งผ้าโจงกระเบน แต่ไม่เคยได้ยินการรายงานถึงความศักดิ์สิทธิ์ว่าฟันไม่เข้ายิงไม่ออก เพราะเคยได้คุยกับรุ่นพี่ๆ ที่ไปรับจ้างรบแถวๆประเทศ

เพื่อนบ้านเรา เขาบอกว่ามีหลายคนที่เอาไป แต่ผมว่าเอานิทานแก้เครียดสักเรื่องก็แล้วกัน คิดเสียว่าเป็นการแก้เคล็ด เอาว่าเป็นเรื่อง"ผ้าถุงแม่ห่อ

ของเมีย" ผมฟังคนแก่เขาเล่าเรื่องขำๆ เวลาพักจากการกู้ลอบละเบ็ด เป็นการเล่าสู่กันฟังบนศาลากลางทุ่งนา เดี๋ยวนี้แถวบ้านเกิดผมไม่มีแล้วศาลาพัก

อาศัยกลางทุ่งนา หรือว่าตุ่มน้ำหน้าบ้านที่มีไว้ให้คนผ่านมากระหายน้ำได้ดื่มกินกัน ผมเคยถามอดีตเจ้าอาวาสวัดโพธิ์เอน ที่ละสังขารไปแล้วว่า หลวง

น้า...เดี๋ยวนี้ขนบธรรมเนียมประเพณี เรื่องศาลากลางทุ่งนาหรือว่าตุ่มน้ำตามหน้าบ้านเขาเลิกกันแล้วเหรอ ท่านตอบว่า เออ...เขาเลิกกันแล้ว...มัน

เลิกกันไปเอง...ตั้งแต่ผงขาว...กับยาม้า(ตอนที่ผมถามเขาเรียกยาม้า)มันระบาดหนัก ผมเสียดายกับสิ่งดีๆ เหล่านั้นที่มันหายไป??? ส่วน"ผ้าถุงแม่ห่อ

ของเมีย" เรื่องเป็นดังนี้.-

เรื่องเล่ามีอยู่ว่า สมัยหนึ่งก่อนโน้น บ้านเมืองยังแบ่งแยกกันอยู่เป็นก๊กเป็นเหล่า มีเจ้าเมืองหลายเมืองหลายกลุ่มหลายเจ้า มีอยู่เมืองหนึ่งประกาศ

เกณฑ์คนออกไปรบ กับข้าศึกเมืองที่อยู่ติดกัน มีเจ้าหนุ่มคนหนึ่งก็ถูกเกณฑ์กับเขาด้วย ทั้งๆที่เพิ่งแต่งงานใหม่ๆ ก็มีกำลังใจฮึกเหิม เพราะได้เมีย

เป็นคนรักชาติ เมียก็เชียร์ให้ผัวออกไปรบเพื่อชาติบ้านเมืองเพื่อเกียรติ์ของตระกูลและตัวเอง โดยบอกผัวว่า แกอาจจะได้เลื่อนยศเลื่อนตำแหน่ง

แบบ มะสะลุม ได้เลื่อนเป็นสมิงนครอินทร์ หรือดังอย่างสมิงพระรามก็ได้ฯ เมื่อทราบกำหนดเดินทางไปรวมพล เมียก็ให้ผัวไปขอผ้าถุงแม่มาเพื่อจะ

ได้ทำผ้าประเจียดสำหรับพกพาไปรบ เมื่อได้มาแล้วเมียก็พับไว้อย่างดีเอาใส่ห่อผ้าที่ผัวจะใช้ในการเดินทาง ก่อนจะไปรบประมาณ ๗ วัน เมียก็บอก

ผัวว่าจะไปขึ้นต้นมะม่วง จะเอามะม่วงดิบมาตำน้ำพริกให้ผัวกิน พอเมียขึ้นไปนั่งบนคบมะม่วง ผัวก็มาช่วยเก็บ ช่วงหนึ่งชายกระเบนของเมียหลุด

ลุ่ย เจ้าผัวแหงนขึ้นไปก็เห็น...ของเมีย ก็เกิดนึกหวงขึ้นมา ชักไม่อยากไปรบ กลัวคนจะมาแย่งเอาเมียไปถ้าขืนไปรบ ตอนเย็นเมื่อเมียเรียกกินข้าวก็

ไม่อยากกิน เมียก็พยายามแค่นให้กิน น้ำพริกมะม่วงของชอบก็ไม่สนใจ จนตกกลางคืนเมียก็เฝ้าปะเหราะถามสาเหตุ ผัวก็ว่า...ฉันไม่อยากไปรบ

แล้ว...เมียก็ว่าทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ ก็เห็นฮึกเหิมอยู่ดีๆนี่...ผัวก็ออดแอด...โยกโย้...อยู่นาน หนักเข้าก็พูดความจริงว่า...ฉันไม่อยากไปรบ...ฉัน

ห่วงแก...เมียก็ว่าไม่ต้องห่วงฉัน ฉันรักแกคนเดียว ผัวก็เผลอพูดขึ้นว่า...ฉันเห็น...ของแกวันนี้ตอนอยู่บนต้นมะม่วง...ฉันหวงของแก...กลัวใครมา

เห็นเข้า...มันจะเอาไปเสียก่อนฉันจะกลับมา...เมียก็ว่า ถ้าอย่างนั้นพอพี่นอนกับฉันแล้ว วันพรุ่งนี้เป็นวันโกนต่อไปก็เป็นวันพระ...พี่กับฉันก็จะร่วม

หลับนอนกันไม่ได้ เพราะโบราณเขาว่า วันโกนให้ละวันพระให้เว้น ฉันจะถอดของฉันออกใส่ห่อผ้าให้พี่ไป เป็นอันว่าก่อนออกเดินทาง เมียก็เอาห่อ

ผ้าถุงของแม่ผัวเอาห่อของตัวเองส่งให้ผัว และบอกว่า...นี่เป็นชายผ้าถุงแม่ ฉันเอาห่อของๆ ฉันใส่ไว้ในนี้พี่ต้องรักษาให้ดี แล้วเอากลับมาให้ได้จะ

ได้มีใช้ต่อไป และบอกว่าฉันได้ย่างไว้สุกดีแล้ว ถ้าพี่มีเวลาก็เอามาตากแดดบ้างนะ ฝ่ายผัวก็แง้มดูเห็นว่าใช่ก็เอาห่อกลับอย่างเดิมและเก็บอย่าง

ดี.......

พอออกสนามรบหลายๆวันเข้า จนหน่วยรบทั้งสองฝ่ายมาตั้งประชิดกัน วันหนึ่งเป็นวันประกาศพักรบ ทหารคนอื่นๆ ก็เอาเสื้อผ้าออกผึ่งแดด เจ้าหนุ่มก็

ทำอย่างเขาเหมือนกัน แต่วันนี้เขาเอาของเมียมาตากแดดด้วย จะเป็นด้วยกลิ่นหอมหรืออะไรก็เหลือเดา ทำให้หมาที่อยู่ใกล้ๆ เข้ามาคาบเอาไป พอ

เจ้าหนุ่มหันมาเห็นเข้าก็โดดเข้าแย่งหวังจะเอาคืนจากหมา หมาก็วิ่งหนีไปทางข้าศึก เจ้าหนุ่มฉวยคว้าดาบได้ก็วิ่งตามไม่ลดละ จนหลงเข้าไปในหมู่ข้า

ศึก ทำเอาข้าศึกตกใจกันอลหม่าน ฝ่ายกองทัพของเจ้าหนุ่มเห็นเป็นโอกาสเหมาะก็เลยบุกเข้าตีจนข้าศึกตั้งตัวไม่ทัน แตกพ่ายทัพกลับไป ย่นย่อเอา

เป็นว่าเจ้าหนุ่มได้ความดีความชอบใหญ่หลวง แต่เขาไม่ดีใจเลยสักนิด เพราะที่หมาคาบไปเขาเอาคืนไม่ได้ พอกลับเข้ามาถึงหมู่บ้านผู้คนก็ต้อนรับ

กันใหญ่โต เมียก็ดีใจที่ผัวกลับมา ส่วนผัวเฉยๆ เมียถามว่าเป็นอะไรก็ทำอ้ำๆอึ้งๆ...พอเมียแค่นถามหนักเข้า...ก็ร้องไห้...แล้วสารภาพว่า...ข้าผิดไป

แล้ว...ข้าระวังไม่ดี...เอาของแกมาตากแดด...เผลอแป๊บเดียว...หมามันคาบไปแล้ว...โฮๆๆๆ ....เมียก็ปลอบใจผัวว่าไม่เป็นไรหรอก...ฉันไม่ว่าอะไร

แกหรอก แล้วชวนผัวไปเก็บมะม่วง โดยเมียขึ้นไปสอย ให้ผัวอยู่ข้างล่างคอยเก็บ รอยเดิม...คือเมียทำชายกระเบนหลุด ผัวเห็นของเมียว่ายังอยู่ที่

เก่า ก็กระโดดตัวลอยแล้วร้องว่า...ไอ้หมาตัวนั้นมันมาหาแกเรอะ...เมียก็บอกว่าเปล่า ผัวก็ว่าแล้วของแกมันกลับมาได้ยังไง เมียก็ว่า...ที่ฉันให้แกไป

นั้นมันไม่ใช่ของฉันหรอก...มันเป็นของควายบ้านไต้ ฉันเอามันย่างไฟให้แกไปเองแหละ....

ทำไมผมถึงเขียนเรื่องแบบนี้ผมก็ไม่รู้ แต่ชอบคำพูดของคนๆ หนึ่งที่เขาพูดถึงสายันห์เกี่ยวกับเรื่องยอดรักป่วยว่า...เรื่องดีๆ มีให้พูดตั้งเยอะไม่พูด...

ผมเขียนไปก็กลัวไป กลัวจะถูกว่า ว่าแก่แล้ว...เรื่องดีๆ มีตั้งเยอะไม่เขียน ดันมาเขียนเรื่องทลึ่ง ตั้งใจว่ากินกาแฟแล้วกลับมาจะลบทิ้ง แต่ได้ยินแม่

บ้านหัวเราะ ถามว่าหัวเราะอะไร เขาตอบว่า หัวเราะที่พ่อเขียนตอนหมาคาบ...ผมเลยตัดสินใจไม่ลบและเขียนต่อจนจบ เขียนมาตั้งเยอะ...เพิ่งเห็น

เมียหัวเราะชอบใจท้องคัดท้องแข็ง ใครจะว่าอย่างไรผมไม่ว่า เพราะว่าเมียผมชอบ....ขอขอบคุณมากครับ....สวัสดีครับ

 

พอดี ได้คิวฉายของคุณพ่อประดู่ฯ
คิวฉายผมขอเลื่อนไปเป็นช่วงเย็น
เอาดวงแปะไว้ก่อน ใครพอจะเป็นบ้าง ก็ลองมาทายกันดู
เอาแค่พื้นดวง กับลักษณะนิสัยของเจ้าชะตา

 

สวัสดีครับพี่ พ่อประดู่,

วันนี้ผมโชคดีได้อ่านเรื่อง "ผ้าถุงแม่ห่อของเมีย" ผมสะดุดอยู่คำหนึ่ง "แค่น" เนื่องจากไม่ได้อ่าน ไม่ได้ยินคำๆ นี้มานาน

ขอบคุณครับ